....OUR FAMILY'S JOURNEY....

:: ร า ต รี ที่ เ ชี ย ง รุ่ ง :: (เที่ยวสิบสองปันนา ผ่าน R3a -2)


ร า ต รี ที่ เ ชี ย ง รุ่ ง
เที่ยวสิบสองปันนา ผ่าน R3a (2)




อ่านตอนที่ 1 : จากเชียงของ - สิบสองปันนา
อ่านตอนที่ 3 : พาชม..เรียกนกยูง วัฒนธรรมไอหนี น้ำตกเก้าามังกร





หลังจากที่เรารอนแรมมาร่วม 27 ชั่วโมง ก็ถึงเมือง "เชียงรุ่ง" เขตปกครองตนเองชาวไทสิบสองปันนา.... ไกด์สาว 2 คนทั้งน้องแก้วและน้องตาลบอกเราว่าเมืองนี้ที่ถูกเขาออกเสียงว่า "รุ่ง" ชื่อที่ถูกต้องแท้จริงคือ “เชียงรุ่ง” แปลว่า “เมืองแห่งฟ้ารุ่งอรุณ” ชาวไตลื้อเองออกเสียงว่า “เจงฮุ่ง” คนจีนหรือภาษาราชการเรียกว่า “จิ่งหง” (Jinghong) ไม่ใช่ "รุ้ง" ซึ่งหมายถึงรุ้งกินน้ำหรือฟ้าสีรุ้งอย่างที่เราเคยได้ยิน สิ่งหนึ่งที่คนที่นี่เขาเรียกว่าเชียงรุ่งก็มาจากเรื่องเล่าขานที่ว่า พระพุทธเจ้าได้เสด็จมาถึง ณ ที่ตรงนี้เป็นเวลาที่รุ่งอรุณพอดี...

เรามาถึงร้านอาหารพื้นเมืองของชาวไทลื้อ ก็ปาเข้าไป 3 ทุ่มเศษๆแล้ว และเป็นอีกมื้อหนึ่งที่ทานมื้อเย็นดึกไปหน่อย....ลงรถเสร็จก็เจอสาวๆ แต่งตัวตามแบบฉบับไทลื้อสิบสองปันนามาตีฆ้อง กลอง ต้อนรับทำให้ดูเหมือนว่า เราคือแขกที่สำคัญที่สุดของเขา นั่งโต๊ะที่มีอาหารมาวางไว้เรียบร้อย แล้วบนเวทีก็กล่าวต้อนรับเราเป็นภาษาไทลื้อ ฟังออกบ้างไม่ออกบ้าง
.








สาวๆที่มาต้อรับเราหน้าร้าน









มีนักท่องเที่ยวเข้าไปขอถ่ายภาพด้วย









อาหารมาแล้ว...ทานได้ไหมหนอ?






อาหารบนโต๊ะ ก็มีข้าวเหนียว ข้าวสวย (แต่เม็ดหักๆ และแข็ง) ปลาย่าง ต้มผัก ผัดแตงกวา ต้มหน่อไม้ดองใส่หมู ลาบหมู และไก่ย่าง แถมน้ำพริกให้อีกถ้วย อ้อมีน้ำพริกสดคล้ายๆน้ำพริกหนุ่มแบบทางเหนือ กะผักเคียงด้วย มุมขวาบนเป็นห่อๆคล้ายๆข้าวต้มผัดบ้านเรา..ใช่เลย นั่นทำจากกล้วยที่มีมากมายที่นี่ เป็นกล้วยบดแล้วห่อเป็นข้าวต้ม ทานแล้วอร่อยดีครับ

รสชาดโดยทั่วไป ถือว่ายังใกล้เคียงทางเหนือบ้านเราอยู่ ที่ขาดไม่ได้บนโต๊ะคือเบียร์จีน รสจืดๆ ส่วนหลายท่านถามหาน้ำแข็งกัน ซึ่งเป็นเมนูที่หายากมากของที่นี่ เพราะคนจีนส่วนมากเขาทานน้ำร้อนหรือน้ำชากัน....แต่วันนั้นเขาก็หามาให้เราได้หน่อยหนึ่ง











การแสดงบนเวทีเริ่มขึ้น






การแสดงบนเวทีได้เริ่มขึ้นด้วยการร่ายรำที่ผู้แสดงสาวๆใส่ชุดสีและลวดลายคล้ายๆนกยูง...เพราะที่นี่ แคว้นสิบสองปันนาเป็นดินแดนแห่งนกยูง ชาวไทลื้อถือว่านกยูงเป็นสัญลักษณ์แห่งโชคลาภและความสุขความเจริญ เมืองนี้จึงเป็นเมืองแห่งแม่น้ำ ป่าเขา ลำเนาไพร โดยมีนกยูงเป็นสัญลักษณ์ ....

ส่วนชุดต่อมาเป็นการแสดง ที่น่าจะเกี่ยวเนื่องกับความเป็นอยู่ของผู้คนที่นี่ และหลังจากนั้นก็มีการแสดงเป่าปี่น้ำเต้า... โดยหนุ่มที่นี่จะใช้ปี่น้ำเต้าเป็นสื่อในการเกี้ยวพาราศรี หรือจีบสาว ว่างั้นเถอะ นอกจากนั้นแล้วคุณไกด์สองนางของเรา คือน้องแก้วและน้องตาลก็เล่าว่า ถ้าสาวคนไหนอยากมีแฟน (หมายถึงอายุอานามถึงคราวที่ต้องมีคู่ครองแล้ว แต่ยังไม่มี) ก็จะไปขายไก่ที่ตลาด โดยที่สาวเธอปิ๊งใคร ก็จะขายไก่ให้ แต่ถ้าไม่ปิ๊งถึงคุณจะมาซื้อก็ไม่ขาย เขาว่ากันอย่างนั้น

รูปแบบการรำ ถึงแม้จะออกไปทางจีน จากสำเนียงดนตรี และท่วงทำนองการร่ายรำก็ตาม แต่ยังคงความงดงามตามแบบฉบับของไทลื้ออยู่เป็นส่วนมาก ทำให้การแสดงวันนั้นทุกชุดประทับใจชาวคณะเราเป็นอย่างยิ่ง ประมาณว่ารักแรกพบว่างั้นเถอะ..

ก่อนจากยังเปิดเพลงเอาใจนักท่องเที่ยวชาวไทยอีก น่าจะเป็นเพลง "ขอจองในใจ" นะครับ ที่มีบางตอนร้องว่า "....ไม่มีบัตรทอง รักษาโรครักในใจ สามสิบเลยเก็บเอาไว้ ไปซื้อผ้าเช็ดน้ำตา.." พร้อมรีวิวบนเวทีสวยงาม เป็นที่ถูกอกถูกใจคณะ ยังกะเขารู้ว่าเป็นเจ้าหน้าที่มาจากกระทรวงไหนยังงั้นแหละ .... จขบ.เลยเอาเพลงนั้นมาประกอบบล๊อกซะเลย









ชุดนี้..ก็น่ารัก









การแสดงบนเวที..ชุดต่อมา





ทีนี้มาถึงตอนการแสดงสิ้นสุดลง นักแสดงสาวๆ หุ่นดีๆ เหล่านั้นก็จะมายกแก้วเหล้าเชียร์แขกกันหละ จากภาพจะเห็นสองสาวถือแก้วเหล้าอยู่ในมือ วิธีการเหมือนบ้านเราที่ชนแก้ว แล้วก็เปล่งเสียง ไชโย ไชโย ไชโย ประมาณนั้น...

แต่ที่เชียงรุ่ง เขาจะเอาแก้วชนกัน 2 ครั้ง (บางทีก็พูดว่า ก๊อกๆ) แล้วเปล่งเสียง โซ้ย.. โซ้ย.. โซ้ยโซ้ยโซ้ย.. โซ้ย รวมคำแล้วได้หกครั้ง (ผมอาจจะเขียนเลียนเสียงไม่ตรงในภาษาไทลื้อนัก แต่ก็ประมาณนั้น)....พวกเราได้เตรียมวิธีการพูดนี้มาจากบนรถ ก่อนที่รถจะเข้ามาถึงเมืองเชียงรุ่งแล้ว โดยที่น้องไกด์ของเราเป็นคนฝึกให้...พอมาทำจริงทุกคนเลยรู้และทำได้ดี นี่ก็เป็นอีกตอนหนึ่งที่สนุกสนานหลังมื้อเย็นในวันนั้น











นักแสดงลงมายกเหล้าเชียร์แขกที่โต๊ะ




สิบสองปันนา (Sipsongpanna)

แคว้นสิบสองปันนาเป็นเขตปกครองตนเองของชนชาติไต (Xishuangbanna Dai Autonomous Prefecture) มีฐานะเทียบเท่าจังหวัดหนึ่งทางตอนใต้ของมณฑลยูนนาน ซึ่งมีเมืองคุนหมิงเป็นเมืองหลวง ได้รับสิทธิพิเศษให้เป็นเขตที่มีการปกครองตนเองของชนเผ่าไต โดยมีข้อบังคับว่า ผู้ว่าการและรองผู้ว่าต้องเป็นชาวไตลื้อ

สิบสองปันนา มีความหมายว่า "นาสิบสองพัน" หรือ "นา 12,000 ผืน" อีกนัยหนึ่งก็คือ 12 เมือง มีเมืองหลวงอยู่ที่เมืองเชียงรุ่ง ซึ่งเป็นเมืองของชาวไทลื้อคนจีนออกเสียงว่า “ซีสวงปันนา (Xishuangpanna)” เป็นนครเมิงไตของชาวไตลื้อและชนกลุ่มน้อย ตั้งอยู่ในภาคใต้สุดของมณฑลยูนนาน ในอดีตแบ่งเขตการปกครองเป็น ๑๒ หัวเมืองใหญ่ โดยจัดแบ่งหัวเมืองใหญ่ 28 เมืองเป็น 12 เขตปกครอง จึงเรียกว่า สิบสองปันนา หรือ “สิบสองพันนา” ตามเอกสารบันทึกใน พ.ศ. 2113 จัดแบ่งไว้ ดังนี้

1. เมืองเชียงรุ่ง เมืองยาง เมืองฮำ รวมเป็น 1 พันนา
2. เมืองแจ เมืองมาง (ฟากตะวันตก) เมืองเชียงลู เมืองออง เป็น 1 พันนา
3. เมืองลวง เป็น 1 พันนา
4. เมืองหน เมืองพาน เชียงลอ เป็น 1 พันนา
5. เมืองฮาย เชียงเจือง เป็น 1 พันนา
6. เมืองงาด เมืองขาง เมืองวัง เป็น 1 พันนา
7. เมืองหล้า เมืองบาน เป็น 1 พันนา
8. เมืองฮิง เมืองปาง เป็น 1 พันนา
9. เชียงเหนือ เมืองลา เป็น 1 พันนา
10. เมืองพง เมืองมาง (ฟากตะวันออก) เมืองหย่วน เป็น 1 พันนา
11. เมืองอูเหนือ เมืองอูใต้ เป็น 1 พันนา
12. เมืองเชียงทอง อีงู อีปาง เป็น 1 พันนา











ริมแม่น้ำลานซ้าง (แม่น้ำโขง) .... ช่วงประมาณ 4 ทุ่ม






ตามข้อมูลสำรวจประชากรเมื่อปี 2543 แคว้นสิบสองปันนามีประชากรทั้งสิ้น 993,397 คน แต่เป็นชาวไตลื้อถึง 296,930 คน หรือหนึ่งในสาม นั่นคือ เป็นชาวไตลื้อส่วนหนึ่ง จีนฮั่นส่วนหนึ่ง และชนกลุ่มน้อยอื่นๆ อีกส่วนหนึ่ง บรรพบุรุษของไตลื้อสืบทอดมาตั้งแต่ยุคขุนเจือง วีรบุรุษสองฝั่งโขง จวบจนถึงยุคปฏิวัติวัฒนธรรมในประเทศจีน มีกษัตริย์ปกครองรวมกัน 44 พระองค์ องค์สุดท้ายชื่อเจ้าหม่อมคำลือ พระราชวังตั้งอยู่ที่เวียงผาคราง บนที่เนินเขาบริเวณริมฝั่งแม่น้ำล้านช้าง ซึ่งมีวัดวาอารามมากมาย ปัจจุบันถูกทุบทำลายเกือบหมด ได้รับการพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวอีกครั้ง โดยมีภูเขาลิงเป็นเครื่องหมาย

เมื่อมาถึงสิบสองปันนา จะได้ยินคำกล่าวขานที่ว่า “นักร้องและนักฟ้อนรำที่ขึ้นชื่อที่สุดในโลกมาจากประเทศจีน ศิลปินเหล่านั้นมาจากมณฑลยูนนาน และในมณฑลยูนนาน สิบสองปันนานับว่าเป็นเอกที่สุด”

คนที่นั่นเวลาเขาเรียกสาวๆที่ยังไม่แต่งงาน เขาจะเรียกว่า "อีนางตัวดี" ส่วนเรียกหนุ่ม คือ "อ้ายบ่าวตัวดี" แต่ถ้าแต่งงานแล้วจะเรียกว่า "นางตัวดี" และ "อ้ายตัวดี" ซึ่งเขาถือว่าเป็นคำสุภาพนะครับ

ส่วนประเพณีหลายๆอย่าง อย่างเช่นการขึ้นบ้านใหม่ เขาจะคัดเลือกเอาสาวๆที่ชื่อเป็นมงคล เช่น คำ แก้ว ประมาณนี้ คำว่า "คำ" ในไทลื้อจะหมายถึง "ทองคำ" ส่วน "แก้ว" จะหมายถึงพวก "เพชร นิล จินดา มรกต พลอย" เหล่านนั้น ..... เพราะฉะนั้นเวลาขึ้นบ้านใหม่ลูกสาวใครที่ชื่อแบบที่ว่า จะถุกเชิญไปขึ้นเหยียบบ้านก่อน เพื่อเป็นศิริมงคล (คงเหมือนประเพณีทางเหนือ และอีสานโบราณล่ะครับ) ยังมีอีกหลายเรื่องที่น่าสนใจ ผมจะค่อยๆนึกและนำมาเขียนให้อ่านต่อนะครับ

นั่นคือข้อมูลคร่าวๆของ สิบสองปันนา หรือ สิบสองพันนา (อ่านเพิ่มเติม)








ร้านอาหารริมฝั่งแม่น้ำโขง



อาคารศูนย์บริการข้อมูลนักท่องเที่ยว ใกล้ๆกับสะพานข้ามแม่น้ำโขง




หลังอาหารค่ำ รถพาเราไปส่งที่โรงแรม ซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่งของแม่น้ำโขง หรือคนที่นี่เรียกว่า "ล้านซ้าง" หรือ "หลั่นซ้าง" โดยที่รถข้ามสะพานแขวนไป แม่น้ำโขงช่วงที่อยู่เมืองเชียงรุ่ง ไม่กว้างเท่าที่เราเห็นที่หนองคาย แต่ก็กว้างพอสมควร ส่วนสียังเป็นสีขุ่นเหมือนกัน

หลังจากเข้าห้องเก็บของเรียบร้อย ผมถือโอกาสไปเดินชมราตรีริมแม่น้ำโขงต่อ โดยที่คนข้างๆตัวไปต่อไม่ไหว.... ราตรีที่เมืองเชียงรุ่งไม่คึกคักเหมือนเมืองใหญ่อื่นๆ มีร้านอาหารมากมายตั้งเรียงรายกันตามฝั่งแม้น้ำก็จริง แต่ก็เป็นเพียงร้านอาหารที่ผู้คนออกมาดื่ม กินกัน ไม่เห็นมีผลับหรือบาร์ เดินผ่านไปทางไหนก้ได้ยินเสียง โซ้ย..โซ้ย.. โซ้ยโซ้ยโซ้ย..โซ้ย กันอยู่ทั่วไป ผู้คนที่มานั่งจู๋จี๋กันตามสวนสาธารณะริมน้ำโขงก็มีให้เห็นเหมือนที่อื่นๆ.....ตามสวนเขาจัดให้มีที่นั่ง และมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่เป็นระยะๆ

เดินไปอีกด้านหนึ่ง จะเป็นถนนคนเดิน แต่ไม่ใหญ่โตเท่าที่เชียงใหม่และปายในบ้านเรา ของที่ขายส่วนมากก็เป็นพวกหัตกรรมของชาวไทลื้อและหยก และของใช้ทั่วไป ตอนไปถึงใกล้จะ 5 ทุ่มแล้ว เลยเห็นหลายๆร้านเริ่มจะเก็บของกัน.... สวนสาธาระณะที่นี่ เขาให้เที่ยวได้ถึงตีสอง (อ่านเอาจากป้ายภาษาอังกฤษ) ป้ายโฆษณาและชื่อร้านที่นี่ ยังมีอักษรภาษาไทลื้อให้เห็นควบกับภาษาจีน...ซึ่งอักษรไทลื้อนี้ก็คล้ายๆตัวธรรม คล้ายๆภาษษลาว ...














แสง-สี และบรรยากาศเชิงสะพานข้ามแม่น้ำลานซ้าง หรือแม่น้ำโขง











จากถนนคนเดิน










ป้ายเชิญชวนงานอะไรซักอย่าง ของชาวไทลื้อ ที่ร้านอาหารริมแม่น้ำโขง






เห็นป้ายด้านบนแล้ว ผมติดใจเลย เหมือนไหว้ในไทยไม่มีผิด นี่กระมังเขาว่าคนที่นี่ ก็คือพี่น้องเรา... ดีนะว่ารัฐบาลจีนเห็นความสำคัญจัดให้เป็นเขตพิเศษปกครองตนเองของชนชาติไท และพยามลื้อฟื้นภาษาเขียนนี้ขึ้นมา หลังจากที่ช่วงจีนปฏิวัติใหม่ๆ ได้ทำลายหลายสิ่งอย่างลงไป แต่ปัจจุบันกำลังหันมาสนับสนุนใหม่ รัฐบาลจีนยอมที่จะให้ชนชาติไทลื้อสามารถมีลูกได้ถึง 2 คน โดยที่คนแรกแม่ต้องอายุ 22 ปีขึ้นไป และลูกคนที่ 2 ต้องอายุ 24 ขึ้นไป..

คนไทลื้อจะกล่าวคำสวัสดีว่า "สะหวัดสะดี" และไหว้เหมือนบ้านเรา บ้านเรือนชาวไทลื้อ ก็ไม่ผิดไปจากทางภาคเหนือ ภาษาก็ไม่มี "พ พาน" เหมือนกัน แต่จะมี "ป ปลา"แทน เสียง "สิบสองพันนา" เลยเป็น "สิบสองปันนา" เป็นต้น.. ส่วนหลังคาบ้านและตึก ที่นี่จะเป็นทรงจั่วแหลมแบบบ้านเรา เห็นครั้งแรกนึกว่าวัด.... ที่สิบสองปันนานี้ผมสังเกตุเห็นบ้านชาวไทลื้อเอาเสาบ้านวางไว้บนก้อนหินที่ทำขึ้นมาเป็นทรงกลม ถ้าบ้านไหนก้อนหินทรุดลงไปมาก แสดงว่าบ้านนั้นสร้างยาวนานแล้ว








สะพานข้ามแน้โขงยามค่ำคืน










ถ่ายข้ามไปอีกฟากของแม่น้ำโขง










ทีวีสาธารณะริมแม่น้ำโขง









โรงแรมที่มีมากมายใกล้ๆแม่น้ำโขง










ปิ้ง-ย่าง ที่ขายอยู่แถวๆหน้าโรงแรมที่พัก





เดินกลับโรงแรมยามดึกใกล้ๆจะเที่ยงคืน (ที่จีนเวลาจะเร็วกกว่าบ้านเรา 1 ชั่วโมง) เห็นเขาขายปิ้ง ย่างบนรถเข็น อยากจะลองเช่นกัน แต่กลัวท้องเสีย...เห็นชาวคณะกำลังซื้ออยู่หลายคนเหมือนกัน โดยที่คนขายเขามีโต๊ะเล็กๆ เตี้ยๆให้นั่งทานด้วย ชาวจีนซื้อมาแล้วเอาไปทานแกล้มเบียร์อยู่ตรงนั้นเลย...








ของประดับผนังในห้องพัก..ศิลปของไทลื้อ





กลับถึงโรงแรมตอนเที่ยงคืนที่นั่น สำรวจห้องพักอีกครั้ง... ก็ถือว่านี่นี่พอใช้ได้ ถึงแม้จะเป็นโรงแรมระดับ 3 ดาวก็ตาม ห้องกว้าง ของใช้สะอาดดี มีกระติกน้ำแบบเสียบไฟฟ้า ทำได้ทั้งร้อนและเย็น (เหมือนคูลเลอร์น้ำที่ขายบ้านเรา แต่อันเล็กกว่า) .... วันนั้อาบน้ำแล้วนอนหลับสนิท จนถึงมอร์นิ่งคอล จึงตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

ขอจบตอนนี้เท่านี้ก่อนละกันครับ ตอนหน้าจะพาท่านไปดูเขาเรียกนกยูง การละเล่นของชาวเขา และอื่นๆอีก....ราตรีสวัสดิ์ครับ








ลาตอนนี้ด้วยภาพโรงแรมเทียน เช็ง ที่เราพักครับ





(ภาพและตัวอักษรจะแสดงผลได้ดีใน IE ครับ)




_____________END____________








 

Create Date : 17 ตุลาคม 2554
22 comments
Last Update : 24 สิงหาคม 2556 18:16:49 น.
Counter : 8581 Pageviews.

 

ถ่ายภาพได้สวยและน่าสนใจมากค่ะ
ทำให้คนที่ไม่เคยไปอยากไปจริงๆ 555
แวะมาทักทายและสวัสดีคุณ WIC
ขอให้มีความสุขกับการทำงานค่ะ ^_^

 

โดย: andrex09 17 ตุลาคม 2554 9:33:10 น.  

 

เห็นอาหารแล้วน่าทานมากๆนะคะ

 

โดย: kwan_3023 17 ตุลาคม 2554 11:11:49 น.  

 

มาแอ่วเมืองเจียงฮุ่งตวยเจ้า มั่วค่ะ

 

โดย: tuk-tuk@korat 17 ตุลาคม 2554 17:16:22 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


มาชมความงามและรอยยิ้มสาวเชียงรุ้งค่ะ

 

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 18 ตุลาคม 2554 6:59:04 น.  

 

 

สวัสดีตอนบ่ายๆ ครับคุณ wicsir ......

ทริปนี้ไปเที่ยวต่างประเทศที่สิบสองปันนามานี่เอง ไอ้ผมก็ดูแต่บล็อกเที่ยวเมืองไทย ไม่ได้ดูบล็อกเที่ยวต่างประเทศ ก็เลยพลาดไป เดี๋ยวจะตามไปอ่านตอนที่แล้วด้วยครับ ......

เห็นภาพบรรยากาศและวัฒนธรรมของที่นี่แล้ว คล้ายๆ กับทางภาคเหนือบ้านเราอยู่เหมือนกันนะครับ เคยได้ยินว่าภาษาที่ใช้มีส่วนคล้ายภาษาไทย แล้วอย่างงี้เราน่าจะคุยกับเขาพอรู้เรื่องรึเปล่าครับ ......

 

โดย: NET-MANIA 18 ตุลาคม 2554 14:31:35 น.  

 


คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


แวะมาทักทายกันจ้าคุณวิก
ขอบคุณที่พาไปเที่ยวต่อเด้อ
ป.ล. ที่บ้านน้ำไม่ท่วม ขอบคุณสำหรับความห่วงใยจ้า

 

โดย: หอมกร 18 ตุลาคม 2554 16:24:54 น.  

 

กำลังดูข่าวน้ำท่วมค่ะ

 

โดย: tuk-tuk@korat 18 ตุลาคม 2554 16:26:38 น.  

 

เป็นบล็อกที่ตั้งใจอ่านทุกครั้งที่ได้มาเยือน ชอบวัฒนธรรม ความเป็นอยู่ของเค้าค่ะ ชุดนางรำสวยทุกสุด...ชอบแสงที่สะพาน สัมผัสได้ว่าเป็นเมืองที่ไม่เงียบเหงาและคึกคักจนเกินไป ถือว่าเป็นอีกเมืองที่น่าอยู่มากๆค่ะ

 

โดย: sawkitty 18 ตุลาคม 2554 17:32:00 น.  

 

สวัสดียามเช้าค่ะ

ขอตามมาเที่ยวด้วยคนค่ะ

เอา น้องกุ้ง มาฝากค่ะ



ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะemo

 

โดย: iamorange 19 ตุลาคม 2554 6:08:08 น.  

 

สวัสดียามเช้าค่ะ
เชียงรุ่ง น่าไปเที่ยวจัง อาหารก้อน่าหม่ำ

เพลงเพราะจังค่ะ มีความสุขกับงานนะคะ

 

โดย: mambymam 19 ตุลาคม 2554 7:06:55 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


สวัสดีเช้าวันพุธ
มีความสุขตลอดวันค่ะคุณ wicsir

 

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 19 ตุลาคม 2554 7:29:19 น.  

 

 

ดูภาพกับเนื้อเรื่อง เพลินเลย กะว่าจะดูต่อ อ้าวหมดซะแล้ว. ไปกับทัวร์เหรอครับ

ถึงพาไปร้านที่มีการต้อนรับแบบนั้น. มีที่ไปเที่ยวนอกทัวร์บ้างหรือเปล่าครับ อยาก
เห็น "บ้านนอก" ของเขานะครับ. แหะ ๆ คนบ้านนอก ย่อมอยากจะเห็นแบบเดิมบ้าง

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 19 ตุลาคม 2554 13:31:02 น.  

 

หวัดดีค่ะ คุณ wic ..
คงต้องอาศัย เที่ยวด้วยนะคะ ..เพราะตอนนี้ ไม่ว่างเลย ออก ตจว แทบทุกอาทิตย์
..คิดว่าเที่ยว ก็เหมือน นะ ทำอะไรก็ได้ที่มีความสุข ..อิ อิ ..
ขอบคุณ ที่มาเยี่ยม ค่ะ ต่างคนต่างดูแลตัวเอง นะ
ส่งข่าว กันเป็น ระยะ..
เสร็จภารกิจ เด๋ว มาตามเก็บเที่ยว นะคะ..




 

โดย: tifun 19 ตุลาคม 2554 15:08:20 น.  

 


ตามมาเที่ยวยังทันเนอะคุณ wic

สีสันเชียงรุ่งยามค่ำคืน ดูไม่ค่อยคึกคักมาก แต่น่าจะเดินสบายๆ กำลังดีนะคะ

หน้าตาสาวๆ เหมือนคนที่บ้านเราเลยค่ะ


 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 19 ตุลาคม 2554 17:07:17 น.  

 

สวัสดียามเย็นค่ะคุณ WIC
ที่แปดริ้วกำลังลุ้นเรื่องน้ำท่วมอยู่ค่ะ
ตอนนี้ทำได้แค่เป็นกำลังใจให้พี่น้องพ้นวิกฤตโดยเร็วค่ะ
มีความสุขกับการทำงานนะคะ ^_^

 

โดย: andrex09 19 ตุลาคม 2554 18:22:22 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณอ็อด
ขอโทษนะคะที่มาช้าไป อันที่จริงจินแอบมาดู
ตั้งแต่คุณอ็อดไปบอกแล้วค่ะ แต่หมดเวลาเม้นส์ซะก่อน

จินมีเชื้อสายไทลื้อค่ะ หรือไทสิบสองปันนา
พูดไทลื้อมาตั้งแต่เด็ก ๆ ตอนนี้เด็ก ๆ ที่บ้านพูดภาษาลื้อแทบไม่ได้กันแล้วค่ะ
ไม่รู้ว่าต้นตระกูลสืบกันมายังไง คงอพยพมาจากเมืองจีนเนอะ อิอิ
อยากจะไปเที่ยวดูซักครั้ง ว่าสิบสองปันนา เค้าสื่อสารกันจินจะฟังรู้เรื่องมั้ย อิอิ

ช่วงนี้จินคงห่างหายจากบล็อกไปบ้าง
ให้เวลากับลูกชายค่ะ ชีวิตลงตัวเมื่อไหร่
จะกลับมาทักทายคุณอ็อดเหมือนเดิมนะคะ

 

โดย: JinnyTent 19 ตุลาคม 2554 21:49:15 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะ
ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ

 

โดย: mambymam 20 ตุลาคม 2554 6:14:21 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


สวัสดีเช้าวันพฤหัสบดีค่ะคุณ wicsir
วันนี้พิดโลกเปิดห้างเซนทรัลเป็นวันแรก
ไม่รู้จะเหมือนที่ขอนแก่นหรือเปล่านะค่ะ

 

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 20 ตุลาคม 2554 7:30:00 น.  

 

 

ไปบ่อยมั้ยครับ ดูปิ้งย่างแล้วน่าอร่อยจัง มีสูตรมั้ยครับ

 

โดย: โด่เด่ IP: 223.207.150.180 16 เมษายน 2556 13:36:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


wicsir
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [?]











...... ชอบเดินทาง ชอบท่องเที่ยว และชอบถ่ายภาพ แม้ฝีมือจะไม่ให้ แต่ใจก็รัก เพราะได้ทำแล้วมีความสุข แถมยังมี bloggang ได้ให้โอกาสนำสิ่งเหล่านั้นมาแสดงด้วย ยิ่งทำให้หัวใจพองโต .......


อยากจะบอกว่า

@ ดีใจที่ได้แบ่งปันความสุขเล็กๆน้อยๆ กับเพื่อนๆในบล็อกแก๊ง ตลอดจนคุณๆที่ผ่านเข้ามาอ่าน.... แม้ภาพถ่ายจะไม่สวยนัก แต่กว่าจะได้มาก็แสนยากลำบาก จึงขอสงวนสิทธิไว้เป็นการส่วนตัว

@ ภาพทั้งหมดเป็นลิขสิทธิ์ของเจ้าของบล๊อก ถ้ามีความประสงค์จะใช้ภาพเพื่อการใด กรุณาติดต่อเจ้าของบล็อกด้วย เพราะจะได้พิจารณาเป็นเรื่องๆไปครับ.

@ ขอบคุณเพื่อนๆสมาชิกที่คอยให้กำลังใจกันเสมอมา และขอบคุณทุกท่านที่ผ่านเข้ามาอ่าน หวังเป็นอย่างยิ่ง ว่าท่านคงแวะเข้ามาอีก...


ด้วยจริงใจ
นาย wicsir.




Rec. 11.06.08
New Comments
Group Blog
 
 
ตุลาคม 2554
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
17 ตุลาคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add wicsir's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.