ทริปนี้ดองไว้ตั้งแต่ปีที่แล้วแล้วครับ ไม่ได้มีเวลาเอาลงบล๊อกซักที ช่วงนี้เลยปีมานิดหนึ่ง เมื่อนับจากวันที่ไปที่นั่นมา แต่พระธาตุที่จะพาไปนี่ก็ยังคงน่าศึกษาเหมือนเช่นเคย แม้จะไปมาแล้วนานกี่ปีก็ตาม.

เราเดินทางไปงานนมัสการพระธตุนาดูน ปี 2554 ในวันสุดท้ายพอดี คืองานในปีนั้นเขาจัดกันตั้งแต่ วันที่ 12 กุมภาพันธุ์ - 20 กุมภาพัธุ์ 2554 ซึ่งก็ทันงานพอดี ซึ่งปกติเขาก็จะมีงานในช่วงนี้ครับคือประมาณกลางเดือนกุมภาพันธุ์ถึงประมาณช่วงกลางเดือนมีนาคม ซึ่งจะเป็นช่วงที่มีผู้คนมากมายเดินทางไปที่นั่น

ด้านหน้าองค์พระธาตุ

พระธาตุนาดูน


เป็นโบราณวัตถุที่มีอายุมากว่า 1,300 ปี ขุดพบเมื่อวันที่ 8 มิถุนายน 2522
บนที่นาของนายทองดี ปะวะภูตา ราษฏรบ้านนาดูน ต.นาดูน อ.นาดูน
จังหวัดมหาสารคาม การค้นขุดค้นพบตอนแรก ขุดได้โดยคนหลายกลุ่มคน
แต่เมื่อเจ้าหน้าที่หน่วยศิลปากรที่ 7 ขอนแก่น ได้ติดตามวัตถุในส่วนที่เกี่ยวข้องกัน จากส่วนหนึ่งที่ขุดได้ ก็สามารถนำมารวมกัน ปรากฏว่า ต่อเข้ากันได้รูปทรงเหมาะสมกันดีมาก มีการพิสูจน์อีกครั้งว่าสถูปนี้ใช้สำหรับบรรจุสิ่งใด ผลการตรวจพิสูจน์รายละเอียดวัตถุโบราณชิ้นนี้แล้ว ลงความเห็นว่าเป็นสถูปที่ใช้บรรจุพระสารีริกธาตุ ลักษณะสถูปทำด้วยทองสำริด มีส่วนประกอบ 2 ส่วนคือ

1.ส่วนยอด มีลักษณะ เป็นปล้องไฉน จำนวน 2 ปล้อง ส่วนบนสุดเป็นปลียอดกลม

2. ตัวสถูปทำด้วยทองสำริด มีลักษณะคล้ายระฆัง หรือโอคว่ำ ส่วนยอดของ
ตัวสถูป จะรับเข้ากับส่วนล่างสุดของส่วนยอดพอดี ในการขุดครั้งนั้น ชาวบ้าน รวมทั้งผู้คนทั่วสารทิศ ขุดได้พระพิมพ์ต่าง ๆ ได้หลายสิบกระสอบ และในปัจจุบันวัตถุเหล่านั้น บูชากันราคาระดับต้น ๆ ของเมืองไทย

ไหว้พระที่นี่ก่อน

ถ่ายจากมุมทางวัด ผ่านร้านค้าในงาน

รอบๆพระธาตุ พร้อมพระพิมพ์ที่อยู่ตามฐาน

"พระพิมพ์ดินเผาที่เมืองนครจัมปาศรีหรือนาดูน มีรูปทรงเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า และรายละเอียดของพุทธศิลปะอื่นๆ ไม่ผิดเพี้ยนไปจากพระพิมพ์แบบพระปฐมแต่อย่างไร

นอกจากนี้ยังปรากฏว่า มีอักษรคฤนถ์หรือขอมโบราณ (ปัลลวะ) จารึกอยู่เช่นนั้น อักษรดังกล่าวนั้นมีข้อความแสดงถึงผู้สร้างพระพิมพ์ พร้อมทั้งเจตนาในการสร้างด้วย ภาษาที่จารึกคือภาษาขอมและภาษามอญโบราณ และคำจารึกที่เป็นมอญโบราณนี้มีหลักฐานชัดเจนอยู่ในสมัยทวารวดี ประมาณ พ.ศ.1600

และพระพิมพ์กรุนาดูนนี้เองไปสอดคล้องกับพระพิมพ์สมัยก่อนสุโขทัย-เชียงแสน ซึ่งอาจาย์จิตร บัวบุศย์ กล่าวว่า เป็นฝีมือของศิลปินอินเดีย สกุลศิลปะคุปตะ ศิลปินในสกุลนี้ได้เดินทางร่วมกับคณะสงฆ์มาสร้างสรรค์ศิลปะในสุวรรณภูมิ ประมาณ พ.ศ.900-1200 สกุลศิลปะอินเดียใต้ ปาละวะ และจาลุกยะ ประมาณ พ.ศ.1000-1300 ปรากฏเจดีย์ โบสถ์พระพุทธรูป และพระโพธิสัตว์ สกุลศิลปะดังกล่าวพบทั่วไปตามซากเมืองโบราณในดินแดนสุวรรณภูมิ

จากศิลปะของพระพิมพ์นี้ เราอาจกำหนดอายุของเมืองนครจัมปาศรีได้ว่าคงเจริญรุ่งเรืองอยู่ในระหว่างปี 900-1300 หรือใกล้เคียงกันนั้นเอง"
(อ่านเพิ่มเติม)

รวมภาพในงาน

ขนมที่วางขายในงาน

นอกเรื่องนิดๆ...เป็นธรรมดาของงานวัดทั่วไปในเมืองไทย จะมีการออกร้านขายของกินต่างๆมากมาย ช่วงนี้เป็นช่วงแรกๆที่เจ้า "ไข่มดแดง" จะออก (ปกติจะมีในช่วงเดือน มีนา - เมษา) และอีกอย่างเจ้าผักหวานป่านี่ก็เพิ่งจะออกด้วยเช่นกันครับ

ของสองสิ่งนี่คู่กันสำหรับอาหารโปรดของเราชาวอีสาน เขาจะเอามาแกงใส่กัน คล้ายๆแกงส้มภาคกลาง โดยใส่มะขามเปียกเข้าไปนิด ทำให้รสชาคได้เปรี้ยวมะขาม เติมสดๆด้วยผักหวานป่า และมันๆแซ็บๆด้วยไข่มดแดงที่เติมลงไป บางคนใส่ปลาย่างเข้าไปด้วย... อร่อยสุดๆครับ แถมหากินยากด้วยนะจะบอกให้

ไข่มดแดงนี่ยังใช้ประกอบอาหารอื่นๆอีกมากมาย ไม่ว่าเติมลงไปในต้มยำปลา หมกเห็ด (เห็ดหมกด้วยใบตองและเติมไข่มดแดงเข้าไปแล้วเอาไปนึ่งให้สุก) และอีเมนูที่เด็ดๆของไข่มดแดงคือ "ยำไข่มดแดง" หรือที่รู้จักในภาษาถิ่นคือ "ก้อยไข่มดแดง" ครับ เมนูตามฤดูกาลเหล่านี้คุณๆจะทานได้ตามร้านอาหารอีสานทั่วไป

ผักหวาน และไข่มดแดง

การเดินทางสู่ พระธาตุนาดูน

จากตัวเมืองมหาสารคาม โดยใช้เส้นทางหมายเลข 2040 ผ่านอำเภอแกดำ อำเภอวาปีปทุม แล้วเลี้ยวขวาเข้าทางหลวงหมายเลข 2045 ถึงอำเภอนาดูน ทางลาดยางตลอด ห่างจากตัวเมืองประมาณ 65 กิโลเมตร

ถ้ามาจาก กทม. ถึง อ.บ้านไผ่ แล้วเลี้ยวขวาตามทางหมายเลข 23 ไป อ.บรบือ (ทางสี่เลนส์)
จากนั้นเข้าตัวเมืองบรบือ แล้วออกไปทาง อ.นาเชือกตามทางหมายเลข 219 ประมาณ 32 กม.
จาก อ.นาเชือกใช้เส้นทางหมายเลข 2381 ไป อ.นาดูน ประมาณ 30 กม.

ลาด้วยภาพนี้ครับ