Bloggang.com : ++ตันหยง++ : ท้อฟฟี่เค้ก...

ท้อฟฟี่เค้ก...

หลังจากที่หลวมตัวคิดจะทำขนมจนต้องไปถอยทั้งอุปกรณ์และวัตถุดิบทุกอย่างที่ขวางหน้าเพราะทุนเดิมในครัวเรานั้นไม่มีอะไรซักอย่าง แม้แต่มีดยังต้องหาใหม่ ...ซื้อเพลินจนเหลือบดูตังค์ในกระเป๋า...มันหายไปไหนหมดหว่า นับไปนับมาเกือบหน้ามืด...เพราะแทบไม่เหลือตังค์ไว้กินข้าว

วันหยุดทั้งที คนที่กำลังเห่อของเล่นใหม่เช่นเรา ก็ต้องหาอะไรทำเสียบ้างสิคะ (เหตุผลที่แท้จริงคือ ทำไว้สำรองเพราะตังค์หมด ต้องงดมื้อเช้า กินกาแฟกะขนมฝีมือตัวเองคงพอให้มีชีวิตรอดได้)

และวันนี้กล้าหาญชาญชัยทำท้อฟฟี่เค้กค่ะ ถึงแม้ว่าจะมีบางคนค่อนขอดว่า "เค้กเนยแสนจะง่ายยังแทบจะไม่รอด" หุหุ แต่ก็มิได้นำพา...อยากทำนี่คะ จะกินได้หรือไม่ ค่อยว่ากันอีกที

ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า ที่ทำขนมนี่นอกจากมีครูดุ ๆ คนหนึ่งแล้วยังมีครูเป็นซีดีสอนทำขนมของสวนดุสิตที่ให้เขาทำให้ดูกี่รอบ ๆ ก็ได้ โดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและไม่บ่น เปิดดูจนจำได้ ในซีดีมีวิธีทำอยู่ 6 ชนิด นอกจากเค้กเนยแล้วก็จะมี่ท้อฟฟี่เค้กนี่หละค่ะที่พอจะทำได้

ดูวิธีการจากในซีดี แต่แอบไปเอาสูตรจากคุณ Triny แล้วยังแอบไปเก็บเทคนิคดี ๆ จาก แม่สลิ่ม มาใช้

เริ่มที่ส่วนผสมดังต่อไปนี้ค่ะ ชั่งตวงวัด ยังคงใช้เวลานานเช่นเคย

เมื่อพร้อมแล้วก็ลงมือตีไข่แล้วทะยอยใส่น้ำตาล ตีต่อจนฟูค่ะ(ในซีดีสอนว่าให้ตีไปจนกว่าลายน้ำที่ติดข้างโถปั่นจะไม่เพิ่มขึ้น แสดงว่าไข่ฟูได้ที่แล้วจึงหยุดตี ถ้าตีต่อลายน้ำก็จะเป็นระยะกว้างกว่าเดิมแสดงว่าไข่เราเริ่มจะยุบ) แล้วก็ตามด้วยแป้งและส่วนผสมแห้ง ๆ ที่ร่อนไว้แล้วลงร่อนลงไปอีกครั้ง

ปรากฏว่าแทใส่ถาด 7x11 นิ้วแล้วเกือบเต็มแน่ะ แอบกลัวว่าพออบแล้วมันจะล้นพิมพ์อยู่เหมือนกัน อบไฟ 175 องศา หมั่นแอบดูก็เห็นฟู ๆ วันนี้คุณครูไม่อยู่ไม่รู้ว่าจะเช็คสุกยังไง เห็นในซีดีเขาบอกว่าถ้าเอามือกดแล้วเด้งกลับแสดงว่าสุกแล้ว ได้เราจะส่งมือเข้าไปกดก็ไม่กล้า ก็เลยส่งพายเข้าไปกด ๆ ดูปรากฏว่าหน้ามันลอกติดพายออกมา หน้าตาน่าเกลียดเชียวดูเนื้อข้างในแล้วน่าจะสุกก็เลยเอาออก พอดูได้ค่ะ สุกดี ไม่ไหม้ แต่มันโย้ไปด้านหลังเหมือนมีเนินมหัศจรรย์อยู่ในเค้กเรา ยังไงก็ดีใจที่เนื้อมันพอดูได้ อิอิ...ตอนแรกนึกว่าจะไม่ต้องทำหน้าท้อฟฟี่เสียแล้ว

สุดท้ายก็ได้ทำหน้าท้อฟฟี่เค้กตามสูตรที่เขาให้มา ตอนแรกกลัวมันล้นก็เลยหั่นตัวเค้กกะว่าจะอบหน้าทีละครึ่ง แต่ด้านข้างเค้กมันแข็งเล็กน้อยก็เลยตัดออกทั้งสี่ด้าน พอเฉือนเนื้อร้ายออกแล้วปรากฏว่ามันพอดีที่จะอบได้ทีเดียวทั้งก้อนก็เลยราดลงไปทีเดียว

ออกมาหน้าตาพอไปวัดไปวาได้ สงสัยว่าคงกวนหน้าไม่เหนียวพอ หน้ามันเลยเยิ้มไปนิด (ใช้ไมโครเวฟค่ะ) แต่ก็อร่อยนะคะ ทุกอย่างที่ทำเองแล้วกินคนเดียว ต้องบอกว่าอร่อยทั้งนั้น

ตัดเป็นชิ้น ๆ ใส่กล่องไว้แล้วจะเอาไปแจกผู้โชคดี(หรือโชคร้ายหว่า) แบ่งปันกันไปถ้วนหน้าโดยไม่ลืมสำทับว่า "กินให้หมดนะ"