ครั้งแรกในชีวิต.....ตามพระไปส่งวิญญาณ ก็อย่างที่เคยเล่าไว้ว่า มีคนไทยแถวบ้านชื่อหน่องเสียชีวิตในห้องพักที่อาศัยอยู่คนเดียว หลังจากที่ทางตำรวจสืบสวนสอบสวนจนแน่ชัดแล้วว่า ผู้ตายเสียชิวิตจากอาการหัวใจวายเฉียบพลัน ไม่ได้มีการฆาตกรรมใดๆ ทางตำรวจก็ติดต่อให้เพื่อนๆที่รับจะเป็นผู้จัดงานฌาปนกิจศพให้ นำร่างอันไร้วิญญาณของผู้ตายออกจากโรงพยาบาลได้ ก่อนหน้านั้น ได้รับโทรศัพท์ให้ไปร่วมฟังแผนการจัดงานฌาปนกิจศพของหน่องด้วย เนื่องจากการเสียชีวิตของหน่อง เป็นเรื่องดังและเสียขวัญสำหรับคนไทยที่รู้จักชอบพอกับหน่องเป็นอย่างมาก หน่องอาศัยอยู่ในเมืองที่อยู่มานับสิบปี มีเพื่อนมากมาย เพราะหน่องทำงานเป็นพ่อครัวและสารพัดงาน เพื่อนก็มากตามไปด้วยทุกวงการ เมื่อต่างได้รับทราบข่าวก็ทำให้สงสารและเห็นใจหน่องเป็นอย่างมาก คุณเชอรี่ ซึ่งเป็นเจ้าของร้านอาหารไทยและมีกิจการอื่นๆในเมืองนั้น ซึ่งรู้จักสนิทสนมคุ้นเคยกับหน่องเป็นอย่างดี จึงได้รับเป็นแม่งานร่วมกับเพื่อนๆจัดงานฌาปนกิจศพให้หน่อง ไม่ปล่อยให้กลายเป็นศพอนาถาไร้ญาติ แต่เรื่องราวต่างๆก็ตามมามากมาย เมื่อมีเรื่องเงินเรื่องทองมาเกี่ยวข้อง ยังไม่ขอเล่าตอนนี้ จะเล่าตอนที่เราตกลงกันเรื่องการนิมนต์พระจากวัดปากน้ำมาสวดอภิธรรมและมาเป็นนำวิญญาณของหน่องไปสู่สุคติตามความเชื่อของคนไทย เมื่่อวานเริ่มด้วยการ นิมนต์พระมาสองรูป มาฉันอาหารเพล ทำบุญให้แก่หน่อง มีเพื่อนๆมาร่วมกันประมาณยี่สิบกว่าคน ในการนี้ มีเพื่อนหญิงที่ใจคอกว้างขวาง สามีเขาก็อนุญาตให้มาจัดงานได้ที่อพาทเม้นท์ ถึงแม้จะสถานที่คับแคบ แต่พวกเราอบอุ่นใจที่ได้มีพระมาสวดอภิธรรม ทำบุญให้หน่อง ถึงแม้พวกเราจะอยู่ห่างไกลบ้านเมือง ห่างไกลญาติพี่น้อง แต่ด้วยความดีของหน่องที่เคยทำมาไว้บ้าง เพื่อนฝูงพอรู้ข่าวก็มาร่วมงานกัน พระฉันเพลให้ศีลให้พรเสร็จแล้ว ผู้มาร่วมงานก็ร่วมกันรับประทานอาหาร เรียกว่าข้าวหม้อแกงหม้อ มีทั้งอาหารเหนือสูตรดั้งเดิม อาหารอีสานสูตรดั้งเดิม อาหารภาคกลาง สร้างความอบอุ่นใจได้มาก ตามที่พวกเราได้ปรีกษากันไว้ว่า จะขอให้พระท่านไปที่อพาทเม้นท์ของหน่อง ที่หน่องเสียชีวิต แต่เนื่องจากทางเจ้าของอพาท์ไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปในห้องนั้นได้ พระท่านก็ทำได้แต่เพียง ไปยืนหน้าห้อง เพื่อไปสวดนำวิญญาณของหน่อง ตามออกไปยังสถานที่ที่ทำการฌาปนกิจร่างอันไร้วิญญาณของหน่อง เมื่อไปถึงนั้น เป็นครั้งแรกที่ได้มาที่พักของหน่อง ก็ดูน่ากลัวอย่างไรไม่รู้ ทั้งๆที่เป็นกลางวันแสกๆ เพราะอพาท์ที่หน่องอยู่ ค่อนข้างอับทึบ และห้องที่เสียชีวิตก็อยู่ในสุด แสงแดดเข้าไม่ถึง ดูมืดหม่นหมองอย่างไรชอบกล ห้องทุกห้องปิดเงียบ ไม่มีใครออกมาเลย หรือว่าจะไม่มีคนอยู่ก็ไม่ทราบได้ สงสัยเป็นอพาท์คนโสด พระท่านไปยืนเอามือแตะห้อง และสวดอยู่ประมาณห้านาที เพื่อนๆที่ไปได้นำรูปถ่ายของหน่อง และเรียกวิญญาณหน่องให้ออกจากห้อง ตามไปที่สถานที่ฌาปนกิจศพ เราไปรถสองคัน เมื่อไปถึงสถานที่ฌาปนกิจศพ มีเพื่อนมารอกันอยู่แล้วหลายคน เมื่อได้เวลาประมาณบ่ายสองโมง คนก็เริ่มมากันมาก นับได้ประมาณแปดสิบคน ทำให้งานไม่เงียบเหงา เรารู้สึกปลื้มใจแทนหน่อง ที่อย่างน้อยหน่องก็ไม่ได้จากไปโดยไร้ญาติขาดมิตร นั่นเป็นเพราะหน่องสร้างแต่ความสุขสนุกสนานให้เพื่อนๆ ยามที่มีชีวิตอยู่ หน่องจะเป็นเพื่อนที่ดี ถึงแม้หน่องซึ่งมักจะขาดแคลนเงินทองอยู่เป็นประจำ แต่หน่องไม่เคยขาดแคลนน้ำใจ งานไหนหน่องไปช่วยทำอาหารให้ได้ หน่องยินดีไปโดยไม่เกี่ยงงอน ถ้ามีเงินมากหน่องก็จะทำอาหารไปช่วย ไม่มีเงินก็เอาแรงกายไปช่วยทำอาหาร เวลานับสิบปีที่อาศัยอยู่ที่เมือง สะสมมิตรภาพดีๆเอาไว้ให้กับเพื่อนๆเป็นอย่างมาก เมื่อเสียชีวิตไป เพื่อนๆต่างมาร่วมงานกันอย่างมากมาย ทางสถานที่ฌาปนกิจศพของญี่ปุ่นที่นี่ ก็โอ่อ่ากว้างขวางใหญ่โต ทันสมัยมาก เขาเปิดห้องให้เพื่อนๆเข้าไปนำดอกไม้วางไว้บนร่างอันไร้วิญญาณของหน่อง ที่ห่อหุ้มด้วยผ้าขาวตลอดร่าง มีเสื้อผ้าและรองเท้าคู่เก่งที่หน่องรัก วางอยู่ในโลง เพื่อนๆได้รับอนุญาตให้เข้าไปเอามาได้แต่เพียงรองเท้ากับเสื้อกางเกงชุดนี้ชุดเดียว เพื่อหน่องจะได้มีเสื้อผ้าใส่ ได้เวลาอันสมควร เราก็ย้ายมาอีกห้องที่จะทำการฌาปนกิจศพ พระท่านก็มาทำพิธีบังสุกุล หน้าโลงศพ เป็นภาพที่คิดว่า หน่องเป็นคนที่จากไปอย่างอบอุ่นในที่สุด มีพระถึงสององค์มาทำพิธีให้ เพื่อนๆเข้าเคารพศพ และกล่าวคำอำลาและขออโหสิกรรมเป็นครั้งสุดท้าย เจ้าหน้าที่ทำการนำโลงเข้าห้องเผา โดยเปิดห้องสำหรับให้ญาติรอเก็บกระดูกหลังจากที่เผาเสร็จภายในหนึ่งชั่วโมง ระหว่างการรอ เพื่อนๆหน่องก็มาปรึกษากันว่า ตอนนี้เกิดมีปัญหาตามมาก็คือ ทางเจ้าของอพาท์เม้นท์ เขาต้องการเรียกร้องค่าจัดเก็บทำความสะอาดห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ ที่ค้างอยู่เป็นเงินจำนวนมาก คนญี่ปุ่นที่เป็นคนค้ำประกันห้องก็ไม่ยอมที่จะต้องเป็นผู้จ่าย จะมาเรียกเก็บจากเงินที่เพื่อนร่วมกันช่วยงานศพ สำหรับค่าพิธีฌาปนกิจศพนีั ใช้จ่ายเงินทั้งสิ้น 420,000 Yen เพื่อนก็ช่วยงานกันไปคนละนิดคนละหน่อยพอค่าใช้จ่าย แต่จะมาให้จ่ายช่วยค่าอพาท์เมนท์ คงไม่มีใครช่วยแน่ ก็อย่างที่บอก ทางญี่ปุ่นเขาเข้มงวดเกี่ยวกับเรื่องค่าเก็บของทิ้งมาก ไม่ใช่เหมือนเมืองไทย ทุกอย่างที่ญี่ปุ่นเป็นเงิน ค่าทำความสะอาดห้อง ค่าทิ้งของ เป็นเงินนับสิบหมื่นเยน มีเพื่อนๆของหน่องหลายคนเริ่มไม่เห็นด้วยที่จะมาจัดงาน บางคนก็บอกว่าทำไมไม่ให้เป็นศพไร้ญาติไป เพราะถ้าทำเป็นศพไร้ญาติ ไม่แสดงว่ามีเพื่อนฝูงเยอะแยะแบบนี้ ทางตำรวจเขาก็จะจัดการเผาแล้วส่งให้สถานทูตเอง แต่นี่บรรดาเพื่อนๆก็มีน้ำใจจัดงานให้ และนำเถ้ากระดูกไปเก็บไว้ที่บ้านเพื่อน รอฝากคนนำกลับไปให้ญาติเขาที่เมืองไทย น้ำใจจากเพื่อนต่างๆนี้ มากมายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่เมื่อมีเรื่องเงินมาเกี่ยวข้อง คนที่เป็นคนค่้ำประกันอพาท์เม้นท์ก็ไม่พอใจที่จะต้องรับผิดชอบจ่ายค่าเสียหายที่เกิดขึ้น ใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง ร่างกายของหน่องก็ถูกเผาเป็นเถ้ากระดูกสีขาวๆ ทางเจ้าพนักงานได้ให้เพื่อนๆ มาคีบใส่โถ ได้เต็มโต โดยกำกับบอกทุกอย่างว่า กระดูกชิ้นนี้เป็นส่วนไหนของร่างกาย จนกระทั่งมาถึงกระดูกชิ้นสุดท้าย คือกระดูกส่วนศรีษะ ซึ่งจะถูกคีบมาอยู่บนสุด แล้วปิดฝา บรรจุใส่กล่อง ผูกผ้าขาว ส่งให้เพื่อนนำกลับไปเก็บไว้ที่บ้าน เพื่อนๆได้นำโถบรรจุกระดูก กลับมาที่บ้านและนิมนต์พระมาสวดทำบุญกระดูกอีกครั้ง เป็นการเสร็จสิ้นการฌาปนกิจศพหน่อง เราไม่รู้สึกกลัวเลย เพราะเหมือนได้ไปส่งหน่องเขาไปสู่สุขคติจริงๆ วิญญานหน่องจะไม่ต้องเร่ร่อนไปที่โน่นที่นี่อีกต่อไป สิ้นเดือนนี้มีเพื่อนสนิทของหน่องจะเดินทางกลับไปไทย และรับอาสาพาหน่องกลับประเทศไทย หน่องจะได้กลับประเทศไทย หลังจากที่จากไปนับสิบปี แม้จะเป็นการกลับไปเพียงเถ้ากระดูก แต่หน่องยังได้กลับไปหาพ่อแม่ ญาติพี่น้อง เหลือแต่ตัวเรานี่แหละ ที่ยังไม่รู้วันตาย จะได้กลับไปอย่างหน่องหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ตายไปแล้ว ความดีที่ยังพอมีอยู่บ้าง คงไม่ทำให้เราต้องจากไปอย่างเศร้าเหงาหงอยมากนัก ชีวิตคนเราก็แค่นี้ ยามอยู่ก็ให้เขารัก จากไปก็ให้เขาอาลัย ดีกว่ายามมีชีวิตอยู่ก็ไม่เคยทำความดีไว้ให้ใคร ยากตายจากไป มีแต่คนสาปแช่ง จงทำความดีเอาไว้มากๆ สิ่งที่เหลืออยู่คือความดีเท่านั้น ตายไปเอาอะไรไปด้วยไม่ได้เลย   Create Date : 19 มีนาคม 2553 17 comments Last Update : 19 มีนาคม 2553 8:39:12 น. Counter : 1948 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ คุณป้า..สบายดีไหมคะ?? นัทแวะมาร่วมส่งวิญญานคุณหน่องด้วยคนค่ะ ขอให้วิญญานของคุณหน่องไปสู่สุคติ.... และ ได้กลับไปยังบ้านเกิดด้วยค่ะ.....   โดย: natto (natto-kita ) 19 มีนาคม 2553 9:48:44 น.

อ่านแล้วเศร้ายังไงไม่รู้ค่ะคุณป้า   โดย: มูมู IP: 123.227.219.55 19 มีนาคม 2553 11:31:07 น.

สงสารจัง   โดย: ศิริวรรณ IP: 203.144.144.164 19 มีนาคม 2553 15:29:45 น.

สวัสดีค่ะคุณป้า ติดตามอ่านมาตั้งแต่คุณหน่องเสียชีวิตเลยค่ะ ...อ่านแล้วก็ได้แต่ปลง   โดย: เก่ง (keng_toshi ) 19 มีนาคม 2553 16:05:22 น.

ติดตามอ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้นค่ะ แต่ทำให้ตัวเองเครียดไปด้วย ไม่กล้าอาบน้ำคนเดียวเลยค่ะ บางทีอาบพร้อมแฟน แต่ถ้าไม่อยู่ ต้องให้ลูกสาว นั่งอยู่เป็นเพื่อน (ลูกอาบน้ำไม่ได้ช่วงนี้ป่วย) ขอให้ดวงวิญญาณ คุณหน่องไปสู่สุขคติค่ะ   โดย: คนไกลหัวใจเป็นไทย 19 มีนาคม 2553 16:27:51 น.

ขอให้คุณหน่องไปสู่สุขคติ ไปเกิดในภพภูมิที่ดีนะคะ   โดย: พลอย IP: 79.84.218.169 19 มีนาคม 2553 18:50:25 น.

ดีใจที่คุณหน่องได้กลับบ้านค่ะ..รู้สึกดีที่คนไทยไม่ทิ้งกัน...   โดย: Boo IP: 203.144.144.165 19 มีนาคม 2553 20:06:47 น.

ขอให้คุณหน่องไปสู่สุขคตินะค่ะ ส่วนป้าพนอจันและสามีขอให้มีสุขภาพแข็งแรง รำ่รวยเงินทองและความสุขค่ะ   โดย: KC, Mo IP: 24.145.241.225 19 มีนาคม 2553 21:04:01 น.

ติดตามเรื่องราวมาตลอด คนเรานะ สุดท้ายในชีวิตก็มีเท่านี้ ก็นับว่าความดีที่คุณหน่องทำมา ส่งผลบุญให้เค้าได้ไม่เป็นศพไร้ญาติ ก็ขอให้เค้าไปสู่สุคติ และขอให้ผลบุญที่เพื่อนๆคนไทยได้อุทิศส่วนกุศลให้เค้า ได้เจริญเติบโต ก้าวหน้าในชีวิตการงาน ทรัพย์ สุขภาพ และครอบครัว โดยเฉพาะ น้าพนอจัน ที่ได้เสนอเรื่องราว มาให้ทุกคนได้ทราบ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องต่างๆ พออ่านเรื่องนี้ก็ทำให้ต้องหมั่นทำความดีมากขึ้น คนเราไม่รู้จะไปวันไหน ไปอย่างไร อย่างน้อยบุญที่เราสะสมไว้ ก็จะช่วยให้เราไม่ลำบากในช่วงสุดท้ายของชีวิต   โดย: Petersway IP: 216.255.164.144 19 มีนาคม 2553 22:47:25 น.

ดีใจที่คุณหน่องได้กลับบ้านและขอให้ไปสุ่สุขติ   โดย: keakai (tossagun1 ) 20 มีนาคม 2553 4:58:19 น.

ขอบคุณทุกท่าน เมื่อวานก็ได้ไปฟังผลสรุปเรื่องเงินทองว่าเหลือมากน้อยแค่ไหน ผู้ที่ทำหน้าที่รวบรวมเงินก็บอกว่าเหลือเงินจำนวนหนึ่ง เดิมจะมอบให้ครอบครัวคุณหน่อง แต่ทางเมืองไทยไม่ขอรับ ขอให้นำเงินนั้นไปจ่ายหนี้ค้างที่เป็นปัญหากับทางเจ้าของอพาท์เม้นท์ เรียกว่าอย่าให้ต้องเป็นหนี้สินติดตัวไป ก็ตกลงกันได้ว่าจะนำเงินที่เหลือไปให้ทางเจ้าของอพาท์เม้นท์เป็นค่าทำความสะอาดห้อง และค่าน้ำไฟที่ค้างชำระอยู่ ก็ทำหน้าที่กันไป คนที่อยู่ก็ได้แต่คิดว่า ถ้าตอนยังมีชีวิตเราไม่ทำร้ายใคร ไม่ให้ร้ายป้ายสี นำความเดือดร้อนให้คนอื่น เมื่อต้องจากไป อย่างน้อยสิ่งที่เหลืออยู่ยังพอให้คำเขาระลึกถึง ไม่ต้องมาสาปแช่งให้ไม่ได้ผุดได้เกิด ความดีความชั่วเท่านั้นที่ติดตัวเราไป   โดย: พนอจัน (พนอจัน ) 20 มีนาคม 2553 9:12:09 น.

สวัสดีค่ะคุณป้า ดีใจกับคุณหน่องด้วยคนน่ะค่ะ คงหลับและไปสบายทีนี้ พวกเรายังอยู่ก็ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ปอก็เช่นกัน จะพยายายามปรับปรุงตัวเอง และจะพยายามคิดทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้ แม้จะไม่ได้ดีไปทุกฯอย่างก็ตาม คิดถึงคุณป้าน่ะค่ะ แล้วจะแวะมาใหม่ค่ะ   โดย: Por IP: 69.179.116.91 21 มีนาคม 2553 0:20:01 น.

ขอให้คุณหน่องหลับให้สบายนะคะ จะได้กลับบ้านแล้ว ซึ้งในน้ำใจคนไทยเมื่ออยู่ต่างแดนอย่างนี้จริงๆ คุณหน่องคงเป็นคนดี และมีน้ำใจมากๆเลยนะคะ ความดีของคุณหน่องทำให้คนไทยไม่ทิ้งกันค่ะ   โดย: หัวใจสีส้ม 26 มีนาคม 2553 3:10:01 น.

ขอให้คุณหน่องไปสู่สุขคติ ค่ะ   โดย: CherryBlossom669 8 เมษายน 2553 16:53:33 น.

เราก็เป็นอีกหนึ่งคนเช่นกันที่ไกลบ้าน ที่อยู่ในยุโรป รวมขณะนี้ก็เกือบ 5 ปีแล้ว และก็ทำงานทุกวัน เป็นอาชีพสุจริต อาจจะมีรายได้ไม่มากมายนัก แต่ก็ภูมิใจในตนเอง ขอบพระคุณเรื่องราวจากคุณป้า ที่เล่าสู่กันฟัง หลานเข้าใจเป็นอย่างดี และเข้าใจว่าการห่างไกลผืนแผ่นดินเกิดของตนเอง ปัจจัยการดำรงชีวิตที่แตกต่างหลาย ๆ ด้าน ทำให้เรารักตัวเอง รักความเป็นไทย รักบ้านเกิดเมืองนอน และที่สำคัญ ทำให้เรารู้ว่าวันนี้เรารู้ว่าคำว่า ญาติพี่น้อง ที่ให้ไออ่นกันได้โดยไม่ต้องซื้อหามาด้วยเงินนั้น สำคัญเท่าไร ดังนั้น ท่าน ๆ ทั้งหลายจงภาคภูมิใจเถิดที่ได้รับไออุ่นแห่งความห่วงหาอาทรจากครอบครัว และญาติมิตรของท่านในผืนแผ่นดินของท่านเอง ....................................   โดย: Nat IP: 78.20.149.218 14 เมษายน 2553 21:30:26 น.

ขออาราธนาสิ่งศักศิทธิ์ดลบันดาลให้คุณหน่อง จงสู่สุคตินะคะ   โดย: Nattaya IP: 78.20.149.218 14 เมษายน 2553 21:38:27 น.

ได้อ่านแล้ว รู้สึกทราบซึ้งในน้ำใจของเพื่อน ๆ คุณหน่อง จังค่ะ คนไทยอยู่ที่ใหน ก็ไม่เคยทิ้งกัน   โดย: Beeze IP: 219.126.144.18 5 มกราคม 2554 8:18:33 น.