ตอนที่ 44 เด็กดีครับ...(yaoi)
*** ///เรื่องนี้เป็นนิยายวายมีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย/// บอกไว้ให้สำหรับคนที่ไม่ชอบแนวนี้จะได้ไม่ต้องอ่านนะคะ แต่ถ้าใครสนใจ หรือชอบแนวนี้ ก็เชิญให้ลองอ่านและติดตามกันได้ตามอัธยาศัยค่า^^ เนื่องจากเรื่องนี้อาจมีคำไม่สุภาพค่อนข้างเยอะ เพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องและลักษณะนิสัยของตัวละครแต่ละตัว เพราะฉะนั้นถ้าใครไม่ชอบใจขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่า คนแต่งขอขอบคุณแฟนๆไว้ก่อนล่วงหน้า (จุ๊บๆ รักครับผม)
หลังจากที่ผมได้รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของพี่ภูผา ว่าการมาของพี่เขาคือความต้องการของป้าผมเอง
ป้าอยากให้ผมเลิกกับเดย์ไม่เปลี่ยน เพียงแค่แกยืมมือลูกบุญธรรมให้มาจัดการ ยังดีที่ยื้อเวลาพี่ภูผาไว้ได้
ถ้าหากว่าเดย์ทำให้พี่เขาเห็นว่ามันเป็นคนดีพี่เขาคงจะเปลี่ยนใจ แต่ภายในสามวันนี่ผมไม่รู้จะพูดยังไง
เวลามันสั้นเกินไปรึเปล่านะ ผมเองก็ได้แต่ขอร้องพี่เขาอีกทาง พูดบ่อยๆเผื่อเขาจะเห็นใจ
แล้วก็ได้แต่ปลอบใจไอ้เดย์ มันรู้อย่างนี้แล้วมันย่อมรู้สึกไม่ดีเป็นธรรมดา ไหนมันจะต้องฝืนใจ
ทำตัวเป็นลูกแมวเชื่องๆกับพี่ภูผาอีก ทั้งที่ใจมันอยากเตะตัดขาพี่เขาแทบตาย
เช้าเปิดเทอมวันที่สอง ไอ้เดย์ในชุดนักเรียนสะพายเป้ยืนอมยิ้มหล่ออยู่หน้าบ้าน มันรอเดินไปโรงเรียนกับผม
พอเจอหน้าผม มันก็ยิ้มรีบเรียกให้ไปหาใกล้ๆ เดย์แย่งกระเป๋าเป้นักเรียนที่ผมสะพายไปถือให้
ผมจะแย่งคืนมันก็เขยิบหนี กูจะถืออย่ามายุ่งน่า โดนมันว่ามาแบบนี้งง ผมควรจะโกรธหรือเขินมันดีวะ
เลยถอนใจส่ายหน้านิดๆใส่มันแต่ก็แอบอมยิ้มอยู่เหมือนกันครับ
แล้วไอ้เดย์ก็ล้วงบัตรสมาชิกร้านพิซซ่าออกมา ดูนี่ๆ! หึหึหึ
เฮ้ยเอออยากกินๆ วันนี้จะโทรสั่งหรือจะพาไปกินอ่ะ ไอ้เดย์มันชอบว่าผมไม่ได้เห็นแก่กินนะครับ แค่ตะกละ
เปล๊า
อ้าวแล้วมึงเอามาโชว์ทำไม? ผมถามออกไปอย่างนั้นเพราะไม่เข้าใจอาการลิงโลดของมันจริงๆ
กูจะโทรสั่งให้พี่มึงไง! เห็นพูดเมื่อวานว่าอยากกิน กูมีบัตรสมาชิกพอดีลดได้เยอะ รับรองพี่มึงต้องชอบ555
มันจะง่ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ มึงมีแผนอื่นมั้ย เมื่อวานกูเห็นมึงก็มั่นใจอย่างนี้ แล้วก็หน้าหงายกลับมา..
ฮึ่ม! ไอ้เตี้ยมันก็ต้องมีใจอ่อนบ้างแหละน่ามึงว่าป่ะไอ้ลูก
กูไม่รู้ แต่ที่รู้ๆพี่ภูผาท่าจะเอาจริงว่ะงานนี้ ทำท่าทางคันปากอยากพูดกับแม่กูเรื่อย กูต้องชวนจ๋าคุยหนีไปเรื่องอื่น
มันร้ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ!?
ฮึ่ย....ตอนเป็นเด็ก... ใครๆก็ตามใจกู ทั้งป้า ทั้งพ่อ ทั้งแม่ ทั้งญาติคนอื่นๆ ทั้งพี่ภูผาก็ด้วย
ไหงโตมาแล้วขัดใจกูจังวะ
ลูกคิด ก็มีกูนี่ไงโคตรตามใจมึง สุดแล้วแต่มึงทุกอย่างยังจะต้องการใครอีกวะ ดูดู๊ดูมันพูดอวยตัวเอง
เดย์...............มึงน่ะตัวดีเลย ชอบบังคับกูทุกอย่างไอ่ฟาย ผมดีดติ่งหูมันอย่างหมั่นไส้ มันก็สะดุ้งตกใจ
เอียงหัวหันหนีไปหัวเราะห่างๆ บ่นว่าเจ็บๆๆๆ เล่ห์เหลี่ยมมันอย่างเยอะครับไอ้นี่อย่าไปหลงกลมัน
ผมไม่ทันระวังมันก็กระชากตัวผมไปขบติ่งหูซ้ายเบาๆ
เชี่ยยย////*// เล่นอะไรไม่รู้เรื่องเดย์ เดี๋ยวมีคนเห็นไอ้บ้า!
ผมเอ็ดมันไม่ดังนัก กลัวจ๋าออกจากหลังบ้านมาเห็น กลัวมีใครเข้ามาซื้อของที่ร้าน อีกอย่างพวกเราก็ยืนอยู่ตรง
ใกล้ๆหน้าประตูบ้านพอดี ผมหันมองรอบตัวทั่วทิศแบบโคตรระแวง ก่อนจะหันไปทำหน้างอใส่มัน
มันดันขำหน้าผมซะงั้น ผมก็ชี้หน้ามันบอกถ้าไม่หยุดขำบ้าๆจะทุบดั้งให้หักเลยไอ้เวร
มันเลยพยายามกลั้นขำท่าทางตลกๆของผม ไอ้เดย์เห็นแม่จ๋าเดินยิ้มแก้มกลมสวยออกมาหาก็รีบยิ้มหล่ออ้อน
เข้าไปกอดก่อนยกมือไหว้ลาไปโรงเรียน
ตั้งใจเรียนนะลูก เดย์อย่าให้ลูกคิดมันโดดเรียนล่ะ
ค้าบบบบบ จ๋าเดย์ไปแล้วนะ เดี๋ยวเย็นนี้เดย์มากินข้าวด้วยครับ จ๋าทำกับข้าวเผื่อเดย์ด้วยนะ นะ
จ้าลูก
หน้าไม่อาย มากินข้าวบ้านกูได้ไง ผมแกล้งโวยวายใส่มัน แต่แม่ผมหัวเราะรีบตีแขนผม
อย่ามาโกตั๊กนะลูก ไปๆจะสายแล้ว เอ้อดีขึ้นนะเนี่ยตั้งแต่เดย์คอยมารอไปโรงเรียนพร้อมกันเนี่ย
ตั้งแต่เทอมที่แล้วลูกคิดไม่ค่อยไปโรงเรียนสายเลยนี่ ดีแล้วๆ มาตามจิกมันทุกวันเลยนะเดย์นะ55
ครับจ๋า หน้าที่เดย์อยู่แล้ว
ไอ้เดย์ยิ้มแล้วคว้ามือผมจูงเดินไปโรงเรียนต่อหน้าแม่จ๋าเลย ผมสะดุ้งหันหลังกลับไปมองหน้าแม่แบบเก้ๆกังๆ
แต่จ๋าก็ยืนตัวกลมยิ้มส่งลูกไม่ได้ตกใจอะไร เห็นแล้วโล่งอกได้ ผมยิ้มแล้วใช้มืออีกข้างบ๊ายบายแม่
แต่ด้วยความหมั่นไส้ไอ้เดย์ผมเลยแกล้งดึงมือออกตอนมันไม่ทันระวัง ต่อด้วยกระทืบเท้ามันแล้ววิ่งหนีไป
ไอ้เดย์ก็ไล่ตามเตะผมไม่ลดละสิครับ
.................เราไล่กันจนไปถึงโรงเรียนไม่พอ มันไล่ตามผมไปถึงบนห้องโฮมรูมด้วย ไอ้ห่าจะเอาคืนให้ได้
ผมวิ่งหนีมันวนรอบโต๊ะ รอบห้อง รอบเพื่อน แม่งไอ้พลังช้างแอฟริกาไม่ยอมอ่อนข้อให้ผมเลย
พอมันคว้าจับข้อแขนผมได้ ผมเลยต้องรีบบอกยอมแพ้มัน โอ้ย555ยอมๆๆ!!! ยอมแล้วๆ!! เดย์กูยอมแล้ว5555
ขอโทษๆ เลิกเล่นเหอะกลับห้องมึงไปชิ่วๆ
หึหึ ยอมแน่นะ
เออ555
อ้าวถ้ายอมงั้นกูทำอะไรมึงก็ได้สิ
ไม่ต้องคิดอะไรเลวๆในหัวมึงเลยนะเดย์
เรื่องดีๆทั้งนั้น อยากทำกับมึงตั้งหลายอย่าง แต่ตอนนี้อยากจูบที่สุดว่ะ
ชี่ย์!!!! ไอ้บ้าอย่าพูดดังไปคนจะมอง
กูไม่สนนี่
กูสนไอ่ฟาย ไอ้บ้านี่ได้เกรดสี่วิชาหน้าด้านมาแน่นอน ไปๆกลับห้องมึงไปเลย ยึกยักอยู่นานขายขี้หน้า
ผมยืนคุยกับมันหลังห้อง มันก็จับแขนผมไว้อย่างนั้นแหละไม่ยอมปล่อย พอผมจะเดินไปที่ตัวเอง
มันก็ดึงแขนยื้อแล้วอมยิ้ม
ผมเหล่มองพวกเพื่อนผู้หญิงยัยพวกนั้นตั้งอกตั้งใจนั่งจ้อง ส่วนพวกเพื่อนผู้ชายไม่ค่อยมองเท่าไหร่ แต่ก็มียิ้มแซวๆ
ทุกคนชินกับไอ้เดย์แล้ว แต่ถึงจะรู้กันว่ามันเป็นแฟนผมก็น่าแปลกนะที่ผู้หญิงในห้องยังกรี๊ดมันไม่เลิก
อยู่กับมันทำอะไรคนก็ชอบมอง ผมยังไม่ชินง่ายๆหรอกครับกับการตกเป็นเป้าสายตา
กลับเฉยๆมันง่ายไปป่ะ ไล่กูแล้วคิดว่ากูจะไปง่ายๆงั้นสิ หึหึหึ มา! มาหอมแก้มกูก่อนเลย!55 ไม่งั้นกูไม่เลิก
ไม่กลับห้อง! จะนั่งประกบมึงอยู่ห้องนี้ เรียนได้ให้รู้ไป
ระ..เรื่องอะไรวะ! มึงเป็นบ้ารึเปล่าเนี่ย!//////*// ช่วยอายคนอื่นเป็นหน่อยเหอะวะเดย์
อายไม เพื่อนก็รู้กันหมดว่ามึงอ่ะแฟนกู มันไม่พูดเปล่านะครับ ทำแก้มปูดเอียงแก้มมาหาผมด้วย
ถึงจะหลุดมาแค่นิดเดียวแต่ผมก็ได้ยินนะว่ามีคนแอบวี๊ดว้ายอยู่ไกลๆ ผมสะดุ้งผลักหน้ามันให้หันหนี
แล้วหันซ้ายหันขวามองรอบตัว ทุกคนรีบลดมือที่ถือโทรศัพท์ลงไม่พอพากันก้มหน้าบ้างมองทางอื่นบ้างไม่รู้ไม่ชี้
หลบตาซะงั้น แล้วพอผมหันกลับมาเจอหน้าไอ้หล่อแต่เลวก็ต้องสะดุ้งโหยง มันเล่นทำหน้าอย่างกับยักษ์แน่ะ
จะหอมไม่หอมวะ
หอมบ้าหอมบอไรวะ
อ้าวๆๆ กูไม่ไปนะถ้ามึงไม่ทำอ่ะ กูจะจี้ยันเข้าแถว ยันนั่งเรียนเลยจริงๆนะเว้ย!
ช่างหัวมึงดิ เดี๋ยวจารย์ก็ไล่มึงเอง
มึงอยากมีเรื่องใช่มั้ยเชี่ยลูก! กูบอกให้หอมแก้มกูก่อนไงเข้าใจยากตรงไหนวะ!!
มึงอย่ามาขู่บังคับกูนะเชี่ยเดย์! ยิ่งพูดแม่งยิ่งหน้าไม่อายไอ้หอก มึงไม่อายเหลือพื้นที่ไว้ให้กูอายเขาบ้างก็ด๊าย
ทำไม! มาคบกับกูแล้วอายเขามากนักเหรอ! มันเป็นยังไงทำไมถึงหอมแก้มกูให้คนอื่นเห็นไม่ได้วะ!?
เอ๊าไอ้บ้านี่นิทำหน้าจริงจังขึ้นเสียงแข็งใส่เหมือนจะโกรธผมแล้วทำไงดี ทีนี้เพื่อนเลยยิ่งแอบมองกันใหญ่ บ้าชะมัด..
มึงจะบ้าเหรอนี่มันในห้องเรียนนะ
แล้วมันยังไงวะ ไม่ได้ยืนอยู่หน้าห้องปกครองซะหน่อย
มึงอ่ะ!... ผมอดไม่ไหวที่จะต้องทำหน้างอกระฟัดกระเฟียดใส่มันบ้าง ก็มันเอาแต่ใจบ้าอะไรก็ไม่รู้
ผมอายคนไอ้ห่านี่พูดไม่รู้เรื่อง
ลูกคิด....เร็ว! ถ้ามึงไม่ทำเดี๋ยวกูทำเองนะ! แล้วถ้ากูจัดหนักต่อหน้าคนอื่นมึงจะด่ากูไม่ได้นะ!
อะอะ...ไอ้บ้า......ไอ้หมาเดย์......ฮึ่ย!!!
น่าโมโหมากๆเลยครับ มันไม่ให้ผมมีทางเลือกเลย ผมเลยกระชากคอเสื้อมันให้หน้ามันโน้มลงมาหน่อย
แล้วเอาจมูกยื่นไปแตะเร็วๆหนึ่งที แต่ทำแล้วเชี่ยเดย์ยังหน้าบูดเป็นตูดเหมือนเดิม มันไม่พอใจการหอมของผมครับ
ทำห่าอะไรเนี่ย.......เอาใหม่! เร็ว! หอมดีๆ! เน้นๆ!!
ฮึ่ยยยยย!!!////*//
อยากจ๊กลูกกะตามันครับ มาทำถลึงตาใส่ผมยื่นหน้ามาขู่ ถ้าผมไม่ยอมหอมแก้มมันดีๆ นิสัยอย่างมัน
ต้องจับผมจูบต่อหน้าคนอื่นแหงๆ สถานการณ์ไม่น่าปลอดภัยบีบคั้นให้ผมต้องยื่นหน้าพร้อมเขย่งเท้าเล็กน้อย
เอาจมูกไปแตะแก้มมันอีกหน แต่หนนี้กดฝังเนื้อแก้มไปเต็มๆ หอมเน้นๆแบบที่มันต้องการเสียงดังฟอดเลยล่ะ
เอ้อ! ให้มันได้อย่างนี้! ไอ้เดย์ทำหน้าโหดตะคอกใส่หน้าผม
ผมเบะปากใส่มันเพราะทำให้แล้วก็ยังโดนตะคอกใส่อีก แต่อย่าคิดว่าผมจะกลัวจนร้องห่มร้องไห้อะไรนะ
หมั่นไส้มันนักไอ้ผีบ้าก็เลยผลักหน้ามันไปแรงๆ มันดันหันกลับมาจ้องผมอีก ผมไม่อยากเห็นหน้าบึ้งๆของมัน
เลยผลักมันให้ไปห่างๆทั้งตัวจนมันเซ แล้วทีนี้มันก็หลุดหัวเราะก๊ากออกมาเสียงอย่างดัง แถมจีบปากจีบคอ
พูดได้ดัดจริตน่าเอาตีนถีบที่สุดเลยอ่ะครับ!
ว้ายๆๆ!!! คนผีทะเล! มาหอมแก้มเค้าตะไมอ่ะเตง! เคี้ยกๆๆ5555555555
ผมกัดปากสะดุ้งแรง โดนเพื่อนที่เห็นโห่แซวกันใหญ่ มันไล่ให้ผมกับไอ้เดย์กลับไปนอนกกกันที่บ้าน
ไอ้คิมน่ะแกนนำ ผมจะทำอะไรได้นอกจากตะโกนด่าไอ้เลวเดย์ที่มันแกล้งผมเสร็จก็รีบจ้ำอ้าวหนีกลับห้องตัวเอง
กูเกลี๊ยดเกลียดมึงไอ่เชี่ยเด๊ย์!!! ผมตะโกนตามหลังไอ้คนบ้าไปครับ จะทำอะไรมันได้ ได้แต่กัดปากเจ็บใจ
55555 แปลว่ารักกูมากนะนั่น55555 มันไปไกลแล้วยังตะโกนตอบมาให้ผมหน้าแดงยิ่งกว่าเดิม
อึ่ม//////*// ไอ้บ้า ดูมันสิครับ แม่งทิ้งผมไว้ท่ามกลางเสียงโห่ฮาของเพื่อนๆ
ห่าคิมบอกจะฟ้องผอ.ให้ไล่ผมออกโทษฐานให้ท่าผู้ชายข้ามห้อง ไอ้ยูเดินเด๋อๆด๋าๆเข้ามานั่งงงๆ
มันไม่รู้ว่าเขาหัวเราะอะไรกันก็ถามคนนู้นคนนี้แล้วเริ่มขำไปกับเขาด้วย เกลียดแม่ง ทางไอ้ซีนก็นั่งด่าผมไป
แกล้งทำท่าปาดน้ำตาไป มันว่าผมเป็นลูกสาวที่ไม่รักดีของมัน แล้วก็ขอบคุณกีต้าร์มากที่ช่วยยื่นมือเข้ามา
ตบกบาลเชี่ยซีนแทนให้ ส่วนสามสาวโฟร์ แมวเหมียว ดุ๊กดิ๊ก บ่นกันอุบว่าถ่ายคลิปไม่ทัน เพื่อนคนไหนถ่ายทัน
ผมรีบเข้าไปแย่งมากดลบหมด ต้องการประจานอะไรกูนักหนาครับพวกมึง||||||||
เพื่อนบางคนบอกจะอ้วกแล้วหวานเลี่ยนเกิน บางคนว่าฟินแทบตายกำเดาจะพุ่งคราวหน้าขอแบบถอดเสื้อด้วยนะ
เดี๋ยวๆๆๆ เชี่ยไรกันครับพวกมึง จะยังไงก็แล้วแต่ที่รู้ๆคือพวกมันแกล้งผมนั่นแหละ ทุกคนในห้องรับได้
เรื่องที่ผมเป็นแฟนไอ้เดย์ตั้งแต่ก่อนปิดเทอมที่แล้ว ทุกคนไม่ปากโป้งอย่างที่ผมขอ บวกกับคงกลัวไอ้เดย์
ก็รู้ๆกันอยู่ว่าเดย์นอกจากมันจะร้าย แรด เลว แล้วก็เชี่ยพอที่จะต่อยปากเพื่อนมันกับเพื่อนแฟนได้หมดล่ะ
ถึงไอ้เดย์จะอยากบอกคนทั้งโลกแค่ไหน แต่ที่ผมไม่ให้บอกใครไม่ใช่อะไรนะ กลัวรู้ไปถึงหูแม่จ๋าเท่านั้นแหละ
เฮ้อ มีแฟนกวนตีนแถมเอาแต่ใจแบบมันก็ได้แต่ทำใจ วันนี้ผมโดนเพื่อนล้อเรื่องหอมแก้มไอ้เดย์ท๊างงงงวัน
แง่ง..
*******************************************
ตกเย็นไอ้เดย์ก็สั่งพิซซ่ามาให้พี่ภูผากิน พี่ภูผาดันไม่ชอบกินชีส ไอ้เดย์ต้องสั่งใหม่ ผมกับจ๋าพลอยได้กินกันจนอืด
พี่ภูผาเห็นตัวเล็กๆอย่างนี้กินไปคนเดียวเกือบหมดถาดใหญ่เลยนะ นอนพุงป่องกองกันทั้งบ้านอ่ะ
แล้วจู่ๆพี่ภูผาก็พูดขึ้นมาลอยๆ เฮ้อ~~~รู้สึกเมื่อยจัง ปวดๆไหล่นะเนี่ย
ไอ้เดย์รีบกุลีกุจอ พี่นั่งเลยๆ มาๆๆเดี๋ยวผมนวดให้พี่ แป๊บเดียวไปสบาย! เอ๊ย หายปวดเลยครับพี่55
แต่พอนวดไปได้สักพักพี่ภูผาก็บ่นอีกว่า โอ้ยหิววววววว อยากกินก๋วยเตี๋ยวจังเล้ย
ผมกับเดย์นี่มองหน้ากันอย่างงง ไอ้เดย์รีบถาม เมื่อกี้บ่นว่าพุงจะแตกไม่ใช่เหรอครับพี่
เฮ้ยไอ้น้องกระเพาะพี่มันย่อยง่ายดายน่ะเข้าใจ๋ นี่ไม่ได้จะบอกให้ไปซื้อมาให้เลยจริงๆนะ
............ก๋วยเตี๋ยว เอาเส้นอะไรดีพี่เดี๋ยวผมไปซื้อมาให้ครับ
เฮ้ยเกรงใจน่า 555เอาเส้นใหญ่นะ
เดย์มันก็ออกไปหาซื้อมาให้ที่ร้านหมี่เกี๊ยวหน้าปากซอย แต่พอเอามาให้พี่ภูผา พี่แกกลับส่ายหน้า
พี่รู้สึกยังอิ่มอยู่เลยว่ะไอ้น้อง...เปลี่ยนใจละไม่กินดีกว่า555
พี่แกยังหันมาถามผมอีกว่ากินมั้ย ใครจะไปยัดลงกันครับ
กวนตีนนักนะไอ้เตี้ย ไอ้เดย์มันบ่นพึมพำผมรีบหยิกแขนมันให้หยุดพูด
ห๊ะว่าไรนะ พี่ภูผาหันควับมาจ้องเดย์ สายตาจับผิดมากๆครับ
เอาโอวัลตีน เอ๊ย! โอวัลตินซะหน่อยมั้ยพี่!
ไอ้เดย์มันฉีกยิ้มโคตรไม่จริงใจให้พี่เขาอยู่นะ แล้วพี่ภูผาก็เริ่มพล่าม
ไม่ล่ะ เออนี่ๆวันก่อนพี่อ้อบ้านข้างๆบอกว่าร้าน...เสต็กอร่อยมาก พี่อยากลองกินดูจัง แต่ร้านก็อยู่ไกล๊ไกล
คนก็ท่าจะเยอะ เอ.....ทำไงดีน้า..
ไอ้เดย์ได้ยินแล้วส่ายหน้าถอนใจเลยครับ มันเซ็ง ก็รู้หรอกว่าพี่เขากำลังแกล้งมันอยู่
ผมต้องขมวดคิ้วท้วงพี่ภูผาทันที อะไรกันเมื่อกี้บอกยังอิ่มอยู่ไม่อยากกินก๋วยเตี๋ยวแล้วไงพี่!?
แต่ไอ้เดย์มันสะกิดผมไว้ มันส่ายหน้าให้ผมไม่ต้องพูดอะไร แล้วมันก็ออกไปซื้อมาให้พี่ภูผาเอง
ผมเคืองพี่ภูผาที่อมยิ้มสะใจเลยเดินหนีไปนั่งรอไอ้เดย์ที่ม้าหินอ่อนตรงหน้าบ้าน แต่พี่แกก็ยังจะตามผมไปอีก
หลังจากเข้ามานั่งซะใกล้ผมพี่ภูผาก็ยื่นหน้ามาถามกระซิบกระซาบดูลุกลน นี่ๆๆถามอะไรหน่อยสิลูกคิด!
อึก..อะ..อะไรครับ!?
ได้กับมันรึยังห๊ะ!?
อุ๊บ!แค่กๆๆๆ!!ถะถาม! ถามอะไรของพี่เนี่ย!!! เล่นเอาสำลักโค้กที่ผมเพิ่งเปิดกิน
ก็...ก็แค่อยากรู้ว่าน้องพี่ถลำตัวลึกแค่ไหนแล้วไง ก็ไม่ได้หวังหรอกนะว่าเราจะยังรอดน่ะเฮ้อ
พูดอะไรของพี่น่ะกันไปใหญ่แล้ว////*//ผมไม่คุยกับพี่เรื่องนี้หรอก
เอ๊า ก็! ผู้ชายกับผู้ชายมันไม่ยากเหมือนชายกับหญิงหรอก ถูกใจกันก็ได้กันเลยไม่ใช่เหรอ!?
เฮ้ย......พี่รู้ได้ไง
เปล่า!!! ไม่ได้รู้อะไรมากมายหรอก! คะคือก็ แค่เคยได้ยินเพื่อนๆมันพูดกันน่ะ
คนอื่นเขาจะเป็นยังไงผมไม่รู้ แต่พวกผมไม่จำเป็นต้องเป็นเหมือนใครๆ
แน่ใจ จริงดิ!? ไม่อยากจะเชื่อว่ะ ยังรอดอยู่อีกเรอะ!!?
พอเถอะน่าพี่ หยุดคุยเรื่องนี้เถอะครับ//////*// เฮ้อ มาคุยเรื่องเดย์ดีกว่ามั้ย
ก็กำลังคุยอยู่นี่ไง
หมายถึงเรื่องที่พี่จะไม่บอกแม่จ๋า..
ต้องบอกแน่ ถ้าไอ้หมอนั่นมันเผยธาตุแท้ออกมา พี่ไม่มีทางยอมปิดปากเงียบแน่ลูกคิดจำไว้ พี่จะทำให้ลูกคิดเห็น
พี่แกล้งไอ้เดย์มันตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เยอะแล้วนะพี่ภูผา มันก็ทำนู่นทำนี่ให้ไม่ได้หยุด เอาใจพี่สารพัด
ยังดีไม่พออีกเหรอครับ
ไม่ต้องมาเอาใจพี่หรอก ถ้าเป็นคนดีจริงพี่ก็ต้องรู้สึกได้สิ แต่ตอนนี้นอกจากความไม่จริงใจแล้ว
พี่ยังมองไม่เห็นอะไรเลย ไอ้หมอนั่นมันมีดีก็แค่หน้าตา นิสัยไม่ดีอย่าไปเสียเวลากับมันเลยลูกคิด
พี่ภูผาอย่าว่าไอ้เดย์สิครับ ผมไม่ชอบเลยที่พี่ตัดสินมันแค่เปลือก ข้างในมันดีนะ ของดีมันซ่อนอยู่ข้างในครับ
...ใหญ่ล่ะสิ ฮะโธ่
พี่ภูผา!!!/////////*// ผมไม่ได้หมายความว่าตรงนั้น ไม่ใช่ไอ้นั่น!
อ้าวเหรอ
............................แล้วนานพอดูกว่าไอ้เดย์จะกลับมาพร้อมเสต็กชุดใหญ่
เฮ้อคนเยอะฉิบหายกว่าจะซื้อมาได้ อ่ะพี่
พี่ภูผานั่งยิ้มๆมองของที่ไอ้เดย์วางให้ตรงหน้าก่อนจะลุกขึ้นพูดกับมัน
อะไรเนี่ย พี่ไม่ได้บอกว่าอยากกินวันนี้สักหน่อย55
ว่าไงนะ
กินพิซซ่ายังกินไม่หมด ทั้งก๋วยเตี๋ยวเอย เสต็กเอย... นายนี่มันโง่ชะมัดเลยนะ ใครจะไปกินได้กันวะ555
ช่วยไม่ได้ ไม่ได้ใช้ให้ไปซื้อมาสักหน่อย
พี่ภูผาพูดเย้ยไอ้เดย์แล้วเดินฮัมเพลงเข้าบ้านไป ผมถอนใจนั่งเงยหน้ามองเดย์ มันยังยืนนิ่งจ้องมองตามหลังพี่ภูผาไป
หน้ามันเฉยสนิท แต่พอผมไล่สายตาลงมาสังเกตเห็นมือที่กำแน่นของมัน ก็รู้ว่ามันกำลังไม่สบอารมณ์สุดๆเลย
เดย์||||||||||| เฮ้อ นั่งลงก่อนมึง เดย์ๆ...เดย์นั่งนี่
ผมเอื้อมมือไปจับมือมันไว้ แล้วค่อยๆเรียกพลางกระตุกมือให้มันรู้สึกตัว ไอ้เดย์ก้มมามองผมแล้วถอนใจ
มันค่อยๆนั่งลงข้างผม ผมก็ขยับไปนั่งชิดแล้วกอดคอมันไว้ อดทนหน่อยนะเดย์ เดี๋ยวพี่เขาก็ต้องเปลี่ยนใจนะ
ผมรู้ว่ามันคงไม่ได้อยากยิ้มออกมาจริงๆหรอก แต่มันก็ยิ้มน้อยๆให้ผมเห็น
ดูซะก่อนนี่ดิลวิลนะครับ เรื่องหน้าทนกูเคยแพ้ใครมั้ย หึหึ เชื่อเลยเรื่องอย่างนี้มันยังจะเอามาอวดอีก แต่ก็..
จริงอย่างที่มันพูดนะ ขอให้มันไม่คิดถอยก็พอแล้ว ผมยิ้มให้เดย์ ไอ้เดย์ก็ปากหวานบอกว่าชื่นใ...แหม่เล่นเอาเขิน
พอขึ้นไปถึงข้างบนห้อง พี่ภูผาก็ยืนท้าวเอวรออยู่หน้าประตู
ห้องเราดูรกๆเนอะ น่าจะเก็บกวาดทำให้มันสะอาดเป็นระเบียบสักหน่อยท่าจะดี.. ปัดกวาดเช็ดถูทุกอย่างให้เกลี้ยง
โหยคงดูดีกว่าที่เป็นอยู่มากๆเลยเนาะ55 ล้างห้องน้ำด้วยดีม๊ะ! แล้วก็ทำแถวหน้าห้องนี้ ราวบันไดด้วยก็ยิ่งดีนะ!!!
มีการพูดแล้วปรายหางตามองไอ้เดย์ตลอดราวกับคำสั่งเป็นนัยๆ ผมได้แต่ยิ้มเจือนๆให้เดย์
เดี๋ยวกูช่วยทำนะเดย์ ผมซุบซิบกับมัน
ไม่ต้อง มึงไปรอข้างล่างไปไอ้ลูก
ไม่.....ไม่ต้องให้กูอยู่ในห้องด้วยเหรอ
ไม่ต้องอ่ะ ยังไงก็ไม่ได้อยู่กันสองคนอยู่ดี มึงอยู่ที่ไหนพี่มึงก็อยู่ที่นั่นเพราะงั้นลงไปข้างล่างไป
กูขี้เกียจเห็นสายตาขี้เยาะของพี่มึง เดี๋ยวถ้าเกิดแกล้งอะไรกูอีกกูลืมตัวเดินไปตบกบาลคงไม่ดี
ไอ้เดย์มันเหลือกตามองบนแบบทั้งเหนื่อยใจทั้งรำคาญพี่ภูผาจะแย่ ผมก็เข้าใจนะแต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้
ได้แต่หวังว่าพี่เขาจะไม่โกรธมันเพิ่มแล้วยอมใจอ่อนกับผมบ้าง ผมเองก็คิดเผื่อไว้แล้วถ้าจะต้องแสดงละคร
เรียกต่อมน้ำตาให้แตกเพื่อคะแนนสงสารก็ต้องทำล่ะงานนี้ สิ่งที่ผมกลัวที่สุดตอนนี้คือแม่รู้แล้วรับไม่ได้
ยังไงผมกับเดย์คงต้องยอมอดทนไปก่อน
แต่ลงไปได้ไม่นานเท่าไหร่พอพี่ภูผามัวแต่เผลอดูทีวี ผมก็แอบย่องขึ้นบันไดไปชะเง้อดูไอ้เดย์ เห็นมันตั้งหน้าตั้งตา
ทำความสะอาดห้อง สุดยอดขนาดห้องมันเองยังไม่เคยเก็บห่าอะไรเลย มีแต่ใช้ผมเก็บให้ แต่นี่ทั้งปัดกวาดเช็ดถู
ซักล้างขัด จัดเรียงสารพัด ข้าวของของพี่ภูผาที่ทำห้องผมรกก็วางได้เป็นระเบียบเรียบร้อย มันตั้งใจทำจริงจังมาก
ไอ้เดย์กำลังจะเข้าไปล้างห้องน้ำหันมาเห็นผมแอบแง้มประตูดูก็รีบไล่ ท่าทางมันเหมือนหงุดหงิดแต่เขินๆ
กูบอกว่าอย่ามาๆไง! ไปๆๆลงไปรอข้างล่างอีกเดี๋ยวก็เสร็จ แล้วรีบพาพี่มึงขึ้นมาดูด้วย กูทำให้ขนาดนี้
ถ้ายังไม่พอใจอีกก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว ไปๆๆอย่ามาแอบดูกูไอ้บ้าไปไกลๆไป ชิ่วๆๆ
อีกนิดแม่งจะเอาน้ำสาดกูละไล่กูเป็นหมาเลยนะ ...แต่ผมไม่โกรธมันเลย สงสารมันท่าทางเหนื่อยโคตร
ผมมองหน้ามันตาปริบๆยังไม่อยากลงไป มันก็ท้าวเอวถอนใจส่งยิ้มให้ผมก่อนจะพยักเพยิดหน้าไล่ผมอีก
ในสายตาผมภาพมันยืนยิ้มถือน้ำยาล้างห้องน้ำแม่งเท่จริงๆเลยครับ/////
ผ่านไปเป็นชั่วโมงกว่าได้
อ้าววว พี่ว่านายดูเหนื่อยๆนะไปทำอะไรมาเหรอเดย์ หึหึหึ
ไอ้เดย์กัดกรามกรอดทันที่ที่เดินลงบันไดมาด้วยสภาพเหงื่อโทรมกาย แล้วยังมาเจอพี่ภูผาทักถามแบบกวนๆ
ทั้งๆที่พี่แกกำลังนอนกินขนมบนโซฟาสบายใจเฉิบ
ว้ายเดย์! ไปทำอะไรมาลูก!!? ทำไมเหงื่อมันท่วมอย่างนี้ล่ะ จ๋ากำลังจดรายการของที่ต้องซื้อเข้าร้านอยู่ที่โต๊ะบัญชี
หันมาเห็นก็ตกใจ ไอ้เดย์ยิ้มเจือนๆให้แม่ผม เดย์ออกกำลังกายนิดหน่อยครับจ๋า แหะๆ||||||||
อื้มๆๆต้องไปตรวจงานซะหน่อย ล้าลา~~~ พี่ภูผาเดินแกว่งแขนฮัมเพลงขึ้นไปชั้นบนอย่างอารมณ์ดี
จ๋ามองพี่ภูผางงๆแล้วหันมาสนใจไอ้เดย์แทนรีบไล่ไอ้เดย์ไปอาบน้ำ แต่เดย์มันบอกจะกลับไปอาบที่บ้าน
แล้วก็เดินดุ่มๆออกจากบ้านไปเลย หรือมันจะโกรธ! ผมรีบวิ่งตามมันออกไปนอกบ้านดึงมือมันไว้ทัน
ดะเดย์!... แต่ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรอื่นนอกจากชื่อมัน มันก็ผลักผมให้ห่าง
อย่ามาใกล้เดี๋ยวจะเลอะ
เหมือนมันกำลังอารมณ์ไม่ดีมาก ก็แน่ละคนอย่างไอ้เดย์เคยยอมคนที่ไหน ผมได้แต่มองหน้ามัน
เฮ้อ...... อย่าทำหน้าแบบนี้ดิ ไอ้เดย์พูดแล้วส่ายหัวเอานิ้วจิ้มหน้าผากผม
หน้าแบบไหน
แบบอยากให้กูจูบ
ไอ้บ้า
หึหึหึ ไม่เป็นไรกูไม่เป็นไรหรอก ไอ้เตี้ยนั่นมันเล่นเป็นเด็ก กูอ่ะโตแล้ว กูทำได้หมดแหละแค่นี้กระจอก ขี้ผงน่า
ทำเพื่อมึงมากกว่านี้ยังทำมาแล้วเลยแค่ยอมเป็นเบ้พี่มึงสามวันมันเรื่องจิ๊บจ๊อยเว้ย
เดย์........มึงโคตรแมน
แต่ไม่ต้องมาซึ้งคราวนี้ไม่ได้ทำเพื่อมึง
อ้าว ทำไม!
ทำเพื่อเรา
โหยยยยยยยยยยย///// แม่จ้าว!!! ดูสกิลการหยอดของมันซะก่อนครับ ไอ้ห่ากว่าจะแก่เบาหวานแดกกูตายแน่ๆ
ยิ้มๆๆ 55เขินเค้าอ่ะดิ คึคึคึ
เขินบ้าไรเล่า//////*//เชี่ยรีบกลับบ้านไปอาบน้ำเลยไป
โอเคงั้นไปดีกว่า โดนด่าแล้วสบายใจแล้ว55
ชอบเหรอ ไม่ต้องเกรงใจนะ ไว้วันหลังจะด่าให้ทั้งวันทั้งคืน
พอเถอะ
555
ผมเดินเข้าบ้านไปแล้วภึงนึกขึ้นได้ว่าทำไมมันไม่อาบน้ำที่บ้านผมเพราะมันนอนที่นี่อยู่แล้ว ทำไมวันนี้ต้องกลับไป
อาบที่บ้านมันด้วย สงสัยครับเลยรีบเดินกลับออกไปหา แต่ก่อนจะอ้าปากตะโกนเรียกมัน ก็ต้องชะงัก...
ทำไมมันเดินกะเผลกแบบนั้นเมื่อกี้ยังไม่เป็นอะไรเลย
ผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจแล้วแหกปากเรียกพร้อมกับวิ่งไปหามัน
เดย์! เดย์ๆๆ ทำไมไม่อาบน้ำบ้านกูเหมือนทุกวันล่ะยังไงมึงก็นอนนี่
ผมไม่ได้คิดไปเองหรอกนะ พอมันได้ยินเสียงผมปุ๊บมันก็เดินปกติปั๊บก่อนจะหยุดรอผม
เอ่อ....แม่บ่นเลยว่าจะกลับไปนอนบ้านซะหน่อยวันนี้
โกหก ต่อให้แม่ด่ามึง มึงก็ไม่มีทางกลับไปนอนบ้านหรอก ทำไมวันนี้ยอมปล่อยให้กูนอนกับพี่ภูผาสองคนได้
ดูมาหลายวัน ไอ้เตี้ยนั่นไม่น่าปล้ำมึงได้ มึงเอานิ้วดีดทีเดียวก็จบแล้วไม่ต้องถึงมือกูหรอก55
ไอ้บ้ายังจะมาทำเป็นขำอีก....ขาเป็นอะไร บอกมา
เอ่อ...อะไรของมึง ขาก็เป็นขา..งะไง..
ผมจ้องตามัน มันก้มหน้าสักพักก็ถอนใจแรง แล้วเซมาเกาะบ่าผม ตกใจหมด ไอ้เดย์ทำหน้าเจ็บๆมันบ่น
โธ่เอ๊ยกูอุตส่าห์เก๊กไว้ตั้งนาน มึงรู้ได้ไงวะไอ้ลูก||||||||| ซี้ดดดดแม่ง
เจ็บตรงไหนเดย์!? น่อง ข้อเท้า นิ้ว ตีนเหรอ!? ผมก้มลงไปดูแต่ไอ้เดย์มันดึงตัวขึ้น
ไม่มีอะไร ล้ม ข้อเท้าคงพลิกนิดหน่อย กลับบ้านไปทายาเดี๋ยวกูก็หาย
ไปทำอีท่าไหนวะเนี่ย
ลื่นตอนขัดห้องน้ำอ่ะดิห่า
ขอโทษนะ มึงเป็นคนไม่ทำห่าไรแท้ๆต้องมาเจอเรื่องแบบนี้เพราะกู
............เมื่อกี้มึงไม่ได้ด่ากูใช่ป่ะ?
กูขอโทษมึงอยู่
อ๋อเหรอ เออๆอย่าคิดมาก เรื่องจิ๊บๆ
แล้วทำไมมึงต้องปิดเรื่องเจ็บข้อเท้าด้วยเดย์
ไม่อยากให้คิดมาก ห้ามบอกพี่มึงนะ
ทำไมวะ
เดี๋ยวมันหัวเราะเยาะกูอีกสิ
ไม่ได้ นี่มึงคิดจะเก๊กเดินปกติตลอดเลยรึไง บ้าเหรอแล้วเมื่อไหร่จะหายเดี๋ยวก็พิการ
มึงจะเลี้ยงกูป่าวล่ะ
จะหิ้วไปทิ้งที่ถังขยะเปียกเหอะ ไม่ต้องมาทำหน้าอ้อน
มึงชักจะโหดกะกูขึ้นทุกวันๆแล้วนะลูกคิด||||||||||มึงอยากให้เพื่อนล้อกูว่ากลัวเมียเหรอ
พูดอะไรไร้สาระ ใครเป็นเมียมึงตั้งแต่เมื่อไหร่//////*// กูผู้ชายแมนๆเฟ้ย
โอ๊ย เจ็บว่ะ
หืมมม มารยานะมึง
กูเจ็บข้อเท้ากู ถ้ามึงจะด่ากูนานกว่านี้ขอกูนั่งฟังที่พื้นได้ป่ะ||||||||
อ่ะเหรอๆ เข้าบ้านเหอะจะหายาทาให้นะ
..
ผมประคองไอ้เดย์เข้าบ้านครับ แม่จ๋าเห็นก็ถามพอรู้ว่ามันเจ็บก็รีบไปหายานวดแก้กล้ามเนื้ออักเสบ
กับพาราที่มีติดบ้านมาให้ ไอ้เดย์อาบน้ำเสร็จออกมาก็ถือยานวดมามองผมทำตาอ้อนๆ
พี่ภูผาเห็นไอ้เดย์เจ็บก็เอาแต่นั่งทำปากยื่น เหมือนพี่แกจะรู้สึกผิดนิดๆนะผมว่า เพราะไม่เห็นมานั่งแทรกกลาง
ระหว่างผมกับไอ้เดย์เหมือนทุกที
ท้องฟ้ามืดสนิทแล้วพวกเราทุกคนยังนั่งรวมกันอยู่ชั้นล่างของบ้าน จ๋านั่งดูทีวีจากโต๊ะบัญชี พี่ภูผานั่งโซฟา
ดูทีวีบ้าง แอบเหล่มองผมที่กำลังทายาให้ไอ้เดย์บ้าง เราก็นั่งกันอยู่ที่โซฟาข้างๆพี่แกนั่นแหละ สักพักมีคนมาซื้อของ
พี่ภูผาก็ช่วยเดินออกไปหยิบขายให้ด้วย
เดย์มันนั่งอมยิ้มตลอด ไอ้หัวเกรียนหน้าหล่อมันเล่นมองผมตาเยิ้มซะเขินเลย ถือว่าหันหลังให้แม่จ๋า
จะมองกูยังไงก็ได้เหรอ ผมยิ้มมุมปากอย่างหมั่นไส้มันครับเลยแกล้งกดตรงที่มันเจ็บหนักมือให้มันสะดุ้งถลึงตาใส่
ผมหัวเราะคิกคัก จ๋าก็หันมามองถามว่าขำอะไรหนังในทีวีมันกำลังร้องไห้กันอยู่บ้ารึเปล่านี่ โดนแม่ด่าซะงั้นครับ
เฮ้ย!!!|||||||||||| มะมะมะมาได้ไงเนี่ย!!!
พวกเราได้ยินเสียงพี่ภูผาร้องแบบตกใจก็หันไปมองทางพี่แกเป็นตาเดียว
มีผู้ชายหน้าตาดีไว้ผมยาวประบ่าดูเซอร์ๆรูปร่างสูงโปร่งอยู่ในชุดนักศึกษา ยืนทำหน้านิ่งมองพี่ภูผาอยู่หน้าบ้าน
มาตามหาแมว มันหายออกไปจากบ้าน .....นานไปแล้ว ผู้ชายคนนั้นตอบมาแบบนี้ พี่ภูผาทำหน้าแปลกๆ
หันควับมามองพวกผม เพื่อน!!! 555นี่เพื่อนพี่ที่มหาลัยนะ มันแวะมาเยี่ยม มันสติไม่ค่อยดีนิดหน่อย55 จ๋าครับ!
ผมขอออกไปคุยกับเพื่อนข้างนอกแป๊บนะครับเดี๋ยวมา เอ่อแต่ถ้านานก็อย่าเพิ่งล็อคบ้านนะครับ555
ผมไม่เข้าใจว่าพี่ภูผาจะหัวเราะทำไมนักหนาวะ? สงสัยดีใจมากที่เพื่อนมาหา แต่เพื่อนพี่แกนี่ทำหน้าอย่างกับ
จะมาหาเรื่องใคร โกรธใครมาวะ...
จ๋าทำหน้างงถามพี่ภูผา อ้าวแล้วจะไปไหนกันละลูก? ทำไมไม่ให้เพื่อนเข้ามาคุยในบ้าน?
ไอ้เดย์รีบเสริมทันที ใช่! คุยกันที่นี่ก็ได้ครับพี่ พวกผมจะได้คุยกับเพื่อนพี่ด้วยไง
พี่ภูผารีบส่ายหน้าสุดฤทธิ์ ไม่คุย!!! ไม่มีอะไรต้องไปคุยกับมันหรอกน่า555 เพื่อนพี่เขาธุระเยอะ
คงแวะมาแป๊บเดียว เอาน่าๆไว้วันหลังนะๆ55 แล้วก็หันไปผลักพี่คนนั้นให้หันหลังเดินออกไปหน้าบ้าน
ไปๆๆๆ ก็บอกแล้วเชียวว่าอย่ามาๆทำไมไม่เชื่อวะ ฮึ่ย~~ พูดบ่นพึมพำท่าทางขัดใจที่เจอเพื่อน
ไอ้เดย์มันหรี่ตามองตามไม่วางตาเลยครับ สองคนนั้นออกไปแล้วก็เขยิบมากระซิบกระซาบบอกผม
กูว่าได้กลิ่นแปลกๆแล้ว
กลิ่นอะไรวะ กูไม่ได้ตดนะ ...จ๋า จ๋าตดเหรอ? แม่หันมาด่าผม ตดบ้าอะไร! อย่ามาใส่ร้ายแม่นะโธ่
ไอ้เดย์หุบยิ้มกุมขมับแป๊บแล้วด่า เวร มึงเก็บความเอ๋อแดกของมึงไว้ก่อนได้มั้ยไอ้ลูก
อะไรเล่า!
ชู่ว์!! เอาหูมานี่ ผมก็เอียงหูให้มัน ตามพี่มึงไปกัน
ทำไมต้องตามวะ!? ผมเหวอมากกระซิบถามมันอย่างเร็ว
มึงไม่เห็นความไม่เนียนโคตรๆเมื่อกี้นี้เรอะ!
เออกูก็ว่าเพื่อนพี่เขา เมามารึเปล่าวะ มาหาแมวอะไรของเขา?
ไอ้เดย์ขำอยู่ในคอ กระตุกมือผมจับแล้วบอกให้ผมจูงมันออกไปด้วยกัน จ๋าเห็นก็รีบถาม อ้าวจะไปไหนกันลูก
ไอ้เดย์หันไปยิ้มหวานให้แม่ผมพูดเสียงอ้อน เดย์ว่าพรุ่งนี้คงเดินไม่ค่อยถนัดอ่ะครับจ๋า จะให้ลูกคิดไปส่งที่บ้าน
ว่าจะไปเอามอไซค์พรุ่งนี้จะได้ขี่ไปโรงเรียนกัน
แล้วทำไมไม่ให้ลูกคิดมันไปเอาให้ล่ะเดย์ เจ็บขาอยู่จะเดินไปทำไม
ก็...........ไอ้ลูกมันกลัวผีน่ะสิครับ555 เดย์เลยต้องไปเป็นเพื่อน55
ลูกคิด! แม่ง......เชี่ยเดย์มันป้ายขี้ให้ผมเต็มๆครับ จ๋าเตรียมอ้าปากจะด่าผม ไอ้ตอแหลเดย์รีบพูด
ไม่เป็นไรครับจ๋า เดย์จะไปหาแม่ด้วยโทรบอกแล้วเขาเป็นห่วงอยากเห็นว่าข้อเท้าเป็นไงบวมเยอะมั้ย
เดย์ไม่เจ็บมากเท่าไหร่ เนี่ยเดินได้ครับแค่ต้องเดินช้าหน่อย ดีขึ้นเพราะได้ยาของจ๋าแหละ ทาปุ๊บก็ดีขึ้นเลย55
อ้าวเหรอ โธ่ลูก ไม่น่าออกกำลังกายผิดท่าเล้ย เฮ้อ งั้นค่อยๆเดินไปนะเดี๋ยวมันจะเจ็บขึ้น ไม่ต้องรีบ
ครับแม่จ๋า
ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าแม่ผมโดนไอ้เดย์มันทำของใส่ให้รักให้หลงรึเปล่า พูดอะไรเชื่อหม๊ดดดดด
********************************
พวกเราแอบเดินตามพี่ภูผากับเพื่อนไปห่างๆครับ ไม่ได้ยินว่าเขาคุยอะไรกันหรอก แต่เห็นท่าทางสองคนนั้น
คงสนิทกันมาก...พี่ภูผาดูง้องแง้งไล่ขณะที่อีกคนไม่ยอมกลับไปที่รถของตัวเองแล้วเดินหนีไปอีกทาง พี่ภูผาก็ตาม
ผมกับเดย์ก็เลยต้องเดินตามไปเรื่อยๆ ประจวบเหมาะพอดีที่เป็นทางไปบ้านไอ้เดย์ครับ ดีเหมือนกัน
ขากลับจะได้แวะเอารถมาเหมือนอย่างที่บอกคุณนายลูกเกดเขาไว้ด้วยเลย
นี่มึงว่าพวกนั้นจะเดินกันอีกนานมั้ยวะ|||||||| ไอ้เดย์เริ่มสีหน้าไม่ดี มันกะเผลกขาเกาะผมแรงขึ้น
กูต้องถามมึงมากกว่า ว่าเราต้องตามอีกนานมั้ยวะเดย์
ก็ยังไม่ได้อะไรเด็ดๆเลยนี่หว่า จะกลับได้ไง นี่มันโอกาสทองเลยนะไอ้ลูก!
พูดอะไรวะงง
กูว่ากูมองไม่พลาดหรอกงานนี้ เห็นแว๊บแรกกูก็เห็นทางชนะแล้ว5555555 โชคเข้าข้างกูแล้ววันนี้
อยู่ๆเชี่ยเดย์ก็หัวเราะสะใจครับ ผมยังมองหน้ามันแบบตามไม่ทันอยู่ มันก็บอกให้ผมคอยจับตาดูพี่ภูผากับเพื่อนให้ดี
แต่ขาไอ้เดย์ท่าจะไม่ไหวครับ มันเดินมากเลยบวมขึ้น ผมเลยบอกให้มันนั่งรอ เดี๋ยวผมตามคนเดียวแต่มันก็ไม่ยอม
เรื่องแบบนี้กูถนัดกว่ามึง
เรื่องแบบนี้ มันเรื่องแบบไหนวะ
ก็เรื่องชั่วๆไง555
เออคงจริงของมึง กูไม่เถียงอ่ะ
ถือว่าโชคดีฉิบหายเดินมาทางนี้ จะถึงบ้านกูอยู่แล้ว
ไอ้เดย์กระหยิ่มยิ้มออกมาเลยครับ ชี้ให้ผมมองไปที่บ้านเงาะซึ่งอยู่ข้างบ้านมัน ....
น้องเงาะที่กำลังนอนดูการ์ตูนอยู่ในบ้านหัวเราะเอิ้กอ้ากอย่างสนุก พอเห็นหน้าพวกผมโผล่ไปเท่านั้นแหละ
ชะงักเลยครับ น้องคงมีสัญชาติญาณบางอย่างบอก รีบวิ่งไปที่จักรยานคิตตี้สีชมพูของตัวเองแล้วทำหน้าย่นใส่ไอ้เดย์
หนูไม่ให้!
เดี๋ยวตบกะโหลกปลิ้นเลยไอ้เงาะ ไอ้เด็กขี้หวงไปไกลๆไปชิ่ว! รู้ได้ไงว่าพี่จะมายืมรถตัว
พี่เดย์มาบ้านหนูก็มีแค่สองเรื่องเท่านั้นแหละ ถ้าไม่ได้ถืออะไรมาให้ก็แสดงว่ามายืมจักรยานหนูทุกที!
อย่าลีลาน่าเงาะพี่รีบนะคนสวย ส่งมาซะดีๆไม่งั้น..... ไอ้เดย์มันทำท่าปาดคอขู่เด็กผู้หญิงอายุสิบขวบครับ!
แม่ขา!!!! พี่เดย์จะฆ่าหนู!!!!! เงาะแหกปากฟ้องน้าอรครับ ซึ่งถือว่าพลาด มึงพลาดแล้วเงาะ
น้าอรเดินออกมาจากครัวดูลูกงอแง พอรู้ว่าพวกผมมาขอยืมจักรยานแล้วก็จะรีบไปด้วย น้าอรก็ไม่ถามอะไรสักคำ
แค่สั่งให้เงาะมันเงียบ น้องยืนหน้าง้ำโกรธแค้นผมกับไอ้เดย์ที่ขี่จักรยานหวานแหว๋วคู่ใจออกจากบ้านไป...
ผมขี่ไอ้เดย์ซ้อน เราตามพวกพี่ภูผาไปจนทันเท่าเดิม ก็ขี่ช้าๆบ้างเอาเท้าไสกับพื้นบ้าง แอบตามไม่ให้คลาดสายตา
สรุปพวกพี่แกเดินวนกลับมาทางบ้านผมอีกรอบ สงสัยจะเคลียร์เรื่องที่ทะเลาะกันได้ หน้าตาเพื่อนพี่ภูผาดูดีขึ้น
ไม่บึ้งตึงเหมือนตอนแรก เดินง้อจนดีกันเลยเว้ย แล้วทั้งคู่ก็กลับมาที่รถ เข้าไปคุยกันในรถเพื่อนพี่ภูผาด้วย
ถึงตอนนี้ ไอ้เดย์รีบควักมือถือออกมากดอัดคลิปไว้เลยครับ มันบอกให้ผมพาเข้าไปใกล้อีกหน่อยแต่ระวัง
อย่าให้สองคนนั้นรู้ตัว ผมก็ทำตามแล้วก็ต้องตกใจมากเลยครับ ....ที่เห็นพี่ภูผากับเพื่อนจูบปากลากันในรถ!!
ผมตะลึงอ่ะไม่อยากเชื่อเลยนี่พี่ภูผาก็เป็น...เหรอ!!!
น่านไง! ป๊าดดด! กูว่าแล้ว!!! หึหึหึ555555 เสร็จดิลวิลล่ะมึง!
เฮ้ย! เดย์มึงรู้อยู่แล้วเหรอว่าต้องเป็นแบบนี้อ่ะ
ก็ไม่แน่ใจว่าจะทำอะไรกันให้เห็นรึเปล่านะ แต่พอเห็นดึงมือกันเข้ารถงี้กูว่าต้องมีชัวร์เลยรีบถ่ายไว้ไง
มึงดูนี่ๆ ภาพชัดแจ๋ว ซูมก็เห็นหน้าชัดด้วยมึง55555
สุดยอดอ่ะ มึงเหมือนโคนันเลย ต่างกันแค่มึงนี่ฉลาดแต่เรื่องชั่วๆเนอะ เก็บไว้แบล็คเมล์ล่ะสิ
ชมว่ากูฉลาดก็พอ ไม่ต้องด่าขยาย ป่ะเราได้ของดีแล้วหึหึหึ คืนนี้กูสบายใจจริงโว้ยยยย ไปเอารถบ้านกูกัน
ผมตั้งหน้าตั้งตาปั่นจักรยานพาไอ้เดย์ไป ไอ้บ้านี่ดีใจที่กุมความลับอีกฝ่ายได้เหมือนกัน ร้องเพลงตลอดทาง
แต่ไม่ใช่แค่มันหรอกครับที่ดีใจ เพราะผมรู้อยู่แก่ใจลึกๆว่าถึงยังไงพี่ภูผาก็คงไม่ยอมให้ผมคบกับไอ้เดย์แน่ๆ
หาเรื่องแกล้งมันตลอดสองวันนี่ก็เพื่อแก้แค้น มารู้ว่าพี่แกก็มีเรื่องปิดบังเหมือนกันแบบนี้ผมรู้สึกโล่งใจมากกก
พลอยเผลอร้องเพลงผสมลูกคอไปกับไอ้เดย์มันด้วย แล้วพวกเราก็หัวเราะออกได้สุดสักที
+++++++++++++++++++++++
เช้าวันต่อมา
ตื่นลืมตามาพี่ภูผาก็เจอไอ้เดย์นั่งเปิดคลิปที่ถ่ายไว้เมื่อคืนให้ดูจะๆ พี่ภูผาหน้าซีดโวยวายด่าไอ้เดย์ว่าเลวมาก
ทำแบบนี้ได้ยังไงแล้วก็แย่งมือถือไปกดลบ ไอ้เดย์มันแค่ยิ้มบอกผมให้ส่งคลิปเข้าโทรศัพท์มันให้ใหม่ด้วย
ผมก็ส่งไป พี่ภูผาถึงกับอ้าปากค้างตะลึงมองผม แล้วทำหน้าแบบไม่อยากเชื่อว่าผมจะช่วยไอ้เดย์เล่นงานพี่
ก็พี่ใจร้ายกับผมก่อนเองนี่ครับ ผมได้แต่บอกให้พี่ภูผาช่วยเข้าใจผมด้วย เราก็ไม่อยากขู่พี่แกแบบนี้แต่มันจำเป็น
ถ้าไม่อยากโดนแฉให้แม่พี่รู้เหมือนกัน ก็ช่วยทำตัวดีๆกับผมหน่อยละกันนะครับพี่ภูผาเคี้ยกกกกกก55555555
เสียงหัวเราะไอ้เดย์ก้องห้องเลยล่ะครับ..
แหม่ๆๆ รู้สึกเมื๊อยยยยเมื่อยจังนะพี่!
เดย์มันทำท่าปวดตัวปวดไหล่ใส่พี่ภูผาครับ พี่ภูผาก็ทำหน้าหงิกตะคอก ฝันไปเหอะไอ้เด็กเลว! -*-
สงสัยต้องส่งคลิปนี้ไปให้ใครบางคนที่อยู่เมืองนอกดูซะแล้วม้างงงงงงงงง
เอาดิ! ถ้ากล้าทำพี่ก็จะบอกจ๋า จะลงไปบอกเดี๋ยวนี้เลย!
ก็ไม่รู้สินะ แค่บอกว่าพี่โกหกเพราะอยากปิดเรื่องตัวเองแค่นี้ก็ได้แล้วมั้ง หลักฐานก็มีนะนี่เคี้ยกกก55555555
ฮึก!||||||||||*|| ฮือ!!! ไอ้บ้าเอ๊ย! เจ็บใจนัก!!!
พี่ภูผารีบโทรไปต่อว่าแฟนทันที เป็นเพราะมาหาเมื่อคืนเรื่องเลยกลายเป็นแบบนี้ไป
ส่งคลิปดีฝ่า เฮ้ยไอ้ลูก ขอเฟสป้ามึงหน่อยดิ๊ ไอ้เดย์แกล้งถามผม ผมก็แกล้งอ้าปากจะบอกทั้งที่ไม่รู้
พี่ภูผาทุรนทุราย จะจะจะใจเย๊นนนน! พี่นวดให้นะเดย์นะจะเอาอะไรบอกพี่มานะพี่จะหาให้!!!555ดีกันเนอะ!
เกมส์พลิกครับ! สองคนนั้นเกี่ยวก้อยกัน แต่สายตานี่ก็ยังไม่ถูกกันเหมือนเดิม โคตรไม่มีความจริงใจเลยสักนิด55
จากที่ไอ้เดย์ตั้งใจจะไปโรงเรียนก็เปลี่ยนใจครับ มันบอกว่าอยู่บ้านท่าจะมันส์กว่า
มันใช้เรื่องเจ็บข้อเท้ามาอ้างแล้วอยู่บ้านผมคอยแกล้งพี่ภูผา ใช้พี่เขาทำสารพัด พี่แกถึงเจ็บใจแต่ก็ต้องทำแบบฝืนใจ
ตกเย็นผมกลับมาจากโรงเรียน เจอพี่ภูผาขนของขึ้นรถจนหมดเลย ผมตกใจนะที่พี่แกคิดจะไปปุบปับแบบนี้
แต่ก็เข้าใจสถานการณ์อยู่ ขืนพี่อยู่ที่นี่ต่อก็โดนไอ้บ้านั่นมันแกล้งจนหัวปั่นยิ่งกว่านี้กันพอดีน่ะสิลูกคิด
ถึงอยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์แล้ว พี่บอกแม่ไปแล้วนะว่าแฟนนายเป็นเด็กเลว เอ๊ย เด็กดีมากกกกก (เน้นเสียงประชด)
แล้วพี่ก็บอกแม่ด้วยว่าจะไม่ยุ่งกับเรื่องนี้อีก ไม่อยากยุ่งด้วยแล้ว! แต่แม่จะเอายังไงกับพวกนายพี่ก็ไม่รู้หรอกนะ
นายต้องดูแลตัวเองดีๆล่ะ แล้วถ้าสบโอกาสเมื่อไหร่ก็รีบเลิกกับมันซะ! เข้าใจที่พี่พูดมั้ย!!
พี่ภูผา.........รีบไปเถอะครับ เฮ้อ
ผมยืนโบกมือบ๊ายบาย พี่ภูผาไหว้ลาแม่แล้วเดินไปขึ้นรถ แต่ก่อนจะขึ้นรถพี่แกชะงักมองไอ้เดย์ที่กะเผลกขาเดินมา
เดย์มันยิ้มทำหน้ากวนๆให้ไม่พอ มันส่งจูบให้แล้วบ๊ายบายทำหน้าร่าเริงเต็มพิกัด พี่ภูผาหน้าบึ้งไม่พอใจ
ดึงผมไปกระซิบ ฝากด่ามันให้พี่ทีดิ... แล้วพี่ภูผาก็ไปครับ เหมือนพายุพัดผ่านเลย โล่งใจหน่อย
มึงกระซิบอะไรกันวะไอ้ลูก เดย์มันเดินมาเกาะไหล่ผมที่ยังยืนอยู่หน้าบ้าน ถามทำหน้าอยากรู้มาก
อ๋อ พี่ภูผาฝากด่ามึงว่า ไอ้ควายไปตายซะ
เชี่ย! แล้วมึงรับฝากทำไม!
กูรับฝากที่ไหน ก็มึงถามกูเลยพูดให้ฟังเฉยๆ
สาบานว่าไม่ได้ด่ากู
ไอ้ควายไปตายซะนี่กูไม่ได้ด่านะ ไอ้ควายไปตายซะนี่คือกูพูดให้มึงรู้เฉยๆว่าพี่เขาอยากด่ามึงว่าไอ้ควายไปตะ..
หยุดเหอะ! มึงด่ากูหลายรอบแระสัดลูก!
เดย์มันขยี้หัวผมอย่างหมั่นเขี้ยว ผมก็ขำผลักมัน มันเซไปนั่งที่โต๊ะหินอ่อนหน้าบ้าน ผมรีบขอโทษ
โทษๆๆ มึงเจ็บมั้ย กูลืมไปว่ามึงเจ็บขาอยู่
ไม่เป็นไร ดีแล้วที่กูไม่ไปเรียนรู้สึกดีขึ้นกว่าเมื่อวานเยอะ ฮึ่ม...ที่ต้องเจ็บอย่างนี้ก็เพราะไอ้เตี้ยเนินดินนั่นแหละ
อย่าให้เจออีกนะ กูจะเตะตัดขาเจาะยาง เลาะข้อเข่า เอาให้พับได้สี่ตลบเลยมึง
คนนะมึงไม่ใช่เก้าอี้อเนกประสงค์555
ผมกับเดย์หัวเราะด้วยกัน เรายิ้มให้กัน รู้สึกดีจังครับ ที่เราจะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้โดยที่ไม่ต้องมีใครมาขวาง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
พี่ภูผากลับไปแล้วแต่ไอ้เดย์มันก็ยังจะตื้อขอนอนกอดผมที่บ้านต่อ แต่พอขาหายเจ็บก็เริ่มออกลายเยอะ
รุ่มรามรุงรัง ลวนลามใส่ผมตลอด ผมต้องคอยยันมันให้ห่างตัวไว้ เก็บกดมากไปจนหื่นขึ้นนะนี่มัน||||||||
วันหนึ่งตกเย็นหลังเลิกเรียน ผมกับเพื่อนๆไปรอไอ้ยูซ้อมบาส เราจะไปเดินเล่นหาอะไรกินกันก่อนกลับบ้าน
ตอนรอโค้ชไอ้ยูอาศัยความเป็นพี่ใหญ่ไม่ไปวอล์มร่างกาย แต่มานั่งคุยเล่นกับพวกผม
พอเพื่อนเผลอ ผมก็แอบกระซิบถามเรื่องไอ้เดย์กับมันซะหน่อย
เฮ้ยยูๆ ถามอะไรหน่อยดิ
อะไรของมึงล่ะ
เกย์เนี่ย ถ้าไม่มีอะไรกันนานๆไป...มันจะเป็นอะไรรึเปล่าวะ ผมอ้อมแอ้มถามมันเสียงอย่างเบา
อ้าวแล้วทำไมมึงไม่ให้มันเอาล่ะ!? เชี่ยยูกระซิบตกใจครับ ทำหน้าเหมือนผมผสมยาพิษให้ใครกิน
ไม่ใช่อย่างนั้นเว้ยไอ่ฟาย////*//
หรือว่า! เฮือก!!!||||||||||| มันอยากให้มึงเอาแต่มึงทำไม่ได้ใช่มั้ย เฮ้อฝืนใจหน่อยเหอะไอ้ลูก
เชี่ยยู! อย่าทำให้กูโมโห เอาสาระ!
นี่มึงได้รึเสียวะตกลง
ไม่ต้องสนใจเรื่องนี้ได้มั้ยห่า เอาแค่ที่กูถามก็พอเหอะ
ถ้าเป็นพวกมึงคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง แต่ถ้ากลัวผัวนอกใจก็ขยันทำการบ้านหน่อยก็ดี555
ยูมันพูดยิ้มๆทิ้งท้ายแล้ววิ่งหัวเราะกลับเข้าสนามไปรวมกลุ่มกับเพื่อนนักบาสด้วยกันเพราะโค้ชมาแล้ว
ไม่นานมันก็วิ่งกลับมาบอกพวกเราว่าให้ไปกันก่อนก็ได้เดี๋ยวมันตามไปทีหลัง
คนอื่นถามผมว่าคุยอะไรกับไอ้ยูมันถึงขำเสียงดังอย่างนั้น ผมจะไปกล้าบอกใครได้ไงอ่ะ ผมเลยว่าไอ้ยูเป็นบ้า
.ผมกับเพื่อนๆไปเดินเที่ยวกันที่แหล่งช็อปปิ้งของวัยรุ่น ก็ไม่คิดหรอกครับว่าจะเจอคนที่ไม่คาดฝัน
เชี่ย||||||| ผมสะดุ้งเมื่อเดินๆอยู่แล้วเห็นไอ้ไลค์กำลังเดินมากับกลุ่มเพื่อนมันอยู่ไกลๆ ขืนเป็นอย่างนี้ได้สวนกันแน่
ผมยกเป้มาบังหน้าตัวเองแล้วเกี่ยวแขนไอ้เดย์ให้เลี้ยวกลับไปทางเดิม มันก็ขมวดคิ้วถามว่าผมจะกลับไปทำไม
กูว่ากลับเข้าไปดูสร้อยร้านไอ้ที่กูชี้ให้มึงดูร้านนั้นหน่อยก็ดีนะ แหะๆ ไอ้เดย์มันยิ้มๆถามว่าอยากได้เหรอ
เพื่อนๆก็แซวกันว่ามันจะไปดูสร้อยคู่รักแล้วเว้ยๆอยู่ได้น่ารำคาญจริง พวกไอ้ไลค์ก็เข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆแล้ว
ผมเลยรีบลากไอ้เดย์ไปเลย เพื่อนๆก็พลอยเดินตามผมมากันหมด
แต่นี่มันวันซวยรึไงนะครับ เข้ามาในร้านขายเครื่องประดับดันเจอเพื่อนแอ๋มอีก ยัยคนที่ชื่อกั้งนั่นแหละ!
มากับเพื่อนอีกคนที่เขาเป็นคู่หูกัน ก็คนนี้แหละที่แอบคุยกับไอ้เดย์ด้วยเหมือนกันตอนที่ผมยังไม่ได้เป็นแฟนมัน
ถึงเดย์มันจะเคยบอกว่าตอนนั้นคุยด้วยเพราะแค่อยากลองใจว่าผมจะหึงมันบ้างมั้ยก็เถอะ
แต่สองคนนั้นไม่ได้คิดเหมือนมันนี่นา..
tsktonight
*** ขอบคุณแฟนที่ยังตามเรื่องนี้นะคะ รักน๊าๆ อย่าพลาดตอนต่อไปนะคะ^^
ถึงคุณ อาณาจักรแห่งเรา จะโหดไปไหนคะ55 กรุบกริบใสๆค่า555
ถึงคุณ smilesmiletem --- ถึงจะไม่ใช่สามพีก็ถือว่านางมีสาละมีแล้วเหมือนกัน พอได้เนอะ555
| Create Date : 07 มีนาคม 2559 |
| Last Update : 7 มีนาคม 2559 3:38:14 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 869 Pageviews. |
 |
|
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
มีสาละมีแล้วก็ไม่บอก. น่าให้สาละมีศรีสวาททาสรัก ลงโทษไม่น่าเดินง้อกัน5555555555+
Fc.สาละมีผู้ตามหาแมวเหมี้ยวลึกลับ555555555+