tom+ Dome Winnie
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2550
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
27 พฤษภาคม 2550
 
All Blogs
 

บทความที่ชนะการประกวดโครงการ Re-Honeymoon Vol.3

อยากขอบคุณที่...สอนให้ผมรู้จักความรักอันยิ่งใหญ่



ตั้งแต่รู้จักกันมาในสมัยเรียนเธอเอาใจใส่ ดูแลผมมาตลอด ทั้งด้านการเรียน และการทำงาน และเป็นกำลังใจให้ผมอยู่เสมอ ซึ่งกล่าวได้ว่าเธอเป็นส่วนสำคัญที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จในชีวิตผมทุกครั้ง



เราสองคนไม่ได้มาจากครอบครัวที่ร่ำรวย เราจึงต้องสร้างเนื้อสร้างตัวมาด้วยกัน แม้ชีวิตจะไม่ได้ยากลำบาก แต่ก็ไม่ได้ถึงกับสบายมาก และเป็นเรื่องจริงที่ว่าหลังแต่งงานเรายังไม่มีเตียงนอนในห้องเลยด้วยซ้ำไป ซึ่งเราก็นอนโดยใช้ผ้าปูนอน

และมีอยู่วันหนึ่งผมบอกเธอด้วยความรู้สึกไม่สบายใจว่า “ขอโทษนะ ที่เรายังไม่มีเตียงให้”

เธอตอบด้วยรอยยิ้มกลับมา ก่อนที่น้ำตาผมจะซึมว่า “ถ้าเราอยู่กับเธอตอนที่เรามีความสุขกันได้ เราก็ต้องอยู่กับเธอตอนเธอมีความทุกข์ได้”

มันทำให้ผมรู้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เธอจะอยู่กับผม เพราะถ้าในชีวิตของผมมีอยู่สองวันคือ วันที่ผมมีความสุขและวันที่ผมมีความทุกข์...ผมเชื่อว่าทั้งสองวันเธอจะอยู่กับผม



มีอยู่วันหนึ่งที่ผมป่วยหนักนอนซมอยู่กับบ้าน ผมลางานและบอกกับเธอว่า “ไม่เป็นไร เธอไปทำงานเถอะ เพราะมันจะไม่ดี ถ้าหากไม่ได้ลางานไว้ก่อน” ซึ่งเธอก็ยอมเชื่อฟัง

หลังจากนั้นผมก็นอนพักผ่อนไปจนเวลา 10.00 น. ผมก็นอนอยู่และได้ยินเสียงภรรยาเรียกผมด้วยเสียงเครือๆ ว่า “เธอ” ผมซึ่งอยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่นและรู้ว่าภรรยาไปทำงานอยู่ก็เลยนึกว่าฝันอยู่และภรรยามาเรียก แต่จริงๆ แล้วผมไม่ได้ฝัน...

เธอมายืนอยู่ต่อหน้าผมด้วยสายตาแห่งความเป็นห่วงและน้ำตาที่ไหลรินว่า “เธอ เราเป็นห่วงเธอ เราเลยขอลางานมาดูแลเธอนะ”

ผมน้ำตาซึม และรู้สึกขอบคุณในความรักและห่วงใยของเธอเป็นอย่างมาก



นี่เป็นเหตุการณ์เพียงเสี้ยวเดียวในชีวิตคู่ของผม ซึ่งเธอได้สอนให้ผมรู้จักความรักอันยิ่งใหญ่ และทำให้ผมทราบได้ว่าในชีวิตของคนเราไม่มีอะไรจะดีมากไปกว่าการที่ได้รัก และได้รับความรักตอบอีกแล้ว และสิ่งที่เธอทำให้ผมในทุกวันนี้ทำให้ผมเชื่อมั่นเป็นอย่างยิ่งว่า ผมจะรักและดูแลเธอตลอดไป



นอกจากความรักที่เธอมีให้กับผม เธอยังแสดงให้ผมเห็นถึงความอยากเป็น “แม่” ของเธอด้วย

การที่เธอเก็บของเล่นในสมัยมัธยมไว้ให้ลูก เพราะเธอคิดว่าเมื่อเธอได้มีโอกาสแต่งงานและเธอมีลูกแล้วนั้น ลูกของเธอจะได้มีของเล่นแปลกๆ เอาไว้เล่น

สำหรับผม...มันคือ “ของเล่นแห่งกาลเวลา” นั่นเอง

และวันที่เราสองคนได้แต่งงานกัน เราก็เฝ้ารอคอยการมาของลูกน้อย แต่เธอต้องน้ำตาไหลถึงสองครั้งเมื่อพบสัญลักษณ์ที่บ่งบอกว่าเธอไม่ได้ตั้งครรภ์
ผมสัมผัสถึงน้ำตาของผู้ที่ต้องการเป็นแม่ และความรักอันเอ่อล้นที่เธอตระเตรียมไว้เพื่อมอบให้คนๆ หนึ่ง ผมกอดเธอแน่น แล้วบอกว่า “ไม่เป็นไรนะ วันหนึ่งลูกเราจะมา”

และลูกน้อยก็ไม่ทำให้เราผิดหวัง 16 เดือนกว่าหลังการแต่งงานของเรา ลูกน้อยก็ลืมตาดูโลก เหตุการณ์นี้เธอสอนผมให้รู้จักความรักอันยิ่งใหญ่ของแม่ที่มีให้กับลูก



ไม่ว่าจะความรักที่เธอมีให้กับผมหรือกับลูกน้อยก็ตาม เธอก็ได้สอนให้ผมที่รู้จักความรักอันยิ่งใหญ่ และความหมายของการดำรงชีวิตอยู่บนโลกนี้ และมันทำให้วันทุกวันของผมมีความหมาย และเชื่อว่าความรักที่เรามอบให้แก่กันนี้ จะทำให้ชีวิตคู่ และชีวิตครอบครัวของเราสดใหม่เสมอ



อยากขอบคุณที่.....รอยยิ้มของคุณทำให้โลกใบนี้สดใสขึ้น แม้ว่าบางวันมันอาจจะมืดมนอยู่ก็ตาม

อยากขอบคุณที่.....เคียงข้างผมทั้งในวันแห่งความสุข และความทุกข์

อยากขอบคุณที่.....ความรักมั่นคงที่ไม่เคยลดลง ไม่ว่าจะก่อนหรือหลังแต่งงาน (ทำให้การไปเที่ยวของเราในแต่ละครั้งเหมือนเราไปฮันนีมูนกัน)

และสุดท้าย

อยากขอบคุณที่.....สอนให้ผมรู้จักความรักอันยิ่งใหญ่ กับความรักที่มอบให้ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน



รางวัลที่ได้รับคือ Package ที่พัก 3 วัน 2 คืน ที่ Hilton Hua-Hin Resort and Spa




 

Create Date : 27 พฤษภาคม 2550
11 comments
Last Update : 28 พฤษภาคม 2550 3:24:34 น.
Counter : 464 Pageviews.

 

ดีใจกับรางวัลที่ได้นะคะ ไม่ได้หมายถึงรางวัลแพ็คเกจที่พักค่ะ แต่หมายถึงรางวัลแห่งความรักที่คุณมีให้แก่กันนะคะ


ป.ล. ขอสารภาพว่า อ่านแล้วอิจฉาตาลุกเป็นไฟเชียวค่ะ

 

โดย: พจมารร้าย 28 พฤษภาคม 2550 7:47:29 น.  

 

ใช่แล้ว นอกจากอิจฉาของรางวัล สิ่งที่น่าอิจฉาที่สุด ก้คือ ครอบครัว แสนสุขนี่เอง
ดีใจกับน้องวินนี่ที่มีคุณพ่อ คุณแม่ที่สร้างความรักอบอวลไปทั้งบ้านจังเลยจ๊ะ

 

โดย: รัตติกัลยา 28 พฤษภาคม 2550 11:11:26 น.  

 

เข้ามานั่งอิจฉาด้วยคนค่ะ

 

โดย: อิจิโงะจัง 28 พฤษภาคม 2550 13:43:32 น.  

 

สวัสดีคะ คุณต๋อม ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคะ

น้องวินนี่น่ารักจังคะ กี่ขวบแล้วคะ

ลิตเติ้ลเกิร์ลตอนอยู่เมืองไทยไปโบสถ์แถววงเวียนใหญ่คะ คุณต๋อมอยู่ปิ่นเกล้าเหรอคะ ไปโบสถ์ไหนเอ่ย

แล้วจะแวะมาอีกนะคะ

 

โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล 28 พฤษภาคม 2550 16:16:26 น.  

 

อ่านไปยิ้มไป กับความรักยิ่งใหญ่ของครอบครัวนี้ค่ะ

 

โดย: endeavour (endeavour ) 28 พฤษภาคม 2550 21:58:59 น.  

 

แวะมาดีใจด้วยค่ะ
แบบว่ามาทักทายในวันที่อากาศร้อนอบอ้าวมากๆ เลยล่ะ
มีความสุขกับวันนี้นะคะ

 

โดย: อุ้มสี 29 พฤษภาคม 2550 7:28:55 น.  

 

แวะมาเยี่ยมตอนเ้ช้าคับ เดี๋ยวกลับมาอ่านบทความดีดีคับ

 

โดย: frank3119 29 พฤษภาคม 2550 8:15:21 น.  

 

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดี ตั้งแต่เช้าค่ะ



ปล.น้องน่ารักจังค่ะ อิอิ

 

โดย: NiToRiA 29 พฤษภาคม 2550 9:45:18 น.  

 

เป็นครอบครัวที่อบอุ่นน่ารักมากเลยค่ะ

 

โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา 29 พฤษภาคม 2550 16:21:04 น.  

 

ไม่มีคำพูด...นอกจากรอยยิ้มนี้ค่ะ

 

โดย: between us 30 พฤษภาคม 2550 4:01:50 น.  

 

โอว ซึ้งๆ น่ารักมากๆเลยค่ะ

 

โดย: JJH 31 พฤษภาคม 2550 21:24:36 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


น้องกระต่ายอ้วน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




มน Winnie ค่ะ



Friends' blogs
[Add น้องกระต่ายอ้วน's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.