คุยกันสบายๆ
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2550
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
28 สิงหาคม 2550
 
All Blogs
 
“แม่ แม่ไม่เคยคิดจะทำแท้งเหรอ ตอนที่แม่รู้ว่าแม่จะต้องเลี้ยงผมคนเดียว”

“แม่ แม่ไม่เคยคิดจะทำแท้งเหรอ ตอนที่แม่รู้ว่าแม่จะต้องเลี้ยงผมคนเดียว”

ผมนั่งมองแม่ผมทำอะไรก็ไม่รู้จุกจิกๆอยู่ในครัว
นานสองนานกว่าแม่จะออกมา
พร้อมกับ สปาเกตตี้สีสรรน่ากิน

“มาเลยๆ ลูกมาทานได้แล้ว มามี๊ทำอาหารสุดเริ่ดให้หนูทานอีกแล้วโฮ้ะๆๆ”

แม่ผมก็เป็นยังงี้น่ะครับ ชอบพูดให้เว่อเข้าไว้
ผมไม่เห็นว่าอาหารของแม่มันเริ่ดตรงไหนเลย
เอาน่า แม่ก็อุตสาห์ทำให้ผมทานได้เกือบครบทุกมื้อล่ะ

ถึงแม้ว่าแม่จะไม่ใช่คนที่ทำอาหารเก่งเลยก็ตาม
แต่เวลาผมอยากทานอะไรไม่ว่าจะตอนเด็ก
จนถึงตอนนี้ที่ผม 14 ขวบแล้วจะเป็นนาย ก็ปีหน้า
แม่ก็ยังจะหามาให้ผมทุกๆอย่าง


“เร็วสิ ไอมาทานเร็วเดี๋ยวเราไปช้อปปิ้งกะดูหนังกันเนาะ
อ่อเย็นนี้มามี๊จะไปทานข้าวกะเพื่อนด้วยไอไปมะ”
แม่ถามผม..

อ่อลืมแนะนำตัวไป ผมชื่อไอครับ
แม่บอกว่า มันแปลว่ารัก แหม่..ก็แม่รักผมนี่นา อิอิ


“ไปสิคับแม่ อิอิ ไปทีไรมีแต่ของฝาก
ว่าแต่ไอพาแทนกะมิว ไปด้วยได้มะคับแม่”
แฮะๆ ก็ผมยังวัยรุ่นนี่นา ไปไหนก็ขอชวนเพื่อนติดไปด้วยเหอะ

“ต๊ายลูกชั้น เพื่อนเยอะตั้งแต่ตัวเท่าเมี่ยงนะยะ
เอาดิชวนสาวๆมาด้วยก็ได้นะ แฟนไออะ มียังๆ ชวนเลย”
แม่แซวผมจนได้ เราเหมือนเพื่อนกันมากกว่าแม่ลูกเสียอีก

“ย๊างงงงงง ไอยังเด็กเลยแม่ ว่าแต่แม่อะเมื่อไรจะมีแฟนใหม่ อิอิ”
เป็นไงล่ะเจอมุขผมเข้าไป แม่ถึงกับจอด แม่ไม่ตอบแต่เดินมา...

“โอ้ยยย แม่หยิกไอทำไม”
ผมร้องลั่นเมื่อแม่เดินมาหยิกต้นแขนผมพร้อมกับทำหน้ายู่ยี่ใส่

“จะหาแฟนทำไม ที่ผ่านมาเข็ดแล้วยะ
เลี้ยงเธอคนเดียวก็พอแล้ว เดี๋ยวไอโตแม่ก็ควงไอแทนดีกว่าอีก”
แม่ทำหน้าย่นใส่ผมแล้วก็กอดผม...
เอ๊ แบบนี้เรียกว่าตบหัวแล้วลูบหลังได้ไหมเนี่ย อิอิ


“ฮั่นแน่ อยากควงไอเพราะไอหน้าเหมือนพ่อละสิ อิอิ”
ผมไม่หยุดแซวแม่ ...

“ปากแบบนี้ชั้นเอาไปทิ้งถังขยะเสียก็ดีละตอนนั้น ไอ้เด็กบ้า”
แม่งอนผมแล้ว
ว่าแล้วก็จับผมขยี้หัวเสียจนผมตั้งๆสุดเท่ล่มระเนระนาด...




..........ย้อนหลังไปสิบสี่ปี

แม่ผมรู้ว่ามีผมตอนที่เธออายุเพียงยี่สิบต้นๆ
ตอนนั้นแม่เพิ่งเลิกกับพ่อ..
ผมรู้ทั้งหมดเมื่อตอนโตขึ้นพอจะรู้ความว่า
เพราะเหตุผลอะไรที่แม่กับพ่ออยู่ด้วยกันไม่ได้
มันไม่ทำให้เกิดปมในใจผมเลย
ผมออกจะภูมิใจด้วยซ้ำที่แม่ไม่คิดจะทิ้งผมไปอีกคนและเลี้ยงผมมาจนโต

ส่วนพ่อผม ผมยังเจอเขาอยู่บ้าง..
แต่ก็จากรูปถ่ายเท่านั้น
เขาไม่เคยย้อนกลับมาหาผมกับแม่อีกเลย ..
และแม่ก็ใจแข็งมากพอที่จะไม่ติดต่อกลับไป

แต่ผมก็รู้ว่าผมหน้าเหมือนพ่อมากๆ
ขนาดที่ว่ามองรูปของพ่อผมก็รู้ได้ด้วยซ้ำว่าตัวเองตอนโตจะหน้าเป็นยังไง

หลายครั้งตอนเด็กที่ผมเห็นแม่กอดแล้วมองหน้าผมแล้วร้องไห้
จนตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าแม่ร้องไห้เพราะคิดถึงพ่อ ..
หรือว่า..เสียใจที่ผมหน้าเหมือนคนที่แม่เกลียดมากที่สุดคนนึงกันแน่

แต่แม่ก็ไม่เคยสอนให้ผมเกลียดพ่อ..ผู้ชายในรูปถ่ายคนนั้น

แม่บอกว่าทุกคนมีเหตุผลที่จะทำอะไรทุกอย่างเสมอ
และถึงแม่จะมีเหตุผลมากพอที่เกลียดเขา
แต่สำหรับผม ..
ผมไม่มีเหตุผลใดๆที่จะต้องเกลียดคนที่เป็นเจ้าของครึ่งนึงของชีวิตผมคนนั้น
อย่างน้อยที่สุด เขาก็ให้ชีวิต...
ถึงมันจะเป็นชีวิตที่เขาไม่เคยมาดูเลยสักครั้งก็ตาม

.....ผมก็ไม่เกลียดเขาหรอก แต่ก็ไม่ได้รัก


ผมรักแม่คนเดียว



ผมเคยถามแม่ว่าตอนที่แม่รู้ว่ามีผม
แล้วพ่อเขาไม่เอาทั้งแม่ทั้งผมน่ะ
แม่เคยมีความคิดอยากจะกำจัดผมไหม
เพราะถ้าเพียงแค่ไม่มีผม ตอนนี้ชีวิตแม่อาจจะดีกว่านี้ก็ได้
แม่อาจจะมีครอบครัวดีๆ มีผู้ชายดีๆอยู่ข้างๆ
แทนที่จะต้องมานั่งเลี้ยงผมคนเดียวแบบนี้ ตั้งแต่ยังสาว

“แม่ แม่ไม่เคยคิดจะทำแท้งเหรอ ตอนที่แม่รู้ว่าแม่จะต้องเลี้ยงผมคนเดียว”

แม่หันมามองผมแว้บหนึ่ง..ผมเห็นได้เลยว่าแววตาขี้เล่นคู่นั้นมันกร้าวขึ้น

“มามี๊เลี้ยงไอได้น่า อีกอย่างมันไม่ได้เป็นความผิดของลูกสักหน่อยที่เกิดมา
มามี๊จะทำร้ายหนูทำไมถ้ามันจะเป็นความผิดมันก็ของพ่อกับแม่
ไม่ใช่ของหนู..แต่ตอนนี้ไอไม่ต้องถามอะไรอีก มามี๊ยืนยัน
เลยว่าต่อให้กลับไปแก้ไขอะไรได้มามี๊ก็ยังเลือกที่จะเอาหนูไว้
แล้วก็ดูแลหนูแบบนี้ไปจนตาย..
หนูเป็นลูกมามี๊นะ แม่ที่ไหนเขาจะทิ้งลูก ไม่ต้องการลูก...
มามี๊ไม่ใช่แม่ใจร้ายนะ”


...ผมรักแม่ครับ



แม่เล่าให้ฟังว่าตอนที่ท้องผมแม่แพ้ท้องจนแทบคลาน
อะไรหลายอย่างที่แม่ชอบจำเป็นต้องตัดทอนเปลี่ยนแปลง ..เพื่อผม
แม่งดเที่ยวกลางคืนชะงัก งดกาแฟที่เดิมกินยังกะอาบ
และ...งดแรด( ฮาๆแม่บอกผมแบบนี้จิงๆนะ)
งดอะไรมากมายสารพัด แล้วก็ต้องเพิ่มโปรแกรมดูแลตัวเองอีกเป็นกุรุดๆ
...เพื่อผม

แต่แม่ก็เป็นคุณแม่จอมซ่าเหมือนเดิม
แบบที่คุณลุงคุณป้า บอกกันว่า
แม่พาผมในท้องไปเย้วๆในคอนเสิร์ทไม่รู้กี่คอนเสิร์ท
พาผมไปลั่นล้า เที่ยวนู่นนี่ หรือแม้แต่ดูหนังกับผมสองคน
(ผมเคยถามแม่ว่าทำไมไม่ไปกับเพื่อนแม่บอก
ไม่อะเพื่อนเดทกะแฟนเขาแต่แม่อะเดทกะผม อิอิ)

หรือแม้แต่วันคลอด ที่แม่ก็คลอดผมเองคนเดียว
ไร้พ่อมาคอยให้กำลังใจเหมือนคนอื่นๆ
ตอนผมหัดคลาน หัดเดิน ก็ได้แม่นี่ละครับที่คอยลุ้น
หรือว่าตอนเข้าอนุบาล ตอนกำลังซน ตอนทะเลาะกับเพื่อนประถม
หรือตอนเข้า รร มัธยม ก็แม่คนเดียวนี่ล่ะ ที่ไม่เคยไปไหน

ผมคุยกับพี่สาว เอ้ยย แม่คนนี้ได้ทุกเรื่อง
ด้วยวัยของเราที่ไม่ต่างกันมากเท่าแม่ลูกคู่อื่น
แม่ผมกับผมเลยเหมือนๆกับเป็นเพื่อนหรือพี่น้องกันเสียมากกว่า
แต่ผมก็เคารพแม่นะครับ...ทั้งที่แม่ไม่เคยดุผมสักที
ไม่เคยตีผมสักครั้ง(ทั้งที่กะคนอื่นแม่ดุยังกะหมา)


ถึงจะมีแค่แม่แต่ผมไม่เหงาหรอกนะครับ
เพราะนอกจากแม่ก็มีคุณยายคุณน้าคุณลุงคุณป้ามากมาย
ที่คอยดูแลผม ตั้งแต่เล็กจนโต...
ผมไม่ขาดอะไรเลยด้วย เพราะสิ่งที่แม่ให้ผมมันมากมายเหลือเกิน
จนบางทีผมกับรู้สึกว่า ถ้าผมมีพ่อ ผมคงรักแม่ได้ไม่มากเท่านี้แน่ๆ

ผมไม่เคยคิดหรอกครับ
ว่าถ้าผมมีพ่อจะเป็นยังไงเพราะชีวิตผมตอนนี้มันก็สมบูรณ์ดีแล้ว
แค่แม่ผมคนนี้คนเดียวเท่านั้นก็เหลือกินแล้วครับ

“แม่คนเดียวครอบจักรวาล ...เลยจริงๆ”

แด่ความรักของแม่ทุกคนบนโลกใบนี้......


[ปล.เรื่องสมมติ จากเค้าโครงเรื่องจริง]



Create Date : 28 สิงหาคม 2550
Last Update : 29 สิงหาคม 2550 19:03:19 น. 1 comments
Counter : 647 Pageviews.

 
น่ารักมากค่ะ เคยคิดเป็นคำถามเหมือนกัน ถ้าคนที่เราเกลียดมาไข่ในท้องเราไว้ เราจะเลี้ยงลูกคนเดียวต่อไปไหม
หรือแม้แต่
จะผิดไหมถ้าเด็กที่เกิดมาคนหนึ่ง ไม่มีพ่อ เพราะเขาเกิดด้วยความตั้งใจของเราคนเดียวที่ไม่อยากจะอยู่กับผู้ชายคนไหน ผู้ชาย มีไว้ผสมเท่านั้น.
ผิดไหม??


โดย: ด้วง (podduang-pk ) วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:21:53:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Gatoons
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Gatoons's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.