Bloggang.com : หนูอยากกลับบ้าน : ==น๊อตหลุด==

==น๊อตหลุด==

ตบะแตกสุดๆวันนี้
(เนื่องจากเหตุการณ์เมื่อวาน..(หาอ่านได้หน้าที่แล้ว))

วันนี้ไอ้เกาหลีอ้วนเดินเข้ามา
"ถามว่าเมื่อไหร่จะไปจัดไฟล์"
(เหลือ กล่องอยู่ เกือบร้อยกล่องซึ่งมีไฟล์ประมาณ 500กว่าไฟล์)

"ไม่อยากทำแล้ว" บอกมันไป "อย่างน้อยก็ไม่ใช่ จ.ถึงศ."

"อะไรปัญหาของยูคืออะไร ทำไมไม่บอกชั้น" (โวยวาย level 1)
(ไอ้ควาย) "ปัญหาคือมึงไม่เคยเคารพกูเลยไง" (พูดนิ่งๆ สุภาพ เรียบร้อย..ไม่เดือด เพราะเมื่อคืนทำใจมาระดับนึง)

ไอ้เอี้ยเอ้ย..
อ้วนโง่เริ่มเพิ่มlevel ความโวยวาย...

"เมื่อวาน ชั้นถามแล้วใช่มั้ย ว่ายูมีอะไรจะเสนอ"
"หลังจากที่มึงย้ายไฟล์กูโดนไม่บอกกล่าวเนี่ยนะ..กูยังมีอะไรจะพูดได้อีก(ว่ะ)"

"พรุ่งนี้มาทำให้เสร็จ"
"ไม่..วันธรรมดาชั้นงานเยอะเกินแล้ว..บอกแล้วว่าจะจัดไฟล์เฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์"

"ชั้นสั่งให้ทำก็ต้องทำ"
นั่งเฉยมองหน้ามัน

"มานี่ มามิตติ้งกัน"
มิตติ้งบ้านพ่อมึงเหรอเนี่ย เวลานี้เนี่ย
มึงกะกูทะเลากัน มิตติ้งส้นตรีนไรว่ะ

"ชั้นทำงานอยู่ จะพูดก็พูดที่นี่"
ไอ้อ้วนเดือดพูดเสียงดัง
"ไปห้อง เกาหลีผอม (ขอเรียกอย่างนี้จะได้ไม่งง) come come come"
(ภาษาอังกฤษแม่มโคตรดีเลย..โกรธเนื้อเต้นพูด คัม คัม..555ขอขำหน่อยเหอะ)

เดินออกไป..ไม่น่าเดินออกไปเลย
พอเดินออกไป แม่งด่าเสียงดังลั่น corridor เลย
กูไม่น่าโน่โง่ออกมาเล้ยยยยย....-*-

โชคเข้าข้างอลัน(เจ้านายหนูเอง...เทพมากๆ) เดินออกมาพอดี
(สงสัยจะเดินมาบอกเรื่องประชุม)
อลันเห็นทำหน้างง ทำหน้างงตอบใส่อลันเหมือนกัน
ระหว่างนั้นอ้วนโง่ ยังพล่ามต่อไป ว่า
"เป็นแค่ลูกจ้าง ชั้นเป็น manager ชั้นสั่งอะไรต้องทำตาม" บลา บลา บลาไปเรื่อย
อลันมองตามทำหน้าเครียด!!!

ไปถึงห้องเกาหลีผอม ไม่รอช้า ใส่เลย
ไอ้อ้วนโง่เงียบแดกไปเลย...(ไม่รู้ว่าอึ้งหรือฟังไม่เข้าใจ555)
ไอ้อ้วนโง่ยืนอยู่สักพัก..พูดเกาหลีใส่กัน แล้วเดินออกไป

คุยกะเกาหลีผอมพยายามอธิบายว่าทำไมถึงต้องเก็บไฟล์ ทำไมต้องทำชั้น....ทั้งๆที่มันไม่ทันแล้วไง..ตอนนี้ไม่ได้ต้องการรู้สาเหตุแล้วว่าเพราะอะไรมึงถึงทำชั้นห่านี่...แต่ไอ้อ้วนนั่นมันไม่เคารพกูเลยนี่คือประเด็น...เข้าใจกันมั้ย..

เกาหลีผอมบอก เป็นสไตล์ของเกาหลี (เมิงไม่เห็นเป็นเลย) แล้วตอนนี้อ้วนเครียดมากเลย...(แล้วมันเกี่ยวอะไรกะกรูมั้ยเนี่ย)

พอได้โอกาสพูด น้ำตามันก็ไหลไม่หยุด...พูดไม่หยุดด้วย
เพราะไอ้เหี้ยกอ้วนแม่งไม่เคยบอกอะไรเลยสักอย่าง และก็บอก เกาหลีผอมไปว่า "ชั้นเข้าใจ เหตุผลทุกอย่างดี..แต่ชั้นไม่เข้าใจสิ่งที่เค้าทำ ตะคอก ตะโกนใส่...นี่หรือคือสิ่งที่เรียกตัวเองว่าmanager ทำ"...น้ำตายังไหลอยู่(วุ้ย!!มาไม่เลือกเวลาเลย..บังคับให้หยุดก็เหมือนยิ่งไหล)

อธิบาย อธิบาย..ในใจเราก็คิด สิ่งที่ยูพูดอ่ะ มันไม่ใช่เหตุ..เข้าใจมั้ย ก็ฟังๆๆไป
อลันมีโผล่เข้ามาบอกเรื่องประชุม
(สบตาเจ้านายแล้วน้ำตาก็ไหลไม่เลิก)

พูดไปพักใหญ่ๆ เกาหลีผอมบอก อย่าคิดมาก ลืมๆไปกลับมาทำงานใหม่..(สรุปก็คือใช้กูอยู่ดี)

กลับห้องตัวเอง..
บ่อน้ำตาแตกเลย
คิดอย่างเดียวเลย ไม่ไหวแล้ว อยากออกแล้ว ไม่อยากทนแล้ว..พอแล้ว
โทรหาต้น
พูดไม่ออก..ร้องไห้อย่างเดียว
ต้นคงงง (ฮา)
แล้วบอกต้นว่า จะออกแล้ว ทนไม่ไหวแล้ว
ต้นบอก ออกก็ออก (ขอบคุณ)
ร้องไห้ต่อ..(สงสารต้นจะกินข้าวก็ไม่ได้กิน...มัวแต่ฟังคนร้องไห้)
สรุปปล่อยต้นกินข้าวไปก่อนแล้วเดี๋ยวกลับไปคุยคืนนี้

สักพัก อลันเดินมา(ตอนแรกหยุดร้องไห้แล้ว) เห็นอลันน้ำตาร่วงผลอยเลย..อลันถาม มีเรื่องอะไรกัน พูดอะไรไม่ออก..ตั้งสติได้บอกอลันไปว่า "ชั้นไม่ไหวแล้ว..ชั้นจะลาออก" อลันมองหน้า(ตกใจ) บอก เดี๋ยวประชุมเสร็จค่อยคุย

ระหว่างรอนายประชุม...
เลิกร้องไห้แล้วทำสวย..แต่งหน้า ทาปากอย่างงาม

พออลันประชุมเสร็จ(คิดว่าเข้มเเข็งมากๆแล้ว)
เดินมาเรียกให้ไปคุยที่ห้อง
มองหน้ากันน้ำตาเริ่มไหลอีกแล้ว..(อยากเข้มเเข็งโว้ยย)
อลันไม่ถามมากเรื่อง

"ไม่ไหวแล้วใช่มั้ย" พยักหน้า

"อยากลาออกแล้วใช่มั้ย" พยักหน้า ควบคุมอารมณ์

" Yoo ใช่มั้ย" (ชื่อเกาหลี อ้วนโง่...จำไว้ นะก๊ะ...สาวกเกาหลี เกาหลังทั้งหลาย...ถ้าใครแซ่นี้ อย่าไปยุ่งเกียวกะมันนะคะเพราะมันโง่ แล้วก็กดขี่เพศหญิงสุดๆค่ะ) พนักหน้า..น้ำตาไหล
(ฮา..ไม่ได้เล่าอะไรเท่าไหร่เลย พนักหน้าอย่างเดียว...กินแรงนายมากๆ)

อลันบอกออกก็ได้ แต่ถ้าออกจะไม่ได้เงินterminate นะ (อย่าโน้มน้าวเซ่...เดี๋ยวใจอ่อน) แต่ถ้าจะออกจริงๆก็คือ ไปอยู่ที่ ARV เเน่นอน สัญญาเป็นสัญญา (พยักหน้า)
อลันบอกขอบคุณและก็appreciate มากๆที่อยู่ช่วยมาได้จนถึงทุกวันนี้....ไม่ต้องคิดมากเรื่องที่บอกว่า ให้รออลันก่อน..ถ้ารู้สึกว่าไม่ไหวจริงๆก็โอเค (น่ารักมากกกกก เจ้านายขา)

บอกอลันไปว่า คนๆนี้ไม่มีเหตุผล ดีแต่พูดว่า ชั้นเป็นmanager ยูเป็น employee สั่งอะไรก็ต้องทำ
และนั่นไม่ใช่สิ่งที่ชั้นเป็น อลันพยักหน้ายอมรับ

อลันบอก คืนนี้เอากลับไปคิดดูดีๆ...ค่อยๆคิด ค่อยๆตัดสินใจ
พยักหน้า...บอกอลันว่า you will be the first to get my answer.
อลันบอก i don't wanna see you cry anymore (ฮา...เหมือนรู้)
ตอบไปว่า i really dont' wanna cry for people like him
อลันตอบกลับโดนใจว่า "not worth enogh"
(ฮา)....

อยากออก อยากมาก
แต่ไม่รู้ว่าจะยังไงดี
คิดหนัก...อยากไปฟิตเนส

ป.ล. เขียนไปน้ำตาตกไปนะเนี่ย...เศร้า

Create Date : 10 กรกฎาคม 2550

Last Update : 10 กรกฎาคม 2550 16:59:32 น.

10 comments

Counter : 286 Pageviews.

อ่านมาทั้งหมด รู้สึกเห็นใจมาก มากเลยคะ...
ไอ้อ้วนเกาหลีมันน่าจริง ๆ คะ... อ่านแล้วโมโหแทน..
อยากร่วมด่าให้มากกว่านี้ แต่เดี๋ยวจะไม่งามคะ...

เป็นกำลังใจ ขอให้ตัดสินใจเลือกทางที่ดีที่สุดให้ตัวเองนะคะ...

สู้ สู้คะ