นิยายที่เปิดเรื่องทิ้งไว้ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2547 คิดว่าเป็นนิยายทะเลทรายที่เขียนสนุกได้อย่างที่เคยเขียนมาก่อน แต่ระหว่างการเขียนนิยายเรื่องนี้ ได้เกิดเรื่องแปลกประหลาดกับตัวเอง มากมายเหลือเกิน ....แต่ในท้ายสุด....ปาฏิหาริย์ ก็ทำใ ห้ "ทรายนี้ัยังมีรัก" กลายเ ป็นนิยายทะเลทรายอีกเรื่อง ที่เขียนได้จบ



เริ่มจากความคิดอยากเขียนประวัติศาสตร์ตะวันออกกลาง......แม้จะเป็นนิยายทะเลทราย ที่หลายๆคนคงจะเอือมๆ แต่ตัวเองขอสารภาพตามตรงว่า เขียนทะเลทรายแล้วสนุกค่ะยิ่งเขียนยิ่งมันมือ ทว่าให้เขียนเป็นแนวสาวไทยฟาดฟาโรห์อย่างเดียวก็คงไม่สนุกนัก....เพราะโดยส่วนตัวชอบทำงานแบบค้นข้อมูลจุกๆจิกๆประกอบกัน เลยตั้งเป้าเรื่องใหม่ไปที่ประวัติศาสตร์ตะวันออกกลาง แต่เมื่อค้นข้อมูลไปแ้ล้วเกิดประทับใจกับเปอร์เซีย ที่เป็นสมัยก่อนศาสนาอิสลามจะเกิดขึ้น คือช่วงเวลาประมาณ 600 ปี ก่อนคริสตกาล ที่ยังมีความเชื่อเกี่ยวกับเทพสืบทอดมาถึงคนอิหร่านส่วนน้อยในปัจจุบันที่ไม่ใช่มุสลิม แต่เป็นศาสนาบูชาไฟโซโรแอสเตอร์ และอิทธิพลของศาสนานี้ยังมีผลกระทบต่อเนื่องมาจนถึงศตวรรษที่ 21 ของเรา

ประกอบกับช่วงนั้นเพิ่งเสร็จสิ้น ข้าบดินทร์ จึงยังไม่อยากเขียนแนวอิงประวัติศาสตร์ล้วนๆ แต่อยากโยงประวัติศาสตร์ ให้มาถึงปัจจุบัน เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศการทำงานของตัวเอง.... ความคิดก็ค่อยๆเริ่มต้นขึ้น...นิยายที่มีลักษณะเกี่ยวพันกับตำนานเทพ การติดตามสมบัติที่เ กี่ยวพันกับเ ทวะและอำนาจยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ บนดินแดนคาบสมุทรพระจันทร์เสี้ยว...ยิ่งคิดยิ่งสนุกค่ะ....งานก็ค่อยๆเป็นรูปเป็นร่าง จากนั้น




ห้าพันปีก่อนของอารยธรรมมนุษยชาติ กษัตริย์ยุคแรกที่ได้รับการยกย่องเป็นผู้ปกครองในดินแดนทั้งหลาย ได้รับความยกย่องเคารพนับถือว่าพระองค์เป็นกษัตริย์กึ่งเทวะ และสืบต่ออำนาจต่อมา จากเผ่าสู่เผ่า จากความเชื่อ ต่อความเชื่อ บนดินแดนคาบสมุทรพระจันทร์เสี้ยว และลุ่มน้ำไทกรีส ยูเฟรตีส ตลอดจนไนล์ และ สินธุ ผู้ได้รับคำทำนายว่ามีปีกประดุจดังนก ยืนหยัดบนดินแดนแห่งเปอร์เซีย มีปีกข้างซ้ายครอบคลุมไปยังแม่น้ำไนล์ และปีกข้างขวาคลุมไปถึง แม่น้ำสินธุ

พระเจ้าดาริอุส มหาราช(ออกสำเนียงอีกแบบจะเรียกพระนามว่า ดาไรยุส) Darius The Great (549-486 ปี ก่อนคริสตกาล) ผู้ขุดคลองสุเอซ Suez ขึ้นในสมัยก่อนคริสตกาลไ ด้สำเ ร็จ ทรงปกครองดินแดนที่มีความลึกลับของแหล่งที่กำเนิดอำนาจยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษย์ เก็บซ่อนไว้ อำนาจปริศนา ที่คาดว่าถูกสร้างขึ้นมาตั้งแต่สมัยเมโสโปเตเมีย บนดินแดนที่พระองค์ปกครอง ผูกพัน และเก็บซ่อนไว้เพื่อดำรงอำนาจนั้นบนตลอดไป และผู้ใดล่วงรู้ ก็ย่อมปรารถนาแสวงหาอำนาจลี้ลับที่สุดนั่้นเช่นกัน สิ่งลี้ลับแห่งอำนาจเคยถูกถาม ตามหาตั้งแ ต่สมัยพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชจวบจนถึงปัจจุบัน

คำถามต่างๆที่เป็นจุดเริ่มต้นของการทำงานเรื่องนี้ก็เกิดขึ้น

- ทำไม ตะวันตกจึงใคร่เข้าแสวงหาโบราณวัตถุ ในดินแดนพระจันทร์เสี้ยวมานาน แทบจะเรียกได้ว่ามาตลอดเวลาหลายพันปี
- ทำไมพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชถึงปรารถนาเข้ายึดครองแม่น้ำไนล์
- ทำไมประเทศล่าอาณานิคมในยุคตอมาก็ยังปรารถนา และแสวงหาวัตถุโบราณในตะวันออกกลาง เพื่อครอบครองเป็นของตน...สมบัติมีค่าที่ตีเป็นตัวเงินเท่านั้นหรือ...หรือสิ่งมีค่าอื่น ที่เกินกว่าราคาเงิน
- ทำไม ฮิตเล่อร์ จึงแบ่งแยกดินแดนในส่วนของอียิปต์ให้แก่มุสโสลินี ขณะที่ตัวเองยึดครองดินแดนตะวันออกกลางเสียเอง
- ทำไมตะวันตกจึงปรารถนาครอบครองดินแดนตะวันออกกลางนับแต่นั้น....น้ำำมันเท่านั้นหรือ.....

คำถามเดียวกัน....พวกเขาต้องการของมีค่าทางวัตถุเช่นนั้นหรือ หรือของมีค่าที่ไม่อาจตีราคาเป็นเงิน และมูลค่าสูงกว่านั้น หรือเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์และลี้ลับยิ่งกว่านั้น ซ่อนเร้นอยู่...มีคนรู้ มีความลับ และการค้นหา

สิ่งที่เฉลย อาจจะอยู่เพียงเรื่องเงื่อนไขที่ไม่มีผู้ใดรับรู้ และถูกซ่อนเร้น มานานนับหลายพันปี.....

ผ่านผู้สูญหายจากดินแดนนั้น มาเนิ่นนาน

เพียงเพราะคำสัตย์ และ อธิษฐาน ไม่กลับสู่ดินแดนนั้นตลอดกาล
....แล้วจำต้องกลับ......เพื่อเผชิญหน้ากับคำตอบแห่งชีวิตของตน


... "ทรายนี้...ยังมีรัก" ...... บทนิยามความรักและความผูกพันบนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ที่ไม่อาจให้คำนิยามได้ภายในหนึ่งชีวิต

แต่ทว่า.....ตลอดการทำงานเขียนเรื่องนี้ประสบเหตุมากมายจนเกือบต้องเลิกเขียนกลางครัน เป็นงานที่ทรมานคนเขียนมากที่สุด เพราะนอกจากต้องเขียนนิยายเรื่องนี้ ให้จบ เป็นแบบ "ทรายนี้ ยังมีรัก" ซึ่งหมายความว่า นอกจากข้อมูลมหาศาลของ สมัยเมโสโปเตเมีย อารยธรรมสุเมเรียน และสมัยของเปอร์เซีย ทีมีช่วงระยะเวลาห่างกันประมาณ 2,500 ปี แล้ว ยังต้องเขียนยุคปัจจุบัน ที่ห่างจากเปอร์เซียมาอีก 2,500 ปี นอกเหนือจากอารยธรรมสองแห่งต่างยุคสมัย สรุปว่าจะเรียก "ทรายนี้ ยังมีรัก" เป็น นิยาย ห้าพันปี ก็ไม่ผิด

นอกเหนือจากอารยธรรมหลักๆที่ต้องค้นกันแล้วนั้น ยังต้องค้นต่อไปอีกในส่วนของ อารยธรรมอียิปต์ ในช่วงระหว่างนั้น....ที่ตกอยู่ในการยึดครองของเปอร์เซีย....ทำให้พระเจ้า ดาริอุส ปกครองในฐานะ King of King ในอาณาจักรลุ่มน้ำ ไทกรีส ยูเฟรตีส แล้ว ยังปกครอง อียิปต์ ในฐานะ ฟาโรห์ Pharoh อีกฐานะหนึ่งเช่นกัน ดังนั้น การปกครองของกษัตริย์ หรือพระเจ้าแผ่นดินในสมัยนั้น เป็นการปกครองโดยผ่าน เทพเจ้า เทพเจ้าในสายของเปอร์เซีย เป็นคนละกลุ่มกับเทพเจ้าของอียิปต์ เมื่อพิจารณาตามนี้ก้เห็นว่า กษัตริย์ผู้ปกครองอาณาจักรในฐานะสื่ออำนาจจากเทพลงมาคุ้มครองแผ่นดินพระองค์จึงมีลักษณะกึ่งเทพ กึ่งมนุษย์ ตามแต่อารยธรรมที่นับถือ สัญลักษณ์ของอำนาจในรัชสมัยของพระเจ้าดาริอุสมหาราช จึงมีประติมากรรมรูปเคารพเป็นรูปของพระองค์ประทับยืนมีปีกยื่นสองข้าง คล้ายกับสัญลักษณ์ของเทพเจ้าในอียิปต์เช่นกัน

ถึงตอนเขียนนี้ก็ยังไม่ทราบว่า "ทรายนี้ ยังมีรัก" จะวางแผงวันไหน ...แต่ีอยากมาบอกกล่าวว่า...เขียนจบอีกเรื่องแล้วค่ะ

หากอยากทราบอะไรที่ความรู้สึกคนเขียนล้วนๆ ก็แวะไปที่นี่ได้

//forum.wanwatcafe.com/index.php?showtopic=201


"ทรายนี้ ยังมีรัก"โ ดย "วรรณวรรธน์"

นิยายที่อยากบอกว่า...........ในที่สุด ก็เขียนเสร็จเสียทีค่ะ