Bloggang.com : tukata001 : **ตุ๊กตา..ให้ข้อคิด..เมื่อติดสินใจมาใช้ชีวิตในต่างแดน**

**ตุ๊กตา..ให้ข้อคิด..เมื่อติดสินใจมาใช้ชีวิตในต่างแดน**

จะด้วยเหตุที่ตัวเองต้องระเห็ดมาอยู่อเมริกา รึเปล่า เลยมีความคิดว่า มันมีอะไรที่ให้คิดหลาย ๆ อย่าง เมื่อมาใช้ชีวิตที่นี่
ไม่รู้อารมณ์ไหนเหมือนกันน๊ะ วันนี้รู้สึกอยากจะบอกเล่า...เก้าสิบ เรื่องเกี่ยวกับ การมาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง อยากให้ข้อคิดต่าง ๆ ตุ๊กตา ก็ไม่ใช่ผู้รู้มาจากไหนแต่ด้วยความที่ตัวเองสัมผัสมากับชีวิต ของตัวเอง เลยเอาประสบการที่รู้ที่เห็นมาเล่าสู่กันฟัง ก็เท่านั้นน๊ะคะ

เผื่อจะมีสาระ หรือเป็นประโยชน์กับใครบ้าง ถ้าอ่านแล้วรู้สึกไม่ชอบใจก็ไม่ว่ากัน จะเขียนอย่างที่ตัวเองอยากจะเขียนเนี่ยแหละ

1. ใจ.............> ทำใจค่ะ ในที่นี้มีหลายอย่างน๊ะ ทำใจที่จะต้องจากสิ่งต่าง ๆ ที่มีในชีวิต จากพ่อแม่ พี่น้อง จากเพื่อน เพราะว่าต้องมาใช้ชีวิตในต่างแดน จะต้องมาเจอกับสภาพแวดล้อมใหม่ เพื่อนใหม่ ๆ คนใหม่ ๆ ความเหงา อันนี้สำคัญมาก ๆ ต้องเกิดกับทุกคนที่มาอยู่แดนไกล คิดค่ะ ว่ามาแล้วจะมาทำมาหากินอะไร เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ที่อาจจะมาเป็นประโยชน์ บ้างก็ไม่เสียหลายน๊ะคะ สำหรับตุ๊กตา...ตั้งแต่มาอยู่เท็กซัส...ยังไม่เคยเหงา.... เพราะว่าคิดเสมอว่า...ที่นี่มันมีอะไรสนุก ๆ ไม่เหมือนบ้านเรา พยายามอยากเรียนรู้ให้มากมาก....มันจะได้ลืมความเหงา....แต่ถ้าเหงา....รีบโทรกลับบ้านซะ..ความรู้สึกจะดีขึ้นเองค่ะ

2. ภาษา..........> ภาษา เป็นสิ่งสำคัญอย่างมาก ไม่ว่าภาษากาย ภาษาใจ ภาษาพูด การสื่อสารเนี่ยสำคัญค่ะ ยิ่งถ้ามาใช้ชีวิตต่างชาติ ต่างภาษา ด้วยแล้ว ขอแนะนำให้ฝึกศึกษาภาษานั้น ๆ ที่เราจะต้องมาใช้ในชีวิตประจำวัน จริงอยู่ภาษามาเรียนรู้ทีหลังได้ แต่ถ้าเราไม่รู้เอาซะเลยเนี่ยลำบากแน่ ๆค่ะ ตุ๊กตา..มาแรก ๆ ก็คิดว่าภาษาอังกฤษ ของเราก็คงพอพูดให้ฝรั่งรู้เรื่อ่งได้แล้ว...เพราะว่าคุยกับแฟนเราทุกวัน นานเป็นปี.....แต่ว่า...เมื่อมาที่อเมริกาจริง ๆ.....พูดกับฝรั่งที่นี่ไม่มีใครเข้าใจภาษาอังกฤษ ของเราเลย....ทำให้รู้สึกว่า....หุบปากดีกว่าเรา...

อย่าคิดว่า คนที่เราจะอยู่ด้วยนั้น เข้าใจเราไปซะทุกอย่างนะคะ ตุ๊กตา...กับโจอี้....เมื่อมาใช้ชีวิตด้วยกันจริง ๆ เอาเข้า....ต้องพูดกันทั้งภาษากาย...ภาษาพูด...Talking Dict..... ปีแรก...เล่นเอาเหนื่อยกับการสื่อสารสำหรับเราสองคนมากค่ะ.....นี่เป็นเรื่องจริง...

เอ้าเข้าเรื่องภาษาต่อ เมื่อมาอยู่กันจริง ๆ มันไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คุณ คุณ คิดนะคะ ถึงได้บอกว่าการสื่อสารสำคัญ มาอยู่กับชาวต่างชาติเนี่ย ต้องกล้าบอกตรงไปตรงมานะคะ ชอบก็บอกเลยว่าชอบ ไม่ชอบก็บอกไม่ชอบ หรือฟังภาษาไม่เข้าใจก็อย่า ไปเดาเป็นอันขาด เพราะว่าจะทำให้ไปกันใหญ่ ถ้าไม่เข้าใจก็ให้บอกตรง ๆ ว่าเราไม่เข้าใจ... จะได้อธิบายกันให้รู้เรื่อง ขืนมัวแต่พยักหน้ารับ ก็เป้นอันว่าเราจะไม่เข้าใจภาษาหรือสิ่งต่าง ๆ อีกเลย... ฝึกไว้นะคะ คนไทยเราเนี่ยอะไร อะไร ก็จะตอบ YES ไว้ก่อน หรือพยักหน้ารับ จริง ๆ ไม่เข้าใจหรอก555555 แล้วก็ค่อย ๆ มาฝึกฝนกันอีกทีเมื่อมาอยู่แดนไกล อย่ามัวแต่กลัว.... ไม่กล้าพูด.... พูดมันออกไปเถอะค่ะ พวกฝรั่งเนี่ย จะพยายามเข้าใจเราอยู่แล้ว.... สำเนียงอาจจะไม่ได้ ก็เอามือไม้เข้าอธิบายด้วยก็ไม่มีใครว่าหรอกค่ะ ไอ้พวก TV วิทยุเนี่ย เปิดฟัง กรอกหูเข้าไปเถถอะค่ะ ฟังทุกวัน ๆ มันจะได้สำเนียง ก่อนถึงไม่รู้ความหมายก็เหอ๊ะ ดู TV เปิด Sub ไตเติ้ล ภาษาอังกฤษ ด้วยน๊ะ อย่างตุ๊กตา เนี่ยเปิดมันทั้งวัน เวลาดูหนัง มักจะฟังไม่ทันหรอกค่ะ แต่จะมีภาษาอังกฤษ เขียนมาให้เราอ่าน เอ้า....ก็อ่านไม่ออกอีก ก็ไปเอาดิกเชนเนอรี่ หรือ Talking - Dict มาเลย สมุดเล่มหนึ่ง ศัพท์ อันไหนไม่รู้ก็จด ๆ ม้นไว้ก่อน แล้วก็ค่อย ๆ มาหาความหมายเอาทีหลัง แรก ๆ ก็ไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ พอซัก 3 เดือนไปแล้ว ไอ้ศัพท์ต่าง ๆ ในหนังเนี่ย มันก็จะเข้าหูบ่อย ๆ พูดซ้ำ ๆ กัน เริ่มรู้ไปเองค่ะ ปากก็อย่าให้มันว่าง หูได้ยินก็ลองพูดตาม ๆ หนังมันพูดบ้างก็ไม่ต้องอายใครนี่นา อยู่ในบ้านเราเอง

เคยอ่านหนังสือที่ครูเคท เขียนไว้มีหลาย ๆ เล่มค่ะ ที่สอนเกี่ยวกับเทคนิคการเรียนภาษาอังกฤษ นั่นแหละค่ะ ใช้ได้เลยจริง ๆ มาอยู่ที่อเมริกาเนี่ย ไม่ได้เอาเพลง หรือ CD มาจากเมืองไทยเลยนะคะ กะว่า เอาว๊ะ ฟังมันแต่ภาษาอังกฤษ ให้มันหูเหอ...ทะลุ...ปรุโปร่งไปเลย แต่ขอบอกน๊ะว่าได้ผลมาก ๆ ไม่ได้ดัดจริตเลยนะคะ มันได้ผลจริง ๆ ด้วย ก็ให้ข้อคิดกันไปน๊ะตามประสาคนไม่มีทักษะภาษาอังกฤษอย่าง พี่ตุ๊กตา ^_^

3. เรียนรู้ขนบธรรมเนียม ประเพณี ........>ของประเทศที่เราจะมาใช้ชีวิตด้วยนะคะ เพราะว่าในโลกนี้ ต่างชาติ ต่างภาษา ก็ต่างประเพณีกันค่ะ ควรจะเป็นคนที่สามารถปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมได้ดี ไม่เป็นคนติดยึด..กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากไป...
ฝรั่งเนี่ย ดูแล้วมันออกจะ โอ...เว่อ...เอา...มัก...มัก...ค่ะ ถ้ามาอยู่ที่นี่จะเห็นว่าเวลาพวกฝรั่งเนี่ยเค๊า เจอกันก็จะทักทายกัน แล้วก้โผเข้ากอดกันส่ง จูจุ๊บ กันเป็นเรื่องธรรมดานะคะ
มาใหม่ ๆ โจอี้พาไปเจอพวกเพื่อน ๆ...โห พากันเข้ามากอดเรา เล่นเอา ยืนตัวแข็งทื่อไปเลยคะ...ใครดีใจ เสียใจ ฝรั่ง...ก็จะส่งเสียงซะดังลั่นไปหมด แสดงออกมาเลยค่ะ ไม่ต้องมานั่งอมยิ้มแบบบ้านเรา อิอิอิ....ตอนนี้...รู้สึกว่าเราก็เริ่มเว่อบ้างเล็กนน้อย....ก้เริ่มส่งเสียงดังเวลาเจอเพื่อนฝูง...อิอิ

4. ปรับตัวเอง...........> ใครที่เคยเป็นคุณหนูอยู่ที่บ้าน...ควรเปลี่ยนนิสัยตัวเองอย่างแรง.... ควรเป็นคนอยู่ง่าย กินง่าย ทำอะไรก็อย่าให้มันยุ่งยาก อยู่ต่างบ้านต่างเมืองเนี่ย ต้องรู้จักช่วยเหลือตัวเองค่ะ ไม่มีใครมาช่วยเรานอกจากตัวเราเอง พยายาม....เออ...ออ...ไป...แม้ในใจเราไม่เออ...ด้วยก็ตาม...ถ้าไม่หนักหนาจนเกินไป...เรื่องบางเรื่องก็อย่าไปเออ...ออ...กับเขา ถ้าสิ่งเหล่านั้นมันจะทำให้เราลำบากนะคะ

5. กฏระเบียบของสังคม...............> คนต่างชาติ โดยเฉพาะอเมริกาเนี่ย กฏระเบียบเขาจะเคร่งครัดมากนะคะ ไม่มียืดหยุ่น เช่นเรื่องการขับรถ ถ้าคุณขับรถ เกินกว่าที่กำหนดเนี่ย จะได้Ticket อย่างเดียว แล้วก็เสียเงินมากด้วย ตามตรอกซอกซอย ถ้ามีป้าย Stop หยุด ถ้าไม่หยุดโดนเหมือนกันค่ะ ขับรถช่วงระยะเวลาโรงเรียนจะเลิก ให้ขับแค่ 20 ก้ต้อง 20 น๊ะ เค๊าจะให้ความสำคัญกับเด็กมากที่สุด เรื่องการทักทายก็สำคัญค่ะ.....แต่คนไทยอย่างเรานี่ สบายมากค่ะ...ยิ้มไว้...ทุกอย่างจะดีเองคะ

6. ต้องหัด แก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยตัวเอง...............>
เมื่อเกิดเหตุการณ์อะไรก็ตาม ซึ่ง...เราไม่สามารถเดาได้....ควรคิดล่วงหน้า...ซัก ก้าว...สองก้าวเสมอ....เผื่อ เหลือ...เผื่อขาด.....

เอาไว้นึกอะไรออกแล้วจะมาเขียนต่อแล้วกันนะคะ คงเป็นสาระได้บ้างไม่มากก็น้อย ไปล๊ะ

Create Date : 22 กรกฎาคม 2548

Last Update : 22 กรกฎาคม 2548 1:20:24 น.

12 comments

Counter : 875 Pageviews.

ใครจะไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ควรอ่านไว้นะคะ

โดย: Angel Tanya

วันที่: 22 กรกฎาคม 2548 เวลา:1:18:12 น.

หวัดดีจ๊ะ นางฟ้า Tanya คนจ๋วย......

โดย: tukata001

วันที่: 22 กรกฎาคม 2548 เวลา:1:23:14 น.

เห็นด้วยค๊าพี่ตุ๊กตา

โดย: yadegari

วันที่: 22 กรกฎาคม 2548 เวลา:1:32:07 น.

อ่านแล้วคิดถึงตัวเอง ตอนไปเยี่ยมแม่แฟนที่อเมริกา หนึ่งเดือน พูดได้อย่างเดียวว่าอึดอัดค่ะ ทำไรไม่ถูก ฟังไม่รู้เรื่อง ปฏิเสธคนไม่เป็นก็เป็นเรื่อง
เดินเล่นคนไม่รู้จักก็มาทักกัน ถ้าไม่ตอบก็เสียมารยาท เวลาไม่พอใจเรา ตาลุงคนจีนบนเครื่องก็ตะคอกเราเฉยเลย ฮ่วย สติแตกค่ะ มีอีกมากมายที่เจอ พอไปครั้งที่สอง อยู่สองอาทิตย์กว่า ก็เบื่อค่ะ เหงา คิดว่าเรียนจบจะย้ายกลับไปอยู่อเมริกากับแฟนซักปีสองปี
คิดไปคิดมา ไม่เอาดีกว่า ไม่อยากไปเอามากๆ เพราะเราเป็นคนขี้กลัว ไม่รู้จะรอดหรือเปล่า เพราะแฟนเราอยากให้เราเปิดโลกทัศน์ใหม่ๆ จะได้เก่งขึ้น

โดย: mungkood

วันที่: 22 กรกฎาคม 2548 เวลา:1:37:07 น.

สวัสดีคะ นู๋แบม...มาแล้วเหรอ...จุ๊บ...จุ๊บ...

สวัสดีค่ะ...mungkood......พี่ตุ๊กตาว่า...เราทุกคน...เมื่อถึงเวลาแล้ว สิ่งต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นนั้น จะต้องผ่านไปด้วยดีค่ะ.....

หญิงไทย...อย่างเรา เก่งอยู่แล๊น......นะคะ

โดย: tukata001

วันที่: 22 กรกฎาคม 2548 เวลา:1:44:27 น.