เอม 20 เดือน (Aim 20 mois)
เอมเริ่มรักสวยรักงาม ชอบติดกิ๊บหรือใส่ที่คาดผม บางทีก็หยิบมาใส่เอง (จริงๆก็คือเริ่มพฤติกรรมเลียนแบบนั่นแหล่ะ เห็นดิฉันใส่ก็อยากใส่มั่ง) ก่อนหน้านี้เอมจะไม่ชอบอะไรทำนองนี้ อย่ามาทำอะไรกะหัวหรือหน้าเธอนะ เธอพร้อมจะเอาออกเรียบภายใน 5 วินาที ติดกิ๊บให้ก็แกะออก ใส่แว่นตาให้ก็คว้าหมับ ดึงออกทันที แต่ตอนนี้เธอชอบฮ่ะ ชอบหวีผม ชอบส่องกระจก
เอมเริ่มร้องเพลงคลอตามเวลาเราร้อง หรือได้ยินจากทีวี วิทยุ ยังไม่เป็น คำชัดๆหรอกนะคะ ฮัมตามไปเรื่อยๆ ประมาณว่าคุ้นทำนองเพลงนั้นๆ ยกเว้นท่อนแยกคำง่ายๆเช่นปั๊บ ปั่บ ปับๆๆๆๆ อย่างงี้เธอร้องได้
พูดหวีได้แล้ว (oui = ใช่, ค่ะ ) ก่อนหน้านี้จะได้ยินแต่โนงตลอด (non = ไม่ใช่ ไม่เอา ) รู้จักบอก ปีปีกาก้า (pipi caca = ฉี่ อึ ภาษาเด็ก) แต่ยังไม่เข้าใจความหมายซักเท่าไหร่ เธอจะพูดปนกัน ไม่ว่าขับถ่ายประเภทไหน แล้วก็รู้จักพูดคำว่าแม(เคอะ)ซี่ (merci = ขอบคุณ) แต่ออกเสียงเป็นซี่ๆ
รู้จักเก็บรองเท้าถุงเท้าเข้าที่เวลามาถึงบ้าน หลังดิฉันถอดให้ (ช่วงนี้ เป็นช่วงหน้าหนาว ใส่แต่รองเท้าหุ้มส้นแบบมีเชือกผูก เพราะงั้นเอม ยังถอดเองไม่ได้หรอกค่ะ แต่ถุงเท้าถอดเองได้สอ-บอ-มอ สบายมาก) พอดิฉันบอกว่าเอมเอารองเท้าไปเก็บ เธอก็จะถือ เดินด็อกแด็กๆไปเก็บที่ แล้วก็จะปรบมือให้ตัวเอง พร้อมบอกว่าบราโว้ (Bravo ประมาณว่าเก่งจัง) ดิฉันก็ต้องชมทุกครั้งว่าเก่งมากลูก (เด็กๆบ้ายอกันทั้งนั้นแหล่ะค่ะ อยากให้ทำอะไรต้องชม) เสร็จแล้วดิฉันก็จะบอกว่าเอมเอาถุงเท้าไปเก็บลูก เธอก็จะวิ่งดุ๊กๆๆไปเก็บใส่ตระกร้าในห้องน้ำ
อันนี้ดิฉันชื่นชมเป็นพิเศษ เพราะเอมรู้จักวางถูกที่โดยดิฉันไม่เคยสอน เธอจะสังเกตุเองเวลาดิฉันทำ เพราะเสื้อผ้าใช้แล้วของเอม ดิฉันจะวาง ไว้ตระกร้าชั้นบน ส่วนผ้าพ่อแม่จะอยู่ชั้นล่าง (ดิฉันยังบ้าแยกซักอยู่ค่ะ ทั้งๆที่ลูกโตแล้ว) เอมก็จะเขย่งสุดฤทธิ์ เท่าที่สามารถจะทำได้ เพื่อที่จะวางถุงเท้าเธอบนนั้น (ช่วงแรกๆก็วางไม่ถึงหรอกค่ะ ต้องช่วยหยิบใส่ให้)
แต่ที่ดิฉันภูมิใจมากๆ คือพ่อเธอยังวางไม่ถูกที่เลยค่ะ ไม่ว่าของพ่อของลูก คุณสามีโยนใส่ชั้นล่างหมด ดิฉันยังแซวบ่อยๆว่านี่เธอ ลูกอายุเท่านี้ยังรู้เลยว่าผ้าใครวางตรงไหน ฮ่าๆๆ
คำบรรยายรูปข้างล่าง : หนูแต่งชุดทหารเรือ หนูก็เลยลงไปนอนในอ่าง สมมติว่าเป็นเรือ สบายจังเลยค่ะ หนูเอาหมอนมานอนด้วยแหล่ะ กะจะหลับเลย ถ้าแม่ไม่มาอุ้มหนูออกก่อน
เครื่องแต่งกายสนับสนุนโดยเพื่อนสนิทดิฉันสมัยมหาลัยค่ะ (ใส่ไปครั้งเดียวเองเพื่อน ตอนนี้มันหนาวอ่ะ เดี๋ยวรออากาศดีๆก่อนนะ)
เอมเริ่มติดตุ๊กตาหมีตัวโปรด เธอตั้งชื่อว่าหมี่หมี (มาจากดิฉันสอนเธอว่า นี่คือหมี แต่เธอเรียกเองนะคะว่าหมี่หมี ไม่รู้เหมือนกันว่าเอามาจากไหน) ก่อนหน้านี้เอมไม่ติดตุ๊กตาหรืออะไรเลย ผิดกะเด็กอื่นๆ ที่จะต้องถือผ้า หรืออะไรซักอย่าง และต้องเอาติดตัวไปด้วยทุกที่ แต่เอมไม่ใช่ค่ะ เพิ่งจะเป็นช่วงนี้เอง ตอนเล็กๆไม่ค่อยเหมือนเด็กผู้หญิงเท่าไหร่ ไม่ชอบเล่นตุ๊กตาเลย ซื้อให้กองเต็มบ้าน
แต่ถึงจะเริ่มติดหมี่หมียังไง ก็ไม่ขนาดต้องเอาไปด้วยเวลา ออกนอกบ้าน ดิฉันจะบอกว่าเอาหมี่หมี ไปวางบนเก้าอี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวน้องเอมกลับมาค่อยมาเล่น เธอก็เอาไปวางโดยดี
(รูปข้างล่างที่แปะเผอิญเลือกมาเป็นตุ๊กตาน้องแมวนะคะ ไม่ใช่น้องหมี)
มีวันนึงดิฉันซื้อตุ๊กตาหมีตัวจิ๋วมาให้เล่น แรกๆเธอตั้งชื่อว่าลิลลี่ เรียกตลอดว่าลิลลี่ๆ ดิฉันก็อะไรหว่าลิลลี่ เอามาจากไหนลูก แม่ไม่เคยสอนคำนี้ เอ๊ะ หนูก็ยังไม่รู้จักครูลิลลี่ที่เมืองไทยนี่นา
ไปๆมาๆหลายๆวันดิฉันเริ่มเข้าใจค่ะ เธอเอามาจากชื่อตัวเองคือโอเรลี่ (Aurélie) คงได้ยินคนอื่นเรียกชื่อตัวเองบ่อยๆ แต่ยังออกเสียงไม่ถูก หมีน้อยเลยกลายเป็นชื่อลิลลี่ด้วยประการฉะนี้
(ปัจจุบันนี้บางทีเธอก็ยังเรียกตัวเองว่าลิลลี่อยู่นะคะ ดิฉันก็เลยใช้เรียกเป็นชื่อเล่นภาษาฝรั่งเศสอีกชื่อไปเลย ฮ่าๆๆ ตลกดี)
Create Date : 18 มีนาคม 2550 |
|
10 comments |
Last Update : 18 มีนาคม 2550 20:28:28 น. |
Counter : 735 Pageviews. |
|
|
|
//www.saveursdicietdailleurs.fr/