Group Blog All Blog
|
ครั้งหนึ่งในชีวิต พิชิตภูกระดึง พาไปเที่ยวเมืองนอกมาก็หลายทริปแล้ว คราวนี้จะพาท่านทาเที่ยวบ้านเรากันบ้าง เริ่มจากแถวๆอิสานบ้านเฮาก่อนแล้วกัน เพราะที่นี่เป็นสถานที่ ที่ผมชอบมากเคยไปมาแล้ว 3 ครั้ง และปลายปีนี้จะไปอีกคร้ง กับพี่มี่และเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยของพี่เขา เพื่อไปทดสอบความฟิตในวัย 50 อัพ ว่าใครยังจะเจ๋ง แล้วจะมาเล่าให้ฟังในคราวต่อไป ครั้งนี้จะขอเล่าครั้งที่ 1-2-3 ตามลำดับให้ฟังก่อนแล้วกัน ครั้งแรกผมไปพร้อมกับ พ่อ-แม่ ของพี่มี่ เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว ตอนนั้นท่านก็เกือบ 70 แล้ว รอว่าเมื่อไหร่เขาจะสร้างกระเช้าขึ้นภู รอมานานก็ไม่ทำเสียที รอต่อไปคงไม่มีแรงขึ้นแน่แท้ เลยตัดสินใจไปลองปีนขึ้นเองดีกว่า ก็ค่อยๆ เดินกันไป เหนื่อยก็พัก แต่ห้ามพักนาน ให้พักสัก 5 นาทีพอ ไม่งั้นจะเริ่มขี้เกรียจเดินพักบ่อยแต่พักครั้งละไม่นาน ไปแบบไม่ต้องรีบร้อน ตรงไหนชันก็คนหนึ่งดันอีกคนดึง ครั้งนั้นไปกันสิบกว่าคนไปกับพี่ๆน้องที่ทำงานของผม พวกนั้นเขาก็พากันเดินล่วงหน้าไปก่อน เราเริ่มเดินตั้งแต่เขาเริ่มเปิดให้ขึ้น 08.00 น.ไปถึงที่กางเต้นท์ 15-16 น. ไปถึงก่อนก็ต้องรอเต้นท์รอกระเป๋าที่ลูกหาบเขาแบกขึ้นไปอยู่ดี สู้ไม่ต้องรีบเดินชมนกชมไม้ไปเรื่อยๆ เพลินดีกว่าเร่งตัวเองให้เหนื่อย หิวก็มีร้านค้าระหว่างทางขายตลอด ส่วนแม่กับพี่อีกคนขึ้นเฮลิครอปเตอร์ไปพร้อมกับเจ้าหน้าที่อุทยาน ที่เขากำลังจะเอาเสบียงขึ้นไปส่งให้เจ้าหน้าที่ที่อยู่ข้างบน เป็นความโชคดีของเราที่ทางเจ้าหน้าที่เขาใจดีเห็นว่าแม่จะลำบากในการเดอนขึ้น แต่ขาลงต้องเดินเอง ถึงตอนนี้ก็ยังนึกขอบคุณอยู่ตลอด แวะถ่ายรูปแถวผานกเค้า ระยะทางที่เราต้องไปให้ถึง ก่อนออกสตาร์ต ก่อนถึงหลังแป ต้องออกแรงเยอะหน่อย สู้ครับพ่อ ต้องรีบนอนแต่หัววัน ต้องตื่นแต่เช้ามืดเพื่อไปชมพระอาทิตย์ขึ้นกัน ไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ผนนกแอ่น หมอกลงจัดกว่าจะเห็น พระอาทิตย์ก็ขึ้นสูงแล้ว นึกว่าจะไม่ได้เห็นกันแล้วเชียว ระหว่างทางกลับเต้นท์ แวะกราบพระกันก่อน เพราะขามารีบไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกัน จะเห็นว่าหมอกยังลงจัด ก่อนออกเดินทางไปเที่ยว จุดหมายผาหล่มสัก แวะเล่นน้ำตกระหว่างทาง สังเกตไหมว่าแม่หายไปไหน แม่ขอกลับตั้งแต่ออกสตาร์ตได้สัก 3 กิโลเมตรแรก ขอไปรอที่เต้นท์ดีกว่า กว่าจะลงมาถึงซำแฮก แม่ร้องเพลงภูกระดึงไปหลายสิบรอบ ถึงจุดหมายโดยสวัสดิภาพ ก่อนอำลา โปรดติดตามตอน2 thx u crab
โดย: Kavanich96 วันที่: 14 พฤษภาคม 2557 เวลา:3:48:24 น.
สุดยอดค่ะ.. น้ำยังไม่เคยไปเลย
"ภูกระดึง" ในชีวิตนี้.. คงจะมีโอกาสไปสักครั้ง หวังเอาไว้เหมือนกันค่ะ.. (ตอนนี้ 40ปี แล้ว 55) โดย: แม่ออมบุญ วันที่: 14 พฤษภาคม 2557 เวลา:15:23:30 น.
|
tuiontour
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ชีวิตคือการเดินทาง ถึงไม่เคลื่อนที่ เวลาก็เปลี่ยนไป แม้ไม่ทำอะไร โลกก็หมุนไป ไยไม่สนุกกับชีวิต Link |