จากตอนที่แล้วเราไปทานมื้อเที่ยงชมภูเขาไฟกูนุงบาร์ตูร์กันที่ระดับความสูง 1,717 เมตร มาแล้ว... วันนีี้เราจะพาท่านเดินทางกลับลงมาที่วัดน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ (Pura Tirta Empul) ที่ผู้คนชาวฮินดูในบาหลีและที่อื่นให้ความเคารพ และมาอาบน้ำเพื่อชำระร่างกายกันมากมายครับ

เข้าไปในไร่กาแฟ แต่เจอผลไม้นี้วางขายอยู่

แต่ในขณะเดินทางกลับลงจากเขาไปเราก็ผ่านไร่กาแฟ ที่ว่ากันว่ากาแฟแถวนี้รสชาดดีมากที่สุดในบาหลี หรือ อินโดนีเซีย การปลูกกาแฟของชาวบาหลีก็เหมือนกับที่อื่นๆที่เราท่านได้เคยเห็นมา คือปลูกตามเชิงเขา ดินที่ได้จากฝุ่นภูเขาไฟสีดำทำให้พืชพันธุ์บริเวณนี้งามดีเป็นพิเศษ

ไม่รู้ผลอะไร..ดอกสวยดีด้วย

การทำกาแฟที่นี่มีมากมายหลายอย่าง ตอนเขาพาไปชิมนั้นมีกาแฟชนิดต่างๆวางเรียงรายบนรูปภาพมากมายหลายชนิด (จำไม่ไหว) เขาให้ชาวคณะเราชิม ถ้าชอบแบบไหนก็ออร์เดอร์ได้จากร้านของเขาได้เลย ... ที่แปลกกว่านั้นคือกาแฟชะมดที่แพงหนักหนานั้น เขาเอาตัวชะมดมาให้ดูด้วย และเอาผลผลิตที่ได้จากขี้ชะมดมาโชว์ให้ดูเราดูอีกต่างหาก หลายๆคนบอกว่าชักไม่อยากทานการแฟแพงๆนี่ซะแล้วสิ

ชะมด...และผลผลิตขี้ชะมด

ปุราเตียร์ตาอัมปึล (Pura Tirta Empul)

วัดน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ มีบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใสสะอาดที่ผุดขึ้นจากใต้ดิน เป็นที่เคารพสักการะของชาวบาหลี เชื่อว่าพระอินทร์เป็นผู้ดลบันดาลให้เกิดน้ำพุ ชาวบาหลีเชื่อว่าถ้าได้มาอาบน้ำ จะเป็นสิริมงคลและขับไล่สิ่งเลวร้าย ทั้งยังรักษาโรคต่าง ๆ ทุกปีผู้คนนิยมเดินทางมาเพื่อชำระร่างกายให้บริสุทธิ์ ก่อนการอาบน้ำ จะมีการทำพิธีบูชาเทพเจ้าแห่งน้ำพุที่แท่นบูชา จะมาอาบน้ำพุศักดิ์สิทธิ์กันที่ ที่อาบน้ำโบราณ สร้างมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 10

ทางเข้าจะเจอรูปปั้นเทพองค์นี้ก่อน

ผู้คนที่เข้าไปในบริเวณวัด จะต้องนุ่งโสร่งหรือคาดเอวด้วยผ้าเหลือง

วัด Tirta Empul ตั้งอยู่ในส่วนของ Tampaksiring ใกล้ Gunung Kawi ประมาณ 39 กม. ทางตะวันออกของเมือง Denpasa ซึ่งเป็นเมืองหลวงของเกาะบาหลี ตัววัดล้อมรอบไปด้วยต้นไม้และสระน้ำใหญ่ที่ผุดขึ้นมาจากใต้ดิน

"ตำนานของบาหลีกล่าวว่า น้ำพุถูกสร้างขึ้นโดยพระอินทร์ เมื่อครั้งที่ต่อสู้กับกษัตริย์ชื่อ Mayadenawa ซึ่ง Mayadenawa นั้นทรงพลังมาก แต่ก็มากด้วยความชั่วร้ายเช่นกัน พระอินทร์จึงถูกส่งมาจากสวรรค์เพื่อกำจัด Mayadenawa แต่ Mayadenawa ก็สามารถใช้เล่ห์เหลี่ยมหลบหนีไปได้ ก่อนจะกลับมายังหมู่บ้านอีกครั้งแล้ววางยาพิษทหารของพระอินทร์ ทำให้พระอินทร์ต้องทำยาแก้พิษโดยต้องดำลงไปในดินและปักธง จากนั้นน้ำก็ไหลทะลักขึ้นมาเป็นน้ำพุนำมาเป็นยาแก้พิษให้ทหารทั้งหลายนั้นเอง"

แผ่นหินสลักในวัด

หอสักการะเทพเจ้า

น้ำผุดขึ้นมาจากบ่อนี้ที่ว่าพระอินทร์เป็นผู้สร้าง..แล้วส่งไปตามท่อให้ผู้คนอาบ

เข้าไปในบริเวณบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ ที่เล่ากันมาว่าพระอินทร์เป็นผู้สร้าง... น้ำที่ได้สัมผัสเป็นน้ำจืดสนิท ใสแจ๋วผุดขึ้นมาจากใต้ดิน (เหมือนที่เราเจอตามน้ำพุในบ้านเรา) น้ำจากบ่อผุดนั้นจะส่งไปตามท่อให้ชาวบ้านที่ศรัทธามาอาบ ส่วนเรานักท่องเที่ยวก็เอาบ้าง แค่เพียงชโลมศรีษะเพื่อเป็นมงคล

กระทงสำหรับไหว้วางอยู่ริมบ่อ

ที่บาหลีเราจะเจอกระทงที่เย็บด้วยใบจาก เปลือกต้นกล้วยหรือใบตองแบบนี้อยู่ทั่วไป ไม่เว้นแม้แต่หน้าร้านขายสินค้า ในกระทงนั้นจะมีทั้งอาหารและดอกไม้ ตามความเชื่อของชาวฮินดู ซึ่งพิธีกรรมแบบเดียวกันนี้ยังมีแถวๆภาคอีสานในเมืองไทยด้วยเช่นกัน แต่เป็นการทำเฉพาะพิธีที่สำคัญเท่านั้น ส่วนที่บาหลีนี้มีเป็นประจำวันครับ

พลังศรัทธา

ชาวบาหลีที่เป็นชาวฮินดูจะนับถือบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้มาก บางคนเอาแกลลอนมาใส่กลับภูมิลำเนาด้วยก็มี แต่ที่เห็นส่วนมากคือเข้าแถวเข้าไปอาบน้ำพุที่ไหลออกมาตามท่อนั้นๆ ซึ่งมีแบบเดียวกันนี้ทั้งหมด 3 บ่อเรียงกันจากต้นน้ำพุ ว่ากันว่าบ่ออาบน้ำนี้มีอายุร่วม 1000 ปีเลยทีเดียว

ในการอาบน้ำในบ่อนั้น ถ้าคุณผู้หญิงที่ถึงวันมาม่า เขาก็จะมีห้องอาบน้ำพิเศษแยกไปต่างหากนะครับ

พลังศรัทธา

ด้านในวัดกำลังทำพิธี (คล้ายๆรดน้ำมนต์)

ด้านนอกก็มีการบูชา

ด้านข้างวัดเป็นบ้านบุคคลสำคัญ..น่าจะเป็นประธานาธิบดีซูการ์โน่

ติดวัดเป็นแผงลอยหรือเขาเรียกว่าตลาดใหญ่พอสมควร ทัวร์ไทยเรียกตลาดนี้ว่า "ตลาดปราบเซียน" ที่ได้ชื่อว่าตลาดปราบเซียนก็เพราะใครที่ว่าแน่เรื่องการต่อแล้ว มาเจอที่นี่แล้วจะหนาว คือราคาของที่ตั้งไว้นั้นต้องต่อกันประมาณ 3 ใน 4 กันเลยทีเดียว ... แต่ร้านท้ายๆตลาดหรือใกล้ๆทางออกจะถูกกว่าร้านแรกๆมาก สินค้าบางตัวยังไม่ได้ต่อราคาเลย ก็ใกล้เคียงกับที่เราอยากซื้อซะแล้ว.. ส่วนสินค้าที่วางขาย เหมือนกับที่อื่นในบาหลี แต่ต้องดูที่คุณภาพหน่อยนะครับ

เราออกจากตลาดปราบเซียนซะเกือบใกล้มืด (ที่จริงเราต้องไปทานมื้อเย็น และชมพระอาทิตย์ตกน้ำที่ชายหาดนั้น) ฝนก็ตกด้วย เลยต้องใช้เวลาเดินทางนานพอควรก่อนที่จะถึงร้านอาหารซีฟู๊ดที่ริมหาด Jimbara .... ชายหาดจิมบาราที่ทอดยาวจากเหนือลงใต้ มองเห็นสนามบินงูห์ระ ไร อยู่ด้านข้าง และแสงไฟระระยิบระยับอยู่บนเขาทางด้านใต้ของหาด ร้านอาหารมากมายริมชายหาดที่ตั้งโต๊ะลงไปในหาดเกือบถึงทะเลเลยทีเดียว

ร้านริมหาด Jimbara ที่เราไปนั่ง

ร้านอาหารดูดีแทบทุกร้าน แต่เสียอย่างเดียว ห้องน้ำสำหรับลูกค้าน้อยไป ถ้ามีลูกค้ามากันเยอะๆ ต้องเข้าคิวยาวเหยียด อย่างเช่นวันนี้เป็นต้น (อันนี้ว่ากันตามที่เห็นในร้านที่เราไปครับ) หน้าโต๊ะอาหารจะมีเวทีแสดงรำของชาวบาหลี แต่งกายคล้ายๆระบำบารองที่เราไปชมมา

ภาพบรรยากาศของชายหาดยามค่ำ (จากเวป)

Jimbara เป็นชื่อหมู่บ้านชาวประมง และที่ตั้งของรีสอร์ทและโรงแรมระดับหรูมากมาย เช่นโรงแรม Intercontinental Hotel Bali, Four Seasons and Jimbaran Puri Bali... และอื่นๆอีกมากมาย หาด Jimbara อยู่ทางใต้ของสนามบินงูห์ระ ไร ณ ชายหาดแห่งนี้เคยโดนระเบิดพลีชีพเมื่อปี 2005.

ขณะที่นั่งทานอาหารอยู่นั้น ก็จะมีคณะดนตรีเปิดหมวกมาเสนอตัวเล่นเพลงให้เราฟัง โดยพวกนี้เขาจะสังเกตุดูว่าโต๊ะไหนพอมีเงินหน่อย ก็จะยกวงเข้าไป ซึ่งในวงก็มี 4 คน เป็นชาวฟิลิปินส์ ส่วนเพลงที่จะร้องก็ขึ้นอยู่กะสถานะการณ์ แต่เขาจะดูที่ผู้ฟัง อย่างโต๊ะเรานี้ก็เลือกเพลงยุค 60's มาร้อง 3 เพลง คือ Beatiful Sunday ของ daneil Boone และ Country Roads ของ John Denver และอีกเพลงคือ Guantanamera เป็นเพลงสเปน จำชื่อคณะดั้งเดิมไม่ได้

มีนักดนตรีเปิดหมวกมาเล่นเพลงสดๆให้ฟัง

ส่วนบางโต๊ะก็จะร้องเพลง Happy Birthday เป็นต้น บางครั้งก็เอาเพลงไทยมาร้องบ้าง (พี่ไทยเราคงไปจ่ายทริปไว้เยอะ) เมื่อร้องใกล้จะจบ 2 หรือ 3 เพลง ก็จะมีคนในคณะเดินเปิดหมวกรับบริจาคตามโต๊ะ ก็แล้วแต่ศรัทธาครับส่วนมากก็อยู่ที่ 10,000 - 20,000 IDR ต่อคน ถ้าไม่มีเป็นเงินไทยก็ได้ครับ

บนเวทีมีการรำแบบบาหลี

ภาพบรรยากาศริมหาดจิมบาร่า (จากเวป)

อาหารทะเลย่าง...แต่รสชาดก็งั้นๆ

ค่ำนั้นได้เบียร์บินตัง (Bintang) ของอินโดไป 3 ขวดนอนหลับสบายไปเลยครับ ... ก่อนนอนมีเรื่องขำๆมาเล่าให้ฟัง คือตอนเรียกเด็กเสริฟชาวบาหลีมาสั่งเบียร์ ตอนแรกก็อิดอ๊อดไม่อยากมา แต่พอขวดแรกเราใส่เงินรูเปียส์ไปในมือ 10,000 ตอนหลังนี่ง่ายเลย แถมยังพาเพื่อมาเล่นกลโชว์อีกต่างหาก ... เบียร์บินตังนี่รสชาดไม่แรงเหมือนสิงห์บ้านเราครับ ถ้าซื้อตามร้านทั่วไปก็ประมาณขวดละ 25,000 IDR หรือประมาณ 60 บาท แต่ถ้าตามร้านแบบนี้ก็ตก 60,000 IDR ครับ (100 บาท = 40,000 IDR) .... หลับฝันดี

ลาด้วยภาพพลังศรัทธาภาพนี้ครับ