บันทึกคุณหญิงไอรีน 1-2...โสรยา

ชื่อหนังสือ...บันทึกคุณหญิงไอรีน 1-2
ชื่อผู้แต่ง...โสรยา (กุลธิดา)
สำนักพิมพ์...แจ่มใส
ราคา...เล่มละ 219 บาท

คำโปรย...

ทั้งภาพคุณหญิงในเรือนไม้ ทั้งภาพศาลาริมน้ำหลังน้อย
ยังคงฉายชัดอยู่ในความทรงจำของเขาอย่างชัดเจน
มิได้สูญสลายไปกับความวุ่นวายในยุคสมัยแห่งการเปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย

แม้ว่าอาจจะมีมรสุมลูกแล้วลูกเล่าพัดผ่านเข้ามาในชีวิต
แม้ว่าความสุขเล็กๆ ที่เคยมีอาจจะมลายหายไป
แม้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างอาจจะไม่เป็นไปอย่างที่ใจเคยวาดหวังไว้
และ...แม้ว่าอาจจะต้องผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แต่คุณหญิงของเขาก็ยังเป็นดอกไม้งามแสนล้ำค่า
พิสุทธิ์ยิ่งกว่าน้ำค้างยามเช้าต้องแสงอรุณ
ไม่หวั่นแม้พายุร้ายหมายจะโหมกระหน่ำเข้ามาก็ตาม


เนื้อเรื่อง... “กริช” เด็กชายในบ้านของพระยามรามเป็นคนเกริ่นเรื่องขึ้นโดยการกลับไปยังเรือนของไอรีนและราม และพบสมุดบันทึกที่บันทึกเรื่องราวต่างๆของไอรีน


ต้องออกตัวและบอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นแนวพีเรียดค่ะ เป็นเหตุการณ์ในสมัยรัชกาลที่ 7 ตั้งแต่ยังไม่เปลี่ยนแปลงการปกครอง จนกระทั่งถึงนายควง อภัยวงศ์ขึ้นมาเป็นนายกรัฐมนตรีค่ะ (ประมาณนี้นะคะ) ซึ่งจะบอกว่าจขบ.ชื่นชอบพีเรียดเป็นทุกเดิมอยู่แล้วเลยปลื้มซะไม่มีสำหรับเรื่องนี้ค่ะ


บันทึกเริ่มเหตุการณ์เมื่อคุณพ่อของไอรีนเสีย เมื่อไม่มีที่พึ่งใหญ่ไอรีนจึงต้องเดินทางไปกลับเองจากโรงเรียนนางชี ในงานศพคุณพ่อได้พบกับ คุณพระราม หัวหน้าของพี่ชายต่างมารดา ต่อมารามได้เข้าช่วยเหลือไอรีนในด้านต่างๆ ทั้งส่งเสียให้เรียนจบชั้นมัธยมแปดจบกระทั่งพาไปพบมารดาที่ไปอยู่สิงคโปร์กับสามีใหม่ เนื่องด้วยแม่ของหล่อนเป็นแหม่ม พอตนเองมีชีวิตที่มั่นคงแล้วจึงอยากรับไอรีนไปเลี้ยงดูต่อหลังจากพ่อตายแล้ว แต่รามก็ขอไอรีนแต่งงาน


ชีวิตการแต่งงานของไอรีนมักมีทุกข์กับปัญหาเมียของรามคนก่อนที่ไม่ได้ตบแต่งแต่อยู่ในเรือนเดียวกันทั้งที่รามได้สัญญาไว้ว่าจะมีเพียงไอรีนคนเดียว แต่ก่อนวันแต่งงานเขากลับมาสารภาพกับไอรีนว่าเขาเคยมีเมียที่ไม่ได้แต่งด้วยมาก่อน และยังอยู่ที่บ้าน เหตุการณ์นั้นทำให้เกิดรอยร้าวในใจไอรีน


รวมทั้งวิไล น้องสาวต่างมารดาของรามที่มักสร้างปัญหาให้หนักใจบ่อยๆ เมื่อสิ้นคุณหญิงแม่ของราม ไอรีนก็ต้องรับผิดชอบภาระหน้าที่ในบ้าน แต่แว่นแก้วเมียคนเก่าของรามยังสร้างความร้าวฉานไม่เลิกเมื่อแกล้งทำเป็นว่าตนท้อง ต่อมาไม่นานความลับก็ถูกเปิดโปงว่าคนที่เป็นพ่อของเด็กแท้จริงแล้วคือพ่อเลี้ยงของหล่อนเอง


ในวันเกิดปีที่ 19 ของไอรีน รามได้จัดงานเลี้ยงขึ้นที่บ้าน ไอรีนเกิดอาการวิงเวียนกระทันหันจึงนั่งพักและพบกับประพันธ์ ชายหนุ่มที่หลงรักและเคยขอหมั้นเธอ เมื่อรามมาเห็นจึงเกิดอาการหึงหวง เช้าต่อมาไอรีนเกิดแท้งกระทันหันทำให้รามโทษตัวเองที่ทำรุนแรงกับไอรีนจนทำให้ลูกตายและไอรีนต้องเจ็บปวดด้วย


ต่อมาเกิดการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองโดยคณะราษฎร์ในปี 2475 และได้เกิดกบฏบวรเดชซึ่งมีรามเป็นหนึ่งในนายทหารชั้นผู้ใหญ่รวมอยู่ด้วย เมื่อกบฏถูกปราบจนสิ้นและรามเองก็ถูกจับขังไว้ ต่อมาได้มีคำสั่งให้ส่งนักโทษการเมืองไปขังยังใกล้เกาะตะรุเตา ที่จังหวัดสตูล ไอรีนเดินทางพบรามที่ห้องขัง รามได้เอ่ยของโทษต่างๆนานาที่ชีวิตหลังแต่งงานของเธอทีแต่ความทุกข์ใจ และเขาก็รักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเธอไม่ได้ เมื่อรามถูกส่งไปยังเกาะแล้วไอรีนก็แบ่งที่ดินต่างๆที่รามทำพินัยกรรมไว้ให้แก่วิไลและคนงานเก่า จากนั้นเดินทางไปยังสตูลแต่ก็ไปไม่ถึงเพราะเกิดสงครามมหาเอเชียบูรพขึ้นเสียก่อน ( ญี่ปุ่นยกพลขึ้นบกที่หัวหิน อ่าวไทย)


บันทึกของไอรีนจบเพียงเท่านั้น แต่ด้วยความอยากรู้และเป็นห่วงไอรีนของกริช เด็กที่เติบโตมาในบ้านของไอรีนและราม จึงคิดติดตามหา แต่เรื่องราวของไอรีนจะจบอย่างไรจบข.อยากให้อ่านอะคะ ไม่บอกตอนจบแล้วกัน เอาเป็นว่ามีความสุขค่ะ แต่จะเป็นอย่างไรต้องอ่านเอาเอง


สรุป...ขอบอกว่าอ่านแจ่มใสมาก็นานนม พอมีเรื่องให้อ่านแล้วรู้สึกอิ่มบ้างบางเรื่อง และเรื่องนี้ที่เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วอิ่ม (ไม่รู้อิ่มหรือง่วงมากกว่ากัน ก็อ่านจบตอนตี 2 อะค่ะ) ตอนแรกทำใจอยู่นานว่าจะเอามาอ่านดีไหม กลัวจริงๆเลยว่าถ้าไม่หนุกนี้เก็บแพ็คลงจากตู้แน่ๆ เพราะรู้สึกว่านิยายแจ่มใสมันไม่ใช่แนวเนี้ย ส่วนใหญ่เป็นเหตุการณ์ปัจจุบันเสียมากกว่า ถ้าพีเรียดส่วนมากจะไปกองอยู่กับเพื่อนดี แต่อ่านเล่มนี้แล้วไม่ทำให้ผิดหวังเลยจริงๆค่ะ อ่านแล้วเราอินไปกับเหตุกาณร์ที่คนเขียนนำเสนอ ส่วนตัวว่าพล็อตดีค่ะ วางตัวละครดี ชีวิตตัวละครแต่ละตัวมีรูปแบบชัดเจนมีมิติ ทำให้อ่านแล้วไหลลื่นไปกับสำนวนภาษาของผู้เขียนที่เรียกว่าดีเลยทีเดียว ใครหลงใหลรูปปกหนังสือแนวครส.ของแจ่มใสและยังตัดสินใจไม่ได้ เล่มนี้จบข.แนะนำอย่างยิ่งค่ะ แหม...อยากให้สร้างเป็นละครจัง

ป.ล. อ่า...ไม่รู้เพราะจบข.เพิ่งเรียนประวัติศาสตร์มารึเปล่าเลยอ่านอะไรที่เป็นแบบนี้แล้วเข้าใจไปหมด ส่วนตัวนั้นชอบนิยายประเภทนี้อยู่แล้วด้วยเลยคลั่งไปใหญ่


ป.ล.ล. ถึงพี่หมู (หมูย้อมสี) ขอบคุณที่มาแซะให้เขียนบล็อกนะคะ สงกรานต์พอมีเวลาว่างเยอะเลยอ่านแล้วมารีวิวให้ฟังได้ค่ะ แต่คงต้องหยุดอัพต่อนะคะ รอเวลา...อีกแค่ปีเดียวเท่านั้น (บล็อกสุดท้ายของรีวิวหนังสือคราวก่อนก็จะครบปีแล้วเหมือนกัน อิอิ)


ป.ล.ล.ล. หายหน้าจากการรีวิวหนังสือไปนาน โผล่มาคราวนี้ เดี๋ยวก็หายหน้าต่อค่า 555

Create Date : 17 เมษายน 2552		10 comments
Last Update : 17 เมษายน 2552 9:02:52 น.
Counter : 1430 Pageviews.
Share Tweet