ก้าวแรกสู่ประตูอนุบาล # ช่วงเตรียมความพร้อม

1 เมษา 2552

เป็นอีกหนึ่งวันในความทรงจำของแม่นกและพ่อหน่อยค่ะ วันที่นิ๊งหน่องจะต้องเปลี่ยนจากเด็กเนอร์สเซอรี่เป็นเด็กอนุบาล ถึงจะเป็นแค่ช่วงเตรียมความพร้อมก็ตามเนาะ

เพราะลูกจะต้องเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมใหม่ เพื่อนใหม่ ครูใหม่ และอีกหลายๆใหม่ที่จะต้องเจอ

แม่นกพยายามบิวท์นิ๊งหน่องมาพักใหญ่เรื่องการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ซึ่งนิ๊งหน่องก็ตอบสนองในทางบวกให้กับแม่นก

ตื่นเช้าของวันแรกที่ต้องไปโรงเรียน นิ๊งหน่องบอกว่า หน่องจะแปรงฟัน อาบน้ำ ไปอินเตอร์คิดส์ แหมๆๆๆ แม่มานชื่นใจ 555

แต่งหล่อเตรียมพร้อมไปโรงเรียนแล้วครับ

วันนี้พ่อหน่อยกับแม่นกไปส่งนิ๊งหน่องทั้งคู่ แต่ต้องไปคนละคันกัน เพราะพ่อหน่อยมีธุระต้องไปทำต่อ แต่แม่นกลางาน 1 วัน เพราะอยากแอบ "ซุ่ม" ดูนิ๊งหน่องว่าจะเป็นยังไงบ้าง

พอไปถึงโรงเรียน นิ๊งหน่องเริ่มมีอิดออด ไม่ยอมเดินเข้าไปโรงเรียนกับคุณครู บอกแต่จะรอเสฉวนมาก่อน คุณครูเลยบอกให้เข้าไปเล่นบ้านบอลรอ แล้วก็ให้แม่นกกับพ่อหน่อยเข้าไปด้วยได้

แผนคุณครูสำเร็จ นิ๊งหน่องยอมไปเล่นบ้านบอลรอเสฉวนแต่โดยดี

จนได้เวลาไปทานข้าวเช้า นิ๊งหน่องไม่ยอมไปคนเดียวอีก จับมือแม่ไว้ตลอด ขนาดแม่นกบอกว่าเดี๋ยวแม่นกนั่งรอที่นี่ ไม่ไปไหนหรอก ก็ไม่ยอม คุณครูเลยยอมให้แม่นกกะพ่อหน่อยไปด้วยก่อนวันนี้

นั่งทานข้าว มีเพื่อนนั่งทานอยู่บ้างแล้ว นิ๊งหน่องตักกินเองไม่กี่คำก็หันมาอ้อนแม่ "มันร้อน...แม่ป้อนหน่อย" จนคนอื่นเค้ากินกันหมดแล้ว ก็ยังกินไม่หมด ต้องบอกว่าเสฉวนมาแล้วนะ เล่นบ้านบอลอยู่ ถ้ากินไม่หมด ก็อดเล่น

จนน้องไนซ์ เพื่อนร่วม Smile Nursery มาถึงที่กินข้าว นิ๊งหน่องถึงเริ่มคึกคักขึ้นมาอีกรอบ มีการแข่งกันกินข้าวให้หมด จะได้รีบไปเล่นบ้านบอลด้วยกัน

กลับมาบ้านบอลอีกที เจอเสฉวนเล่นจนเหงื่อซึมอยู่แล้ว เท่านั้นแหล่ะ ไม่รอช้า วิ่งกันเข้าไปเล่นด้วยกันทันที สนุกสนาน

แม่นกกับพ่อหน่อยเห็นนิ๊งหน่องกำลังสนุกก็เลยบอกว่าจะไปทำงานแล้วน๊า อย่าลืมขึ้นรถตู้ไปลงที่เนอร์สฯ แล้วแม่นกจะไปรับตอนเย็น นิ๊งหน่องก็ยินยอมแต่โดยดี

แต่แม่นกยังไม่กลับหรอกค่ะ บอกแล้วว่าจะรอ "ซุ่ม" ดูนิ๊งหน่องก่อน พ่อหน่อยแยกกลับไปแล้ว แม่นกก็เลยนั่งคุยกะคุณพ่อคุณแม่น้องไนซ์แทน รอจนได้เวลาที่คุณครูพาเด็กๆมาเข้าแถวที่ตรงลานเอนกประสงค์ ถึงได้แอบดูกัน

ระยะห่างค่อนข้างไกล แถมเป็นที่โล่ง ไม่เหมาะกับการ "ซุ่ม" อย่างแรง ซูมกล้องมาสุดๆได้แค่นี้แหล่ะ ตัวเท่ามด 555+

เด็กๆที่ใส่ชุดฟอร์มสีชมพู คือเด็กเตรียมอนุบาลที่อยู่ที่นี่กันมาแต่แรกแล้ว ส่วนที่ใส่ชุดไปรเวทกัน คือพวกเด็กใหม่อย่างนิ๊งหน่อง ก็มีอยู่หลายคนเหมือนกัน

กิจกรรมที่ทำหน้าแถว ก็มีพวกกิจกรรมเข้าจังหวะ เด็กเก่าเค้าแดนซ์กันสะบัด ลูกแม่นกและผองเพื่อนยืนนิ่งสนิท เค้าทำอะไรกันฟระ 555+

ยืนไปยืนมาเมื่อย ลงนั่งมันซะเฉยๆอย่างงั้นทั้ง 2 เพื่อนซี้

พอเล่นเก้าอี้ดนตรี เด็กเก่าก็วิ่งปนแดนซ์กัน ส่วนเด็กใหม่เดินแบบ งง งง แล้วอยู่ๆเด็ก 2 คนนี้ก็เดินแยกวงออกมา แล้วก็นั่งดูเค้าเล่นกันข้างๆเสาซะงั้น

หมดช่วงเล่นเก้าอี้ดนตรี ก็มีกิจกรรมอย่างอื่นต่อ ก็นั่งฟังกะเค้าไปเรื่อย

แต่อยู่ๆ เอ๊ะ เพื่อนรักเสฉวนหายไปไหนฟระ

อ่าว ไปเอาจั๊กเค้ามาปั่นตั้งกะเมื่อไหร่

แล้วนิ๊งหน่องจะรอช้าอยู่ไย มานรีบลุกเดินไปเอาจั๊กมาปั่นทันที

แล้วเด็กใหม่ 2 คนนี้ก็ปั่นจักรยานกันสนุกสนาน ไม่สนใจกิจกรรมอะไรกะใครทั้งนั้น

จนกิจกรรมเสร็จ คุณครูเลยบอกให้เอาจักรยานไปเก็บเพื่อเตรียมตัวขึ้นห้องเรียน

แล้วก็มาต่อแถวเตรียมเดินขึ้นตึก

แม่นกแอบถ่ายมาได้แค่นี้ เพราะพอเด็กๆขึ้นห้องเรียนแล้วคุณครูไม่อนุญาตให้ผู้ปกครองขึ้นบนตึกเพื่อความปลอดภัย ซึ่งตรงนี้แม่นกก็เข้าใจค่ะ ก็เลยแยกย้ายกันกับคุณพ่อคุณแม่น้องไนซ์ มาขออาศัยแอร์ที่ทำงานรอเวลาก่อนจะไป "ซุ่ม" ดูนิ๊งหน่องตอนกลับรถตู้ที่เนอร์สฯต่อ

...

ตัดภาพฉับมาที่เนอร์สฯ แม่นกไปรอดักดูนิ๊งหน่องจากในบ้าน เพราะอยากรู้ว่าตอนลงรถตู้มา จะมีอาการยังไง ร้องไห้มาหรือเปล่า

จนรถตู้มาถึง คุณครูที่เนอร์สฯเดินออกไปรับนิ๊งหน่อง แต่แม่นกไม่เห็นลูกตัวเองตอนเดินลงมา เพราะมัวแต่มองเสฉวน ที่กำลังร้องไห้จะตามนิ๊งหน่องลงมาด้วย แต่คุณครูบนรถตู้ดึงเอาไว้ เพราะเสฉวนต้องไปลงที่บ้าน สงสารจัง...คงแปลกใจว่าทำไมตัวเองไม่ได้ลงด้วย สถานที่ก็คุ้นเคย คุณครูก็มารอรับอยู่ตรงหน้า...

ละสายตามาอีกที นิ๊งหน่องก็อยู่ตรงหน้านี้แล้ว แม่นกก้มหลบเกือบไม่ทัน 555+

พอมาถึง นิ๊งหน่องก็มานั่งกินข้าวกับคุณครู แต่ดูนิ๊งหน่องสิคะ หน้าตาเหมือนกำลังมองหาอะไรอยู่ตลอดเวลา หันซ้าย หันขวา คอยชะเง้อดูอยู่ตลอด แม่นกคิดในใจว่านิ๊งหน่องจะต้องเห็นรถแม่นกจอดอยู่แน่ๆ ...

แล้วก็เป็นจริง หลังจากที่นิ๊งหน่องกินข้าวเสร็จ คุณครูพาเข้าบ้าน อาบน้ำให้ แล้วก็พามาอยู่ในห้องกับพี่ๆเด็กปิดเทอม คุณครูก็เดินมาหาแม่นกที่เล่นกับเด็กๆอยู่อีกห้องแล้วบอกว่า "คุณแม่ นิ๊งหน่องบอกว่า ครูมล หน่องว่าหน่องเห็นรถแม่นกนะ" โอ้แม่เจ้า ทำไมเป็นเด็กช่างสังเกตุเยี่ยงนี้หนอลูกชั้น...

หลังจากนั้นแป๊บเดียว นิ๊งหน่องก็วิ่งหน้าเริ่ดเข้ามาหาแม่นกในห้อง แล้วก็คลุกอยู่ด้วยไม่ยอมไปห้องเดิมอีกเลย

กลับมาถึงบ้าน ไปเล่นบ้านคุณตาคุณยาย โดนถามว่า ไปโรงเรียนสนุกมั๊ย นิ๊งหน่องตอบทันทีโดยไม่คิด "ไม่สนุก"

แปร่วววว คุณยายถามต่อว่าทำไมไม่สนุกหล่ะลูก นิ๊งหน่องตอบว่า "ไม่มีเพื่อน"

อือ คงเพราะเป็นวันแรก เด็กส่วนใหญ่ก็รู้จักกันมาก่อนแล้วเพราะเรียนเตรียมอนุบาลมาด้วยกัน นิ๊งหน่องเลยรู้สึกเหมือนว่าตัวเองไม่มีเพื่อน ยังโชคดี ที่มีเสฉวน กะ น้องไนซ์ มาเรียนที่เดียวกัน ไม่งั้นละแย่แน่ๆ

+++ สมุดรายงานประจำวัน วันแรก +++

2 เมษา 2552

พอเช้าวันนี้ ตื่นนอนมาปุ๊บ นิ๊งหน่องบอกว่า "หน่องจะไปเนอร์สเซอรี่" โห ใจแม่นกแป้วเลยค่ะ วูบขึ้นมาว่าลูกคงไม่สนุก ไม่อยากไปโรงเรียน เช้านี้ต้องมีเสียน้ำตากันแน่ๆ เพราะวันนี้แม่นกจะต้องส่งแค่ทางเข้าแล้ว ไม่ได้เข้าไปอยู่ด้วยเหมือนเมื่อวานแล้ว

แต่ระหว่างทาง นิ๊งหน่องก็ถามว่า "เมื่อไหร่จะถึงอินเตอร์คิดส์หล่ะแม่นก" ใจชื้นขึ้นมาอีกหน่อย ฮี่ ฮี่

ไปถึง รร. นิ๊งหน่องเริ่มอิดออดอีกเล็กน้อย บอกว่าจะรอเสฉวนก่อน ค่อยเดินเข้าไปพร้อมกัน ก็เลยนั่งคุยกันอยู่ในรถไปเรื่อยๆ

จนรถน้องไนซ์เลี้ยวเข้ามา นิ๊งหน่องไม่รอช้า โบกมือทักทายกันทันที แล้วก็วิ่งตื๋อลงรถ ไปวิ่งเล่นด้วยกัน พร้อมเรียกให้แม่นกถ่ายรูปให้ด้วย วุ๊ย ยังกะเด็กคนละคนกับเมื่อกี้เลย...

ให้เล่นกันแป๊บนึงพอชุ่มชื่นหัวใจ แล้วก็พาเดินไปตรงที่คุณครูยืนรอรับเด็กๆ นิ๊งหน่องยอมเดินเข้าไปหาคุณครูแต่โดยดี คงเพราะเป็นเวรของคุณครูประจำห้องของนิ๊งหน่องด้วย ก็เลยไม่ว่ากระไร ถอดรองเท้า เดินตามคุณครูเข้าข้างในไปเลย

แม่นกถือว่าการเริ่มต้นสิ่งใหม่ของนิ๊งหน่องในครั้งนี้ผ่านไปด้วยดี แม่นกพอใจแล้วก็ภูมิใจในตัวลูกชายตัวน้อยคนนี้มากๆที่ไม่ได้มีอาการอะไรมากมายแบบที่แม่กังวลอยู่ลึกๆ

แม่นกหวังว่านิ๊งหน่องคงจะเริ่มสนุกกับสิ่งใหม่ๆ แล้วก็ปรับตัวได้ในเร็ววันนี้นะครับ คนเก่งของแม่

รักนิ๊งหน่องมากๆนะลูก

แม่นก

Create Date : 02 เมษายน 2552		3 comments
Last Update : 2 เมษายน 2552 21:26:32 น.
Counter : 2951 Pageviews.
Share Tweet