Hard Rock Hotel Pattaya

การมาพัทยาคราวนี้ของเราได้พักที่โรงแรม Hard Rock Hotel ซึ่งอยู่แถวๆพัทยากลาง ติดกับชายหาดเพียงแค่เดินข้ามถนนลงไป....สไตล์การตกแต่ง จึงเป็นแบบของชาวฮาร์ดร๊อคโดยแท้.....

ส่วนการรีวิว พัทยา-บางแสน ในนี้จึงเป็นการเก็บเกี่ยวเอาบางอารมณ์ของทั้งสองที่มาเพียงบางส่วนเท่านนั้น ท่านผู้สนใจสามารถหาอ่านได้จากเว็ปทั่วไปเกี่ยวกับสองเมืองนี้ ซึ่งได้เขียนไว้แล้วมากมาย..




ภายในห้อง





อ่าวพัทยา




ประวัติเมืองพัทยา

คำว่า “ พัทยา ” นั้น มีประวัติเล่ากันมาว่า เมื่อ พ.ศ. 2310 ก่อนที่จะเสียกรุงแก่พม่า 2 เดือน พระยาตาก(สิน)ซึ่งขณะนั้น เป็นพระยากำแพงเพชรเห็นว่าถ้าในกรุงฯต่อสู้กับพม่าอ่อนแออย่างที่เป็น เช่นนี้ ก็จะต้องเสียกรุงเป็นมั่น จึงคิดหนีไปตั้งตัวใหม่ หาสมัครพรรคพวกได้ประมาณ 500 คน ยกออก จากค่ายวัดพิชัย มุ่งไปทาง ตะวันออกเฉียงใต้ และได้รบกับพม่าที่ยก ติดตามไปถึง 4 ครั้ง จนกระทั่งได้ เดินทัพล่วงหน้าไปแขวงเมืองชลบุรี พระยาตากไปพักทัพที่บริเวณหน้าวัดใหญ่ อินทราราม (ปัจจุบัน) และจึงเคลื่อนทัพมุ่งไปยังจันทบุรี

ระหว่างทางได้พักทัพที่บ้านหนองไผ่ (ซึ่งอยู่ด้านหลังสถานีตำรวจภูธร พัทยา ริมถนนสุขุมวิทปัจจุบัน) ตำบลนาเกลือ แขวงเมืองบางละมุงพระราชพงศาวดารฉบับ พระราช หัตถเลขา เล่ม 2 กล่าวไว้ว่า “ขณะนี้นายกลมเป็นนายชุมนุม คุมไพร่พลอยู่ที่นั่น คอยสกัดจะต่อรอง และ พระยากำแพงเพชรขึ้นขี่ช้างพลาย ถือปืนนกสับรางแดงพร้อมด้วย





อ่าวพัทยายามเย็น




พลทหารแห่แวดล้อมหน้าหลังตรง เข้า ไปในระหว่างพวกพลนายกลม ซึ่งมาสกัดอยู่นั้นด้วยเดชบารมีบันดาลให้นายกลมเกรงกลัว เดชานุภาพ วางอาวุธเสียสิ้น พวกพลทัพเข้าอ่อนน้อมเป็นข้า แล้วนำทัพไปหยุดประทับ ณ ที่มีหนองน้ำครั้นรุ่งขึ้นวันอังคาร แรม 6 ค่ำ เดือนยี่ นายกลมจึงนำไพร่พลหมื่นหนึ่ง นำทัพไปถึงตำบลแห่งหนึ่ง หยุดพักแรมเสียคืนหนึ่ง รุ่งขึ้นเดินทัพมาถึง จอมเทียนและทุ่งไก่เตี้ย สัตหีบ หยุดพักแรมแห่งละคืน





อ่าวพัทยายามเย็น




ต่อมาตำบลแห่งนั้นชาวบ้านเรียกว่า “ ทัพพระยา “ และต่อมาเรียกใหม่เป็น “ พัทธยา “ มีทั้งตัว ท.ทหาร และตัว ธ.ธง เนื่องจากเห็นว่าตรงที่บริเวณพระยาตากมาตั้งทัพนั้นทำเลดี มีลมทะเล ชื่อลม พัทธยา คือลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในต้น ฤดูฝนจึงเรียกสถานที่แห่งนี้ว่า “หมู่บ้านพัทธยา” ต่อมาปัจจุบันได้เขียนใหม่เป็น "พัทยา"

เหตุการณ์สำคัญของเมืองพัทยาได้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน 2502 เมื่อมีรถบรรทุกขนาดใหญ่ของทหารอเมริกันประมาณ 4-5 คัน ได้บรรทุกทหารเต็มคันรถ ประมาณคันละ 100 คน จากนครราชสีมา ซึ่งมีฐานทัพของทหารอเมริกันอยู่ที่นั่นมาที่หาดพัทยา ละเช่าบ้านตากอากาศของพระยาสุนทร พักอยู่เป็นประจำ บ้านดังกล่าวอยู่ทางตอนใต้ของหาดพัทยาโดยผลัดกันพักผ่อนเป็นงวดๆ ละ 1 สัปดาห์ และพักอยู่ที่บ้านพักดังกล่าว ด้วยเหตุการณ์เช่นนี้ จึงเป็นจุดเริ่มต้นของการมาท่องเที่ยวพัทยา และต่อมาพัทยาได้เปลี่ยนจากหมู่บ้านชายทะเลที่สงบมาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวตากอากาศที่ทันสมัย





อ่าวพัทยายามเย็น




ดังที่เห็นกันอยู่ในปัจจุบัน ก่อนเดือนพฤศจิกายน 2521 พัทยามีฐานะเป็นสุขาภิบาลนาเกลือ ซึ่งตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ.2499 มีพื้นที่เฉพาะตำบลนาเกลือ ต่อมาได้ขยายเขตไปถึงพัทยาใต้ เมื่อปี 2507 มีพื้นที่ในการปกครองดูแล ประมาณ 22.2 ตารางกิโลเมตร





ค่ำคืนที่อ่าวพัทยา




แต่เนื่องจากพัทยาได้เจริญเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมมากทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศ หน่วยการปกครองที่เป็นสุขาภิบาลอยู่เดิมไม่อาจจะบริหารงาน และให้บริการได้ทันกับความเจริญอย่างรวดเร็วได้ รัฐบาลจึงได้ตราพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการเมืองพัทยา พ.ศ.2521 ขึ้น ด้วยผลแห่งพระราชบัญญัตินี้ จึงได้ยุบสุขาภิบาลนาเกลือ และได้จัดตั้งเมืองพัทยา





ค่ำคืนที่อ่าวพัทยา




เมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2521 เป็นรูปการปกครองท้องถิ่น รูปแบบพิเศษ (City Manager) ผู้จัดการเมือง และให้เมืองพัทยามีฐานะเทียบเท่าเทศบาลนคร กระทั่งรัฐธรรมนูญราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 มีผลบังคับใช้ ได้กำหนดให้ผู้บริหารท้องถิ่นและสภาท้องถิ่น ต้องมาจากการเลือกตั้ง จึงยกเลิกพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการเมืองพัทยา พ.ศ. 2521 และตราพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการเมืองพัทยา พ.ศ. 2542 บังคับใช้ มีผลตั้งแต่วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2542





ชายหาดยามค่ำ





โรงแรมฮาร์กร๊อคจากชายหาด




...เรามาถึงพัทยาเป็นช่วงงานเฉลิมฉลองวันพ่อ หรือวันเฉลิมพระชนม์พรรษาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ เราพอดี สถานที่หลายแห่งเลยเตรียมประดับประดาด้วยไฟหลากสี การจุดพลุไฟ และการฉลองต่างๆมีมากมาย....





พลุไฟ 5 ธันวาคม





พลุไฟ 5 ธันวาคม




หาดพัทยายามค่ำคืนจึงเต็มไปด้วย สี แสง..... และที่เป็นส่วนหนึ่งของพัทยาในปัจจุบันคือชาวต่างชาติ และสิ่งที่คู่กันคือผู้หญิง การเดินบนชายหาดพัทยาในยามค่ำคืน จึงเจอสองสิ่งที่ว่านั้นตลอดแนวถนนด้านชายหาด...

โอหนอ พัทยา เมืองที่ไม่มีวันหลับ แม้วันนี้เศรษฐกิจกำลังมีปัญหา แต่ทุกสิ่งอย่างในพัทยาก็ยังหมุนไปดั่งวันวาน แม้จะลดความคึกคักลงบ้าง เนื่องจากสนามบินซึ่งเป็นทางผ่านเข้ามามีปัญหาก็ตาม... แต่พัทยาก็ยังเป็นดินแดนที่มีความหวังสำหรับชีวิต ของบางคน บางกลุ่ม..... แสงสีของพัทยาวันนี้ ยังยั่วยวนให้หลายคน อยากมาเยี่ยมเยือน ยังเป็นแสงแห่งความหวังของบางชีวิต....





พลุไฟ 5 ธันวาคม




หลายชีวิตมาเริ่มต้นได้ที่นี่ แต่อีกหลายชีวิตก็มาจบลงที่นี่..... พัทยาจึงเป็นทั้งผู้ให้ และผู้ทำลาย..... สรรพสิ่งที่เวียนวนบนโลกใบนี้จึงควรเรียนรู้จากที่พัทยา ว่า "เป็นสวรรค์ หรือนรก" ของคนเดินดินกันแน่..




พลุไฟ 5 ธันวาคม







ยินดีต้อนรับสู่หาดบางแสน




ชุมชนบางแสน

อยู่ทางตอนใต้ของชุมชนแหลมแท่น เป็นหาดทรายที่มีความลาดชันน้อย ยาวจากแหลมแท่นไปจรดเขตบางพระ มีความยาวประมาณ 5 กม. เมื่อ 50-60 ปี ที่ผ่านมามีบ้านเรือนอยู่ไม่ถึง 20 หลังคาเรือน ประกอบอาชีพด้านการประมงเล็กๆ ใช้วิธี ตก และดัก ด้วยเครื่องมือง่ายๆ มีเรือขนาดเล็กจับปลาไกลสุดถึงเกาะสีชัง จับได้แต่พอบริโภคในครัวเรือน ที่เหลือก็นำไปขายที่ตลาดหนองมน ประมาณปีพ.ศ.2490 บางครอบครัวได้เปลี่ยนอาชีพ ไปทำเรือใบให้นักท่องเที่ยวเช่า แต่ประมง ก็เป็นอาชีพ ที่นิยมที่สุดของชุมชนบางแสนเรื่อยมาจนช่วงที่น้ำมันขึ้นราคา และปัญหาเศรษฐกิจทางทะเล บางครอบครัวได้เปลี่ยนไปทำอาชีพอื่น เช่นโรงแรม รวมทั้งบ้านจัดสรร





เตียงผ้าใบริมชายหาด




จนถึงปัจจุบัน ชุมชนบางแสนได้พัฒนาไปอย่างรวดเร็ว บริเวณชายหาดได้รับการพัฒนาอย่างมีระบบ มีการวางแผนที่ชัดเจน โดยเทศบาลเมืองแสนสุข ซึ่งถูกกำหนด ให้เป็นเมืองท่องเที่ยว ได้เข้าไปจัดระเบียบการใช้พื้นที่ การพัฒนาเริ่มแรก ทางเทศบาลฯได้ทำการย้ายชุมชนสลัมออกจากพื้นที่ชายหาด และได้จัดซื้อที่อยู่อาศัย ให้แก่ชุมชนสลัมใหม่ หลังจากนั้นได้กำหนดพื้นที่ต่างๆ โดยแบ่งเป็น พื้นที่เพื่อการผักผ่อน, การเล่นน้ำทะเล, การเล่นกีฬาทางน้ำ, พื้นที่สำหรับจำหน่ายของที่ระลึก, พื้นที่สำหรับขายอาหาร, ทางเดินเท้า, ทางรถจักรยาน, ที่จอดรถ รวมทั้งการรักษาความสะอาด การพัฒนา และรณรงค์ด้านสิ่งแวดล้อม การรักษาความปลอดภัย ฯลฯ





หาดบางแสนยามเช้า




มีการจัดกลุ่มผู้ประกอบการ เพื่อให้เป็นที่น่าดึงดูดใจแก่นักท่องเที่ยว จากนั้นได้ปรับปรุงสภาพภูมิทัศน์ของชายหาดบางแสน โดยปลูกต้นมะพร้าวตลอดแนวชายหาดบางแสน จนเป็นเอกลักษณ์ ของชายหาดบางแสน และเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญ สร้างรายได้ ให้แก่ประชาชนในเขตเทศบาลเมืองแสนสุขอย่างทั่วถึงอย่างเป็นระบบ เมื่อเทศบาลเมืองแสนสุข ได้เข้าไปจัดระเบียบการใช้พื้นที่เป็นสัดส่วน คือ มีการกำหนดพื้นที่เพื่อผักผ่อน เล่นน้ำ เล่นกีฬาทางน้ำ ขายของที่ระลึก ขายอาหาร ทางเดินเท้า ที่รถจักรยานที่จอดรถ รวมทั้งการรักษาความสะอาด การพัฒนาด้านสิ่งแวดล้อม การรักษา ความปลอดภัย ฯลฯ มีการจัดกลุ่มผู้ประกอบการ ปัจจุบันเป็นแหล่งท่องเที่ยว ที่มีความสำคัญ และ เป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญแห่งหนึ่งของประชาชน ในเทศบาลเมืองแสนสุข.....





ชายหาดบางแสนยามเช้า




วันนี้ที่บางแสน

หาดบางแสนวันนี้ เนืองแน่นไปด้วยผู้คนที่มาพักผ่อน โดยเฉพาะในวันหยุด เตียงผ้าใบตั้งเรียงเป็นแถวหลายแถว จนนักท่องเที่ยวไม่สามารถมองเห็นทะเลได้เลย ถ้าไม่ผ่านร่มและเตียงผ้าใบเหล่านั้นลงไปจนถึงทะเล ซึ่งก็มีพื้นที่ให้แก่นักท่องเที่ยวเพียงเล็กน้อย

ถ้าชายหาดเหล่านนี้เปิดกว้างเป็นธรรมชาติดังเคย โดยให้ร้านค้าตั้งอยู่เหนือถนนขึ้นมาคงจะดีไม่น้อย .... บรรยกาศการเล่น ฟุตบอล หรือวอลเล่ย์บอลชายหาด คงมีให้เห็นเป็นกลุ่มๆ นอกจากเตียงผ้าใบที่เบียดบังพื้นที่หาดอย่างเช่นปัจจุบัน..





รอผู้มาเที่ยว




ผู้เขียนเคยไปเที่ยวชายหาดที่ดานัง ซึ่งมีความยาว 6 กม. (เคยเล่าไว้ในทริปเวียดนาม) ซึ่งเป็นหาดทรายที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี ไม่มีสิ่งปลูกสร้างหรือแม้แต่เตียงผ้าใบไปจับจองให้เป็นที่ระเกะระกะ การชมทิวทัศน์ชายทะเลของนักท่องเที่ยว..... เขาบอกเราว่าหาดนั้นได้รับการจัดอันดับว่าเป็นชายหาดอนุรักษ์อันดับที่ 6 ของโลกเชียวล่ะ

บ้านเราคงเหลือลักษณะแบบที่ว่านั้นไม่มากเท่าไหร่ ส่วนมากจะเป็นแหล่งธุระกิจมากกว่า ยังดีที่มีหาดอย่าง แม่รำพึง หรือหาดที่หน้าฐานทัพเรือสัตหีบ พอให้เห็นอยู่.....


เมื่อไหร่ที่ธุระกิจเข้ามาเกี่ยวข้องกับธรรมชาติมากๆ สิ่งที่ตามมาคือความสะอาด ที่จำเป็นอย่างยิ่งที่สถานที่เหล่านั้นต้องให้การเอาใจใส่เป็นอย่างดี เมื่อเราเที่ยวสิ่งที่เอาไปคือความทรงจำ อันที่จริงการฝึกวินัยสำหรับการเที่ยวชมสถานที่สาธาณะ เช่นน้ำตก ชายหาด และอุยานต่างๆ ควรเข้มงวดมากขึ้น การทิ้งขยะในสถานที่เหล่านั้นจึงไม่เป็นสิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง.... ผู้เขียนเคยไปเดินเที่ยวในสวนสาธาณะในญี่ปุ่น มีนักท่องเที่ยวบางคนทำเศษกระดาษตก คนที่เดินตามมาจะช่วยเก็บให้ทันที นั่นแสดงว่าทุกคนที่นั่น เขาคำนึงถึงสิ่งเหล่านี้เป็นอย่างมาก ความประทับใจในวันนั้นทำให้ผู้เขียนอยากเห็นมันเกิดขึ้นในเมืองไทยที่สุด..

การรักษาแหล่งท่องเที่ยวเหล่านั้นจึงเป็นของทุกคน แต่ที่สุดของที่สุด แหล่งท่องเที่ยวต่างๆเหล่านั้น ควรเป็นสถานที่ของคนไทย และมนุษยชาติโดยรวม หาใช่เป็นสถานที่ของคนใดคนหนึ่งไม่...




ลอยล่อง




หลากหลายอารมณ์จากการได้สัมผัสชายทะเล และเมืองท่องเที่ยวชายทะเลทั้งพัทยา และบางแสนจึงขอจบตอนไว้เพียงแค่นี้.... ขอเพียงว่าพื้นที่สาธาณะนั้น เป็นของเราคนไทยทุกคน ฉะนั้นผู้ที่เกี่ยวข้องทุกคนจึงควรสงวนที่เหล่านั้นไว้เป็นสถานที่พักผ่อนของทุกคนด้วย อย่าให้ธุรกิจมาเบียดบังความเป็นธรรมชาติเหล่านั้นไว้แต่เพียงบางกลุ่ม หรือบางคนเท่านั้น.


_____จบตอน_____

Create Date : 11 ธันวาคม 2551
Last Update : 10 กรกฎาคม 2556 23:11:48 น.		9 comments
Counter : 6664 Pageviews.
Share Tweet