มาอัพบล๊อกอาทิตย์นี้ เป็นนช่วงหน้าฝนที่ออกไปเที่ยวไหนไม่ค่อยได้ เลยนำเรื่องราวจากด้านหนึ่งของความเป็นอยู่ของเพื่อนมนุษย์ในโลกมาให้ท่านผู้อ่านได้รับทราบกัน ในขณะที่เราท่านบางคน มีความเป็นอยู่ที่ดีเลิศ ทานมื้อเย็นบนภัตราคารอันเลิศหรู ไวน์ขวดละหลายแสนบาท แต่อีกซีกหนึ่งของโลก คนอีกหลายร้อยล้านคนยังมีความเป็นอยู่ที่อัตคัดแบบด้านล่างนั้น.... "ท่านๆคิดว่านี่คือบุญ-กรรม หรือความโชคร้ายกันล่ะ"

ผมจะสรุปประเด็นที่สำคัญไว้ให้ ส่วนข้อความใต้ภาพผมคงจะปล่อยไว้เดิมๆแบบนั้น เพื่อไม่ให้คุณๆเสียอรรถรสในการอ่านคำบรรยายจากเจ้าของเดิมครับ



The level of economy in countries around the globe is not even. It is somewhere very high and somewhere very low. GDP, literacy rate and employment rate are several parameters of a country to determine the level of its economy.

According to a report of the United Nations, hunger causes the death of about 25,000 people everyday. Unfortunately, the number of children is greater than that of adults. Consider several facts of income disparity between rich and poor nations to measure the cleavage between the haves and the haves not. The combined income of the world’s richest individuals leaves far behind that of the poorest 416 million. 982 million out of 4.8 billion people in the developing world live on $1 a day. Another 2.5 billion live on below $2 a day. 40% of the poorest population made up 5% of world income while 20% of the richest population made up 75% of global income in 2005.

A country with a GDP per capita of $765 dollars or less is defined as a low-income or poor country. You may wonder why poor countries remain poor. Some interrelated factors like geography, industrialization, colonialism, education, resources, infrastructure, overpopulation, investment, government and debt make poor countries remain the heavy foot of poverty.

Look into the fragile features of the ten poorest countries of the world.

จากความเป็นอยู่ที่แตกต่างกันของผู้คนในโลก ไม่ว่าจะเป็นผลมาจากผลผลิตมวลรวม อัตราการอ่านออกเขียนได้ หรืออัตราการจ้างงานก็ตาม นั่นคือตัวชี้วัดที่บ่งบอกถึงเศรษฐกิจของประเทศนั้นๆ จากรายงานขององค์การสหประชาชาติพบว่า ได้มีผู้หิวโหยได้เสียชีวิตไปประมาณวันละ 25,000 คน ซึ่งในจำนวนนั้นมีเด็กมากว่าผู้ใหญ่....

982 ล้านคนของประชากรจาก 4.8 พันล้านคนในประเทศกำลังพัฒนา มีความเป็นอยู่ด้วยเงินเพียงวันละ 1 เหรียญสหรัฐ และกว่า 2.5 พันล้านคนก็มีรายได้แฉลี่ยน้อยกว่าวันละ 2 ดอลลาร์สหรัฐ ประชากรยากจน 40% มีรายรับรวมกันเพียง 5 % ของรายได้รวมของโลก ขณะที่ 20%ของคนรวยมีรายรับถึง 75% ของรายได้รวม ในปี 2005.

ประเทศที่ประชากรมีรายได้เฉลี่ยต่อหัวต่อปี 765 ดอลลาร์สหรัฐ หรือน้อยกว่า ถูกกำหนดว่าเป็นประเทศยากจน....


ต่อไปนี้คือ 10 อันดับประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก



10. Ethiopia (GDP – per capita: $700)






Ethiopia ranks 170 out of 177 the poorest countries on the Human Development Index (UNDP HDI 2006). Half of its GDP depends on agricultural activity. The agricultural sector suffers lowdown because of poor cultivation techniques and frequent drought. 50% of its population 74.7 million bears the burden of poverty and 80% lives on bread line. 47% of males and 31% of females are literate. Some parts of Ethiopia run a high risk of hepatitis A, hepatitis E, typhoid fever, malaria, rabies, meningococcal meningitis and schistosomiasis.

เอธิโอเปีย. อยู่ในอันดับที่ 170 จาก 177 ของดัชนีประเทศยากจน ครึ่งหนึ่งของผลผลิตมวลรวมขึ้นอยู่กับภาคการเกษตร ผลผลิตในภาคการเกษตรที่ต่ำลงเพราะเทคนิคการเพราะปลูกที่ล้าสมัย และขึ้นอยู่กับฟ้าฝนด้วย 50% ของประชากร 74.7 ล้านคนมีความยากจน 80% อาศัยอยูด้วยการรับแจกอาหาร ผู้ชายเพียง 47 % และผู้หญิง 31 % ที่สามารถอ่านออกเขียนได้ บางส่วนของเอธิโอเปียมีความเสี่ยงต่อ ตับอักเสบ A, ตับอักเสบ E, ไข้ไทรอยด์, มาลาเรีย, โรคพิษสุนัขบ้า, เยื่อหุ้มสมองอักเสบม และ schistosomiasis

รายได้ต่อหัวต่อปี 700 เหรียญสหรัฐ.


















09. Niger (GDP – per capita: $700)




Niger with a population of 12.5 million is one of the ten poorest countries in the world. Drought is a common natural calamity in Niger. It often undergoes a phase of severe food crisis. 63% of its total population lives on below $1 a day. Adult literacy rate is as low as 15%. Life expectancy spans up to 46 years. A number of people die of hepatitis A, diarrhea, malaria, meningococcal meningitis and typhoid fever.

ไนเจอร์. มีประชากร 12.5 ล้านคนเป็นหนึ่งในประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก ฝนคือสาเหตุสำคัญใประเทศไนเจอร์ที่ทำให้เกิดสภาพการขาดแคลนอาหาร 63% ของประชากรมีความเป็นอยู่จากเงินที่ได้รับต่ำกว่า 1 เหรียญสหรัฐต่อวัน ผู้ใหญ่สามารถอ่านออกเขียนได้เพียง 15% ช่วงอายุของประชากรประมาณ 46 ปี ผู้คนส่วนมากเสียชีวิตจาก ตับอักเสบ A, ท้องร่วง, มาลาเรีย, ไข้สมองอักเสบ, และไข้ไทรอยด์

รายได้ต่อหัวต่อปี 700 เหรียญสหรัฐ.






อพยบหนีความยากจน







08. Central African Republic (GDP – per capita: $700)




“Rebel in northern Central African Republic”




The Central African Republic ranks 171 as a poor country. Agriculture is the backbone of its unstable economy. Life expectancy of its meager population 4.3 ranges from 43.46 to 43.62 years. 13.5% of its population is at risk of AIDS.

สาธารณรัฐอัฟริกากลาง อยู่ในลำดับที่ 171 ของประเทศยากจน เกษตรกรรมคือกระดูกสันหลังของเศรษฐกิจที่นี่ ช่วงอายุของประชากรประมาณ 43.46 - 43.62 ปี 13% ของประชากรมีความเสี่ยงกับการเป็นโรคเอดส์

รายได้ต่อหัวต่อปี 700 เหรียญสหรัฐ.






“Boy in front of destroyed homes in Ngaoundaye, Central African Republic.
Since early 2007, the troubled region has been caught up in fighting
between APRD rebels and government troops.” – hdptcar







ที่ตั้งของเซ็นทรัลอัฟริกัน







07. Guinea-Bissau (GDP – per capita: $600)




“Africa, Guinea-Bissau, Bijene, January 2005.
Mbemba Djaló, 13 years young, earns some extra cash after school,
running his little shop at the veranda of an abandoned colonial house.
Photography by Ernst Schade” – ernst schade




The rank of Guinea Bissau as a poor country is 172. Farming and fishing are the only pillars of its economy. The level of income is not even in all parts of the country. About 10% of its adult population is at risk of HIV.

กีนี บิสเซา. ประเทศยากจนอันดับที่ 172 การทำไร่และการประมงคือเสาหลักของเศรษฐกิจ รายได้ของประชากรไม่เท่ากันในแต่ละภาคส่วนของประเทศ ประมาณ 10% ของผู้ใหญ่มีความเสี่ยงต่อการเป็น HIV.

รายได้ต่อหัวต่อปี 600 เหรียญสหรัฐ.




ที่ตั้งกีนี บิสเซา








06. Union of the Comoros (GDP – per capita: $600)






Population growth and unemployment at a high rate are responsible for the poor economy of Union of the Comoros. Population density at a rate of 1000 per square km in agriculture zones may result in an environmental crisis. Agricultural contribution to its GDP is 40%. The low level of education has raised the level of labor force. Economy mainly depends on foreign grants.

สหภาพโคโมโรส ประชากรที่ไม่มีงานทำมีอัตราส่วนที่สูง เป็นผลต่อเศรษฐกิจโดยรวมของสหภาพคอมอรอส และด้วยประชากรที่มีจำนวน 1000 คนต่อ ตร.กม. ในพื้นที่การเกษตร อาจเป็นผลทำให้สภาพแวดล้อมวิกฤติ ภาคการเกษตรส่งผลถึงผลผลิตมวลรวมราว 40% ระดับการศึกษาที่ต่ำก็ส่งผลถึงระบบแรงงานด้วย ความเป็นอยู่ของผู้คนขึ้นอยู่กับเงินช่วยเหลือจากนานาชาติ.

รายได้ต่อหัวต่อปี 600 เหรียญสหรัฐ.




โคโมโรส







05. Republic of Somalia (GDP – per capita: $600)



“Sixteen million people in eastern Africa are in need of emergency food aid
and the threat of starvation is severe, according to FAO’s latest report
on the Food Supply Situation and Crop Prospects in sub-Saharan Africa.”
– ☠ ● qυєєη σƒ яσ¢к ● ☠




Agriculture is the base of the economy of Republic of Somalia in the Horn of Africa. Nomads and semi-nomads comprise a major part of the population. Rearing livestock is the primary source of livelihood for them. The small agricultural industry contributes 10% to its GDP.

สาธารณรัฐโซมาเลีย ภาคการเกษตรคือหัวใจสำคัญของเศรษฐกิจของโซมาเลียที่อยู่ทางใต้ของอัฟริกา ประชากรที่กึ่งเร่ร่อน และเร่ร่อน เป็นกลุ่มผู้คนส่วนใหญ่ของประเทศ การเลี้ยงประศุสัตว์เป็นอาชีพหลักของพวกเขา อุตสาหกรรมทางการเกษตรให้ผลผลิตมวลรวมเพียง 10% ของทั้งหมด.

รายได้ต่อหัวต่อปี 600 เหรียญสหรัฐ.






“Mogadishu. October 2004. View of Mogadishu north.
Mogadishu is the place where effects of the conflict are more striking.
There are arround 400.000 internally displaced persons.
Access to health structures is quite impossible for the danger to circulate in the streets
where combats are on-going and all type infrastructures have disapeared:
water, sanitation, schools… The absence of state during more than 13 years has made impossible
any investment in public structures. It is estimated that around 72% of Somalia’s population
lacks access to basic healthcare services and the healthcare system is in ruins.”
– abdisalla













04. The Solomon Islands (GDP – per capita: $600)




“Solomon Islands Tsunami — Minister whose church was washed away”





The Solomon Islands is a country in Melanesia. Fishing holds its domestic economy. Above 75% of the labor class, is involved in fishing. Timber was the main product for export until 1998. Palm oil and copra are important cash crops for export. The Solomon Islands are rich in mineral resources like zinc, lead, gold and nickel.

หมู่เกาะโซโลมอน เป็นประเทศใน เมละนีเซีย (อยู่ตอนเหนือของออสเตรเลียใกล้ฟิจิ...wicsir) เศรษฐกิจขึ้นอยู่กับการประมง กว่า 75% ของแรงงานจะเกี่ยวข้องกับการประมง ไม้คืออุตสาหกรรมหลักมาจนถึงปี 1998 น้ำมันปาล์กับมะพร้าวคือผลิตผลหลักในการส่งออก หมู่เกาะโซโลมอล มีแร่ธาตุมากมาย เช่น สังกะสี ตะกั่ว ทองคำ และนิเกิ้ล

รายได้ต่อหัวต่อปี 600 เหรียญสหรัฐ.




โซโลมอนไอซ์แลนด์








03. Republic of Zimbabwe (GDP – per capita: $500)




“The expression on these guys faces says a million things,
weak from hunger and too poor to own shoes or have a shirt to wear.
This is all because of the tyrant they call a president.
A beautiful country ruined because of one mans greed. ” – Mr Sean





Republic of Zimbabwe is located between the Limpopo and Zambezi rivers in the south of Africa. Its economy suffers a slowdown due to supply shortage, soaring inflation and foreign exchange shortage. Zimbabwe’s involvement in the Democratic Republic of the Congo left its economy fragile. The worst consequence of the knelt-down economy is unemployment that is as high as 80%.

สาธารณรัฐซิมบัพเว ตั้งอยู่ระหว่าง แม่น้ำ Limpopo และ Zabezi ในอัฟริกาใต้ เศรษฐกิจที่หยุดชะงักและเสียหายเนื่องมาจากอัตราเงินเฟ้อที่พุ่งขึ้น รวมไปถึงการขาดแคลนเงินตราต่างประเทศด้วย ซิมบัพเวได้รับผลกระทบจากเศรษฐกิจที่อ่อนแอของสาธรณรัฐประชาธิปไตยคองโกด้วย ผลจากการทรุดตัวของเศรษฐกิจนี้ ทำให้อัตราการตกงานของประชากรสูงถึง 80%.

รายได้ต่อหัวต่อปี 500 เหรียญสหรัฐ.







“March, 5, 2008. The Zimbabwean currency tumbled to a record 25 million dollars for a single US dollar”






ที่ตั้งของซิมบัพเว







02. Republic of Liberia (GDP – per capita: $500)




“MONROVIA, LIBERIA – NOVEMBER 12, 2006 :
Young Liberian boy standing on Randal street in Monrovia looks through a hole
in a garbage filled car that has been turned on its side and salvaged fro spare parts.
( Photo by: Christopher Herwig )” – herwigphoto.com





Republic of Liberia on the west coast of Africa is one of the ten poorest economies across the globe. A decline in the export of commodities, the flight of many investors from the country, the unjust exploitation of the country’s diamond resource, looting and war profiteering during the civil war in 1990 brought the economy of the country to its knees. External debt of the country is more than its GDP.

สาธารณรัฐไลบีเรีย ตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของอัฟริกา ซึ่งเป็น 1 ใน 10 ของประเทศยากจนที่สุดในโลก เพราะการส่งออกพืชผลที่ลดลง, นักลงทุนหนีออกจากประเทศ, การแสวงหาผลประโยชน์อย่างไม่ยุติธรรมจากทรัพยากรเพชรในประเทศ, ขโมย, และการค้ากำไรเกินควรในระหว่างสงครามกลางเมือง ในปี 1990 ทำให้เศรษฐกิจของประเทศทรุดตัว ทำให้มีการกู้เงินจากต่างประเทศมีมากกว่าผลผลิตมวลรวม.

รายได้ต่อหัวต่อปี 500 เหรียญสหรัฐ.







“Liberia: Government child soldiers,Ganta;
on the back of their truck is an anti-aircraft gun. © Teun Voeten, 2003.
Liberia’s decade-long civil war was fuelled by weapons imported in to the country
in violation of a UN arms embargo. Shipments over three months in 2002
from a Serbian security company, for example, brought in enough bullets
to kill the entire population of Liberia.” – controlarms






ไลบีเรีย







01. Republic of the Congo (GDP – per capita: $300)




“This picture shows what Kinshasa is: full of contradictions.
The beauty of the sunlight, nature, happy people contrasts with the filth on the streets,
disorganisation, poverty… These two persons seem to stand there, in the middle of all that.
Can they push the country forward… Are they part of a generation that
will one day live in a modern Democratic Republic of Congo,
freed of all suffering and pain?” – fredogaza





Republic of the Congo in Central Africa is the last at the bottom of the economic heaps. Depreciation of Franc Zone currencies, incredibly high levels of inflation in 1994, eruption of the civil war, and continuation of armed conflict and slumping oil price in 1998 broke down the economy of the country.

สาธารณรัฐคองโก ในอัฟริกากลางเป็นประเทศที่ยากจนที่สุดของโลก เพราะการเสื่อมค่าของเงินแฟรงโซน, อัตราเงินเฟ้อในระดับสูงในปี 1994, ความวุ่นวายในสงครามกลางเมือง, การรบพุ่งอย่างต่อเนื่อง และราคาน้ำมันที่ตกต่ำในปี 1998 ได้ทำลายเศรษฐกิจของประเทศลง.

รายได้ต่อหัวต่อปี 300 เหรียญสหรัฐ.










“A group of ‘kotelengana’, or former child soldiers, in DRC” – War Child UK




GDP – per capita (PPP) 2008 Country Ranks
SOURCE: CIA World Factbook 2008

ที่มา : //www.hottnez.com/the-10-poorest-countries-of-the-world/ (online July 16, 2010)



ขอบคุณที่ตามอ่านครับ


_________ END _________