เคยไปอนุสาวรีย์ย่าโมสองครั้ง
พี่สาวเล่าว่าถ้าคนต่างถิ่นคนใดลอดผ่าน
ประตูชุมพล คนนั้นต่อไปจะอยู่ที่โคราช
ตลอดชีวิต

สวัสดียามบ่ายครับ พี่ตุ๊ก
แวะมากราบย่าโมครับ
ครั้งหน้าไปโคราชอีกจะไปกราบท่านอีกขอรับ

ประวัติน่าสนใจมากครับ

สวัสดีค่ะพี่ตุ๊ก
เรื่องราวแบบนี้ทำนองนี้ไม่เชื่อแต่
อย่าลบหลู่เชียวใช่ไหมคะ
หนูไม่เคยได้ไปโคราชนานมากๆแล้ว
เคยไปตอนเด็กๆกับอีกครั้งนั่งรถหลง
จะมากบินทร์บุรีแต่ดันไปนั่งรถตู้ที่
ไปกบินทร์ปักธงชัย
ก็เลยต้องนั่งรถอ้อมกลับมาใหม่
ทางปักธงชัย วังน้ำเขียว กบินทร์บุรี
อยากจะลองไปเที่ยวดูซักครั้งค่ะ
(ทำไมถึงอยากไปมันทุกจังหวัดก็ไม่รู้ค่ะ)

สวัสดีตอนบ่ายครับ ....

ไม่ได้ไปโคราชนานมากแล้ว เคยไปกราบย่าโมอยู่ครั้งนึงตั้งแต่ยังไม่มีลูก จำไม่ได้ว่าได้ลอดประตูชุมพลด้วยหรือเปล่า แต่ตอนนี้ยังไม่ได้กลับไปโคราชซักที ...

โบสถ์วัดนี้รูปทรงสถาปัตยกรรมแปลกตาดีนะครับ ดูออกแนวร่วมสมัยดี ...

คอมเมนท์ซะยาว
เน็ตแฮ้งค์ซะงั้น...ฮื่อๆๆๆ
ข้อความหายหมดเลย...

เคยไปเมืองโคราช 2-3 ครั้งครับ
เข้าไปกราบท้าวย่าโม 1 ครั้ง

ก็ดูแลสุขภาพครับหนาวแล้ว

ตามมาเที่ยวโคราชกับทั่นตุ๊กๆครับ

มาเที่ยวโคราชด้วยยยยยย

วันนี้ไม่มีของกินหรอคุณตุ๊ก...

ว้าว..ประวัติศาสตร์
ขอบคูรสำหรับความรู้นะคะพี่ตุ๊ก

ปล.ผนูเคยไปวัดศาลาลอยด้วยค่ะ
นกพิราบเยอะจัง ไม่รู้ตอนนี้ยังเยอะเหมือนเดิมไหมนะ

เคยอยู่โคราชหลายปี
เพิ่งทราบเรื่องเล่าเรื่องไฟไหม้คราวนี้แหละคะ

แล้วภาพที่มีตาข่ายทับอิฐก่อ
ข้างๆมีตู้แดงมูลนิธิ
คืออะไรเหรอคะพี่ตุ๊ก

หน๋าวๆแบบนี้...
ยกยอดอีกซัก 2 วัน ก็แล้วกันครับพี่ตุ๊ก
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่มาเผื่อแผ่ครับ
อยากบอกว่า รักพี่ตุ๊ก ที่ซู๊ด...

ตามไปเที่ยวฟรีอีก ดีจังเลย แต่วันนี้เดิน
ซะพุงแห้งเลยเด้อ อิอิ ลืมกินเนอะ

เห็นสายไฟพะรุงพะรังตามถนนในเมืองบ้านเราแล้ว กลุ้มจาย...

มาเที่ยวโคราชค่ะ

สมัยเรียนไปโคราชหลายครั้ง ไม่เคยลอด ได้แต่นั่งรถอ้อมอนุสาวรีย์

แต่เขาใหญ่ได้เคยไปหลายครั้ง ประมาณ 3-4 ครั้งในสมัยเรียนครับ

ทหารอเมริกันที่โคราชได้ช่วยดับเพลิงเป็นภาระกิจที่น่าประทับใจ เป็นบทบาทหนึ่งของทหารที่เพิ่งทราบจากคุณตุ๊กครับ

แวะมาเยี่ยมที่ตั้งย่าโม
ผ่านโคราชที่ไร
ต้องวนเวียนอยู่แถวอนุศาวรีย์ตลอด
มีครั้งเดียวที่ไม่แวะ
ก็คือเส้นรอบนอกไม่ผ่านเข้าตัวเมือง

เมื่อต้นปีที่แล้วไปมาค่ะ
แต่ได้แต่นั่งรถผ่านเวียนรอบเมืองไม่ได้จอด
เพราะคนเยอะมากพอดีไปตรงกับวันส่งท้ายปีเก่าพอดีเลย


...ที่พี่ถามในบล็อกน่าจะเป็นเตาเผาโบราณค่ะพี่
ที่จริงมันมีป้ายบอกไว้อีกด้านหนึ่งแต่นาห์ไม่ได้เดินไปดู แหะๆ

ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ไปเยือนและไปกราบไหว้
ท่านอีกเมื่อไหร่ค่ะ เพราะว่าครั้งที่ไปเยือนทางโน้น
ล่าสุดก็กว่า 1 0 ปีแล้วอ่ะค่ะ ถ้ามีโอกาสได้ไปอีก
ต้องหาเวลาไปสักการะแน่นอนเลยค่ะ

พาไปเที่ยวสวนสัตว์โคราชมั่งซิครับ

เมืองไทยมีสวนสัตว์แค่ 5 แห่ง

นับว่าโคราชโชคดีที่มีหนึ่งในห้าแห่งนั้น

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

คุณตุ๊กเก่งจังเลยครับ มีการหาภาพเก่า ๆ มาประกอบได้ด้วยครับ

อิอิ

วิสกี้ตามไปด้วยค่ะ ได้เปิดโลกทัศน์ตัวเองไปด้วยอย่างนี้ชอบจริงๆ แอบอายนะคะที่ยังไม่เคยไปโคราชกะเค้าเลย อยากไปกราบย่าโมค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ตุ๊ก

ปีนี้ยังไม่ได้ไปกราบย่าโมเลยคะ
ต้องหาเวลาไปซะหน่อยแล้วค่ะ

สบายดีนะจ๊ะคุณตุ๊ก

สวัสดีเช้าวันพุธกลางสัปดาห์
มีความสุขตลอดวันค่ะคุณตุ๊ก

มาชม เมืองย่าโม ครับ

ชอบตรงอนุสาวรีย์ย่าโม ดูขลังจังค่ะ

เพิ่งไปมาไม่นานนี้เองค่ะ
ชอบแถวอนุสาวรีย์ย่าโม สวยและสะอาดมากเลย
มาอ่านบล๊อกนี้ได้รู้เรื่องโคราชเคยไฟไหม้ครั้งใหญ่มาแล้ว
ของแบบนี้เป็นเรื่องแปลกแต่จริง

สวัสดีค่ะพี่ตุ๊ก

หนูก็เคยไปลอดประตูนะคะ
ตอนนั้นยังเรียนไม่จบค่ะ
ลุ้นว่าจะได้เป็นสะใภ้โคราช
แต่เปล่าเลยค่ะ
พ่อหนุ่มโคราชา ดันไปขอคนอื่น
ก็วันนั้น สาว ๆ ลอดกันทุกคนเลยนี่คะ

ตอนนี้ว่าจะไปลอดอีกสักรอบ
จะไปคนเดียวค่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ

มีความสุขนะคะ

เที่ยวชมพร้อมประวัติย่อๆ ย่านใจกลางเมืองของโคราช ด้วยคนครับ
ได้มีโอกาสไปตอนเด็กๆ สักครั้งหนึ่ง ตอนเรียนครั้งหนึ่ง แล้วก็เมื่อปีที่แล้วครั้งหนึ่ง สภาพก็เปลี่ยนไปแบบที่จำได้กับครั้งล่าสุดนี่ละครับ

นิสมฺม กรณํ เสยฺโย
คิดให้รอบคอบก่อนแล้วจึงทำดีกว่า

มีความสุขในการดำเนินชีวิตด้วยความรอบคอบ ตลอดไป..นะคะ



วัน เวลา เปลี่ยน อะไร ๆ มันก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน..นะคะ

ชอบพี่ตุ๊กเขียนเรื่องประมาณนี้ค่ะ

มีที่มา ที่ไป เหมือนอ่านหนังสือเพลินๆ อุตส่าห์หาภาพประกอบอีกเพียบ ไม่มีก็วาดเอา ก็ยังสามารถ...นับถือค่ะ...

หนูเคยไปไหว้ย่าโม 2 ครั้งมังคะ เค้าว่าถ้าเรารอดประตูที่ว่า จะได้กลับมาอีกจริงมั้ยคะ

สนุกจังเลยครับ
ภาพคุ้นๆตาทั้งนั้น
2509 ปีเกิดผมพอดี

สวัสดีค่ะพี่ตุ๊ก โห้เปลี่ยนไปจริงๆ ชอบดูอะไรแบบนี้มากเลย ขอบคุณสำหรับภาพดีดีนะคะ

โบสถ์ใหม่ของวัดศาลาลอยนี้ได้รางวัลทางด้านสถาปัตยกรรมดีเด่นของปี พ.ศ.2516
โดยผู้ออกแบบคือท่าน อาจารย์ วิโรฒ ศรีสุโร
ท่านเป็นอาจารย์ของผมด้วยครับสมัยที่ท่านยังสอนที่เทคโนฯโคราช
แผนกออกแบบผลิตภัณฑ์
ก่อนที่ท่านจะย้ายไปสอนที่ ม.ขอนแก่นคณะสถาปัตย์
ปัจจุบันท่านเสียชีวิตแล้ว
หากใครที่เป็นลูกศิษย์ท่านจะไปเคารพศพท่าน
ก็ต้องไปที่ อ.ด่านเกวียน ที่ร้านดินดำ
(มีเกวียนโบราณ100เล่มเกวียนครับอาจารย์ท่านสะสมอนุรักษ์ไว้ ท่านเคยพูดติดตลกว่าท่าน"เป็นผู้ชายร้อยเล่มเกวียนตัวจริง")
แต่ต้องขออนุญาต ภรรยาท่านก่อนนะครับ

กลับมาเรื่องวัดศาลาลอยครับถ้าท่านไปวัดศาลาลอยนี้ก็จะเห็นรูปปั้นลิง3ตัวอันที่จริงไม่มีในแบบแต่มาปั้นไว้ตอนเริ่มก่อสร้าง
ที่แสดงอาการ ปิดหู ปิดปาก ปิดตา
อาจารย์ท่านบอกว่าตอนออกแบบก่อสร้างโบสถ์รูปเรือโล้สำเภานี้ถูกวิจารย์อย่างมาก
ท่านต้องปิดหูปิดปากทำงานไปจนเสร็จออกมา
ได้รางวัลดังกล่าวทุกคนที่เคยว่าแกเงียบกริบ
และตอนนี้เป็นโอกาศดีที่คนทั่วไป
จะได้ร่วมบริจากเงินสร้างอนุสรณ์๒๓๘ปีย่าโมที่วัดศาลาลอยด้วยครับ
เป็นตึกหอประชุม
ผมได้มีโอกาศได้ออกแบบภายในห้องประชุมให้ท่าน(เรขาท่านเจ้าอาวาส)ด้วยครับ
และข่าวดีที่ตอนนี้วัดศาลาลอยได้เป็นอารามหลวงแล้วครับ

ขอบคุณคุณภาคภูมิค่ะ

อยากให้ใครที่มาอ่าน ทราบเรื่องอะไรก็เข้ามาเล่า จะได้มีข้อมูล องก์ความรู้เยอะ ในเรื่องต่าง ๆ ที่เอามาเล่าค่ะ

เคยผ่านไปแล้วเห็นลิงปิดหูปิดตาเหมือนกัน
เพิ่งทราบประวัติวันนี้แหละค่ะ

บ้านเพื่อนอยู่แถวศาลาลอยพอดี เลยได้ไปวัดนี้บ่อย แต่ช่วงหลังมานี้จะไปที มีแต่งานศพ เฮ่อ!
คิดถึงตอนเด็กๆ สมัยยังวิ่งเล่นอยู่ที่ลานย่าโม ตอนนั้นยังมีตลาดเทศบาล 1 อยู่

โบสถ์วัดศาลาลอยหลังใหม่นี้ยังมีแง่มุมทางสถาปัตยกรรมและคติความเชื่อซ่อนไว้อีกเยอะครับ
ในฐานะลูกศิษย์ของอาจารย์ผู้ออกแบบก็จะขอเล่าจากที่ท่าน อาจารย์ วิโรฒ (ชื่อท่านๆให้เขียนอย่างนี้ครับ)เคยเล่าให้ฟังว่า

พระประธานในโบสถ์ที่ต้องเป็น
"ปรางค์ห้ามสมุทร"
เพราะในช่วงที่ออกแบบนั้นเกิดคาวมขัดแย้งทังภายในประเทศและสงคราม
ตามชายแดนในภูมิภาคเอเซีย ตต.ออกเฉียงใต้นี้แทบทุกประเทศ
โดยเฉพาะสงครามเวียดนาม
ท่านก็อยากให้ทุกอย่างหยุดลงแต่ไม่มีวิธีใดนอกจากแสดงออกทางคติความเชื่อนี้
และในแง่สถาปัตยกรรมโดยตรงคือการประหยัดพลังงาน
ท่านที่ไปชมมาแล้วจะเห็นว่าโบสถ์นี้ไม่ต้องเปิดไฟสักดวงในเลลากลางวัน
เพราะได้รับแสงจากหน้าต่างที่ออกแบบให้เป็นทรงสูง
และช่องแสงจากด้านข้างองค์พระประธานที่อยู่ในท่ายืน
ก็ทำช่องแสงสูงเสมอไหล่ทำให้พระประธานดูไม่มือและดูทรงพลังบารมียิ่งขึ้น
ที่สำคัญคือท่านคิดล่วงหน้าและทำให้เห็นจริงๆ
ก่อนคนไทยหลายๆคนที่ออกมาทำเท่มาพูดเรื่องอาคารประหยัดพลังงานในปัจจุบันที่ได้ยินกันบ่อยๆ
เอาไว้โอกาศหน้าจะมาฝอยให้อ่านอีกครับ

ขอบใจหลาย ๆ เด้อค่ะ

ยินดีครับ และ
แก้คำผิดนิดหนึ่งครับ()
และช่องแสงจากด้านข้างองค์พระประธานที่อยู่ในท่ายืน
ก็ทำช่องแสงสูงเสมอไหล่ทำให้พระประธานดูไม่(มืด)และดูทรงพลังบารมียิ่งขึ้น

วันที่ 1 กุมภานี้จะไปกราบย่าโมครับ

เรื่องใครได้รอดใต้ประตูชุมพลแล้วจะได้มาอยู่โคราชนี้
อย่าทำเป็นเล่นนะครับ
เพราะน้องที่ทำงานและนั่งข้างๆผมนี่ก็เป็นตัวอย่างเลยครับ
เขาเป็นคนเหนือเป็นหนุ่มเชียงใหม่เหมือนหมอตุ๊กนี่แหละครับ
เขาเล่าว่าตอนมาเที่ยวบ้านเพื่อนที่เป็นคนโคราช(สมัยเรียน สจ.ลาดกระบัง)
เพื่อนบอกก็ไม่เชื่อก็ลองลอดดู
ผ่านไปหลายปีปรากฏว่าได้แฟนเป็นหลานสาวย่าโมครับแต่ยังไม่ปักใจเชื่อเพราะยังทำงานอยู่ กทม.ในตอนนั้น
และตอนนี้มีลูกสาววัย3ขวบแม่ยายให้เอามาเลี้ยงที่โคราช
ก็เลยต้องมาหางานทำที่โคราชกันทั้ง2คน
และตอนนี้หนุ่มเชียงใหม่คนนั้นเชื่อ1000%เรื่องลอดประตูชุมพลย่าโม
และตอนก็นั่งอยู่ข้างๆผมที่โคราชนี่เองครับ
อีก2เรื่อง
1.เขาถามว่าที่โคราชมีชมรมชาวเหนือไหมครับเขาไม่ได้อู้คำเมืองเลยอกจะแตกตายแล้วปี๋ น้อง)

และ2.ร้าน"ข้าวซอย"ที่รำแต้น้อมีอยู่ที่ไหนในโคราชบ้านเอ๋ง
เขาอยากจะไปพิสูจน์ความรำแต้ๆ
หมอตุ๊กแนะนำให้ทีครับ
(เขาบอกว่าแม่เขาก็ขายข้าวซอยที่เชียงใหม่เขาโม้ว่าอร่อยที่สุด เวลาจะไปร้านแม่เขาก็ต้อง"เข้าซอย"ก่อนจึงจะเห็นร้าน"ข้าวซอย" กวนไหมครับ)

ร้านที่อร่อยก็เลิกไปเลี้ยงหลานแล้วค่ะ ยังหาไม่เจอเลย

เราเป็นคนไม่ค่อยสังคนเลยไม่รู้จักเลยชมรมชาวเหนือ

ที่พูดเหนือด้วย ก็มีนายธิวที่ขายผัดไทย หอยทอด ตลาดประตูผีน่ะค่ะ

ขอบคุณครับคุณหมอตุ๊กแล้วจะแจ้งให้หนุ่มดอยไปคุยกับคุณธิวครับ
แกว่าเคยไปทานแล้วร้านนายธิวแต่ไม่รู้ว่าแกเป็นคนทางเหนือครับ

ร้านลาบที่ปากช่องที่คุณภาคภูมิว่าจะถามคุณพ่อ อยู่หน้าโรงเรียนคุรุอุปถัมภ์ใช่ไหมคะ

ถ้ายังใช้ชื่อเดิม"ลาบครูสาย"ก็คงไม่ผิดที่ครับ
พ่อบอกว่าแกย้ายแล้วมาอยู่แถวๆโรงเรียนแต่พ่อจำชื่อโรงเรียนไม่ได้ครับ
ไม่ทราบว่าครูสายยังอยูหรือเปล่าถ้ายังอยู่อายุคง80กว่า
คงเป็นรุ่นลูกสืบทอดทำต่อครับ
(ร้านเก่าเมื่อ30กว่าปีก่อนจริงๆต้องข้ามทางรถไฟไปก่อนเท่าที่ผมจำได้เพราะพ่อสอนให้กินลาบเลือดก็ที่นี่เองครับก็กลืนไม่ลงต้องแหวะออกมาเป็นที่ขบขันกัน)

เห็นว่าเข้าข้างไปรษณีย์ปากช่อง แถว โรงแรมภูพญา ไปข้างหลังค่ะ

ครับถ้าได้ผ่านไปปากช่องอีก
จะแวะทานลาบเลือดเพื่อแก้แค้นส่วนตัวครับ
ฮาๆๆ

ดิบ ๆ งดก็ดีเด้อ

"ผู้ค้นพบกระดูย่าโม"คือ..ใคร..
คือ..อาจารย์ แสวง วิริยะภาพ ครับ
ปัจจุบันท่านอายุ85ปี(ภรรยาท่านชื่อแม่อุไร)
ยังแข็งแรงดีครับ กำเนิดเดิมเป็นชาวอุบลฯ
มารับราชการอป็นผู้คุมอยู่เรือนจำที่โคราช
ต่อมารับราชการเป็นทหารแล้วขอลาบวช15วัน
แต่ท่านว่ารู้สึกสงบดีจึงบวชเรื่อยมา
กลับพบว่าผ่านไปได้15พรรษาจึงสึก
ออกมาเป็นครูอยู่ รร.ศิริวิทยากร(ศวก.)


ท่านเล่าว่าเมื่อปรมาณปี2500ท่านยังบวชอยู่
(สึกพรรษาเมื่อ2503บวชรวมได้15พรรษา)
ท่านได้มานั่งสมาธิตรงโบสถ์เก่าที่วัดร้าง(วัดศาลาลอย)
กับพระอาจารย์สิงห์
อ.แสวงเล่าว่าในสมาธิได้นิมิต เห็นแสงตรงพื้นดินเบื้องหน้าสว่างอยู่เป็นจุดเล็กๆ
หลังคลายสมาธิแล้วท่านได้เล่าให้พระอาจารย์สิงห์ฟัง
ก็ว่าต้องมีบางอย่างใต้พื้นดินนั่น
รุ่งขึ้นจึงไดทำการขุดดูกันร่วมกับชาวบ้น
ก็พบโลหะรูปทรงเจดีย์
ลึกลงไปอีกก็พบภาชนะดินเผา
เมื่อเปิดดูก็พบกระดูกจำนวนหนึ่ง
ต่อมาก็สันนิฐานกันว่าต้องเป็นท่านย่าโม
จึงจัดเก็บและแบ่งบางส่วนไปไว้ที่อนุเสาวรีย์ท่านท้าวสุรนารี
และตามที่ต่างๆตามประวัติที่เขียนไว้ที่วัด
วันนี้บังเอิญได้พบท่าน อ.แสวง กับป้าอุไร
ก็เพราะท่านมาบริจากเงินให้วัด10000บาท
เผอิญผมไปเสนอแบบงานกับพระครูวินัยสุข
พระครูก็เลยให้ผมเป็น ไวยาวัจกรจำเป็นเพื่อรับเงินหมื่นแทนพระครู
ลุงท่าก็เลยชวนคุย คุยไปคุยมาท่านก็เล่าอดีตให้ฟังเกือบชั่วโมง
จนป้าอุไรบอกให้กลับบ้านที่
ครับจบอีกหนึ่งเรื่องนอกตำราครับ

ขนลุกเลยค่ะ

ขอบคุณ คุณ ภาคภูมิและคุณตุ๊กมากครับ เพราะบางกระแสก็บอกว่าอาจารย์ สมควร ท่านสอนที่ เทคโนโคราชเป็นคนคุมงานสร้าง ผมเองคนโคราชแท้ๆยังไม่รู้เท่านี้เลย ขอบคุณมากครับ

มาเอาหน้าค่ะ

ดีนะครับคุณภาคภูมิจบเทคโนโคราชและก็ได้ทำงานในโคราช ไม่ต้องไปใหนไกลๆ ขอบคุณคุณตุ๊ก และคุณภาคภูมิมากๆเลย ทำให้คนไกลบ้านอย่างผมพอได้คลายความคิดถึงบ้านไปได้บ้าง อ่อ คุณตุ๊ก พอจะมีถาพหรือเรื่องราวเก่าๆของโรงหนังเฉลิมวัฒนาหรือป่าวครับ ตอนเด็กๆผมจำได้ว่าไปดูลิเกกับแม่บ่อยๆ(เปิดวิก)คณะแม่เสงี่ยมที่โรงหนังเฉลิมวัฒนาเก่า ก่อนที่จะเป็นโรงหนังและก็เลิกกิจการไป

ต้องไปคุยกับคนยุคนั้นดูก่อนค่ะ

รบกวนแต่คุณตุ๊กอยู่เรื่อยเลย พอเราได้เปฺดดูภาพเก่าๆที่คุณตุ๊ก โพตมา ทำให้คิดถึงอะไรต่างๆที่เราอยู่โคราชเมื่อก่อนและทำให้มีความรู้สึกดีๆขึ้นเยอาะ ขอบคุณ คุณตุ๊ก และคุณภาคภูมิ มากๆครับ

ยินดีที่ชอบเรื่องราวต่าง ๆ ค่ะ

เรียนคุณ
"จรูญ น้อยศรี "ศิษ์"เก่า ศ.ว.ก คนหัวรถ"
( คุณจรูญอาจเขียนคำว่า"ศิษย์" ผิดไปใช่ไหมครับ..)
คุณจรูญ ท่านต้องอาวุโสกว่าผมแน่ๆ
ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนครับว่าอันที่จริง คนที่น่านับถือและต้องขอบคุณอย่างมากๆคือ
คุณหมอตุ๊กเจ้าของบล็อกนี้ที่เปิดโอกาศ
ให้ผมแสดงข้อความจากเรื่องนอกตำราที่ครูบาอาจารย์ผู้อาวุโส บอกเล่ามา เรื่องที่เล่าผมอาจจะผิดไปจากท่านอื่น
แต่คนที่เล่าให้ผมฟังมีตัวตนครับ
และท่านเจ้าอาวาส วัด ศาลาลอย ท่านก็นั่งฟังอยู่ก็ยังยืนยันได้
หลวงพ่อสิงห์ท่านก็เป็นเจ้าอาวาส วัดสุทันศ์(หน้า ทบ.2)ในปัจจุบัน





ก็ตัดหน้า เอาหน้าไปก่อนผมแล้ว

เรื่องวัด พลับ ก้มีหน่อยหนึ่งครับ
เห็นว่าอยู่ใกล้ๆวัดศาลาลอย
เมื่อ6 ตค.2554 ที่ผ่านมา
ทางวัดได้เปิดกรุใต้โบสถ์(ใหม่)
เพื่อนำพระเครื่องหลวงพ่อคูณ(พระปิดตาปี2547)
พระบูชาออกมาให้ญาติโยมได้บูชากัน
เนื่องเพราะท่านเจ้าอาวาสองค์ก่อนได้
มรณะภาพไปด้วยอายุไข99ปี11เดือน
ก่อนจะสร้างโบสถ์ให้เสร็จตามความตั้งใจ
และด้วยขาดปัจจัยในการสานต่อ
ทางวัดจึงได้เปิดกรุในครั้งนี้เพื่อนำปัจจัย
มาสานต่อปฎิภาณ ของหลวงปู่(มี)ท่าน
ผู้ใดมีจิตศัทธาก็เชิญที่วัดได้ครับ
การประชาสัมพันธ์ท่านไม่มีมากครับ

วัดพลับจะเปิดให้เช่าบูชา
เริ่มวันที่18ตค.2554เป็นต้นไปครับ
บอกบุญช่วยกันทำนุบำรุงศาสนา
งานบ้านเอ็งดอก ไม่ต่องเกรงใจ๋กั๋น

ใครอยากทำบุญสร้างโบสถ์ เชิญบูชาได้นะคะ

ขอบคุญ คุณต๊ก และคุณ ภาคภูมิ มากๆเลยครับ สมัยนั้นอยากเรียนที่เทคโนมากๆเพราะดูแล้วมาตฐานดีมาก สมัยนั้น ช่างยนต์มีเครื่องบิน (บางชิ้นส่วน )ทหารอเมริกันถอดมาให้นักเรียนดูเลย และมีนักเรียนทุนจากลาวมาเรียนด้วย เราเองหัวไม่ค่อยดีเลยมาต่อราชสีมาภาคค่ำ และมาต่อกรุงเทพ แต่ก็กลับบ้านบ่อยๆ เพราะเพื่อนๆจะอยู่ที่โคราชเป็นส่วนมาก ปัจจุบันก็จะดูและเรื่องงานสำรวจ และงานโยธาของบริษัทที่สร้างบ้านที่ราม2เขตประเวศบางนา พอได้อ่านเรื่องราวของโคราชแล้วทำให้คิดถึงและรักความเป็นโคราชมาก เพราะตั้งแต่เด็กๆเราก็อยู่ที่นั้นไม่คิดเลยว่าพอโตแล้วจะต้องไปทำงานที่อื่นที่ไม่ใช่บ้านเราเอง

ว่าง เมื่อไหร่ก็นัดกันทานผัดหมี่ส้มตำอีกซิคะ

ส่วนมากเพื่อนๆจะไม่ยอมที่จะเรียนรู้เรื่องที่ไฮเท็ค.กันเลย เราก็พยายามบอกก็ให้ลูกสอนดิ ..สงสัยจะอายลูก ส่วนพวกที่เข้าก็จะเป็นคนที่ทำงานและต้องเกี่ยวข้องกับตรงนี้ ก็เลยพอได้คุยกันบ้างไมกี่คน ผมว่าถ้าเป็นสมัยก่อน อายุ50กว่าๆไปแล้วก็นั้งบ่น ลูก-หลานอยู่บ้านกันแล้ว แต่สมัยนี้ 60 ยังต้องทำงานอยู่เลย ยิ่งอยู่กรุงเทพแล้ว ยังต้องตื่นก่อนไ่ก่ กลับหลังนกเข้ารังเหมือนเดิม เพื่อนๆส่วนมากจะอยู่โคราช ก็เลย ปลดระวางก่อนวัย สบายไป ก็บอกๆเพื่อนๆไปหลายคน แต่ระคนก็ยังมึนเหมือนตอนเป็นนักเรียนเหมือนเดิม รุ่นนี้บอกยากแถ่ๆ(ภาษาโคราช) ไม่รู้ว่าบางคนจะกินส้มตำได้ป่าว ฟัน-เฟินคงหลุดกันไปเยอาะแล้วมั่ง ไม่ใช่ด้วยวัยหรอก แต่ตอนหนุ่มๆมันซ่าส์ๆกันทั้งนั้น ก็เลยต้องร้องเพลง..เหงือกจ๋าฟันลาก่อน..ไปก่อนวัยอันสมควร..ก็อย่างที่เคยบอกไว้เมื่อก่อน ตอนต้นๆปีไปไหว้คุณครูกัน ลูกศิษย์แทบจะตำน้ำกินกันแล้ว คุณครูที่สอนเราท่านยังปิ้งอยู่เลย เดินเหินสบาย พวกเราขยับตัวหน่อย เจ็บเอว-เจ็บหลัง ถ่ายรูปมาลูกศิษย์ หัวเถิกไปจะหมดหัว แก่กว่าครูอีก ตอนแรกครูทำท่าจะยกมือไหว้อีก คิดว่าผู้ปกครองเด็ก ..ตอนนี้คุณครูท่านย้ายสอนที่มารีย์ หลังจาก ร.ร. ศ.ว.ก ยุบ อายุท่าน60กว่าๆแล้ว ท่านยังแข็งแรงอยู่เลย

สวัสดีและดีใจครับ
"จรูญ น้อยศรี ศิษ์ย์เก่า ศ.ว.ก คนหัวรถ"
และคุณหมอตุ๊ก
เรื่องเรียนเทคโน โคราชนี่ เป็นความฝันของหลายๆคนทั่วประเทศ
ไม่แพ้ มหาวิทยาลัยดังๆในสมัยก่อน
โดยเฉพาะคนหนุ่มๆรุ่น2500กึ่งพุทธกาลขึ้นไป
เดี๋ยวนี้แปรเปลี่ยนคลายมนต์ขลังไปจนน่าใจหาย
โดยเฉพาะฟุตบอลประเพณี"ชิงโลห์พระราชทน"
ระหว่าง เทคโน กับ วิทยาลัยครู
ที่นับได้ว่าเป็น กิจกรรม มหกรรมใหญ่ของนิสิต นักศึกษา และคนโคราชที่รอคอยดูขบวนพาเรท
และได้เห็นโล่ห์พระราชทาน ให้เป็นบุญดา
มีเพียงแค่สองสถาบันที่ไม่ใช่ มหาวิทยาลัย (ในขณะนั้น)
ที่มีให้เห็นก็บอล จุฬา-ธรรมศาสตร์
ที่ได้รับพระมหากรุณาธิคุณ พระราชทาน
และเราคนโคราชเท่านั้นจะไม่ภูมิใจได้อย่างไร
แต่วันนี้ไม่เหมือนเดิมเป็นแค่ข่าวเล็กๆของคนโคราช
ไม่รู้ว่ายังมีขบวบแห่ไปรอบๆเมืองไหม
คุณหมอตุ๊กอาจจะสนใจเรื่องนี้นะครับ
ทุกๆปีก็จะมีให้ดูช่วงหน้าหนาวปีใหม่นี้ทุกๆปี
อาจมีเว้นไปบางครั้ง
ขนาดผมจบออกมาแล้วไปเรียนต่อที่
สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
เพื่อนๆคนต่างจังหวัดยังพูดถึงเลยครับ

แก้ครับ"โดยเฉพาะฟุตบอลประเพณี"ชิงโลห์พระราชทาน"

ตอบคุณ ภาคภูมิ เมื่อประมาณปี 2519 ช่างโลหะจากทุ่งมหาเมฆ เยือนตะโกลาย ผมยังเอาดนตรีไปเล่นช่วยงาน รู้สึกว่าบรรยากาศเป็นไปด้วยดีจริงๆ แบบมิตรภาพเต็มที่เลย เพราะธรรมดาเราไปเล่นที่ใหนตีกันทุกงาน จะมีก็แต่ที่เทคโน ครั้งนี้แหละและก็ที่ ร.ร. อัสสัม.คุณภาคภูมิ น่าจะรุ่นเดียวกับเพื่อนผม ติ๊ก ชีโร่(สมัยนั้น ชื่อเ ศักดิ์ นันทเสน) ติ๊กอายุน้อยกว่าผม แต่คบเป็นเพื่อนกัน ไปซ้อมดนตรีที่ SP(โรงแรม ศรีพัฒนา )และ KR ซุบเปอร์คลับ ด้วยกัน แต่พวกนี้อัจฉริยะมาก เพลงใหม่ต่อกันแค่วัน-วันครึ่งเอง เราล่อไป5-6วัน ติ๊กเรียน จิตกรรม ปฏิมากรรม แล้วเดี๋ยวนี้ที่เทคโน.ยังมีงาน สปอร์ตเดย์อยู่หรือป่าวไม่รู้

เศษฐศักดิ์ นันทเสน เป็นรุ่นพี่หลายรุ่นเลยครับ
เอาว่าปี2519ผมอายุ8ขวบก็แล้วกันครับ
ทีพอจะเห็นหน้าก็พี่ ธงชัย ประสงค์สันติ(น่าจะคนปี2505)
จำแกได้เพราะแกตลกดีและชอบเตะตะกร้อ
โดยไม่ค่อยนุ่ง ก.ก.ล. โชว์พราวประจำ
บอลประเพณีวิลัย-เทคโน นี่ผมเกิดมาก็ได้ไปดูทุกครั้งเป็นประจำ
เพราะพ่อผม (ผศ.สุวัฒน์ พินิจพงศ์)เป็นอาจารย์สอนพลศึกษาและคุมนักฟุตบอล วค.น.แทบจะตลอด
ช่วงหลังๆก็เชิญ อา เชิด มาทำต่อ(เชิดชัย โชครัตน อดีตนายกเทศมนตรีโคราช)
พ่อถือเป็นผู้ร่วมก่อตั้งและไปขอพระราชทานโล่ห์กับอาจารย์ผู้ใหญ่อีกหลายท่าน
งานนี้พ่อน่าจะเป็นบุคคลเดียวที่ยังเหลืออยู่และรู้จริงที่สุด(ปีหน้านี้พ่อก็80แล้ว)
เรื่องห้องซ้อมดนตรีนี่ ผมจะไปเล่นที่โรแมนติก เจ๊ฟฟ์ (เดียวนี้เป็น รร.เอรวัณ)
(ของพี่แอ้ม ลูกครูเพชรจิต รร.อนุบาลกับด่านเกวียน สตูดิโอ ของพี่จุ๊ ด่านเกวียน แถว5แยกหัวรถ
งานสปอต์เดย์ยังมีอยู่ครับ

ช่วงนี้น้ำท่วมบ้านหมดเลย น้ำลดคงหนักอีก ถ้าปาร์เก้หลุดก็แจ่มเลย ไม่ได้อะไร เราก็มัวทำงานที่นี่และเฝ้าระวังให้บริษัท แต่บ้านเราจมมิดเกือบชั้น2 ปีหน้าจะงี้ป่าว จะได้ขายบ้านหาที่อยู่ใหม่ ไปอยู่เขาใหญ่ท่าจะดี ใกล้โคราชบ้านเราด้วย อ่อ คนโคราชผมว่าเป็นนักดนตรีกันเยอาะนะ แต่จะดังไม่ดังนั้นอีกเรื่อง ส่วนผมเองก็ได้อิธิพลมาจาก ทหาร g i ที่มาอยู่โคราช และเราเคยเห็น แหลม มอริสันเล่น ที่สตาร์ไลท์บาร์ ข้าง ร.ร. ศรีพัฒนา เล่นจบ ฝรั่งตบมือไม่หยุดเลย ก็เลย อยากเล่นอย่างเขาบ้าง แต่ก็ต้องหลบๆซ่อนๆ ทางบ้านเขาไม่ชอบ ผิดกับบ้านเพื่อนๆ พ่อแม่เขาดีมากเลย ชุมพล สุปััญโญ ปัจจุบันเปแ็นโปรให้ เบริด์แล้ว เรายังแง่วอยู่เลย

พี่เมศคุยกับพี่จรูญที่บล็อก ศวก.นะคะ

ขอบคุณ คุณตุ๊กครับ

กรณีข่าวลือเรื่อง ภรรยาผู้ว่าถูกย่าโมเข้าสิงนั้น เจ้าพ่อหลักเมืองโคราชบอกว่า ภรรยาของผู้ว่าไม่ได้ไปด้วย หนะครับ ผลการสื่อสารกับเจ้าพ่อหลักเมืองโคราช 14 ก.ค. 55

กลับมาอ่านเรื่องราวเก่าๆแล้วก็คิดถึงเรื่องเก่าๆ ยิ่งอยากสืบค้น หาข้มมูลเพิ่มเติมมากขึ้นๆ