Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2548
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
5 กรกฏาคม 2548
 
All Blogs
 
วันเก่า ๆ ของเราสองคน

แต่น...แตน...แต๊น...กาลครั้งหนึ่งนานมาแย้ว...
ย้อนกลับไปเมื่อปี 2002 ก็ปี พ.ศ. 2545...งัย จำได้แม่นวว่าเป็นวันที่ 27 มากราคม 2545....
27 มกราคม 2002
ตัดสินใจอยู่นาน....ว่าจะหาซื้อคอมพิวเตอร์ไว้ที่บ้านซักเครื่อง เดี๋ยวนี้มีแต่คนพูดถึงอินเตอร์เน็ต เอ...ทำไมเราไม่รู้เรื่องกะเค๊าวุ๊ยเนี่ย....เอาล๊ะ เดือนนี้ต้องเปียแชร์ อิอิ ต้องซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์มาไว้ที่บ้านให้ได้ เราจะได้มีเวลาเรียนรู้ไอ้เจ้าอินเตอร์เน็ต ที่เค๊าว่า กันว่า การสื่อสารไร้พรมแดนเนี่ยมันเป็นยังงัยหนอ......
แล้วก็ได้เครื่องคอมพวิเตอร์มาสมใจไว้ที่บ้าน
//www.freeimagehosting.net/uploads/47aefa198b.gif นี่แหละเครื่องนี้แหละ สื่อรักของเราฉองคน อิอิ และเจ้าเครื่องคอมนี้แหละที่ทำให้ฉันอยู่ติดบ้าน ไม่ค่อยอยากออกไปเที่ยวไหน เรียกว่าเป็นคคนบ้าอินเตอร์เน็ตก็ว่าได้น๊ะ ถ้าอยากจะไปเที่ยวก็ไปไกล ๆ ขับรถตระเวณ ออกไปเชียงใหม่ โน่นเลย ถ้าไม่อยากไปก็จะดูหนังอยู่บ้านซะมากกว่า วัน ๆ ก็หมุนเวียน บ้านกับที่ทำงานอย่างนี้เป็นเวลา กว่า 4 ปี ที่ออดจากไป .....นั่นแน่ ผู้อ่านคงอยากรู้ละซี่ว่า" ออด" เป็นใคร เดี๋ยวค่อย ๆ เล่าให้ฟังทีหลังแล้วกันน๊ะ( เรื่องมันยาวอ่ะ)
กลับมาเล่าต่อดีกว่าน๊ะ
พักนี้เจ้านายกระตุ้นว่าให้หัดเรียนรู้ภาษาอังกฤษไว้น๊ะ เพราะว่ามีนักเรียนจากต่างประเทศเข้ามาฝึกงานเป็นประจำแล้ว ควรจะเรียนรู้ไว้ ในอนาคตอาจจะได้ใช้ แหมนึกในใจ ทำไมเราไม่เรียนภาษาอังกฤษให้เก่งกว่านี้วุ๊ยจะได้ไม่ต้องมาหัดเรียนเอาตอนนี้ เฮ้อ...นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้ชีวิตของ ตา ต้องเปลี่ยนไป ก็เพราะว่าไอ้เจ้าอินเตอร์เน็ตนี่แหละ


เรื่องมันเป็นอย่างนี้คร๊าบ...ท่านผู้ชม



ฉันเริ่มหาลู่ทาง เรียนภาษาอังกฤษ ฟรี โดยคิดว่าหาเพื่อนแชต ที่เป็นคนฝรั่งเนี่ย ท่าจะดีกว่า ไม่เสียเงิน ฉันเริ่มหัดเรียนรู้วิธีการแชต แล้วก็เลือก ICQ เพื่อหาเพื่อนคุย และก็เป็นผลสำเร็จในเวลาอันสั้น เพราะว่าฉันใช้เวลาที่บ้าน และที่ทำงาน นั่งแชตมันทั้งวัน แอบเจ้านายเล่น ICQ จนฉันเริ่มมีเพื่อนจากต่างชาติมากมาย ไอ้พวกลามก ฉันก็ตัดมันออกปายซะ.....เหลือแต่เพื่อนดี ๆ
วันหนึ่ง ประมาณ มกราคม 2545 จำได้ว่า มีหนุ่มรูปร่างกลม ๆ (รู้ตอนหลังนี่แหละ) เข้ามาทักทาย Said "HI"  เป็นหนุ่มมาจากอเมริกา ชื่อ "Joe"เราก็พิมพ์ตอบไป Hi How are you? นั่นแหละเป็นจุดเริ่มต้นของการรู้จักกัน ของ ฉัน และ Joe หลังจากวันนั้น คุยกันได้ไม่กี่ประโยค เพราะว่าฉันมีคิวเพื่อนของฉันที่จะคุยกับฉันอยู่ก่อนแล้ว เลยบอกไปว่า "I have my friends waiting for chat with me,so Bye for now.
วันต่อมาพ่อหนุ่มคนนี้ก็มาเป็นเพื่อนประจำแชตกับฉัน ไอ้เราก็ภาษาอังกฤษก็ไม่ได้เรื่อง เลยบอกไปว่า ภาษาอังกฤษของฉันไม่ดีพอจะคุยกับยู แล้ว พ่อหนุ่มคนนี้ก็บอกว่าเขาขอมาเป็นครูภาษาอังกฤษให้ฉันแล้วกัน เค๊าจะสอนฉันทางอินเตอร์เน็ตนี่แหละ.......เอาละซี่....ความคิดบันเจิด....มีคนมาเสนอสอนภาษาให้...เอาว๊ะ ไม่ได้เห็นหน้าไม่ต้องไปอายหร๊อก....เป็นอันว่าฉันเริ่มสนใจพ่อหนุ่มตาน้ำข้าวคนนี้ซะแล้ว ไม่ได้คิดอะไรน๊ะ ก็แค่อยากเรียนภาษาอังกฤษฟรี ๆ ก็เท่านั้นเองอ่ะ......
หลังจากวันนั้น Joe เข้ามาทักทายคุยด้วยทุกวันจนหลัง ๆ พ่อฝรั่งคนเนี๊ยะเลยครอบครองเวลาที่จะคุยกับเพื่อน ๆคนอื่น ๆของฉัน จนหายไปทีละคน จนเพื่อน ๆคนอื่นตกกระป๋อง ก็แหม คุยกันถูกคอ แถมอาสาสอนภาษาอังกฤษให้อีกเข้าทางพอดีแฮะ จากคุยกันวันละไม่กี่ประโยค ก็เริ่มขยับมา คุยกันเวลาที่ฉันกลับจากทำงาน จนดึกดื่น
และแล้วก็เริ่มโทรศัพท์ข้ามประเทศมาคุยกัน จำได้ว่า Joe เป็นคนที่พูดภาษาอังกฤษเร็วมาก
ฟังแล้วได้แต่หัวเรอะ ก็พูดไม่ทันอ๊ะดิ๊ Joe ก็ถามว่าทำไมฉันไม่พูดกับเค๊า ฉันบอกไปว่าก็นายพูดเร็วซะ ฉันฟังไม่ทันหรอก ถ้าอยากพูกกับฉัน ก็ลด Speed ในการพูดของนนายให้ช้าลง ฉันจะได้ฟังทัน ลืมไปแล้วเหรอว่าฉันเนี่ย คนไทยนะย๊ะ ไม่ใช่ฝรั่งอย่างนาย.....อ้อ....ถึงบางอ้อ...เมืองไทยเลยทีนี้ อิอิ...

14 ก.พ. 2545

ฉันต้องออกไปทำงานที่ศูนย์สาขาแถว ๆ พระโขนง พอไปได้เวลาประมาณ 10.00 น เพื่อนที่ทำงานโทรมาบอกว่ามีดอกไม้ส่งเป็นของฉัน....เอ๊ะ....ใครส่งมาวุ๊ย....ฉันก็ว่าเฮ้ย...แกดูให้ดีนา ส่งผิดรึเปล่า...เพื่อนบอกว่าของแกนั่นแหละ....คนส่งชื่อ Joe เค๊าสั่งซื้อทางเน็ตจากร้าน แคททรียา ซอยทองหล่อ.....

ฉันยิ้มในใจ....เอ....ฉันก็มีคนส่งดอกไม้มาให้ในวันแห่งความรักเหมือนกันเหรอเนี่ย....หลังจากที่ฉันไม่คิดเรื่องนี้มานาน หลังจาก ออด จากฉันไป นานร่วม 4 ปี ความรู้สึกดี ๆๆ กลับมาสู่ฉันอีกครั้ง.....

หลังจากวันนั้น.....ฉันก็จะได้รับดอกไม้จาก Joe เป็นระยะ (ตาม Link นี้ไปดูดอกไม้ของ โจอี้กันนะคะ)
คลิกที่นี่เลยค่ะ
เรื่องราวของเราสองคนยังมีต่อน๊ะ วันนี้เขียนทิ้งท้ายไว้แค่นี้ก่อน เดี๋ยวไปหาอะไรกินก่อนจะมาเล่าต่อจ๊ะ.....


Create Date : 05 กรกฎาคม 2548
Last Update : 5 กรกฎาคม 2548 23:56:21 น. 7 comments
Counter : 777 Pageviews.

 
สวัสดีค่ะ
เข้ามาอ่านเรื่องราวน่ารักๆค่ะ
แอบอิจฉาเล็กๆๆ อยากได้ดอกไม้บ้างจัง


โดย: oneni วันที่: 6 กรกฎาคม 2548 เวลา:22:05:12 น.  

 
น่ารักจังเลย
รอฟังอยู่นะคะ


โดย: oporr (fakeplasticgirl ) วันที่: 7 กรกฎาคม 2548 เวลา:1:16:07 น.  

 
ชอบจังมีรูปการ์ตูนประกอบด้วย เหอ ๆๆ
วาดเองเหรอ เก่งจังคะ


โดย: Angel Tanya วันที่: 7 กรกฎาคม 2548 เวลา:2:44:31 น.  

 





โดย: tukata001 วันที่: 15 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:54:58 น.  

 
เรื่องราวที่เกิดขึ้นใกล้เคียงกันกับชีวิตเราพอประมาณ แต่แตกต่างกันที่รายละเอียด


โดย: Phannee (Phannee ) วันที่: 29 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:26:53 น.  

 
น่ารักดีจังค่ะพี่ตา


โดย: ทราย IP: 68.54.123.77 วันที่: 1 สิงหาคม 2548 เวลา:7:01:16 น.  

 
น่ารักมากเลยนะ


โดย: น่ารัก IP: 118.174.131.55 วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:56:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tukata001
Location :
Texas United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [?]




พี่ตุ๊กตา ยินดีต้อนรับทุกท่านที่มาเยี่ยมบล๊อคนี้นะค

pk12th

 

Tukata Hemphill

Create Your Badge
Friends' blogs
[Add tukata001's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.