ตอนที่ 84 ถ้ายังรักกัน...2 (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพ ในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)











ปิ๊งป่องๆ.... ปิ๊งป่องๆ...



เสียงกดกริ่งในเวลาเกือบห้าทุ่ม ทำเอาเจ้าของห้องชุดคอนโดหรูรู้สึกตัวตื่น

สะลึมสะลือลุกนั่ง..... นอนไม่พอเพราะไม่หลับมาหลายวันกว่าจะหลับตาลงได้

ดันมีคนมากวนอีก... อย่าบอกนะว่าไอ้พวกบ้าพวกนั้นย้อนกลับมาตื้อขอค้างด้วยอีก

บอกว่าอยากนอนคนเดียวๆ ไม่ได้คิดบ้าๆแล้วไม่เข้าใจรึไงวะ||||||||||*||

เอสบ่นหงุดหงิดในใจ พวกมันกินเหล้าแต่ปล่อยให้เขานั่งกินโค้กจนพุงอืดกับไอ้กร

สองมาตรฐานชัดๆ คงกลัวว่าเขาจะเมาปลิ้นอีก.... เขาไม่ยอมเมาหรอกน่า

เพราะพรุ่งนี้เช้าเขาวางแผนจะไปวิ่งไล่จับคนดื้อมาตีก้นซะให้เข็ด

นึกถึงน้ำไปเอสก็หมั่นเขี้ยว... อมยิ้ม....ขณะที่ก้าวขาเดินออกจากห้องนอน

เขาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ในชุดนอนสะอาดสะอ้านแล้ว กำลังหลับได้ที่เลย

ไม่น่ามีมารผจญ -*-


ปิ๊งป่องๆๆๆๆๆๆๆ ....เสียงกริ่งยังกดรัว ราวกับกลัวว่าจะไม่มีใครเปิดประตูรับ..


คนหล่อส่องดูว่าใครมา แล้วก็ต้องตกใจรีบเปิดประตูออกไปหาเจ้ามารผจญ

ที่ยืนชูกล่องข้าวสี่ห้าใบในมือแล้วยิ้มเขินได้น่ารักที่สุดอย่างอึ้งๆ

“น้ำ!///////” เอสยิ้มกว้างดีใจไม่อยากเชื่อว่าอีกฝ่ายจะยอมมาหาเขาด้วยตัวเอง

“/////// กินข้าวกันมั้ย..” คนมาหาช้อนตามองเขินๆ....ไม่เจอหลายวันยังหล่อเหมือนเดิม

แม้ว่าจะดูอิดโรยไปบ้าง รอยยิ้มต้อนรับของคนที่ใจอยากเจอแทบขาด

ทำให้เสียงเต้นของหัวใจเขาดังขึ้นยิ่งกว่าเดิมจนตื่นเต้นไปหมด


แล้ว.............คนหล่อก็หุบยิ้มลงกะทันหัน.....ตีหน้าหงิกเดินเข้าไปในห้องแต่ไม่ปิดประตู

ก็ไม่ได้ไล่ แต่ก็ไม่ได้พูดชวนหรือเอ่ยอะไร เอาแต่ก้มหน้าไปหยุดยืนกอดอกหันหลังให้

อยู่กลางห้อง.. คนน่ารักเม้มปากขมวดคิ้ว ในใจก็หวั่นไหวไม่แน่ใจว่าตัวเองโดนโกรธ

มากแค่ไหนเวลานี้.... แต่ก็ก้าวเข้าไปข้างใน ปิดประตูห้องแล้วเดินเอาอาหารหลายกล่อง

ที่หอบหิ้วมาไปวางไว้บนโต๊ะกินข้าวในโซนครัว ก่อนจะเก้ๆกังๆขยับเข้าหาคนที่ยืนนิ่ง

....... เห็นน้ำเดินมาหา เอสก็รีบถอนใจตีสีหน้าแล้วหันหลังหนี


“เอส..... ผมคิดถึงคุณ..”

น้ำสวมกอดเอวเอสจากด้านหลัง ซุกหน้าพูดอู้อี้กับแผ่นหลัง สูดกลิ่นกายคนรักอย่างคิดถึง

“.......ผมไม่เชื่อ...”

“ผมขอโทษ....................ดีกันนะ.........” น้ำสะอึก กัดปากตัวเองใจเสีย

“ดีอะไรเราเลิกกันแล้วไง!”

บอกไม่ถูกเหมือนกัน ทั้งที่ตั้งใจไว้จะไปง้อเขาสารพัด แต่พออีกฝ่ายกลับมาง้อเองถึงที่

เล่นเอาหัวใจพองโต จนนึกอยากเล่นตัวขึ้นมาบ้าง..... เอสกำลังแอบอมยิ้มแก้มแทบปริ..


“มั่ว................ยังไม่เลิกกันซะหน่อย......เพราะวันนั้นผมยังไม่ได้ตอบตกลงอะไรเลย

คุณก็ต้องเชื่อผมเหมือนเดิม........................ฮึกฮึกฮือออออเชื่อว่าผมรักคุณ…รักที่สุด..

ฮืออออแล้วผมก็เสียใจฮืออออ...ผมจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้วววววโฮ...นะเอส...”

น้ำร้องไห้กอดเอสแน่น แต่กลับโดนจับมือออก เอสหันมามองหน้าน้ำจ้องตาเครียด


“ถ้าผมตอบว่าไม่ล่ะ! ผมเป็นคนพูดคำไหนคำนั้นนะ....เราเลิกกันแล้ว!!!”

“ฮืออออออออ ทำไมใจร้ายกับผมล่ะฮือออออ ผมขอโทษฮืออออรัก! ฮืออฮืออ รักคุณนะ!!!”

“.........โธ่|||||||||.....เวร.......อย่าร้องไห้สิ.....เฮ้อ.....คุณมันขี้โกงว่ะ....ผมก็ใจอ่อนทุกที.....”

ว่าจะแกล้งงอนนานกว่านี้สักหน่อยก็ทนไม่ไหว เขานี่มันอ่อนหัดจริงๆเอสส่ายหน้ากับตัวเอง

ก่อนดึงน้ำเข้ามากอดแน่นอย่างสุดจะห้ามใจได้ เขากอดแน่นจนน้ำแทบหายใจไม่ออก

แต่น้ำก็กอดตอบเอสแนบแน่นเช่นกัน อยากจะกอดจนหลอมเป็นเนื้อเดียวกันด้วยซ้ำไป

อ้อมกอดและสัมผัสตอบได้ดีกว่าคำพูดคำไหน ว่าเขาก็รักมากเช่นกัน มันตื้นตันใจ

คิดถึง........และรักมากนะคนเนี้ยะ....

เอสดีใจระริกระรี้จนเนื้อเต้น ยิ้มกว้างไม่หุบกอดน้ำแล้วโยกตัวไปมาเหมือนอยากเต้นรำ

มีความสุขจนบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูก น้ำตาซึมก็ปาดเช็ด ก่อนจะใช้นิ้วค่อยๆ

เกลี่ยเช็ดน้ำตาให้คนรักในอ้อมกอดอย่างทนุถนอมเบามือ.... ยิ่งเห็นยิ้มหวานทั้งน้ำตา

ตรงหน้าก็อดใจไม่ไหวเข้าไปใหญ่ ทั้งหอมทั้งจูบพรมไปทั่วใบหน้าหวาน แก้มเนียนใส

ลำคอเรียว ไหปลาร้าสวยๆ ขึ้นมาที่คาง จมูก เปลือกตา ขมับ หน้าผาก จูบไล่ไปถึงริมหู

ไม่ยอมหยุด หอมแก้มนุ่มเน้นๆแรงๆซ้ำๆหลายทีจนแทบช้ำ จูบและดูดแถวซอกคอให้ขึ้น

เห็นเป็นรอยจูบชัดเจนทันตา....อีกฝ่ายคงรู้ตัวว่าตัวเองผิดจึงคิดไถ่โทษไม่ร้องห้ามสักแอะ

ปล่อยให้คนรักทำตามใจให้ถึงที่สุด ทั้งสองยืนกอดและหอมกันไม่ยอมห่าง

เอสไล่ริมฝีปากพร่างพรมจูบอย่างแสนรัก อยู่อย่างนั้นนานพอดู ก่อนจะไปหยุดนิ่งนาน

ที่ริมฝีปากบางน่ารักสีชมพูระเรื่อ แค่แตะลงไปเบาๆอีกฝ่ายก็เผยอรอ ตอบรับลิ้นร้อน

ที่รุกล้ำเข้ามากระหวัดเกี่ยวกันด้วยความเต็มใจ จูบและดูดดุนแลกลิ้นกันอย่างโหยหา

กว่าจะถอนจูบออกมาได้คนรับลิ้นก็ถึงกับเข่าอ่อน ต้องเกาะกอดคนรักเพื่อพยุงตัวไว้

“อืมมม....เอส/////...”

“สัญญานะ.........จะไม่พูดอย่างนั้นกับผมอีก.....ห้ามพูดอีกนะว่าจะเลิกกับผม”

“ไม่แล้วสัญญา... ไม่เลิกแล้ว.....ผมจะอยู่กับคุณ...ถ้าใครมาห้ามผมจะถีบให้หน้าหงายเลย!”

“ฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะ...////// ผมรักคุณ..น้ำ///////”

“ผมก็รักคุณเอส..../////////”

“งั้นคืนนี้ต้องไถ่โทษนะ..”

“หา....///// อะไรอ่ะ...เอ้อ! ผมเอาข้าวมากินกับคุณแน่ะ ไอ้นิกมันบอกว่าคุณไม่ยอมกินอะไร”

“55เขามาทำข้าวต้มให้ผมกินแล้ว เพื่อนก็มากันเต็มบ้าน ผมโดนบังคับให้กินอีกแทบอ้วก”

“อ้าว! หมายความว่าคุณกินข้าวแล้วเหรอ แล้วที่ว่าไม่สบายล่ะ หืม..ตัวก็ไม่ร้อนนิ”

“โดนนิกกี้หลอกแล้ว55 แต่ก็ดีนะเพราะคุณเป็นห่วงผมก็เลยมาให้ทำโทษถึงที่เลยใช่มั้ย”

เอสทำตาเจ้าเล่ห์พูดแล้วยิ้มกริ่ม มองเสียจนน้ำเขินหลบตาแก้มแดงแต่ก็ยังกอดคอไว้


“จะมาทำโทษอะไรผม/////// .....อย่านะ....(เดี๋ยวกูยอมเลย555)”

“ไม่รู้สิ......หึหึ...คนดื้ออย่างนี้มันน่า---------น่า--!”

“ฮึ่ย!/////*// ไม่ต้องมาขู่เลย จะทำอะไรก็รีบเลยไอ้บ้า!////”

เขินจนอยากจะวิ่งหนี ไล่ด่าเหมือนอย่างเคย แต่น้ำก็รู้ดีว่าวันนี้สงสัยไม่รอด

(ดูมือมันดิไม่อยู่สุกเลยอ่ะ บีบตูดกูอี๊ก/////////)

คิดได้เลยกระโดดขึ้นกอดคอเอาขาเกี่ยวเอว ให้เอสตกใจเหวอต้องรีบอุ้มรับตัวไว้แทบไม่ทัน

“ฮะฮะฮะฮะ น้ำ!//////ฮะฮะ”

“(จุ๊บ) ..//////อย่ามาลีลา.........อุ้มไปเลย!”

“55555 รักคุณที่สุด(จุ๊บ)/////”


คนที่บอกว่าให้อุ้มเข้าห้องไปได้แต่ก้มหน้าเขิน ซุกหน้าหอมแก้มคนรักหน้าแดง

กอดคอ เกี่ยวตัวไว้แน่นยืนยันว่าจะให้อุ้มไปเท่านั้น เขาถึงจะยอมให้ลงโทษแต่โดยดี

แล้วมีหรือที่อีกฝ่ายจะรอช้า .......

เอสกอดกระชับรับน้ำหนัก อุ้มคนน่ารักที่เกาะกอดเขาไว้ด้วยอ้อมแขนทั้งสองให้ถนัดขึ้น

ก่อนจะพาเดินเข้าห้องนอนไปทั้งอย่างนั้นด้วยรอยยิ้ม.. นึกถึงครั้งแรกที่น้ำเต็มใจเป็นของเขา

วันนี้เหมือนน้ำตอกย้ำให้เขารับรู้ และมั่นใจอีกครั้ง... ว่ารักและจะยอมเป็นของเขาคนเดียว

เสียงกระซิบพร่ำบอกรักเขาซ้ำๆ บอกว่าพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างกัน จับมือไปด้วยกัน

และจะไม่ยอมปล่อยมือจากเขาไปที่ไหนอีกแล้ว.......

..............................

...............

.........




************************************


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++







...............เช้าวันต่อมา...ไม่เช้าสิ..สายจนเกือบเที่ยงแล้ว


น้ำรู้สึกตัวตื่นลืมตายังไม่เต็มที่นัก ขยี้ตากวาดมือหาเอสข้างๆก็ไม่เจอ มองไปรอบห้องก็ไม่มี

ขมวดคิ้วแปลกใจไม่นานพอได้กลิ่นอาหารเพิ่งอุ่นใหม่หอมๆลอยมาเตะจมูกก็ยิ้มหวาน

คนน่ารักร่างยังเปลือยเปล่าจึงกลิ้งม้วนตัวกับผ้าห่มหนานุ่มให้พันรอบตัวใช้แทนเสื้อผ้า

ก่อนกระดึบๆลงจากที่นอน ค่อยๆเดินก้าวสั้นๆถี่ๆ(เพราะติดผ้า) ออกจากห้องไปแอบดู

หนุ่มหล่อเจ้าของห้องกำลังง่วนอยู่ในครัว

“....ทำอะไรครับ/////”

“โอ๊ะ/////55 อุ่นกับข้าวที่คุณหิ้วมาเมื่อคืนไงครับ (ฟอด!) ”

เอสต้องหันมาหอมแก้มน้ำอย่างหมั่นเขี้ยว เมื่อเห็นว่าคนน่ารักของเขาพันตัวเองเหมือนหนอน

กระดึบๆเข้ามาหา กอดเอวเขาแล้วทำตาแป๋วถามยิ้มหวานอย่างขี้อ้อน

“ไม่เสียเหรอ”

“ไม่หรอกกินได้ เมื่อคืนทำโทษคุณเสร็จผมก็ออกมากินน้ำเห็นมันวางอยู่เลยเอาใส่ตู้เย็นไว้”

“หือ..////// อะไรอ่ะ กินในห้องไม่พอ ยังออกมากินนอกห้องอีกเหรอ..คึคึคึ”

“แนะ!” (เดี๋ยวนี้ทะลึ่งนะเมียกู/////)

“แอ๊ะ อะไรเล่า555ดีจังกำลังหิวเลยอ่ะเอส ไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวานแล้ว โอ๊ยหิวหิว”

“งั้นไปอาบน้ำนะครับ เดี๋ยวออกมากินข้าวพร้อมกัน(หอมดังฟอด) หรือจะให้ผมอาบให้..”

คำถามสุดท้ายถูกกระซิบพูดชิดริมหู เล่นเอาคนฟังหน้าแดงระเรื่อใจเต้นโครมคราม

รีบดันหน้าไอ้คนเจ้าเล่ห์ที่ยิ้มล้อหน้าหล่อให้ออกห่างอย่างเขินอาย


“ไม่ต้องเลยผมอาบเองคนเดียว เดี๋ยวก็ไม่ได้เป็นอันอาบกันพอดี..////*//”

น้ำกำลังจะเดินไป แต่เอสก็จับข้อมือไว้แล้วดึงเข้าหาตัว อดใจไม่ไหวต้องอุ้ม

เจ้าหนอนที่เขินซะตัวม้วนได้น่ารักสุดๆขึ้นมาจนได้

“เฮ้ย/////////*//เอส! ปล่อย! ไม่เอาผมอาบเอง!!!”

น้ำดิ้นๆๆ ดันหน้าเอสที่ไล่หอมแถวแก้มแถวซอกคอให้ถอยหนี แต่ก็ไม่เป็นผล

โดนจู่โจมทั้งหอมทั้งดูดจูบซอกคอให้เป็นรอย ร้องโอยสะดุ้งด่า

“พอแล้วไอ้บ้านี่!/////*// ทำเป็นรอยอยู่ได้! เป็นรอยไปทั้งตัวแล้วดูดิ๊! อายเขาตายใครมาเห็น”

“หึหึ ไม่ต้องอายหรอก คนรักกัน...ผัวเมียกันมันก็ต้องอย่างนี้แหละ”

“อุ๊////////*// ทะลึ่งว่ะ! ปล่อยเลยเอสไม่อุ้ม ผมเดินเอง”

“ไม่เอา........คึคึคึ.... ต้องลงโทษ....เดี๋ยวอาบให้เอง!”

“เหวอ!!! ไม่เอาไอ้บ้า! //////*// ไม่ไหวแล้วเจ็บไปหมดแล้วไอ้หื่นเอ๊ย!!!”

“55555ไม่ได้ๆ ลงโทษๆ555”

“ใจร้ายยยยย///////////*// แล้ววันนี้กูจะได้แดกข้าวมั้ยเนี่ยโฮ!!!”



ว่าแล้วคนโดนอุ้มก็ไม่ได้รับการปล่อยตัวจนกระทั่งถูกพาเข้าไปในห้องน้ำจนได้..



............................

.............


.......




บ่ายแก่ๆ......

น้ำยังนอนพุงป่องแอ้มแม้ง เรอเล็กๆออกมาอย่างกลั้นไม่ไหว

เอนตัวพิงพนักโซฟาดูทีวีหลังจากกินข้าวแทบหมดหม้อจนอิ่มแปล้


“เป็นไงบ้างน้ำ.......หล่อมั้ย55”

เสียงเอสเรียกให้หันไปดู น้ำยิ้มกริ่มหันไปตามเสียงเห็นเอสออกมายืนหน้าห้องนอน

อยู่ในชุดสูทสีน้ำเงินเข้มสุดหล่อ เก๊กท่าเก๊กหน้าอวดเขาใหญ่

“555 หล่อมากๆ...พี่เอสขา...5555 จะใส่ไปไล่จับกระเทยที่ไหนเหรอ”

“โธ่น้ำ ชุดนี้ผมจะใส่ไปงานประกาศรางวัลเมขลาล่อแก้วปีนี้ไง...พรุ่งนี้แล้ว..คุณจำได้มั้ย”

“เออ.........จริงด้วยสิ.........เอส..................แล้วพี่โอบ...ไปมั้ย..”

น้ำถามเสียงอ่อย.... นึกได้ว่าตัวเองเป็นสาเหตุให้เอสผิดใจกับผู้จัดการส่วนตัวคนสนิท



“.............ผมก็ไม่รู้สิ.......ว่าจะไปหาพี่แกเย็นนี้แหละ.....มีเรื่องต้องคุย..”

เอสพูดพลางเดินมาทิ้งตัวลงนอนหนุนตักน้ำ เงยหน้ายิ้มให้กัน

“ถ้าเป็นเรื่องผม...ไม่เป็นไรหรอกเอส....ไม่ต้องให้พี่โอบยอมรับก็ได้ผมไม่สนแล้ว

ตอนนี้เขาก็รู้แล้วว่าเรารักกันจริงๆ..... เขาก็ไม่ได้มายุ่งอะไรด้วยแล้วนี่ครับ”

“ไม่ใช่เรื่องนั้น......”

“แล้วคุณจะคุยอะไรกับเขาเอส?”

“...........ผมว่า..........ผมไม่บอกคุณดีกว่า..หึหึหึ”

“เอ้า! ////*// สารภาพมาซะดีๆ!”

“โอ๊ย555อย่าหยิกสิ!... 55ไว้พรุ่งนี้ผมจะบอกคุณ........ที่งานนะ”

“หา..........ที่งาน.........”

“ไปงานประกาศรางวัลกับผมนะ ถ้าอยากได้ชุดใหม่เดี๋ยวผมพาไปซื้อวันนี้เลย นะนะนะ”

คนหล่อลุกขึ้นมาอ้อนกอดแล้วซุกหน้าหอมคอ หอมแก้มคนน่ารักให้จั๊กจี๋ขำคิกคัก

“5555///// ทำไมต้องให้ผมไปด้วยล่ะ ผมไม่อยากไปเลย55 ไม่เล่นเอส”

“นะน้ำนะ นะคร้าบบบบ”

“5555 เออๆไปก็ได้ เฮ้อ...///// ไม่ต้องซื้อชุดใหม่ให้ผมหรอก ผมไม่ได้เป็นดารา

ไม่มีใครเขาสนใจว่าผมจะใส่ชุดซ้ำหรอก เอาสูทที่คุณเคยซื้อให้ผมใส่ตัวแรกนั่นแหละ

.......แต่มีข้อแม้ว่าต้องบอกมาก่อนว่าเรื่องพี่โอบมันยังไง”

“หึหึ...ก็จะไปขอโทษเขาไง.........แล้วก็บอกว่าดีกับคุณแล้ว ผมไม่โกรธแล้ว

แล้วก็เรื่องงานที่จะไปวันพรุ่งนี้แหละ.....ไม่มีอะไรมาก”

“แน่ใจนะว่าแค่นั้นอ่ะ”

“หึหึหึ.......แน่....”

“ขำอะไรวะ”

“ตื่นเต้น พรุ่งนี้ได้ควงเมียออกงานใหญ่555”

“ไอ้บ้า!/////*// เลิกเรียกแบบนี้เลยมันจั๊กกะดึ๋ยเว้ย”

“ไม่เอาน่าที่รักครับ////”

“โว๊ะ/////*// อันไหนก็น่าอายชิบหายเฮื่อย!”


น้ำยิ้มและพลอยขำไปกับท่าทางตื่นเต้นของเอส ก่อนจะสะดุ้งรับโทรศัพท์จากชัย

ที่โทรมาถามข่าวคราว คนน่ารักหัวเราะเสียงใส นอนกลิ้งกับโซฟาคุยโทรศัพท์กับเพื่อนไป

คนหล่อก็อมยิ้มลุกเดินหนีไปนอกระเบียง กดโทรศัพท์หาเพื่อนๆบ้าง

พวกเขาคืนดีกันแล้วทุกคนก็ต่างยินดีด้วย...




เอสอยู่ในสายกับกร.....

“พี่เอสพี่แน่ใจนะว่าจะไม่เปลี่ยนใจ.......แน่ใจนะ!”

“แน่ใจดิวะ..................คอยดูพรุ่งนี้แล้วกัน”









tsktonight…TBC.
***5555ถ้ายังรักกันต้องอ่านให้จบนะคะ^^
บอกใบ้คิดว่าทุกคนน่าจะพอเดาได้ว่าเอสคิดจะทำอะไร ให้ลุ้นเอาสำเร็จมั้ย555
มันจะออกมาตีลังกาท่าไหนก็คอยดูกันนะคะ รักๆๆ แฟนๆจ้า

เป่าลม. แผลคุณแม่ใกล้หายแล้ว ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ ยาสมุนไพรดีมากๆ
ถามชื่อใบไม้จากคนที่หามาให้ เขาก็ลืมทุกทีต้องไปถามพ่อเขาก่อน เอาไว้รู้ว่าชื่อออะไร
จะเอามาบอกนะคะ ยาดีมากๆ

ปากลิง. ส่วนเบาหวานของนังคนแต่งเองก็โอเคดีค่ะเหลือ126 แต่เมื่อวานมีน้ำตาลต่ำ
55โชคดีที่ดูแลแม่มานานเลยรู้ว่าต้องทำไง ก็หาอะไรหวานๆกินแป๊บเดียวหายค่ะ
วิก็พยายามออกกำลังกายนะ จะได้แข็งแรงแล้วมารายงานให้เพื่อนๆแฟนๆที่น่ารัก
รู้ความเคลื่อนไหวของหนุ่มๆเค้าต่อไปจ้า


ถึงคุณ อาณาจักรแห่งเรา // น้องนิกกะน้องแบงค์มาเคลียร์ให้จ้า มีแต่เรื่องดีๆละใกล้ละๆ

ถึงคุณ Onehanga // ขอบคุณกำลังใจจ้า วิก็อยากได้คุณหมีมานอนกอด..อิอิ

ถึงคุณ pjang // แสบนิกมาช่วยไว้55 รักกันม๊ากกกก็อย่างนี้แหละค่ะตัดกันไม่ลงเนอะ

ถึงคุณ Kaey // ไม่รู้หวานถูกใจแฟนๆพอมั้ยคะ^^ ขออะไรมาจัดให้ได้555

Create Date : 01 มิถุนายน 2557		4 comments
Last Update : 1 มิถุนายน 2557 20:36:29 น.
Counter : 642 Pageviews.
Share Tweet