ตอนที่ 75 โดนจับได้...1 (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านค่ะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)










ที่ร้านอาหารของชัย ... ดึกแล้วแต่คุณเจ้าของร้านยังลงครัว

ทำสปาเก็ตตี้ผัดซอสกุ้งสูตรพิเศษ โชว์ฝีมือให้คุณเพื่อนได้ทาน

“โอ้โห!/////// อร่อยว่ะชัย!55อร่อยๆๆ!!! นอกจากนายจะทำขนมเก่งแล้ว

ทำอะไรก็เก่งไปหมดทุกอย่างเลยเนอะ ไอ้พวกของกินเนี่ย อร่อยสุดเด้งอ่ะ!”

น้ำยิ้มแก้มป่อง ถึงจะกินสปาเก็ตตี้เต็มปาก ก็ยังพูดชมเพื่อนไม่ขาดปาก

ชัยนั่งท้าวคางข้างๆยิ้มดีใจที่ฝีมือตัวเองถูกใจคนกิน

“ฮะๆ ถ้าอร่อยจริงน้ำก็กินให้หมดเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจจะเติมก็ยังได้”

“ ขอบใจนะชัย โทษทีนะที่ดึงตัวนายไว้ ดึกแล้วยังต้องให้นายทำอะไรให้กินแบบนี้

ดันหิวก่อนนอนซะได้ แหะ..ทั้งที่เมื่อเย็นเราก็กินเข้าไปตั้งเยอะนะ...”

คนน่ารักพยักหน้ายิ้ม เคี้ยวตุ้ยๆอย่างถูกใจ ก่อนจะทำขมวดคิ้ว ปากยื่น

บ่นถึงคนรักรูปหล่อจอมขี้แกล้ง

“ไอ้บ้าเอสบ่นอุบเลย มาหาว่าเราจะอ้วนเหมือนหมู ปากไม่ดีนัก

ทิ้งให้อยู่คนเดียวที่ห้องซะเลย /////*// เชอะ!”

เอสโดนไล่ให้ไปอาบน้ำ แล้วไม่ต้องตามมาที่ร้าน..



...................... แต่...

มีหรือที่คนหน้าหล่อจะปล่อยให้คนน่ารักของเขา ห่างกายไปไหนนาน..

ไม่ช้า.... เรียกได้ว่าทันทีที่อาบน้ำเสร็จ เอสรีบจ้ำอ้าวออกมาตามตัวน้ำ

เมื่อเห็นว่าคนรักยังไม่กลับถึงห้อง

“เถลไถลเรื่อยล่ะเขา!/////*// น้ำนะน้ำ! ดึกแล้วยังจะร้องกินข้าวอีก หืมม~~

ทีคนเค้าร้องอยากกินน้ำบ้างล่ะทำมาเป็นตวาดใส่เรื่อยล่ะโธ่!...(55)”

แหม่..มันสองแง่สองง่ามนะเอส

ดาราหนุ่มเดินเร่งฝีเท้าไปบ่นไป จนกระทั่งใกล้ร้านของชัย....เขาต้องชะงัก หลบฉาก

ไปแอบหลังเสาใกล้ตัวด้วยความตกใจ เมื่อเห็น เปา!

“ไอ้เปานี่หว่า!...ทำอะไรของมัน!?”


เจ้าวายร้ายมันกำลังแอบซุ่ม ทำลับๆล่อๆท่าทางไม่น่าไว้ใจ

สายตาของเปา จับจ้องมองคนที่นั่งสนทนากันข้างในร้านอย่างแค้นเคือง

เอสหยุดยืนพิจารณาพฤติกรรมชวนน่าสงสัยนั่น..

“นี่ไอ้บ้านี่มันคิดจะทำอะไรของมัน!?||||||||*|| เฮ้ยในมือมันถือ..ถังอะไรมาด้วย?

ไอ้เลวเอ๊ยมองแฟนกูอย่างนี้ได้ไงวะ....ฮึ่ม...เอ๊ะรึมันจ้องชัย?...เอาเถอะ มองใครแม่งก็

ไม่น่าไว้ใจอยู่ดี.... ทำท่าอย่างกับอยากจะเข้าไปในร้านแต่เข้าไม่ได้…||||||||| เฮ้อ

ไอ้ชั่วนี่คงไม่พ้นคิดทำเรื่องเลวๆอะไรอีกล่ะสิ! มันน่าเจี๋ยนทิ้งซะตั้งแต่ตอนนั้นจริงๆ!”


ดาราหน้าหล่อลูบคาง ขมวดคิ้วใช้ความคิดนึกกังวล ..

พูดกับตัวเองอย่างโมโหระคนเหนื่อยใจ นี่หากว่าเขาไม่บังเอิญมาพบเข้า

คืนนี้อาจจะเกิดเรื่องร้ายขึ้นกับน้ำและชัยอีก ด้วยฝีมือของไอ้เปาก็เป็นได้! -*-

แบบนี้เขาต้องจับมันให้ได้คาหนังคาเขา แล้วค่อยบีบให้คายความคิดชั่วๆ

ในหัวนั้นมาให้หมด

คนหล่อยืนคิดอยู่ไม่นาน เขาก็แกล้งทำเป็นไม่สังเกตเห็นเปาซึ่งแอบอยู่หลังพุ่มไม้ข้างร้าน

ปล่อยให้มันมองเขาเดินผ่านเลยเข้าไปในร้านเสียเฉยๆ...

เจ้าเปาสะดุ้งตกใจเมื่อเห็นเอสมา “เฮือก!!||||||||| อ่ะไอ้ดารานั่น! ฮึ่ม!! มันจะมาทำไม

กันนักกันหนาวะ! ดึกป่านนี้แล้วยังจะแดกโน่นแดกนี่กันอยู่ได้ พับผ่าสิ! กลับๆไป

กันให้หมดซะทีสิโว้ย~! กูจะเผาแม่งให้วอดวายเลยฮ่าฮ่า!!”

คนอาฆาตคำรามในลำคอด้วยความเคียดแค้น ขณะที่จับตาดูชายหนุ่มทั้งสามคนในร้าน

ไม่ให้คลาดสายตา..

เปากระหยิ่มยิ้มชั่วร้ายทันทีที่เห็นเอสเข้าไปกระซิบข้างหูน้ำ แล้วดึงแขนให้น้ำเดินตาม

ออกไปข้างนอกร้านเดี๋ยวนั้น เจ้าคนชั่วยิ่งกำจับถังน้ำมันในมือแน่นอย่างลิงโลด

เมื่อเห็นชัยถือจานสปาเก็ตตี้วิ่งตามเพื่อนออกไปอีกคน “เดี๋ยวสิน้ำ! คุณเอสครับให้น้ำ

เอานี่ไปกินต่อที่ห้องก็ได้นี่นา ไว้พรุ่งนี้ค่อยเอาจานมาคืนที่ร้านก็ได้ ไม่เป็นไรหรอก”

เชฟหนุ่มหน้าเข้มตะโกนบอกพลางไล่ตามเอสกับน้ำไปไกลลับตา ทิ้งร้านให้ว่างเปล่า

เปาอาศัยทีเผลอช่วงจังหวะนั้น รีบแอบเข้าไปจนถึงครัว ส่วนที่มันคุ้นเคยเป็นอย่างดี

แล้วไม่รอช้า เปิดฝาถังน้ำมันที่ซื้อมา สาดน้ำมันไปรอบห้องอย่างบ้าคลั่งด้วยความสะใจ

“ฮะฮะฮะฮะ!!!! สมน้ำหน้ามึง!” ไม่ได้รู้สึกตัวเลยว่า ....มีใครย้อนกลับมา

และกำลังยืนทำหน้าโกรธจัดอยู่ด้านหลังของมันตอนนี้

“หยุดนะ! ไอ้เปา!!”

เสียงตะคอกจากเจ้าของร้านทำเอาผู้บุกรุกสะดุ้งเฮือก |||||||||||||| จนถังน้ำมันหลุดมือ

เปารีบหันกลับมามอง แล้วถอยร่นไปตั้งหลักให้ห่างจากชัย แต่มันก็ต้องสะดุดขาตัวเอง

ด้วยอารามตื่นตกใจ ลื่นล้มหงายหลังก้นกระแทกลงไปนั่งหน้าเสียอยู่กับพื้นครัว

เจ้าเปายิ่งสะดุ้ง ร้อนรนหนักเมื่อเห็นน้ำและเอสตามมาหยุดยืนทำหน้าโหดอยู่ข้างๆชัย


คนน่ารักตะคอก “ไอ้เลว!!! ยังมีหน้ากลับมาที่นี่อีกเรอะ! มึงจะเอาอีกสักดอกใช่มั้ย!!?

คราวที่แล้วคงเบาไปสินะ! ไอ้เปาไอ้ชั่วเอ๊ย! คราวนี้กูจะเตะให้แม่ง~เหงือกมึงยุบเข้าไป

อยู่ในเบ้าตาเลย! เดี๋ยวกูจะระเบิดรูจมูกให้มึงอีกรูด้วยไอ้สัด!!!ฮึ่มม!!!! -*- ”

เอสฟังที่น้ำพูดแล้วนึกตาม... สภาพหน้าไอ้เปาหลังโดนคนรักของเขาเล่นงาน

มันช่างอยู่เหนือจินตนาการของเขาจริงๆ||||||||| คนหล่อต้องรีบอ้าแขนไปโอบตัวคนน่ารัก

รั้งไม่ให้วิ่งเข้าใส่เจ้าวายร้ายไว้ ก่อน เอ่ยถามจุดประสงค์ของมัน

“แกแอบเข้ามาในร้านชัยทำไมวะ!? ...(มองถังน้ำมันเปล่าที่ตกอยู่บนพื้น)... อึก! นี่แก!

อย่าบอกนะว่าแกคิดจะ!..” พูดยังไม่ทันจบ ไอ้เปาก็รีบตะคอกเสียงสั่น


“พะ~พะพะพวกมึง!||||||||||||| ปะปะไปให้พ้นนะ!อย่าเข้ามา!!

ถ้า!ถ้าคิดจะทำอะไรกูอีกล่ะก็!! กูเผาแน่!!!” คนจนมุมขู่ฟ่อ กระเสือกกระสนลุกยืน

หันซ้ายหันขวาหาทางจะหนี มันชูไฟแช็คในมือทำท่าจะจุด ตะคอกซ้ำให้ถอยไป

ไล่พวกคนที่ยืนขวางหน้าประตูทางออก ทุกคนต้องหลบไปให้พ้นทางของมัน


ชัยมองหน้าเปาอย่างไม่อยากเชื่อ ก่อนจะพูดเสียงดังขึ้นด้วยความโกรธ

“ไอ้เปา!นี่มึง!!! คิดจะเผาร้านข้าเลยเหรอ!!! ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วย!”

“ก็กูอยากให้มึงเจ็บ! ไม่ต้องเหลืออะไรได้เลยยิ่งดี! เหมือนกูไง!!!

เพราะมึงชีวิตกูมันถึงได้เป็นแบบนี้!!”

เปาสวนตอบกระแทกเสียง จ้องตาชัยอย่างน่ากลัวราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

แต่เดี๋ยวเดียวก็นึกได้ว่าอาจถูกเล่นงานจนอ่วม รีบหลบตาหดหัว หน้าซีดตัวสั่น

มันกำลังสับสนในตัวเองหนัก จะกล้า.. หรือจะกลัวดี..

แต่สถานการณ์สามต่อหนึ่งอย่างนี้จิตใจของเปา ดูท่าจะเอนเอียงไปอย่างหลังมากกว่า


ชัยส่ายหน้าอย่างหมดหวัง เขาคงไม่มีทางเคลียร์ปัญหา แล้วกลับไปทำดีต่อกันได้อีก..

น้ำมองการกระทำของเปาแล้วได้แต่ขยี้ผมตัวเองอย่างหัวเสียแทนเพื่อน

หนุ่มน่ารักร้องห้ามไม่ให้เปาจุดไฟแช็ค

“อย่าจุดนะไอ้ประสาทกลับเอ๊ย! มาโทษคนอื่นได้ไงวะ! ก็มึงทำตัวเองทั้งนั้น!!

อยากตายนักก็ไปฆ่าตัวตายที่อื่นสิโว้ย! มาตายในร้านคนอื่นให้เขาต้องเดือดร้อน

เพราะมึงได้ไงวะ! ทำผิดซ้ำซากอีกแล้วนะมึงอ่ะ ปัทโธ่! พวกกูขี้เกียจเก็บศพนะ!”


เปาสะดุ้งส่ายหน้ารัว ถอยหลังหนีพวกคนที่ขยับเท้าเข้าหา มันตะคอกกลับว่าน้ำ

“ไอ้บ้า!||||||||*|| หูหนวกรึไงวะ กูบอกว่าจะเผาร้านนี้! ไม่ได้จะฆ่าตัวตาย~

เรื่องอะไรกูต้องตายด้วย! ” แต่แล้วมันก็ต้องลื่นล้มก้นกระแทกอีกรอบ

เพราะน้ำมันที่เจิงนองพื้น เมื่อก้มดูตัวเองให้ดี... มันก็เข้าใจขึ้นมาทันที

ว่าเหตุใดน้ำจึงพูดเช่นนั้น ..เพราะตอนที่ทำถังน้ำมันตก น้ำมันได้กระเด็นหกใส่

ตัวมันด้วย แถมน้ำมันที่หกเลอะไปทั่วบนพื้น ยังเปื้อนติดตามเสื้อผ้า

และแขนขาของมันซ้ำอีกเมื่อตอนลื่นล้ม ขืนจุดไฟตอนนี้ เชื้อเพลิงอย่างดี

ก็คือตัวมันเอง!||||||||


เอสเห็นแล้วอดหัวเราะไม่ได้ คนหน้าหล่อทำท้าวเอว เดินเข้าไปใกล้อย่างระวังตัว

ก้มมองเจ้าคนสิ้นคิดด้วยใบหน้าหยามเหยียด

“เอาสิ! หึ! ถ้าจุดไฟตอนนี้ คงไม่ใช่แค่ห้องนี้ที่มันจะไหม้ภายในพริบตาหรอกนะ

หรือว่าแกโง่จนไม่รู้จริงๆว่าตัวแกมันจะติดไฟไปด้วย แล้วก็ไหม้ไม่เหลือซาก!

หึ... ไม่เคยได้ยินเหรอไอ้ที่เขาชอบเขียนไว้ตามท้ายรถพ่วงว่า วัตถุไวไฟน่ะ! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!”


เจ้าวายร้ายตาเหลือก ก้มมองตัวเองหน้าซีด “อึก|||||||||||||||ฮึ่มมม!!!! โธ่เว้ย!!!!”

เปาได้แต่กัดกรามโกรธ แล้วเขวี้ยงไฟแช็คในมือใส่ดาราหน้าหล่ออย่างแค้นเคือง


แม้เอสจะหลบได้ แต่น้ำเห็นแล้วไม่ชอบใจเลย คนน่ารักหันควับไปจ้องหน้าเปา

อยากจะเข้าไปต่อยหน้ามันสักหมัด แต่เขาก็ต้องชะงักไป เมื่อชัยก้าวเข้าไปทำในสิ่งที่

เขาคิดไว้แทน..... ผลัคค!!!!

คุณเชฟหนุ่มหน้าเข้ม ต่อยหน้าเจ้าอดีตลูกจ้างอย่างเหลืออด ทั้งที่เขาไม่เคยคิดร้ายกับมัน

แต่มันกลับไม่ยอมเลิกรา จนถึงขั้นคิดจะทำลายร้านที่เขาสร้างมากับมือด้วยความรัก

ไหนจะเรื่องที่ปองร้ายกับเขาและเพื่อนรักอย่างน้ำอีก

“พอกันทีไอ้เปา! ข้าจะจับมึงส่งตำรวจให้สิ้นเรื่องสิ้นราวไป!”


เปาได้ฟังชัยตัดสินใจก็หน้าซีดหนักกว่าเดิม ถ้ามันต้องติดคุกแล้วใครจะดูแลแม่|||||||||

ในหัวของคนคิดชั่วมาตลอด เพิ่งจะนึกถึงหน้าแม่ตัวเองได้ก็ตอนนี้

“หยะอย่า!!! ||||||||||||||| อย่านะ!! อึก! ถะถ้า! ถ้ามึงจับกูส่งตำรวจ

กูจะบอกนักข่าวเรื่องเพื่อนมึงให้หมดเลย! กูยังมีหลักฐานเหลืออยู่กับตัว! อย่านะโว้ย!!”


“หา!!!?” เมื่อได้ยินเปาขู่มาอย่างนั้นทั้งเอส น้ำ และชัย ต่างต้องร้องเหวอ

เหมือนไม่อยากเชื่อหูขึ้นพร้อมกันทันที

น้ำถลึงตาว่าเปาด้วยความโกรธ “ นี่มึงยังมีอีกเหรอ!!!||||||||||||| ไอ้เลวเอ๊ย!”

เอสบอกให้น้ำใจเย็นๆ แล้วหันไปพูดกับเปา “แกคิดว่าจะโกหกเพื่อเอาตัวรอดเหรอ

มันไม่ได้ผลหรอกนะ คิดว่าพวกเราจะเชื่องั้นเหรอ ไหนล่ะหลักฐาน!?”

คนหล่อแบมือยื่นออกไปข้างหน้า ทำหน้าแน่ใส่ .. แต่แล้วก็ต้องชะงักหันไปมองหน้า

คนข้างกายทั้งสองที่ต่างก็ร้องอ้าว...ทำหน้าเหรอหราไปตามๆกัน

น้ำเกาหัวตัวเองถามเอส “มันโกหกเหรอ ผมก็เชื่อซะสนิท!”

ชัยปรบมือให้เอสสองสามทีอย่างทึ่งๆ “ ผมก็เชื่อซะสนิทเลย”

เอสต้องกรอกตาตัวเองไปมา ส่งซิกให้ทั้งสองช่วยกันรุมจ้องไอ้เปาแทนที่จะเป็นเขา||||||||||

แล้วเมื่อคนหน้าหล่อหันไปทวงหลักฐานยืนยันซ้ำ อีกฝ่ายจึงรีบเกาะเคาน์เตอร์ลุกขึ้นยืน

เปานึกขึ้นได้ว่าขยำรูปที่ตัดออกมาจากคลิปเพื่อเก็บไว้ใช้แบล็คเมล์เอส

ใส่กระเป๋ากางเกงยีนส์ด้านหลังไว้ พอล้วงเจอก็ยิ้มดีใจ รีบดึงรูปออกมาคลี่

โชว์ให้เอสดูอย่างร้อนรน “นะนี่ไง!!! เฮ้ยยย!!!!|||||||||||||” โดยไม่ทันระวัง

เปาถูกเอสผลักให้ลื่นล้มลงไปอีกครั้ง แถมยังโดนดึงรูปใบสำคัญไปจากมือหน้าตาเฉย


ดาราหนุ่มแสยะยิ้ม “ หึหึหึ ขอบใจนะที่คืนให้ ก๊ากกกกก55555555!!!!!”

เห็นหน้าเหวอ เอ๋อแดกก่อนเจ็บใจสุดๆเอาหัวโขกกำแพงของเปาแล้ว น้ำเองก็พลอย

ร่วมวงตั้งหน้าตั้งตาขำก๊ากกับเอสไปด้วย

ชัยถอนใจอย่างโล่งอก ก่อนหันไปชี้หน้าเปาอย่างเอาจริง

“มึง! อย่าได้ริ คิดจะทำอะไรเพื่อนข้าอีก!! ไม่งั้นที่ที่มึงจะไป มันจะไม่ใช่คุก

แต่ข้าจะส่งมึงไปอยู่ในหลุมแทนนะไอ้เปา!!!”

น้ำปรบมือให้ชัยอย่างชอบใจ ก่อนจะแกล้งยุให้ไปขุดหลุมรอเลยดีกว่า

ไอ้เปากลืนน้ำลายมองไฟแช็คที่น้ำส่งให้ชัยแล้วร้องลั่น “ไม่เอาน๊ะ!!!!!!! ฮือออ!!!

คุณชัย!! คุณชัยครับปล่อยผมไปเถ๊อะ!!!!โฮ~~~~ผมกลัวแล้วค้าบบบบ!

อย่า! อย่า! อย่า! อย่าครับอย่าจุด! เดี๋ยวร้านไหม้!มันไหม้น้า~~! ปู้ดด!ฟู่ๆๆๆ!!||||||||||”

ชัยจุดไฟยื่นไปต่อหน้า เปาก็ตาลีตาเหลือกร้องลั่นเป่าดับอย่างหวาดผวา

คุณเชฟหนุ่มเจ้าของร้านขู่เจ้าวายร้ายจนหนำใจแล้วจึงเก็บไฟแช็ค พาเพื่อนๆเดินหนี

“มึงอยู่ในนี้ก่อนไอ้เปา อย่าคิดว่าข้าจะใจอ่อนให้อีก ไปสำนึกตัวในคุกเถอะมึง!”

ชัยว่าพลางดึงประตูปิด ขังเปาให้สติแตกอยู่ในห้องครัวใหญ่


........สามหนุ่มพากันออกมานั่งนอกร้าน

เอสกับน้ำต่างจับไหล่ชัยที่เอาแต่พูดขอโทษและขอบคุณ

“เกือบไป ดีนะคุณเอสหัวไว จับมันได้คาหนังคาเขาหลักฐานพร้อมขนาดนี้

มันดิ้นไม่รอดแน่ ขอบคุณมากนะครับ ขอโทษที่ทำให้เพื่อนต้องเดือดร้อนไปด้วยอีก...

ไม่ต้องห่วงนะครับคุณเอส คราวนี้หลักฐานเรื่องคุณกับน้ำก็ไม่มีแล้ว ผมจะแจ้งความแน่..”


เอสตบไหล่ชัยเบาๆบอกไม่ต้องคิดมาก ตอนนั้นเองที่น้ำกำลังจะอ้าปากพูดปลอบบ้าง

แต่ก็ต้องตาโต ตกใจรีบชี้ให้เพื่อนมองไปทางข้างหน้า เห็นโจ้วิ่งกระหืดกระหอบมา

ตะโกนเรียกเจ้านายมันมาแต่ไกล “คุณชัยยยยยยย!!! คุณชัยคร้าบบบบ!!! แย่แล้ว!

ช่วย! ช่วยด้วยเถอะครับ!!! โฮ~~~!!!~ คุณชัยคร้าบบบบ!!!!”


“มีเรื่องอะไรไอ้โจ้!?” ชัยรีบลุกยืนถามอย่างตกใจ โจ้ก้มตัวหอบหนัก

ก่อนเงยหน้าเหยเกขึ้นมองตาเจ้านาย กระอึกกระอักเล่าไปทำหน้าขอร้องไป

“แฮกๆคุณชัยครับ! ตอนนี้ลูกน้องไอ้พวกเสี่ยเต๋า! มันจับแม่ไอ้เปาไปแล้วครับ!!

ช่วยแม่ไอ้เปาทีเถอะครับฮืออ ผมสงสารป้าแก!ไอ้พวกนั้นมันสั่งให้ผมไปบอกไอ้เปา!

ถ้าไม่เอาเงินไปใช้หนี้แม่มันแย่แน่!! แฮกๆ แฮก..ตะแต่!|||||||||||||ไอ้บ้าเปา

มันหายหัวไปอยู่ที่ไหนก็รู้ฮืออออ!!! ผมได้แต่นึกถึงคุณ! โทรหาคุณก็ไม่ติด ไปที่บ้านคุณ

แม่บ้านเขาว่าคุณชัยยังไม่กลับ ผมก็เลยลองมาที่นี่ โชคดีจริงๆครับที่เจอ..แฮก แฮก..”


ชัยคลำหามือถือล้วงออกมาจากกระเป๋าเสื้อตัวเองดู ก็พบว่าแบ็ตหมด

เพราะมัวแต่วุ่นเลยไม่ทันได้สนใจ เรื่องที่เพิ่งได้ยินจากปากนายโจ้น่าตกใจไม่ใช่น้อย

อย่างไอ้เปาน่ะหรือจะมีเงินไปใช้หนี้ ช่วยแม่ออกมา..ที่โจ้ตามหาเขาแทนที่จะเป็นเปา

ก็คงเพราะคิดเหมือนกัน แต่...แล้วเขาจำเป็นต้องช่วยเหลือไอ้คนที่คิดร้าย ทำลายเขา

ไม่เคยสำนึกบุญคุณคนอย่างไอ้เปาด้วยหรือ................มันถูกแล้วหรือ..


เอสเห็นโจ้กระวนกระวาย ก็ถอนใจ ทำนิ้วโป้งชี้ไปทางข้างในร้าน แล้วพูดอย่างเซ็งๆ

“ถ้านายจะตามหาไอ้เปาล่ะก็....โน่น...โดนขังไว้ในร้าน.....ไม่ต้องทำหน้าตกใจเลย

รู้ไว้เลยนะว่าคนที่นายจะมาขอร้องให้ชัยช่วยเนี่ย เพิ่งจะถูกจับได้สดๆร้อนๆเลยครับ!

ว่าแอบเข้ามาที่นี่! มันจะมาเผาร้านนี้!รู้ไว้ด้วย!”


“หา!!!||||||” สิ่งที่ได้ยินทำเอาอึ้ง..

โจ้ได้แต่ก้มหน้าทรุดลงนั่งกับพื้น แล้วนิ่งไปพักใหญ่ …

เขารู้ว่าเพื่อนร้าย.. แต่แม่ของมันก็ดีต่อเขามาก จะให้นิ่งดูดายได้อย่างไร

“อึก|||||||||||ผมรู้ครับว่ามันทำเรื่องไว้มาก มันเลวยังไง!แต่แม่มันไม่เกี่ยวด้วยเลยคุณชัย

ปล่อยมันไปช่วยแม่เถอะนะครับ” เห็นโจ้ยังอ้อนวอนต่อ น้ำจึงขมวดคิ้วถาม

“โจ้! นายคิดว่าเพื่อนนายจะมีปัญญาหาเงินแสนไปใช้หนี้ตอนนี้ได้เหรอ!?”

โจ้ส่ายหน้าตอบ “ไม่เลยครับ ผมไม่คิดว่ามันจะมีปัญญาหรอก.. แต่ถ้าไม่รีบ

เกิดไอ้พวกเสี่ยเต๋ามันทำอะไรให้ป้าแกต้องช็อคขึ้นมาล่ะ!|||||||||| แกเป็นโรคหัวใจนะครับ

ขาดยาไม่ได้ด้วย.......ผมไม่รู้จะพึ่งใคร(หันไปหาชัย)... คุณชัยครับ ช่วยป้าแกด้วยนะครับ

... อึก...ขอยืมเงินก่อนได้มั้ยครับ ผมรู้ว่าแค่ลำพังหนี้ส่วนของผมที่คุณช่วยออกให้ก่อน

ก็มากจนไม่รู้จะมีปัญญาใช้คืนหมดเมื่อไหร่...แต่!ผมสัญญา! จะเป็นคนใช้หนี้คืนแทนเอง

...ป้าแกก็เหมือนแม่ผมอีกคน..ฮือออ!!!! ผมกลัวป้าแกเป็นอะไรไปฮืออ!!!

ป้าเป้าแกน่าสงสารมาก....คุณชัยครับ ต่อให้ต้องใช้หนี้คืนคุณทั้งชีวิตผมก็ยอม!!!

ช่วยด้วยนะครับ!!!!” ทุกคนยืนมองโจ้ที่นั่งร้องห่มร้องไห้ ยกมือไหว้ชัยอย่างน่าสงสาร

เอสกับน้ำต่างถอนใจ มองหน้ากันแล้วหันไปมองชัยที่ยืนนิ่ง ปล่อยให้ชัยตัดสินใจ

“พอเถอะไอ้โจ้ ยังไงข้าก็ปล่อยไอ้เปาไปไม่ได้หรอก ตราบใดที่มันยังไม่มีสำนึก

อยู่อย่างนี้น่ะ!......เฮ้อ..ทำไงได้วะจะแจ้งความก็ไม่ได้ ดันเป็นหนี้พนันกันอย่างนี้

พวกเสี่ยนั่นก็มีอิทธิพลน่าดูซะด้วย...เฮ้อ....” ทุกคำที่พูดเล่นเอาคนมาขอความช่วยเหลือ

หน้าถอดสี แต่ประโยคหลังที่เจ้านายพูดต่อมาก็ทำให้สีหน้าเปลี่ยนได้ในพริบตา

“เอ้า!! ไอ้โจ้! มึงอย่ามัวนั่งร้องไห้อยู่เลย เฮ้อ! ไป! ไปกดเงินกันก่อน!

แล้วรีบพาข้าไปช่วยแม่ไอ้เปา!”

ชัยพูดอย่างหนักแน่น สีหน้าแววตาที่จริงจัง ทำให้โจ้ซึ้งใจถึงกับเข้าไปกอดขาร้องไห้โฮ

ตะโกนก้องอย่างดีใจสุดๆ “ขอบคุณครับ!โฮ~~~!!!! ป้าเป้ารอดแล้ววววฮืออ!”

คุณดาราหน้าหล่อกับคุณผู้ช่วยหน้าหวานที่พ่วงตำแหน่งคนรัก ไม่ได้คัดค้าน..

ถ้าเห็นแก่มนุษยธรรม... พวกเขาคิดว่าชัยตัดสินใจถูกต้องแล้ว


“เฮ้ย! เอส!” อยู่ดีๆน้ำก็กระซิบทำเสียงตกใจ เรียกให้เอสพลอยตื่นเต้นตาม

“อะไรครับ!?” ทั้งสองคนกระซิบกระซาบคุยกันขณะที่โจ้ยังกอดขาชัยแหกปากร้องดีใจ

“เรื่องชัยเนี่ย คุณว่ามันคล้ายๆพล็อตไอ้ละครเรื่องก่อน ที่คุณบอกปฏิเสธเขา

ไม่ได้รับเล่นเพราะงานมันล้นมั้ย ว่ารึเปล่าเอส! ”

“......ละครเรื่องก่อน?.........อ๋อ.....เรื่องเทพบุตรวันเดียวน่ะเหรอ?....เฮ้ยเออ! ฮะฮะ!!

ก็จริงเนอะคุณจำแม่นดีจัง ผมเล่าให้ฟังแค่ครั้งเดียว..แต่...มันก็ไม่ตรงกันนักหรอก

ถ้าเป็นในละครนั่น เพื่อนคุณต้องตายตั้งแต่โดนจับตัวไปแล้วฮะฮะฮะ”

“เพื่อนผมเนี่ย มันดีเกินไปรึเปล่านะ.. ดูผมสิ.....แม้แต่ตอนนี้...บอกตรงๆนะ

คนที่ทำร้ายผมไว้.........ยังไงผมก็เกลียดอยู่ดี”

“น้ำ! ผมเคยบอกคุณแล้วใช่มั้ยว่าอย่าเกลียดใคร! ผมไม่อนุญาตนะ!”

“คุณบ้ารึเปล่าเอส..||||||||| มายุ่งอะไรด้วยเล่า!”

“ก็คิดดูสิ! เมื่อก่อนคุณเกลียดผมอย่างกับอะไรดี! ตอนนี้หลงรักหัวปักหัวปำเลย!555”

“ประสาท!/////*//ไอ้โรคจิต!”

“เอาน่า...........หึ.....ดูอย่างไอ้พี่เทมของคุณสิ.... คุณยังทำดีกับเขาได้เลยน้ำ

คุณน่ะมีดียิ่งกว่าที่คุณคิดนะ....หึหึ....เรื่องอะไรๆ..ดีๆของคุณ เรื่องนี้ผมรู้ดีที่สุด/////55”

“..........////////*//...มันหมายถึงเรื่องอะไรกันแน่วะ...”

“ก็เรื่องของดี! เอ๊ยความดีของคุณไงครับน้ำ!!!”

“ไอ้คนทะลึ่ง!/////*// เดี๊ยะเหอะ! ...เฮื่อย~กับไอ้พี่เทมน่ะยังพอทำใจได้...แต่

บอกตรงๆจากใจเลยนะกับพ่อมันนี่....ยังอยากฆ่าให้ตายเหมือนเดิมว่ะ! -*- ”

“คนอะไร///// แม้แต่ตอนบ่นอยากฆ่าคน ยังน่ารักเลยนะเนี่ย”

“ฮึ่ม!ไอ้เพ้อเจ้อ! มันใช่เวลาเล่นป่ะเอส!”
(ทำไมกูต้องเขินไอ้มุกเสี่ยวๆของมึงทุกทีเลยฟะ!/////*//)

“ถ้าผมจำไม่ผิด คนเริ่มออกนอกลู่นอกทางก่อนนี่คุณนะ..”

“เหรอ!” ....ทุบหัวไหล่คนรักหน้าหล่อเข้าให้

“โอ้ย!55555”

“หัวเราะอะไรเล่า! ไปๆ!! ไปกันได้แล้ว! เฮ้ยชัยเดี๋ยวเราไปเป็นเพื่อนนะ!”

น้ำหันไปขอติดสอยห้อยตามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง แน่นอนเอสไม่อยากให้ไป

แต่คนดื้อก็ดื้อเหลือเกิน เถียงกันไม่นาน ผลสรุปจึงออกมาว่าไปด้วยกันทุกคนหมดเรื่อง


“เดี๋ยวว...ว!!!!”

ตอนนั้นเอง ...ขณะที่เท้าของทั้งสี่คนกำลังจะก้าวเดิน.... เสียงจากด้านหลัง

ที่ตะโกนลั่นและสั่นระริกด้วยเพราะ..สะเทือนใจ

ทำให้ทุกคนที่ได้ยินต่างตกใจจนเหวอ ต้องหันไปมองกันเป็นตาเดียว

เสียงนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน เจ้าของเรื่องที่ก่อเหตุไว้มากมายนั่นเอง


..เปายืนกำมือกัดฟันจนสั่น......พยายามไม่ปล่อยให้ตัวเองสะอึกสะอื้น..

มันใช้หลังมือเช็ดน้ำตาที่นองหน้า แล้วค่อยๆทรุดตัวลงคุกเข่า..ก้มหน้า..

ยกมือของมันขึ้นพนมไหว้ขอโทษผู้มีพระคุณ.......ด้วยความเสียใจ...

“ผมขอโทษ!!!”

เป็นเพราะเคยแอบงัดแงะประตูห้องครัวเพื่อขโมยของไปขายอยู่หลายครั้ง

เปาจึงใช้มีดในครัวหาทางงัดหนีออกมาได้! แต่มันไม่เคยคิดเลยว่าจะออกมาได้ยิน

และได้เห็นเรื่องทุกอย่างที่เพิ่งเกิดเมื่อครู่ ... คนที่มันทั้งดูถูก ทั้งชิงชัง

ไม่เคยจริงใจ และจ้องแต่จะทำลายเขาทุกหนทางเพื่อความสะใจของตัวเอง...กลับ

ยอมช่วยเหลือคนที่ไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้าอย่างแม่ของมัน!..

แม่ที่รักและคอยดูแลมันมาตลอดไม่ว่ามันจะทำตัวเลวร้ายยังไง .... ทั้งชีวิตนี้

เปามีเหลือแค่แม่คนเดียว... แต่มันกลับทำผิดพลาด ทำให้แม่ที่รักมันยิ่งกว่าอะไร

ต้องเดือดร้อน ต้องตกอยู่ในอันตราย....มันไม่มีปัญญาช่วยอะไรแม่ได้เลย

เที่ยววิ่งวุ่นทำร้ายคนอื่น.... โดยที่ไม่รู้ตัวว่าแม่ของตัวเองกำลังถูกทำร้าย

เพราะความโง่เขลา และความอิจฉาริษยาของตัวมันเอง

คำที่ใครๆตราหน้ามันว่าเลว..มันไม่เคยรู้สึกว่า คำนั้นจะทำให้เจ็บได้สักเพียงใด

..กระทั่ง.........วินาทีนี้ .........

ที่มันรู้ซึ้งแล้วว่าตัวเอง.. เลว..แค่ไหน


“ฮืออออผมขอโทษ!!! คุณชัยครับผมขอโทษษ!!!!โฮ!!!ไอ้โจ้! กูขอโทษ!!!!

พวกคุณ!! ผมขอโทษ!!!!!! แม่!!! แม่!!!ผมขอโทษษษษษษ!!!!แม่!!!ฮือออ!!!!”

เปาไหว้ทุกคนแล้วแหกปากร้องไห้ก้มลงกราบกับพื้นต่อหน้าทุกคนที่ยังยืนตะลึง


โจ้สะอื้นได้สติก็รีบถลาเข้าไปกอดเปา ราวกับว่าไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน

“โฮ!!!ไอ้เปา!!! แม่มึงงงงงงง!!!!”

“ไอ้โจ้!มึงไม่โกรธกูเหรอ!?โฮ!!!!”

“กูลืมง่าย! กูโง่! ไม่เป็นไรหรอกไอ้เชี่ยยย!!!!โฮ!!!มึงกลับตัวซะนะไอ้เชี่ยเปา!

“กูไม่คิดเลยว่ามึงจะดีกับกูมากขนาดนี้!ฮืออไอ้โจ้! มึงดีกับกูมาตลอดกูขอโทษ!!!”

“มึงคงไม่เคยรู้สินะ ว่าเงินที่มึงยืมกูไปซื้อยาให้แม่มึงทุกครั้งน่ะ ความจริงแล้ว

กูขอยืมคุณชัยมาอีกทีทุกครั้งเลยนะไอ้บ้า!!!โฮ!!! กูรู้ว่ามึงเกลียดเขา

กูเลยไม่เคยกล้าบอกมึงอ่ะกลัวมึงไม่รับเงิน! ฮืออไหนจะเรื่องอีหนิงแฟนเก่ามึงอีก!

มันไปจากมึงเพราะมันไม่เคยรักมึงเลย! มันกะจับคุณชัยแต่แรกแล้ว แต่คุณชัยเขา

ไม่เล่นด้วย เขาไม่อยากให้มึงเสียใจเลยไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก ตอนนี้หนิงมันไปเป็น

เมียน้อยเสี่ยเต๋าแล้ว! พวกคนที่ตลาดเขาลือกันให้แซ่ด รู้บ้างมั้ย!!คนที่ดีกับมึงที่สุด

ก็คือคนที่มึงคิดแต่จะเล่นงานเขานั่นแหละไอ้เพื่อนโง่!โฮ!!!”


“ฮึก.........มึงพูดจริงเหรอ.........ฮือออออออ..เออกูมันโง่จริงๆ”

ยิ่งได้ยินความจริงจากปากโจ้อย่างนี้ เปายิ่งน้ำตาไหล

ไม่รู้จะชดใช้คืนให้ชัยอย่างไรดีกับสิ่งที่มันทำเนรคุณไว้มากมายตลอดมา

ไม่รู้จะเอ่ยถ้อยคำใดได้นอกจาก..

“คุณชัยครับ..ผมขอโทษ!!!ฮือออผมขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

เปาเดินเข้าไปใกล้ ทรุดตัวลงกราบชัยเอาหัวโขกพื้น กราบแล้วกราบอีกทั้งน้ำตา

..แต่มันคงสายไปแล้วใช่มั้ย


เอสกับน้ำส่งยิ้มน้อยๆให้ชัยที่หันมามอง.. เพื่อนๆยิ้มพยักหน้าให้กันอย่างเข้าใจ

ความแค้นมีแต่คอยเผาใจให้ทรมาน.. ทุกคนต่างรับรู้ถึงผลลัพธ์ของมันเป็นอย่างดี

ไม่เคยมีอะไรดีสักอย่าง.......แล้วหากว่าพวกเขาอยากอยู่อย่างมีความสุข ..

การให้อภัยมันคงไม่ยากเกินไป..........ถ้าเขาจะทำ...


คุณเชฟหนุ่มก้มมองผู้สำนึกผิดแล้วถอนใจก่อนพูด..

“เฮ้อ..เอาจริงๆแล้วข้ายังไม่หายโกรธหรอกนะ ไอ้เรื่องที่ผ่านมา

เดี๋ยวมีคิดบัญชีย้อนหลังยาวแน่มึง! ฮึ่ม!..แต่ตอนนี้ต้องไปช่วยแม่มึงก่อน..”

“ขอบคุณครับคุณชัยยยยยยยยยยย!!โฮ~~~~~!!!!!!”

“เหวออออออออ!|||||||” ชัยต้องร้องเหวอล้มก้นจ้ำเบ้า เพราะเจ้าลูกน้องทั้งสองคน

ฟูมฟายร้องไห้เหมือนเด็กสามขวบ รุมกันกระโจนเข้ามากอดทับเขาด้วยความดีใจ..


ทั้งเปาและโจ้แข่งกันตะโกนแหกปากให้ลั่น “ผมร๊ากกคุณชัยที่สุดในโลกกกกกก!!!!”

ส่วนชัยก็ได้แต่ส่ายหน้าหนีน้ำมูกน้ำตาของเจ้าพวกนั้นแบบ...แหยงๆ.. ||||||||||

“ปล่อยข้า! ||||||| ข้าไม่ได้ชอบผู้ชายโว้ยยยยย~~!!!!”

ได้ยินอย่างนั้นเอสกับน้ำที่ยืนดูถึงกับหัวเราะก๊าก

“ฮะฮะฮะ!!! ฮะฮะฮะฮะฮะฮะ...”

…………………

…………..

…..



+++++++++++++++++++++++++++++++++++





สามวันผ่านไป...

ใกล้ถึงวันกำหนดกลับกรุงเทพแล้ว แต่ทุกคนก็ยังสนุกสนานที่รีสอร์ท

แม้จะเกิดเรื่องราวมากมาย แต่หลังเรื่องร้ายผ่านไป กลุ่มเพื่อนยิ่งรักใคร่กลมเกลียว

ชัยพาเพื่อนๆเที่ยวทุกวัน เหล่าดารางานล้นที่เหลือวันว่างอีกไม่กี่วัน

บ่นยังไม่อยากกลับบ้านกันเป็นแถว...


“เย็นแล้วเหรอเนี่ยเร็วจังเว้ย...เอ๊ะ?...มีใครเห็นไอ้พี่เทมกับไอ้กรบ้างรึเปล่า?”

น้ำขมวดคิ้วคิดพูดขึ้นมากลางวงสนทนา.......

หลังจากที่ช่วยชัยหอบขนมจากร้านมาให้เพื่อนๆชิม อยู่ๆน้ำก็เพิ่งรู้สึกตัว

ว่าเทพพิชัยกับกรหายตัวไปด้วยกันสองคนได้พักใหญ่แล้ว

ทุกคนพากันอดนึกแซวไปต่างๆนาๆไม่ได้ แต่แล้วต่อมาไม่กี่อึดใจทั้งคู่ก็กลับมา

พร้อมใครบางคน ...ทำเซอร์ไพร์สให้ทั้งกลุ่มต้องประหลาดใจ..

และทำเอาบางคนวี๊ดว้ายกระตู้วู้วุ่นวาย

“ว้ายยยย/////คุณหมอเรียวววว! มาหาก๊อปเหรอค้า~!” ดาราหน้านวลร่างบึกวิ่งปรี่ไป

เกาะแขนคุณหมอหนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นสุดเท่ อย่างไม่เก็บอาการแอบสาวอีกต่อไป

ถึงหมอเรียวจะรู้ล่วงหน้ามาจากเทพพิชัยบ้างแล้วเรื่องตัวจริงของก๊อป

แต่มาเห็นกิริยาสดๆแบบนี้ก็เล่นเอาเหวอเอ๋อฮาไปเหมือนกัน

ก๊อปดีใจออกนอกหน้าจนเพื่อนๆพากันส่ายหน้าหัวเราะ

แต่คนโดนขำกลับชม้ายชายตา ชำเลืองไปมองทางคู่รักคู่ใหม่แล้วแกล้งทำหน้าริษยา

แต่ก็ดูเหมือนระริกระรี้ชอบใจอยู่ในที.. ดัดเสียงเล็กเสียงน้อยเอ่ยแซวอย่างอดไม่ได้

“หืมมม! ที่แท้น้องกรกับคุณเทมก็แอบไปรับคุณหมอมานี่เอง ....แหมตอนแรก

ไอ้เรารึก็เห็นว่าหายกันไปสองต่อสอง!นานสองนาน!....นึกว่า...คิกคิกโฮะโฮะอร๊ายย!///”


“นึกว่าอะไรพี่ก๊อป!/////*// พี่ไม่ต้องมานึกอะไรเลยครับ! ไม่มีอะไรซะหน่อยอ่ะ!

ไม่ได้ไปแวะทำอะไรที่ไหนกันทั้งนั้นเลยน๊ะ!ก็ผมกับพี่เทมไปรับคุณหมอเรียว

ที่หน้ารีสอร์ทไง๊!!จริงจริ๊งง!! ///คิดอะไรกันน่ะครับ!บ๊า~!!!พี่ๆอย่ามองผมอย่างนี่ซี่!

ไม่ใช่น๊า! ผมเปล่า!!” ดาราหน้าใสรุ่นน้องโบ้ยปัดป่ายมือไม้วุ่นวาย ว๊ากสวนทันควัน

ด้วยความเขินแบบเก็บอาการไม่มิด เจ้าลูกครึ่งกล้ามโตข้างๆเลยได้ขำมากกว่าใคร

กับอาการร้อนหน้าร้อนตัวของเด็กหนุ่ม (ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย555 หน้าแดงไปถึงหูแล้ว

เขาจะรู้กันหมดก็เพราะนายนี่แหละ55)


..เห็นหน้าคุณหมอหล่อล่ำแล้วนอกจากน้องก๊อป ก็คงมีแต่บิวที่เขินอายเป็นพิเศษ...

ก็สายตาที่ส่งมาหาเธอนั้นมันพิเศษกว่าใคร////

เรียวยิ้มทักทายทุกคนอย่างเขินๆ “สวัสดีครับทุกคน ผมขออนุญาตตามไอ้เทมมันมา

เที่ยวด้วยคนนะครับ พอดีผมต้องเคลียร์งานที่โรงพยาบาลก่อน เลยไม่ได้มาพร้อมมัน

เอ่อยังไงสองวันนี้ ผมก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยคนนะครับ55”

ทุกคนต่างส่งยิ้มและทักทายเรียวอย่างต้อนรับ


แล้วน้ำก็เกิดความคิดขึ้นมาว่า......... เขาน่าจะเล่นอะไรสนุกๆกับเพื่อนๆซะหน่อยนะ

ดังนั้นน้ำจึงเสนอให้ทุกคนจับคู่ เล่นก่อปราสาททรายแข่งกันอย่างครื้นเครง!

โดยการหลับตาชี้นิ้วจับคู่มั่วๆของน้ำ จึงได้คู่แข่งขันออกมาดังนี้

เอสคู่กับเทม เรียวคู่กับบิว กรคู่กับก๊อป และน้ำคู่กับชัย..

รางวัลที่หนึ่งคือ คู่ที่ชนะ จะสั่งให้ทุกคู่ที่แพ้กินอะไรเป็นอาหารเย็นวันนี้ก็ได้!

และห้ามบิดพลิ้ว!!... (งานนี้เบี้ยวมีเจอจับยัด)


หลงกลหน้ามืดทำสัญญาซาตานกันไปแล้ว ทุกคนต่างก็คิดอยากแกล้งเพื่อนจนตัวสั่น(55)

“ชิ! น่าเบื่อที่สุดเลย!! ทำไมน้องก๊อปไม่ได้คู่กับคุณหมออ่ะ” ก๊อปทำหน้างอบ่น

ส่วนกรที่โดนจับให้เป็นคู่ด้วยก็ได้แต่แอบหันไปบ่นลับหลังก๊อปเบาๆ(กลัวก๊อปได้ยิน)

“....นั่นสิน่าเบื่อ ทำไมผมต้องคู่กับพี่ก๊อปด้วยอ่ะ...” เจ้าหนูกุ้งแห้งหน้าใสแอบมองไป

ทางคุณแฟนหนุ่มลูกครึ่งร่างใหญ่....เจอทางนั้นหันมายิ้มหวานให้พอดี..

///// เล่นเอาหลบตาแทบไม่ทัน... “////พี่เทม!/////...ฮึ่ม~/////ยิ้มอะไรของเขาวะ////”

เรื่องที่ทำให้ฝ่ายนั้นยิ้มแก้มปริ... คงไม่ใช่เรื่องที่ได้จับคู่เล่นก่อทรายกับเอสแน่..

แต่เจ้าตัวเดาว่าไม่พ้นเป็นเพราะกำลังนึกถึงเรื่องดีๆ ที่พวกเขาจะมีร่วมกันหลังจากนี้


.....เทพพิชัยคุยเรื่องอนาคตกับกรไว้...พวกเขาจะร่วมมือกันกล่อมพ่อแม่ของแต่ละฝ่าย

อยากทำให้พวกผู้ใหญ่ยอมรับและเข้าใจความรักของพวกเขาอย่างถูกต้อง.....

ไม่ถึงกับต้องประกาศให้ทุกคนรับรู้ ขอแค่พ่อแม่เข้าใจก็พอแล้ว..

แผนที่วางไว้ก็คือ แผนน้ำเซาะทราย.... ต่างฝ่ายต่างเข้าไปคลุกคลีสนิทสนม

กับครอบครัวของอีกฝ่าย เพื่อให้ผลที่สุดพวกเขาจะได้รับการยอมรับอย่างไม่มีอคติใดๆ///

แม้จะเป็นผู้ชายเหมือนกันก็อยากมีรักที่จริงจัง และอยู่ด้วยกันนานเท่านาน..


...นอกจากคู่ก๊อปกับกรแล้วยังมีอีกคู่ที่ท่าทางไม่ค่อยพอใจคู่หูของตัว...เอสกับเทม

แค่หันมาเจอหน้ากัน ทั้งคู่ก็ทำหน้าเบื่อโลก เหมือนคนได้กินแต่มาม่ามาสามเดือน..

มองหน้ากันแบบไม่เต็มตา เห็นหน้ากันแล้วต่างก็หันไปทางอื่น ถอนหายใจแบบเซ็งๆ

... “เฮ้อ||||||||||” เพราะต่างฝ่ายต่างอยากจับคู่กับแฟนของตัวเองมากกว่า..


ในเมื่อบ่นไปก็เปลี่ยนคู่ใหม่ไม่ได้เพราะน้ำไม่ยอมให้เปลี่ยน...ทุกคู่จึงเริ่มลงมือ

ก่อทรายให้เป็นรูปเป็นร่าง ปลุกปั้นกันขยันขันแข็ง...

แล้วจู่ๆ เอสก็ร้องบอกให้ทุกคนหยุด ก่อนจะเดินตรงไปถามน้ำอย่างข้องใจ

“น้ำ...แล้วจะตัดสินกันยังไง?”

น้ำยิ้มบอก “ผมก็เป็นคนตัดสินไง!”

“หา!? ได้ไง!?ไม่เอา! งี้คุณก็ขี้โกงได้สิครับ!|||||||||| คุณตัดสินไม่ได้หรอก

ในเมื่อคุณก็แข่งด้วยแบบนี้ นอกจากคุณจะสละสิทธิ์”

“อ้าวแล้วงั้นจะให้ใครตัดสินล่ะ ถึงจะไม่ขี้โกง! ก็เล่นกันทุกคนอ่ะ!

ใครก็ต้องเข้าข้างตัวเองทั้งนั้นแหละ ....ยกเว้นผมอ่ะ!” หนุ่มน่ารักอมยิ้มยักคิ้วให้สองที

“โห....ผมว่าคุณแหละตัวอันตราย..ตัวขี้โกงเลยล่ะ|||||||||” ยังไงเอสก็ไม่ยอมให้น้ำตัดสิน


แล้วจู่ๆภาษาไทยสำเนียงเพี้ยนบรรลัยอันแปร่งหู ก็ทำเอาทั้งหมดชะงัก หันไปมอง

“ซ่าหวาดดีคราบ! ฮ่าฮ่าฮ่า โอ้! เย็นดีที่ได้รู้จักคราบ!”

เจอคุณฝรั่งหัวทองตัวเป็นๆส่งยิ้มแป้นแล้นทักทายสุดแสนจะเฟรนด์ลี่

หน้าตาดูดีใช่หยอก จมูกโด่งคมคายผิวขาวจั๊วะ กล้ามเป็นมัด ตาเป็นประกาย

กรามเหลี่ยมแบบผู้ชาย......สเปคน้องก๊อปเขาล่ะ

ดาราหน้านวลออกตัวแรง รุดเข้าไปเช็คแฮนด์ก่อนใครเพื่อน..ส่งสายตาปิ๊งๆ

ให้เพื่อนใหม่จากต่างแดนที่หัวเราะร่า

“เย็นดีน่ะคราบ~///// ปมชื่ออเล็กซ์คราบ ฮะฮะ พวกคุณเล่นอาไรกันดูสนุ๊ก?

ขอให้ปมเล่นอันนี่..เอิ่ม..ได้ม้า..คราบ!?” คุณฝรั่งแนะนำตัวขอร่วมวงก้มหัวนอบน้อม

น้องก๊อปหัวเราะระริกทั้งที่ยัง..งงๆ

“อุ้ยอยู่ทะเลลมก็เย็นอย่างนี้แหละค่า~สวัสดีค่ะชื่อก๊อปค่า!////

พวกเรากำลังเล่นก่อปราสาททรายกันอยู่ค่ะ โฮะๆ ไม่ได้เล่นสนุ๊ก

แล้วที่นี่ก๊อปก็ไม่เคยเห็นหน้าม้าสักตัวเลยนะคะ555 //////”

พ่อหนุ่มหัวทองทำหน้างงกลับ เดือดร้อนต้องคุยกันเป็นภาษาอังกฤษพอเข้าใจได้

จึงรู้เรื่องว่าเขาอยากเล่นด้วย...


“นังก๊อป! หล่อนไม่เก็บอาการเลยเหรอยะ!?” บิวเลียบๆเคียงๆเขยิบมาใกล้กระซิบถาม

ดาราหน้านวลกลับหัวเราะร่า “วุ้ย!โฮะๆๆเจ้คะ! ยังไงคุณหมอเขาก็สนแต่เจ้อ่ะ!

ปล่อยก๊อปไปเถอะนะคะเจ้คะ!!!///// ว้ายยอเล็กซ์ขา~~~ โตมาด้วยอะไรอ่ะทำไม

น่าร๊ากกกก ยัวร์สมายเวรี่ไนซ์ม๊ากมาก!”

ดาราสาวทำตาค้อนเพื่อนรุ่นน้องที่กำลังลั่นล้าเล็กน้อย ก่อนจะหันไปยิ้มอาย

สายตาของคุณหมอหนุ่มซึ่งรู้ได้ไม่ยากว่าคอยแอบมองเธออยู่//////


เพื่อนๆปรึกษากันทางสายตา คนน่ารักเป็นตัวตั้งตัวตีหัวเราะคิกคักรีบร้องบอกว่า

“โอเคเพ่!!!555 รู้แล้วว่าจะให้ใครตัดสิน!”

และตามมาด้วยเสียงปรบมือกรี๊ดกร๊าดดีใจของน้องก๊อป

(ทะเลนี่มันดีจริงจริ๊งงงงงงง////////โฮะโฮะโฮะ )


……..

….

..ผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง.. คุณฝรั่งเพื่อนใหม่ตกลงเป็นกรรมการตัดสินให้

มาเที่ยวเมืองไทยหนนี้น่าตื่นเต้นยิ่งกว่าหนไหน ไม่คิดว่าเขาจะได้รู้จักกับคนดังของไทย

อเล็กซ์นั่งอมยิ้ม ขำคิกคักสร้างปราสาททรายเล่น แต่ก็คอยหันไปมองของคนอื่น...

แล้วก็หัวเราะ.... ปราสาททรายของเขาก็แค่ทำเล่น แต่คนอื่นๆทำกันเอาจริงเอาจัง

เพราะต้องการผลแพ้ชนะ....


แต่ละคู่ช่วยกันสร้างปราสาททรายอย่างเต็มที่

แต่..บางคู่ก็ไม่ลงรอยกันเท่าไหร่นัก..

เอสกับเทมนั้นเหมือนแข่งกันสร้างมากกว่าร่วมมือกัน

น้ำที่หมายจะคว้าที่หนึ่ง เดินสำรวจฝีมือคู่แข่งแล้วก็ได้หัวเราะร่วน

“พรืดดดดฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!! ปราสาทห่าไรเนี่ย! เฮ้ยเอส! ทำไมฝั่งที่คุณทำมันออกมา

ไม่เห็นจะเหมือนกับฝั่งของไอ้พี่เทมเลยล่ะ!?ฮะฮะ!! ไอ้ข้างหน้าที่คุณทำมันเหมือน!

เหมือน~หัวปลาทู!ฮ่าฮ่าฮ่า! แต่ไอ้ข้างหลังที่ไอ้พี่เทมทำอย่างกับก้อนถ่านไฟฉ่ายอ่ะ

ก๊ากกกกกฮ่าฮ่าฮ่า!!! เตรียมตัวแดกน้ำทะเลกันได้เลย คนชนะน่ะยืนอยู่ตรงนี้ฮ่าฮ่าฮ่า!!!”


ได้ยินคนน่ารักเยาะเย้ยเอสกับเทมก็หันมามองหน้ากัน แล้วก้มมองผลงานของตัวเอง

พวกเขาเล่นทำแบบไม่ปรึกษากันเลย มันก็ย่อมออกมาไปคนละทิศละทางกันอยู่แล้ว

แต่พอลองหันไปดูผลงานของคนที่มายืนหัวเราะพวกเขาบ้าง....

เห็นสภาพแล้วทั้งคู่บอกได้คำเดียวว่า.......ช่างกล้าเนอะ!|||||||||||||


เอสหัวเราะหึ ในลำคอ ส่ายหน้าให้กับกองทรายของน้ำ ขมวดคิ้วทำเก็กหน้าหล่อ

อย่างวางมาด แล้วลุกขึ้นเดินไปพูดใกล้ๆน้ำที่ยืนกอดอก อมยิ้ม

“เอ่อ.......ขอโทษนะครับ...ไม่ทราบว่า....เอ่อ~ไอ้นั่นน่ะ..นั่นนะนั่นๆ..หึหึหึฮะฮะ!!

อะไรไม่ทราบครับ!ฮะฮะฮะ!!!นี่คุณ! เราเล่นสร้างปราสาททรายนะครับ!

ไม่ใช่กองขี้!!!ก๊ากกกกกกกกฮะฮะฮะ!!!ฮะฮะฮะ!!!”


น้ำสะดุ้งหันไปมองผลงานของตัวเองที่ยังเละๆเทะๆ แล้วเม้มปากเจ็บใจเถียงเอส

“ก็!//////*// ก็! ก็มันยังไม่เสร็จดีอ่ะ!!! ฮึ่มม! ยังไงของผมก็ชนะ! ไม่เชื่อคอยดู

ฮ่ะฮ่า!! คุณไม่ต้องมาทำอวดดีหัวเราะของผมหรอก ผมคิดไว้แล้วว่าฝรั่งน่ะ!

มันต้องชอบพวกวัดวาอารามของไทย!”

เอสรีบสวนถามทันที “เฮ้ยนี่คุณกล้าเรียกไอ้กองนี่ว่าปราสาท!เหรอ!ก๊ากกกก

รูปร่างอย่างกับอุนจิไม่มีผิด!ก๊ากกกกกก555”

คนหน้าหล่อยื่นหน้าไปหัวเราะใกล้ๆ คนน่ารักจึงผลักอกให้ถอยหนี

เทพพิชัยเห็นน้ำหน้าเหวอเมื่อโดนเอสหัวเราะเยาะเอาบ้าง ก็รีบก้มหน้าซุกหัวไหล่ตัวเอง

เจ้ากล้ามโตกลั้นขำเสียแทบแย่ คอยหลบตากับน้ำที่หันมาทำหน้าขู่เขาไม่ให้หัวเราะ

แต่คนอื่นๆพากันหัวเราะให้ร่วน


“โอ้! สุดยอดเลยคราบ ช่างเป็นกองขี้ที่เหมือนมากชิงๆ!!” อเล็กซ์ปรบมือให้น้ำ

ทำหน้าทึ่งในศิลปะ เล่นเอาทุกคนฮาลั่นหนักกว่าเดิม น้ำจึงหันไปเล่นงานเอส


“ไอ้เอส!//////*//ไอ้บ้า!!! อย่ามาหัวเราะนะก็บอกว่ามันยังไม่เสร็จไง!”

“จะไม่ให้หัวเราะได้ไง! ก็คุณทำกองขี้ทำไมน้ำ!!!?อ๊า~~ฮะฮะฮะฮะฮะ”

“ไม่ใช่โว้ย!!!//////*// นี่มันเจดีย์ชเวดากองเว้ย!!!”

“เฮ้ย! ฮะฮะฮะ!!! ตรงไหน!ฮ่าฮ่า!! แล้วไอ้ที่บอกนี่มันวัดไทยตรงไหนของคุณเนี่ย

ฮ่าฮ่าฮ่า!!!” เอสขำเสียหน้าแดงก้มลงไปนั่งกลิ้งกับพื้นทราย เพื่อนๆก็พลอยหันมา

หัวเราะกันให้ครืน น้ำอายหน้าแดงเลยเตะหน้าแข้งเอสแก้โมโหไปหลายที

เจ้ารูปหล่อเขาก็ไม่หลบเสียด้วย ปล่อยให้คนรักลงไม้ลงมือเสียให้พอใจ

แต่เห็นน้ำยังไม่หายหงุดหงิด เตะแข้งขาเขาไม่เลิกเสียที จึงลุกเดินหนีอย่างขำๆ..

ถึงอย่างนั้นหนุ่มน่ารักก็ยังไม่ยอมเลิกไล่ตามเตะตามเหยียบขาคุณดาราหน้าหล่อ

เขาจะต้องแก้แค้นที่เอสบังอาจมาดูถูกฝีมือแชมป์สร้างปราสาททรายเก่าอย่างเขา

(ก็เคยได้เพราะโกงเขามาล้วนๆอ่ะนะ – ข้อมูลจากนิกกี้...)


“เฮ่ๆ!! นี่! คุณ! ฮะฮะฮะ โอ๊ยผมเริ่มเจ็บจริงแล้วนะน้ำ!ฮะฮะฮะ//// เอ้าๆนี่ถ้าไม่เลิก

เดี๋ยวผมเอาคืนบ้างแล้วอย่าร้องให้เลิกเชียวนะ!” เอสเสียงดังขึ้น หยุดเดิน

หันไปจับข้อมือทั้งสองข้างของน้ำแล้วยันไว้ ไม่ให้ เตะขาถึงตัวเขาได้


เห็นอีกฝ่ายทำหน้าขู่เอาจริงแถมทำตาเจ้าเล่ห์ใส่ น้ำกลับยิ่งอยากเดินเข้าใส่

ไล่เหยียบขาเอสให้วุ่นอยู่อย่างนั้น “ทำไมเหอะ!?/////*// คุณกล้าเตะผมคืนเหรอ!”

ริมฝีปากบางน่ารักสีชมพูระเรื่อนั้น เม้มหากันแน่น เจ้าของปากบางทำถลึงตาคู่สวยขึ้นขู่

คิ้วเรียวขมวดมุ่ย แต่แม้ว่าใบหน้านั้นจะแสดงออกอย่างตั้งใจให้รู้ว่าขุ่นเคืองเพียงใด...

แก้มใสที่แดงระเรื่อขึ้นตามอารมณ์โกรธกลับทำให้ดู......น่ารัก


“ ผมไม่เตะคุณหรอกครับ....แต่จะทำอย่างอื่น! ถ้าคุณกล้าท้าผมจะทำตรงนี้เลยเอ้า!หึ!”

คำตอบบวกกับหน้านิ่งๆแต่ดูมีเลศนัยสุดๆของเอส ทำเอาน้ำชะงักหน้าแดง/////*//

ทั้งคู่มองตากันราวกับจะท้าสู้กันทางสายตา และดูเหมือนว่าฝ่ายที่พ่ายแพ้จะเป็น

ตาคู่หวาน เพราะสู้สายตาที่มองมาได้หวานเยิ้มกว่าจนน่าเขินของดวงตาคู่คมไม่ได้

เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนแสนเจ้าเล่ห์เห็นคนรักหลบตา ทำหน้ามุ่ย แล้วยอม

อยู่นิ่งๆก็หัวเราะหึในลำคออย่างครึ้มใจ ...รู้ว่าตนชนะแล้ว/////

“คุณจะไม่ถามผมซะหน่อยเหรอน้ำ...ว่าผมกะจะเอาคืนคุณยังไง (คิกคิกคิก)”

เอสยังแกล้งยื่นหน้ายื่นตา ท้าทายคนแก้มแดงให้หันซ้ายหันขวาลุกลี้ลุกลนหลบหน้า

“ไม่!///////*//คนหน้าด้านอย่างคุณ ชอบแกล้งผมทุกทีแหละ! ไม่ต้องพูดเลย!”

น้ำไม่รู้หรอกว่าเอสคิดจะแกล้งอะไร แต่ต่อหน้าคนเยอะแยะแบบนี้ เขาไม่เสี่ยงดีกว่า

หันไปมองหาชัย ก็เห็นเอาแต่เดินเก็บเปลือกหอย สั่งให้ไปหามาประดับปราสาททราย

ก็ตั้งหน้าตั้งตาหาจริงจริ๊ง...ไม่มาช่วยเขาต่อกรกับเจ้าโรคจิตนี่เลย////////*//


“ชัยโว้ย~~~! เลิกหาหอยได้แล้ว!!วู้~เพื่อน!กลับมาโว้ย!!”

หนุ่มน่ารักตะโกนเรียกเพื่อน หาเรื่องเดินหลบฉากหนีจากคนเจ้าเล่ห์กลับไปที่ตัวเอง

แล้วเขาก็สะดุดตากับการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

“โอ๊ะ!! -*- เฮ้ยไอ้พี่เทม! กลับมาที่ตัวเองเดี๋ยวนี้เลยนะ! เสนอหน้าไปช่วยไอ้อ่อนกร

มันทำไมวะ! มันใช่คู่มึงมั้ย!! ของตัวเองมีไม่ทำนะ ดอดไปจิ๊จ๊ะกับมันอยู่ได้!”

โดนน้ำแว๊ดใส่ เทพพิชัยเลยต้องรีบถอยห่างจากกร กรได้แต่ทำปากบู่ แอบบ่นว่าน้ำยั๊วะ

ที่เอสแล้วมาลงที่คนอื่น ถึงเทมจะกลับที่แล้วแต่น้ำยังไม่หยุดโวย

เมื่อเห็นสมาชิกยังไม่กลับเข้าที่เข้าทางอีกคน

“ก๊อปโว๊ย!!! กลับมาหาไอ้กรเดี๋ยวนี้เลยโว้ย! ไปปั้นจิ้มปั้นเจ๋อหลอกแตะอั๋ง

ไอ้หัวทองอยู่นั่นแหละ!ไอ้นั่นก็ยิ้มลูกเดียวเลยเว้ย! นี่ห้ามคิดจะโปรยเสน่ห์

ใส่มันเลยนะครับน้อง! ผิดกติกาเฟ้ย! -*- ”

“หืม~////พี่น้ำอ่ะ!” ก๊อปทำท่าไม่อยากกลับที่แต่ก็ต้องยอมกลับไปคู่กับกร


เอสเห็นน้ำเอาจริงเอาจังกับการแข่งมากก็อยากแกล้ง ยื่นหน้ายื่นตาพูดล้อ

“น้ำ...นี่คุณคิดจะชนะผมด้วยไอ้นั่น(ทำสายตาเยาะเย้ยปราสาททรายน้ำ)จริงเหรอ!555”

“หึหึหึ!!! รู้ไว้เลยถ้าผมชนะ! คุณอย่าหวังจะได้กินข้าวเลย! แดกทรายเข้าไปเถอะ!”

“เดี๋ยวเถอะน่า! มันน่าหมั่นเขี้ยวนักนะ! เอาซี๊~! มาดูกัน!! ผมไม่มีวันแพ้

ไอ้กองขี้กระจอกงอกง่อยของคุณหรอก!”

“โว๊ะ! เกินไปแล้วนะ! ก็บอกว่าไม่ใช่ขี้!ไม่ใช่ขี้ไงไอ้เอส!ไอ้บ้า!//////*//

โมโหแล้วนะเว้ย! ไอ้~คนโรคจิต! ชอบมาว่านัก!!!”

น้ำคว้าเปลือกหอยที่ชัยขนมากองไว้ข้างตัว ไล่ปาใส่เอสให้วิ่งหนีจ้าล่ะหวั่น

คนหล่อหัวเราะชอบใจวิ่งวนไปแกล้งเหยียบปราสาททรายของเพื่อนๆ

เดือดร้อนชุลมุนโวยวายกันทั่วหน้า

“อย่าหนีนะไอ้บ้าเอส!///////*//”

“55555555 คุณมีหอยเยอะเนอะน้ำ!ก๊ากกก55555!!!!!”

“ว้ายคุณหมอคะ!ขัดขาให้มันหน้าทิ่มไปเลยคะ! มันจะมาเหยียบของเราแล้ว!ว้ายๆๆ!!”

“55 คุณบิวใจเย็นๆครับ !ทำใหม่ก็ได้ครับ เอาดอกไม้เพิ่มอีกมั้ยเดี๋ยวผมไปเก็บให้////”

“(ชัยนั่งหัวเราะ) เอ่อ....น้ำ....ไม่ทำต่อแล้วเหรอ555...”

“(เทมพึมพำ) เฮ้อ.......แล้วตกลงกูทำต่อคนเดียวใช่มั้ยเนี่ย ...”

“เหวอ~~!!! พี่เอสออกไปเลย! ของผมเละหมดแล้วเนี่ย! อ๊ะอ้าว!พี่ก๊อป!! กลับมาครับ!”

“หืมม~~น้องกรก็ทำใหม่เอาสิคะ โฮะๆๆมาเหยียบทางนี้บ้างสิพี่เอส!

น้องก๊อปจะได้ช่วยอเล็กซ์เขาทำใหม่ให้หมดเลยอ่ะ//////(กรี๊ดด เขิลลล)”


“...โอ้!!! สนุ๊กชิงๆน่ะคราบ! 55เล่นสร้างปราสาททรายที่เมืองไทยแปลกมากๆ

มีคนวิ่งไล่เหยียบให้เละ แต่ต้องมีคนคอยเอาเปลือกหอยปาใส่เขาด้วย!

มันเป็นแบบนี้นี่เอง ปมเข้าใจแล้ว!555555”

...คุณฝรั่งตาน้ำข้าวเข้าใจอะไรมิทราบ.....



ท่ามกลางเสียงวี๊ดว้ายและเสียงหัวเราะ...ขณะที่พระอาทิตย์คล้อยต่ำลงทุกทีๆ....

และแล้วผลการแข่งที่ออกมาก็คือ.......

“ปมขอให้ คู่นี่! เปนผู้ชนะคราบบบบ!!!”









tsktonight…TBC.

***เอาจริงๆแล้ววิตั้งใจแต่งตอนพิเศษวันปีใหม่ด้วยนะคะเนี่ย ..แต่
วิดันไม่สบายก่อน...ไม่อยากอวดเลยว่าเพิ่งเป็นเบาหวานเจริญรอยตามคุณแม่อีกโรค555||||||
..เซ็งชีวิตจริงๆ ก็ได้กำลังใจจากแฟนๆที่รักกันไม่เสื่อมคลายนี่แหละ เลยกระเสือกกระสน
มาแต่งแล้วอัพให้ต่อ ยังไม่จบตอนดี ตอนหน้ามาลุ้นกันต่อว่าใครจะโดนจับอะไรได้อีก อิอิ
ไหนจะผลการแข่งอีกล่ะ หนุ่มๆจะได้กินอะไรเป็นอาหารเย็นนะ555
เรื่องเซอร์ไพร์สกำลังรอคุณอยู่ค่ะ เจอกันตอนต่อหน้านะคะ...รักคุณ^^



ถึงคุณ มิคุ // ตั้งใจให้เลวคะ ดีใจที่ว่าเลว555^^ แต่ไม่ต้องเครียดไป
เรื่องเจ้าเปาก็เคลียร์แล้ว ให้เวลาพักหนุกหนานกันหน่อย

ถึงคุณ Kaey // ขอบคุณค่ะ สัญญาว่าจะแต่งต่อไปเรื่อย เอาให้เบื่อกันไปข้าง
ช่วงนี้วิสุขภาพไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่กำลังใจยังดีเพราะคนอ่านคิดถึงกันเหมือนเดิม^^

ถึงคุณ อาณาจักรแห่งเรา // นี่สงสัยจะเป็นติ่งเทมกรซะแล้วนะเรา555
ถ้าจะให้วิจัดหนักๆล่ะก็ รอตอนจบแล้วจะลงตอนพิเศษของสองหนุ่มนี้ให้นะจ๊ะ
เตรียมหมอนไว้เยอะๆนะ
ส่วนตอนพิเศษของยูกับบาสที่เคยสัญญาจบตอนหน้านี่แหละ จะได้ลงแล้วจ้า

ถึงคุณ yuji // เอาจริงๆถ้าคนมันเลวก็ยังเลวได้อีกนะคะ แต่เผอิญวิแต่งเรื่องนี้
ให้เป็นแนวเบาๆฮาๆไว้ก่อน เลยอยากให้มันออกมาแฮปปี้ดี๊ด๊า^^

Create Date : 16 มกราคม 2557		4 comments
Last Update : 19 มกราคม 2557 16:25:10 น.
Counter : 1700 Pageviews.
Share Tweet