<<
พฤษภาคม 2555
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
5 พฤษภาคม 2555
 

ระบาย005

วันนี้เช้ามาก็แอบมานั่งไห้อยู่คนเดียว ในตอนนี้มันมีความรู้สึกหลาย ๆ ความรู้สึก ที่ปะปนกันอยู่ นั่งร้องไห้ไปก็นั่งคิดว่าสิ่งที่เราเป็นตอนนี้คืออะไรกัน เพราะตื่นเช้ามาก็ร้องไห้เลย มันคืออะไร คือความรู้สึกอะไร โหยหาบ้าน คิดถึง ท้อแท้กับวิทยานิพนธ์ อยากกลับบ้าน คิดถึงแม่ คิดถึงหมาทั้ง 5 อยากกินกับข้าวที่ยายทำ อยากกลับไปสอนการบ้านให้น้อง ๆ ที่บ้าน แต่ด้วยภาระที่มันค้ำคอก็ต้องทนอยู่ที่นี้มันต่อไป

มีคำพูดนึงของแม่ที่ยังก้องอยู่ในหูและติดอยู่ในสมอง แม่เคยบอกว่า "บ้านหลังนี้มีสิ่งเดียวที่แม่ภาคภูมิใจก็คือลูกสาว เพราะว่าเป็นสิ่งเดียวและเรื่องเดียวที่คนไม่ใครดูถูกแม่"

ฟังครั้งแรกมุกว่ามุกดีใจนะ....แต่หลัง ๆ มาเนี้ยมุกเริ่มหนักใจ และคิดว่า การอยู่บนความคาดหวังของแม่นี้มันชั่งกดดัน และยากเย็นเสียจริง....ทำอย่างไรไม่ให้แม่เสียใจ

สิ่งที่มุกกลัว

1. ปัจจุบันแม่เริ่มอายุมากแล้ว ทำงานแล้วเริ่มเหนื่อยง่าย (ไม่อยากให้แม่เหนื่อยมากกว่านี้)

2. ปัญหาในชีวิต และภาระของแม่มากจริง ๆ หนึ่งในภาระนั้นก็คือ ลูกสาวของแม่คนนี้

3. ถ้าเรียนจบก็ต้องทำงาน โอกาสที่จะกลับบ้านไปหาแม่ก็น้อยลง (อยากกลับบ้านไปอ้อนแม่..ชีวิตนี้ไม่มีช่วงไหนสุขและสบายเท่ากับได้อยู่ที่บ้านและอยู่กับแม่)

นั้นเป็นสิ่งที่มุกกลัว....

นิสัยมุก

ไม่รู้สิมุกอาจจะเป็นคนที่ชอบเก็บคำพูดของคนมาคิด และมากเกินไปมั่ง มีคนถามมุกเยอะว่าทำไมถึงต้องเรียนต่อ ไม่ว่าจะเป็น ปู่ ย่า ป้า อา ๆ ทั้งหลาย ถามอยู่คำถามเดิม ๆ ทำไมต้องเรียน แค่ ป.ตรี ไม่พอที่จะหางานทำหรอ....วันนึงเคยมีคนถามมากกว่าสามคนซะอีก บ้างคนก็ถามว่าทำไมต้องเรียนต่ออายุขนาดนี้ต้องทำงานหาเงินเลี้ยงแม่ได้แล้วน่ะ แม่เราก็แก่แล้วน่ะ.....เป็นเอามากขนาดนอนไม่หลับสองวันเต็ม ๆ แล้วช่วงนั้นกลายเป็นคนนอนหลับไม่สนิท เวลานอนจะตื่นทุก ๆ 2 หรือ 3 ชั่วโมง แล้วกว่าจะกลับอีกก็ใช้เวลา เป็นชั่วโมง แล้วช่วงนั้นก็ติดฟังเสียงเทศน์ คือต้องฟังก่อนนอนทุกครั้ง ไม่งั้นนอนไม่เคยหลับ ไม่แปลกที่ในโทรศัพท์มือถือจะมีเสียงพระเทศน์พอ ๆ กับเพลง (เสียงเทศน์พระอาจารย์ที่ฟังเป็นประจำ ก็คือ หลวงพ่อปัญญา และหลวงพ่อปราโมทย์) ก็ดีค่ะ..ช่วยได้ในระดับนึง

ถึงช่วงนี้อาการเริ่มดีขึ้นแต่ว่า...มันก็มีเรื่องให้คิดเยอะอยู่ดี....คิดเยอะไปไม่ดีเลย

น้ำตาหยุดไหลแล้วอาการอึดอัดน้อยลงกว่าเมื้อกี้นิดนึง...เฮ้อ!!!! รู้สึกดีจัง



ขอบคุณที่ให้ระบาย ^^


ขอบคุณค่ะ
มุกมิก



Create Date : 05 พฤษภาคม 2555
Last Update : 5 พฤษภาคม 2555 9:19:58 น. 4 comments
Counter : 528 Pageviews.  
 
 
 
 
เป็นกำลังใจให้อีก1คนนะครับ
 
 

โดย: Don't try this at home. วันที่: 5 พฤษภาคม 2555 เวลา:11:45:28 น.  

 
 
 
"บ้านหลังนี้มีสิ่งเดียวที่แม่ภาคภูมิใจก็คือลูกสาว เพราะว่าเป็นสิ่งเดียวและเรื่องเดียวที่คนไม่ใครดูถูกแม่"

ดีจังนะคะ ในความเศร้าที่คิดถึงแม่ คำของแม่ประโยคนี้น่าจะช่วยได้แยะ ยังไงก็สู้เพื่อแม่นะคะ ท้ายสุดที่ได้ก็ตัวเอง ไม่ใช่แม่
 
 

โดย: ริมน้ำ_ขอบฟ้า (rimnam_kobfa ) วันที่: 5 พฤษภาคม 2555 เวลา:15:08:44 น.  

 
 
 
สวัสดีครับ
ขอบคุณที่ชมครับ
เรื่องเรียน เรียนสูงก็ดีครับ ผมเองยังมีเรื่องเรียนคาใจอยู่เลย นอนฝันเรื่องไปเรื่ยนโทไม่ทัน ฝันซ้ำๆกันอยู่บ่อย

แล้วอารมณ์นี้ก็จะผ่านไป แล้วความสำเร็จก็จะตามมาครับ
 
 

โดย: จิรโรจน์ วันที่: 6 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:31:09 น.  

 
 
 
ว๊าววว ตอนนี้มุกกำลังปั่นวิทยานิพนธ์อย่างขะมักเขม้น แต่ก็แอบเข้ามาดูบล๊อก อิอิ หลังจากวันนั้นที่ได้ระบายออกไปแล้วรู้สึกสบายตัวจริง ๆ ขยันทำงานขึ้นมาเยอะ เชื่อแล้วค่ะว่าการร้องไห้บางครั้งมันก็ช่วยได้มากจริง ๆ ขอบคุณทุกคนมากเลยนะค่ะที่เข้ามาอ่านเรื่องไร้สาระของมุก และยังให้กำลังใจมุกขอบคุณมากจริง ๆ ค่ะ
 
 

โดย: ปลาทองนอกอ่าง วันที่: 7 พฤษภาคม 2555 เวลา:2:48:37 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ร่าเริงไพร
 
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




อย่างที่บอกไปนั้นแหละค่ะว่า ไม่ทราบหลาย ๆ คนมีบล๊อกไว้ทำไม แต่ส่วนตัวของมุกแล้ว ขอใช้บล๊อกนี้เป็นพื้นที่ระบาย แค่ระบายเท่านั้น

หากคำพูดไม่เหมาะสมก็ขอโทษด้วยนะค่ะ

ปล. บล๊อกนี้เป็นบล๊อกไม่มีสาระค่ะ ^^
[Add ร่าเริงไพร's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com