Bloggang.com : atruthoflife10 : เรื่องดีดี(17)...บุฟเฟต์ กับน้ำตาเด็กบ้านนอก

เรื่องดีดี(17)...บุฟเฟต์ กับน้ำตาเด็กบ้านนอก

ขอใช้คำว่าเด็กบ้านนอก เพราะสื่อความหมายได้ดีที่สุดถึงคนที่มาจาก "บ้านนอก" ที่มีวิถีชีวิต ความเป็นอยู่แตกต่างจากกรุงเทพฯ หรือเมืองบางกอกมากมายหลายเท่านักจำได้ว่าตอนที่ตัวเองกลายเป็นรุ่นพี่มหาลัยมีหน้าที่อย่างหนึ่งคือต้องพาน้องสายรหัสไปเลี้ยง เลี้ยงเพื่อให้น้องรู้สึกอบอุ่น รู้สึกว่ามีคนยินดีต้อนรับเค้าให้มาอยู่ในสถาบันนี้ และพร้อมที่จะเป็นพี่เลี้ยงให้คำปรึกษาเค้าได้ตลอดเวลา

วันหนึ่งพาน้องไปเลี้ยง เพื่อนๆ ก็พาน้องรหัสของตัวเองไปเลี้ยงเหมือนกัน ตอนนั้นการเลี้ยงบุฟเฟต์เป็นอะไรที่เราคิดว่าสนุกสนานและกินได้เยอะที่สุด คุ้มกับเงินที่เราเสียไปเรารู้แค่ว่าน้องจะกินอิ่ม และสนุกไปกับเราด้วยแต่พองานเลี้ยงเลิก เราเดินกลับพร้อมน้อง เห็นน้องซึม และน้องก็ร้องไห้เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

คำตอบที่ได้คือ เค้าเสียใจ คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ที่อยู่บ้านนอกเงิน 199 ที่เราจ่ายเพื่อกินทิ้งกินขว้างเศษอาหาร เศษเนื้อ เศษผักที่กองอยู่บนโต๊ะทำให้เขาคิดถึงคนที่บ้าน ป่านนี้พวกเขาจะกินอะไร จะมีข้าวกินไหมถ้าแลกได้ น้องคนนั้นขอเงิน 199 บาทนั้น ให้พ่อแม่จะดีกว่าอย่างน้อยนั้นคือเงินที่พวกเขาสามารถใช้ประทังชีวิตได้เป็นเดือน

ฟังแล้วอึ้งรู้สึกว่าโลกของตัวเองเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนนั้น จริงๆ มีหลายเรื่องที่ทำให้ความคิดของเราเปลี่ยนไปแต่เรื่องนี้ทำให้รู้สึกว่า สิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบตัวเรา โดยเฉพาะวิถีชีวิตที่เราคุ้นชินทำให้เราไม่เคยตั้งคำถาม หรือแม้แต่จะคิดเลยว่า

"ใคร ๆ บนแผ่นดินนี้ เค้าเป็นอยู่ เหมือนเราไหม"

เราไม่จำเป็นต้องอดมื้อกินมื้อเหมือนพวกเขา ไม่จำเป็นต้องกินน้ำต่างข้าว เพียงแค่ลองย้อนมองดูตัวเอง ส่วนที่เกิน ที่เหลือจากที่จำเป็นเหลือจากที่จะทำให้ชีวิตตัวเองมีความสุขตามที่ควรจะเป็นได้นั้นคุณเอาไปทำอะไร มีทางที่จะใช้มันให้เกิดประโยชน์ และน่าชื่นชมมากกว่านี้ไหม

ไม่ได้ตั้งคำถาม ไม่ได้ชักจูงแค่อยากให้คุณ "คิด" บ้าง แค่นั้นเอง

จาก Mail ฉบับหนึ่ง

Create Date : 05 มกราคม 2554

Last Update : 5 มกราคม 2554 19:22:03 น.

0 comments

Counter : 1000 Pageviews.