เอม 22 เดือน (Aim 22 mois) ตอนนี้เอมไม่ค่อยยอมนั่งไฮแชร์ (เก้าอี้เด็ก) ของเธออีกแล้ว อยากมานั่งร่วมโต๊ะทานอาหารกะผู้ใหญ่มากกว่า ซึ่งเราก็เตรียม ที่รองนั่งสำหรับเด็กที่ยกสูงขึ้นมาให้ถึงระดับโต๊ะอาหาร เอมใช้ช้อนส้อม และถือแก้วน้ำกินเองได้ดีขึ้น (แต่ก็ยังคงเลอะเทอะ ถ้าดื่มแก้วปกติ อย่างผู้ใหญ่ก็ยังทำหกอยู่ ส่วนมากดิฉันยังให้ดื่มจากคัพ เหมือนเดิม) เก้าอี้ตัวสูงของเธอนั้นก็เลยใช้เป็นที่ปีนป่ายเล่นยามเหงาแทน ก่อนมื้ออาหารแต่ละมื้อ ถ้าเอมได้ยินเสียงเราหยิบจานชาม หรือช้อนส้อมเพื่อจัดโต๊ะ หรือรู้ว่าถึงเวลาอาหาร เธอจะส่งเสียง อาต๊าบ (เบลอะ) โดยอัตโนมัติ (A table ! คนฝรั่งเศสมักพูด เวลาจะบอกว่าอาหารพร้อมแล้ว) ได้ยินเสียงแจ๋วๆ (เป็นเครื่องขยายเสียงที่ดี) ไม่รู้เลียนแบบพ่อหรือเลียนแบบโฆษณา ดิฉันเพิ่งนึกได้ที่จะหัดให้เอมนั่งกระโถนตอนนี้เอง ซื้อเตรียมไว้หลายเดือนแล้ว จนลืมไปเลย แต่ยังทำไม่สำเร็จคือไม่สามารถทำให้เอมถ่ายออกมาได้ ไม่ว่าหนักหรือเบา ซึ่งพอใส่เพิร์สกลับเข้าไป เธอก็ปฏิบัติภาระกิจขับถ่ายทันที ให้มันได้อย่างงี้สิ แต่เธอก็ให้ความร่วมมือดีในการนั่งกระโถนนะคะ ชอบนั่งพร้อมกะพูดปีปี (pipi ภาษาเด็กหมายถึงฉี่) แล้วก็ทำมือชี้ไปด้วย แต่ไม่เห็นทำตามซักที (จริงๆมีฉี่ออกมาด้วยความบังเอิญ 1 ที แต่ไม่น่าเรียกว่าสำเร็จนะ เพราะหลังจากนั้นเธอก็ไม่ฉี่ในโถนอีก) เอมรู้จักหอมแก้มแบบมีเสียง จ๊วบบบ... แต่ก่อนตอนเด็กๆ เธอเริ่มหอม แบบเอาจมูกมาชนแก้ม (หรือดมนั่นเอง) แต่เดี๋ยวนี้เอาปากมาชนแก้มแทน แล้วทำเสียงจ๊วบด้วย (จะบอกว่า บางทีเธอก็ทำเสียงจ๊วบก่อนที่จะมาหอมด้วยนะคือแอฟเฟ็ค มาก่อนการกระทำ คงกลัวว่าเวลาปากมาชนแล้วจะลืมทำเสียง เพราะบางทีถ้าหอมไม่มีเสียง ดิฉันจะทำหน้าผิดหวัง แล้วบ่นว่า ว้า...ไม่มีเสียงเลยอ่ะ เอมต้องหอมใหม่) เอมให้ความร่วมมือในการใส่เสื้อผ้าทางหัวหรือแขนขา อย่างเช่นจะพยายามช่วยสอดแขนเข้าไปให้ง่ายขึ้น (ก่อนหน้านี้เหมือนจับแต่งตัวตุ๊กตา คือจะทำอะไรชั้นก็ทำเถอะ แต่ทว่าไม่ได้อยู่นิ่งให้ใส่นะคะ) ชอบเลียนแบบมากขึ้น เช่นทาแป้งทาครีม ไม่ได้ทำท่าเฉยๆด้วย เธอแอบคว้าป๋องแป้งมาเท ละเลงเล่นทั้งหน้าทั้งตัวและพื้น โซฟางี้ขาวไปหมดเลยค่ะ ยังดีที่แค่แป้งกระป๋อง เช็ดทำความสะอาดง่าย แล้วเธอก็ยังชอบใส่รองเท้าผู้ใหญ่ ชอบถือกระเป๋า คือเริ่มมีการเลียนแบบเราแล้ว เวลาเล่นตุ๊กตาก็จะมีการทำท่าป้อนอาหาร เอาน้ำให้ดื่ม มีหอมแก้ม และพูดคุยกะตุ๊กตาเหมือนเป็นเพื่อนคนนึง เอมขี่รถสามล้อเล็กแบบไถๆได้เก่งมากแล้ว (ตอนเด็กกว่านี้เธอ ทำไม่เป็นนะ นั่งอย่างเดียว รอให้เราเข็น) แต่ก็ยังเล่นแบบมีที่ถีบ ไม่เป็น ทำได้บางครั้งเป็นช่วงๆ โดยที่เราต้องช่วยเข็นไปด้วย เอมรู้จักศัพท์เกี่ยวกับอวัยวะต่างๆในร่างกาย เพิ่งไปอ่านเจอในหนังสือ เค้าบอกว่าเด็กจะเริ่มเรียนรู้ตั้งแต่ประมาณ 21 เดือนแล้วหล่ะ (หรือบางคนอาจก่อน) แต่ดิฉันไม่เคยสอนเอม (เอาอีกแล้ว ยัยแม่คนนี้ ชอบลืม แย่จริงๆ แล้วลูกจะปั๊ดตะนาได้ไง...) เอมก็เลยได้เรียนรู้แค่คำง่ายๆก่อน พวกตา จมูก ปาก ผม หัว แขน ขา เท้า ทั้งสองภาษา (ยังดีนะเนี่ย ที่เด็กหัวไวพูดไม่กี่ทีก็จำได้แล้ว) แต่ยังพูดคำว่า จมูก แขน และขาเป็นภาษาไทยไม่ได้ เพียงแต่เข้าใจ ความหมาย คือรู้ว่าอยู่ตรงไหน แต่ถ้าถามเป็นไทยว่านี่อะไร เธอจะอึ้ง ในขณะที่ถ้าใช้ภาษาฝรั่งเศสถามว่านี่อะไร เอมก็จะตอบเป็นฝรั่งเศสได้ สิ่งที่ดิฉันประทับใจที่สุดตอน 22 เดือนคือเอมรู้จักไหว้และพูดว่าสวัสดี (จริงๆเริ่มหัดไหว้ตอนเธอไปเมืองไทย คงเห็นใครๆก็ทำ รวมทั้งเห็นจากสื่อ ต่างๆด้วย) คงต้องขอบคุณต้นคิดคือคุณป้าของเอม (พี่สาวดิฉันค่ะ) ที่เป็นคนคิดหัดให้ตั้งตอนนั้น มาถึงวันนี้ เอมพนมมือ (แบบเอามือมาแตะกันเท่านั้น ไม่ได้พนมมือ ไหว้สวยๆหรอกนะคะ) ก้มหัวเล็กน้อยพองาม แล้วก็ส่งเสียงแจ๋วๆว่า ซาาาา (ย่อมาจากสวัสดี เด็กคนนี้บางทีก็ย่อคำหน้า บางทีก็ย่อคำหลัง แล้วแต่สะดวกปาก เพราะถ้าจะพูดเต็มๆว่าสวัสดีมันยาวไป งั้นหนูเลยย่อสั้นๆเหลือแค่ซา) อย่างคำว่าจ๊ะเอ๋เหมือนกัน เธอจะพูดว่าจ๊ะๆ (แทนที่จะเป็นเอ๋) ที่บ้านมีรูปพระเจ้าอยู่หัวกะพระราชินีใส่กรอบวางไว้หลังตู้ค่ะ สอนให้เอม ไหว้ทุกวัน (จากเดิมพี่สาวดิฉันสอนเอมไหว้ตั้งแต่บ้านเมืองไทย เพราะมีปฏิทินรูปพระเจ้าอยู่หัวแขวนอยู่หลายห้อง) พอมาอยู่นี่ดิฉันก็จะถามว่าในหลวงอยู่ไหนลูกหรือเอมไหว้ในหลวงหรือยังคะ หนูน้อยก็จะวิ่งไปยืนหน้ารูป เงยหน้าขึ้นมอง (หรือถ้านั่งอยู่ลงจากเก้าอี้ ไม่ทัน เธอก็จะชี้) แล้วก็พูดว่า ซาาาา พร้อมไหว้ไปด้วย แล้วก็มีอย่างอื่นที่ดิฉันไม่ได้สอน อย่างเช่นถ้าเธอเห็นสร้อยพระที่ดิฉัน ห้อยคออยู่ประจำโผล่ออกมานอกเสื้อ เธอก็จะจับมาไหว้แล้วก็ซาาา อีกทีก็เห็นรูปรัชกาลที่ 5 ที่พี่สาวดิฉันเพิ่งเอามาฝากเมื่อปีใหม่ เอมก็จะไหว้แล้วก็พูดซา สามีดิฉันบอกว่าสงสัยความเป็นชาวพุทธ อยู่ในสายเลือด เพราะตัวเองก็งงตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอทำ ดิฉันไม่เคย สอนเลยนะคะ (เรียกว่าดีแต่กำเนิด 555 ไม่ใช่แม่สอนดีนะ ยกความดีความชอบให้ลูกไปเต็มๆ) แล้วเอมก็ไม่เคยเห็นดิฉันสวดมนต์ หรือไหว้สร้อยพระที่สวมอยู่ เพราะนอนกันคนละห้อง เอ้อ มีอีกหนนึง ตอนเปิดรูปพระ (สงฆ์) ที่ครอบครัวดิฉันนับถือ ปีที่แล้วดิฉันกะสามีพาเอมไปไหว้ท่าน แล้วถ่ายรูปมาด้วย พอเปิดให้เอมดูเธอก็พนมมือไหว้ทันที ดิฉันไม่ได้เปิดดูรูปที่ถ่ายวันที่ไปวัดที่เซฟไว้ในคอมตั้งแต่กลับจากเมืองไทย รวมแล้วก็ประมาณเกือบ 2 เดือน แต่เอมยังจำได้อยู่แฮะ ว่าต้องไหว้ ตอนที่ไปหาท่าน เอมอายุประมาณ 19 เดือน เหมือนว่าจะยังเล็กอยู่เลย เด็กๆนี่ความจำดี๊ดีเนอะ ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ ****** ที่เล่ามาทั้งหมดดูเหมือนจะมีแต่ด้านดี จริงๆด้านงอแงโยเยก็มีบ้าง เหมือนกัน แต่ที่ไม่ได้บันทึกไว้เพราะเห็นเป็นปกติของเด็กที่ต้อง เป็นอย่างงี้ ไม่ได้ทำพยศหรือเหลือบ่ากว่าแรงอะไรมากมายนัก ที่เค้าบอกว่าใกล้สองขวบแล้วเด็กจะดื้อมาก ช่วง 22 เดือนของเอม ก็ยังไม่โหดเหมือนเดือนต่อไป อย่างเช่นจะโยเยเวลาจับอาบน้ำหรือใส่เสื้อผ้า (ซึ่งก่อนหน้านี้เธอชอบ เล่นน้ำมาก เวลาอาบน้ำก็จะยิ้มดีใจ) จะไม่ยอมทำตามเราอย่างเดียว โน่งๆๆ แต่ก็แค่นั้นแหล่ะ พออาบ หรือใส่เสื้อผ้าเสร็จ เป็นอันว่าแล้วก็ แล้วกัน กลับมาเล่นได้เหมือนเดิม โชคดีด้วยที่ว่าพี่สาวดิฉันสองคน มาอยู่สองอาทิตย์ก็เลยช่วยดูแลเอม รู้สึกว่าเอมจะทำตัวดี เวลามีคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่อยู่กะเธอ จะได้มีเพื่อนเล่นว่างั้นเถอะ   Create Date : 29 มีนาคม 2550 14 comments Last Update : 29 มีนาคม 2550 20:33:08 น. Counter : 924 Pageviews. Share Tweet

เด็กๆก็งี้นะคะ จะเชื่อฟังคนอื่น กะพ่อแม่จะดื้อๆ อิอิ เลี้ยงหลานมาหลายคน ติดบัวทุกคนเรย   โดย: blue_raindrop 29 มีนาคม 2550 22:03:03 น.

อายุแค่นี้เรียนรู้ได้ตั้งเยอะแล้ว แปะๆๆเก่งมากเลยค่ะทั้งคุณแม่และคุณลูก พี่ตรีนุชเล่าเรื่องดีจัง อ่านแล้วเห็นภาพเลย   โดย: petunia lover 30 มีนาคม 2550 0:58:54 น.

JASON IS 1 YEAR 4 MONTHS 4 WEEK JA   โดย: gemcad 30 มีนาคม 2550 1:01:04 น.

3 WEEK JA   โดย: gemcad 30 มีนาคม 2550 1:02:35 น.

เง้อออออออ อยากมีลูก ถ้ามีลูกคงได้ทำกิจกรรมแบบนี้บ้าง ถึงจะเหนื่อยแต่ก็มีความสุข   โดย: ความเจ็บปวด (ความเจ็บปวด ) 30 มีนาคม 2550 3:33:37 น.

มาติดตามพัฒนาการหนูเอมค่ะ   โดย: Lauderdale By The Sea 30 มีนาคม 2550 8:21:24 น.

พี่เอมเก่งจังลูก รู้จักไหว้ ทุกอย่างเลย ความสุขของพ่อแม่ก็อยู่่ตรงนี้แหล่ะค่ะ ได้เห็นพัฒนาการดีดีของลูกที่เปลี่ยนแปลงไปทุกวัน   โดย: ประมุขขวัญ 30 มีนาคม 2550 10:02:48 น.

แวะมาติดตามพัฒนาการของพี่เอมคร๊าบบบ   โดย: น้องอะตอม (aehtom ) 30 มีนาคม 2550 10:36:31 น.

คุณตรีนุชเก็บรายละเอียดได้เยอะดีมากๆเลยค่ะ ไอ้เราก็ลืมๆซะเยอะ ว่าเธอเป็นอะไรตอนไหน กำลังฝึกนั่งกระโถนให้เจ้าธาร่าเหมือนกัน ถามว่าปวดพูพูมั๊ย พยักหน้าได้ตรงกับความจริง ไม่มั่ว...แต่ ไม่ยอมไปนั่งกระโถน จะหลบไปพูพู ให้เค้าไปนั่งกระโถนเล่น เค้าชอบเลยนะคะ เพราะของเล่นในห้องน้ำนี่เจ๋งๆทั้งนั้น เธอยอมแต่โดยดีเลย แต่ไม่เคยพีพี พูพูในห้องน้ำได้เลย แอบเซ็งอ่ะ อ้าว มาเข้าเรื่องเราได้ไงเนี่ย คุณตรีนุชสอนดีมากๆที่ให้น้องเอมไหว้พระ ไหว้ในหลวง เราอายแก่ใจเลยค่ะ ธาร่าทุจ้าเป็นแต่เค้าไม่เข้าใจคอนเซปหรอกว่าให้ทุจ้าพระ หรือผู้ใหญ่ ทำตามสั่งเท่านั้น คงต้องมาอ่านวิธีสอนลูกจากคุณตรีนุชบ่อยๆแล้วหละ จะได้เก่งๆเหมือนน้องเอม   โดย: kanu_memphis 30 มีนาคม 2550 10:50:14 น.

เข้ามาทักทายค่ะ น้องน่ารักจัง   โดย: Natti นัทตี้ IP: 89.217.147.146 31 มีนาคม 2550 11:16:27 น.

มาดูปั๊ตตานากานของน้องเอมค่ะ ใกล้ๆกะนู๋อาบิเกลแหละเนอะ แต่นู๋อาบิเกลพูดปาฉาจีง อิอิ   โดย: Bee1st 2 เมษายน 2550 9:32:24 น.

แวะมาเยี่ยมน้องเอมค่ะ เจ้าลูกชายดิฉันเนี่ย เวลาไหว้เหมือนไหว้เจ้าเสี่ยงเซียมซีมากค่ะ คือเธอจะเอามือมาประกบแปะๆแล้วแยกจากกันน่ะค่ะ ตลกดี   โดย: Northernlife IP: 69.158.117.66 5 เมษายน 2550 8:55:33 น.

อ่านแล้วนะ..ขยันเขียนดีจังเพื่อน.. คิดถึงนะ   โดย: เพื่อนเอ็งอ่ะ IP: 124.121.11.89 24 เมษายน 2550 21:06:17 น.

น้องเอมหัดนั่งกระโถนแล้วเหรอลูก เก่งจังเลย นิกกี้ยังไม่มีแววเลยค่ะ ( หรือว่าแม่ขี้เกียจก็ไม่รู้นะค่ะ แหะๆ ) อิจฉาพี่จริง ๆ พูดกับลูกทั้งสองภาษา เด็กบ้านหนูเข้าใจภาษาเดียวค่ะ เคยคิดจะสอนภาษาไทยให้ลูกสาว แต่แล้วก็ต้อแต้ เลยพูดแต่ภาษาอังกฤษ ( แบบเหน่อ ๆ อีกตะหาก ) กับลูก ๆ นี้แหละค่ะ   โดย: gw IP: 76.97.139.44 1 พฤษภาคม 2550 21:31:04 น.