แต่ก็ได้กำลังใจดีๆ จากมะม๊า และคุณแฟน...ถ้าคุณแฟนไม่ได้ให้กำลังใจ คงท้อไปมากกว่านี้อีก ขอบคุณนะคะ มะม๊าและ คุณแฟนมา ณ ที่นี่ (ถึงคุณแฟนจะอ่านไทยไม่ออกก็ตาม 555)

เดือนที่ผ่านมา ปัญหาที่เข้ามาคือการเลือกคลาสที่จะไปเรียนของปีที่สอง เวลากับหน่วยกิจมันดันไม่เข้าขากัน.....อย่างว่า ไม่มีอะไรเป็นได้ดั่งใจเราไปซะทุกอย่างหรอกใช่ม่ะ? มันทำให้ฉันพยายามเปิดใจมากขึ้น

ชีวิตมันก็ไม่ได้มีอะไรมาก มีสุขก็มีทุกข์ปนกันไป ไม่มีใครมีความสุขไปตลอดหรือว่ามีความทุกข์ไปตลอดหรอก ฉะนั้น เวลาที่เราได้พอเจอความสุขเราก็ enjoy กับมัน แล้วถ้าเราเจอความทุกข์เราก็อย่าท้อแท้เพราะเดี๋ยวมันก็จางหายไปแล้ว ^^

อีกแค่เดือนเดียวก็จะครบปีแล้ว....ดีใจๆ เหลืออีก 13 เดือนให้เดินต่อไปจากนี้....ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุด หวังว่าภาษาคงจะพัฒนาได้มากกว่านี้นะเว้ยเห๋ยยยยย!!! 

คำคมบาดจิตวันนี้...."จงใช้ชีวิตอย่างมีความหวัง เพราะถ้าคุณไม่มีหวัง...ก็เหมือนคุณได้ตายจากโลกนี้ไปแล้ว" :) 

 ป.ล. เมื่อครั้งที่แล้วมีคนมาคอมเม้นบอกว่าอยากให้ลงรูป ก็เลยจัดไปหนึ่งรูปคะ ^^