รักเอย(45)...ส.ร้อยดาว 4 - ปัจฉิมบท ปัจฉิมบท ความรักและกามารมณ์ดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่ จริงทีเดียวเป็นเช่นนั้นหากอ่อนข้องอเข่าซูฮกต่อมันบูชามัน แต่จะกลายเป็นเรื่องมโนสาเร่ไปทันที เมื่อผลักเบนสายตาไปแลเหล่าศาสดา หลักธรรมคำสอนในพุทธศาสนา อาริยบุคคล ทั้งเทพปรานีผู้เปี่ยมรักในมวลชน โดยไม่อินังขังขอบกับความเป็นความตายแห่งตน กล่าวโดยไม่โค้งคำนับ ชีวิตก็มีทางเลือกอยู่สองทาง คือจะเป็นอาริยชนหรือปุถุชน? เป็นคนพัฒนาหรือคนไร้พัฒนา? เป็นขี้ข้าชีวิตตนหรือเป็นนายเหนือชีวิตตน? ผู้ใดเลือกทางอันพึงประสงค์กำนัลแด่ตนได้โดยเด็ดขาดแล้ว ความประสงค์นั้นจะเป็นแรงเร้า เรียกร้อง และทายท้าอันทรงพลังยิ่ง สำคัญแต่ว่าจะเดินดิ่งสู่ทิศทางใด? ในทิศทางแสวงสุขของมนุษยชาติโดยทั่วไป หากจะจัดลำดับก็พอจะแยกได้ ๓ ขั้นดังนี้ ๑. สุขที่เกิดจากวัตถุข้าวของ ๒. สุขที่เกิดจากผู้คน ๓. สุขที่เกิดจากตนเอง สุขที่เกิดจากวัตถุข้าวของ ทั้งอุปโภคบริโภค ทั้งปัจจัยจำเป็นและไม่จำเป็นนั้น ผู้เสพต้องสร้างขึ้น หรือยอมตนเป็นขี้ข้านายทุน เพื่อได้เงินทองมาแลกซื้อแลกเสพ ซึ่งต้องต่อสู้ในการแสวงหาเงินทอง ต้องแข่งขันในการซื้อหาข้าวของ และต้องคอยดูแลรักษา ทั้งสุขนี้ต้องขึ้นตรงต่อวัตถุข้าวของ ไม่เป็นอิสระในตน มีการได้มามิได้มา มีการทรงอยู่และสูญเสีย เป็นตัวแปรกำนัลสุขทุกข์ สุขที่เกิดจากผู้คน จะโดยลาภ ยศ สรรเสริญ หรือสุขโลกีย์ ผู้เสพต้องงอนง้อขอเขา หว่านเล่ห์หลอกลวงเอาจากเขา หรือเอาเงินทองไปแลกซื้อ ซึ่งต้องแข่งขันในการได้มาไม่แพ้ไปกว่าข้าวของ กับบางคน ยิ่งกว่าข้าวของด้วยซ้ำ ทั้งต้องดูแลรักษามากเป็นพิเศษ สุขนี้ต้องขึ้นตรงต่อคน ไม่เป็นอิสระในตน มีการได้มา มิได้มา มีการทรงอยู่และสูญเสีย โดยคนที่ผู้เสพหวังสุขจากเขา เป็นตัวแปรกำนัลสุขทุกข์ สุขที่เกิดจากตนเอง โดยเฉพาะตนเองที่สงบเย็น หมดความเสพติด และใช้ชีวิตให้เป็นประโยชน์ สุขเยี่ยงนี้ผู้เสพไม่ต้องแสวงหาเพียงปลดปล่อยความหลงติด ในวัตถุข้าวของและผู้คนออกไป ใจก็จะหยุดดิ้นรน เกิดความสงบเย็น เห็นช่องทางทำประโยชน์เพื่อเพื่อนมนุษย์มากขึ้น ทั้งเป็นสุขที่ได้แล้วไม่ต้องคอยดูแลรักษา ไม่ต้องขึ้นตรงต่อใครๆ(ในการเสพสุข) เพราะเป็นภาวะสุขอันปรากฏอยู่แก่ใจ ทั้งโปร่งภัย อิสระเสรี และไม่มีตัวแปร ผู้เจริญด้วยปัญญา ย่อมได้บทสรุปร่วมกันว่า สุขที่เกิดจากตนเอง เป็นสุขที่ดีที่สุด และทั้งมวลทั้งหมดที่กล่าวมาในเรื่อง ความรัก ทัณฑ์ทรมาน การหลุดพ้น เป็นเส้นทางสู่สุขของปัญญาชนเยี่ยงนี้ อุปมากาย...ท้ายปัจฉิมบท ผู้เจริญแล้วด้วยปัญญาทั้งหลาย ใจนี้เหมือนเหยี่ยว กายนี้เหมือนเหยื่อ เมื่อเหยื่อหรือชิ้นเนื้อชิ้นนี้หรือชิ้นไหน เน่าเหม็นแล้วทุกขณะ มีอันใดน่ายินดี เมื่อใจที่เหมือนเหยี่ยว ท่องเที่ยวเสพเหยื่อ สิ่งที่อาจได้มา ก็เพียงชิ้นเนื้อชิ้นเน่าเท่านั้น ขณะเดียวกัน อิจฉาริษยา อาฆาตแค้น จากใจที่เป็นดั่งเหยี่ยวตัวอื่นย่อมตามมา และอาจต้องสูญเสียภายใน เมื่อเหยื่อมีอันเป็นไป หรือถูกเหยี่ยวตัวอื่นแย่งไป หรือแสวงหาแล้วมิได้มาสมใจ เมื่อชิ้นเนื้อชิ้นนี้หรือชิ้นไหน เน่าเหม็นแล้วทุกขณะ การวางลงบนเขียงเงินเขียงทอง(ลาภ)จะมีสาระอันใด? เมื่อชิ้นเนื้อชิ้นนี้หรือชิ้นไหน เน่าเหม็นแล้วทุกขณะ การวางลงบนบัลลังก์ศักดิ์ชั้น(ยศ)จะมีความหมายเพียงใด? เมื่อชิ้นเนื้อชิ้นนี้หรือชิ้นไหน เน่าเหม็นแล้วทุกขณะ การเสาะเสพธาตุลมผสมขี้ฟัน ที่ปรุงปั้นสรรเสริญ จากชิ้นเนื้อชิ้นเน่าชิ้นอื่น จะมีคุณค่าอะไร? เมื่อตัวของตนยังมิใช่สิ่งน่ายินดี โลกนี้มีอะไรเล่าน่ายินดี? กายนี้มีแต่ภาระ เมื่อปลดปลงลงซึ่งภาระแห่งตนได้ ย่อมมีกาละและสาระเพื่อเพื่อนมนุษย์มากขึ้น ผู้เจริญแล้วด้วยปัญญาทั้งหลาย อย่าเป็นเพียงชิ้นเนื้อชิ้นเน่า ที่รอวันแผดเผาเปลืองเปล่าฟืนไฟใดใดเลย เกิด แก่ เจ็บ ตาย สุดท้ายก็แค่นั้น หลงใหลอะไรกัน แม้เธอและฉันก็ยังเพียงซากศพ ซากศพ RECYCLE อื่นจากนี้จะดีอันใด? เถอะเก็บหัวใจไว้ฟากฟ้าฝั่งฝัน ฝากกายขันธ์ให้หมู่กลุ่มกัลยาณมิตรดูแลรักษา ชีวิตน้อมพลีอุทิศเพื่อมวลประชา สุดท้ายแย้มยิ้มจากลาโลกนี้ นิจนิรันดร คำโปรยท้ายปก....บุปผาถูกเด็ดมาดอมดม ชื่นชมฉ่ำเชยแล้วย่อมบอบช้ำ ชีวิตคู่รักมักเป็นเช่นใด ? ฟังว่า ธรรมดาผู้แสวงหาคู่รัก มักทำเป็นดีเข้าหลอก ครั้นได้คู่รักมาแล้ว ลายก็ออก หรือผู้เลิศเลอ PERFECT ไม่เคยมีอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง ? จบบริบูรณ์...ไม่มีอยู่จริงในตำรา แต่ด้วยปัญญาเห็นทุกข์ กระจ่างโทษทางกาม ความจบย่อมเกิดขึ้นที่ใจ จากกัลยาณธรรม ส.ร้อยดาว   Create Date : 13 มกราคม 2554 5 comments Last Update : 14 มกราคม 2554 7:03:50 น. Counter : 817 Pageviews. Share Tweet

แวะพาหลาน ๆ มาเยี่ยมนะจร้า   โดย: สาวสะตอใต้ 13 มกราคม 2554 21:29:58 น.

ความรักและกามารมณ์ดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่ จริงทีเดียวเป็นเช่นนั้นหากอ่อนข้องอเข่าซูฮกต่อมันบูชามัน แต่จะกลายเป็นเรื่องมโนสาเร่ไปทันที เมื่อผลักเบนสายตาไปแลเหล่าศาสดา หลักธรรมคำสอนในพุทธศาสนา สุดยอดค่ะ __♥♥♥_______________♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*• ____♥♥♥♥♥____________♥♥♥♥♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*• __ ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥_____ ♥♥♥♥LOVE♥♥♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*• __♥♥♥ RETRO♥♥♥♥♥___♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*• __♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥_♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*• ____♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ Nappa♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`* • ______♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*•.¸•*• _______♥♥♥♥Not♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*•.¸• ____________♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*•.¸¸.• ______________♥♥♥♥♥♥♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*•.¸¸.• _______________♥♥♥ Birth♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*•.¸¸.• _______________♥♥♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*•.¸¸.• _______________♥Bom♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*•.¸¸.• ______________♥♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´• _____________♥♥¸.•*´¨`*•.¸¸.•¸.•*´¨`   โดย: Megeroo 13 มกราคม 2554 23:08:55 น.

สวัสดีครับ   โดย: phunsud 14 มกราคม 2554 18:48:47 น.

เข้าอ่านแล้วใช้ความคิด ตริ ตรอง อย่าง ช้า ๆ ผมมีความเห็นคล้ายข้างบน และเคยพบ เคยได้รับตรง "สุขที่เกิดจากตนเอง" แต่ยังไม่ครบสมบูรณ์ เพียงแค่สัมผัสว่า การไม่ยึดติดหรือเสาะแสวง อยู่ที่ใจเรา แล้วเข้าไปอ่านเรื่องหมอเขียว สนใจคือ การปรับร่างกายให้รับอะไรก็ได้ให้ทำตัว ให้เป็น กลาง ไว้ก่อนค่อย งด อาหารบาง อย่าง แล้ว รับบางสิ่งเข้าร่างกาย ที่ไม่ใช่ ยา. คือไม่รับตัวยารักษาโรคมากเกินไป เช่น ปวดหัว ไม่รับพาราเซ็ตฯ อาบน้ำ งดการรับแสงจ้า พักผ่อนให้มาก เขียน ๆ ไปแล้วยาว เกรงว่า จขบ.จะ งง... ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ผมเขียน อะไรไม่ค่อยเป็น บางครั้งยัง งง ที่ตัว เขียนเลยครับ แล้วผมจะเข้ามาอ่านเกี่ยวกับ "ธรรมชาติ" ที่คนเรา ควรจะ เข้าถึงครับ และยินดีที่ได้รู้จักครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 15 มกราคม 2554 6:00:40 น.

อ่านแล้วเข้าใจครับ ใน blog คุณไวน์กับสายน้ำ ถ่ายทอดความคิดออกมาเป็นตัวอักษรได้ดีมากครับ....ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ   โดย: ทัสนะ (atruthoflife10 ) 15 มกราคม 2554 8:11:45 น.