ชีวิตวัยเรียน+วัยทำงาน ปฐมบทชีวิต เฟสที่ 1 ของผมเอง ตอนที่ 2
หลังจากจับต้นชนปลายแล้วว่า ชีวิตในมหาวิทยาลัยเราจะทำอะไรเพื่อตัวเราได้ เราตั้งใจจะฉีกแนวคิดกรอบเดิมๆให้ได้ โดยแบ่งออกเป็นข้อๆความคิดดังต่อไปนี้
1.เวลาในมหาวิทยาลัยเยอะมากๆ 2.เรามีหน้าที่เพียงเรียน 3.เงิน ปัจจัย เรายังได้จากทางบ้านคอยสนับสนุน
รวมเบ็ดเสร็จ เห็นช่องโหว่ เอางี้ เอาเวลาที่จะไปนั่งเล่นเกมส์ เที่ยวเตร่ มาหาอะไรเพื่อเสริมสร้างชีวิต ในแบบฉบับที่ว่า มหาวิทยาลัยไม่มีสอนดีกว่า เพื่ออะไรล่ะ ทำไมตั้งใจจะทำแบบนั้น
1.เพื่อประสบการณ์ ตอนเข้ามาพี่ๆหลายคนที่ชอบมา ไซโค ว่า "ต้องทนแรงกดดันได้ ถ้าทนเท่านี้ไม่ได้จะออกไปทำงานที่รับแรงกดดันมากกว่านี้ได้อย่างไร" โอ้! ซึ้งสุดๆ คำถามคือ พวกพี่ๆผ่านการทำงานมาแล้วเหรอยัง ??? ถึงมาสอนกันปาวๆ 2.รายได้จากการทำงาน 3.พื้นฐานที่เราได้เริ่มต้นทำอะไรได้ไวกว่า ดีกว่ารอจนจบแล้วออกไปเรียนรู้ทีหลัง มันจะช้าไปหน่อย
ที่ทิ้งไว้ในตอนแรกที่ว่า ทำนั่นนี่ ลองแล้ว ลองมา ลองไป หายไป ยกเลิก ว่ากันไป สุดท้ายมานั่งนึกๆดูว่า ตูข้ามีอะไรที่พอจะเข็นออกมาทำได้บ้างแว้ แต่ด้วยความที่ติดนิสัยชอบอ่านหนังสือ ชอบเข้าห้องสมุด จึงค่อนข้างชอบงานเขียน แต่วิธีเขียนผมไม่มีแบบแผน คิดอะไรอยู่ก็ออกมาเลย (เหมือนที่ท่านกำลังอ่านนิแหละ)
แล้วเราจะเขียนอะไรดี ...เกมส์ ไม่โอเคเท่าไร แต่พอมานึกๆขึ้นได้ นึกดีๆ โอ้! เราเป็นคนชอบดูหนังอย่างมากเลยนิหน่า เวลาเพื่อนถามเกี่ยวกับหนังเรื่องนั้นนี่ เราก็อธิบายได้ เกร็ดหนังเราก็รู้ ว้าวๆๆๆ เฮ้ย ชอบเสพข่าวหนังต่างประเทศอยู่แล้วด้วย เอางี้แล้วกัน เปิดเว็บเลย เปิดเว็บเขียนข่าวหนัง แต่เดี๋ยวก่อน แล้วเราเปิด เขียน แล้ว เราจะได้อะไรล่ะ รายได้จะมาทางไหน ตอนนั้นผมเองยังไม่รู้เหมือนกัน
แต่ดูเหมือนว่า คำว่ารายได้จะหายไปจากหัว สิ่งที่เข้ามาแทนที่คือความรักในการทำงาน ทำเว็บหนังมากกว่า ในตอนนั้นน่ะ น่าแปลกเหมือนกัน แต่ก่อนที่จะทำเว็บหนังขึ้นมาได้ คำถามคือ สร้างเว็บกันยังไงหว่า ไม่เป็นเลย สร้างยังไง หนังสือต้องใช้ไหม php html ฝาก server เช่า server จดทะเบียนโดเมน ทำยังไงหว่า
ระยะเวลากว่า 1 เดือน ที่เข้าใจว่า blogger คือ เว็บ เราทำกับมันเอาแล้วกัน พบว่ามันไม่ใช่ มันเป็น blog นิหว่า แล้วเว็บเราต้องทำยังไงล่ะ "ลองใช้ wordpress ดูซิ" มีพี่คนนึงแนะนำมาให้ แล้วยังไงต่อไปล่ะ ต้องทำยังไง วันหลังมาเล่าใหม่ดีกว่า ง่วงแล้ว
To be continue...
สรุป ชีวิตมหาวิทยาลัยใน 4 ปี หรือ 5 ปี ที่เราเรียน เรามองข้ามไปไหมว่า เขามีเวลาเหลือเฝือให้เราใช้น่ะ เราสามารถเรียนรู้หลายสิ่ง หลายอย่างที่มหาวิทยาลัย ไม่มีสอน เพื่อประสบการณ์ เพื่อความรู้ เพื่อสร้างอะไรซักอย่างให้มันเป็นฐานกับตัวเอง แต่ทำไม ส่วนใหญ่คิดเพียง จบก่อน แล้วฉันค่อยหางานทำ ถ้าทำงานที่นี่ ที่นั้นไม่ดี ก็ค่อยเปลี่ยนงานใหม่ แต่ก็น่ะ มุมมองใคร มุมมองมัน เขาอาจจะชอบในแบบที่เขาเป็น แต่ผมไม่ยอมมีชีวิตแบบ ทำงานเป็นเวลาแน่ๆ ผมอยากทำในแบบที่ว่า อยากทำอะไรเมื่อไรก็ได้
Create Date : 03 ตุลาคม 2555 |
Last Update : 3 ตุลาคม 2555 1:41:34 น. |
|
2 comments
|
Counter : 1098 Pageviews. |
|
|
|
การใช้เวลาให้คุ้มค่าคือการลงทุนที่คุ่้มที่สุด^^