Bloggang.com : น้องกระต่ายอ้วน : เมื่อวันที่น้อง Winnie ลืมตาดูโลก

เมื่อวันที่น้อง Winnie ลืมตาดูโลก

9.00

วันนี้ลังเลเป็นพิเศษว่าจะไปทำงานดีรึเปล่า เพราะภรรยาใกล้คลอดแล้วและมีมูกปนเลือดออกมา
ด้วยความเป็นห่วงจึงตัดสินใจทำงานที่บ้าน

สักพักเรานั่งกินข้าวกลางวันกัน
หลังจากนั้นไม่นาน สัญญาณการเจ็บจริง ก็ไหลออกมาออกมา นั่นคือ "นํ้าครํ่า"

12.00

ขับรถไปโรงพยาบาลบาล เมื่อแพทย์ตรวจแล้วจึงพาภรรยาผมไปนอนที่ห้องรอคลอด ซึ่งจะมีการตรวจสอบการบีบตัวของมดลูก และพิมพ์ออกมาเป็นกราฟ

หากกราฟสูงหมายถึงมีการบีบตัวของมดลูกที่มาพร้อมกับความเจ็บปวดของผู้ที่กำลังเป็นแม่

ผมสัมผัสได้ผ่านทางใบหน้าของเธอ และมือที่กำแน่น เจ็บจนตัวสั่น

กราฟเริ่ม ถี่ขึ้น สูงขึ้น นั่นหมายถึงเจ็บถี่ขึ้น และมากขึ้น ตามลำดับ

จนเมื่อถึงเวลาหนึ่งซึ่งความเจ็บปวดมาถึง การบล๊อกหลังเป็นสิ่งที่ช่วยได้ดี

ในระหว่างนั่น ได้ยินเสียงประสานจากห้องข้างๆ
"อื้บบบบบบบบบบบบ.....บบบ"

เค้ากำลังคลอดลูกอยู่ และนั่นคือสัญญาณให้แบ่งคลอด

ถ้าผมเป็นภรรยาคงรู้สึกเหมือนตอนเด็ก...ที่กลัวๆกล้าๆ อยากจะเล่นรถไฟเหาะตีลังกา
ขณะต่อคิว เห็นเค้าไปที่ยอดสูงสุดมันจะมีเสียงหวอๆ ที่เตือนบอกว่ามันกำลังจะปล่อยตัวแล้ว...ใจมันจะหวิวๆ

ช่วงนั้นผมไม่สามารถอยู่ด้วยได้สักระยะ เนื่องจากหมอต้องทำการตรวจภายใน

เมื่อผมกลับมา...ภรรยาผมเล่าให้ฟังว่า หลังจากเสียง "อื้บบบบบบบบบบบบ.....บบบ" แล้วสักพัก ก็มีเสียง "อุ แว้"ตามมา
มีชีวิตหนึ่งเกิดขึ้นมาแล้ว ภรรยาผมนํ้าตาซึม

19.00

เวลาผ่านไปไว เมื่อปากมดลูกเปิด 10 เซนติเมตร แพทย์บอกว่าลูกน้อยจะสามารถออกมาได้ในไม่ช้า

ผมเข้าไปถ่ายวีดีโอด้วย อยากเก็บไว้ให้ลูกได้เห็น วันที่น่ายินดี...วันที่รู้ว่าแม่เจ็บและรักลูกมากแค่ไหน

เสียง "อื้บบบบบบบบบบบบ.....บบบ"คราวนี้ หมายถึงการแบ่งคลอดจริง เสียงหมอและพยาบาล ประสานเสียง ร้องเรียกชีวิตใหม่ให้ออกมา

แต่เสียงเหล่านั้นจะไม่มีประโยชน์เลย ถ้าคุณแม่ไม่ออกแรงสุดชีวิตด้วย

มือซ้ายผมกุมมือภรรยา มือขวาจับกล้องวีดีโอ รอคอยลูกน้อยออกมา

เธอเจ็บจนตัวสั่น แต่ฤทธิ์ยาชาช่วยได้บ้าง

"อีกนิดเดียว อีกนิดเดียว" ผมบอกเธอ

ในขณะที่เธอบอกว่า "ไม่ไหวแล้ว" และหมดแรง เนื่องจากแรงแบ่ง ส่งผลทำให้อ่อนล้า ผสมกับความเจ็บที่ทำให้สั่นจนอ่อนแรง

ลูกน้อยไม่ทำให้การแบ่งของแม่สูญเปล่า เสียงแรกของการมีชีวิตในโลกใบใหม่

"อุแว้ๆ แง้ๆๆๆ....ๆ"

รอยยิ้มของทุกคนในห้องผลิบาน

ชีวิตผมเติมเต็มอีกครั้ง พร้อมหน้าที่ใหม่ที่ยิ่งใหญ่

"ผมเป็นพ่อคนแล้วครับ"

คลอดเมื่อวันที่ 4 มกรา 2006 เวลา 19.54
เป็นลูกสาว แก้มยุ้ย หนัก 3185 กรัม สูง 49 เซนติเมตร
ชื่อน้อง Winnie

Create Date : 25 พฤษภาคม 2550

Last Update : 25 พฤษภาคม 2550 17:00:06 น.

12 comments

Counter : 345 Pageviews.

คอนนี้ก็คงเปนสาวน้อยแล้วสิเนอะ

อ่านแล้วตื้นตันจังเลยค่ะ

สงสารคุณแม่

โดย: fonejank

วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:50:47 น.

น้องวินนี่น่ารักมากค่ะ ขวบกว่าแล้วกำลังซนเลยสิท่า

เป็นคุณพ่อที่น่ารักจังค่ะ เข้าไปให้กำลังใจในห้องด้วย

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:37:11 น.

น่ารักจังเลยค่ะ
จะมาตอบคำถามที่ว่าจะไปเรียนที่ไหนน่ะค่ะ
พอดีว่ากำลังจะไปเรียนต่อที่ มหาวิทยาลัยมหิดลค่ะ คณะสิ่งแวดล้อมค่ะ

โดย: มดแดง (สาวน้อยของหมูอ้วน

) วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:24:52 น.

น้องวินนี่แก้มยุ้ยจังเลยลูก
แขนเป็นปล้อง ๆ น่ากัดจัง

ผู้หญิงที่เป็นแม่ นี่เก่งทุกคน
เวลาเห็นคนคลอดลูก แล้วยกนิ้วให้ในความอึดเลยค่ะ

โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา

วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:36:51 น.

ง่า อ่านแล้วคิดถึงตอนคลอดเหมือนกัน กว่าจะผ่านมาได้เนอะ .....เฮ้อ ..... แต่เห็นหน้าเจ้าตัวเล็กก้อปลื้มซะ ..... ใช่มั๊ยคะ

โดย: หนูชล

วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:48:09 น.

ยินดีที่ได้รู้จักหนูวินนี่คะ
น่ารักน่าชัง
อ่านแล้วนึกถึงตัวเองตอนคลอดจ๊ะ

โดย: miz u so much

วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:53:07 น.

ผมชอบอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง และชอบแนะนำให้คุณแม่ที่มีน้องใหม่หามาอ่านกัน หนังสือเล่มนั้นมีมุมมองไม่เหมือนใคร ครั้งนี้ก็อีกเช่นกัน ลองหาหนังสือชื่อ เลี้ยงลูกอย่างไรให้เมืองไทยได้เยาวชนดี มาอ่านเล่นๆ นะครับ ในนั้นจะบอกถึงการเพาะนิสัยตั้งแต่ลูกยังเป็นทารกไว้ด้วยครับ

อีกเล่มก็ เมื่อถึงอนุบาลก็สายเสียแล้ว คิดว่าคงเคยอ่านมานะครับ