ไอ้ดำอาจไม่เคยกรน แต่ถุงเงินหมาที่บ้าน กรนจัง

บางวันเค้าไม่กรนแต่บางวันเค้ากรนถี่ยิบ

แวะเอาความหนาวเย็นมาฝากคนหล่อจ้ะ ส่งดวงอาทิตย์มาทางนี้บ้างก็ได้นะ อย่าหวงนักตะเอง

คิดถึงจ้ะ

แวะมาส่งข่าวดีค่ะ สงสัยตกข่าวแน่ ๆ ตอนนี้น้องแมวมีนางฟ้าตัวน้อย ๆ มาชมโลก ได้เกือบ สองสัปดาห์แล้ว ไปที่บล็อค mein schatz ซิคะ อ้าวในนี้ไม่มีนี่นา ไปหาที่บล็อค weissbier ก็ได้ค่ะ ไปดูความน่ารักกันเถอะค่ะ

เรื่องความลับกลิ่นตุ.......เห็นด้วยมากครับ

สวัสดี....วันที่อากาศเย็นๆ

เรามาทำตัว และทำใจ ให้เย็น ตามอากาศกันเถอะ

คิดดูชิ....ถ้าทุกคนใจเย็นหมด โลกจะน่าอยู่ขนาดไหน

ว่าม่ะ......

"แดหวา ชายผู้ตีลังกาได้สามรอบ ขณะที่ร้องเพลงชาติไปด้วย"

เก่งจริงนะสุดหล่อ 555

ส้มตำปลาปล้าเนี่ย ถ้าวันไหนไม่ได้หม่ำสำหรับพี่สารอาบีนาลีนก็จะไม่หลั่งออกมาทำให้เป็นโรคซึมเศร้าเหมือนกันค่ะ555 มีความสุขกับวันหยุดแถวรัชดานะค่ะ

ตอนนี้ดึกแล้ว....

เริ่มคึกละ......

ฮายยยยยยยยยย

เรายังเข้าบ้านเราไม่ได้

แวะมาเซย์ฮายยยยยย


แล้วก็ไป .......

แอบย่องเข้ามาอีกครั้ง
ตอนที่เจ้าของ อาจยังเข้าบ้านตัวเองไม่ได้อ่ะ ฮ่า ๆ ๆ
ตีลังกาได้ถึงห้ารอบป่าวอ่ะ ฮ่า ๆ ๆ
ปล. อากาศเย็น ๆ อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยเด๊อ

แอบเข้ามาอ่านงานของพ่ออสัญแต่เช้ามืดวันอาทิตย์เชียวนะ...

เออ งานเขียนวันนี้ของพ่ออสัญ เขียนได้ลึกซึ้งกินใจดีเชียวละ

งวดนี้ขอชื่นชม

ไม่ว่าการบรรยายความผูกพันระหว่างเมือง กับพลังแห่งธรรมชาติ

"เรา" กับ "เจ้าดำ" หรือ "เรา" กับ "ป้าแหลม" หรือ "สาวที่ป้ายรถเมล์"

ให้ภาพและกินใจในอารมณ์ที่ต่างกัน

เมื่อเอามาสรุปลงตอนท้ายว่า...

"โลกถึงต้องการความกระแดะไง..

โลกถึงได้ดูน่าอยู่ อย่างทุกวันนี้

ทั้งที่จริงๆแล้ว มันก็ไม่ได้สวยงาม อย่างที่เราเข้าใจหรอก."

แม้ออกจะเห็นด้วยกับบทสรุปของเรื่อง

แต่เมื่ออ่านโดยองค์รวมแล้ว ออกจะรู้สึกรวบรัดเกินไปสักนิด

เพราะไม่ได้ปูเรื่องความกระแดะมาแต่ตอนต้นมากเพียงพอ

เพิ่งโผล่มากล่าวถึงเอาย่อหน้าสุดท้าย แล้วก็พาลสรุปโป๊ะัเลย

ทำให้ออกจะเป็นลูกโดดที่ยิงออกไปผิดเป้าผิดจังหวะไปนิด....

แต่โดยรวมแล้ว ชอบงานเขียนทำนองนี้ของพ่ออสัญฯว่ะ

อ่านสบาย ๆ ได้ภาพ ได้แง่คิดดี

พ่ออสัญเขียนหนังสือสไตล์นี้ได้น่าอ่านแฮะ

ชื่นชม...

หวัดดีเคิ้บบ พี่แดหวา ซาไก ไอค่อน นอนกรน ....จะต่อแต่ขี้เกียจ

น้องลิงมาแระพี่ หายไปจากวงการนานนม มาหาปลาร้ากินแถวนี้ แต่ไม่มี

ไม่เป็นไร แนะนำให้พี่แด ไปหากะปิกิน ประทังไปก่อนได้ทีเดียว แต่ต้องเป็นกะปิ
แท้ เป็นเคยอย่างดี จะหอม สีแดง น่ากินมั่กๆ

โลก ต้องการความกระแดะพี่ แต่การกระแดะ ต้องมีแบบแผน กระแดะแบบเรียบร้อย
ไม่งั้น จะเกิดความไม่สงบ เพราะตบตีกันด้วย กระแดะเกินหน้า ห้าร้อยไมล์

ต้นอ้อพอมีเวลา เลยแวะมาทักทายพี่ชาย เป็นเยี่ยงไรบ้างเคอะพี่แดหวา ที่โน่นหนาวป่าว

แล้วว่างๆจะแว๊บมาสิงพี่ให้สะดิ้งอีกที....รักษาชีวิตด้วยพี่แดหวา

จากต้นอ้อ คนบนโลกกระแดะ ที่ไม่กระแดะ แต่ ดัดจริตโหด

แล้วจะแวะมาอ่านนะแดหวา
ไปหาช้าวกินก่อน หิวจัง

.....
เมื่อวานตั้งใจว่าจะแวะมาทักทาย
แต่เซิร์ฟเวอร์ไม่เป็นใจ
ก็มากันใหม่วันนี้
อยู่บ้านคนเดียวไม่มีอะไรทำก็พล่าม
จนได้เรื่องนี่แหละค่ะ


สุขสดชื่นในวันหยุดนะคะ


แอมอร

เมื่อวานเราทานส้มตำปลาร้าเผื่อแล้วนะจ๊ะ

หอมหายห่วงจริง ๆ ค่ะ

วันนี้ได้หยุดป่าวเ่อ่ย.....

สงสัยจะไม่ได้หยุด

อากาศหนาว....อย่าลืมใส่เสื้อผ้า

เดี๋ยวโป๊.........

ตกลงอยู่บ้านไม่ใส่อะไรเหรอแดหวา
คนข้างบนถึงต้องย้ำนักย้ำหนา อิ อิ

.....

ชอบอากาศแบบนี้เหมือนกัน
ค่าไฟลดลงแน่ถ้าหนาวอีกหลายวัน

.....

ชีวิตไม่สิ้น ก็ต้องกระแดะกันไป
กระแดะวันละนิดจิตแจ่มใส

.....

ชอบมาบ้านนี้ หัวเราะแต่มีสาระ 555


แอมอร

ฮายยยยยยยยยย

เราเพิ่งเข้าบ้านได้

แวะมาทักทายเน้อๆๆๆ

อากาศร้อนทำไมใส่เสื้อนอนล่ะ

อากาศหนาวทำไมถอดเสื้อนอนน๊าาาา

ระวังไม่สบายเน้อๆๆๆๆ

ฉากเหรอ แล้วเจอกันนะแดหวา
เขียนไปแล้ว มันออกจะแอ๊บแบ๊ว แต๋วแตก
ยังไงก็อย่าลืมแวะไปอ่าน
....

แดหวาอัพกี่โมง ไม่ลอกหรอกน่ะ


แอมอร

แอบมาอ่านในคืนที่อากาศเย็นสบาย

วันนี้ที่โคราช แถวสนามชานเมือง 18 องศาจ้า

อยากเห็นท่าตีลังกาสามรอบตอนเคารพธงชาติจังว่ากระแดะได้มากแค่ไหน555555

แอบมาดูว่าส่งการบ้านรึยัง

ของแม่ส่งแล้วจ้า ตามไปดูหน่อยซฺ

สวัสดีค่ะคุณแดหวา

ข้าวเหนียวก็ตื่นมาพบกับอากาศดี ๆๆ ในกรุงเทพมาสอง สามวันเเล้ว อิอิ

ถ้าจะให้ดีต้องได้กาแฟร้อน ๆๆ ซักถ้วย พร้อมขนมอร่อย ๆๆ ของบ้านพี่ดาวจ๋าจะ

แหล่มเลย


คืนนี้ฝันดีนะค่ะ

สวัสดีค๊าพี่แดหวา...

มาทันดูพี่เต้นรำบูชาธรรมชาติรึป่าวอ่ะ คิคิ
แพมม่ายใช้กระเป่าหลุย...ชอบสะพายกระเป๋ากล้อง
ไม่ได้อยู่ตรงรถเมลล์แถวนั้น ม่ายงั้นต้องเจอพี่แน่เรยย คิคิ

คืนนี้นอนมองธรรมชาติ ให้ฝันหวานน๊าค๊า

ขำเหมือนเดิม หุหุ
แต่ว่านะดมอากาศกรุงเทพเบื่อก็ไปดมที่สมุทรปราการดิคับ
เหม็นเลย55

555 มาอ่านตลกดี