กุมภาพันธ์ 2553

 
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
 
 
All Blog
น้อยใจ ก็กลัวเธอไม่รักกัน ยิ่งคิดก็ยิ่งน้อยใจ
นิสัยไม่ดีเลยค่ะ น้อยใจต้อนรับเดือนแห่งความรักซะงั้น...
พยายามแล้วนะที่จะไม่คิดมาก ไม่น้อยใจ ไม่ใจน้อย
แต่สุดท้ายก็อดน้อยใจไม่ได้

"ยังรักกันอยู่หรือเปล่า?"
ประโยคที่อยากถาม เพราะกลัวว่าคำตอบที่ได้รับจะเป็นเพียงรอยยิ้มกับเสียงหัวเราะให้แทนคำตอบ (ตามนิสัย)

นานแค่ไหนแล้วคะที่เราไม่ได้เจอกัน ไม่ได้อยู่ด้วยกันนานๆ

ตั้งแต่ 5 เดือนที่แล้ว เวลาที่ได้เจอพี่มีแค่ครั้งละ 2-3 ชม. เท่านั้น ถ้าจะได้เจอนานๆ หน่อยก็คือไปดูหนัง ก็ประมาณ 3-4 ชั่วโมง (ดูหนังไปแล้วชั่วโมงกว่า ที่เหลือคือทานข้าว)

5 เดือนผ่านไป กับเวลา 2-3 ชั่วโมงต่อการพบกัน 1 ครั้ง ต่อ 1 เดือน

รับรู้ค่ะว่าพี่งานเยอะ มีหน้าที่มากมายที่ต้องรับผิดชอบ แต่ยิ่งนานวันการรับรู้เริ่มทำให้เกิดการไม่ยอมรับ เพราะพี่มีเวลาไปหาเพื่อน ไปเที่ยวไหนๆ ไปสังสรรค์กับลูกน้อง ฯลฯ แต่ไม่เคยสักวันที่จะมีเวลามาหากัน...

พยายามที่จะยอมรับว่านี่คือนิสัยของพี่ ที่เป็นคนไม่พูด ไม่อธิบาย...แต่มันก็ยังรับไม่ค่อยได้กับความห่างเหินนี้

เมื่อวานได้เจอพี่กับเวลา 3 ชม. ที่พี่มีให้ กลับบ้านด้วยน้ำตานะคะ เป็นคนขอเจอพี่เอง ขับรถจากที่ทำงานไปหาพี่ข้ามจังหวัดนะคะ จากประชาอุทิศไปอยุธยา เลิกงาน 18.00 น. แต่พยายามไปให้ทัน 19.00 น. ตามที่พี่นัด เพราะพี่จะกลับบ้านตอน 3 ทุ่ม และพี่ไม่ชอบรอ เพราะฉะนั้นถ้าไปช้าพี่คงไม่ happy

แต่การไปหาครั้งนี้เหมือนพี่มาหาน้องที่รู้จักคนหนึ่งเลย การแสดงออก และคำพูด สัมผัสไม่ได้สักนิดถึงความคิดถึงกัน ทั้งที่ไม่ได้เจอกันเป็นเดือนแล้ว โทรศัพท์ก็แทบไม่ได้คุยกัน แต่ถึงจะคุยกันแต่ละครั้งก็ไม่เคยคุยกันถึง 5 นาทีเลยด้วยซ้ำ

...น้อยใจได้ไหมคะ หรือเป็นผู้หญิงคิดมาก ไม่เข้าเรื่อง อยู่คนเดียว...

ขับรถกลับบ้านคืนนี้มีแต่น้ำตา และคำถามในใจว่า
"จากนี้ไปจะเป็นฝ่ายรอให้พี่โทรมาชวนไปทานข้าวดีกว่าเป็นคนชวนพี่ดีไหม?"

เพราะถ้าพี่เป็นฝ่ายชวนก็น่าจะหมายความคิดถึงกัน แต่ถ้าเราชวนก็หมายความว่าพี่ไม่คิดถึงกัน

แต่นั่นใช่การกระทำที่ดีของคนที่บอกว่า "รัก" หรือ...
ใจตอบตัวเองว่า "ไม่ใช่"
และน้องคนนี้ก็อยากเป็นคนรักที่ดี ให้พี่ภูมิใจ ให้พี่รู้สึกดี ให้พี่พอใจ

...แต่จากนี้ไปจะทำตัวอย่างไรดี จึงจะเป็นคนรักที่ดี และรู้สึกดีไปด้วยพร้อมๆ กัน...





Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2553 17:54:39 น.
Counter : 906 Pageviews.

5 comments
  
แวะมาเยี่ยม...อย่าไปน้อยใจเลยครับ
โดย: **mp5** วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:01:15 น.
  
ของพี่แย่กว่าของน้องค่ะ ไม่เจอสามีมาสามเดือนกว่าแล้วเพราะเขาหลบหน้า เขาไม่ได้ไปมีบ้านเล็กบ้านน้อยแต่เขาไม่มั่นใจรักของพี่

พี่ทุกข์นะ แต่พี่เอาความรู้สึกนั้นห่างจากใจได้ หมายถึงว่าแยก"ความ"ทุกข์ออกจาก"ใจ"ทุกข์ ใจก็ไม่ทุกข์เมื่อรู้จักความทุกข์แล้ววางมันลงค่ะ
โดย: Chulapinan วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:55:22 น.
  
whenever you felt that your heart is going to breakdown
feel it with the love of God ask for his and then you will
find out what is the truth love in Your life as he does for me!
โดย: da IP: 203.144.144.165 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:57:55 น.
  
โอวว เหมือนกานเรย ต่างกันในรายละเอียดนิดหน่อยค่ะ

แนะนำว่า หากคุณยังไม่เคยฟัง Club Friday แล้วละก็ ลองดูนะคะ มันช่วยได้เหมือนกัน จะรู้ว่าที่หนักกว่าเรายะ อีกแยะค่ะ 106.5นะคะ เมื่อชั่วโมงที่แล้วเพอ่งจบไป ในชื่อตอน รู้มั้ยว่าน้อยใจ พอดีเลยเนอะ มีฟังย้อนหลังด้วยคะ ลองดูๆนะ
โดย: blue (bluesouljazz ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:13:47 น.
  
ผมว่าเค้าไม่ได้รักคุณนะ อาจจะเคยรัก แต่อ่านจากสิ่งที่คุณเจอมาในบล๊อคนี้ ผมก็เลยอยากจะบอกคุณเบา ๆ โดยการลดขนาดอักษรให้เล็ก ๆ ให้รู้สึกเหมือนกระซิบ

ยืมคำพูดคุณอัยย์จากหวานรักร้านขนมมาฝาก

บางอย่างยิ่งถมกลับยิ่งห่างออกไปทุกที..
โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:32:24 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kaewapi
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]



ปั้นฝันให้เป็นตัว
เที่ยวไปเรื่อยๆ
ทำขนมตามใจตัวเอง

"If I can stop one heart from breaking,
I shall not live in vain."

ความคิดถึงของคนไกล ที่ทำได้แค่ฝากสายลมโอบกอดเธอแทนฉัน ฝากผืนฟ้าครามเฝ้ามองเธอทุกคืนวัน ฝากดาวทุกดวงบนฟ้านั้นอวยพรให้เธอฝันดี"
Friends Blog
[Add Kaewapi's blog to your weblog]