หลังจาก 3 วันผ่านไปการตรวจรับงานเราสิ้นสุดลงและบรรลุเป้าหมายที่วางไว้ เรามีเวลาเหลืออีกวันเพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับเมืองไทย.. ทางบริษัทผู้ผลิตได้ช่วยจัดรถแวนให้เราหนึ่งคัน โดยให้พนักงานชาวลาวที่ทำงานอยู่กับบริษัท และอาศัยอยู่ในเมืองเรดเดียร์ (Red Deer) ให้ช่วยขับรถพาเราไปชมความงามของเทือกเขาร็อกกี้ หรือ Canadian Rockies (ซึ่งถ้าไม่ได้น้องเขา เราคงไม่ได้มีภาพต่อไปนี้มาให้ชมเป็นแน่...ต้องขอขอบคุณน้องๆทุกคน ณ ที่นี้ด้วย) เดี๋ยวตอนสุดท้ายจะเล่าถึงน้องๆคนลาวที่น่ารักที่ Red Deer ให้ฟังครับ..

แต่ก่อนที่เราจะออกเดินทางไปเทือกเขาร็อกกี้ ขอเอาภาพบรรยากาศในเรดเดียร์มาให้ชมก่อนละกันครับ ดูว่าเมืองนี้ถึงคราวหน้าหนาวสภาพเป็นอย่างไรบ้าง..

คืนวันที่ 21 ธค. 54 หิมะตกหลายชั่งโมง ตื่นขึ้นมาเจอแบบนี้

รถที่หน้าโรงแรม

สิ่งที่เราทำได้เมื่ออยู่ที่เรดเดียร์คือ ตื่นนอนทานข้าว 8.30 น. เดินฝ่่าความหนาวไปโรงงาน และมื้อเที่ยงก็ให้ใครไปซื้ออาหาร พวกปิซ่า หรือข้าวห่อ (อาหารจีน) มาทานกันที่โรงงาน....การที่จะเดินข้ามอาคาร เราลืมไม่ได้คือแต่งตัวให้เรียบร้อย อุปกรณ์กันหนาวต้องครบ ไม่งั้นจะแย่เอา

ตกเย็นห้าโมงเย็นเดินกลับโรงแรมที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 200 เมตร ก็ฝ่าความมืดแล้ว ไปไหนแทบไม่ได้ อีกอย่างบ้านเมืองที่นี่ตั้งอยู่ห่างกันเป็นล๊อกใครล๊อกมัน ไม่ติดกันเหมือนบ้านเรา (ที่คงเยอะน่ะ) ทำให้ลำบากถ้าเราไม่มีรถเป็นของตัวเอง

ทางเดินไปทำงาน

ถนนที่กวาดหิมะออกไปแล้ว

บน : ทางเข้าโรงงาน ล่าง : พวกเราเดินผ่านไป

ร้านอาหารที่อยู่ใกล้ที่สุด ก็ห่างจากโรงแรมที่เราพักไปประมาณ 300 เมตร แต่เป็นร้านอาหารในบ่อนคาสิโน เราอาศัยร้านนี้ในมื้อเย็นหลายครั้ง แต่ก็ต้องฝ่าความหนาวเย็นไปอีกนั่นแหละ....และสิ่งหนึ่งที่กลัวเมื่อเดินอยู่ข้างถนนในสภาพหิมะตก คือกลัวรถลื่นมาชน แต่ต้องยอมรับว่าที่นั่นเขาขับรถดีมาก เมื่อไหร่ที่เขาเห็นเราทำท่าว่าจะข้ามถนน เขาจะจอดให้เราเลย บางครั้งกะเหรี่ยงอย่างเราก็กลัวว่าจะโดนชนเหมือนกัน เลยต้องยืนรอจังหวะจนเขาต้องกวักมือเรียกให้ข้าม.... เป็นความประทับใจที่ได้เห็นจากที่นั่น

หน้าโรงงาน

ต้นนี้อยู่หน้าโรงงาน

วันที่ 22 ธันวาคมเรานัดน้องคนขับรถมารับเราที่โรงแรมตอนเช้าประมาณ 0700 น. เพื่อเดินทางไปสู่เทือกเขาร็อกกี้ โดยเราจะต้องเดินทางไปกว่า 170 กม. สู่เมือง Calgary ซึ่งเป็นเมืองใหญ่ที่สุดในรัฐ Alberta และ Calgary ไปเทือกเขาร็อกกี้อีก 80 กม.

ถนนจากเมือง Red Deer ไปเมือง Calgary เป็นที่ราบซะส่วนใหญ่ มีฟาร์มปศุสัตว์อยู่เป็นช่วงๆ 7.00 น ที่รัฐอัลเบอร์ตายังคงมืดอยู่ จึงไม่มีภาพมาให้ชม แม้จะพยามถ่าย แต่ก็เสียหมด

เราไปแวะเข้าห้องน้ำที่ซูเปอร์มาร์เก็ตของจีน (เข้าใจว่ายังงั้น เพราะภาษาที่ติดมีจีนเป็นส่วนใหญ่) แต่ร้านยังไม่เปิด เขาให้เราเข้าไปใช้ห้องน้ำได้... ตอนเราออกมาโต้ลมหนาวด้านนอกอาคาร เห็นชาวเอเซียโดยเฉพาะจีน กำลังขับรถมาที่ตลาดกัน.... ที่หน้าตลาดมีกล่องใส่หนังสือพิมพ์เขียนว่าฟรีด้วย

Downtown Calgary in 2010
( ภาพ : Wikipedia)

มารู้จักเมือง Calgary หน่อย

เมืองแคลการี หรือ คัลการี เป็นเมืองที่อยู่ทางตอนใต้ของรัฐอัลเบอร์ตา ในแคนาดา เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในรัฐอัลเบอร์ตา มีประชากร 1,230,248 คนในปี 2009 เมืองแคลการีตั้งอยู่ห่างจากเมืองเอ็ดมอนตัน (Admonton) ซึ่งเป็นเมืองหลวงของรัฐลงไปทางใต้ 294 กม. (183 ไมล์) อยู่ห่างจากเทือเขาร็อกกี้ 80 กม. (50 ไมล์) ...... ซึ่งเราจะต้องเดินทางจาก Red Deer ผ่านเมืองนี้เข้าสู่เทือเขา ร็อกกี้

Suncor Energy Center, Calgary
( ภาพ : Wikipedia)

Calgary เป็นศูนย์กลางของอุตสาหกรรมปิโตรเลียม การเกษตร และการท่องเที่ยวของแคนาดา ในปี 1988 เมืองแคลการีได้รับการคัดเลือกให้เป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูหนาว ( Olympic Winter Games) อุณหภูมิโดยเฉลี่ยของเมืองนี้ในเดือน ธันวาคม จะประมาณ – 13.4 องศาเซนติเกรด และเคยลงต่ำสุดถึง – 42.5 องศาเซ็นติเกรดด้วย

ที่มา : //en.wikipedia.org/wiki/Calgary

Calgary

กำลังจะออกจาก Calgary

ผ่านสนามกีฬาโอลิมปิกฤดูหนาว

มุ่งหน้าสู่เทือกเขาร็อกกี้

บนถนนที่ค่อนข้างโล่ง

แวะเติมน้ำมันที่ปั๊ม

ระหว่างทางเราแวะเติมน้ำมันที่ปั๊มปิโตรแคนาดา ที่ปั๊มก็มีร้านสะดวกซื้อเหมือนบ้านเรา แต่ต่างกันตรงที่ห้องน้ำ ซึ่งมีไม่กี่ห้องและต้องขอกุญแจจากร้านเพื่อเข้าห้องน้ำด้วย.... น้องที่ขับรถพาเราไปบอกเราว่ามีบางปั๊มที่ดีหน่อย ก็จะไม่ล๊อกกุญแจ แต่ห้องน้ำก็มีจำกัดเช่นกัน

ทางข้างหน้าเห็นเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

เทือกเขาร็อกกี้ (Rocky Mountains หรือ Rockies)

เป็นเทือกเขาในอเมริกาเหนือ พาดผ่านตั้งแต่บริติชโคลัมเบียในแคนาดา (เมืองแวนคูเวอร์ ตั้งอยู่ในรัฐนี้) ไปจนถึงมลรัฐนิวเม็กซิโกในสหรัฐอเมริกา รวมความยาวประมาณ 4,800 กิโลเมตร โดยมียอดเขาที่สูงที่สุดคือ เมาท์เอลเบิร์ต ในมลรัฐโคโลราโด ซึ่งมีความสูงประมาณ 4,401 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล

ส่วนที่เรากำลังเดินทางไปนี้จะเป็นรอยต่อระหว่างรัฐบริติชโคลัมเบียกับรัฐอัลเบอร์ตา แต่เราไปจริงๆยังอยู่เขตอัลเบอร์ตาครับ

เข้าเขตเทือกเขาร็อกกี้แล้ว

ยอดเขาขาวโพลน..สวยงาม

ผ่าน Lake ที่น้ำกลายเป็นน้ำแข็ง..ลงไปถ่ายภาพท่ามกลางความหนาวเหน็บ

ผ่านทะเลสาบ (Lake) อะไรจำชื่อไม่ได้เสียแล้ว ที่ข้างทางเขาเขียนว่าจุดชมวิว เราลงไปถ่ายภาพกัน ท่ามกลางความหนาว และลมแรงด้วย.... ที่นี่เวลาเขารายงานอากศ เขาจะบอกเรื่องลมเย็นด้วย (wind chill) ซึ่งอุณหภูมิที่วัดจากลมเย็นนี้จะเย็นกว่า... วันนั้นที่ข้างทะเลสาบนี้หนาวมาก น่าจะติดลบมากเหมือนกัน หนาวจนไม่สามารถจะยืนถ่ายภาพได้นานเกินกว่าสิบนาที...เรารีบเผ่นกลับขึ้นรถ และเปิดฮีตเตอร์จนเกือบสุด

พอรถพาเราเข้าเขตเทือกเขาร็อกกี้ (ตามเส้นทางสายที่ 93) ก็ทำให้ทุกคนลืมเรื่องการนั่งรถที่ค่อนข้างยาวนานไปหมด เพราะภาพที่เห็นข้างๆทาง สวยงามมาก มีหลายคนที่มาเที่ยวแล้วเปรียบเปรยว่า "ที่นี่เหมือนกับสวิตเซอร์แลนด์เลย" แต่ก็น่าจะจริงเพราะป่าที่เต็มไปด้วยต้นสนเมืองหนาว (คนที่นั่นเรียกต้นสนนี้ว่า Evergreen Tree) และแต่งเติมด้วยหิมะสีขาว เหมือนกะภาพวาดในโปสการ์ดไม่มีผิด.... ยิ่งเข้าไปลึกๆยิ่งเห็นพื้นที่เหล่านั้นห่มด้วยสีขาวของหิมะมากขึ้นเรื่อยๆ แถมสองข้างทางยังมีกระท่อมหลังเล็กๆสวยๆ พร้อมที่นั่งพักผ่อนเป็นระยะๆ ยิ่งทำให้ป่าแถบนั้นงดงามยิ่งขึ้น

ขากลับประมาณ 5 โมงเย็น ท้องฟ้ามืดแล้ว

บนถนนขากลับ calgary

ผมใส่ภาพไว้ในบล๊อกเยอะพอดู กลัวบล๊อกจะอืดอืด เลยขอจบตอนไว้ในช่วงที่กำลังจะถึงจุดหมายที่เราจะไปในเทือกเขาร็อกกี้ไว้ก่อนละกันครับ.... เอาไว้อัพบล๊อกตอนหน้าจะพาท่านไปเดินเล่นที่เมือง banff (แบมฟ์) ในเขตอุทยานแห่งชาติแบมฟ์ (Banff National Park) ซึ่งเป็นอุทยานแห่งชาติแห่งแรกของแคนาดา และแห่งที่ 3 ของโลกกันครับ.

ลากันด้วยภาพยามเย็นที่ Olympic Winter Games ครับ