|
ต้อล...ยังเป็นต้อลคนเดิมอยู่มั้ย?????
ต้อล...ยังเป็นต้อลคนเดิมอยู่มั้ย????
ที่เลือกหัวข้อนี้มาเขียนเพราะว่า มีใครบางคนที่อ้างว่าชอบต้อล
แต่ไม่ชอบแฟนคลับต้อล มาเม้นท์ที่บล็อคของเรา(เราลบไปแล้ว)
ว่าคนส่วนใหญ่จะชอบเปรียบเทียบต้อลในตอนนี้กับต้อลในอดีต
ซึ่งการเปรียบเทียบนั้น จะส่งผลให้แต่ละคนยังชอบต้อลอยู่
หรือเปลี่ยนใจไปชอบคนที่เค้าคิดว่าเป็นอย่างที่เค้าชอบหรือไม่
เราเองก็สุดจะเดาได้หมด
แต่ที่เราเห็นบ่อยๆและมีผลต่อการที่จะชอบต้อลหรือไม่
คือการเอาต้อลไปเปรียบเทียบกับคนที่เค้าชอบอยู่แล้ว
ประมาณว่า ถ้าต้อลเปลี่ยนแปลงตัวเองได้เหมือนหรือเทียบเท่า
ก็จะชอบต้อลเหมือนกัน ซึ่งเราไม่เห็นด้วยเลยกับความคิดแบบนั้น
เราขอเอาสิ่งที่เราเคยเขียนไปแล้วมาเขียนใหม่อีกรอบ
เราไม่อยากให้ใครคนไหนนำต้อล(ซึ่งเป็นศิลปินในดวงใจอันดับหนึ่ง)
ไปเปรียบเทียบกับศิลปินหรือนักล่าฝันคนอื่นๆ
และอย่าเอามาตรฐานของคนอื่น(ไม่ว่าด้านใดก็ตาม)มาตัดสิน
ว่าต้อลควรจะปรับปรุงหรือเปลี่ยนแปลงการดำเนินชีวิต
ตลอดจนถึงการใช้ชีวิตในวงการบันเทิง
เพราะศิลปินและแฟนคลับของศิลปิน
ต่างก็มีวิธีการปฎิบัติตัวต่อกันในแบบที่แตกต่างกันออกไป
การนำเสนอผลงาน การยอมรับความคิดเห็นต่อผลงาน
ศิลปินก็มีปฎิกริยาต่อสิ่งที่ได้รับต่างกันไปด้วย(รู้สึกว่าตัวเองเริ่มใช้ภาษาที่มันเข้าใจยากแฮะ)
ยกตัวอย่างง่ายๆย้ำว่ายกตัวอย่าง
เวลามีคนมาชมว่า พะแพงร้องเพลงเพราะมาก ใช้ช่องเสียงได้เป๊ะมาก
พะแพงอาจจะหัวเราะเสียงดังลั่นแล้ววิ่งเข้าไปกอดขอบคุณแฟนคลับที่ชมให้กำลังใจน้อง
แต่ว่าอีกทางหนึ่ง แฟนคลับต้อลก็ชมต้อลว่า วันนี้ต้อลขั้นเทพมากเลย
เล่นเปียโนพลิ้วมากๆ ต้อลอาจจะแค่ ยิ้มเขินเล็กน้อย
แล้วบอกว่า ดีจริงเหรอพี่ เนี่ยต้อลเล่นผิดไปตั้งหนึ่งโน๊ตแน่ะ จับได้ปะ
แบบว่าต้อลเนียนไงพี่ไม่รู้หรอกเนอะ
ซึ่งในความรู้สึกของทั้งสองคนคือดีใจและปลื้มใจที่แฟนๆชอบกันมาก
เพียงแต่สิ่งที่แสดงออกมามันไม่เหมือนกันเท่านั้นเอง
แล้วในวันนี้เราก็มาลองทบทวนความรู้สึกของตัวเองดูว่า
ต้อลในวันนั้นที่เราเห็นครั้งแรกกับวันนี้เหมือนกันมั้ย
ในวันนั้นที่เราชอบต้อล ชอบเพราะอะไร
แล้วในวันนี้ต้อลยังมีสิ่งนั้นหรือลักษณะนิสัยแบบนั้นอยู่มั้ย
มันหมดไปหรือเพิ่มขึ้น ลองถามใจตัวเองดู และเชื่อในความรู้สึกของตัวเอง
จะได้มั่นใจที่จะรักและให้การสนับสนุนน้องต่อไป
โดยที่ใครหรือแมลงสาปตัวไหนเข้ามาเราก็จะไม่หวั่นไหวไปกับคำพูดเป่าหูพวกนั้น
สำหรับตัวเราเอง
บอกได้เลยว่า สิ่งที่ทำให้ชอบและหลงใหลในตัวต้อลครั้งแรก
คือ เสียงร้องเพลง ต้อลมีเสียงที่ไพเราะ ไม่เหมือนใครที่เคยได้ยินมา
ตอนนั้นเราเองก็ไม่เคยคาดหวังว่า ต้อลจะต้องเป็นคนยังไง
ขยันแค่ไหน โดดเด่นหรือเปล่า สิ่งที่คิดคืออยากเห็นผู้ชายคนนี้ร้องเพลงทุกวันเสาร์ต่อไปจากนี้ 12 สัปดาห์
และพอต้อลเข้ามาใช้ชีวิตในบ้าน เราเห็นน้องตลอดเวลาที่กล้องจับไป
ดูไปก็เพลินดี อาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้คาดหวังในตัวน้อง
เราจึงได้เห็นอะไรๆที่คาดไม่ถึงหลายอย่าง
ได้รู้นิสัยใจคอ ได้เห็นความมานะอดทน ความอ่อนไหว ความเข้มแข็ง ความมีน้ำใจ ความขี้อ้อน ความขี้เล่น ความตลก
ตลอดจนความสามารถในด้านการร้องเพลงและเล่นดนตรีทุกชนิดในบ้าน
ก่อนถึงวีควันแม่ เรายังไม่รู้หรอกว่าความสัมพันธ์ของต้อลกับแม่เป็นยังไง
แต่เราเดาจากที่เห็นนิสัยขี้อ้อนแล้ว เราว่าต้อลต้องติดแม่แน่แน่
คงจะสนิทกับแม่มาก จนมาถึงตอนที่ต้อลวิ่งมารับโทรศัพท์ในห้องนั่งเล่น
นั่งคุยกับแม่ด้วยรอยยิ้มและสีหน้าที่มีความสุขสุดๆ จากที่ฟังแม่ลูกคุยกัน(ไม่ได้แอบฟังแต่อย่างใดเลย......แค่เร่งเสียงทีวีให้มิดเท่านั้นเอง)
รวมทั้งจากที่ฟังต้อลพูดถึงแม่ในคลาสครูเป็ด
เล่าให้ครูปุ้มฟังในห้องครูใหญ่
ตลอดจนคลาสต่างๆตลอดสัปดาห์
ทำให้เราหลงรักเด็กผู้ชายคิ้วหนาตาโตคนนั้นอย่างหมดใจ (คือเราเองไม่มีน้องชายและเคยคิดเอาไว้ว่าถ้ามีน้องชายซักคน อยากให้เป็นเหมือนต้อลนั่นแหละ)
สิ่งที่น้องพูดคุยหรืออารมณ์ความรู้สึกที่แสดงออกไปในสามเดือนนั้น
เป็นเพียงด้านเดียวที่เราได้เห็น
เพราะสิ่งที่เข้าไปกระตุ้นอารมณ์ในด้านต่างๆมันไม่มี
น้องถูกปิดกั้นจากสิ่งภายนอก
แต่จากแววตาขี้เล่นที่เราเห็นบ่อยๆเวลาปล่อยมุข(แป้ก) เราคิดไว้แล้วว่า...ไอ้นี่ไม่ธรรมดาแน่แน่
ต้อลมาจากครอบครัวที่อบอุ่นถึงอบอุ่นมาก
สิ่งที่น้องเลือกที่จะทำหรืออยากทำ ครอบครัวพร้อมที่จะให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่
เห็นได้จากการที่น้องเป็นคนร่าเริงแจ่มใส หัวเราะได้เต็มเสียง เถียงได้เต็มที่(เอ่อ....อันนี้คงไม่เกี่ยว)
ต้อลเป็นคนที่มีพื้นฐานจิตใจดี คิดดีกับคนอื่น
สิ่งเหล่านี้แหละจะเป็นเกราะคุ้มภัยให้ต้อล
ใครว่าใครเตือน ต้อลพร้อมจะรับฟังเสมอ
แต่ถ้ามีคนมาปาขยะใส่น้องมากๆ พวกเราที่เฝ้ามองดูอยู่จะเฉยได้ไง
มันก็ต้องออกไปลุยกันให้รู้เรื่องสิ
ตั้งแต่ออกจากบ้านมา ต้อลเจอะคำว่ากล่าว คำตำหนิติเตือนเยอมาก
เราเรียกว่า ต้อลงานเข้า(พอมีคนมาบอกว่า ไม่เห็นว่าต้อลจะงานเข้าตรงไหน เราถึงปรี้ดแตกไง)
บางทีเราก็รู้สึกว่า มีคนกลุ่มหนึ่งที่คอนจ้องจับผิดน้อง
คือในงาน งานนึงเนี่ย สิ่งที่ดีดีที่น้องทำมันเยอะกว่าเรื่องที่ไม่สมควรทำมากมายนัก
แต่พอยกมาก็ไม่เคยพูดถึงสิ่งที่ดีดี เอาแต่ตำหนิอย่างเดียว
เราว่ามันก็ไม่ไหวนะ บางเรื่องก็เป็นเรื่องที่ต้อลควรจะเปลี่ยน
เปลี่ยนเพื่อตัวต้อลเอง เปลี่ยนเพื่อ พัฒนาตัวเอง แต่บางเรื่องก็ไม่ใช่เรื่องที่จำเป็นต้องเปลี่ยน
เราเองเคยรู้สึกเป็นห่วงและหนักใจแทนต้อล
คนคนเดียวจะสามารถทำอะไรให้ถูกใจคนทุกคนได้ยังไง แต่ละบ้านแต่ละคลับก็มีความต้องการที่แตกต่างกันออกไป
และเมื่อมาถึงวันนี้ เรารู้แล้วว่า น้องมีวิธีการจัดการปัญหาต่างๆที่เข้ามาได้เป็นอย่างดี
อาจจะไม่ถูกใครไปบ้าง แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่น้องเลือกทำ
ถ้ารับได้ก็ยังเป็นแฟนคลับต่อไป ถ้าไม่ชอบก็เลิก แค่นั้นเองใช่มะ
วกกลับมาที่คำถามข้างบน ต้อลยังเป็นต้อลคนเดิมอยู่มั้ย
สำหรับเรา ต้อลคือต้อลคนเดิมที่เราเคยรู้จักนั่นแหละ
เพียงแต่ว่า เมื่อเวลาผ่านไป ประสบการณ์ในชีวิตที่มากขึ้น
ทำให้น้องมีวิธีการแก้ปัญหาหรือจัดการกับเรื่องราวต่างๆที่เราไม่เคยเห็น
น้องโตเป็นผู้ใหญ่มีความรับผิดชอบมากขึ้น สิ่งต่างๆเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ทำให้เราชื่นชมน้องมากขึ้นเรื่อยๆ
เพื่อนถามว่า ทำไมชอบต้อล
คำถามนี้ตอบง่ายมาก
ชอบต้อล เพราะ ต้อลเป็นต้อลไง
เป็นต้อลอย่างที่เคยเป็น
เป็นต้อลอย่างที่อยากจะเป็น
เป็นต้อลอย่างที่จะต้องเป็น
เป็นต้อลของคนทั่วไป
เป็นต้อลของต้อลแฟนคลับ(TFC+คนรักต้อล)
เป็นเจ้าซุ้มของชาวซุ้มพ่อมด
เป็นน้องต้อลของพี่นัท
เป็นกบน้อยของเอ็นที(NTFC+คนรักนัทต้อล)
เป็นที่สุดของศิลปินในดวงใจเรา
ต้อลคือต้อล
ไม่ว่าต้อลในอดีตหรือในปัจจุบัน ก็คือคนคนเดียวกัน
คนเดิมคนนี้ ที่เราจะรักตลอดไป
Create Date : 22 พฤศจิกายน 2551 |
|
11 comments |
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2551 16:20:08 น. |
Counter : 215 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: อีกคนที่ชอบต้อล IP: 222.123.164.84 22 พฤศจิกายน 2551 16:46:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: tiamjai IP: 125.25.183.119 23 พฤศจิกายน 2551 8:37:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ๊นาเมะ IP: 118.172.172.77 23 พฤศจิกายน 2551 13:29:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: anchy IP: 124.121.117.109 24 พฤศจิกายน 2551 20:00:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ^-^Aom^-^ IP: 119.31.31.30 29 พฤศจิกายน 2551 12:46:10 น. |
|
|
|
|
|
|
รักแล้ว รักเลย ไม่เปลี่ยนใจ
|
|
|
|
|
|
|
|