แค่คนหนึ่งคน..บนโลกใบนี้
Group Blog
 
 
ธันวาคม 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
8 ธันวาคม 2550
 
All Blogs
 
"อีกครั้ง" กับ Y : ขอเพียงความเข้าใจ





มีความพยายามอธิบายจากหลาย ๆ ทฤษฎี ถึงเหตุผลของการเป็น Y ไม่ว่าเพราะการมีโครโมโซมบางตัว มีการค้นพบยีนที่กําหนดความเป็นเกย์ (gay gene) ที่ว่ากันว่า อยู่ในตําแหน่ง Xq28 จากพันธุกรรม (มีคนในครอบครัวอย่างน้อย 1 คนเป็น) รวมทั้งจากการเลี้ยงดูที่ผ่านการอบรมบ่มเพาะมาอย่าง “ยาวนาน”

การเป็น Y ไม่ได้เกิดจากการเลียนแบบ ไม่ใช่แฟชั่น และไม่ได้เกิดจากอิทธิพลของสื่อ เพราะแม้เราจะพูดกันหนาหูว่า สื่อมวลชนมีอิทธิพลต่อพฤติกรรม และความคิดของบุคคล แต่สื่อก็ยังไม่เก่งกาจขนาดที่จะทำให้ใครสักคนเปลี่ยนพฤติกรรมทางเพศได้

ด้วยความคาดหวังจากบุคคลรอบข้าง รวมทั้งด้วยกฎเกณฑ์และการยอมรับทางสังคม สองปัจจัยนี้ ทำให้บุคคลที่เป็น Y ต้องแสดงพฤติกรรมออกมาในหลายรูปแบบ

กลุ่มแรก เปิดเผย ชัดเจน กลุ่มนี้อาจต้องเผชิญกับแรงเสียดทานจากสังคมมากที่สุด เป็นกลุ่มที่ต้องกล้ารับในสิ่งที่จะเข้ามาได้ ทั้งทางบวกและทางลบ

กลุ่มที่สอง ไม่เปิด แต่ก็ไม่ปิด ถามก็บอก แต่ถ้าไม่ถาม ก็ให้คิดกันไปเอง แม้เจ้าตัวอาจชัดเจนในตัวเอง แต่ไม่พร้อมจะเปิดเผยตนเองเท่ากลุ่มแรก

กลุ่มสุดท้าย เป็นบุคคลที่พยายามปิดบังและปฏิเสธทุกครั้งที่มีผู้ถามถึงพฤติกรรมของตนเอง กลุ่มนี้ น่าจะเป็นกลุ่มที่ทุกข์ที่สุด เพราะต้องมีชีวิตอยู่ด้วยความระแวง กลัวว่าจะมีคนรู้ กลัวคนอื่นไม่ยอมรับ

==============
สำหรับ Y ทุกคน

ไม่ว่าคุณจะอยู่กลุ่มไหน ขอเพียงให้คุณเข้าใจตนเอง มีความสุขกับชีวิต เรียนรู้ที่จะเข้าใจผู้อื่น เรียนรู้ที่จัดการกับอารมณ์ของตนเอง อย่าพยายามเรียกร้องให้คนอื่นเข้าใจ เพราะคุณจะยิ่งเจ็บปวดกับความหวังที่เป็นไปได้ยาก

และที่สำคัญ อย่าดึงผู้อื่นเข้ามาร่วมในเกมชีวิตของคุณ เพื่อจะปิดบังในสิ่งที่คุณไม่ต้องการให้สังคมรับรู้

คุณไม่มีสิทธิทำลายชีวิตใครทั้งสิ้น เพียงเพื่อให้สังคมยอมรับ

==================
สำหรับพ่อแม่และคนใกล้ตัวของ Y ทุกคน

มันอาจจะยากที่จะบอกให้ยอมรับ สำหรับคนเป็นพ่อแม่

เมื่อรู้ว่าลูกมีพฤติกรรมเบี่ยงเบน สิ่งที่คนในครอบครัวมักแสดงออกไปได้ 5 ระดับ ตั้งแต่ในแง่ลบสุดๆ ไปจนถึงบวกสุดๆ คือ ต่อต้าน ปฏิเสธ ทำใจ เข้าใจ และยอมรับ

เช่นเดียวกับสุนีย์ ใน “รักแห่งสยาม” ซึ่งอาจอยู่ในระดับแค่ “ทำใจ” แต่ยังไม่ “เข้าใจ” และแน่นอน คงยัง “ยอมรับ” ไมได้

เมื่อลูกคุณยังเด็ก คุณอาจมีความสุขกับการตั้งความหวังให้ลูกเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ คุณอาจสนุกกับการแต่งตัวสวยๆ ให้ลูก คุณมีความสุขเมื่อลูกมีพัฒนาการขึ้นตามวัย และเป็นอะไร ๆ ในสิ่งที่คุณต้องการได้ แต่เมื่อวันหนึ่ง ที่ลูกเติบโตขึ้น และเดินมาบอกคุณว่า “แม่ครับ ผมเป็นเกย์”

วันนั้น คุณอาจช็อก ตีโพยตีพาย ก่นด่าลูก หรือไม่ยอมรับ

ลืมไปหรือเปล่า ว่า ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าคุณก็ คือ เด็กเล็ก ๆ คนที่คุณอุ้มชูเขามาตั้งแต่เกิด

ลืมไปหรือเปล่า ว่า...ถึงเขาจะเป็นอะไร เขาก็ยังเป็นลูกของคุณ

อย่าฆ่าลูกที่เป็นดวงใจของคุณด้วยประโยคที่ว่า

“ตระกูลเราไม่เคยมีใครวิปริตแบบนี้”
“เลิกได้ไหม กลับมาเป็นปกติได้ไหม”
“ถ้ายังมีพฤติกรรมแบบนี้ ไม่ต้องมาเรียกฉันว่า “พ่อ”
“แม่หวังดีกับลูกนะ อย่าทำตัวแบบนี้”
ฯลฯ

เพราะหากแม้แต่ครอบครัวที่น่าจะเข้าใจเขา ยังไม่เข้าใจ แล้วเขาจะวิ่งหาความเข้าใจและการยอมรับได้จากไหนอีกหรือ

ได้โปรดอย่าฆ่าลูกของคุณด้วยคำว่า “รัก” และ “หวังดี”

ความรัก คือการให้ คือความปรารถนาดี โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ความหวังดี คือ ความต้องการให้คนที่เรารักมีความสุข ดำเนินชีวิตไปในหนทางที่ดีงาม ไม่เป็นพิษภัยต่อสังคม ประสบความสำเร็จในชีวิตตามศักยภาพที่เขามี

ไม่ใช่การให้เขาเป็นในแบบที่ เรา หรือ สังคม ต้องการ

ไมใช่ให้เป็นในแบบที่คนส่วนใหญ่ในสังคมเห็นว่า "ดี"

เราเชื่อเต็มหัวใจ ว่าไม่มีลูกคนไหน อยากทำลายความหวังของพ่อแม่ ไม่มีใครอยากแปลกหรือแตกต่าง หากเลือกได้ เขาคงอยากเป็นเทวดาหรือนางฟ้าตัวน้อย ๆ ที่สร้างความสุขและความภาคภูมิใจให้พ่อแม่เหมือนที่เคยเป็นมา

หวังว่า....ไม่ว่าลูกของคุณจะเป็นอะไร พ่อแม่ทุกคนจะเป็นกำลังใจ เป็นหลักในชีวิตให้ลูก ประคองเขาไปในทางที่งดงาม เดินไปข้าง ๆ ...คอยเช็ดน้ำตา ....และเป็นกำลังใจให้เขา ยามที่เขาเจ็บปวดเพราะถูกปฏิเสธจากสังคม

และให้เขาสามารถเป็นคนดีได้ในแบบที่เขาเป็น

...ไมว่าเขาจะเป็นยังไงก็ตาม........

(แรงบันดาลใจจาก "มิว" และ "โต้ง" จากรักแห่งสยาม และ Y ที่เรารู้จักทุกคน)


Create Date : 08 ธันวาคม 2550
Last Update : 9 สิงหาคม 2551 14:30:29 น. 1 comments
Counter : 419 Pageviews.

 
การมัดไม่ว่าจะมัดอะไรเราไม่สามารถมัดด้วยของแข็งได้ต้องมัดด้วยของอ่อนๆทั้งนั้น แม้เหล็กก็ต้องเป็นเหล็กที่อ่อนดัดให้โค้งได้งอได้ จึงจะมัดอะไรได้อย่างง่ายดายยิ่งหัวใจคนเป็นสิ่งที่อ่อนอยู่โดยธรรมชาติอยู่แล้ว จะต้องใช้ความอ่อนโยน มาเป็นเครื่องมือมัดสำหรับมัด ความแข็งกระด้างไม่ใช่อุบายที่ดีในการเอาชนะผู้อื่น น้ำอ่อนแสนอ่อน แต่ยังสามารถเอาชนะหินได้ เรื่องจิตใจเป็นหญิง เป็นชาย หรือกลางๆ ธรรมชาตินี้มีมาแต่มนุษย์เกิดมา แต่เรามองเพียงสองด้านเท่านั้นแต่ระหว่ากลางไม่มอง หัวก้อยและกลาง เขาไม่ได้สับสนแต่มันเป็นโดยธรรมชาติ ทีนี้เกิดมาแล้ว มาอยู่รวมสังคม ถูกสังคมกำหนด มาตรฐาน ถ้าไม่เป็นอย่างมาตรฐานทีว่ามีปัญหา สังคมต่างหากอยากให้เป็นอย่างนั้น ปฎิบัติมาผิด เราต้องยอมรับความจริงในโลกที่เกิดขึ้น ไม่ใช่เราเอาเราเป็นศูนย์กลาง เราทุกคนต้องอยู่ทีเส้นรอบวงกลม จับมือช่วยเหลือกันยอมรับ ความดี ความชั่วอยู่ที่การกระทำไม่ได้อยู่ว่าเกิดมาเพศใด วรรณะใด เกิดมาสู้หรือต่ำ รวยจน นอนปราสาท กระต๊อบ ถ้าทำความชั่ว หรือความดีแล้วก็ชั่วดี เหมือนกันหมดไม่ว่ที่ลับที่แจ้ง คนจะรู้หรือไม่รู้ก็ก็ตาม ทุกชีวิตในโลกนี้มีสิทธิที่จะอยู่ในโลกนี้ไม่ว่าสิ่งที่เล็กจนมองด้วยตาเปล่าไม่เห็นก็ตาม เราต้องยอมรับการกระทำดีกว่ามาแบ่งแยกดีไม่ในเรื่องของเพศที่เกิดมา หรือความเป็หรือกลางๆหญิง ชาย เพราะเกิดมาแล้วไม่สามารถแก้ได้ ยอมรักการทำความดีของบุคลนั้นๆแม้สุนัขทำความดี ก็เป็นความดี คนทำชั่วก็เป็นคนชั่ว


โดย: เม่น IP: 217.44.59.137 วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:19:50:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แค่คนหนึ่งคน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ






Google




...............................

No Me Importa Si Todos Te Miran
No Me Importa Lo Que Digan De Ti
No Me Importa Como Pasa El Tiempo
Sabiendo Yo Que Tu Me Quieres

.....................................




"ขอให้มีความสุขกับชีวิต และมีความสุขกับการ ให้ นะคะ"



















Load Counter
Friends' blogs
[Add แค่คนหนึ่งคน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.