ซึ่งตอนนั้นก็รับปากไว้เป็นอย่างดี ว่าจะไม่ด่าใครอีก

แต่เหตุการณ์หลายครั้งที่ผ่านมา ทำให้รู้ว่า เราทำผิดสัญญา

โกรธคือ "โง่" โมโหคือ "บ้า"

เวลาโกรธและโมโห โง่กับบ้า มักจะมาอยู่กับเราเสมอ

การที่ไม่มีสติมักจะทำอะไรที่โง่ๆและบ้าๆ

พอเวลาผ่านไปกลับมานั่งนึกย้อนคิดดู ว่าเราทำอะไรลงไป ทำเพื่ออะไร

แต่คงกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว เพราะคำพูดเราได้ทำร้ายตัวเราไปแล้ว

คนที่เราด่านั้น ไม่ได้รับรู้ รู้สึก หรืออะไรใดๆกับคำด่าของเราทั้งสิ้น

มีแต่ตัวเราเองเท่านั้นที่ได้รับกับสิ่งนั้นไปเต็มๆ

ขอบคุณคนที่ทำให้เราโกรธและเกลียด ที่ทำให้เราเห็นความโง่ และบ้า ในตัวเอง

ขอบคุณที่ทำให้ตาสว่างและได้สติ

"เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงใครได้ แต่เราสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้"

ต่อจากนี้ พวกคุณ คุณ และคุณ จะหลุดออกจากวงโคจรของชีวิตฉัน

เพราะพวกคุณอยู่เหนือคำว่าโกรธและเกลียดมาไกลแล้ว เลยคำนั้นมามากแล้ว

ฉันจะมองเห็นพวกคุณเป็นแค่ขี้ฝุ่น ที่อยู่ในอากาศ ที่ฉันไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

ถ้าวันนึงมันเผลอเข้าไปในตา ฉันก็แค่เอาน้ำล้างฝุ่นนั้นออกมาจากตาพอ

จบกันแต่เพียงเท่านี้นะ