ทั้งคู่ก็ลงจากรถอย่างเก้ๆกังๆ ใช่ว่าจะไม่คุ้นชิน แต่มันมีเหตุให้ทั้งสองหนุ่มต้องรวบรวม

ความกล้ากันพอสมควร ก่อนจะยื่นนิ้วไปกดกริ่งเรียกเจ้าของบ้านซึ่งโทรเช็คแล้วว่าอยู่แน่

“ดีนะ ที่พี่น้ำไม่ดื้อขอมาด้วย” กรหันไปพูดกับเอสก่อนจะหันไปโบกมือส่งยิ้มให้แม่บ้านของ

ผู้จัดการส่วนตัวที่เดินออกมาเปิดประตูรั้วให้

เอสสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วกอดคอเจ้าดาราหน้าใสรุ่นน้องเดินเข้าไปพร้อมกัน


ในบ้านทันทีที่เห็นว่าใครมากับกรด้วย โอบก็ถึงกับอึ้ง แต่เธอก็พยายามนิ่งเก็บอาการ

ทำเป็นเฉยแค่รับไหว้แล้วปิดทีวี มองแต่หน้ากร

“พี่โอบ พี่เอสอยากคุยด้วยครับ” กรเอ่ยก่อนจะเขยิบที่นั่ง หันไปกระตุกมือดาราหน้าหล่อรุ่นพี่

ให้ย้ายมานั่งใกล้กับคนที่เขาต้องการคุยด้วย

“พี่โอบ...” แค่ขึ้นต้นก็โดนสกัดด้วยน้ำเสียงสุดจะน้อยเนื้อต่ำใจของสาวอ้วนทันที

“พี่จำได้ว่า....เอสเคยบอกเราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอ..”

เหมือนมีใครเอาถังน้ำแข็งมาสาดใส่ เอสกับกรหันไปมองหน้ากันขนลุกได้อีก

“ผมขอโทษครับ......... แต่เรื่องที่ผมอยากขอโทษพี่ไม่ใช่เรื่องของน้ำนะ ผมไม่ผิด!”

โอบต้องหันควับมาจ้องหน้าเจ้าคนพูดทันที ทั้งที่แรกๆตีหน้าเหม่อทำเป็นไม่สนใจ

“จะมาขอโทษหรือจะมาหาเรื่องเอส!?”

กรเห็นผู้จัดการส่วนตัวสาวอ้วนเสียงฉุนก็รีบขัดจังหวะ “จะใจเย็นพี่! ฟังพี่เอสก่อนนะ”

โอบพ่นลมหายใจอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเสหางตาไปหามองอย่างอื่นที่ไม่ใช่

หน้าไอ้ตัวแสบที่ไม่ยอมสำนึก “รีบๆพูดมาเลย! พี่มีธุระต้องทำอีกมาก ไม่ว่าง!”

“ก็เห็นไอ้กรบอกพี่นอนอืดอยู่บ้านทุกวันไม่ใช่เหรอ?”

“เอ๊ะ!/////*//ไอ้เอส! ไอ้กร! ปากดี!รู้ได้ไงว่าชั้นมีธุระปะปังที่ไหน วันนี้ชั้นก็มีงานของชั้น!”

โอบตีหน้าไม่พอใจ หันไปว่ามีชี้หน้าคาดโทษกับกรเล็กน้อย

“เฮ้อ.........อย่าเพิ่งโกรธสิครับพี่คนสวย..”

ได้ยินคนที่เคยรักเหมือนพี่เหมือนน้อง สนิทยิ่งกว่าใคร มากเกินกว่าจะเห็น

เป็นคนอื่นคนไกลพูดแซว ราวกับย้อนเวลากลับไปเหมือนเมื่อวันเก่าๆ

คนฟังก็พาลน้ำตาจะไหล ต้องรีบหันหน้าหนีไปแอบกลั้นใจ กัดฟันโต้กลับ

“ฮึ....ถ้าแกเคยเห็นชั้นเป็นพี่.... วันนี้มันคงไม่เป็นแบบนี้หรอกเอส..”

คำตัดพ้อของสาวอ้วนทำเอาเอสถอนใจ คนหล่อหันไปมองหน้ากร

เจ้ารุ่นน้องก็พยักหน้าให้กำลังใจ แล้วผลักไหล่คนที่ยังลังเลให้ยิ่งเขยิบเข้าไปนั่งใกล้ๆ

พี่สาวตัวอ้วนที่หันหน้าหนีบนโซฟาตัวยาวตัวเดียวกัน

“ฮึก!..” โอบสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงสัมผัส ก่อนจะกลั้นน้ำตาแล้วก้มมองมือที่มาโอบกอด

รอบเอวของเธอได้แน่นๆ “ผมมาง้อแล้วนะ ผมขอโท-------ษ---! ผมรักพี่นะครับ

ผมอยากขอโทษที่ผมพูดว่าเกลียดพี่ ผมขอโทษผมจะไม่พูดอีกแล้ว ผมไม่ได้ตั้งใจ

ตอนนั้นผมแค่โมโหมากมันหลุดปากไป แล้วก็น้อยใจที่พี่ไม่รักผมเลย ทำไมไม่อยู่ข้างผม

ถ้าพี่รักผมพี่ก็ต้องเชื่อมั่นในตัวผมเหมือนอย่างที่พี่เคยพูดกับผมมาตลอดสิครับ

ทุกครั้งที่ผมล้ม ทุกครั้งที่ผมไม่มีใคร ฮึก..ทุกครั้งที่ผมเหลวไหลผมก็มีแต่พี่

พี่คอยดูแลผมเหมือนพี่แท้ๆ ผมรักพี่ที่สุดเลย ผมขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..”


ง่ายดายเหลือเกิน.................เหมือนจะ........พอแล้ว.........

แค่เท่านี้น้ำตาของสาวอ้วนก็ไหลพรากจนเช็ดทิ้งไม่ทัน

โอบไม่เคยโกรธเอสเลย... เธอเพียงแค่เสียใจมากที่วันนี้ไม่เป็นที่ต้องการอีกแล้ว

ความหวังดีจากพี่สาวคนนึงกลายเป็นสิ่งที่ไร้ค่า หากมันจะทำให้เอสเกลียดเธอมาก

เธอก็พร้อมจะถอยออกมา ตลอดเวลาที่แยกทางกันเดิน ก็ยังเฝ้านึกเป็นห่วงเสมอ

ไอ้เจ้าน้องชายตัวแสบของเธอ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมจึงรักมันราวกับน้องแท้ๆ

แล้วก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทั้งที่มันตัดขาดพูดจารุนแรงขนาดนั้น

แค่มันมาให้เห็นหน้าก็ยังดีใจจนน้ำตาจะไหล ยิ่งมันมาพูดอ้อนขอโทษ น้ำตาคลอขอให้อภัย

เธอก็ใจอ่อนจนต้องรีบหันมากอดคืนไม่อยากให้มันร้องไห้

เชื่อนะ..จากใจว่ามันไม่เสแสร้ง คนอย่างเอสถ้าไม่รู้สึกผิดจริงๆ ถ้าไม่เห็นว่ามีความสำคัญ

มันก็ไม่เคยง้อใคร...


“ฮึกฮืออออไอ้ตัวแสบ!!! ฮือออนี่ๆๆๆ!!!! ชั้นไม่ยกโทษให้แกๆๆๆๆ ไปตายซะไอ้บ้าๆๆๆฮืออ”

ด่าไปตีไป...ร้องไห้น้ำมูกน้ำตาไหล แล้วก็ดึงเข้ามากอดแล้วก็ผลักออกมาตบตีใหม่สลับกับร้อง

กรที่นั่งดูเอสเช็ดน้ำตาที่คลอเบ้าตัวเอง แล้วก็ยอมให้โอบทั้งตีทั้งหยิกยังต้องขำ เดี๋ยวตีเดี๋ยวกอด

ดึงทิชชู่บนโต๊ะใกล้มือยื่นให้ คนหล่อรุ่นพี่ก็รับไปเช็ดน้ำมูกน้ำตาให้พี่สาวตัวอ้วน

ที่บ่นด่าว่าเขายาวเหยียดด้วยรอยยิ้ม............. นี่แหละเสียงที่คอยด่าเขาทุกวันของผู้หญิงคนนี้

คือเสียงที่ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นใจ และดีใจยิ่งกว่าได้ยินเสียงเยินยอจากใครที่ไหนตลอดมา


เอสไหว้ขอโทษพี่โอบที่อก โอบก็รับไหว้ มือยังกำทิชชู่เช็ดหน้าเช็ดตาหลังปล่อยโฮเมื่อครู่

“เอาเป็นว่าเรื่องน้องน้ำ ชั้นจะไม่ยุ่งกับแกแล้ว! เดี๋ยวแกก็มาด่าชั้นอีก!!”

“โหยยยยยยย ไม่เอาน่าอย่าขี้งอนสิครับคนสวย ดูดิพุงยื่นหมดเลย555”

แกล้งไล่จับพุงสาวใหญ่ให้วี๊ดว้ายไล่ตีดีดหน้าผาก แล้วหัวเราะร่า

โอบยิ้มมองหน้าเอสแล้วตบหน้าไปเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยวสามสี่ที ก่อนจะหยิกแก้มจนเจ้าตัวดี

ร้องว่าเจ็บๆๆๆ “หึหึ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมหน้าเยินจะทำไงพี่นี่55 พรุ่งนี้ไปรับรางวัลด้วยกันนะ”

เอสยิ้มแก้มปริอ้อนสาวอ้วน มั่นใจว่างานพรุ่งนี้เขาต้องทำให้โอบภูมิใจแน่ แต่กลับโดนขยุ้มผม

แล้วเพ่งจ้องหน้าใกล้ๆเสียตาถลน โอบร้องตกใจ

“จริงด้วสิ! ....เอ๊ะ! ทำไมหน้าโทรมขึ้นเนี่ย!! ไม่รู้จักดูแลตัวเอง!

ปากแกก็ลอกเห็นมั้ย! ดีนะสิวไม่ขึ้น”

“โหอย่าเพิ่งกริ้วดิพี่ ผมอาบน้ำแล้วนะวันเนี้ย555”

กรเอาแต่ขำคิกคักฟังคนคืนดีกันแล้วคุยกันด้วยความคิดถึงจนเพลิน

เด็กหนุ่มนึกได้ถึงเรื่องสำคัญที่เอสยังไม่ได้บอกกับโอบก็รีบสะกิดเตือน

เอสทำตาโตนึกได้ “เอ้อ!.......แหะๆ....พี่โอบ...ผมมีเรื่องที่อยากทำ...พี่จะขัดผมก็ไม่ว่า

วันนี้ที่มานอกจากตั้งใจมาให้พี่ด่า มาขอโทษพี่แล้ว... เอ่อ..ผมก็มีเรื่องอยากจะบอกพี่

ก่อนที่พี่จะมารู้ทีหลังแล้วโกรธผมอีก”

เอสทำหน้าจริงจัง แววตามุ่งมั่น โอบก็ตั้งใจฟัง “เรื่องอะไรอีกล่ะ ขยันสร้างแต่เรื่องนะแก”

“เรื่องที่ผมอยากทำให้คนที่ผมรักที่สุด..”

“อะไรยะ! เมื่อกี้ก็บอกว่ารักชั้นที่สุดไง”

“โธ่พี่! มันคนล่ะสถานะกั๊นนนน”

“รู้หรอกย่ะ! หึหึ เอ้าว่ามาแกคิดจะทำอะไรของแก ทำให้ใครอะไรยังไงก็ว่ามา ชั้นจะฟัง”


.........................................

...................

.........

เมื่อฟังสิ่งที่เอสตั้งใจจะทำแล้ว โอบก็ได้แต่นิ่งเงียบไปพักใหญ่ด้วยความตกใจ

นานพอดูที่เธอตัดสินใจเอ่ยขึ้นเบาๆ “พี่รู้ว่าแกจะทำเพื่อน้ำ.............แต่เขาเห็นด้วยเหรอ”

เอสส่ายหน้า “น้ำไม่รู้เรื่องนี้พี่... ผมจะพูดพรุ่งนี้ที่งาน ตอนที่เราอยู่ข้างๆกัน”

เห็นเอสอมยิ้มอย่างมีความสุข โอบก็ได้แต่ถอนใจ “ถ้าคิดว่าสบายใจก็ทำไป...ยังไงพี่ก็ยัง

ยืนยันว่าไม่เห็นด้วยที่แกจะทำอย่างนี้....แต่นี่มันก็ชีวิตแก....แกโตแล้วคิดดีแล้วใช่มั้ย

มันเสี่ยงมากนะเอส........เฮ้อ....ขอให้แกโชคดี”

เอสไหว้ขอบคุณโอบแล้วกอดกันตัวกลมอีกครั้ง เขารู้ลึกๆในใจโอบไม่ได้เกลียดน้ำ

ดีใจที่ได้บอกให้โอบรู้ก่อนเรื่องที่เขาตั้งใจจะทำวันพรุ่งนี้ที่งานประกาศรางวันเมขลาล่อแก้ว

แค่นี้ก็ดีแล้ว แค่นี้ก็ดีใจแล้ว แค่โอบไม่ตีโพยตีพายต่อต้านเขาก็ดีแล้ว แม้จะไม่เห็นด้วย

แต่พี่สาวตัวอ้วนก็อ่อนลงมาก ไม่คัดค้านหัวชนฝาหรือห้ามไม่ให้เขาทำอย่างที่คิด


เอสคิดดีแล้วที่จะยังไม่กลับไปเซ็นสัญญาเป็นดาราในสังกัดอยู่กับโอบเหมือนเดิม

เขาอยากให้มันผ่านเรื่องที่กำลังจะเกิดไปอย่างไม่เดือดร้อนมาถึงโอบด้วย

“พี่โอบๆ!! ผมก็มีเรื่องจะบอกอ่ะ!” กรรีบเข้ามานั่งแทรกกลางระหว่างโอบกับเอส

“อะไรยะ!? ไปก่อเรื่องอะไรมาอีกล่ะ” ผู้จัดการสาวอ้วนเตรียมทำใจ

“เฮ้ยไอ้กร! เอาเลยเหรอ ไหนว่าวันหลังไงวะ จะดีเหรอ!!” เอสสีหน้าวิตก ซุบซิบกับกรตาโต

“ดีดิพี่เอส! วันนี้แหละพี่โอบพูดโคตรง่าย55” กรขยิบตาหันไปบอกเอส แล้วกลับมายิ้มให้โอบ

“ตอนนี้พี่โอบถึงพี่เอสจะมีแฟน ถึงจะเป็นผู้ชายอย่างพี่น้ำ เอ่อ...พี่ก็ไม่ว่าแล้วใช่มั้ยพี่”

“.....................แก...............จะพูดอะไรไอ้กร”

สาวอ้วนขมวดคิ้วเครียดขึ้นมาทันที เธอสังหรณ์ลางไม่ค่อยจะสู้ดีเท่าไหร่||||||||

“คือๆๆ แบบๆ พี่โอบครับ! ผมก็คิดว่าพี่ก็น่าจะรู้เรื่องผมไว้เหมือนกัน ว่าผมมีแฟนแล้ว!”

“ห๊า!!! นี่แกแอบปิดชั้นเหรอไอ้กร!” โอบหยิกเข้าที่ต้นแขนเจ้าเด็กหน้าใสไปที

“โอ๊ย! ก็ผมกลัวพี่จะกีดกันเหมือนตอนพี่เอสนี่...เจ็บนะ|||||||”

“ฮึ่ม!!! ชั้นก็ต้องสกรีนก่อนสิยะ! เกิดแกไปคว้าเอาอิสาวร้ายๆร่านๆที่ไหนมาจะทำไง!

พ่อแม่แกเขาฝากฝังไว้ใจชั้นนักหนา ไหนจะชื่อเสียงแกอีก!”

“โอ๊ยยยย คนนี้พ่อแม่ให้ผ่านแล้ว เพื่อนก็โอเค 55เหลือแต่พี่แหละผมไม่กล้าบอกสักที

แต่พี่ไม่ต้องกลัวนะ ผมไม่บ้าคิดทำอย่างที่พี่เอสคิดจะทำหรอก ขอคบกันเงียบๆก็พอ แหะ////”

“เฮื่อยยยย!!!! ชั้นล่ะเหนื่อยใจกะพวกแกจริงจริ๊งงง! ใครกันห๊ะแฟนแกน่ะ!?”

“ก็....................”

“ใคร!?”

“อึ๋ย.....อย่าตะคอกดิพี่ก็!|||||||.... พี่เคยเจอแล้วแฟนผมอ่ะ” กรเหล่มองหน้าเอส เห็นแอบขำ

“แล้วครายยยย!!!? ลีลาจริงๆจะบอกมั้ย!!!” ตีแขนเจ้าดาราหน้าใสจอมลีลาดังเพี๊ยะ

“โอ๊ย! บอกแล้วบอกๆ!! ก็พี่หมอทีอ่ะ!”

“หา...............(นึกออกแล้ว)..................ไหน!!! |||||||||||*||ว่าใหม่ซิ!อีเด็กบ้า!!!!”

“ก็บอกว่าพี่หมอทีไง ...แหะ..ความจริงเขาไม่ได้เป็นหมอหรอก แล้วเขาก็ชื่อพี่เทม”

“ นั่นมัน! ผู้ชายยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!||||||||||||||||||||||”

“อื้ม! ก็........ผู้ชายไง...///////55”

“แก! อย่ามาล้อเล่นกับชั้นนะไอ้กร!!!!”

“เปล่าๆๆ ผมพูดจริงนะพี่...แหะๆ///// เรื่องนี้ไม่มีล้อเล่นอ่ะครับ”

“จริงเหรอเอส!!!|||||||||||” หันไปถามเอส เอสก็พยักหน้า

“พี่โอบ...พี่เทมเขาดีนา....ไม่ร้ายไม่ร่านแล้วรับรอง 55”

“ยังมาหัวเราะอีก!!! ไอ้พวกบ้า!!!! ชั้นอยากจะฆ่าแกนัก!!!!!! กรี๊ดดดดดดดดดด!”

โอบทั้งทุบทั้งตีทั้งหยิกทั้งข่วน ระบายอารมณ์โมโหไม่ได้ดั่งใจใส่เจ้าสองหนุ่มดาราดัง

ที่เธอปั้นมากับมือ ไหงพวกมันถึงบิดๆเบี้ยวๆเพี้ยนไปหมดแบบนี้นะ!

ปวดหัวกับพวกมันจนอยากจะหนีไปบวช!!

“กรี๊ดดดดดดดดด!!!! ชั้นเบื่ออออ! ชั้นเครียดดดดดดดด!!! อีพวกเด็กบ้า!!!!

ทำไมทำตัวอย่างนี้ๆๆๆ!!!!”


เอสที่เพิ่งได้รับการอภัยพลอยโดนลูกหลงไปด้วย เมื่อโอบปรี๊ดแตกอาละวาดตีทั้งเขา

ทั้งกรอย่างอัดอั้น แต่เขากับเจ้ากรก็ยอมเป็นที่ระบายให้สาวอ้วนจนกว่าใจพอใจ

ถึงจะถูกด่ายังไง แต่ทั้งสองหนุ่มก็ยังหัวเราะเล่นหลบแล้วผลักให้อีกฝ่ายโดนทุบแทน


“555 55 เพราะแกเลยไอ่กร! พี่โดนกี่รอบแล้วรู้มั้ยเนี่ย!!!” เอสหันมาเอ็ดกรขำๆ

ขณะที่นั่งหอบคุยกันที่โซฟา เพราะโอบเหนื่อยเลยหนีไปหาของหวานกินในครัวแล้ว

ยังทิ้งท้ายจะกลับมาด่าเจ้ากรใหม่

“โหย555 ดูแขนผมดิแดงแจ๋เลย5555” กรทิ้งตัวนอนที่โซฟาขำกับอาการตกใจของพี่โอบ

ทั้งสองรู้ดี ว่าโอบรักและเป็นห่วงพวกเขาเสมอ และพวกเขาเองก็เช่นกัน





**********************************





“ดีจัง ผมดีใจด้วยนะเอสที่พี่โอบไม่โกรธคุณแล้ว”

เอสมาค้างกับน้ำที่บ้าน เล่าเรื่องให้ฟังรวมถึงเรื่องที่กรสารภาพกับโอบแล้วด้วย

น้ำนั่งยิ้มกริ่ม รู้สึกดีที่เห็นคนรักโล่งใจ เขาก็โล่งอกตาม

เอสนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินขยี้หัวออกมาจากห้องน้ำ เพิ่งอาบน้ำตัวหอมออกมาก็เข้าไป

กอดสุดที่รักของเขาที่นั่งยักยิ้มบนที่นอน

“อื้อ//// ตัวยังเปียกอ่ะคุณ” น้ำเอียงหน้าหลบเขินๆเมื่อโดนคนกึ่งโป๊เปลือยหอมแก้ม

“55 หอมจัง กลิ่นสตรอเบอร์รี่..” เสียงนุ่มที่พูดชิดริมหู พาคนฟังใจกระตุกหวั่นไหว

“ทาครีมที่คุณซื้อให้ไง..//// ผมทาให้เอามั้ยเอส..”

สายตาคู่สวยหลุบมองไล่ไปตามหยดน้ำที่ไหลจากเส้นผมปรกตา..ลงไปที่แก้ม..คอ..

ไหปลาร้า....ยอดอก...แล้วหยดลงบนขาของตัวเอง....

“ทะลึ่งว่ะ! คิดจะแอ้มผมเหรอคร้าบ..หึหึ”

“บ้าดิ!////*// ใครที่ไหนคิดทะลึ่งวะ! ก็แค่!...แค่จะทาครีมให้เฉยๆอ่ะ!”

น้ำร้อนตัวหน้าร้อนผ่าว ยันหน้าเอสให้ถอยห่าง ใจเต้นกับยิ้มเจ้าเล่ห์ทุกที

คนหล่อกลับเอาหัวที่มีผ้าคลุมก้มลงมาหาบอก “เช็ดให้หน่อยครับ เช็ดเร็วๆนะอยากกอด”

“อื้อ! ไอ้บ้า/////*// อยู่เฉยๆดิมืออ่ะเดี๋ยวเหอะ! เอสสส อย่า...555 อย่า55”

น้ำขยับยืนคุกเข่าบนที่นอน เช็ดขยี้หัวที่ยังเปียกชื้นเพราะเพิ่งสระมาหมาดๆให้เอสที่นั่ง

ก้มหน้าเอาหัวชนอกเขาไว้ แต่กอดเอวบางเหมือนรัดแน่นอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะซุกซน

ไล้ลูบเข้าไปในเสื้อทั้งด้านหน้าด้านหลัง ลามไปลูบขาอ่อน ร่นกางเกงขาสั้นให้ยิ่งสั้น

เข้าไปอีก รวมทั้งจูบแถวหน้าอกบ้างท้องน้อยบ้างไม่อยู่นิ่ง จนน้ำต้องเอ็ดเบาๆ

“อย่าขยับนักเซ่!//// จะเช็ดมั้ยผมอ่ะ”

“ไม่เช็ดแล้ว! ผมอยากทาครีมให้คุณอีก! ...หึหึหึ ทาตรงนี้เยอะๆเลยเนอะ”

คนหล่อลูบฝ่ามือคลำขยำก้นคนน่ารักให้สะดุ้งหน้าแดงด่า

“เดี๋ยวเหอะเอส!/////*//” พูดได้แค่นั้นน้ำก็โดนดันทับจนล้มลงไปนอนกองกัน

ร่างบางถูกประคองกอดไว้อย่างแสนรัก ทั้งคู่ส่งยิ้มหวานให้กันก่อนจะจูจุ๊บที่ริมฝีปากซ้ำๆ

ย้ำๆไปหลายที..... ริมฝีปากล่างนุ่มๆของเอสโดนขบดึงเบาๆจากอีกฝ่ายที่ยังไม่อยากถอน

“อืมมม///// เอส...” น้ำปรือตาขึ้นมองใบหน้าคนรักเหมือนสงสัย ทำไมยังไม่สานต่อ

“น้ำ.........ผมรักคุณนะ ... อยากอยู่กับคุณ........นานเท่านาน..”

“ผมก็หวังอย่างนั้น.........ผมก็รักคุณ...นานเท่านาน....”

“ไม่ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ผมขอแค่มีคุณ....ได้มั้ย”

“แน่นอนครับ...//////ที่รัก...”

เสียงกระซิบแผ่วเบาคำหลังที่ข้างหู ทำให้หัวใจของเอสเต้นแรงเหลือเกิน







Tsktonight…TBC.
*** ขอบคุณที่ทุกคนตามอ่านกันมาจนถึงตอนนี้นะคะ วิดีใจที่สุด
ตอนหน้าก็จบแล้วค่ะ ห้ามพลาดนะจ๊ะ รักทุกคนมากค่ะ^^
ปล. เรื่องที่เอสคิดจะทำ อย่าลืมมาร่วมอวยพรเน้อ55
ตอนจบจะวุ่นวายแค่ไหน คอยอ่านนะจ๊ะ

ถึงคุณ Baitery // ดีกันแล้วจ้า รักเอสกับน้ำตามอ่านให้จบน้า ดีใจๆที่รู้ว่ามีคนชอบอีกเยอะๆ^^

ถึงคุณ onehanga // แม่วิก็ชอบกินของหวานเหมือนกันเลย55 วิจะชอบกินตอนเครียด
ตอนนี้ก็ลดละ พยายามเลิก555 ขอบคุณมากค่ะ วิว่าคนที่อ่านเรื่องนี้น่ารักมากกว่านิยายอีกนะ^^

ถึงคุณ อาณาจักรแห่งเรา // เรื่องดำเนินมาจนถึงตอนนี้แล้ว ดีใจมากๆค่ะ
ตอนหน้าจบจ้ารับรองไม่เบี้ยวแล้ว

ถึงคุณ Kaey // ขอบคุณจ้า แม่จะหายแล้ว วิก็ค่อนข้างโอเคนะคะ55
วิก็ชอบเวลาหนุ่มๆเขาสวีทกันนะ เอาซะเราเป็นเบาหวานเลย555