Bloggang.com : wicsir : ++ ไปนาแห้ว...แล้วจะลืมไม่ลง ++

++ ไปนาแห้ว...แล้วจะลืมไม่ลง ++

สวัสดีปีใหม่ 2565 เพื่อนๆในบล๊อกแก๊งทุกท่าน และทุกท่านที่ผ่านเข้ามาอ่านบล๊อกครับ .... เจ้าของบล๊อกหายไปนานมาก จนแทบจำไม่ได้ว่านานเท่าใด แต่ยังไงๆก็ยังคิดถึงเพื่อนๆนักเดินทางทุกท่านทุกคนอยู่ไม่สร่างซานะครับ .. ด้วยสถานะการณ์โควิด 19 ตั้งแต่ปลายๆปี 2563 เป็นต้นมา ทำให้เราไม่สามารถออกเดินทางไปไหนมาไหนได้สะดวก และด้วยปัญหาสุขภาพส่วนตัวที่เป็นโรคภูมิแพ้อยู่ด้วย จึงระวังตัวอย่างที่สุด ... แต่ด้วยเลือดนักเดินทางมันเข้ม จึงทำให้มีทริปแรกออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ตามป่าเขาที่นาแห้ว ตามหัวเรื่อง "ไปนาแห้ว ... แล้วจะลืมไม่ลง" ทำไมจึงลืมไม่ลง ปะตามไปอ่านและชมภาพกันครับ

ผานกเค้า อช.ภูผาม่าน ขอนแก่น (เขตรอยต่อ อ.ภูกระดึง)

เล่าซักนิด .... ทริปนี้เป็นทริปปลายปี 2564 ด้วยว่าอยากออกจากบ้านไปสูดอากาศด้านนอกบ้าง เลยออกเสียงเลือกที่จะไป และเอาที่ไม่ไกลมากพักค้างคืนไม่เกิน 1 คืน ผลการโวตเป็นเอกฉันท์ว่าไปนาแห้ว (มีอยู่สองเสียงเท่านั้น คือผู้เขียน กับผู้ติดตาม) เพราะเห็นเขาไปกางเต้นชมทะเลหมอกที่ภูค้อ จึงกระสันอยากไปมากกก (นึกว่าตัวเองยังวัยสะรุ่น) ... ตกลงกันได้ก็หาข้อมูล และเห็นการขึ้นเขาไปที่จุดกางเต้นท์ไร่ลุงนำแล้วเกิดอาการไม่แน่ใจ เพราะรถที่ใช้เดินทางของเราเป็นรถ CRV รุ่นปี 2014 ... เลยจะไม่ขึ้น เอาว่าไปจุดท่องเที่ยวที่เข้าถึงง่ายก่อน (ครั้งก่อนเรามานาแห้ว โดยมุ่งไปไหว้พระที่วัดศรีโพธิ์ชัยอย่างเดียว) โดยเลือกจุดหมายไว้ตามแผนที่ด้านล่าง คือโค้งเลข 9 ภูเก้าง้อม จุดชมวิวภูหัวฮ่อม วัดศรีโพธิ์ชัย บ้านแสงภา และจุดผ่านแดนบ้านเหมืองแพร่ จากนั้นก็จะขับตามเส้นทาง 2195 ไปนอนค้างคืนที่เชียงคาน ... ได้การล่ะเช้า 18 ธันวาคม 2564 @ 07:30 น ออกเดินทางกันเลย

จุดท่องเที่ยวที่เราจะไปกันวันนี้

เราเริ่มต้นทริปที่ขอนแก่น ไปตามทางหมายเลข 12 ไปทางชุมแพ พอถึงตลาดบ้านหันก็เลี้ยวขวาไปตามทางหมายเลข 201 เพื่อไปทางเมืองเลย ผ่านผานกเค้า ลงถ่ายภาพยามเช้ากันหน่อย จากนั้นก็ไปต่อถึง อ.วังสะพุง ดินแดนแห่งการเสี่ยงโชค (ขายล๊อตเตอรี่) ก็เลี้ยวซ้ายเข้าเมืองเพื่อไปทางลัดไป อ.ภูเรือ โดยใช้เส้นทางหมายเลข 3002 สภาพทางโดยทั่วไปถือว่าดี ขับสบาย ทำเวลาได้ มีช่วงบนเขาเพียงเล็กน้อยก่อนเข้าไปบรรจบเส้นทางหมายเลข 21 ที่บ้านสานตม ... จากนั้นก็ขับตามเส้นนทาง 21 ไปถึง อ.ด่านซ้าย แล้วพักรถทานข้าว เติมน้ำมันเพิ่มที่ด่านซ้าย ก่อนไปนาแห้ว .... การเดินทางท่องเที่ยวของเราเริ่มที่นี่

เส้นทางสาย 2113 (ด่านซ้าย-นาแห้ว) ... เจอหินก้อนนี้แสดงว่ามาถูกทางที่จะไปนาแห้วล่ะ

ทริปเราเริ่มที่นี่ครับ สามแยก อ.ด่านซ้าย เข้าถนนหมายเลข 2113 ไปอ.นาแห้ว ... ถนนออกจาก อ.ด่านซ้ายช่วงแรกๆกว้างขวางได้มาตรฐาน พอขับไปได้ซักพัก ถนนก็จะแคบลงไหล่ทางไม่มี จึงเป็นช่วงที่ต้องขับอย่างระมัดระวัง เพราะอาจจะมีรถใหญ่เช่นรถบรรทุกสวนมา แต่วิวข้างทางสวยมาก เป็นวิวทะเลภูเขา และมีจุดจอดรถชมวิวอยู่หลายแห่งครับ พอขับผ่านไปได้ประ 18 กม. ก็จะเจอจุดชมวิวที่กำลังได้รับความนิยมอย่างมากจากนักท่องเทียว นั่นคือ "จุดชมวิวภูเก้าง้อม" หรือที่ชาวบ้านเรียกว่าโค้งเลข 9

"ภูเก้าง้อม ต.นามาลา อ.นาแห้ว จ.เลย ในอดีตเป็นพื้นที่สีแดง มีการสู้รบจน จนท.เสียชีวิตใกล้บริเวณร่องน้ำสันเขา ถนนสองข้างทางเป็นป่าสงวนฯ ถนนสองเลนสวนกันไปมา เป็นทางโค้งหักศอกลงเขาที่อันตรายมาก จะไม่ค่อยมีรถต่างถิ่นวิ่งมา จะมีก็เฉพาะรถของชาวบ้านจะสัญจรไปมาระหว่าง อ.ด่านซ้าย-อ.นาแห้ว จนมีอุบัติเหตุพลิกคว่ำลงเขาจนมีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บเป็นจำนวนมาก ชาวบ้านและญาติของผู้เสียชีวิตจะมาถวายน้ำแดง ดอกไม้ ธูปเทียน เพื่ออัญเชิญวิญญาณของผู้เสียชีวิตกลับบ้าน และให้ผู้ที่เดินทางลงเขาภูเก้าง้อมปลอดภัย .... จนกระทั่งแขวางการทางเลยที่ 2 อ.ด่านซ้าย เล็งเห็นความสำคัญ ว่าโค้งภูเก้าง้อมมีอุบัติเหตุจนเสียชีวิตและบาดเจ็บบ่อยครั้ง จึงได้ทำการตัดและขยายถนนให้กว้าง แต่ปรากฏว่าหลังขยายถนนเสร็จ เมื่อเช้าฤดูฝนและในช่วงฤดูหนาว เมื่อยืนดูตรงจุดชมวิวในตอนเช้า จะเห็นทะเลหมอกขาวโพลนที่ทอดไกลสุดหูสุดตาสวยงามมาก จนกลายเป็นแลนด์มาร์คจุดท่องเที่ยวใหม่ที่สวยงาม หลังฝนตกและเข้าสู่ช่วงฤดูหนาว จนเป็นที่ประทับใจของนักท่องเที่ยว"
(ที่มา : https://www.sanook.com/travel/1427181/)

(ขอบคุณภาพนี้ จากกระปุกด้อตคอม)
https://travel.kapook.com/view248737.html

พอขับจากภูเก้าง้อมไปทางนาแห้วอีก 8 กม. จะมีทางแยกซ้ายออกไปทางวัดถ้ำผากอง เพื่อไปที่จุดกางเต้นนาท่อนแค้มป์ ซึ่งก็เป็นจุดกางเต้นท์ยอดนิยมอีกแห่งของ อ. นาแห้ว ... ส่วนจากภูเก้าห้อมไปประมาณ 15 กม. ก็จะถึง อ.นาแห้ว แต่เราจะขับเลยไปอีก 3 กม.ไปทางบ้านเหมืองแพร่เพื่อเข้าสู่ถนนหมายเลข 1268 เดี๋ยวเราค่อยกลับมาบ้านเหมืองแพร่ทีหลัง .... จากบ้านเหมืองแพร่ เราเลี้ยวซ้ายตามถนนสาย 1268 (ซึ่งเป็นถนนที่เชื่อมภาคเหนือทาง จ.อุตรดิตถ์และ จ.น่าน ได้ครับ) ไปอีกประมาณ 7 กม.จะมีป้ายบอกให้เลี้ยวขวาไป "จุดชมวิวภูหัวฮ่อม"

จุดชมวิวภูหัวฮ่อม ตั้งอยู่ภายในเขตอุทยานแห่งชาติภูสวนทราย จังหวัดเลย ถือเป็นอีกหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมเลยก็ว่าได้ นักท่องเที่ยวนิยมมาชมวิวภูเขาสวยๆ แคมป์ปิ้ง และนอนกางเต็นท์รับลมหนาว นอนดูดาวตอนกลางคืน หากโชคดี ในตอนเช้ายังมีโอกาสได้เห็นทะเลหมอกแบบอลังการเต็มพื้นที่ลานกางเต็นท์อีกด้วย .... ไฮไลท์ของการมาท่องเที่ยวที่นี่คือ จุดชมวิวพระอาทิตย์ขึ้นและทะเลหมอกยามเช้า ที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศไทย สามารถมองเห็นเทือกเขาสลับซับซ้อนอันเป็นพรมแดนไทย-ลาว ได้อย่างชัดเจน .... เมื่อก่อนพื้นที่ตรงนี้ เคยมีเรื่องราวประวัติศาสตร์ เกี่ยวกับความขัดแย้งทางพรมแดนไทย เมื่อหลายปีก่อน ทำให้ที่นี่ มีชื่อเรียกที่หลายคนอาจรู้จัดกี ในนามว่า สมรภูมิร่มเกล้านั่นเอง ... จุดชมวิวภูหัวฮ่อม อยู่ที่ ตำบลแสงภา อำเภอนาแห้ว จ.เลย

ดูตำแหน่งของภูที่นี่

จากทางแยกที่ขึ้นมาจุดชมวิวภูหัวฮ่อมไปอีกประมาณ 3 กม. จะเป็นหมู่บ้านแสงภา ซึ่งเป็นที่ตั้งของ "วัดศรีโพธิ์ชัย" วัดเก่าแก่กว่า 400 ปี ของ อ.นาแห้ว จ. เลย

ทางเข้าบ้านแสงภา หน้า รร.แสงภา

สิม หรือ โบสถ์วัดศรีโพธิ์ชัย

วัดศรีโพธิ์ชัย เริ่มสร้างเมื่อ พ.ศ. 2090 และตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2375 โดยกลุ่มนายพรานจากเวียงจันทน์ มีหัวหน้าชื่อเซียงภา ซึ่งอพยพครอบครัวและญาติพี่น้องมาตั้งถิ่นฐานอยู่ที่บริเวณหมู่บ้านแสงภา แล้วจึงตั้งวัดขึ้นชื่อว่า "วัดศรีโพธิ์ชัย" แต่ชาวบ้านนิยมเรียกกันว่า วัดบ้านแสงภา ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2400

หอกลอง

สิมหรือโบสถ์ เป็นแบบศิลปะล้านช้างที่สร้างเมื่อ พ.ศ. 2113 ลักษณะเป็นสิมทึบขนาดใหญ่ที่มีเสารับหลังคาปีกนก สิมอยู่ในตำแหน่งกึ่งกลางของวัด เป็นอาคารก่ออิฐฉาบปูนทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาด 5 ห้อง หันหน้าอาคารไปทางทิศตะวันออก มีกำแพงแก้วเตี้ย ๆ ก่อด้วยอิฐฉาบปูนล้อมรอบโดยเปิดเป็นทางเข้า 6 ทาง ทำให้มีลักษณะเป็นระเบียงทางเดินรอบตัวอาคาร ขนาดของสิมยาว 13 เมตร เมื่อรวมกับความยาวพื้นที่ระเบียงมุขหน้าและหลังจะยาวถึง 18.5 เมตร ความกว้างรวมระเบียงข้าง 13.5 เมตร ซึ่งอิฐที่ใช้ในการก่อสร้างตัวอาคารและกำแพงแก้วมีขนาดยาว 23.5 เซนติเมตร หนา 5.5 เซนติเมตร ส่วนฐานอาคารประกอบด้วยชั้นฐานเขียงสูง 60 เซนติเมตร และฐานบัวคว่ำสูง 30 เซนติเมตร รอบรับตัวอาคารที่มีผนังสูงขึ้นไปประมาณ 220 เซนติเมตร โดยมีลวดลายพันธุ์พฤกษาปูนปั้นประดับอยู่ที่มุมฐานบัวคว่ำด้วย ภายในสิมประดิษฐานพระประธานที่เป็นพระพุทธรูปประทับขัดนั่งสมาธิเพชรแสดงปางมารวิชัยศิลปะล้านช้าง นามว่า หลวงพ่อใหญ่

หอตรงกลางคือ หอพระไตรปิฎก

หลังจากชมวัดศรีโพธิ์ชัยแล้ว เราก็ขับกลับมาทางเดิม มาที่บ้านเหมืองแพร่ ซึ่งอยู่ติดกับประเทศ สปป.ลาว แค่แม่น้ำเหืองซึ่งจุดนั้นกว้างเพียง 10-20 เมตร กั้นไว้เท่านั้น แต่พี่น้องทั้งสองฝั่งยังคงไปมาหาสู่กันได้โดยมีด่านที่บ้านนี้ด้วย ...

เมื่อประมาณ 400 ปีกว่า ราษฎรส่วนใหญ่ในหมู่บ้านได้อพยพมาจากฝั่งลาว บ้านนากาว บ้านปากกล้วย มาตั้งถิ่นฐานบ้านเรือนอยู่บ้านเหมืองแพร่ในปัจจุบัน เนื่องจากสภาพพื้นที่เป็นที่ราบเหมาะสำหรับการทำนา พื้นดินมีความอุดมสมบูรณ์ สัตว์น้ำ สัตว์ป่านานาชนิดรวมทั้งยังลำน้ำเหืองไหลผ่านตลอดปีต่อมาได้จัดสร้างทำนบน้ำทำคลองส่งจากลำน้ำแพร่เข้าสู่ท้องนาเพื่อทำการเกษตรจึงตังชื่อหมู่บ้านตามเหมืองที่ขุดทำขึ้น คือบ้านเหมืองแพร่ จนถึงปัจจุบัน ... นี่คือประวัติคร่าวๆของบ้านเหมืองแพร่

เราเอารถไปจอดใกล้ๆร้านกาแฟแดนไทย แล้วเดินชมตลาด ซึ่งเจริญพอสมควรจนไม่อยากจะเรียกว่าบ้านเหมืองแพร่ อยากจะเรียกว่าเมืองมากกว่า ข้างๆบ้านมีรีสอร์ทนาแห้วตั้งอยู่ .... คนไทยและลาวสองฝั่งแม่น้ำเหืองมีรากเดิมในความเป็นญาติพี่น้องกัน จึงมีวัฒนธรรมและประเพณีเดียวกัน มีวิถีชีวิตแบบชนบทชายแดน ทำอาชีพเกษตร ใช้ภาษาไทยสื่อสารและใช้เงินไทยเป็นสื่อในการซื้อขาย บริเวณข้ามพรมแดนค่อนข้างไปได้สะดวก จึงได้มีการเปิดเป็นจุดตลาดชายแดนไทย - ลาว ขึ้นมา

ข้ามน้ำเหืองนี้ไปก็เป็น สปป.ลาวแล้วครับ

เป็นไงครับเห็นภาพและจุดชมวิวส่วนหนึ่งของ อ.นาแห้วแล้วคิดว่าน่าไปสัมผัสกันบ้างไหม สัมผัสแล้วรับรองว่าท่านคงอยากไปเยือนอีกเป็นแน่... นี่เพียงส่วยหนึ่งที่เราเก็บมาให้ชมได้จาก One day trip นะครับ นาแห้วยังมีที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติอีกมากมายที่กำลังได้รับความนิยมไม่ว่าจะเป็นจุดกางเต้นท์ชมทะเลหมอกสวยๆ ที่เดินป่าชมธรรมชาติ และวิถีชีวิตผู้คน ... นาแห้วไปต่างฤดูสวยงามไปคนละแบบ ที่สำคัญคือธรรมชาติและวิถีชาวบ้านที่นั่นยังอยู่ครบครับ

ลาบล๊อกด้วยภาพนี้ครับ

จากบ้านเหมืองแพร่ประมาณบ่ายสามโมง เราขับตามถนนสาย 2195 ซึ่งเป็นถนน เลียบน้ำเหืองเพื่อไปเชียงคานและพักที่นั่น ถนนโดยรวมดีครับ มีสะพานกำลังสร้างใหม่หลายจุด แต่โดยรวมแล้วถนนใช้ได้ มีผ่านจุดท่องเที่ยวหลายแห่ง แต่เสียดายไม่มีเวลาเก็บภาพมาฝาก เพราะเพิ่งเคยเดินทางจากนาแห้วไปเชียงคานโดยผ่านถนนสายนี้ครั้งแรก เลยกลัวมืดก่อน ... พอหมดทางเลียบน้ำเหืองก็เป็น Chiangkhan Skywalk แต่คราวนี้ไม่ได้แวะเราเลียบน้ำโขงต่อไปถึงเชียงคานประมาณ 17.30 น.