ภาพวาดภาพที่ 17 ความอดทน ชินยุนบก ภาพวาดภาพที่ 17--ความอดทน “ช่างเขียน! ไม่นะ ยุมบก! ยุมบก! อย่า ช่างเขียน! ยุนบกที่นอนหลับไม่ค่อยสนิท ตกใจตื่นขึ้นมาเพราะเสียงคร่ำครวญของจองฮยาง ด้วยแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาทางช่องหน้าต่าง เขาเห็นนางขมวดคิ้วย่น เหงื่อแตกเต็มหน้าผาก นางส่ายหน้าไปมา สีหน้าเจ็บปวด เขาไม่รู้ว่านางฝันร้ายอะไรถึงไม่สามารถตื่นหลุดพ้นจากความฝันนั้นได้ เขารีบจับมือนางไว้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขา หรือว่าฝันร้ายเลิกตามรังควาญ นางเริ่มนอนนิ่งสงบ และยังคงหลับต่อไป หลังจากได้ปลดปล่อยความกังวลใจเรื่องอาจารย์แล้ว ห่วงใยเดียวที่ยังเหลืออยู่บนโลกนี้คือผู้หญิงที่นอนอยู่ข้างๆ แม้ว่านางพยายามอย่างหนักที่จะซ่อนความเจ็บร้าวไว้ในใจ เขารู้ถึงความสิ้นหวังที่ฉายชัดออกจากดวงตาของนางในแต่ละครั้ง เขามองดูนาง เอามือนางวางไว้บนริมฝีปากของเขา จูบที่ปลายนิ้วนางเบาๆ “เฮ้อ...เจ้าไม่น่ามาพบข้าเลย ไม่ เราควรจะพบกันแต่ไม่ใช่ในขณะที่ข้ามีอาการอย่างนี้ อีกอย่างข้าอยากให้เจ้าเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก อ่า นั่นก็ยังไม่ถูกอีก บางที ถ้าข้าไม่เป็นแบบนี้ ข้าก็อาจจะไม่รู้สึก... ฮ่า ฮ่า เฮ้อ ข้าไม่รู้ว่าเจ้าโชคดีหรือไม่ แต่สภาพข้าในขณะนี้ ข้ายังจะทำอะไรให้เจ้าได้อีก บางทีข้าไม่ควรจะรับปากเจ้าเกี่ยวกับอนาคตใดๆ ขณะที่ยุนบกรำพึงรำพันกับตัวเองอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียงจากส่วนลึกของตัวเอง “นี่ก็เข้าวันที่สี่แล้ว ข้าสงสัยว่าจะมีข่าวดีอะไรไม๊นะ เขาเริ่มไอแค่ก แค่ก” เขารู้สึกเหมือนหน้าอกโดนกดอัดแล้วก็เริ่มไอ เขาจึงรีบเอามือนางออก แล้วใช้มือตัวเองปิดปากไว้ แต่การไอทำให้กระทบกระเทือนแผลที่หน้าอก เขาเจ็บแผลอย่างรุนแรง น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว เขาจึงบิดตัวออกห่างจองฮยาง พยายามใช้ที่นอนปิดปากไม่ให้เสียงลอดออกมา “ช่างเขียนค่ะ ท่าน ช่างเขียน!” นางตื่นขึ้นมาโดยทันที ตกใจที่เห็นเขาเอามือจับบริเวณแผลแน่น “แค่ก ไม่ ไม่มีอะไร ข้า...สบายดี” เห็นนางตื่นขึ้นมา เขาก็พูดด้วยเสียงหอบ ตะกุกตะกัก และพยายามข่มสะกดไฟที่กำลังเผาผลาญในอก มีเลือดไหลออกมาที่มุมปากของเขา จองฮยางหยิบผ้าเช็ดหน้าที่อยู่ใต้ผ้าห่มมาเช็ดเลือดออกให้อย่างเบามือ นางอยากรับความเจ็บปวดแทนเขาเหลือเกิน “ข้าสบายดี พี่สะใภ้น่าจะกลับมาวันนี้ ข้าก็จะหายดี ข้าก็จะเป็นปกติ” เขาพยายามทำให้นางมั่นใจหลังจากสูดหายใจเข้าไปลึกๆ “แน่นอน ท่านต้องหายดีค่ะ” นางเออออตามเขา แต่ความหวังที่พังทลายในดวงตานางมีหรือจะหลุดรอดจากสายตาของจิตรกรเอกเช่นเขา “ฮยางที่รักของข้า ดูนี่สิ เจ้าชอบไม๊ เขาลุกขึ้นนั่งช้าๆ หยิบพู่กันจากที่ใส่อุปกรณ์วาดภาพข้างๆ ออกมา เขาแผ่วางกระดาษวาดภาพ บรรจงวาดภาพออกมาอย่างประณีต และส่งภาพที่วาดเรียบร้อยแล้วให้นาง นางเหม่อมองออกไปไกล href="//www.bloggang.com/data/t/toetae/picture/1262160666.jpg" target=_blank> “โอ้ เป็นภาพที่ดีจริงๆ ข้าจะเรียกยุมบกมาดูด้วยกัน ยุมบก ยุมบก” ไม่มีเสียงตอบกลับมา นางลืมตัวไปเล็กน้อย “ฮยาง เจ้า... แค่ก แค่ก แค่ก เขาไอ” ได้ยินสิ่งที่นางตอบความเจ็บปวดเสียดแทงเขาขึ้นมาทันที เขาจึงเริ่มไอขึ้นมาอีก “ช่างเขียนคะ” นางเพิ่งรู้ตัว หยิบถ้วยน้ำชามาจ่อรอที่ริมฝีปากเขา “ข้าสบายดี ไม่เป็นอะไร ฮยาง ดูนี่สิ ข้าวาดเจ้ากับข้าไว้ในภาพ เจ้า...เจ้าชอบภาพนี้ไม๊” เขาวาดภาพเพื่อให้นางสบายใจและมีความสุข ตอนนี้เขาทำให้นางได้เพียงเท่านี้ “อ่า เรือลำหนึ่งลอยล่องอยู่ในแม่น้ำที่ใสสะอาด เป็นภาพที่ดีจริงๆ” นางยิ้มแบบที่นานๆ จะเห็นสักครั้ง รอยยิ้มที่แล่นจิ๊ดไปสะกิดความเจ็บร้าวในหัวใจเขา “ไม่ใช่เจ้ารึที่เคยพูดว่าหนวดปลอมของข้าน่าเกลียด ฮ่า ฮ่า เจ้าชอบข้าในแบบนี้ใช่หรือไม่” “ในภาพนี้มี พี่ใหญ่มินและพี่สะใภ้ พี่ยูน น้องยุน ช่างน่าดูเสียจริงๆ ถ้าภาพนี้เป็นจริง มันก็น่าสนใจมากๆ ถ้าข้าสามารถมีความสุขเหมือนในภาพได้ตลอดไปจะดีแค่ไหนกันนะ” นางรู้สึกอิจฉาตัวเองในภาพเล็กน้อย ได้ยินเช่นนั้น มือยุนบกนิ่งค้างอยู่กลางอากาศ หมึกที่ติดอยู่กับพู่กันหยดลงบนกระดาษที่วาด เหมือนน้ำตาที่ซึมเปื้อนกระดาษ “น้องซอ ท่านเป็นอย่างไรบ้างวันนี้” เสียงของจุงโฮดังมาจากข้างนอกห้อง “โอ้ พี่ใหญ่ เชิญเข้ามาด้านในเถอะ” ยุนบกตอบขณะวางพู่กันลงข้างๆ หลายวันมานี้ จุงโฮออกตามหาว่าเถ้าแก่ริวหนีไปไหน แต่ไม่ได้เบาะแสใดทั้งสิ้น ตอนนี้เขารอคอยฮูหยินของเขานำยาถอนพิษกลับมาช่วยชีวิตยุนบก เขาตำหนิตัวเองเมื่อยุนบกและ จองฮยางวางแผนสำหรับอนาคตของยุมบก วันนี้ก็ครบสามวันตามที่พวกเขารับปากไว้ว่าจะกลับมาวันนี้ บัดนี้ยังมิเห็นแม้เงา เขารู้สึกปั่นป่วนร้อนอกร้อนใจและรู้สึกผิด เขาแค่อยากจะเข้ามาขออภัยยุนบก “พี่ชายมิน เชิญนั่งก่อน ข้าขอตัวไปดูบกน้อยก่อนนะคะ อ่า ไม่ใช่สิ ข้าจะไปชงน้ำชาก่อนนะคะ” จองฮยางดูสับสน นางปิดประตูห้องเบาๆ หลังจากได้ยินที่นางพูดวกวนสับสน ทั้งสองต่างก็ก้มหน้านั่งเงียบ “ข้าต้องขอโทษท่านจริงๆ” จุงโฮยืนขึ้น แล้วก็คุกเข่าลงไปอย่างแรงเบื้องหน้ายุนบก “พี่ใหญ่ ลุกขึ้นเร็วเข้า” ยุนบกรีบร้อนยืนขึ้น อยากจะเข้าไปช่วยให้จุงโฮยืนขึ้น แต่เขาอ่อนแรงเหลือเกินแล้วตอนนี้ จึงได้แต่คุกเข่าลงไปด้วยกัน “ข้าชื่นชมท่านมาตลอดว่าท่านมักจะทำให้คนที่อยู่ด้วยรู้สึกปลอดภัย สบายใจ แต่วันนี้ท่านกำลังจะทำอะไรกันแน่ ฮึ ท่านพี่” “น้องชาย ข้า ข้าทำหน้าที่พี่ใหญ่ได้ไม่ดีพอ ข้าเป็นคนที่ทำให้ท่านได้รับความเจ็บปวด เฮ้อ” จุงโฮแสดงความเสียใจอย่างยิ่งต่อยุนบก “พี่ใหญ่ ทำไมท่านพูดเช่นนั้น ตั้งแต่เราได้พบกันที่ถนน ท่านและพี่สะใภ้ก็ดูแลข้าเป็นอย่างดี เสมือนข้าเป็นสมาชิกในครอบครัวตลอดมา บุญคุณนี้ข้าไม่มีวันลืม พี่ชาย ความใจเย็นและสุขุมที่ท่านเคยมีหายไปไหน พี่ชายที่กล้าหาญที่ข้ารู้จักคนนั้นอยู่ที่ไหน เร็วเข้า ลุกขึ้นเถอะ ได้โปรดลุกขึ้น” ยุนบกยิ้มขณะดึงจุงโฮให้ลุกขึ้น “สิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมท่านต้องนำมาใส่ใจ เรื่องที่ข้าเอาชีวิตไปเดิมพันกับงานแสดงภาพเขียนครั้งสุดท้าย ข้าโชคดีแค่ไหนแล้วที่มีชีวิตรอดกลับมา แถมยังได้วันเวลาแห่ง ความสุขเพิ่มมาอีก เช่นนั้นทำไมท่านต้องตำหนิตัวเอง ท่านได้ช่วยข้าเป็นอย่างมากในการกำจัดเฮวอนเพื่อนเก่าแก่ของข้าที่เป็นปัญหาของวังหลวง ปราศจากท่าน ข้าจะได้พบเจอฮยางของข้าได้อย่างไร ชาตินี้ข้าได้มีเพื่อนอย่างท่านและพี่สะใภ้ และมีพี่ใหญ่อย่างท่าน นับเป็นพรที่สวรรค์ประทานให้ข้า ยุนบกพูดขณะวางมือไว้บนไหล่จุงโฮ “แต่ท่านถูกวางยาพิษ พี่สะใภ้ท่านไม่ใช่คนที่ไม่รักษาคำพูด นี่ก็หลายวันมาแล้วนางยังไม่กลับมาอีก ข้าจึงเข้าใจว่าภารกิจที่ไปทำน่าจะไม่ราบรื่น ถ้าเกิดสิ่งใดเปลี่ยนแปลงไปจากที่คิดไว้ ข้าและพี่สะใภ้จะอธิบายกับแม่นางฮยางอย่างไร” ยุนบกมองมาที่จุงโฮอย่างเคร่งขรึม “พี่ชาย มีอยู่สองเรื่องที่ข้าอยากฝากฝังท่าน” “กรุณาพูดมาเถอะ” จุงโฮรับคำหนักแน่น “ทั้งหมดนี้คือภาพที่ข้าได้วาดมาโดยตลอด ขอท่านได้โปรดหาทางส่งภาพวาดเหล่านี้ให้อาจารย์ของข้าระหว่างเทศกาลเรือมังกรทุกปี และอย่าให้เขารู้ว่าข้าได้จากโลกนี้ไปแล้ว ไม่ทราบจะเป็นไปได้หรือไม่” ยุนบกเอาภาพเขียนจำนวนมากออกมาส่งให้จุงโฮ “แต่ว่า ท่านจะปิดบังเขาได้นานแค่ไหน ยังไงก็ต้องมีวันที่ไม่มีภาพเขียนส่งให้เขา” มือของจุงโฮสั่นระริกขณะยื่นไปรับภาพวาด เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเรื่องจะจบลงเช่นนี้ “เช่นนั้นก็ยังล่วงเลยไปอีกหนึ่งปีกว่าเขาจะระแคะระคายเรื่องข้า ถึงตอนนั้นก็คงต้องปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไป” จุงโฮพยักหน้า หวนคิดถึงอารมณ์โกรธของทันวอนวันก่อน ที่ทำให้เขารู้สึกได้เลยว่าศิษย์อาจารย์คู่นี้ต่างเป็นผู้ที่มีความซื่อสัตย์และยุติธรรม “แล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่ท่านจะฝากฝังข้าคืออะไร” เขารอคำตอบจากยุนบก เขาพอเดาออกว่าเป็นเรื่องอะไร “แล้วก็เรื่องของ....” ก่อนที่ยุนบกจะพูดจบ จองฮยางก็ผลักประตูเข้ามาพร้อมด้วยถาดใส่กาน้ำชาชงใหม่ๆ พร้อมของว่าง “เช่นนั้นข้าคงต้องไหว้วานท่านและพี่สะใภ้แล้วล่ะ” ยุนบกหยุดพูดเรื่องที่ตั้งใจจะพูดทันควัน เขามองไปที่จองฮยางแล้วก็ละสายตาหันกลับมาที่จุงโฮ แล้วพยักหน้านิดๆ จุงโฮเข้าใจคำขอร้องเรื่องที่สองของยุนบกแล้ว อย่าปล่อยให้จองฮยางตายไปพร้อมกับเขา เขาอยากให้นางมีชีวิตที่ดีต่อไป เขาพยักหน้าแสดงความเข้าใจข้อความของยุนบกโดยไม่ต้องพูด ยามบ่ายคล้อยรถม้าขับมาอย่างรวดเร็วตามทางเล็กแคบที่เงียบสงบ ผู้หญิงที่นั่งอยู่ในรถม้าปิดตาแน่นสนิทคล้ายกำลังครุ่นคิดอย่างหนัก ชายหนุ่มที่กำลังขับรถม้าอยู่บังคับม้าให้หยุดเมื่อพวกเขากลับมาถึงบ้าน “พวกเขากลับมาแล้ว! พวกเขากลับมาแล้ว ฮูหยินและนายน้อยยูนกลับมาแล้ว” มิน แด ร้องเอะอะโวยวายขึ้นมาอย่างตื่นเต้นที่ลานหน้าบ้าน ยุนบกนอนพักผ่อนอยู่ เขาไม่ได้ลืมตาเมื่อได้ยินเสียงตะโกน จองฮยางกำลังนั่งจับมือเขาอยู่ข้างๆ คิดในใจ “พวกเขากลับมาแล้ว อ่า พี่สะใภ้และคนอื่นๆ กลับมาแล้ว” นางเหมือนได้เกิดใหม่อีกครั้งเมื่อได้ยินเสียง มิน แด ตะโกน ดวงตาเกิดประกายวับวาวแจ่มใสชำเลืองมองมาที่ยุนบก นางถลันออกจากห้อง “พี่สะใภ้คะ พี่สะใภ้” นางวิ่งออกไปต้อนรับฮูหยินมิน “อาการน้องซอเป็นอย่างไรบ้างสองสามวันมานี้ ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน” ฮูหยินมินหลบสายตาจองฮยาง นางเดินอย่างกระฉับกระเฉงตรงเข้าไปหาจุงโฮถามไถ่อาการอย่างเร่งร้อน “รีบไปหาเขาเถอะ ไปตรวจดูอาการ” จุงโฮฉวยมือภรรยา บ่งบอกว่าสภาพยุนบกตอนนี้สาหัสเพียงไร นางเข้าใจทุกอย่างจากท่าทางของสามี ฮูหยินมินกล่าวว่า “อย่าเพิ่งกังวลใจไป พาข้าไปดูอาการน้องซอก่อน เร็วเข้า” นางหันกลับมามองจองฮยางที่ดูซีดเซียวและเหนื่อยล้า “อืม” โดยไม่เก็บท่าทางพวกเขามาครุ่นคิด จองฮยางรีบจูงมือฮูหยินมินเดินตรงไปยัง ปีกบ้านด้านใน ‘ยาพิษชนิดนี้ ข้าจะทำอย่างไรกับมันดี’ ฮูหยินมินมองหน้ายุนบกที่ซีดเซียวไม่มีสีเลือด ริมฝีปากซีดแห้งขาว ชีพจรเต้นไม่เป็นปกติ ดวงตาเหมือนมีอะไรปกคลุมทำให้ดูพร่ามัว ไม่มีแล้วดวงตาที่เคยกลมโตแจ่มใส ‘ยาพิษแทรกซึมเข้าสู่ปอดและอวัยวะภายในแล้ว เหลือเวลาอีกเพียงคืนเดียว ข้าคงต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว’ “เป็นอย่างไรบ้างคะ พี่สะใภ้ จองฮยางถามอย่างร้อนใจขณะที่นั่งมองอยู่ข้างฮูหยินมิน “สองสามวันมานี้ ข้ารู้สึกอาการดีขึ้น พี่สะใภ้ ได้ดื่มยาอีกไม่กี่วัน ข้าก็จะหายใช่หรือไม่” ยุนบกกุอาการตัวเองขึ้นมา เขายิ้มอย่างผ่อนคลาย แต่จ้องมองฮูหยินมินเพื่อบอกความตั้งใจขณะพยักหน้าเพื่อบอกว่าเขาได้ไตร่ตรองมาอย่างดีแล้ว “อ้อ อาจารย์ข้า อาจารย์ของข้าได้บอกวิธีรักษามาแล้ว ตอนนี้ข้าเหลือแค่ทำตามและรอดูผล” ฮูหยินมินเข้าใจคำพูดและท่าทางที่แฝงความนัยของเขา แต่ไม่รู้ว่าตนเองควรจะพูดอะไร นางจึงได้แต่พูดอะไรพึมพำผ่านๆ ไป แม้ว่ามันจะไม่ดีอย่างที่นางหวัง จองฮยางเหมือนคนกำลังจะจมน้ำแล้วในที่สุดก็มีทุ่นลอยมาให้เกาะ นางตรงเข้าไปจับมือยุนบก น้ำตานางพร่างพรูลงมาเป็นสาย “ช่างเขียนคะ ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น ท่านจะต้องหายเป็นปกติ พี่สะใภ้มีวิธีรักษาแล้วค่ะ” “เห็นไม๊ ข้าบอกเจ้าแล้วว่าข้าจะต้องหาย อย่าร้องไห้อีกเลยนะ” ยุนบกปลอบนาง “ขอบพระคุณพี่สะใภ้เป็นอย่างสูง” เขากล่าว เห็นได้ชัดว่าฮูหยินมินกำลังรู้สึกสลดหดหู่ดูได้จากท่าทางกระวนกระวายเป็นทุกข์ของนาง “ยังไม่มีอะไรต้องขอบคุณ ไม่ต้องขอบคุณข้า ข้าต้องออกไปจัดการเตรียมปรุงยา” นางเกรงว่าถ้านางพูดอะไรต่อไปอีก นางจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้ ฮูหยินมินจึงต้องการออกไปห้อง เพื่อให้ทั้งสองได้ใช้เวลาอันมีค่าที่เหลืออยู่กันตามลำพัง พระราชวังหลวง “ทันวอน เจ้ากลับมาแล้ว” “พะยะค่ะ ฝ่าบาท ข้าทำตามที่รับปากไว้ว่าจะกลับมาแน่นอน” ฮงโดค้อมกายลงถวายความเคารพ ณ ห้องเรียนในพระราชวัง มีคนสามคนนั่งอยู่ จิตรกรเอกแห่งเกาหลี คิม ฮงโด คุกเข่าต่อหน้าพระราชา หน้าตาเขาดูร่าเริง มีความสุข กษัตริย์จองโจ รู้สึกประหลาดใจมาก ราวกับว่าเขาได้เห็นทันวอน คิม ฮงโด คนเดิมที่ใจร้อนมุทะลุ เมื่อหลายปีก่อนอีกครั้งหนึ่ง “เจ้าคงเดินทางมาเหนื่อย ไปพักผ่อนก่อนเถอะ” “น้อมรับคำสั่ง ฝ่าบาท” ทันวอนรู้สึกสับสนเล็กน้อยว่าทำไมพระราชาจึงไม่ถามถึงเรื่องที่ไปสืบ แต่แล้วเขาก็เข้าใจ และขอบพระทัยกษัตริย์อีกครั้งก่อนที่จะขอตัวออกไป “ฝ่าบาท มีคนตามไปสอดแนมท่านทันวอนตลอดทางที่ไปเปียงยาง ตอนนี้ถูกจับได้แล้วสืบทราบว่าเป็นคนของครอบครัวคิม” ขุนนางฮง กุกยอง รายงาน “ดีมาก” กษัตริย์ยิ้มและพยักหน้าด้วยความพอใจ “แต่ ฝ่าบาท ยังคงมีอีกอย่างที่ข้าไม่เข้าใจ และหวังว่าพระองค์จะสามารถอธิบายให้ข้าได้” ขุนนางฮงกล่าว “ฮ่าฮ่า อะไรกันรึ” กษัตริย์ผู้สง่างามหัวเราะ แน่นอนว่าเขารู้ว่าขุนนางผู้ซื่อสัตย์และจงรักภักดีผู้นี้ต้องการจะถามเรื่องอะไร “ฝ่าบาท เฮวอนตายแล้วจริงหรือพะยะค่ะ แล้วทำไมพระองค์ไม่ทรงถามท่านทันวอน” “ฮ่าฮ่า เฮวอนยังไม่ตายรึ” กษัตริย์จองโจทำท่างงงัน “แต่ แต่” ขุนนางฮงไม่เข้าใจว่าพระราชาทรงหมายความว่าอย่างไร “แล้วลูกสาวของ ซอ จิง ล่ะเป็นอย่างไรบ้าง” “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าทำงานกับทันวอนมานานหลายปี แต่เจ้าก็ยังไม่เข้าใจเขา” แสงสี ทองอมส้มในตอนแย็นทอแสงผ่านช่องหน้าต่างให้ความรู้สึกที่อบอุ่น กษัตริย์จองโจเดินตรงไปยังหน้าต่าง “ธรรมชาติของทันวอนเป็นสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ เขาไม่ต้องการอยู่ในกฎระเบียบต่างๆ บุคลิกของเขาคล้ายคลึงกับสายลม เขาเข้ามาและจากไปตามใจปรารถนา ไม่เคยมีใครเหนี่ยวรั้งเขาไว้ได้ ไม่เคยมีใครผูกมัดและเก็บกักหัวใจที่แสนอิสระของเขาได้” กษัตริย์จองโจกล่าว และมองทัศนียภาพภายนอก “วังแห่งนี้เป็นเสมือนกรงขนาดใหญ่ ที่กักขังคนจำนวนมากและหัวใจที่โหยหาอิสรภาพ ตั้งแต่โบราณกาลนานมาแล้ว ผู้คนจำนวนมากมายพยายามจะหนีออกไปจากที่นี่ โลกภายนอกกำแพงซึ่งล้อมรอบพระราชวังอยู่เท่านั้นที่เป็นโลกแห่งความจริง โลกภายนอกชวนให้หลงใหลเสียจริงๆ จะมีสักกี่คนที่ไม่สนใจในลาภยศ จะมีสักกี่คนที่สามารถละทิ้งความรับผิดชอบได้ นั่นแหละคือเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงต้องกลับมาอย่างแน่นอน “ฝ่าบาท” ขุนนางฮง ก็ยังไม่เข้าใจสิ่งที่พระราชากำลังพูดถึง “ฮ่าฮ่า สำหรับทันวอนแล้ว เขายังเต็มใจที่จะกลับมาพระราชวังแห่งนี้ที่มีแต่ความน่าเบื่อและอันตราย เจ้าคิดว่า ทำไมเขาถึงทำเช่นนี้” “เพื่อ เพื่ออะไรหรือพะยะค่ะ” “ก็เพื่ออิสระของคนคนหนึ่ง เขายินยอมเสียสละอิสรภาพของตัวเองเพื่อแลกกับอิสรภาพของคนคนนั้น นี่คือเหตุผลที่ทันวอนกลับมา” “โอ้ ฝ่าบาทคงหมายถึงเฮวอน อ่า ไม่ ลูกสาวของซอ จิง ยังไม่ตาย” “ฮ่าฮ่า เฮวอนที่เป็นผู้ชายได้ตายจากไปแล้ว เหลือเพียงหญิงสาวที่ทันวอนปกป้องไว้ในหัวใจเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่ และนางจะได้ใช้ชีวิตตามที่ใจนางปรารถนา” “อ่า นั่นก็หมายความว่า ถ้าผู้หญิงคนนั้นตายไปแล้ว ข้าคิดว่าตามนิสัยท่านทันวอน เขาน่าจะออกจากสำนักศิลป์เพื่อไล่ตามหาชีวิตที่อิสระเสรี แต่ตอนนี้เขาก็เลือกที่จะกลับมา บางที เขาต้องการที่จะปกป้องผู้หญิงคนนั้นแม้ว่ามันจะมีโอกาสเพียงน้อยนิดก็ตาม ตราบใดที่ยังไม่มีข่าวเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นในพระราชวัง นางจะยังคงปลอดภัย ท่านทันวอนช่างเป็นชายที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้งและซื่อสัตย์จริงๆ” ขุนนางฮง คิดออกแล้วและรู้สึกชื่นชมทันวอนมาก “ฮ่าฮ่า ใช่ ข้าชื่นชมท่านทันวอนเสียจริงๆ ” กษัตริย์จองโจมักจะเห็นทันวอนเป็นเพื่อนที่เขาชื่นชมอยู่เสมอ และคิดว่าเขาเป็นเพื่อนแท้ เขาคิดว่าคนที่มีเกียรติไม่จำเป็นจะต้องมาจากตระกูลขุนนาง พวกเขาอาจจะมาจากคนสามัญก็ได้ * ฮูหยินมินเริ่มร้องไห้ เมื่อเข้ามาในห้องตัวเอง “อย่าร้องอีกเลยนะ” จุงโฮปลอบภรรยาที่กำลังร้องไห้อยู่ในอ้อมแขน เขาตำหนิความผิดพลาดของตัวเอง เขาทำได้แค่เพียงสะกดข่มน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา พร้อมปลอบโยนและประคับประคองภรรยาของเขา ช่วงเวลาที่พวกเขาใช้ชีวิตร่วมกันมา พวกเขาไม่เคยเจอะเจอเรื่องราวเลวร้ายใดๆ เลย แต่ขณะนี้ ความเศร้าโศกเข้าเกาะกุมหัวใจพวกเขา ยิ่งเขาพยายามปลอบนางเท่าไร นางก็ยิ่งร้องไห้มากขึ้นเท่านั้น นางได้ยินเม้เสียงเจ็บร้าวในใจ นางได้แต่พูดพึมพำ “เขากำลังจะตาย แต่ข้าช่วยอะไรเขาไม่ได้ ข้าเกรงว่าแม้อาจารย์ข้าอยู่ที่นี่ เขาก็อาจจะไม่สามารถช่วยชีวิตเขาไว้ได้เช่นกัน” หลายปีมาแล้ว เมื่อไรที่ฮูหยินมินไม่สามารถรักษาโรคหรือช่วยคนป่วยได้ นางจะรู้สึกเศร้าเสียใจมาก แต่ก็ไม่เคยต้องเจ็บปวดใจเท่านี้มาก่อน เพราะครั้งนี้ นางไม่ได้สูญเสียแค่คนที่นางรักเป็นอย่างมากและเพื่อนเท่านั้น นางยังสูญเสียคนที่นางยกย่องชื่นชมและเห็นใจด้วย แล้วยังมีผู้หญิงที่อยู่กับยุนบกอีกคนที่ใจจดใจจ่อรอคอยนางให้นำมายาถอนพิษไปให้ หลังจากที่ได้ยินสามีนางเล่าถึงความเป็นอยู่ของพวกเขาในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา นางยิ่งทำอะไรไม่ถูก ถ้ายุนบกตายไป นางไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับจองฮยาง ไม่ นั่นเป็นเรื่องที่ไม่ควรจะเกิด นางส่ายหัว นางรู้ว่าจองฮยางตั้งใจจะทำอะไร “ฮูหยินเจ้าคะ เมื่อครู่แม่นางฮยางมาถามว่า ยาต้มเสร็จแล้วหรือยังเจ้าคะ ท่าน...” เด็กรับใช้ซึ่งรับหน้าที่ต้มยาเข้ามาถามอย่างกล้าๆ กลัวๆ “แล้วนี่ ข้าจะทำอย่างไร” ฮูหยินมินเงยหน้าขึ้นมองสามี น้ำตาคลอขอความช่วยเหลือจากสามี “เราต้องช่วยกันคิด คิดอย่างละเอียดถี่ถ้วนอีกครั้ง” จุงโฮซึ่งปกติเป็นคนสงบ ใจเย็น ตอนนี้ใจเขาหวิวๆ งงงันไปเล็กน้อย ความหวังที่เหลืออยู่หลุดลอยไปเสียแล้ว ฮูหยินมินเช็ดน้ำตาจนแห้ง ไม่อยากให้พวกเขาเห็นความเศร้าโศกของนาง แล้วจึงรับยาจากสาวใช้ไป “น้องชาย พี่สะใภ้ต้มยานี้ให้ท่านเองเลยนะ เป็นยาที่ขมมากๆ ดื่มหน่อยนะ” ฮูหยินมินพูดช้าๆ เมื่อนางถือถาดที่มีถ้วยยาสีดำเข้ามาในห้องยุนบกและเอาให้เขาดื่ม “พี่สะใภ้ กรุณาให้เป็นหน้าที่ข้าเถอะ” จองฮยางยื่นมือไปรับถ้วยยา “ไม่ ไม่ ยานี้เป็นยาอันตรายอย่างยิ่งยวดสำหรับคนปกติ น้องซอควรจะถือดื่มด้วยตัวเองจะดีกว่า” ฮูหยินมินคิดถึงวิธีที่จองฮยางมักใช้ป้อนยายุนบก ยาถ้วยนี้อันตรายสำหรับนางมาก “พี่สะใภ้ ข้าทำให้ท่านลำบากตลอดหลายวันที่ผ่านมาก ข้าขอขอบพระคุณสำหรับทุกสิ่งที่ท่านได้ทำให้ข้า” ยุนบกยื่นมืออันสั่นเทามารับยาถ้วยนั้น เขาหายใจเข้าลึกๆ หลับตา เอาถ้วยไว้ที่ริมฝีปากแล้วดื่ม “รสชาติเหมือนที่คิดไว้จริงๆ ” เขาลืมตาขึ้น แม้ว่าปากเขาจะสั่นแต่ก็ยังหัวเราะ เขาหลับตาอีกครั้งแล้วดื่มยาจนหมดถ้วย “รสชาติยาถ้วยนี้เหมือนท่านผสมซีอิ้วกับน้ำเชื่อมลงไปรวมกัน ไม่มีรสขมแม้แต่น้อย มีแต่ความหวานกับเค็มเท่านั้น” รสชาติของยาถ้วยนี้ช่างเหมือนความรู้สึกที่ได้อยู่ร่วมกับจองฮยางอีกครั้ง เป็นการอยู่ร่วมกันที่มีแต่น้ำตา ตอนนี้เขาสิ้นหวังแล้ว ได้แต่คิดถึงความสุขที่คละเคล้ากับความเศร้าเกี่ยวกับเรื่องราวที่ผ่านมา เขากล่าวขอบคุณฮูหยิน มินเมื่อมองดูนาง “พี่สะใภ้ ขอบพระคุณมาก ขอบคุณจริงๆ” “ใช่ค่ะ พี่สะใภ้ ขอบพระคุณท่านที่สุด” จองฮยางซึ่งนั่งข้างๆเขา มีความหวังมากขึ้น ขณะที่กล่าวขอบคุณฮูหยินมินอย่างสุดซึ้ง “ไม่ เอ่อ ไม่จำเป็น ไม่ต้องขอบใจข้าหรอก ข้าจะ.. ข้าจะไปแล้ว” ฮูหยินมินหลบตาลงขณะกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แม้ว่ามือทั้งสองของนางกำลังกำเสื้อไว้แน่น สะกดกลั้นความเจ็บปวดในหัวใจ “ถูกต้องแล้ว พี่สะใภ้ ท่านเดินทางมาเหนื่อยๆ ควรจะไปพักผ่อนได้แล้ว” ยุนบกกล่าว มองออกว่านางจวนเจียนจะควบคุมอารมณ์ไว้ไม่ได้ “ใช่ เจ้าทั้งสอง ข้า ข้าจะไปแล้ว” ฮูหยินมินกล่าวพร้อมกับหันหลังกลับออกไปอย่างรวดเร็ว ต้องการเอาตัวเองออกจากห้องก่อนที่สะกดกลั้นอารมณ์ไว้ไม่ได้ “พี่สะใภ้ ยานี่จะได้ผลจริงๆ หรือคะ แล้วเมื่อไหร่ช่างเขียนจะหายสนิทหรือคะ” จองฮยางถามอย่างกระตือรือร้น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหวัง “นี่ นี่ น้องซอ ท่านโปรดฟังข้าให้ดีนะ บางที มันอาจจะได้ถึง อย่างมากที่สุด มากที่สุดเลย พรุ่งนี้ แม่นางฮยาง ท่าน ท่าน ท่านไม่ต้องเป็นกังวลไป” ฮูหยินมินน้ำตาไหลเปรอะเลอะเต็มใบหน้าแล้วตอนนี้ นางถือถาดแน่น ไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมองจองฮยาง นางรีบเดินออกจากห้องไปหลังจากตอบคำถามแล้ว “ช่างเขียน ข่าวดีมากเลย ท่านได้ยินไหม พี่สะใภ้บอกว่าท่านจะหายดีไม่เกินพรุ่งนี้ เป็นเรื่องดีจริงๆเลย ช่างเขียน” ใจของจองฮยางเต็มไปด้วยความหวัง นางไม่แม้แต่คิดให้ลึกซึ้งว่าฮูหยินมินได้พูดอะไรออกมา “เจ้า สาวน้อย ทำไมเจ้าถึงมีน้ำตาให้กับทุกเรื่องไม่ว่ายามสุขหรือยามเศร้า” ยุนบกหยอกนาง ใจก็คิดถึงแต่คำพูดของฮูหยินมิน ทำไมเขาจะไม่เข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่ ตอนนี้ เขาทำได้เพียงกอดผู้หญิงคนนี้ที่กำลังหลั่งน้ำตาแห่งความสุข ชีวิตของเขาขณะนี้เปรียบเสมือนทรายในนาฬิกาทรายที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดและกำลังไหลลงไปอย่างรวดเร็ว ต้องเป็นคืนนี้เขาตัดสินใจ สายตาของเขาพร่ามัวไปหมด ราวกับว่ามีเมฆหมอกมาปกคลุมดวงตา “นายน้อยยูน ท่านเหน็ดเหนื่อยมาหลายวันแล้ว ให้ข้าเป็นคนไปส่งคุณชายซอเถอะขอรับ” มิน แด อาสาขณะที่เขาจูงม้าตัวที่นายน้อยยูนขี่เมื่อบ่ายมาให้ ชอนซังมีสีหน้าเศร้าหมอง “ไม่ ข้าจะไปด้วยตัวเอง ข้าจะไปส่งเขาด้วยตัวเอง” ชอนซังพูดเสียงลึกในลำคออย่างตัดสินใจดีแล้ว ตาเขามองลงต่ำ สองมือกำแส้และเชือกไว้แน่น ยุนบกนั่งอยู่ใต้ผ้าใบบังแดดกับจองฮยาง กำลังชื่นชมพระอาทิตย์อัสดง อยู่ๆ เขาก็อยากจะไปเดินเที่ยวที่ตลาด จองฮยางยังกังวลเกี่ยวกับสภาพร่างกายของเขา แต่ก็ไม่อยากขัดใจ ด้วยเกรงว่าจะทำให้อารมณ์เขาขุ่นหมอง จองฮยางจึงได้แต่ขอคำปรึกษาจากสองสามีภรรยามิน “พี่ใหญ่และพี่สะใภ้ขอบคุณสำหรับความกรุณาของท่าน” ยุนบกนั่งอยู่ในรถม้าด้วยท่าทางที่สุภาพ ขณะเดียวกันเขากำมือแน่นส่งสัญญาณมาทางสองสามีภรรยา มิน ใบหน้าเขามีรอยยิ้มที่แฝงความนัยไว้ ราวกับจะบอกลาตลอดกาล และย้ำเตือนเพื่อนของเขาที่ได้รับปากเรื่องของจองฮยางไว้ “น้องชาย” จุงโฮโต้ตอบอย่างเคร่งขรึม “ดูแลตัวเองด้วยนะ ลาก่อน”จุงโฮพูดคำที่เป็นความลับในใจ ’สิ่งที่ข้าจะรับปากไว้ ทุกอย่างจะเรียบร้อย’ ยุนบกผงกหัวเบาๆ ขณะหันมามองฮูหยินมินเล็กน้อยพร้อมกับยิ้มนิดๆ ฮูหยินมินยืนก้มหน้า ตัวอิงพิงติดกับสามี นางยังไม่สามารถทำใจให้ตัวเองมองยุนบกได้ สักครู่นางจึงเงยหน้าขึ้นมองเขาผ่านดวงตาคู่ที่แดงกล่ำ จ้องมองยุนบกอย่างเศร้าเสียใจ “พี่ใหญ่ พี่สะใภ้ เราต้องไปแล้วค่ะ” จองฮยางเข้าไปหยิบเสื้อคลุมในบ้าน ไม่ได้สังเกตสีหน้าแปลกๆ ของทุกคน “ชอนซัง รีบไปรีบมา ดูแลแม่นางฮยางและ และน้องซอให้ดี” จุงโฮที่ปกติเป็นคนหนักแน่นกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ แต่จองฮยางที่ตอนนี้ใจเปี่ยมล้นไปด้วยความสุข ไม่แม้แต่ใส่ใจน้ำเสียงของจุงโฮ พระอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำลงเมื่อรถม้าวิ่งไปเข้าสู่ตัวเมือง ทิ้งสองสามีภรรยา มิน ไว้เบื้องหลัง ทั้งคู่อยู่ในอ้อมแขนของกันและกันน้ำตาไหลพร่างพรู พวกเขากำลังเศร้าอย่างที่สุด พวกเขาไม่ได้ร้องไห้เพราะเรื่องของตัวเอง แต่เป็นน้ำตาที่หลั่งให้กับเพื่อน และคู่รักคู่หนึ่งที่กำลังจะต้องพรากจากกัน “น้องซอ ข้าคงส่งท่านทั้งสองได้เพียงเท่านี้” ชอนซังคำนับอำลาด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้ง บนทางแยกของถนนที่จอแจบริเวณย่านการค้า “พี่ยูน ขอขอบพระคุณท่านเป็นอย่างยิ่ง” ยุนบกยิ้มให้เพื่อนที่เขาไว้ใจยิ่งชีวิต เขาวางมือบนบ่าชอนซัง “ขออภัยที่ต้องรบกวนท่าน ได้โปรดกรุณารอสักครู่ ข้า... เราจะเดินเล่นสักครู่ แล้วเราจะรีบกลับมา “โปรดอย่ากังวล” ชอนซังพูด กระพริบตาถี่ๆ เพื่อกล้ำกลืนน้ำตา “ฮยางของข้า ไปกันเถอะนะ” ยุนบกจับมือจองฮยางเดินตรงไปเข้าตลาดที่มีผู้คนคลาคล่ำ หลังจากเดินไปได้ระยะหนึ่ง เขาอดไม่ได้ที่จะหันกลับมามองชอนซังที่ยืนอยู่ไกลๆ เขายังคงเอามือประสานกันไว้อย่างสุภาพในท่าทางแสดงความเคารพต่อยุนบก เงาที่ทอดยาวในเวลาเย็นชวนให้ผู้คนคิดถึงความอบอุ่นบนโลกนี้ เขาหันกลับมายิ้มนิดๆ ขณะดึงหนวดปลอมออก “ฮยางที่รัก ดูนี่สิ ข้าดูดีไม๊แบบนี้” “อืม หน้าตาแบบนี้สิถึงจะเป็นท่านตัวจริง” นางมองหน้ายุนบกใกล้ๆ ใบหน้าที่นางเก็บไว้ในความทรงจำตลอดหลายปีที่ผ่านมาผสมรวมกับใบหน้าที่อยู่ตรงหน้านาง ‘ท่าน ยังคงเป็น ช่างเขียนของข้าเสมอ’ “ดี งั้นไปกันเถอะ” “ฮยาง เจ้า เจ้าอยากได้อะไรหรือไม่ ข้าจะซื้อให้เจ้า ไม่เช่นนั้น อ่า ถ้าเจ้าไม่บอกข้าตอนนี้อาจจะไม่มีโอกาสแบบนี้อีกแล้วนะ” เขาพูดทีเล่นทีจริงขณะหยุดยืนอยู่หน้าร้านขายเครื่องประดับสำหรับสตรี มีเหงื่อหยดเล็กเกาะเต็มหน้าผากเขา หยดผ่านร่องแก้ม เขากำลังฝืนพยายามทำให้จองฮยางเห็นว่าเขาเป็นปกติ “ช่างเขียน” นางเริ่มรู้สึกคลางแคลงใจเมื่อได้ยินที่เขาพูด แต่เมื่อนางคิดถึงคำที่ฮูหยินมินพูดก็รู้สึกสบายใจขึ้น “เช่นนั้นข้าอยากได้เครื่องประดับสวยๆ สักชิ้น ที่ท่านเป็นคนเลือกให้ค่ะ “ตกลง”เขามองใบหน้าแย้มยิ้มของนาง แล้วก้มลงเลือกเครื่องประดับ “ฮ่า ในที่สุด ในที่สุด เจอแล้ว อันนี้เจ้าต้องชอบ ต้องชอบอย่างแน่นอน” นางเมินมองไปด้านข้างชั่วขณะหนึ่งนางรู้สึกแปลกใจในคำพูดของเขา เริ่มรู้สึกกังวลขึ้นมา เมื่อนางหันกลับมาที่ยุนบก เขามีสร้อยคอหยกรูปผีเสื้อสีเขียวสว่างใสอยู่ในมือ แขวนอยู่กับเชือกหลากสีสัน ที่พันวนอยู่โดยรอบ เป็นเครื่องประดับที่สวยงามจริงๆ “เจ้า ไม่ใช่เจ้า เจ้าให้เครื่องประดับชิ้นนั้นไปกับยุมบกแล้วไม่ใช่รึ ข้า ข้า จะซื้อให้เจ้าอีกอันหนึ่ง เจ้าชอบไม๊ เจ้าชอบอันนี้ไม๊” เสียงเขาฟังดูเหมือนคนไม่ค่อยมีแรง “ข้าชอบสิค่ะ ข้าจะไม่ชอบได้อย่างไร ข้าอยากใส่ตอนนี้เลยค่ะ ช่างเขียน ดูสิ ข้าดูดีใช่ไม๊” นางยิ้มนิดๆ ขณะที่ใส่สร้อยคอรูปผีเสื้ออย่างรวดเร็ว แล้วรีบอวดเขา “ฮ่า ฮ่า ดูดีจริงๆ เจ้าสวยจริงๆ เหมือนกับที่คิด ข้าคิดไว้แล้ว ดอกไม้จะต้อง จะต้องอยู่ร่วมกับผีเสื้อ อ่า ฮ่าฮ่า” เขาพูดไปหัวเราะไป เริ่มหอบหายใจทางปาก ตัวงอ “ช่างเขียนคะ ท่าทางท่านจะเหนื่อย เรา เรา พักกันสักครู่เถอะนะคะ นางมองเขาอย่างตระหนก “ได้ เรา เราจะพักสักครู่” นางพยุงยุนบกนั่งลงที่ยกพื้นหน้าร้านค้าข้างทาง ช่วยเขาซับเหงื่อที่หน้าผาก เขายิ้มอย่างหลงใหลโง่งมขณะมองดูนาง ปอดของเขาร้อนเป็นไฟ เขากำลังต่อสู้เพื่อให้หายใจได้เป็นปกติ “ข้าจะให้เจ้าดูอะไร ดูนี่สิ พู่กันที่ข้าพกติดตัวอยู่เสมอ พี่ชายให้ข้าไว้ก่อนที่เขาจะถูกส่งไปเป็นช่างผสมสี มันจึงเป็นพู่กันที่มีค่าที่สุดของข้า ฮ่าฮ่า เจ้ายังจำได้หรือไม่ เทศกาลโล้ชิงช้าปีนั้นข้าใช้พู่กันอันนี้เป็นปิ่นปักผม ฮ่า ฮ่า ปลอมตัวปะปนไปกับบรรดาผู้หญิงที่มาโล้ชิงช้า แล้วข้าก็ได้ภาพวาดเทศกาลโล้ชิงช้าภาพนั้น ฮ่า ฮ่า มันเป็นภาพที่น่าสนใจไม่ใช่รึ” เขาพูดพร้อมกับหยิบพู่กันออกมาจากแขนเสื้อปัดแก้มตัวเองไปมาเบาๆ “เจ้าลองทำดูสิ มันสบายมากเลยใช่ไม๊” เขาได้ยินนางเรียกชื่อเขาจึงลืมตาขึ้นมา แล้วก็เอาพู่กันปัดไปมาอย่างอ่อนโยนที่หลังมือจองฮยาง “อืม มันนุ่มมากเลยค่ะ รู้สึกสบายขึ้นมาจริงๆ” นางมองยุนบกแล้วก็ยิ้ม “ช่างเขียนคะ พู่กันที่อยู่ในมือท่านช่างน่าอัศจรรย์ มันสามารถวาดเรื่องราวที่น่าสนใจออกมาได้ ยังมีทั้งภูเขา น้ำ ผู้คน ความรู้สึก ความรัก และ หัวใจ...” “นั่นเพราะว่าข้ามีเจ้า เจ้านำพาให้ข้าได้พบหัวใจตัวเอง ให้ข้าได้เข้าใจความรู้สึกที่อยู่ภายใน ให้ข้าได้เห็นความงดงามบนโลกใบนี้ เป็นเจ้าที่ชักนำให้ดวงตาของข้าได้ค้นพบความงาม เสียงดนตรีของเจ้าทำให้ข้าได้พบความอิสระในตัวเอง ข้าเห็นแม้กระทั่งเวลาที่ล่วงผ่านไป เห็นความเจ็บปวดของการแยกจาก เห็นความสุขของการพบเจอ เป็นเจ้าที่ทำให้ภาพวาดของข้ามีชีวิต ข้าต้องขอบใจเจ้าจริงๆ สำหรับการทำงานอย่างหนักของเจ้า” เขากล่าวหยอกล้อนาง นางยิ้มมองดูเขาโดยไม่เอื้อนเอ่ยอะไรออกมา แต่ดวงตาของนางกล่าวอย่างชัดเจน “ท่านเท่านั้นที่เข้าใจเสียงดนตรีข้า รู้ซึ้งถึงหัวใจข้า และมีเพียงเราเท่านั้นที่รู้ซึ้งถึงความรักที่เรามีให้กัน” “เจ้าช่างงดงามนัก” เขาพูด เขามองนางอย่างหลงใหลโง่งม นางได้แต่ยิ้มโดยไม่กล่าวแม้สักคำ “พู่กันของข้า ได้พาข้าเข้าไปเป็นช่างเขียนในสำนักศิลป์ ได้วาดพระบรมสาทิสลักษณ์ พาข้าเข้าไปอยู่ในห้องขัง พาข้าไปแม้ลานประหาร พู่กันทำให้ข้าประสบหายนะ ทำให้คนใกล้ชิดทุกคนต้องเจ็บร้าวทรมาน แล้วพู่กันก็นำพาข้าให้รู้จักความสุข พาข้าไปรู้จักเจ้า ไปรู้จักอาจารย์ ช่วยข้าแก้แค้นให้พ่อแม่ ข้าไม่รู้จริงๆ ว่าในชีวิตนี้ ข้าเป็นคนใช้พู่กันวาดชะตาของตัวเองหรือเหตุการณ์นำพาให้ชะตาข้าเป็นเช่นนี้” ยุนบกยิ้มเมื่อหวนระลึกถึงเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นในชีวิต “ข้าก็ไม่รู้ บางทีพู่กันอาจจะนำพาท่านไปสู่อนาคตที่ดีก็ได้ แล้วเราจะได้รู้ในภายหน้าเพราะชีวิตเรายังต้องดำเนินต่อไปไม่ใช่หรือคะ” นางรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยเมื่อได้ยินถ้อยคำของเขา นางจึงปลอบใจเขาไปพร้อมกับปลอบใจตัวเอง “บางที อ่า เจ้าคิดว่ายุมบกจะเติบโตขึ้นมาเป็นคนแบบไหน เขาจะจำข้าที่เป็นอาจารย์ของเขาได้หรือไม่” เขามองผู้คนและเด็กๆ ที่เล่นอยู่แถวนั้นไปรอบๆ “เขาต้องจดจำท่านได้อย่างแน่นอน เขาติดท่านมากกว่าข้าเสียอีกค่ะ ในหัวใจของเขา ท่านเป็นคนที่เขาเชื่อใจและหวังพึ่งพา เขาคิดว่าท่านเป็นเพื่อน เป็นคนในครอบครัว เมื่อไรที่ท่านหายดี และบาดแผลสมานกันสนิท เราจะไปเยี่ยมเขาด้วยกันนะคะ ช่างเขียน” “แต่ถ้า ข้ากำลังจะพูดว่า “ถ้า” ข้า”ยุนบกลองเสนออีกทางเลือกหนึ่ง “มันจะไม่เกิดขึ้น ไม่มีคำว่า “ถ้า” คำว่า “ถ้า” มาจากไหน ถ้ามีคำว่า “ถ้า” ข้าก็จะไม่จากท่านไป” นางตัดบท เขาผินหน้าออกมาหลับตาลงเจ็บช้ำทรมานนัก หมดหวังแล้วที่จะเปลี่ยนใจนางเป็นครั้งสุดท้าย “ฮยางที่รักของข้า เจ้าไม่อยากเห็นว่ายุมบกโตขึ้นหน้าตาจะเป็นอย่างไรหรือ ไม่อยากเฝ้ามองดูเขาแต่งงาน มีลูก และให้เขาได้ดูแลแสดงความกตัญญูต่อเจ้าหรอกหรือ” เขาถาม “ไม่ค่ะ ข้าจะอยู่กับท่าน ข้าจะติดตามท่านไป ข้าไม่อยากไปไหนอีกแล้ว” เขามองออกไปที่ผู้คนเหมือนคนตาบอด ไม่เห็นใครสักคน เขามองอะไรไม่เห็นแล้ว ความมืดเข้ามาห้อมล้อมตัวเขา ตอนนี้เขาเพียงได้ยินเสียงตัวเอง ได้ยินเสียงนาง ได้ยินเสียงรอบตัว โลกของเขาดับมืดลงแล้ว “ข้าจะไปรอเจ้าอย่างแน่นอน ข้าจะไม่ไปไหนไกล แม้ว่า ถ้าว่าข้าจากโลกนี้ไปก่อนเจ้า ณ ทางแยกแห่งความเป็นและความตาย ข้าจะไปรอเจ้าที่นั่นเสมอ ข้าจะรอเจ้าที่อยู่ในโลกนี้ ขอให้เจ้าได้เฝ้ามองยุมบกเมื่อเขาโตเป็นหนุ่ม ได้เห็นเขาสร้างครอบครัวและการงาน มีความสุขกับความเอาใจใส่ดูแลของเขา ตอบแทนให้สำหรับความรักและความดีของเจ้า ข้าจะไปรอเจ้า ขอเพียงให้เจ้าได้เห็นทุกภาพความสวยงามที่โลกนี้มีให้ เพลิดเพลินกับความสุขสนุกสนานบนโลกใบนี้ และเมื่อไรที่เจ้าจากโลกนี้ไปอย่างสงบ เมื่อนั้นเจ้ามั่นใจได้ว่าเจ้าจะได้พบข้าที่ทางแยกแห่งนั้น ข้าจะยังเป็นคนเดิมคนนี้ ข้าจะไม่ไปไหนไกล ข้าจะไปรอเจ้าที่นั่น เมื่อเจ้ามาหาข้า ฮ่า ฮ่า ข้าจะจับมือเจ้าไว้อย่างนี้ จริงๆ ข้าจะทำอย่างนั้นแน่นอน รอเจ้าอยู่ที่นั่น แล้วก็เราก็จะ จูงมือกันไปในที่ที่เราอยากไป หรือเจ้าว่าอย่างไร” เขากล่าวอย่างจริงจัง เอื้อมมือแบบคนตาบอดไปหามือนาง “ไม่ จะต้องไม่เป็นเช่นนั้น ไม่ว่าท่านจะไปไหน ข้าจะไม่จากท่านไป ข้าไม่อยากให้ท่านพูดจาแบบนั้นอีก อย่าได้พูดอะไรเช่นนั้นอีกเลยนะคะ” นางรู้ว่าเขาได้ให้สัญญาอะไรไว้ “เจ้า...ตกลง ถ้างั้น เจ้าอย่าเสียใจนะที่เจ้าให้คำมั่นว่าจะติดตามข้าไป” เขาพูดยิ้มๆ กับจองฮยาง ในใจแสนจะสลดหดหู่ เขาไม่สามารถทำให้นางอยากอยู่บนโลกนี้ต่อไปได้ ทั้งคู่หยุดพูด นั่งเคียงข้างกันมองคนที่เดินผ่านไปมา “อ่า ข้ารู้สึกกระหายเล็กน้อย” เขาพึมพำเบาๆ “ช่างเขียน กลับกันเถอะนะคะ” นางวิตกเกี่ยวกับสภาพร่างกายของเขา และก็เป็นเวลาที่เขาควรจะพักผ่อนได้แล้ว “อืม ยังก่อน ข้ายังอยากจะดูอะไรในตลาดต่อไปอีกสักหน่อย ดูสิ มีผู้คนมากมาย ทุกคนล้วนมีความลับ แต่ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาคิดอะไร ถ้าข้าสามารถเอาทุกอย่างวาดลงไป ภาพนี้จะต้องน่าสนใจแน่ๆ” เขาถอนหายใจ “ถ้างั้น ข้าจะไปร้านน้ำชาหาน้ำชามาให้ท่านสักกาหนึ่งนะคะ” นางพูด ตามองอยู่ที่ร้านน้ำชาฝั่งตรงข้าม “เฮ่ เฮ้ ข้าอยากจะดื่มเหล้าของโรงเตี๊ยม “แดง” เขาพูด.... “บาดแผลท่านยังไม่หายดี ท่านดื่มเหล้าไม่ได้ค่ะ” นางพูดอย่างเข้มงวด “อ่า แค่ขวดเดียว อ่า ไม่ แค่ถ้วยเดียวก็ได้ ข้าไม่ได้ดื่มมานานมากแล้ว ข้าคิดถึงรสชาติมันจริงๆเลย” เขาพูด ทำท่าเสียใจเล็กน้อย “เฮ้อ ถ้างั้นก็ไปกันเถอะค่ะ แต่โรงเตี๊ยมอยู่ไกลพอดูนะคะ” “ข้าไม่มีแรงเดินขนาดนั้นหรอก ข้าจะรอเจ้าที่นี่ก็แล้วกันนะ เจ้ารีบไปรีบมาก็แล้วกัน” เขากล่าวอย่างหนักแน่น ไม่เต็มใจจะยืนขึ้น “ไม่ค่ะ ไปด้วยกันดีกว่า” นางพูดอย่างรีรอลังเลใจ “โธ่ ข้าไปไหนไม่ไหวแล้วล่ะ มันก็ไม่ไกลมากนี่ เจ้าอยู่ที่โน่นก็ยังมองเห็นข้าได้ ข้าจะนั่งอยู่ตรงนี้รอเจ้า แล้วข้าก็ไม่มีแรงเดินไกลๆ ซะด้วยสิ เฮ่ เฮ้ เจ้าไม่เชื่อข้ารึ ข้าจะให้เจ้าเอาพู่กันที่ข้ารักที่สุดไปเป็นประกัน นั่นพอเพียงหรือไม่” เขาพูดไปหัวเราะไปขณะเอาพู่กันออกมา “ถ้างั้น ถ้างั้น ข้าจะรีบกลับมา ท่านต้องรอข้าที่นี่นะคะ” นางลุกขึ้นยืน จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย มองไปที่ร้านเหล้า ที่อยู่ค่อนข้างไกลทีเดียว แต่ก็ยังอยู่ในระยะสายตา แล้วก็หันกลับมามองยุนบกอีกครั้ง นางถือพู่กันแล้วก็เดินตรงไปร้านเหล้า “ฮยาง เจ้ารีบไปรีบกลับนะ” เขาส่งเสียงบอกนางเบาๆ “ค่ะ” นางหันหลังกลับมาพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม แล้วก็รีบเดินเข้าไปในกลุ่มคน ยุนบกรอสักครู่ เงี่ยหูฟังเสียงเดินของนางค่อยๆ หายไป ก่อนที่เขาเดินโซเซ หัวใจเต้นรัวเร็วแรงไม่เป็นจังหวะ อ้าปากหอบหายใจเข้าปอด “ป่วยอย่างนี้ยังอยากจะดื่มเหล้าอีก ช่างเขียนนี่” นางยิ้มเมื่อคิดถึงท่าทางของเขาที่อยากจะดื่มเหล้า ขณะที่เดินออกมาจากร้านเหล้า นางมองพู่กันของที่มีค่าที่สุดของ ยุนบก ความคิดหนึ่งวาบผ่านเข้ามา ขวดเหล้าเกือบจะตกลงบนพื้น “ช่างเขียน!!” “ข้า ทำไมนะ ทำไมข้าจึงได้โง่เง่าอย่างนี้ ช่างเขียน ช่างเขียน!” ใครจะคิดว่าแสงยามเย็นจะเลือนหายไปได้เร็วเช่นนี้ มันหายไปได้แค่ชั่วพริบตา บรรยากาศโดยรอบมืดสนิทและมองเห็นได้ไม่ชัด นางมองไม่เห็นอะไรเลย “ช่างเขียน ช่างเขียน!” ในย่านการค้าที่เต็มไปด้วยเสียงเอะอะโวยวาย หญิงสาวหน้าตาดีคนหนึ่งเดินไปเดินมาท่ามกลางผู้คนมากมายราวกับคนบ้า นางไม่สนใจเสื้อคลุมที่หล่นออกจากศรีษะ ขวดเหล้าหล่นลงพื้นแตกกระจายละเอียดขณะนางวิ่งพรวดพราดไปมารอบๆ แล้วก็วิ่งไปข้างหน้า มือหนึ่งถือพู่กันเก่าๆ มีเครื่องประดับรูปผีเสื้อแสนสวยอยู่รอบคอนาง ทุกคนมองนางอย่างฉงน บ้างก็ชื่นชม บ้างก็อิจฉาความงามของนาง บ้างไม่รู้สึกอะไรนอกจากปรารถนาในตัวนาง บ้างก็อยากรู้อยากเห็นเป็นธรรมดาว่าหญิงสาวคนนี้กำลังหาอะไร หน้าสวยๆ เลอะเปรอะไปด้วยน้ำตา ใครคือคนที่นางกำลังเพรียกหา ใช่สามีนางหรือไม่ หรือเป็นคนในครอบครัว ใครที่นางทำหายไป ใครที่ทำให้นางเจ็บปวดและโศกเศร้า พวกเขาแยกจากกันนานแค่ไหนแล้ว หรือผู้หญิงคนนี้ถูกทอดทิ้ง คนคนนั้นต้องสำคัญกับนางมาก ดูจากท่าทางที่เสียขวัญของนาง จองฮยางกลับไปที่พวกเขานั่งพักเมื่อครู่ แน่ใจแล้วว่ายุนบกได้จากไปแล้ว “ช่างเขียน ช่างเขียน...” นางน้ำตาคลอตามองทุกสิ่งอย่างพร่าเลือน ท้องฟ้าเริ่มมืดขึ้นเรื่อยๆ ผู้คนต่างพากันจุดโคมไฟ ทุกคนดูมีความสุข และอบอุ่น แต่นางกำลังหนาวเหน็บอย่างเหลือแสน นางมองคนที่เคลื่อนไหวไปมารอบๆ อย่างสิ้นหวัง ไร้แล้วซึ่งหนทาง นางไม่รู้ว่าจะไปหาคนที่กำลังจะจากโลกนี้ไปได้ที่ไหน นางเอามือที่สั่นระริกขึ้นมาปิดปาก พึมพำว่าเขาหายไป เสียใจ อ้างว้าง เศร้าสลด น้ำตารินไหลลงมาราวสายน้ำ “ช่างเขียน ท่านอยู่ที่ไหนคะ ช่างเขียน อย่า อย่าทิ้งข้าไว้คนเดียว ทำไมข้าถึงได้โง่อะไรเช่นนี้ ท่านให้สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของท่าน ไม่ใช่ท่านตัดใจจะจากไปหรือ ทำไมข้าไม่คิดให้ลึกๆ ในคำพูดของพี่สะใภ้ ข้า ข้าช่างโง่เขลาอะไรเช่นนี้ ทำไมข้าถึงไม่รู้ ช่างเขียน ช่างเขียน!”แสงอาทิตย์ยามเย็นลับเหลี่ยมเขาไปแล้ว ท่ามกลางความมืด ในทางเดินแคบๆ ที่ไม่ค่อยมีคนเดินผ่าน ที่มุมมืดชายหนุ่มคนหนึ่งยืนกระปลกกระเปลี้ยหลังพิงกำแพง หน้าเขาซีดเผือดเหมือนขี้ผึ้ง บนใบหน้าที่นองไปด้วยน้ำตานั้นยังปรากฎรอยยิ้ม “ช่างเขียน ช่างเขียน!” เสียงที่เต็มไปด้วยความทุกข์ใจได้ยินดังมาจากด้านหนึ่งของตลาด หญิงสาวไม่ได้เอาใจใส่ตรอกมืดๆ นางไม่ได้เดินเข้ามา ขณะที่เดินมองหาเขาไปทั่วตลาด “ยัง ยังไม่พอ ข้ายังต้องไปให้ไกลกว่านี้” เขากัดฟัน เขาคลำทางอย่างคนตาบอดหลังติดอยู่กับกำแพงขณะพยายามลุกขึ้นยืน เขาต้องทนกับความเจ็บปวดจากบาดแผลที่เหมือนจะฉีกขาดออกอีกครั้ง เขาหน้ามืดหัวหมุนมีเลือดไหลออกจากมุมปาก ถึงเพียงนี้แล้วใบหน้าเขายังปรากฎรอยยิ้ม รอยยิ้มที่มาจากส่วนลึกที่สุดของหัวใจ สาวน้อยเจ้าช่างน่าเวทนา น่าเวทนา น่าเวทนาเสียจริง ข้าขอโทษ ข้าไม่สามารถและไม่ควรให้คำมั่นใดๆ ต่อเจ้าอีกต่อไป ข้าขอโทษ ข้าไม่อาจ ไม่อาจพาเจ้าไปกับข้าได้ เจ้าควรจะได้รู้ว่า ไม่ว่าข้าจะอยู่ที่ไหน ข้าก็จะรอเจ้า ข้าจะรอเจ้าเสมอ คนงามของข้า” เขาดิ้นรนเดินต่อไป เขาเอามือทั้งสองสัมผัสกับผนัง แต่ขาของเขายอมแพ้แล้ว เขาลงไปนอนแผ่หลาอยู่กับพื้น ”อ่า ข้ามองอะไรไม่เห็น อ่า ข้า บางที ข้ากำลังจะตาย ไม่ ข้าอยากจะไปให้ไกลอีกสักหน่อย อีกสักนิด” ชายหนุ่มลงไปกองอยู่กับพื้นยังคงพยายามเคลื่อนไหวไปพร้อมกับรอยยิ้ม คลานไปข้างหน้าทีละน้อยทีละน้อย จนเขาหมดสติไปโดยสิ้นเชิง #จบภาพวาดภาพที่ 17# ผอ.อึ้งไม่มีอะไรจะพูดกับคนไข้ ขอให้คนไข้ทุกคนไปรายงานอาการของตนที่คอมเม้นท์ อย่าได้คิดปิดบังอาการ พิษร้ายอาจแทรกเข้าร่างพวกท่านเหมือนยุนบก หากพวกท่านรายงานอาการของพวกท่านได้เป็นที่ถูกอกถูกใจ ผอ ภาพวาดภาพต่อไปก็จะมาเร็วขึ้น จงไปดีเถอะยุนบกของข้า อย่าพามูนกึนยองไปด้วยแล้วกัน สุดท้ายนี้ข้าได้พิสูจน์อักษรด้วยตัวเองมา 3 ครั้งแล้ว ถ้าท่านเฮวอนนี่หาเจออีก ข้าขอยกให้เป็นยอดมนุษย์สุดละเอียด อ๋อ เกือบลืม สิ่งสำคัญ สวัสดีปีใหม่ลูกบล็อกทุกคนค่ะ   Create Date : 30 ธันวาคม 2552 214 comments Last Update : 4 มกราคม 2553 10:14:38 น. Counter : 5866 Pageviews. Share Tweet

เย้ๆๆๆ คนแรก รึป่าว ขอบคุณมากๆๆๆๆๆ ไม่รู้จะกล่าวอย่างไร ย่อหน้าที่ 2 เขารับจับมือนางไว้ เขารีบจับมือนางไว้   โดย: kai_lert IP: 124.122.220.241 30 ธันวาคม 2552 15:16:43 น.

มาแล้ว   โดย: auy IP: 180.183.149.96 30 ธันวาคม 2552 15:19:25 น.

ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ขอให้คุณจงสุขสันต์ มีความสุขทุกคืนวัน ร่างกายนั้นแข็งแรง ไร้ทุกข์โศกแลtโรคภัย มีคำแหน่งอะไรก็เลื่อนขั้นเสียที หากมีคู่ขอให้รักกันดีสมกับที่ต่างหมายปอง ขอให้ครอบครัวพร้อมหน้า มั่งมีป้ญญาเป็นเกียรติเป็นศรี ลุกน้องหญิงชายรักใคร่กันดี ในตลอดปีและตลอดไป ด้วยความปรารถนาดี จากไผ่ค่ะ   โดย: chabori 30 ธันวาคม 2552 15:26:44 น.

โดย: ooyporn 30 ธันวาคม 2552 15:26:56 น.

มาแล้วว ข้าน้อยตื่นเต้นยิ่งกว่ารอดูผลสอบอีกนะเนี่ย ขอตัวไปอ่านก่อน ขอบคุณมากนะครับ สงสัยว่า บ้านจะกลับมาคึกคัก เหมือนเดิมแน่คราวนี้ หรือว่าหนีไปเที่ยวสิ้นปีกันหมด ได้โบนัสกันแยะล่ะสิ พวกท่านทั้งหลาย มาเที่ยวบ้านข้าเอามั้ย หน้าหนาวเนี่ย! เชียงใหม่อากาศก็ ok เลยนะท่าน   โดย: N.K IP: 119.31.106.62 30 ธันวาคม 2552 15:27:43 น.

ของขวัญปีใหม่ใดหรือจะเท่าการได้อ่าน นิยาย ของคุณ won won ได้นิยายเคล้าความสุขปน ความเศร้า ของแม่นางทั้งสอง ปีใหม่ ให้ คุณ won won มีความสุขนะคะ   โดย: ตั้งตารอ IP: 202.29.5.242 30 ธันวาคม 2552 15:31:08 น.

แก้แล้ว ไม่น่าเชื่อหลุดรอดได้อีก โธ่เว้ย ผอ นะ ผอ   โดย: albatross11 30 ธันวาคม 2552 15:31:44 น.

ความอดทนของคนที่รอ ขอบคุณwonwon จ้า Happy New Year   โดย: KK IP: 210.246.181.3 30 ธันวาคม 2552 15:33:06 น.

TT-TT   โดย: Takky IP: 124.120.219.86 30 ธันวาคม 2552 15:43:41 น.

ทันเวลาไม๊คะ คุณ Takky กลัวคุณฉลองปีใหม่ไม่สนุกนะเนี่ย เร่งมากผิดไปหนึ่งตัวเลย หาคนผิดได้แล้ว   โดย: Won won (albatross11 ) 30 ธันวาคม 2552 15:54:00 น.

เศร้าใจจริงๆ ยุนบกจะตายไหมเนี้ย   โดย: tama IP: 118.173.28.179 30 ธันวาคม 2552 15:54:48 น.

มาแล้ว มาแล้ว อาการข้าน้อยดีขึ้นทันตาเห็น แต่ต้องรออีก 4 ตอนที่เหลือเนี๊ยะ คงจะลงหนักกว่าเดิมแน่นๆเลยง่ะ อาการลงแดง T-T   โดย: Rev IP: 58.8.192.6 30 ธันวาคม 2552 15:57:40 น.

ฮือๆๆๆๆๆๆ โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (ร้องไห้ไม่เป็นภาษาคนแล้ว) อ่านแล้ว ยายชาเข้ามาเป็นคนแรก อ่านเสร็จ สารพัดน้ำ(น้ำตา น้ำมูก น้ำลาย น้ำหมาก) ไหลกระจาย แทบดูไม่ได้(ปกติก็ดูไม่ได้อยู่แล้วยาย) อะไรมันจะเศร้าขนาดนั้น ชีวิตหนอ ชีวิต.... ฉงฉานจังเลย ฮือๆๆๆๆ แล้วใครจะช่วยได้เนี้ย ไปหายาระงับประสาทกินก่อนดีกว่า (เอายานอนหลับ XANAC 0.5 ,TRANXENE 10,D2,D5 ตบด้วย DORMICUM หลับยาวไม่ต้องตื่นเลย) ใครอยากได้มาเอายากับยายชาได้มีทุกประเภท แม้กระทั่งยาสลบ 5555555 (แอบอู้งานอีกแล้ว..ยายชา..จะเอาไหมโบนัสนะ...เสียงเจ้านาย)   โดย: ยายชา IP: 125.26.193.34 30 ธันวาคม 2552 15:58:39 น.

อ้อ รู้อาชีพยายชาเลยค่ะ เภสัชกรแน่นอน ว่าแต่ทำไมแน่ใจว่าเข้ามาเป็นคนแรกค่ะ พักนี้อู้งาน หน้าที่ฝ่ายบันเทิงนะยายชา   โดย: albatross11 30 ธันวาคม 2552 16:03:20 น.

ไม่ไหวอ่ะ น้ำตาซึม ไม่ไหวแล้ว อ่านแล้วเจ็บอ่ะ สงสารจองฮยางที่สุด พูดไม่ออกอ่ะ บทนี้เจ็บสุดๆ   โดย: งุงิ IP: 58.8.122.200 30 ธันวาคม 2552 16:05:03 น.

เสร็จไปหนึ่ง สงสัยต้องตั้งแผนก เฮียปอ   โดย: albatross11 30 ธันวาคม 2552 16:06:21 น.

อ่านแล้ว กลายเป็นใบ้โดยสิ้นเชิงพูดรัยไม่ออกเลย ข้ายอมแพ้แล้ว มันป็นยาพิษ ที่ร้ายแรงที่สุด เท่าที่ข้าได้พบพานมา แทบกระอัก น้ำตาตาย ท่านwonwon เหตุใดถึงวางยาพิษ ที่ร้ายแรง แก่ผู้ที่ ภักดีต่อท่านได้ลงคอ T^T ฮือ ข้ามองไม่เห็นหนทางออกใดใดอีกแล้ว หมดหวังเหลือเกิน เหตุใดถึงทำกับข้าน้อยถึงเพียงนี้ ยาพิษของท่านทำให้ข้ามีน้ำตาอีกแล้ววว ซึ้งใจจริงๆๆขอรับ   โดย: N.K IP: 119.31.64.60 30 ธันวาคม 2552 16:08:24 น.

เศร้าจนร้องไห้ อืมอืม (ทำไมต้องเปนอย่างนี้เนีย) ขอบคุณคุณ wonwon มากค่ะ   โดย: nift13 IP: 58.8.22.24 30 ธันวาคม 2552 16:15:13 น.

พูดไม่ออก ขอปาดน้ำตาก่อน   โดย: lucky IP: 119.31.84.96 30 ธันวาคม 2552 16:18:45 น.

เฮ้ ดีใจจังสอบเสร็จแล้ว เครียดเป็นอาทิตย์เลย สิวเต็มหน้าเลย ลูกบล็อกพร้อมที่จะรับการตรวจแถวแล้วครับ เอ่อ ไม่ใช่สิ ข้าน้อยพร้อมที่จะรับยาถอนพิษแล้ว ทรมานมานานแล้ว อืม ยานี้ดี กินแล้วแข็ง แรงไม่มี โรคภัยเบียดเบียน โอะ แต่ทำไม ทำไมเป็นอย่างนี้ล่ะ ร้อน ร้อนไปหมด คอแห้งผาด ตับไตไส้พุงสั่นสะเทือน ลมปราณแตกซ่าน ชีพจรปั่นป่วน นี่ นี่มัน อย่าบอกนะ ข้า ข้าถูกวางยา โอย แล้วมันเป็นพิษชนิดไหนกันละ นี่ข้าถูกพิษช้อนพิษ หรือนี่ ทำอย่างไรดีล่ะ อา-จานก็ไม่อยู่ ข้าจะรอดไม๊เนี่ย ข้าต้องเสี่ยงละ ได้ยินว่ามียาต้านพิษอยู่สองชนิดชื่ออวตาร กับเชอร์ล็อคโฮล์มส์ อย่างไหนมันจะช่วยบรรเทาพิษให้ข้าได้นะ เอ หรือข้าจะต้องลองมันทั้งสองชนิดเลย ไม่ได้การ ข้าจะต้องรีบไปกินมัน ก่อนที่พิษจะกำเริบ หลังจากนั้น3 - 4 วันนี้ข้าคงต้องเก็บตัวอยู่แต่ในสำนัก มิกล้าออกไปพบหน้าผู้ใด ( เพราะหน้าขาวราวกระดาษ) และคงเดินได้ในรัศมีแค่ 5 ลี้ ( เพราะสั่นไปหมดทั้งร่าง) โดนยาพิษครั้งนี้หงอย ไปไหนไกลไม่ได้ เดี๋ยวพิษกำเริบ เลือดจะออกทุกรูขุมขน น่ากลัวมาก ถ้าคิดซ่า ลมปราณจะแตกสะบั้น ธาตุไฟเข้าแทรก ชีพจะ...อูย น่ากลัวได้อีก มิกล้า มิกล้าคิดแล้ว ( ใครนะคาดการณ์ไว้ แม่นจริง จริ้ง) ข้าต้องนั่งสมาธิ เรียกลมปราณกลับคืนมา หายใจเข้า เป็นบก หายใจออกเป็นฮยาง บก - ฮยาง บก - ฮยาง ( คำนี้คุ้นๆไม่รู้ใครบอกไว้ ใช่ยายชาหรือเปล่าก็ไม่รู้ เหมือนกัน อิ อิ ) แล้วต้องพิราบส่งสาร บอกให้ อา -จานที่มัวแต่แสวงบุญอยู่ ได้รู้ว่าลูกศิษย์คนนี้กำลัง ถูกพิษ และศิษย์คนอื่นๆในสำนักก็กำลังจะถูกพิษเร่งงาน ตามมาติดๆในวันนี้เช่นกัน รีบกลับมาไวไวนะขอรับ อา-จาน พร้อมยาถอนพิษ อย่างด่วน มิฉะนั้น...หมดสำนัก ขอให้มีความสุข สนุก สมหวังรับวันปีใหม่ ไม่มีโรค ไม่มีโศก ไม่มีภัย นะท่านwon won ขอบคุณ ขอบคุณ สำหรับสำหรับสำนวนแปลขั้นเทพ ของท่าน สาวกท่านวอน วอน   โดย: ZIG_ZAG IP: 113.53.209.184 30 ธันวาคม 2552 16:22:35 น.

โห เศร้าสุดบรรยายเลยสงสารทั้งคู่จนจะกระอักเลือดแทนยุนบกเลยทนไม่ได้ที่ฮยางต้องร้องไห้ คุณ won won ครับให้ไปที่ Profile หมายถึงอะไรครับผมมีข้อมูลที่ผิดพลาดที่ใดหรือครับช่วยชี้แจงเพิ่มเติมหน่อยจะได้ไหมครับ แล้วที่ไม่เข้าว่าทำไมคนบนฟ้าต้องแกล้งทั้งสองคนอย่างนี้ด้วยผมไม่เข้าใจช่างแปลท่านบอกหน่อยเถอะให้สบายใจหน่อยเถอะว่าทั้งสองจะมีความสุขและไม่พรากจากกันอีก ขนาดผมเป็นคนที่เฝ้าดูยังรู้สึกเสียใจและเศร้าขนาดนี้แล้วเขาทั้งสองจะขนาดไหน คนบนฟ้าไม่ยุติธรรมแล้วแบบนี้ หยุดทดสอบพวกเขาได้แล้ว ผมเองส่วนตัวก็คงทนไม่ที่ต้องเห็นที่เรารักมีน้ำตามันเจ็บน่ะ ขอบคุณคุณ wonwon มากครับเป็นกำลังใจให้ครับสู้ต่อนะครับอย่าได้ท้อ บทแปลภาพนี้งดงามที่สุดและเต็มไปน้ำตาี่ที่ใจผมร้องไห้ในความรักของทั้งสองคนจนเหมือนคนบ้าที่อ่านแล้วตาแดงอยากจะให้น้ำตาไหลออกมาถ้าไม่กลัวคนมองว่าบ้า   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.95.82 30 ธันวาคม 2552 16:22:47 น.

มารายงานตัวก่อนคับ แว๊บไปอ่านก่อนน๊า   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.96.65 30 ธันวาคม 2552 16:25:14 น.

คุณ WON WON ทำเอาน้ำตาแตกกระจายเต็มใบหน้าทำไมมันเสร้าอย่างนี้แล้วจะตายมั้นเยี่ยะจะได้เจอกันมั้ย ท่าน ผอ.วางยาฮือๆ   โดย: R2M IP: 125.26.113.110 30 ธันวาคม 2552 16:25:27 น.

"ช่างเขียน ท่านอยู่ที่ไหนคะ ช่างเขียน อย่า อย่าทิ้งข้าไว้คนเดียว" และ "เจ้าควรจะได้รู้ว่า ไม่ว่าข้าจะอยู่ที่ไหน ข้าก็จะรอเจ้า ข้าจะรอเจ้าเสมอ คนงามของข้า" ยาพิษชนิดแรงยิ่งนัก ใจของข้า สั่น ชา ตื้อ ต่อมน้ำตาแตกกระจาย ร่างทั้งร่างของข้า ชาไปหมด ในโลกนี้ยังจะเหลือความหวังใดให้ข้าได้อีก (แต่ข้ายังไม่หมดหวังซะทีเดียว ต่อมจินตนาการของข้ายังไม่แตก ข้าคิดไว้ว่า อาจารย์ของฮูหยินมิน ออกจากวัดมาหาเหล้ากินแถวตลาดนี้ และบังเอิญเจอยุนบก) ข้ากำลังร้องไห้ ด้วยรัก   โดย: kai_lert IP: 124.122.220.241 30 ธันวาคม 2552 16:36:09 น.

ยาแก้พิษที่ท่านจ่ายให้บัดนี้ได้ไหลออกจากตา ผ่านแก้มผสมกับที่ออกจากจมูกแล้วไหลเข้าสู่ปาก กลายเป็นยาพิษเข้าสู่ร่างกายอย่างสมบูรณ์แล้ว ท่านวางยาสาวกอย่างเราอีกแล้วท่าน won won   โดย: สาวก won won & 2moons IP: 192.88.230.227 30 ธันวาคม 2552 16:36:24 น.

ปาดน้ำตาเสร็จ พร้อมกับนั่งทำใจให้หายเศร้า กลับมาขอบคุณ คุณ2won ขอบคุณมากกกกกกค่ะ Happy New Year ค่ะ มีความสุขมากมากน่ะคะ เดี๋ยวกลับไปอ่านอีกรอบ   โดย: lucky IP: 119.31.84.96 30 ธันวาคม 2552 16:38:40 น.

กลับมาถึงบ้านก็รีบเปิดคอม โชคดีมากที่ขโมย wireless ของโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ๆบ้านใช้ได้ ภาพวาดภาพนี้อ่านแล้วเรียกน้ำตาได้ตั้งแต่ยังอ่านไม่จบ ประโยคที่ว่า "ชีวิตของเขาขณะนี้เปรียบเสมือนทรายในนาฬิกาทรายที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดและกำลังไหลลงไปอย่างรวดเร็ว" สะกิดใจจนต่อมน้ำตาแตกและมีอีกหลายประโยคที่ประทับใจ เดี๋ยวจะลงไว้ในการบ้าน ขอบคุณมากนะคะคุณ won won สำหรับของขวัญปีใหม่ ไม่พบที่ผิดค่ะ ท่าน won won เจ๋งมาก มีแต่คำที่เขียนไม่ตรงกัน "พะยะค่ัะ" "ฝ่าบาท เฮวอนตายแล้วจริงหรือพระยะค่ะ" "เพื่อ เพื่ออะไรหรือพะยะค่ะ"   โดย: haewonny IP: 118.175.82.37 30 ธันวาคม 2552 16:41:43 น.

ขอบคุณสำหรับทุกอักษร ทุกความรู้สึกที่ใส่มาให้นะท่าน ผอ. อ่านแล้วอึ้ง .. ไม่มีคำพูดใดหลุดจากปาก ดันอ่านที่ทำงาน น้ำตาเล็ด ต้องคอยหลบตาเพื่อนร่วมงานตลอดเลยอะ ...อู้วววววว ข้าน้อยต้องยอมแพ้คำแปลของท่านวอนวอนยิ่งนัก นับถือ นับถือ   โดย: bb21 IP: 58.8.20.202 30 ธันวาคม 2552 16:42:50 น.

ขอบคุณค๊าาบ โอยยยย ซึ้งงง อ่า จินตนาการเป็น -mcw mgy `เคร้าได้อีก   โดย: Khimz IP: 112.142.57.46 30 ธันวาคม 2552 16:47:44 น.

น้ำตาซึมเลย เกือบจะสาวแตกแล้วเชียว ต้องหันไปมองนู่น นี่ นั่นก่อน แล้วมาอ่านต่อ ท่าน wonwon วางยาพวกข้าแบบนี้ แล้วปีใหม่ของพวกข้าจะเป็นเยี่ยงไรกัน... ข้าหวังแต่เพียงว่าข้าจะได้รับยาถอนพิษโดยเร็วพลันหลังปีใหม่นะขอรับ สำหรับปีนี้ข้าน้อยต้องขอลาก่อน ต้องเดินทางไปต่างแดนในคืนนี้ ซึ่งที่แห่งนั้นไม่มี internet ใช้เสียด้วย คงไม่สามารถเข้ามาเฝ้ายาม ตั้งวงไพ่ ร่วมก๊งเหล้ากับบรรดาสหายได้อีกหลายวัน อย่าลืมคิดถึงข้าบ้างนะ ส่วนข้าต้องคิดถึงทุกท่านอยู่แล้ว โดยเฉพาะท่าน wonwon ที่วางยาพวกข้า อ๊าก....กกก พิษกำเริบแล้ว ข้าคงต้องกลับไปอ่านซ้ำก่อนนะท่าน   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.96.65 30 ธันวาคม 2552 16:50:03 น.

โอ้ย.. โอ้ย.. โอ้ย.. ทำไม ทำแบบนี้นะ เศร้าได้อีก แงง.. แงง.. เศร้าจิตอย่างแรง... อย่างนี้มันต้องถอน ขอตอนต่อไปด่วน   โดย: gig IP: 125.26.175.178 30 ธันวาคม 2552 17:06:57 น.

เย้ เย้ ได้อ่านแล้วน้ำตาไหลอีกแล้ว แม่ ฮยาง สุดที่รักของข้าสงสาร เฮีบบก อย่างจับใจ จริง ๆ ขอบคุณท่าน Won Won ผู้เป็นที่รักของเราทุกคน สวัสดีปีใหม่ นะคะ ขอให้ท่าน Won Won มีความสุข มาก มาก สุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บ ไม่จน ร่ำรวยนะคะ   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.176 30 ธันวาคม 2552 17:08:38 น.

ตอนนี้มันช่างเศร้าลึก ๆ อยู่ในหัวใจ และขอบคุณคุณ wonwon ที่ช่วยแปลให้เราอ่านด้วยความซาบซึ้งและจับรายละเอียดได้มากขึ้นด้วยนะคะ อ๊ะ ตอนนี้ยุนบกถอดหนวดแล้วนี่ เฮ้อ สงสารจองฮยางจริง ๆ เลย และขอสวัสดีปีใหม่ คุณ won won และเพื่อนร่วมชะตากรรมทุกท่านค่ะ   โดย: รักอินเตอร์เน็ต IP: 125.27.163.64 30 ธันวาคม 2552 17:29:44 น.

ของขวัญวันปีใหม่ของท่านวอนวอนนี้ ทำเอาข้าสบายใจขึ้นเป็นกองเลย.....T-T .......... ท๊ามม๊ายยยยเศร้าอย่างนี้้้้้!!!!!! ปีใหม่นี้ข้าจะมีสติไม๊เนี่ย ยุนบกเจ้าจะต้องไม่เป็นอะไร เจ้าจะต้องไม่ตายน๊าาาา สงสารจองฮยางที่สุด .....อ๊ากกกกก!!!! (เสียสติไปโดยปริยาย)   โดย: Post Modern Girl IP: 114.128.188.180 30 ธันวาคม 2552 17:30:54 น.

สงสัยค่ะ ฉากที่บอกว่า ฮูหยินมินรู้ว่าจองฮยางมักใช้วิธีไหนป้อนยายุนบก มันคือวิธีไหนกันหรอออ......อย่าบอกนะว่า วิธีนั้น......(กรี๊ดไร้เสียง) กิ๊วๆ เพราะก่อนหน้านี้ก็ไม่มีบอกว่าป้อนยังไงอะ ใครรู้ช่วยบอกด้วยนะค่ะ   โดย: Post Modern Girl IP: 114.128.188.180 30 ธันวาคม 2552 17:38:29 น.

ฉาก เผยตัวตน โอ้เจ้าโลม โฉมเอย โฉมเฉลา บุพเยาว์ ยอดฟ้า มารศรี โปรดสถิต อยู่เป็น เทพเทวี ในภาพเขียน ภาพนี้ ให้คู่ควร --------------------------------------- เจ้าเปลื้องผ้า เผยกายา งามสงวน เเหงนหน้ามอง ดูดวง กฤษณา งดงามดั่ง เเสงนวล ดวงดารา ให้ลูบไล้ ไขว่คว้า หาทรามวัย --------------------------------------- อันบุพผา ห้วงธารา ภาสมร สถิตกร ตอดต้อง ประทุมสา เข้าลูบไล้ ไต่เขา เย้าเมฆา พักตรเข้าหา ภาสงวน เเม่นวลไพร --------------------------------------- เจ้าคนงาม อรชร ที่ตรงหน้า ข้าบรรยาย โฉมกายา พิศมัย ถ้าข้านั้น เข้าช่างศิลป์ สมดั่งใจ เจ้าขอไป ฤทัยคู่ นิจนิรันด์ --------------------------------------- อันว่าไม้ หนามเเหลม นับเเสนโยช ยังมีคน ทนโศรก จากหนามเเหลม ตัวข้านี้ เป็นบุรุษ ไร้สำเเดง มิอาจเเผก ปฏิเสธ เเก้วกัลยา --------------------------------------- บทนี้เป็นบทที่ จองฮยางเปลื้องผ้าเผยตัวตน เเต่ดิฉันมิสามารถ ทำให้เห็นภาพด้วยภาษที่โจ่งเเจ้งได้ จึงได้ใช่ภาษาวรรณคดีเเทน หวังว่าคงมิลำบากกันนะค่ะ ส่วนบทต่อไปหลังจากนี้ จะเป็นความรักที่ เเสนทรหด ของ ซินยุนบกเเละจองฮยาง ติดตามกันด้วยนะค่ะ ปล. อ่านยากไหมเนี่ย เพราะเป็นกลอนไทย จะต้องรักษา จรรยาบรรณนักเเต่งกลอน วิจารณ์ได้นะค่ะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ   โดย: เเพนดา IP: 110.164.47.232 30 ธันวาคม 2552 17:38:41 น.

จ๊ะเอ๋ทุกท่าน... ขอบคุณท่าน won won มาก ภาพอันงดงามที่สุดอยู่เบื้องหน้าพวกเราแล้ว... ความรัก ความหวัง ๓๓๓๓๓๓๓๓๙ @^____^@/'')   โดย: เจ้าเงาะ IP: 113.53.11.145 30 ธันวาคม 2552 17:39:01 น.

ฮือๆๆๆ พูดไม่ออกเลยค่ะ ได้แต่ร้องไห้ น้ำตาซึม หยดติ๋งๆ อ่านไปเช็ดน้ำตาไป สงสารในชะตาของเฮียบกที่สุด แถม เฮียบกยังมาทิ้งฮยางอีก เฮ้ย อยากร้องให้น้ำตาไหลออก มาให้หมดตัวเลย จะได้ไม่มีน้ำตาไหลอีก แล้วเฮียบกของเราจะรอดไม๊เนี้ย ทำไมคุณwonwon มาวางยาผู้ป่วยอย่างนี้ค่ะ จะตายอยู่แล้วค่ะ ฮือๆๆๆๆๆ เกิดอาการหายใจไม่ออก แน่นหน้าอก เพราะโดนวางยาจนร้องไห้แล้วลืมหายใจ เอิ๊กๆๆๆๆ 555+ ขอบคุณมั๊กๆมากค่ะ คุณ wonwon   โดย: tanjang IP: 58.8.175.104 30 ธันวาคม 2552 17:46:35 น.

โห ซึ้ง จริงๆ เศร้าใจนัก   โดย: Humoristisch IP: 58.8.39.252 30 ธันวาคม 2552 17:52:28 น.

ภาพนี้ซึ้งมาก ต่อมน้ำตาแตกกระจาย ขอท่าน won won ช่วยส่งยาถอนพิษ เป็นของขวัญปีใหม่นี้โดยด่วนด้วยเถิด   โดย: snowprince IP: 125.27.213.134 30 ธันวาคม 2552 18:13:22 น.

ใช่แล้ว แม้ว่าท่านจะจากไป แต่อย่าพากึนยองของข้าไปเป็นพอT T   โดย: รักมูนกึนยองงง IP: 124.122.217.252 30 ธันวาคม 2552 18:23:38 น.

ปวดตับเลย T^T ไมมันเส้าแบบนี้ อ่านไปน้ำตาก็คลอเบ้าไป แต่ก็ต้องกลั้นไว้เด๋วเขาหาว่าเราอินจัด ขอเปนกำลังใจให้น่ะค่ะ มาอัพเร็วๆน่ะค่ะ แค่นี้ก็จะดิ้นกับพื้นแย้ว T^T   โดย: jameza17 IP: 117.47.6.214 30 ธันวาคม 2552 18:25:30 น.

สวัสดีปีใหม่ ขอให้ลูกบล๊อกทุกคนมีความสุขมากมาก คิดอะไรสมปรารถนา รวยรวยตลอดปีเสือนี้เทอญ   โดย: Pww IP: 202.12.73.5 30 ธันวาคม 2552 18:45:01 น.

กะเอาลูกบล๊อกให้ตายคาnetเลยเหรอเนี่ย ท่านช่างแปลช่างร้ายนักปีใหม่ทั้งทีขออีก2ตอนรวดเลย จะได้ตายทั้งคราบน้ำตาและรอยยิ้มเหมือนเฮียบกไง   โดย: oui IP: 58.9.57.94 30 ธันวาคม 2552 18:45:51 น.

เศร้าจริงๆ ผอ.จะมีฉากที่เศร้ากว่านี้อีกหรือเปล่าเนี้ย คนไข้จะทนไม่ไหวแล้ว ขอฉากหวานๆหน่อยนะขอรับ และขอบคุณที่ทำให้น้ำตาไหลนะขอรับ   โดย: U IP: 118.173.44.230 30 ธันวาคม 2552 18:46:00 น.

ไม่นะ อย่าเป็นไรนะยุนบก สงสารจองฮยางเถอะ ขอให้มีใครมาช่วยมูนทั้งสองด้วยเถิด อยากให้ทั้งสองมีความสุข เพราะผ่านความทุกข์มาเยอะเหลือเกิน คุณwonwon ขอให้ช่วยด้วย รับไม่ได้หากต้องตายจากกันเช่นนี้ ปีใหม่นี้ขอให้ทุกคนในbloggang มีแต่ความสุขสิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตตลอดไป บาย   โดย: ไก่ IP: 112.142.42.136 30 ธันวาคม 2552 19:02:22 น.

วันนี้ขออีกment สงสัยจังว่า won won ของเราเป็นแมน หรือเป็นเมียเอ้ยไม่ใช่ man หรือwomen กันแน่ เดี๋ยวก็คะ เดี่ยวก็ ครับเอ๋ เราบอกรักไปหลายทีแล้วมันสงสัยตะหงิดตะหงิด ถ้าเป็นแบบเฮียก็โอหรือแบบเจ๊ก็เค ยังไงก็รักคุณแล้ว (รักในภาษาสวยๆของwon won)   โดย: oui IP: 58.9.57.94 30 ธันวาคม 2552 19:12:42 น.

แสงสีทองอมส้มในตอนแย็นทอแสงผ่านช่องหน้าต่างให้ความรู้สึกที่อบอุ่น "กษัตรย์" จองโจเดินตรงไปยังหน้าต่าง น่าจะเป็น "กษัตริย์" หรือเปล่าค่ะ   โดย: หนอนผีเสื้อ IP: 202.28.35.2 30 ธันวาคม 2552 19:39:22 น.

เฮ้อ อ่านจบ แล้วเจ็บตับจัง ทำไมคนเขียนบทถึงได้ใจคอโหดเหี้ยมนักคะ นึกแต่งภาค2ขึ้นมาเพื่อสานฝัน ที่แท้ก็มาหลอกให้ดีใจ แล้วมาฆ่ากันให้ตายในภายหลัง   โดย: เก๋ IP: 124.121.52.212 30 ธันวาคม 2552 19:44:23 น.

ทำไม เฮีย ทำกับเจ๊ แบบนี้ ฮือๆ น่าสงสาร เจ๊ เมื่อไร จะได้ สุขสมหวังกับเขาสักที รออ่านตอนต่อไปค่ะ   โดย: Humoristisch IP: 58.8.39.252 30 ธันวาคม 2552 19:45:48 น.

ลูกบล๊อกสู่สุขคติอย่างสงบแล้วเจ้าคะท่านวอนวอนT_____T เอาไป 5 นยาง ปล.คิดเล่นๆนะเจ้าคะ 8ปีที่ยุนบกเร่ร่อนตามหาชองฮยาง 8ปีเนี่ย ไต้เท้าฮงกุกยอง น่าจะตายไปแล้ว รึเปล่าคะ คิดแบบนี้เพราะดู Lee San ฮงกุกยองเป็นขุนนางเล็กๆรับใช้องค์ชายลีซานมาก่อน พอองค์ชายได้ครองราช ไต้เท้าฮงก็ได้เป็นราชเลขา ไม่นานก็ก่อเรื่องจนโดนเนรเทศ แล้วก็ตาย แต่ตามประวัติศาสตร์ ไม่รู้จริงๆตายเมื่อไหร่ ตายยังไง อันนี้ไม่ซีเรียสคะ เพราะเป็นแฟนฟิก แต่อยากออกความเห็นนิดหน่อยแค่นั้นเอง^^   โดย: 한효린 IP: 125.24.140.237 30 ธันวาคม 2552 19:46:03 น.

หนังอิงประวัติศาสตร์เกาหลี คุณซึ้งหรือชื่นชอบความรักของคู่ไหนมากที่สุด 6.80% จูมง-โซซอโน (7 คน) 0.97% มูยุล-องค์หญิงยอน (1 คน) 13.59% พระเจ้ามู-องค์หญิงซันวา (14 คน) 4.85% คิมชูซอน -ยุนโซฮวา (5 คน) 18.45% แดจังกึม-มินจุงโฮ (19 คน) 23.30% ลีซาน-ซองซงยอน (24 คน) 30.10% ซินยุนบก-จองฮยาง (ชอนเฮียง) (31 คน) 1.94% ซินยุนบก-คิมฮงโด (2 คน) จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 103 คน //www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A8706792/A8706792.html ผลโหวตล่าสุด เอามาให้ดูเผื่อช่วยบรรเทาพิษได้สักนิสก็ยังดี   โดย: งุงิ IP: 58.8.236.137 30 ธันวาคม 2552 20:06:57 น.

อ่านจบแล้ว เศร้าจริงๆ ขอบคุณท่านช่างแปล won won ที่แปลและเรียบเรียงได้กระชากหัวใจ อ่านไปน้ำตาซึมเลย มองเห็นภาพที่บรรยายมา ภาพวาดที่17 สำนวนการแปลๆได้ดีมากๆนะคะ ลีลาในการใช้สำนวนสอดคล้องให้ความอ่อนหวาน มีความลึกซึ้งนุ่มนวล จนเหมือนเราพลอยเห็นภาพแลมีความรู้สึกไปกับเหตุการณ์นั้นด้วย ได้อ่านแต่ละตอนที่ ช่างแปล won won พิมพ์มาให้อ่านแต่ต้น จนเดี๋ยวนี้ บอกได้เลยว่า สุดยอดจริงๆเลยค่ะ และยิ่งอ่านยิ่งนับถือคนแต่งเรื่องนี้จัง ที่แต่งเนื้อเรื่องได้ดีและกินใจกินความรูสึกคนอ่านไปหมดใจเลย   โดย: สุเกียง IP: 125.24.120.210 30 ธันวาคม 2552 20:26:40 น.

เอ่อ! ทิชชู่หมด แล้วเอาอะไรซับน้ำตาเนี่ยยยย ขอบคุณ คุณWonwonมากๆนะค่ะ แล้วก็ HAPPY NEW YEAR ทุกๆคนค่ะ มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: FC 2moons IP: 58.147.23.211 30 ธันวาคม 2552 20:28:23 น.

ขอบคุณจ้า   โดย: 9a9a9a IP: 10.1.181.46, 123.242.139.217 30 ธันวาคม 2552 20:35:51 น.

................................... เงียบ ....................................เงียบ(Y Y) เหตุเพราะข้าน้อย เอามือปิดปาก กลั้นเสียงสะอื้นเพราะกลัวคนในบ้านได้ยิน ร่ำไห้อย่างเงียบๆด้วยความรักของคนทั้งคู่ มันคงทรมานมากที่ต้องหลอกลวงคนรัก คงทรมานมากที่ต้องทิ้งคนรักไป และคงทรมานมากที่ยังต้องรับรู้ความเจ็บปวดของอีกฝ่าย มันคงทรมานมากที่ถูกหลอก มันคงทรมานมากกับความสุขสุดท้าย มันคงทรมานมากกับการที่ไม่เห็นคนที่เขาบอกว่าจะรอ และมันคงทรมานมากที่รับรู้ว่เหตุใดเขาถึงไม่รอ การวางยาของท่านวอนวอนประสบผลสำเร็จเหลือร้าย ท่านทำให้ข้าหลั่งน้ำตาได้แม้เพียงมองอักษร ทำให้ใจหยุดเต้นได้แม้เพียงนึกตาม ทำให้ข้าหยุดหายใจแม้เพียงรับรู้ อาการของข้าเรียกได้ว่า สิ้นชื่อในปีใหม่จริงๆ ขอรับ ........................................ เฮ้อ!!! ปรับอารมณ์ใหม่ด่วน (^^) สุขสันต์วันปีใหม่นะคะ คิดกันรึยังว่าจะฉลองไรกาน คิด คิด คิด อีกแค่วันเดียวแล้วนะ หรือจะร่ำสุรา ตรอมใจไปกะตอนนี้กันดี ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(อาการคงไม่หนักมาก มั้ง)   โดย: สาวก 2มุน IP: 125.26.224.44 30 ธันวาคม 2552 21:17:53 น.

แวะมาจ่ายค่ายาก่อนนะคะ ยังไม่ได้อ่าน แต่รับรู้ได้ถึงอาการเศร้าปางขาดใจของเพือ่นๆหลายคนในนี้แล้ว อิอิ ขอบคุณท่าน wonwon นะคะ ที่จ่ายยาแรงก่อนปีใหม่เลย 5555   โดย: machu pichu IP: 125.24.3.21 30 ธันวาคม 2552 21:56:52 น.

เศร้าจนเกือบลืมจ่ายค่ายา ความทุกข์ความเศร้าขอให้ผ่านไปกับปี 52 หวังว่าปีใหม่ ความเศร้าคงจะจางลงบ้าง ปีใหม่นี้ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย ดลบันดาลให้คุณ 2 won และลูกบล๊อกทุกท่าน ประสบแต่ความสุขความเจริญ และมีสุขภาพดีถ้วนหน้ากัน ท้ายนี้ขอขอบคุณสำหรับงานแปล ที่ได้อัพให้ลูกบล๊อกได้อ่าน   โดย: maewmew IP: 124.120.11.93 30 ธันวาคม 2552 22:23:59 น.

ฮือ ฮือ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ข้า....ข้า...ฮือ ฮือ...ข้า... ทำไม...ทำไม...เป็นอย่างนี้นะ รักเอยจริงหรือที่ว่าหวาน.... หรือทรมานใจคน............ ความรักร้อยเลห์กล........ รักเอยลวงล่อใจคน........ หลอกจนตายใจ........... รักนี้มีสุขทุกข์เคล้าไป... ใครหยั่งถึงเจ้าได้............. คงไม่ช้ำฤดี................... ฮือ...ฮือ.....   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.181.6 30 ธันวาคม 2552 22:35:32 น.

จากนี้ไป..ข้าจะทำอย่างไร...กับตัวข้าดี ข้าจะทำอย่างไรดี.... ทุกท่าน...เป็นอย่างไรกันบ้าง... สำหรับข้าตอนนี้ หัวใจสลาย...   โดย: เติมเต็ม IP: 124.122.237.34 30 ธันวาคม 2552 22:41:06 น.

ไม่ใช่เพียงแค่ท่านเติมเต็มที่ใจสลายหรอกขอรับ ข้าน้อยยามสา ยังไม่มีแรงที่จะยืนเฝ้ายามเลย ต้องใช้มือยันผนังไหวไม่งั้นคงล้มเหมือนเจ๊แน่ อีกมือกุมใจไว้แน่นเพราะกลัวมันจะหยุดเต้น จนตอนนี้ไม่มีมือที่จะยกแก้วก๊งแล้ว ฮือๆๆๆ อยู่ห่างกันไกลแสนไกล อาจเป็นฟ้าใกล้เฮีย และให้ใจค้นเจอ เฮียมีความหมายยิ่งกว่าสิ่งใด อยากจะฝากกายให้เฮียคุ้มครอง และอยากให้เฮียเป็นดั่งเจ้าของหัวใจ อบอุ่นเมื่ออยู่ใกล้เฮีย ก็เฮียคือคนสําคัญ ขาดเฮียไปแม้สักวัน จะเป็นอย่างไร เราอาจต่างกันมากมาย แต่เมื่อหัวใจผูกพัน จะรอคอยถึงวัน ได้อยู่กับเฮียนานตลอดไป ............................... ถึงวันไหนเราต้องไกลห่าง หัวใจเฮียจะเคียงข้างเจ๊อยู่ ไม่ว่านานสักเท่าไรขอให้เจ๊รู้ อยากให้เจ๊รู้สักวันเฮียจะคืนมา ขอเพียงรู้เฮียจะคืนมา ฝากชีวิตให้เจ๊เก็บใว้ เพราะใจเฮียนั้นมีเพียงเจ๊ ขอให้เป็นดั่งเพลงนี้ด้วยเถ๊อะ เพี้ยง!!!! เฮียจะกลับมาและอยู่กะเจ๊ดังเดิม บ้าถึงเพี้ยนไปแล้ว ฮ่าๆๆ   โดย: สาวก 2มุน IP: 125.26.224.44 30 ธันวาคม 2552 23:09:26 น.

มีเวลาน้อยนิด เอาไว้ค่อยจ่ายค่ายา รับไปแล้วตั้งแต่บ่าย ไร้ที่ติเช่นเคย ขอแปะโป้ง ติดหนี้ รวดจ่ายวันจันทร์ล่ะกัน... Bye Happy นิวเย้...   โดย: ppp IP: 115.67.43.189 30 ธันวาคม 2552 23:24:50 น.

อยากรู้เหมือนกันแม่นางป้อนยายุนบกด้วยวิธีใดนะ แอบจิ้นนะเนี๊ย อิอิ ถ้าเป็นแบบที่คิดโอ้ย คงซึ้งมากๆๆ ( อย่าว่ากันนะคะ ก็คนมันจิ้นนะ)   โดย: อยากรู้จริงๆๆ IP: 222.123.59.93 30 ธันวาคม 2552 23:38:45 น.

“ข้าจะไปรอเจ้าอย่างแน่นอน ข้าจะไม่ไปไหนไกล แม้ว่า ถ้าว่าข้าจากโลกนี้ไปก่อนเจ้า ณ ทางแยกแห่งความเป็นและความตาย ข้าจะไปรอเจ้าที่นั่นเสมอ ข้าจะรอเจ้าที่อยู่ในโลกนี้ ... “ช่างเขียน ช่างเขียน...” นางน้ำตาคลอตามองทุกสิ่งอย่างพร่าเลือน ท้องฟ้าเริ่มมืดขึ้นเรื่อยๆ ผู้คนต่างพากันจุดโคมไฟ ทุกคนดูมีความสุข และอบอุ่น แต่นางกำลังหนาวเหน็บอย่างเหลือแสน นางมองคนที่เคลื่อนไหวไปมารอบๆ อย่างสิ้นหวัง ไร้แล้วซึ่งหนทาง นางไม่รู้ว่าจะไปหาคนที่กำลังจะจากโลกนี้ไปได้ที่ไหน นางเอามือที่สั่นระริกขึ้นมาปิดปาก พึมพำว่าเขาหายไป เสียใจ อ้างว้าง เศร้าสลด น้ำตารินไหลลงมาราวสายน้ำ... ............................................................................... น้ำตาไหลพราก..พราก.. เลยเรา บีบหัวใจข้าน้อยเหลือเกิน พูดไม่ออกง่ะ กลับไปอ่านอีกรอบดีก่า   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.133 30 ธันวาคม 2552 23:45:07 น.

ท่าน รัก..2มุน..หมดใจ ,อยากรู้จริงๆๆ ,ppp,ยามสา พวกท่านเป็นอย่างไรกันบ้าง สำหรับข้าแล้ว ตอนนี้หัวใจสลายไปแล้ว...ภาพต่อไป...ข้าจะเอาหัวใจที่สลาย..มาอ่านได้อย่างไร....ข้าเมากับความรัก...แล้วล่ะ   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.192.127 30 ธันวาคม 2552 23:50:39 น.

พวกท่านทั้งหลายหลับตากันลงได้อย่างไรกัน ออกมาช่วย ตามหายุนบก ให้ซอนฮยางกันดีมั๊ย ออกมาหาความรักที่...จากกันแปดสีให้สมหวัง ออกมาให้ความรักซึ่งกันและกัน ออกมาโดยพลัน...เถิดพวกเรา   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.192.127 31 ธันวาคม 2552 0:00:49 น.

ท่านเติมเต็ม ท่านยังไม่หลับอีกหรือท่าน หรือว่าท่านหลับไม่ลงแล้ว ไม่ได้มีท่านที่เศร้าใจคนเดียวนะ ข้าน้อยเองก้อเศร้าใจไม่น้อยกว่าท่านเลย เรามากอดคอเศร้าด้วยกันเถอะ เห้ออออ   โดย: okk IP: 114.128.46.165 31 ธันวาคม 2552 0:05:33 น.

จากกันแปดสี....??? คือรัยหรอ..ท่านเติมเติม อิอิ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.133 31 ธันวาคม 2552 0:07:55 น.

โอย..โอย..โอย.. ท่าน won won ข้าน้อย ทั้งหลงไหลในความรัก ทั้งเศร้าจับจิตในการจาก น้ำตาไหล พราก..พราก.. กับงานแปลของท่านวันนี้จิงๆ ท่าน won won จงเจริญ วู๊..วู๊..วู๊..   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.133 31 ธันวาคม 2552 0:12:51 น.

ท่านผู้แต่ง ช่างมีอารมณ์หวานในหัวใจเหลือเกิน แอบแทรกบท หวานๆ เข้ามาให้เราได้ อ่านแล้วยิ้ม โอ้ว..ป้อนยาแบบ mouth to mouth อึ๋ยยยย.. อิจฉาความรักของทั้งคู่จังง่ะ อยากมีคนที่รักเราได้มาขนาดนี้ และอยากมีคนที่เรารักได้มากขนาดนี้ เช่นกัน   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.133 31 ธันวาคม 2552 0:17:57 น.

ตอนนี้ใจสลายน่ะท่าน....เขียนผิดน่ะ... ขอโทษด้วย...แปดปี...น่ะท่าน..แปดปี ท่าน okk แล้วข้าจะเอาที่ใจที่ไหนมาข่มใจให้หลับได้ล่ะ ในเมื่อว่า...ใจข้าสลายไปแล้ว...สลายไปแล้วจริงๆๆ   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.183.47 31 ธันวาคม 2552 0:20:51 น.

ชอบภาพวาดตอนนี้จังเรย ถึงแม้จะมีแต่ฉาก เศร้า บีบหัวใจ แต่ก้อเปนความเศร้า ที่อบอวลไปด้วยอารมณ์ของความรัก ความห่วงหา อาทร ซึ่งกันและกัน ไม่รุจะหาคำพูดใดๆ มาบรรยาย ความรุสึกของข้าน้อยได้ บอกได้แต่ว่า ชอบ ชอบ ชอบ ขอบคุณ ท่าน won won มากมาย รักงานแปลของท่าน จากใจจิง .............คับผ๊มมมมมมมมมมม.....................................   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.133 31 ธันวาคม 2552 0:25:44 น.

โอย ทำไมมันถึงได้เศร้าได้ถึงเพียงนี้ นึกถึงตอนที่ยุนบกที่น่ารักของพวกเรา ต้องคลานอย่างกระเสือกกระสน กระดึ๊บๆไปทีละน้อย เพียงเพื่อหวังจะขอไปตายให้พ้นจากสายตาของจองฮยาง ไม่อยากให้นางเห็น ให้ได้รับรู้ว่าเค้าตายไปแล้ว นางจะได้มีความหวังและอาจจะอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป เพื่อรอคอยเค้า จะได้คอยดูแลบกน้อย อ่านแล้วมันเศร้าน้ำตาตกใน เหมือนมีก้อนอะไรมาจุกที่คอ ไม่อยากจะเชื่อว่ายุนบกจะต้องมาตายในตรอกมืดๆแคบๆ อย่างน่าเวทนา เช่นนี้ เฮ้ยย จิตตก ขอให้ตอนต่อไป คุณ wonwon ช่วยนำยาถอนพิษมาให้ลูกบล็อกด้วยนะคะ   โดย: nanan IP: 110.164.100.208 31 ธันวาคม 2552 0:28:36 น.

ข้าน้อยเองกำลังคิดว่า ถ้าท่านwonwon ใช้คำพูดในการแปลไม่ดีเลิศอย่างนี้ ข้าน้อยก้อคงไม่รู้สึกใจสลายอย่างนี้เหมือนกัน ตอนนี้ข้าน้อยคงมีอาการไม่ต่างจากท่านเติมเต็ม และท่านรัก..2มุน..หมดใจ เหมือนกัน ทำไรไม่ถูกเลยหลังจากอ่านจบ อึ้งอยู่หน้าคอมไปเกือบครึ่งชัวโมงแนะ ไม่แน่ใจว่าต้องเข้าไปรักษาตามที่ท่าน wonwon แนะนำรึป่าว ท่านทั้งสองช่วยข้าน้อยที   โดย: okk IP: 114.128.46.165 31 ธันวาคม 2552 0:31:12 น.

สุดท้าย..ของคืนนี้ ขอให้ท่านเจ้าบ้าน won won และท่านลูกบ้านที่น่ารักทุกๆท่าน มีความสุขเยอะแยะ ตลอดปีใหม่นี้นะคร๊าบ โชคดี และ สวัสดีปีใหม่คร๊าบ ข้าน้อยต้องขอตัวก่อนล่ะ พรุ่งนี้เช้า ข้าน้อยต้องควบม้าเร็ว กลับไปเยี่ยมเยียน ท่านพ่อ ท่านแม่ ( ฮือๆ.. แงๆ.. บ้านนอกน่ะ ไม่มี อินตาเนท ) บาย บาย ปีหน้า ข้าน้อยจะมาก๊งเหล้ากะท่านๆอีก   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.133 31 ธันวาคม 2552 0:32:57 น.

ท่าน รัก..2มุน..หมดใจ ขอให้ท่านเดินทางปลอดภัย และห้ามดื่มเหล้าจากใคร...เดี๋ยวจะโดนยาพิษนะท่าน   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.183.47 31 ธันวาคม 2552 0:42:28 น.

ปีใหม่นี้ ขอให้ทุกท่านโชคดีเช่นกัน เข้าปีใหม่มาก้อกลับมาบ้านนี้กันอีกครั้งนะ มันช่างอบอุ่นเสียจริง ทั้งที่เราต่างที่ ต่างทาง ต่างจิต ต่างใจ เปนใครบ้างก้อไม่รู้ แต่สิ่งหนึ่งที่เรามีเหมือนกัน คือรักบ้านนี้ของท่านwonwon   โดย: okk IP: 114.128.46.165 31 ธันวาคม 2552 0:45:19 น.

ปีหน้าเจอกันนะทุกท่าน และท่านยามทุกคน ที่เคยอยู่กะดึกด้วยกัน ข้าน้อยต้องขอตัวไป นับเลขถอยหลัง ในวันสิ้นปีเช่นกัน บายบาย คุณเติมเต็ม โชคดีนะท่าน   โดย: okk IP: 114.128.46.165 31 ธันวาคม 2552 0:47:19 น.

ขออำนาจ คุณพระศรีรัตนตรัย จงบัลดาลให้ ท่านวอนวอน และสมาชิกบ้านหลังนี้... มีความสุขความเจริญ...ทั้งการงาน..การเงิน.. ตลอดปี 2553 ขอบคุณมากค่ะ...ขอคุณที่ทำให้เราได้รู้จักกัน   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.183.47 31 ธันวาคม 2552 0:49:59 น.

ขอฝากไปถึงท่านwonwon ว่า ข้าน้อยนาม okk ชอบและรักบ้านหลังนี้มาก ตั้งแต่เล่น เน็ตมา ไม่เคยติดเวปไหนเท่าบ้านนี้มาก่อนเลย นี่คือที่แรก ที่ข้าน้อย ต้องเปิดเข้ามา ทุกวัน และเปนที่แรกทำให้ข้าน้อยเกิดความผูกพันได้ถึงเพียงนี้ ถือว่าได้ของขวัญปีใหม่ที่ มี ค่า ทางจิตใจ ที่สำคัญ ชิ้น หนึ่ง ของข้าน้อยเลย ขอบคุณท่าน wonwon มากที่ ทำให้ข้าน้อยมีความสุข เช่น นี้   โดย: okk IP: 114.128.46.165 31 ธันวาคม 2552 1:03:25 น.

เศร้าอะ อ้อ...ที่แท้ท่านก็เป็นยาพิษ ไม่ใช่ดอกไม้   โดย: ติดหนึบ IP: 58.8.153.158 31 ธันวาคม 2552 1:43:16 น.

Wishing you A Happy New Year K.won won ! Thanks too much for your beautiful translation so you can bring us into the event...sadness...love...happiness and hopefully...just only the paintbrush can tell us the whole story like " The Painter of the Wind " Cheer on ! All the best   โดย: Reader IP: 125.25.129.145 31 ธันวาคม 2552 2:09:53 น.

ก๊อกๆๆๆ..มีใครอยู่บ้างเอ่ย พอดีข้าเพิ่งกลับถึงเมืองหลวง.. หลังจากที่ไปพักที่หัวหินมา แอร์การด์ที่พกไปเวลาก็ดันหมดเซงน่าดู ไม่รู้ว่าคนที่นี้เปนไงบ้าง..   โดย: Rosaline.. IP: 202.129.13.5 31 ธันวาคม 2552 2:13:48 น.

ต้องจากwon won เฮีย เจ๊ และเพื่อนๆ ไปซะ2วัน เศร้า มากแต่ต้องไปเพราะคิดถึงบ้านจังปีใหม่แล้วนี่คืนนี้พระจันทร์สวยมากเห็นมีคนบอกว่าเดือนนี้มีปรากฎการณ์ที่เรียกว่า ทูมูน ด้วยใครตื่นอยู่ก็ลุกขึ้นมาชมด้วยกันนะ แล้ววันนี้ท่านช่างแปลของข้าจะแจกยาถอนพิษหรือเปล่า ข้ากระวนกระวายใจจนนอนไม่ได้มาทั้งคืนแล้ว พิษแล่นเข้าสู่กระเพาะปัสสาวะลุกขึ้นลุกลงทั้งคืน เป็นแบบนี้ข้าน้อยคงแย่แน่ๆ แต่ถึงแจกข้าน้อยก็คงไม่ได้อ่านเพราะที่บ้านเสด็จแม่ช่างห่างไกลจากcom & net เหลือเกิน ไม่ใช่ห่างไกลความเจริญนะ แต่เด็กๆ ที่บ้านคงไม่ปล่อยให้ข้าน้อยได้แตะnetของหนูๆ แน่เลย โอย เศร้าจะตายอยู่แล้ววุ้ย   โดย: oui IP: 58.9.60.43 31 ธันวาคม 2552 4:09:03 น.

สงสัยค่ะ ฉากที่บอกว่า ฮูหยินมินรู้ว่าจองฮยางมักใช้วิธีไหนป้อนยายุนบก มันคือวิธีไหนกันหรอออ......อย่าบอกนะว่า วิธีนั้น......(กรี๊ดไร้เสียง) กิ๊วๆ เพราะก่อนหน้านี้ก็ไม่มีบอกว่าป้อนยังไงอะ ใครรู้ช่วยบอกด้วยนะค่ะ ^ ^ น่าจะเป่าให้เย็น ดม หรือไม่ก็ชิมก่อน เพื่อทดสอบว่า ยา ไม่ร้อนเกินไปนะถ้าไม่คิดลึกง่ะ แต่ถ้าคิดลึก ก็วิธีนั้น ตามนั้นแหละ   โดย: ช้องนาง ( จองฮยาง ) IP: 124.121.114.205 31 ธันวาคม 2552 4:39:53 น.

หมดทิชชู่ไปหนึ่งม้วน กระซิก กระซิก T_T   โดย: ulwil IP: 222.155.101.225 31 ธันวาคม 2552 7:31:08 น.

สวัสดีตอนเช้าครับ โดนยาพิษที่คุณ wonwon วางกันเป็นแถวเลย 5555 นึกว่าอาการหนักอยู่คนเดียว ขอให้ช่างแปลและทุกคนในบล๊อกนี้มีความสุขมากๆสมหวังทุกสิ่งดั่งใจปรารถนาครับ   โดย: เ้กษตรศิลป์ IP: 58.9.234.48 31 ธันวาคม 2552 8:25:42 น.

fantastic! thank you.   โดย: Song Hye Hee IP: 202.91.19.201 31 ธันวาคม 2552 8:35:42 น.

วันนี้ตอนกลางคืนคิดว่าจะเป็นคืนที่พระจันทร์สวยที่สุดเพราะเมื่อคืนถ้ามองขึ้นไปบนฟ้าเราจะเห็นพระจันทร์ทรงกลดสวยมากแต่วันนี้เ่อ๋จำไม่ได้ว่าวันขึ้น 15 ค่ำเป็นวันนี้หรือพรุ่งนี้แต่อยากให้ทุกคนในบล๊อกนี้แหงนหน้าไปดูพระจันทร์กันเพราะเราจะสามารถเห็นพระจันทรงกลดที่สวยมากและไม่เกิดขึ้นบ่อยนักที่สำคัญปรากฎการณ์นี้ ผู้คนส่วนมักจะไม่รู้สักเท่าไหร่ถ้าท่านใดอยู่ในโล่งแจ้งและมีแสงไฟน้อยอย่างต่างจังหวัดจะมองเห็นพระจันทร์ที่สวยงามและมีดวงดาวอยู่รายล้อมส่องแสงระยิยระยับเป็นภาพที่น่าดูมากทีเดียวผู้ที่เห็นพระจันทร์มีลักษณะแบบนี้จะโชดดีครับ(โหรศาสตร์เขากล่าวไว้ประมาณนี้)   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.234.48 31 ธันวาคม 2552 9:07:16 น.

เศร้า เศร้าได้ใจจริงๆตอนนี้ อ่านแล้วซึมเลย ถ้าทำเป็นละคร ขณะดูน้ำตาคงไหล ไหลดังสายน้ำแน่ๆ โทษช่างเขียนใจร้ายจัง ช่างแปลด้วยแปลได้ทรมานใจ คนอ่านจริงๆ ตอนนี้ลูกบล็อกโดนพิษกันถ้วนหน้าแล้วครับพี่น้อง พิษกำเริบ อาการเพ้อเริ่มออกกันแล้ว ข้า ข้าก็โดนด้วย "ต้องขอโทษ คนดี ที่ฉันรัก ด้วยประจักษ์ หนทางนั้น ช่างมืดมน เจ็บก็กล้ำ ช้ำก็กลืน ฝืนกมล ขอทุกข์ทน หลบหน้า น้ำตานอง ขอเธออยู่ เพียงใจ ไม่ไหวหวั่น จะผ่านวัน ฝันร้าย คลายเศร้าหมอง ภายภาคหน้า เมื่อฟ้า เป็นสีทอง สุขเรืองรอง ส่องใจ ไห้ร่มเย็น ( ยุนบก ) "อยู่ทำไม อยู่เพื่อใคร ไม่มีเธอ คงพร่ำเพ้อ อกสะอื้น ทุกคืนวัน มีเพียงร่าง ไร้วิญญาณ์ คราจากกัน หัวใจฉัน คงดับ ลับตรงนี้ จะเป็นแดน แคว้นใด มิเคยหวั่น เพียงเธอนั้น เคียงคู่ อยู่เสมอ เมื่อสวรรค์ กลั่นแกล้ง ไม่ปรานี ฉันพร้อมพลี ชีพให้ ไปกับเธอ" ( จองฮยาง ) ขอบคุณ ขอบคุณ ท่านwon won มากที่นำสิ่งดีๆมาให้ อ่านกัน ภาษายังสละสลวยเหมือนเดิม ขอบคุณจริงๆ ปีใหม่นี้ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยจงดลบันดาล ให้ท่าน won won และสหายทุกท่านประสบแต่ความสุข ความเจริญ คิดสิ่งใดสมความปรารถนา เดินทาง โดยสวัสดิภาพทุกท่าน ป.ล.คำว่า ศรีษะ ต้องเขียนว่า ศีรษะค่ะ ถ้าท่าน won won ต้องการ ก็จะช่วยดูให้ถ้าอ่านเจอนะคะ   โดย: ZIG_ZAG XL IP: 118.172.179.146 31 ธันวาคม 2552 10:30:24 น.

พวกท่านเงียบกันเลย เพราะกลับบ้านกันหมดแต่ผมไม่ได้กลับขอให้ทุกคนสนุกและความสุขในช่วงหยุดปีใหม่นะ ถ้าผมกลับบ้านผมจะนำชาละวันมาเป็นของฝากทุกท่านเป็นแน่รับรองว่าชาละวันบ้านกระผมน่ารักไม่ดุร้ายอย่างคิดครับ คุณ wonwon ไปดูหนังอวตารกับผมไหมครับ งั้นก่อนไปฝากกลอนของเด็กใหม่หัดแต่งกลอนไว้แก้เหงาหน่อยดีกว่า กว่าท่านกวีชองเฮฮีจะมา ท่านแพนดาก็หายไปง่ะเหงาแฮะ คนที่รู้ใจเขาก็สวีทอยู่กับแฟนเขา เราเลยต้องไปดูหนังคนเดียวเป็นแน่แท้ดีกว่าอยู่เหงาๆกว่าท่านช่างแปลจะเมตตาอย่างช้าๆน่าจะเป็นบ่าย สังสัยต้องแวะมาตอนเย็นไปดูหนังก่อนนะครับ อยากบอกความในใจกับเจ้านัก ว่าข้ารักเจ้านั้นสักเพียงใด เวลาทุกวันคืนแสนห่วงใย อยากอยู่ใกล้เจ้านั้นทุกเวลา ต่ออีกหน่อยครับ ข้าจนใจต้องพรากจาก ใช่ข้าอยากจากเจ้าไป มองเห็นน้ำตาเจ้าไหล เจ็บเกินไปใจจะทน   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.234.48 31 ธันวาคม 2552 10:31:48 น.

..เศร้า..อ่ะ ..น้ำตาข้าหลั่งไหลบันทึกได้ 1 ลิตร แล้วในขณะที่เขียน comment.. ชะตาชีวิตของแม่นางจองฮยางช่างโหดร้ายเหลือเกิน ตั้งแต่ภาค 1 ยันภาค 2 ข้าน้อยเห็นใจจริง ๆ ทำไมจายยยร้ายกันอย่างนี้ ..เฮียบกเจ้าจะยังตายไม่ได้ เจ้าจะทำกับแม่นางอย่างนี้ไม่ได้..ขอบอก..ไม่ว่าท่านจะมีเหตุผลอะไรก็ตาม ข้าก็ไม่เข้าใจเจ้าอยู่ดี..เฮียบก..เอ่ย.. เศร้าอ่ะ ท่าน ผอ.   โดย: april (full moon) IP: 71.108.177.37 31 ธันวาคม 2552 11:34:51 น.

เศร้าไปไหนน้ออออ มารอค่ะ   โดย: Humoristisch IP: 58.8.248.114 31 ธันวาคม 2552 11:52:29 น.

ทำไงดีล่ะ พิมพ์ผิดบทท้ายเสียแล้ว สมองเบลอ ใจเหม่อลอย ขอแก้ใหม่ ผิดกติกาไม๊คะ ถ้าผิดก็ขออภัยด้วยนะคะ ท่าน won won "ต้องขอโทษ คนดี ที่ฉันรัก ด้วยประจักษ์ หนทางนั้น ช่างมืดมน เจ็บก็กล้ำ ช้ำก็กลืน ฝืนกมล ขอทุกข์ทน หลบหน้า น้ำตานอง ขอเธออยู่ เพียงใจ ไม่ไหวหวั่น จะผ่านวัน ฝันร้าย คลายเศร้าหมอง ภายภาคหน้า เมื่อฟ้า เป็นสีทอง สุขเรืองรอง ส่องใจ ไห้ร่มเย็น ( ยุนบก ) "อยู่ทำไม อยู่เพื่อใคร ไม่มีเธอ คงพร่ำเพ้อ อกสะอื้น ทุกคืนวัน มีเพียงร่าง ไร้วิญญาณ์ คราจากกัน หัวใจฉัน คงดับ ลับตรงนี้ จะเป็นแดน แคว้นใด มิเคยหวั่น เพียงเธอนั้น เคียงคู่ อยู่ทุกที่ เมื่อสวรรค์ กลั่นแกล้ง ไร้ปรานี ฉันพร้อมพลี ชีพให้ ไปกับเธอ" ( จองฮยาง ) อาจไม่ไพเราะ แต่ก็มาจากใจช้ำๆตามบก-ฮยางค่ะท่านผอ.   โดย: ZIG_ZAG XL IP: 118.172.179.146 31 ธันวาคม 2552 12:29:29 น.

อะไรกันนี่ พูดอะไรไม่ออก ได้แต่น้ำตาไหลออกมา เรื่อยๆ โธ่เอ้ย........... สวัสดีปีใหม่จ๊ะ มีความสุขมากๆ นะ   โดย: Tun IP: 124.120.173.51 31 ธันวาคม 2552 12:30:47 น.

ฉาก ผีเสื้อ ยอกล้อ ดอกไม้ ข้านึกถึง ฤทัยหา อยากเจอเจ้า จึงเดินเข้า หาของ เลือกซื้อหา หยกผีเสื้อ ของชิ้นดี มีราคา เเล้วเดินฝ่า เข้าหอ รอดวงใจ -------------------------------------- โอ้เจ้านวล ผ่องฤทัย ในใจข้า เมื่อพบหน้า ทรามสงวน ควรฉลอง ข้าอยากคุย กับเจ้า เข้าครรลอง โปรดเข้าห้อง อยู่กับข้า เถิดกันยา -------------------------------------- ครั้นเเม่นาง สดับ คำข้าขอ เจ้าวิงวอน ร้องขอ อย่าถือสา ตัวเจ้านี้ ต้องต้อนรับ ชายที่มา เเล้วจะรีบ กลับมาหา ข้าโดยเร็ว -------------------------------------- โอ้เจ้าเนื้อ เคลือเเก้ว เเววสงวน เเม่ศรีนวล อย่าเย้า เคล้าชิวหา ตัวข้านี้ มิอยากให้ ไปลับตา เจ้าเเก้วตา ของข้า จะรอคอย -------------------------------------- ข้ามองตาม หาเจ้า ตาละห้อย เมื่อเจ้าคล้อย ตาลอย เลี้ยวมองหา ถึงเเม่เทพ เทวี ศรีโสภา มิอยากให้ ไกลตา เเม้นาที --------------------------------------- กลอนบทนี้ น่าจะมาตอนที่ตรงกับเวลาพอดี เหลือเชื่อจริงๆ555   โดย: เเพนดา IP: 110.164.50.99 31 ธันวาคม 2552 15:32:43 น.

จ๊ะเอ๋ คุณเติมเต็ม คุณสาวก 2 มุน และทุกคน ไม่ไปเที่ยวไหนกันฤา ...เจ้าเงาะหนีไปเที่ยวเกาะอาดังราวี หลีเป๊ะมาสวยมาก รักทะเลไทย รักน่านน้ำ รักขอบฟ้า รักท้องฟ้ามากมาย ลมเย็นพัดโชย ดาวยามสางงดงามจับใจ แวะมาส่งสุขปีใหม่ให้ทุกท่านเอย... ๓๓๓๓๓๓๓๓๙ @^____^@/'')   โดย: เจ้าเงาะ IP: 113.53.14.93 31 ธันวาคม 2552 15:44:34 น.

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้า...ทุกๆคน รวมถึงคนแปลด้วยนะ เราว่าเค้าป้อนยานั้นแบบนั้นจริงนะแระ ตั้งแต่เฮียกระอักเลือดอ่ะ เพราะเฮียแกหมดสติ ไม่รู้สึกตัว ------------------------------------------ ตกลงยาชามสุดท้ายนี่ มันไม่ใช่ยาใช่ม่ะ เป็นซีอิ๊วรึเปล่า?? ถึงไม่ให้เจ้เค้ารู้...   โดย: shadowsun IP: 115.67.174.118 31 ธันวาคม 2552 16:12:26 น.

กลอนคุณแพนดา สุดยอดจริงๆค่ะช่วยเยีวยาหัวใจจากพิษของบทนี้ได้ มิเช่นนั้นเราคงอาจจะอยู่ไม่ถึงบทต่อไปเพะราพิษจากบทนี้ช่างหนักหนาเหลือเกิน Happy New Year 2010 นะค่ะ ขอให้ทุกคนมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง คิดหวังสิ่งใดสมปรารถนา ขอให้เฮียไม่ตายด้วยทีเถอะ T^T ส่วนข้าน้อยขอต้อนรับตีใหม่หน้าจอคอม รอลุ้นว่า MCW จะไปงาน SBS เจอ MGY หรือป่าว   โดย: งุงิ IP: 58.8.121.123 31 ธันวาคม 2552 16:28:54 น.

แง่วๆลืมพิสูจน์อักษร ผิดไปเยอะขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วย   โดย: งุงิ IP: 58.8.121.123 31 ธันวาคม 2552 16:31:15 น.

โอ้มีกลอนเพราะๆให้อ่านแล้วค่อยหายเหงาหน่อยแต่ก้อเศร้าอยู่ดี หนังก้อไม่ดูไปเก้อเลยเรา5555เพราะว่าคนดีหนีแฟนมาไม่ได้(ถ้ามาได้ก็เสียวลูกปืนแฮะช่วงที่ผ่านรู้สึกจะพาตัวเองไปใกล้ลูกสุนอยู่เรื่อยแฮะ เฮ้ฮไม่เข้าใจคนไหนที่โดนๆไงกลายเป็นมีเจ้าของเสียแล้วแต่ก็ห่วงใยเราเนี่ยเหมือนแกล้งให้เราดีใจแต่เราเองแหละที่เหมือนคนรถเสียกลางทางยังไม่รู้ ฮือ ฮือ เศร้าเพราะยุนบกกับฮยางก็แทบตายแล้วชีวิตเราจริงๆดันเศร้าและหงอยสนิทยิ่งนี้หนอ แต่ว่ายังมีกำลังใจให้คุณ wonwon อย่างเพียงพอครับ ผมได้รอคำแปลที่แสนงดงามก้อ happy แล้ว ท่านที่เขียนกลอนทั้งหลายท่านเขียนได้โดนจริงๆ   โดย: เกซตรศิลป์ IP: 58.9.100.48 31 ธันวาคม 2552 16:32:48 น.

เอามายั่วค่ะ เพิ่งไปอ่านมาจากบอร์ดแชวอนที่บ้านไร่ ------------------------------------------------- ตัดมาก่อนส่วนหนึ่งจ้า คิดว่าแชวอนพูดถึงฉากหลังจากที่ชองฮยางรู้ความจริงเรื่องยุนบกนะ จาก สำนักข่าว Newsen 박세연 psyon@newsen.com / 유혜정 kicoo2@newsen.com "เพราะว่ารัก ก็เลยอยากถูกโอบกอดและอยากจะเข้าไปกอดด้วย แต่ตอนนี้ไม่สามารถจะกอดได้อีกต่อไปแล้ว ................. ------------------------------------------------ ไปอ่านเต็มได้ที่ บ้านไร่บอร์ดของแชวอนนะค่ะ เครดิตคุณ 내문뽕구 //forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=21911&st=480&p=2744285&#entry2744285   โดย: งุงิ IP: 58.8.121.123 31 ธันวาคม 2552 16:59:58 น.

HAPPY NEW YEAR คร้าบ.... มีความสุขกันทุกท่าน เงินทองไหลมาเทมา ความรักสุขสมหวังกันทุกท่านนะคร้าบบบ   โดย: ulwil IP: 222.155.101.225 31 ธันวาคม 2552 17:18:51 น.

ไม่ได้ไปไหน เลยเข้ามารอ คุณ won won หวังว่าจะได้รับยาถอนพิษเร็วๆนี้และขอให้บล๊อกนี้มีความสุขกันทั่วหน้านะขอรับ สวัสดีปีใหม่   โดย: U IP: 118.173.33.156 31 ธันวาคม 2552 17:53:31 น.

แว็บมาสวัสดีปีใหม่ คนไข้ทุกท่าน ตอนนี้กำลังปิ๊งย่าง seafood กันอยู่ จะฉลองสิ้นปีใต้ผ้าห่มที่อบอุ่น ฝันว่ามีคนนอนข้างๆ ซ้ายเฮียบก ขวาชองฮยาง เอ๊ะ..ข้างนอกมีเสียงกุบกับ อ้อ...ยามทั้งหลายพยายามเจาะช่องชม ไม่มีทางเพราะห้องเสริมประตูเหล็ก ไม่มีแม้แต่เสียงเล็ดลอด...อิอิอิ ไม่มีกล้อง ไม่มี sensor ไม่มี กขค. มีแต่เสียง..คร่อก..คร่อก.. 555 ขอให้มีสุข คิดแต่เรื่องดีๆแล้วสิ่งดีๆจะย้อนกลับ มาหาคุณเอง...ไม่เชื่ออย่าลบหลู่..ลองทำดูแล้วคุณ จะทึ่ง...เป็นไปงัยเนี่ย   โดย: ppp IP: 180.180.122.178 31 ธันวาคม 2552 18:40:38 น.

เข้ามาสวัสดีปีใหม่ทุกคนค่า กำลังจะไปปิ้งๆย่างๆเหมือนกัน แต่แวะเข้ามาสวัสดีทุกคนก่อน ทุกคนคงฉลองกันอยู่ จอก1....จอก2.....แน่ๆเลยยยย ^^ อิอิ ยังไง เจอกันหลังปีใหม่นะค่ะ มีความสุขทุกคนเล้ยยยยย   โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.46.100 31 ธันวาคม 2552 18:58:06 น.

แหงนมองท้องฟ้า พระจันทร์คืนนี้ช่างสวยเหลือเกิน พระจันทร์เต็มดวงชวนให้นึกถึงสองมุน ถึงแม้ว่าเราจะอยู่ห่างไกลกันซักแค่ไหน หากเมื่อมองบนท้องฟ้า กลับพบเห็นดวงจันทร์ดวงเดียวกัน(ทำโรแมนติกนะนี่) เหมือนกับที่ กึนยองบอกว่าเวลากลุ้มใจ ไม่สบายใจก็มักที่จะมองดวงจันทร์ เฮียชอบดวงจันทร์มากๆ(เหมาะกะสกุลจิงๆ) ถ้าเราคิดถึงเฮียก็มองดวงจันทร์นะขอรับ (เลี่ยนจัง) สวยมากจิงๆนะขอรับวันนี้(ไม่บอกว่าอยู่บ้านนอกเลย ฮ่าๆ)เห็นชัดมาก อยู่ต่างจังหวัดน้า ไม่บ้านนอก ก๊าก!!   โดย: สาวก 2มุน IP: 125.26.225.245 31 ธันวาคม 2552 19:58:32 น.

มีครายเคาดาว ดูงาน KBS กะ SBS มั้งไหมค่ะนี่ 2จิต2ใจ MGY ก็เป็นพิธีกรอยู่ SBS ส่วน MCW ดันไป KBS T^T   โดย: งุงิ IP: 58.8.121.123 31 ธันวาคม 2552 20:08:45 น.

อยากดูมากค่า แต่เน็ทดันไม่เอือ เต่าโคตร T-T   โดย: สาวก 2มุน IP: 125.26.225.245 31 ธันวาคม 2552 20:23:06 น.

แค่อ่านคร่าว ๆ ยังเศร้าได้ขนาดนี้ ขอตัวไปทำอารมณ์ก่อนอ่านเต็ม ๆ นะคะ ขอบคุณคุณ won won มาก ๆ ค่ะ สวัสดีปีใหม่ทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ   โดย: Account_C1 IP: 119.31.126.141 31 ธันวาคม 2552 22:13:09 น.

happy new year เจ้าค่ะทุกท่าย ไม่ ยาพิษชนิดนี้ร้ายแรงเกินทนT^T เศร้าจับจิตน้ำตาไหลพรากๆ ต้องการยาถอนพิษ อย่างแรง ตอนต่อไปน่าจะเศร้าน้อยลงเนอะ ^^+   โดย: lc IP: 118.174.29.0 31 ธันวาคม 2552 22:37:31 น.

ซึ้งมากมายอยากอ่านต่ออีกเรวๆจัง   โดย: L2M IP: 125.24.108.61 31 ธันวาคม 2552 23:04:38 น.

ก่อนไปเคาท์ดาวน์... ถ้าภาคนี้ถูกเอาไปทำเป็นหนัง... บทนี้คงทำให้สาวกสองมุนน้ำตาท่วมกันหลายประเทศ เอาน่า..เด๋วก็แฮปปี้เนอะ สวัสปีใหม่..พี่น้องชาวไทย   โดย: Rosaline... IP: 180.183.129.151 31 ธันวาคม 2552 23:15:10 น.

เข้ามาอ่านตั้งแต่เมื่อวาน แต่รับความเศร้าไม่ไหว เลยต้องหลบไปพักใจ กลับมาใหม่ยิ่งเศร้ากว่าเดิม ขอปรบมือให้กับสำนวนแปลของคุณwonwon สุดยอดมากกกก เศร้าจนพูดไม่ออก ชอบกลอนของคุณแพนดามากค่ะ   โดย: malee IP: 125.24.84.239 31 ธันวาคม 2552 23:18:45 น.

สวัสดีปีใหม่ทุกคนนะคับมีควมสุขนะ   โดย: auy IP: 180.183.149.179 31 ธันวาคม 2552 23:50:56 น.

happy new year ทุก ๆ คน รวย รวย เฮง เฮง นะ kaaa...(^-^) โดยเฉพาะคุณ wonwon   โดย: first impression IP: 58.8.108.145 1 มกราคม 2553 1:22:09 น.

Happy new year คร้าบ พี่น้องบล็อค คร้าบ...   โดย: gig IP: 125.26.178.73 1 มกราคม 2553 8:19:54 น.

สวัสดีปีขาลครับทุกท่านและขอให้คุณ won won มีความสุขมากๆครับ คุณwon won ครับขออนุญาติพิมพ์ความรู้สึกนี้หน่อยนะครับ ผมไม่ใช่หมอดูครับมันเป็นหลักของความน่าจะเป็นครับ เอาล่ะเข้าเรื่อง คุณwon won ครับ ผมไปเจอหนังแปลเล่มหนึ่งแล้วซื้อมาอ่าน แล้วคิดถึงคุณทันที ที่ซื้อเพราะชื่อภาษาอังกฤษนี่แหละมันสะดุดใจเสียจริง เขาเขียนว่า " Don't Eat The Marshmallow...Yet! Secrct to sweet success in work and Life โดยเฉพาะ Marshmallow ชื่อมันคล้ายๆกับทฤษฎีของมาสโลว์เลย พออ่านได้ครึ่งเล่มเข้าใจเลย แล้วนึกถึงคุณทันทีเลย ฮืม เป็นหนังสือแปลที่ดีมากๆ เป็นการสอนวิธีคิดแต่แปลกการเรียบของเขาทำให้อ่านแล้ว ไม่น่าเชื่อว่ามันสนุกมาก ยิ่งทำให้ภาพของคุณชัดเจนยิ่งขึ้นกว่าที่ผมทายไว้เสียอีก โดยเฉพาะแรงดึงดูดใจในการแปลของคุณ มันทำให้ผมตอบคำถามเกี่ยวตัวคุณที่ผมตั้งไว้ได้จนหมด คุณคือผู้แปลที่เป็นมืออาชีพ และที่ผมปลื้มที่สุดอารมณ์ศิลป์ของคุณนี้แหละ ผมบ่นเสมอว่าทำไม่ไม่รีบวางเสียลุ้นจนจะบ้าแล้ว แต่หนังสือเล่มทำให้รู้ว่ายิ่งเรายั้งการตอบสนองความพอใจในทันทีได้ เราก็จะได้สิ่งดียิ่งกว่าเหมือนกับการรอบทแปลของคุณ ผู้เขียนเขียนได้ดีมากผู้แปลยิ่งแปลได้ยอดเยี่ยม เหมือนทุกคนในเรื่องมีชีวิตและกำลังดำเนินไป โดยไม่รู้มีคนจำนวนมากเฝ้ามองอยู่ คุณกำหนดเวลาด้วย เหมือนทันวอนที่ใช้เวลา ในการทำให้ภาพออกมาเสอยุนบกในการแข่งเขียนภาพ เขาพูดว่าเพื่อให้ภาพดูสมจริงเขาจึงสีเนื้อทราย คุณเองใช้เวลาเพ์่อให้ผมรู้สึกว่ากำลังซีรีส์ภาคสองอยู่ มีเรื่องให้คนคิดและจินตนาการว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป พลาดไม่ได้แม้แต่น้อยในการรอ่าน คุณเป็นช่างแปลที่มีพรสวรรค์และจิตวิทยาที่ยอดเยี่ยมจริง ผมหวังว่าบทแปลเรื่องนี้ได้เป็นหนังสือครับ ผมจะได้ซื้อมาเก็บ ภาคแรกผมมี3เล่มถึงได้รายละเอียดทั้งหมดแต่คุณ won won บรรยายทุกฉากได้ดีกว่าละเลียดกว่าสวยงามกว่า ผมหวังว่าจะได้อ่านคุณหนังสือที่คุณแปลเป็นอย่างยิ่งครับ ผมขอเป็นผู้อ่านและขอเป็นแฟนคลับคุณครับ ผมทายว่าคุณประสบความเร็จในสิ่งที่คุณตั้งใจ และแน่นอนมันดีมากจนคุณต้องตกใจเลยครับ ขอบคุณที่ในผมได้ความรู้สึกครับ ผมเป็นแฟนคลับของคุณครับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.105.179 1 มกราคม 2553 9:10:15 น.

ขอโทษครับ พิมพ์ผิดเยอะมากเลย   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.105.179 1 มกราคม 2553 9:14:44 น.

สวัสดีปีใหม่นะ ทุกๆคนขอให้ปีใหม่ปีนี้เป็นปีที่สดใส สมความปรารถนาทุกประการ มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงถ้วนหน้า และได้อ่านผลงานของคุณ won won ต่อไปอีกเรื่อยๆนะขอรับ   โดย: snowprince IP: 125.27.220.185 1 มกราคม 2553 9:51:13 น.

สวัสดีปีใหม่ ขอให้คุณ วอน วอน และสมาชิก รพ ทุกท่าน มีแต่ความสุข ความสมหวัง สุขภาพแข็งแรง และรักประเทศไทยตลอดไป ....   โดย: dream IP: 111.84.114.71 1 มกราคม 2553 10:49:42 น.

สวัสดีปีใหม่จ้า เมื่อคืนเซงเลยอ่ะ kbs ไม่จับกล้องไปที่แชวอนมั้งเลย เห้นแค่ตอนเปิดงานที่ถ่ายดารามางานโดนแชวอนแค่1วิ แล้วทั้งงานไม่เห็นแชวอนอีกเลย T^T แต่ก็ยังดีที่เวป //www.moonsthailand.com เอารูปมาลงเผื่อเพื่อนๆที่ไม่ได้ดูถ่ายทอดสด   โดย: งุงิ IP: 58.8.130.204 1 มกราคม 2553 10:51:27 น.

เพิ่งสังเกตุหัว แล้วไปเจอภาพเด็ดแหวนที่กึนยองใส่เมื่อคืนมันช่างบ่งบอกอะไรนี่ //www.moonsthailand.com/smf/index.php?topic=43.0 เสียดายเมื่อคืนดอกไม้ไม่มางาน sbs   โดย: งุงิ IP: 58.8.130.204 1 มกราคม 2553 11:00:58 น.

คุณงุงินี้แฟนพันธุ์แท้จริงนะครับ แหวนนั้นแทนความคิดถึงเจ้าดอกไม้แสนงามว่าผี้เสื้อยังคงคิดถึงและรอคอยเจ้า น่าเสียดายถ้าแชวอนมาก็ดีใจเป็นแน่(แฟนคลับ ผมด้วย) ย้อนไปที่สองคนนี้เวลายืนคู่กันอยู่รับรางวัลคู่รักยอดเยี่ยมปี2008 น่ารักที่สุดโดยเฉพาะแวอนที่เอาแขนคล้องกึนยองแล้งทั้งคูก้อเขิน แต่น่าสนใจทำไมแชวอนหน่าแดงแจเลย คุณงุงิช่วยตอบผมหน่อย แชอนเวลาเขินน่ารักจังเลย สังสัยยุนบกจะรู้ว่าเธอไม่มาเลยใส่แหวนแทนความรู้สึก   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.104.143 1 มกราคม 2553 14:21:27 น.

เมื่อคืนผมก็ดู ถ่ายทอดสด ออนไลน์ครับ ปลื้มม ดูช่อง KBS พร้อมกับ SBS เลย ขอบอว่าเป็นอะไรที่ตาลายมากๆ ดูแทบไม่ทัน แชวอน 1 วิน่ะ 555 แอบเสียดายอีกเรื่องที่แชวอนไม่ได้รางวัลอะไรเลย ทั้งๆที่อึนเฮจากเรื่องเดียวกันก็ได้นะ แชวอนน่าจะมา SBS มากกว่า BL กวาดไปเรียบทั้ง Best Couple ปีนี้ HHJ ได้จริงด้วยแหะ แบซูบินก็ยังได้ ส่วน กึนยอง เป็นพิธีกรที่น่ารักมากๆๆๆๆ สวยทุกมุมมอง ทรงผมตอนแรกเปิดมาดูโบราณไปนิดๆ แต่ทรงที่สองผมว่าเข้าท่าดีนะ ทะเล้นมากๆ ยักคิ้วใส่กล้องด้วย ส่วนเรื่องแหวนผี้เสื้อ ผมว่าบังเอิญดีนะ เพราะเท่าที่ซูมดูรูปแชวอนเหมือนว่าแชวอนใส่แหวนดอกไม้ 555 กึนยองแหวนผี้เสื้อ แชวอนแหวนดอกไม้ ช่างเป็นพรหมลิขิตซะจริง หุหุ   โดย: non IP: 180.183.243.248 1 มกราคม 2553 15:52:47 น.

หวัดดีปีใหม่ค่ะทุกๆๆคน สบายดีกันนะคะ ขอบคุณคุณงุงินะคะที่ใจดีมีข่าว2มูนมาฝาก ชอบ ชอบ สำหรับใครที่อยากได้เพลงประกอบ ซินยุนบก เข้าเวป 4 shared นะคะ มีให้โหลดทั้งอัลบั้มเลยคะ คุณ nong1238 เค้าใจดีคะ ขอบคุณไว้ ณ.ที่นี้ด้วยนะคะ   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.141 1 มกราคม 2553 17:45:30 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะทุกคน หลังจากที่ดูประกาศผลรางวัลทุกคนคงความสุขกันทั่วหน้า เมื่อได้เห็นความเหมือนของคู่สองมุน อะไรจะใจตรงกันปานนั้น เฮียสวมผีเสื้อ เจ๊สวมดอกไม้ เห็นแล้วกรี๊ดแทบบ้านแตก ฮ่าๆๆๆๆ   โดย: สาวก 2มุน IP: 125.26.203.61 1 มกราคม 2553 19:43:29 น.

พรหมลิขิตบันดาลพบเจอทำให้เราพบกันทันใด 555 จบต่อไม่ได้แล้ว เข้าทำนองตัวไกลใจอยู่ , ยิ่งไกลก็ยิ่งรักกัน ( Absence makes the heart grow fonder) แฟนคลับปลื้มเป็นเลย เหมือนเกิดมาคู่กันจริงเข้าใจใส่แหวนกันนะดูแล้วสดชื่นกับความน่ารักของทั้งสองคน   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 111.84.37.241 1 มกราคม 2553 20:06:27 น.

กลอนที่ท่านสุนทรภู่แต่งไว้ เรื่อง พระอภัยมณี เหมาะมากกับ...ความรัก ซินยุนบกที่มอบความรักให้ซอนฮยาง ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร................ ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน............ แม้ เกิด ในใต้หล้าสุธาธาร................. ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา.......... แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ............. พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา............... แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา.................. เชยผกาโกสุมปทุมทอง.................. เจ้าเป็นถ้ำอำไพขอให้พี่.................. เป็นราชสีห์สมสู่เป็นคู่สอง.............. จะติดตามทรามสงวนนวลละออง..... เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป.........   โดย: เติมเต็ม IP: 124.122.60.122 1 มกราคม 2553 21:11:25 น.

เป็นที่มาของแหวนของทั้งสองคนหรือเปล่าน่ะ... “ยามสามในคืนเดือนหม่น ใจของคนสองคน มีเพียงสองเราที่รู้....ใจของคนสองคน มีเพียงสองเราที่รู้ ใจของคนสองคน มีเพียงสองเราที่รู้” คำพูดนี้อยู่ใน บทแปลตอนที่ 23 ของคุณวอนวอนไง... ?   โดย: หนอผีเสื้อ IP: 111.84.53.9 1 มกราคม 2553 21:27:17 น.

คุณเจ้าเงาะ ท่านยามสา... ข้าไปพักผ่อนที่สระบุรี..มวกเหล็กนี่เอง...ไม่ไกลจากเมืองหลวงมากนัก...แต่การไปคราวนี้จิตใจห่อเหี่ยวเหลือเกิน...ก็ไม่เข้าใจนะ..ว่าทำไม..เกิดอะไรขึ้นพิษในตัวไม่หายนะท่าน...ไม่หายจริงๆๆๆ...ไม่เข้าใจ... ว่าแล้ว..ขอให้ท่านๆ ทั้งหลาย...มีความสุขมากมาย...ในวันขึ้นปีใหม่นี้...   โดย: เติมเต็ม IP: 124.122.60.122 1 มกราคม 2553 21:46:55 น.

จะเจอท่านวอนวอนมาอัพอีกที เมื่อใดกันหรือ ตอนนี้ข้าเมามายกับพิษรักเหลือเกิน รอทุกตอนอย่างขาดใจ   โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.44.21 2 มกราคม 2553 2:09:29 น.

ปาเข้าไปวันที่ 2/01/2010 แล้ว พิษลามไปถึงอวัยวะภายใน ไม่เกิน2วันข้ากำลังจะตาย คุนwonwonได้โปรดมอบยาถอนพิษด้วยเถอะ   โดย: lc IP: 118.174.1.180 2 มกราคม 2553 6:45:26 น.

เวป2moon ก็เปิดแล้วอย่าลืมไปสมัครสมาชิกกันน้า แล้วก็มีฟิคของคุณmai_finkl2moons แต่งกันให้อ่านด้วยเนื้อเรื่องก็สนุกดี 4ตอนแล้ว ใครลงแดงของคุณ won won ไปอ่านภาคนั้นพลางๆได้จ้า //www.moonsthailand.com/smf/index.php?board=6.0   โดย: งุงิ IP: 58.8.237.157 2 มกราคม 2553 10:41:11 น.

อันนี้เพิ่งเห็นจ้า ดูต่างหู GY จิ //www.moonsthailand.com/smf/index.php?topic=51.0   โดย: งุงิ IP: 58.8.237.157 2 มกราคม 2553 10:55:13 น.

เมื่อไหร่แสงอาทิตย์ แห่งชีวิต จะได้สาดแสงแห่งความหวัง การต่อสู้ดิ้นรนของ ยุนบกของเรา ตอนต่อไปรออยู่นะคะ อย่าได้รอช้า นำพาความสุขมาสู่พวกข้าด้วย ท่าน won won   โดย: ตั้งตารอ IP: 202.29.5.240 2 มกราคม 2553 13:02:17 น.

เงียบเหงาดีนะครับ มีหายไปหลายท่านและหลายท่านที่กลับบ้าน ที่สำคัญดูเหมือนผู้แปลไม่อยู่น่าจะไปเที่ยวขอให้สนุกนะครับแต่อย่านะครับว่ามีคนรอท่านกลับมาพร้อมภาพวาดและคำแปลไ ม่รู้ว่าจะเป็นยาถอนพิษที่ทำให้หรือหนักกว่าเดิม5555 สู้ สู้ ครับช่างแปลหรือจะเรียกว่า ผอ ดี สับสนกับชื่อของท่านที่มีมากมายเสียแล้ว   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 111.84.93.232 2 มกราคม 2553 15:01:40 น.

ท่านเติมเต็ม ถือเป็นโอกาสดีเลยท่าน จิตใจห่อเหี่ยวก้แหงนมองท้องฟ้า(ต้องกลางคืนอ่ะนะ รออีก5ชั่วโมง 55+)มองพระจันทร์บรรเทาจิตใจไปพลางๆก่อน รอคอยท่านวอนวอนกลับมาอัพยาถอนให้พวกเรา อิอิ ปีใหม่นี้มีท่านใดไปเที่ยวที่ไหนกันบ้างขอรับ สงสัยท่านวอนวอนก้คงไปเที่ยวเหมือนกัน บ้านถึงได้เงียบอย่างงี้ ยะฮู มีใครอยู่บ้างเอ่ย   โดย: สาวก 2มุน IP: 125.26.226.145 2 มกราคม 2553 15:12:37 น.

ท่านสาวก 2มุน ไม่ไปเที่ยวหรือ มีข้าน้อยอยู่หนึ่งคนแต่เงียบแบบนี้ เฮ้อ!   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 115.67.20.192 2 มกราคม 2553 15:42:13 น.

สวัสดีปีใหม่จ้ะ   โดย: avatar IP: 124.157.145.195 2 มกราคม 2553 15:50:30 น.

เฮ้อ! เงียบสุด ๆ ขนาดเข้าไปทุกเว็บที่มียุนบกกะฮยางนะยังไม่หายลงแดง ตายแน่งานนี้ งานก็ยุ่งๆแถมนิยายก็ไม่มา ปวดหัวแฮะไปล้างมอไซด์แล้วขับเที่ยวดีกว่าเพื่อเจออาจารย์ฮูหยินมินจะได้พารักษายุนบก เฮ้ ! มีใครอยู่บ้างครับ ถ้าจะบ้าแล้วเราไปดีกว่าอยู่คนเดียวเริ่มฟุ้งซ่านเดี๋ยวไมเกรนขึ้นหัว เจอกันพรุ่งนี้ฮะ   โดย: เกษตรศิลป์ (เกษตรศิลป์ ) 2 มกราคม 2553 17:44:43 น.

ท่านเกษตรศิลป์ ท่านอยู่คนเดียวหรือนี่ ข้าน้อยกลับมาแล้วจะอยู่เปนเพื่อนท่าน ปกติเปนยามไม่เคยเจอท่านเลย วันนี้ได้เจอกันคงดีไม่น้อย แต่ปกติตอนเปนยามกะท่านยามควงกะ จะมีเลี้ยงข้าน้อยตลอดเลย ไม่ว่าจะสุราหรือวง ไพ่ ท่านมีอะไรมั้ยว่างอยู่เปนยาม อิอิ   โดย: okk IP: 112.142.119.49 2 มกราคม 2553 18:56:03 น.

...คนบางคนหนีเพื่อนไปเที่ยวมวกเหล็ก คุณเติมเต็มได้ทานสเต็กจิบไวน์ชมไร่องุ่นเปล่า? ตั๊กแก ทุกคน ๓๓๓๓๓๓๓๓๙ @^____^@/'')   โดย: เจ้าเงาะ IP: 118.173.169.29 2 มกราคม 2553 20:34:45 น.

เอ ชื่อภาพตอนนี้ ความอดทน... นี่หมายถึงลูกบลอคด้วยเปล่าหว่า? นิๆ   โดย: เจ้าเงาะ IP: 118.173.169.29 2 มกราคม 2553 20:36:23 น.

ไปเจอจากบ้านแชวอนที่บ้านไร่จ้า บทสัมภาษณ์จาก Newsen มุนแชวอน อธิบายถึงความรู้สึกช็อคของชองฮยางและความสัมพันธ์ระหว่างชองฮยางและยุนบกหลัง จากที่ได้รู้จริง มีต่อนะค่ะเข้าไปอ่านได้ที่ //forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=21911&st=525&p=2753129&#entry2753129 เครดิต คุณ내문뽕구   โดย: งุงิ IP: 58.8.237.166 2 มกราคม 2553 22:18:35 น.

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับ ข้าน้อยขอเป็นยามแทน1วัน ท่านokk ข้าน้อยยินดี และข้าดีใจที่ท่านและอีกหลายท่านกลับมาแล้ว ว่าแต่ท่านรับกาแฟสักถ้วยไหม เมื่อพระจันทร์สวยคิดถึงช่างแปลคิดยุนบกกับฮยางจังื ดีว่าดีว่ามอไซด์ไม่โดนสิบล้อเหยียบเพราะมัวแต่ชมพระจันทร์5555 ท่านช่างแปลท่านได้โปรดเมตตาเหล่าข้าน้อยด้วย ลมหายของพวกข้าเริ่มรวยรินตามยุนบกแล้ว สู้ต่อนะท่านช่างแปลข้าน้อยยังรอความเห็นจากท่านอยู่ ท่านokkข้าน้อยเปลี่ยนจากกาแฟเป็นเหล้าพร้อมโซดา และกับแกล้ม( ต้มยำไก่บ้าน ยำแหลม ยำซีฟู้ด) เลี้ยงท่านดีกว่าน่าเสียดายที่ช่วงนี้ข้าน้อยดื่มไม่ได้ ยังท่านต้องหาเพื่อนดื่มแล้วล่ะเพราะข้าน้อยยกลังเหล้ามาทั้งลังเพื่อท่าน ข้าจะได้ไม่ต้องอยู่ผู้เดียว แต่เช้านี้ขอตัวไปไปทำงานก่อนนะเดี๋ยวข้าน้อยจะกับมานั่งเป็นเพื่อน   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 115.67.208.124 3 มกราคม 2553 6:30:35 น.

คุณงุงิคร้าบ เล่าให้ฟังได้ไม๊ครับว่าสัมภาษณ์ว่าไงมั่ง ผมเข้าเวปบ้านไร่ไม่ได้อ่ะครับ มันอืดดด มากกกก ได้โปรดครับ PLEASEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!!!   โดย: ulwil IP: 222.155.101.225 3 มกราคม 2553 9:11:07 น.

ได้จ้า สำหรับคนเข้าเวปบ้านไร่ไม่ได้น้า ----------------------------------------------------- มุนแชวอน อธิบายถึงความรู้สึกช็อคของชองฮยางและความสัมพันธ์ระหว่างชองฮยางและยุนบกหลัง จากที่ได้รู้จริงว่า "พอรู้ว่ายุนบกเป็นผู้หญิง หัวใจของชองฮยางก็เจ็บปวดอย่างที่สุด ถามว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้น ก็เพราะว่าเรื่องที่ยุนบกเป็นผู้หญิงมันเป็นอะไรที่ช็อคความรู้สึกมากๆค่ะ และยิ่งชองฮยางเชื่อใจยุนบกมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนโดนทรยศมากเท่านั้น" มันก็เลยทำให้หัวใจของชองฮยางเหม่อลอยไร้จุดหมายอยู่ช่วงเวลาหนึ่งค่ะ แม้ว่าจะเป็นเพียงนางโลม แต่ว่าชองฮยางเองก็เป็นคนที่มีความนับถือในตัวเองนะคะ แต่แม้ว่าเธอจะพยายามแสดงออกถึงความมีศักดิ์ศรีก็ตาม ชองฮยางก็ยังเจ็บปวดอยู่ไม่น้อย" เพราะเหตุนี้นี่เอง วันต่อมาเราจึงเห็นสายตาอันเย็นชาของชองฮยางทุกครั้งที่มองไปทางยุนบก มุนแชวอนพูดต่อว่า "เพราะชองฮยางคิดมาตลอดเวลาว่ายุนบกเป็นผู้ชายเพราะฉะนั้นความสัมพันธ์ ของทั้งสองคนนั้น จริงๆแล้วก็ไม่ใช่ความรักแบบโฮโม แต่อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์นั้น มันก็คือความรักนะคะ ครั้งต่อมาที่ได้รู้ความจริงว่ายุนบกเป็นผู้หญิงแล้วนั้น ความรักของทั้งสองคน ก็ก้าวไปในจุดของความรักที่มันเป็นไปไม่ได้" "เพราะว่ารัก ก็เลยอยากถูกโอบกอดและอยากจะเข้าไปกอดด้วย แต่ตอนนี้ไม่สามารถจะกอดได้อีกต่อไปแล้ว ความสัมพันธ์นั้นก็เลยจบลงค่ะ ส่วนข้างในหัวใจนั้น แม้จะต้องจากลาก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม " แชวอนพูดต่ออย่างเรียบๆ "แต่ว่า สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นจุดจบนั้น ด้วยความเป็นมนุษย์แล้ว มันไม่ใช่การสิ้นสุดค่ะ มีหลายท่านที่พอเห็นท่าทางเย็นชาของชองฮยาง ก็อาจจะคิดว่าชองฮยางคงเปลี่ยนใจไปแล้ว แต่ว่า ทั้งชองฮยางและยุนบก สองคนนั้นยังคงไม่สามารถแยกจากกันได้ค่ะ" "จริงๆฉันเองเคยสงสัยว่า เหตุการณ์นี้จะทำให้ชองฮยางหมดรักยุนบกรึเปล่านะ แต่ไม่ว่ายังไง ก็ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นอย่างนั้นค่ะ" แชวอนยิ้มและส่ายหน้าเล็กน้อยนัยว่า เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริงๆ "ชองฮยางดูเหมือนจะเป็นคนที่เข้าใจได้ในทุกสิ่งทุกอย่าง แม้จะมีสถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้นก็ตาม ถึงชองฮยางจะหันหลังให้ยุนบก แต่ฉันคิดว่าเธอเป็นคนใจกว้างพอที่จะรับเรื่องยุนบกคนที่ต่างออกไปได้ค่ะ" แม้จะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่ทุกถ้อยคำที่เอ่ยออกมานั้น เธอคือมุนแชวอน ที่เป็นกระจกสะท้อนภาพของความสง่างามและความเฉลียวฉลาดของชองฮยางออกมา ได้อย่างดี "ขอบคุณหลายๆท่าน ที่คอยเชียร์ยุนบกและชองฮยางด้วยความรักนะคะ ความจริงแล้วเรื่องราวความรักในละคร The Painter of Wind ก็คือภาพวาดที่ต่างออกไป จากความรักในละครเรื่องอื่นๆเพียงเล็กน้อยเองนะคะ(ยิ้ม)" Source: Newsen ---------------------------------------------------------- เครดิตคุณ 내문뽕구 แห่งบ้านแชวอนที่บ้านไร่ค่ะ //forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=21911   โดย: งุงิ IP: 58.8.238.115 3 มกราคม 2553 9:57:26 น.

เฮอ... ปีใหม่แล้ว ก็ยังบ้า บ้า บ้า บ้า มุนกึนยองอยู่ดี ทำยังงัย ถึงจะเลิกได้ละเนี้ย เฮอออออ   โดย: ไม้หมอน IP: 110.49.170.190 3 มกราคม 2553 10:19:17 น.

ขอบคุณมากนะค่ะคุณ "งุงิ" ที่นำข้อความจากบ้านไร่มาลงให้อ่านค่ะ เพราะเราก็เข้าเวปนั้นไม่ได้เหมือนกัน ขอบคุณอีกครั้งที่ถ่ายทอดให้ได้อ่านกันนะ วันหน้านำมาฝากอีกนะค่ะ (ดีใจจังที่มีเพื่อนอีกคนก็เข้าไม่ได้เหมือนกัน อิอิ)   โดย: april (full moon) IP: 71.108.177.37 3 มกราคม 2553 10:31:07 น.

เรียน ผอ. คุณ _won won แห่ง ร.พ.บ้า คือตัวข้าขอสมัครจิตเป็นคนไข้ ได้อ่านฟิกแปล ดี ดี ถอดจากใจ ข้าจึงใคร่ขอคำนับสักหนึ่งที ภาพที่ 17 นี้เศร้า เขย่าจิต นั่ง นอนคิด คิด คิด คิด ถึงแต่ภาพ...หากขาดหาย อย่าทิ้งช่วงยาวนาน....มันอันตราย จิตไม่คลาย...หากไม่ได้อ่านในเร็ววัน ท่าน ผอ.โปรดเร่ง...พินิจ...พิจารณา (หลังจากฉลองปีใหม่แล้ววววว) โปรดเมตตาลูกบล็อคคนอย่างฉัน แม้ไม่ได้เม้นท์บ่อยๆ เหมือนใครกัน แต่กระนั้น..ก็..ยัง...ติดตาม..มิเสื่อมคลาย....... "_" ขอบคุณค่ะ ... ว่า แต่ ว่า ปีนี้ ผอ.จะแจก โบนัสปะอะัู^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 110.49.170.190 3 มกราคม 2553 10:47:27 น.

ขอบคุณครับ ^_^ คุณงุงิ ได้อ่านแล้ว ดีใจจัง   โดย: ulwil IP: 222.155.101.225 3 มกราคม 2553 10:47:28 น.

เห็นว่าคุณ 내문뽕구 บอกว่าวันนี้จะแปลอีกค่ะ ขอก้อปคำพูดมาเลยแล้วกันนะค่ะ ----------------------------------------------- เด๋วพรุ่งนี้จะแปลเหตุผลที่เค้าเลือก แชวอนเป็น ชองฮยางนะจ๊ะ ไปเจอบทสัมภาษณ์ของคุณ 이은영 มา ยาวมากกกกก แต่เป็นคำถามตอบเกี่ยวกับละครซะส่วนใหญ่ ถ้าคนที่อยากรู้เกี่ยวกับละครเรื่องนี้ ได้อ่านน่าจะชอบ เพราะละเอียดสุดๆ ไปเจอข้อหนึ่งถามเรื่องชองฮยาง เลยตัดมาเก็บไว้ วันนี้ง่วงมากๆ ไปละจ้า อย่าลืมรักแชวอนให้มากๆน้า อิอิ 잘 자!! ------------------------------------- เหมือนเดิมค่ะ เครดิตคุณ 내문뽕구   โดย: งุงิ IP: 58.8.238.115 3 มกราคม 2553 10:48:09 น.

ท่าน งุงิ ขอเป็นวันนี้ได้มั๊ยท่าน...ได้อ่านที่ท่านนำมาลง อย่างน้อยช่วยบรรเทาได้บ้าง...ขอบคุณท่านงุงิจริงๆๆ หรือหากท่านไม่สะดวก...มีข้อความหรือดูอะไรอย่างอื่นแนะนำ...แก้พิษได้บ้างมี๊ยคะ...   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.184.30 3 มกราคม 2553 15:03:25 น.

พอดีไปอ่านใน web moonsthailand มา ka ถามคุณ งุงิ หน่อยได้มั๊ยว่า HHJ เนี่ยคือใครเหรอ เพื่อนสนิทแชวอนหรือกึนยอง แบบว่าตกข่าวอ่ะ kaaa หรือใครที่อยุ่ในblog รู้โปรดบอกข้าน้อยด้วยเถิด   โดย: first impression IP: 58.8.107.133 3 มกราคม 2553 16:21:38 น.

HHJ น่าจะคนสนิท CW ได้ข่าวว่าออกไปข้างนอกกับเจ๊เราบ่อยมากอ่ะ มีคลิปที่ไปดูหนังด้วยกันด้วย -*_   โดย: ulwil IP: 222.155.101.225 3 มกราคม 2553 16:30:01 น.

อืมมมมมมมม... ดีจัง...ได้ความรู้เพิ่มจากท่านulwil... ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกันนะท่านulwil และท่านfirst impression ...หลายๆท่านยังไม่กลับจากพักผ่อนซินะ....แต่ข้ามารอท่านวอนวอนแล้ว... ฮะฮะ...ไม่อยากจะบอกว่า...หลังจากกลับจากมวกเหล็กแล้ว...ข้าก็เดินทางไประยองต่อเลย...มีสละลอยแก้วมาฝากทุกท่านด้วย...อร่อยมากขอบอก...   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.184.30 3 มกราคม 2553 16:35:01 น.

ตอบแทนคุณงุงิแล้วกันนะคะ HHJ ก้คือนางเอกเรื่องBrilliant Legacy ที่แชวอนร่วมแสดงด้วย ทั้งคู่ก็เลยสนิทกันค่ะ(ตอนนี้ก็เป็นเพื่อนสนิทกันว่างั้น) จึงมีภาพสวีตของคู่นี้ออกมาเขย่าคู่รัก5เนียงของเราให้หวั่นๆไปตามๆกัน ^^   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 3 มกราคม 2553 16:39:40 น.

ว้าว!!! ท่านเติมเต็มมีสละลอยแก้วมาฝากด้วยเหรอขอร้าบ (น้ำลายเริ่มสอ) ขอด้วยๆ(ไม่เห็นแก่กินเล้ย) อ้อ ท่านเกษตรศิลป์ ข้าไม่ได้ไปเที่ยวหรอกขอร้าบแค่กลับบ้านพักผ่อนเท่านั้นเองไม่มีแรงไปเที่ยวไหน(คิดแล้วเศร้า อิจฉาทุกท่านที่ได้ไปเที่ยวจัง ฮ่าๆ)   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 3 มกราคม 2553 16:45:03 น.

โอ้ว...ท่านยามสา ท่านกลับมาแล้วรึ...ไม่เจอกันนานมากเหลือเกินนะท่าน...อาการของท่านเป็นอย่างไรบ้าง...ดีขึ้นหรือไม่...ต้องกินยาต้มหรือยากลูกกลอนหรือเปล่า...5555 เออน่ะ..ไอ้ที่ท่านว่าเรื่องBrilliant Legacy น่ะมันคืออะไรรึ...ข้าน่ะไม่ประสีประสากับหนังเกาหลีมาก่อน...จึงไม่รู้เรื่องเลย...เพิ่งมาดูเรื่องช่างเขียนนี่แหล่ะครั้งแรก...ดุปุ๊บติดปั๊บ..รักษาไม่หายเลย... ขอให้ท่านมีความสุขในปี 2553 นี้ด้วยนะท่าน   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.184.30 3 มกราคม 2553 17:12:35 น.

กระจ่างแจ้งแล้ว ล่ะ ที่แท้เรื่องก้อเป็นอย่างนี้นี่เอง 555 ขอบคุน สาวก2มุนกับท่าน ulwil มักมัก naka ที่ให้ความกระจ่าง ที่สำคัญ สละของท่านเติมเต็ม หวานอร่อยมาก ได้กลิ่นสละอ่อน ๆ ลอยตามลมมาเลย เราก้อยังทำงานอยู่ + ดูweb moonsthai ไปด้วยเพื่อรอค่าเวลา ท่าน ผอ.สำนักกลับมา... เฮ้อ.. ถ้ามีโอกาส อยากไปเกาหลีจัง...   โดย: first impression IP: 58.8.107.133 3 มกราคม 2553 17:15:06 น.

ท่านเกษตรศิลป์ ข้าน้อยอิ่มมากเลย จากอาหารที่ท่านเตรียมไว้ให้ ขอบใจท่านมากอร่อยมาก คืนนี้เตรียมไว้สำหรับยามอย่างข้านน้อยด้วย อิอิ   โดย: okk IP: 112.142.125.48 3 มกราคม 2553 17:41:49 น.

ว้าา ไปเที่ยวปีใหม่มา สวัสดีปีใหม่ทุกคนค่ะ มารอ อ่านแล้วค่ะ   โดย: Humoristisch IP: 58.8.41.45 3 มกราคม 2553 17:51:25 น.

ฮ่าๆ อาการของข้าก็คงไม่ต่างจากทุกๆท่านหรอกขอรับท่านเติมเต็ม จึงต้องระงับด้วยการดูคลิป เฮียกะเจ๊เค้าดาวน์ไปพรางๆก่อน ส่วนเรื่องBrilliant Legacy ก็ละครเกาหลีธรรมดาทั่วไปแหละขอรับที่แชวอนเล่นเป็นตัวร้าย แต่ก็ร้ายเพราะจำเป็นอ่ะนะ และละครเรื่องนี้ก็กวาดรางวัลในคื่นวันที่ 31 ไปเยอะเลยทีเดียว ก็คงจะเป็นเรื่องดีอีกเรื่องนึง แต่มันก็เครียดนิดหน่อยอ่ะนะ แต่ถ้าจะให้ทั้งฮาและสนุกก็ต้องเรื่อง You're beautiful ที่กึนซอก(พิธีกรคู่กะกึนยองอ่ะนะ)แสดง อันนี้ฮาจริงๆดูแล้วคลายเครียดได้ดีจริงๆ(แอ๊ะ มาโฆษนาอะไรหว่า) อันนี้คลิปเฮียประกาศผลรางวัล Popula อะไรซักอย่างของกึนซอกอ่ะนะ ดูเฮียร่าเริงมาก(คงเพราะไม่มีเจ๊มาคุม ฮ่าๆ) //www.youtube.com/watch?v=hrQTBdfT4Ds&feature=related   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 3 มกราคม 2553 18:37:34 น.

โอ๊ะโอ๊ว...ท่านยามสาช่างรอบรู้ดีจริง...ยอดเยี่ยมมั๊กมาก...ขอชื่นชมและคาราวะท่าน 1 จอก(อะเริ่มแระ ยังไม่ทันไร) ท่าน okk กลับมาจากพักผ่อนแล้วรึ...ง้ะ..ง้านคืนนี้ท่านก็เป็นยามจำเป็นคู่ท่านยามสา...นะท่านนะ..อ้อ! นี่ท่านข้าซื้อสละลอยแก้วมาฝากท่านด้วย...รสชาดดีนะ...สำหรับท่านที่ต้องเฝ้ายาม มาหลายเพลา รับไป 2 กระปุก..   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.185.234 3 มกราคม 2553 18:49:55 น.

ดีใจมากมายที่ท่านหลานเริ่มกลับมาพร้อมเพราะข้าน้อยเหงเศร้าและเพื่อนพร้อมจะเศร้ากับยุนบก ข้าน้อยเตรียมเบ๊ยร์พร้อมปลาหมึกว่างไว้ให้แล้วขอรับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 111.84.26.220 3 มกราคม 2553 18:51:25 น.

ท่านเกษตรศิลป์ ท่านมีกับแกล้มแล้วรึท่าน... แล้วสาโทล่ะท่าน...ท่านเตรียมหรือยัง...น่ะท่านเห็นมั๊ย..ท่านokk ตั้งตารออยู่นานแล้ว...อ้อท่านอย่าลืมของท่านยามสาด้วย... ว่าไปก่อนจะเริ่ม..ไหนท่านช่วยร่ายบทกลอนแทนความคิดถึงช่างแปลให้ข้าฟังซักบทสองบทได้มั๊ย...ได้มั๊ยท่าน...ไม่ถึงบทขอสี่บามแร๊ะกัน   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.185.234 3 มกราคม 2553 19:05:25 น.

มารายงานตัวภาคค่ำแระจ้า แวปไปบ้านไร่มาคุณ 내문뽕구 ยังไม่ลงต่อเรยค่ะ แต่ไปดูที่บ้าน 2moon มาเจอคนแต่งโคลงสี่สุภาพสุดยอดมากค่ะลองไปอ่านกันดู //www.moonsthailand.com/smf/index.php?topic=78.0   โดย: งุงิ IP: 58.8.238.115 3 มกราคม 2553 19:19:07 น.

ข้าน้อยก้หิ้วสาโทมารอแล้วขอร้าบท่าน เชิญๆทุกท่านนั่งล้อมวงได้เลย ^^ จะรับอะไรดีขอรับ(สวมบทเสี่ยวเอ้อชั่วคราว พร้อมให้บริการทุกท่าน ฮ่าๆ)   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 3 มกราคม 2553 19:19:18 น.

5 5 5 5 5 5 5 ไปอ่านมาแล้วท่านงุงิ...ข้าไปอ่านมาแล้ว...มันช่างเป็นอะไรที่ไพเราะมาก... เอาละ..เอาละในเมื่อท่านๆ มากันแล้ว...สาโทพร้อม...กับแกล้มพร้อม...บทกลอนพร้อม...เอ๊า สวัสดีปีใหม่ก๊าๆๆๆๆๆๆๆ....เอิ๊ก... เออท่านๆๆ..ข้าน่ะสงสัย ท่านสงสัยเหมือนข้ามั๊ย...ว่าช่างเขียนของเราจะเป็นอย่างไรบ้าง...ข้าว่านะ...แอบเข้าข้างซอนฮยาง..ว่าช่างเขียนไม่ตายนะท่าน...ข้าเชื่อนะว่าเด๋วอาจารย์ต้องมาช่วย..เพราะยุมบกเผลอบอกไปว่าท่านแม่กับอาจารย์ของเค้าไม่สบาย....แระอาจารย์ก้มาช่วยอาจารย์.... ข้าต้องคิดเช่นนี้...มิเช่นนั้นข้านอนไม่หลับ..เพราะเป็นห่วงซอนฮยาง...เอ๊ก...พวกท่านคิดเหมือนข้ามั๊ย...คิดเหมือนกันมั๊ย...   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.185.234 3 มกราคม 2553 19:33:25 น.

เพิ่งกลับมาขอรับ แวะรายงานตัวเสียหน่อย พร้อมกับหอบหิ้วสาลี่มาแจกสมาชิกอีกกระบุงเต็มๆ แล้วก็สวัสดีปีใหม่ทุกคนจ้า... อ่านภาพวาดที่ 17 แล้วหัวใจจะสลายตามจองฮยางเสียให้ได้ T_T   โดย: ชอง เฮฮี IP: 115.67.255.11 3 มกราคม 2553 19:40:23 น.

ฮะฮา...ข้าด้วยเรื่องการแต่งกลอน จึงไปหา..บทกลอนที่เกี่ยวเนื่องด้วยดอกไม้มาเผื่อทุกท่าน...หวังว่าทุกท่านคงจะชอบ...เรามาเป็นผีเสื้อราตรีกันมั๊ยดีกว่านะ พิศพรรณมิ่งไม้นานา.................... รื่นร่มรัถยาเรียงราย..................... บ้างผลิดอกอกออกช่ออรชร......... บ้างแบ่งบานเกสรแย้มขยาย.......... หอมหวลอวลกลิ่นอบอาย........ คล้ายคล้ายเหมือนเมื่ออยู่ถ้ำทอง.. แม้ได้ดวงยิหวามาด้วยพี่............. จะชวนชี้ปรีดิ์เปรมเกษมสอง........ เห็นการะเกดสีเหลือเรืองรอง....... เหมือนผิวเนื้อน้องที่ต้องใจ.........   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.185.234 3 มกราคม 2553 19:48:25 น.

ท่านชอง... นักกวี ตัวจริงเสียงจริงมาแล้ว มาท่านเชิญ...มาร่วมเลี้ยงฉลองปีใหม่ด้วยกัน   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.185.234 3 มกราคม 2553 19:52:06 น.

เอ่อ...ข้ารู้สึกว่าพิษออกอาการอีกแล้ว...ข้าต้องหยุดการเคลื่อนไหว...เพื่อไว้รอวันพรุ่งนี้...ดังนั้นเมื่อหลายท่านเริ่มเข้ามาแล้ว...ข้าฝากพวกท่าน...อยู่ยามกันด้วยนะ   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.185.234 3 มกราคม 2553 20:06:04 น.

หวัดดีคร๊าบ ยามๆ ทั้งหลาย มีมั้ยเอ่ย????   โดย: N.K IP: 180.183.116.227 3 มกราคม 2553 20:14:52 น.

อืม...ข้าว่าคืนนี้เริ่มครึกครื้น....ก็ท่านเดินทางเข้าเมืองหลวงกันแล้ว...หลายท่านเริ่มถามหายาถอนพิษกันแล้ว   โดย: เติมเต็ม IP: 124.121.185.234 3 มกราคม 2553 20:20:19 น.

คืนนี้ท่าทางจะไม่เดียวดายแล้วสินะ ทั้งท่านเติมเต็ม ท่านเกษตรศิลป์ และท่านสาวก 2มุน มาอยู่กันหมดเลย แถมมีของกินเพียบ งานนี้ได้อยู่ยาวแน่เลย เอาพร้อม โชนแก้ว อิอิ   โดย: okk IP: 112.142.2.169 3 มกราคม 2553 20:47:46 น.

เอามาให้อ่านกันต่อจ้า สำหรับคนที่เข้าเวปบ้านไร่ไม่ได้ ใครสามารถเข้าเวปบ้านไร่ได้ อยากให้เข้าไปดูกันเองนะค่ะ ถึงจะให้เครดิตเจ้าของไว้แต่อยากให้ไปดูกันที่เจ้าของเขาลงไว้กันมากกว่าค่ะ //forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=21911&st=540&p=2756076&#entry2756076 -------------------------------------------------------- ถาม : เพราะกระแสของ 'คู่รัก 5 เหรียญ' จึงทำให้ชองฮยางได้รับความรับจากผู้ชม อย่างท่วมท้น ดังนั้นเราคิดว่านักแสดงหน้าใหม่อย่างคุณมุนแชวอนก็คงไม่มีวันลืมการสนับสนุน จากนักเขียนแน่นอน คุณมุนแชวอนมีเข้ามาแสดงขอบคุณบ้างรึเปล่าคะ? แล้วคิดอย่างไร กับการแสดงของเธอบ้าง? ตอบ : ที่จริงฉันรู้มาตั้งแต่ต้นแล้วว่าบทของชองฮยางจะต้องทำการแคสติ้งเพื่อเลือกเอา นักแสดงหน้าใหม่มารับบท คุณแชวอนต้องเจอกับสถานการณ์ที่ยากลำบากหลายอย่างใน การถ่ายทำที่ฉุกละหุกและการแคสติ้งค่ะ ต้องขอบคุณที่เธอทำได้อย่างไม่มีที่ติ และคุณแชวอนก็เป็นคนที่มีเสน่ห์ดึงดูดในตัวเองมากด้วยค่ะ แม้ว่าฉันจะสามารถ เขียนบทและคำพูดได้ แต่เรื่องของ "ความมีเสน่ห์" แล้วมันไม่สามารถเขียนออกมาเป็น รูปลักษณ์ได้หรอกนะคะ ความมีเสน่ห์ดึงดูดในตัวเองต่างหากที่จะต้องทำหน้าที่สื่อ บทละครนั้นออกมา -------------------------------------------------------- เครดิตคุณ 내문뽕구 ตามลิ้งข้างบนนะค่ะ   โดย: งุงิ IP: 58.8.238.115 3 มกราคม 2553 21:01:14 น.

ระหว่างก๊งก็แว๊บไปดูคลิปประกาศผลรางวัล และแล้วก็เจอ(เตรียมไปฟ้องเจ๊) ชินวูฮยองนิมแว๊บไปทักทายกึนยอง โอ้ม่ายชินวูโกมินัมอยู่ทางขวาขอรับ ไม่ใช่ทางซ้าย ท่านมองผิดแล้ว เดี๋ยวเจอสายตาพิฆาตของเจ๊จะหาว่าไม่เตือนนา ฮ่าๆ //www.youtube.com/watch?v=zplQazLLFUc   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 3 มกราคม 2553 21:04:37 น.

สวัสดีคะ มาช้าไปหน่อย ยังไงก็ สวัสดีปีใหม่คุณ won won ด้วยนะจ๊ะ คิดถึงเหมือนเดิม แต่ทำไมตอนนี้เศร้าได้ใจเจงๆ ร้องห่มร้องไห้กันเลยทีเดียว ถึงยังไงก็ขอบคุณคะคุณ won won เพราะมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านจริงๆน๊า   โดย: ใจเอย IP: 113.53.45.206 3 มกราคม 2553 21:36:55 น.

ฮือๆๆๆๆ ข้าน้อยอยู่คนเดียว เมื่อกี้แอบไปดูคลิปที่คุณ สาวก 2มุน เอามมาให้ดู ชอบมากเลย ดูไปก้อยิ้มไป แล้วก้อเปิดลิ้งค์เก่าๆ ของเรื่องนี้ดู ที่มีเจ้กะเฮียเรา โอ้ยชอบ....... ดูไปก้อแอบยิ้ม ปลื้มอะ ชอบมาก ชอบหน้าเฮีย เราที่แอบมองเจ้ ตอนในร้านขายผ้า และตอนที่วาดรูป ในบ้านพ่อค้า ตอนมาเจอกันครั้งแรกหลังจากไม่ได้เจอกันมานาน โอ้ย....ยิ่งดูก้อยิ่งชอบ แอบคลั่งอยู่คนเดียวอะ อยากมองแต่ สองฉากนี้ตลอดเวลาเลย ใครอยู่บ้างมา ช่วยระงับความคลั่งทีสิ แอบยิ้มคนเดียวมาพักนึงแล้ว จนใกล้เข้าโรงบาลแล้วเนี่ย อิอิ   โดย: okk IP: 112.142.2.169 3 มกราคม 2553 21:47:23 น.

เจ๊มีไปดูหนังกับHHJด้วยหรอ ว้าแล้วเฮียอยู่ไหนอ่ะ   โดย: FC 2moons IP: 58.147.23.211 3 มกราคม 2553 21:54:33 น.

มีภาพตอน HHJ ไปโรงหนังกะเจ้ แล้วมีนักข่าวไปสัมภาษ อิจฉาคนไปนั่งกะเจ้จัง ไปที่ต่างๆด้วยกันบ่อยด้วย เพราะเล่นหนังด้วยกัน ช่วงหนังเลยสนิทกันอะ เฮียรีบมาสนิทกะเจ้นะ เดี๋ยวคนมาแย่งไป อิอิ   โดย: okk IP: 112.142.2.169 3 มกราคม 2553 22:03:53 น.

ไม่ได้แล้วเฮียเจอ HHJ มาตีท้ายครัวซะแล้ว รีบชวนเจ๊ไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ด่วน เหมือนกันค่าคุณokk ชอบไปไล่ย้อนดูคลิป ดูmv เราชอบฉากที่ตอนอยู่บ้านพ่อค่ะอ่ะ ที่เจ๊มองดูรูปวาด แล้วเฮียก็มองเจ๊ แล้วเจ๊ก็มองกลับ   โดย: งุงิ IP: 58.8.238.115 3 มกราคม 2553 22:13:06 น.

คุณงุงิ ชอบฉากเดียวกันเลย ดีใจจัง มีคนชอบฉากเดียวกะข้าน้อยเลย เวลามองกันนะ โอ้ย ใจละลาย สายตา สุดยอด คุณงุงิ ช่วยที จะบ้าอยู่แล้ว ชอบมากมากกกกอะ   โดย: okk IP: 112.142.2.169 3 มกราคม 2553 22:41:12 น.

ข้าน้อยจะช่วยท่านokk ยังไงเล่า เมื่อข้าน้อยคิดถึง 2moon ที่ไร นึกถึงสายตาของสองนางที่ส่งให้กัน ข้าน้อยก็จะละลายแล้ว ยิ่งคิดยิ่งทำให้พิษข้าน้อยจาก ภาพวาดที่ 17 กำเริบ ได้แต่แวะไปบ้านแชวอนที่บ้านไร่ ตามดูภาพเก็บข่าวสาร แล้วก็แวะไปบ้าน 2moon ตามดู กึนยอง เพื่อบรรเทาพิษไม่ให้แล่นไปถึงหัวใจอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ยาแก้พิษคุณ won won จะมา   โดย: งุงิ IP: 58.8.238.115 3 มกราคม 2553 22:46:17 น.

โอ้ย ท่านงุงิ ไม่ต่างจากข้าเลย ข้าก้อแวะไปบ้านแชวอน ไปบ้าน2moon ไล่ดูเวปต่างๆ แล้วก้อแวะไปบ้านแชวอนอีกที่ก่อนกลับมาหาท่านนี่แหละ งั้นเราก้อตกอยู่ในชะตาเดียวกัน โอ้ยจะบ้าตาย คงต้องให้ท่าน wonwon ช่วยพาเราไปหาเฮียในวันพรุ่งนี้แล้วหละ ตอนนี้ตามหาเองยังไงก้อไม่เจอสักที   โดย: okk IP: 112.142.2.169 3 มกราคม 2553 23:00:35 น.

วู้...วู้... วันนี้ผู้คนมากมาย เหล้ายาปลาปิ้ง กับแกล้มพร้อมเลยแฮะ ว่าแล้วข้าน้อยขอร่วมวงด้วยเลยนะครับ หายไปซะหลายวัน คิดถึง....งงงง ทุกคนเลยครับ วันนี้มีมะขามมาฝาก ว่าแต่ มันจะเข้ากันรึเปล่านะ ไม่เป็นไร ถ้าท่านอยากจะลองข้าน้อยก็จัดให้คร๊าบ..บ   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.89.241 3 มกราคม 2553 23:04:47 น.

โห ท่านยามควงกะ หายไปนานเลยนะท่าน ตอนนี้ข้าน้อยกะท่านงุงิกำลังเศร้าเลย ท่านมาช่วยข้าน้อยด้วยสิ แต่เอ้ๆๆๆๆๆ มะขามนี่เปรี้ยวมั้ยอะ เอามาจากต้นหน้าบ้านเฮียเราป่าว ขอชิมหน่อยนะ .....โอ๊ะ ทำไมขมจัง เปนยาพิษป่าวเนี่ย โอ้ยๆๆๆ ใครก้อได้ช่วยที พิษ.....ข้าได้รับพิษ ฮ่าาาาาาาาาาาาาาา   โดย: okk IP: 112.142.2.169 3 มกราคม 2553 23:11:36 น.

ฉะนั้น เราท่านต่างมาตั้งวงดื่มเหล้า ลืมความทุกข์ทรมานนี่เถิด ส่วนกับแกล้มเรามานั่งชมจันทร์ ฟังเสียงเพลงยามค่ำคืน เพื่อลืมเรื่องราวต่างๆที่รบกวนจิตใจ แล้วรอคอยยาแก้พิษวันพรุ้งงี้ที่จะมาถึง ส่วนท่านใดต้องการร่วมวงด้วยแค่มีเหล้ามาสักเหยียกก็ดีไม่น้อย เราท่านมาดื่มเหล้าบรรเทาพิษกันเถิด   โดย: งุงิ IP: 58.8.238.115 3 มกราคม 2553 23:12:57 น.

คลิปนี้ก็น่ารักอีกแล้วเฮียเรา มีมอบรางวัลให้เจเรมีกับโกมินัมด้วย และเจเรมีก็แอบส่งสายตาให้เฮียอีกแล้วน้า เฮ้อ ไม่กลัวสายตาพิฆาตของเจ๊กันรึไร เจ๊คิดผิดแล้วนะที่ไม่มาคุม(หรือว่าเจ๊กลัวรถไฟชนกันนะเพราะHHJก็มา ฮ่าๆ) //www.youtube.com/watch?v=DB3DBylgKBA&feature=related ยังมีใครอยู่มั้ยเอ่ย   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 3 มกราคม 2553 23:17:43 น.

ท่าน สาวก 2มุน เอายาพิษมาปล่อยอีกแล้วหรอ เมื่อกี้เพิ่งได้ยาพิษจากมะขาม ตอนนี้ได้ยาพิษ(คิดถึง) จากกึนยองอีกแล้ว ข้าน้อยจะทำไงดีร่างกายรับไม่ไหวแล้วโอ้ย คิดถึงเจ้กะเฮียจัง   โดย: okk IP: 112.142.2.169 3 มกราคม 2553 23:22:26 น.

ฮ่าๆ ท่านงุงิ เริ่มตั้งวงแล้วหรือท่าน เอาก้อเอา เพื่อลืมความเศร้า มา...ใครอยู่บ้าง เอ้าาา ชน แก้ว   โดย: okk IP: 112.142.2.169 3 มกราคม 2553 23:32:59 น.

ถึงท่าน สาวก 2มุน ข้าว่าน่าจะเป็นแม่นาง MCW กลัว รถไฟจะชนกัน แล้วงานจะเข้า ไม่รู้จะเข้าข้างฝ่ายไหนดี MGY ก็รัก HHJ ก็กิ๊กใหม่กำลังหวาน เจ๊หนักใจถ้าจะเห็นทั้ง 2 เลือดตกยางออกเพราะเจ๊ งั้นเจ๊ขอหลีกทางไปอีกงานดีกว่า แล้วดูท่ายุนบกยอดรักคงมีแรงแค่จับผู้กันสู้แม่นาง HHJ มิไหว   โดย: งุงิ IP: 58.8.238.115 3 มกราคม 2553 23:42:13 น.

ชอบฉากที่มองกันตอนเจอกันครั้งแรกที่บ้านเถ้าแก่โจนึน เหมือนกัน มองกันซะเยิ้มเชียว มองมามองไป มองไปและก็มองมา ถ้าไม่มีใครวิ่งเข้าไปกอดกันแล้วนะนั้น 5555 แอบสงสารมากๆ อยากจะเข้าไปพูดก็ไม่ได้ ได้แต่มองกันด้วยตาปริบๆ แล้วก็สื่ออารมณ์ทางสายตาได้ดีมาก เป็นอะไรที่ชวนฝันเลยทีเลย นานๆเจอกันได้แค่มองงตากันมันเป็นอะไรที่น่าทรมานนะ แต่เค้าสื่อออกมาให้ได้รูว่ามันเป็นเวลาที่มีความสุขมาก ถึงจะเป็นเพียงเวลาสั้นๆก็ตาม   โดย: ออกัส IP: 114.128.129.11 3 มกราคม 2553 23:48:17 น.

ท่าน ออกัส สื่อออกมาได้ดีจิง จิง ข้าน้อยเองบ้าไปกะฉากนั้นนานมาก เวลาคิดถึงจะแอบไปดูหลายรอบมาก ตั้งแต่มองตอนเดินมา จนถึงมองแล้วสือผ่านสายตา ได้ยินกันจากเสียงภายใน คุยกันผ่านการมองตา โอ้ย..ประทับใจเหลือเกิน ไปไหนกันหมดเนี่ย กินเพียวๆคนเดียวมานานแล้ว ท่านยามควงกะ...ไปซื้อกับแกล้มหรือท่าน   โดย: okk IP: 112.142.2.169 3 มกราคม 2553 23:51:45 น.

ฮ่าๆ ข้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันท่านงุงิ งานนี้เฮียเลยได้ที ทะเล้นใหญ่เชียว ว้าว!! ตอนนี้ยิ่งดึกยิ่งคึกคักกันนะ บ้านเริ่มกลับเข้าสู้ภาวะความวุ่นวายแล้วสิ ฮ่าๆ ว่าแต่มีท่านใดพบเห็น ผอ. โรงบาลบ้างรึป่าวขอรับ ตอนนี้อาการคนทั้งบ้านเริ่มเขียวคล้ำเพราะพิษกำเริบหมดแล้วน้า ท่าน ผอ.จะมาจ่ายยาเมื่อไหร่เอ่ย???   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 3 มกราคม 2553 23:53:27 น.

ถ้ามีใครพบเห็นท่าน ผอ.โรงพยาบาล คงเกิดเหตุการณ์ชุลมุนวิ่งเข้าไปขอรับยาแก้อย่างฉับพลัน ท่านผอ.ตอนนี้คงนั่งยิ้มหัวเราะกลั่นแกล้ง ดูเหล่าลูกนกลูกกาอย่างพวกเราๆท่านๆ ทรมานจากพิษอยู่แน่แท้ทีเดียวเชียว หลังจากละครจบก็ปีนิสๆมาได้แล้ว อยากได้ยินข่าวเฮียกะเจ๊ให้ชื่นใจมั้ง เห็นเจ๊จิจ๊ะกะกิ๊กใหม่แล้วเจ็บจี๊ดๆแทนเฮีย ส่วนท่านokk ข้าน้องไปซื้อโซดาน้ำแข็งมาเพิ่ม กินเพียวๆเด๋วเมาเร็วเกินไป อาจจะเมาอ้วกแตกอ้วกแตนอยู่ไม่ถึงพรุ้งงี้เช้า   โดย: งุงิ IP: 58.8.238.115 3 มกราคม 2553 23:58:43 น.

มาแล้วหรือขอรับ ข้านึกว่าจะอยู่คนเดียวแล้วสิเนี่ย พรุ่งนี้จะได้ยาทอนพิษรึป่าวนะ ตอนนี้ตั้งวงกินย้อมใจไปก่อนละกัน เห้ออออ   โดย: okk IP: 112.142.2.169 4 มกราคม 2553 0:04:20 น.

หุหุ มีคนจับได้ด้วย แหม.... ก็แค่หนีไปอาบน้ำแว๊บเดียวเองนะท่าน กะว่าคืนนี้ยาว...วววว มาชดใช้ ที่หายไปหลายวันไงขอรับ   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.89.241 4 มกราคม 2553 0:07:50 น.

ข้าน้อยเริ่มรู้สึกเมาๆมึนๆซะแล้วสิ บ้าน 2moon ก็เริ่มเงียบซะแล้ว ข้าว่าข้าคงอยู่โต้ดวลเหล้ากับท่าน okk ไม่ไหวซะแล้ว พรุ้งงี้ข้าน้อยจะมารายงานตัวใหม่ยามตะวันขึ้นสุดฟ้า ข้าขอเมาหลับฝันถึง ยุนบกกับจองฮยางเป็นยาบรรเทาแก้พิษก่อนละท่านทั้งหลาย ขอให้หลับฝันดีกันทั่วหน้าจ้า   โดย: งุงิ IP: 58.8.238.115 4 มกราคม 2553 0:13:20 น.

ว่าแล้ว ก็แต่งตัวพร้อม ชนแก้วกันหน่อยไม๊ครับทุกท่าน วันนี้มีหลายคนนะนี่ ทั้งท่านokk ท่านงุงิ ท่านหัวหน้ายามสาก็มาด้วยนี่ รวมถึงท่านที่ไม่ได้แสดงตัวด้วยนะขอรับ ว่าแล้วก็แว๊บไปดูเว็บ moonsthailand ซะหน่อย เดี๋ยวมานะท่าน อิอิ ตามเก็บ   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.89.241 4 มกราคม 2553 0:15:09 น.

ท่านยาม ข้าน้อยเมามากเลย แอบไปดูรูปเจ้กะเฮียให้หายคิดถึงมา ดูจนตาลายเลย เมาค้างงง เมื่อไหร่จะได้ยาถอนพิษสักที   โดย: okk IP: 112.142.2.169 4 มกราคม 2553 0:56:53 น.

ท่านwonwon มาช่วยลูกบ้านด้วย โดนพิษกันมาถ้วนหน้า ข้าน้อยเองโดนพิษแล้วยังโดนฤทธิ์เหล้าด้วย ทั้งแพ้ ทั้งเมาเลย เอิ้ก......   โดย: okk IP: 112.142.2.169 4 มกราคม 2553 1:03:43 น.

โอย เริ่มมึนแล้วขอร้าบ เมื่อไหร่ท่าน ผอ.จะมาปรากฏตัวบอกกล่าวแถลงภาพวาดที่ 18 ซักทีน้า ข้าน้อยกระอักเลือดหลยรอบแล้วน้า หายใจเข้าก็เฮ้อเจ๊ หายใจออกก็เฮ้อเฮีย แต่ก็โอเคนะเพราะมันคลั่งดี บ้าไปแล้ว ฮ่าๆ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 4 มกราคม 2553 1:14:49 น.

หายไปนานเลยเรา อิอิ ยังดูอยู่เลย แต่วันนี้ net ช้า ต่ออีกเครื่องนึงอยู่ด้วย แย่ง net กันน่าดู ว่าแล้วดึกๆก็หิว ท่านมีกับแกล้มอะไรบ้างล่ะนี่ ข้าก็มึนแล้วนะ แต่หิวนี่สิ เรื่องใหญ่ ท้องร้องไปหมดแล้ว ช่วยข้าด้วย...ยยยย   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.89.241 4 มกราคม 2553 1:25:54 น.

เอ... ดูเหมือนจะมีแค่เราเมาอยู่ฝ่ายเดียว ผู้อื่นหายกันไปหมด ไม่เป็นไร ข้าน้อยจะเมาต่อไปคร๊าบ   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.91.14 4 มกราคม 2553 1:54:32 น.

ช่ายขอรับเรื่องหิวเรื่องใหญ่ นี่กลับมาขอนแก่นอีกทีแทบไม่มีร้านไหนเปิดขายข้าว ต้องพึ่งเซเว่นอีกแล้วขอรับ ปีใหม่ปีไหนๆก้เข้าแต่เซเว่น เฮ้อ น่าอนารถใจจิงๆ Y Y สงสัยเหลือยามแค่สองคนรึป่าวขอร้าบ ทำไมเงียบจัง   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 4 มกราคม 2553 1:59:03 น.

ข้าน้อยจะหนีไปหลับยามแล้วนะขอรับ เมามากมาย ไม่สามารถประคองตัวอยู่ได้ ฝากท่านหัวหน้ายามสาด้วยนะขอรับ แผล่ะ..(ล้มซะได้) อึ๊ด..(พยุงตัวขึ้นมาใหม่) เฮ้อ..(กว่าจะลุกขึ้น) แผล่ะ.. ท่าทางข้าน้อยคงต้องนอนตรงนี้แล้วล่ะท่าน ถ้าท่านปลุกข้าไม่ได้ หรือข้านอนขวางทาง ท่านเขี่ยข้าไปแอบไว้ริมผนังก็ได้นะท่าน เช้ามาจะได้ไม่โดนเหยียบจากฝูงชนที่แห่กันเข้ามารอท่าน wonwon 5555 หวังว่าท่าน wonwon จะมาถอนพิษให้พวกเรานะ ... เป็นพระคุณยิ่งขอรับ   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.91.14 4 มกราคม 2553 2:46:49 น.

สงสัยทุกท่านแอบหลับกันหมดแล้ว งั้นข้าน้อยก็ขอตัวไปงีบก่อนนะขอร้าบ ก่อนนอนขออธิฐาน ให้ท่านวอนวอนนำยาถอนมามอบให้ลูกบ้านพรุ่งนี้ด้วยเถ๊อะ สาธุ (ถึงขั้นเล่นไศย แล้วนะท่านวอนวอน ฮ่าๆ) ราตรีสวัสดิ์ขอรับทุกท่าน ฝันดีนะ ^^   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 4 มกราคม 2553 2:50:39 น.

พวกท่านคงเหนื่อยจากการเดินทางแล้วท่านที่ก๊งเหล้าเหล้าเชิญทางนี้ ข้าน้อยเติมน้ำส้มค้นพร้อมข้าวต้มกุ้งร้อนๆไว้ให้แล้วขอรับ ท่านช่างแปลกลับมาหรือยังครับ สู้ต่อนะครับคิดถึงท่านมากขอรับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.92.136 4 มกราคม 2553 7:56:51 น.

5 5 5 5 5 5 พวกท่านทำงานกันดีมาก...เฝ้ายามกันทั้งคืน...ง้านข้ามาเฝ้ายามเช้าละกันนะท่าน...พวกท่านนอนหลับพักผ่อนกันให้สบายตัวเถิดนะ...ท่านวอนวอนกลับมาเมื่อไหร่..ข้าจะปลุกพวกท่านเอง...มะต้องกังวล...   โดย: เติมเต็ม IP: 172.18.252.54, 202.44.7.67 4 มกราคม 2553 8:11:09 น.

เมื่อคืนข้าน้อยขอโทษที เมามายอย่างรวดเร็วไม่ได้อยู่เฝ้ายามกับพวกท่าน เช้านี้ข้าน้อยมาเฝ้ายามชดเชยแทนแล้วกัน   โดย: งุงิ IP: 58.8.238.180 4 มกราคม 2553 10:04:44 น.

อื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......โฮโฮ........ เศร้ามากเลยค่ะท่านผุ้อ่านทุกท่าน........อยากรู้ตอนสุดท้ายว่าจะเศร้าหรือว่าจะมีความสุขมากน้อยแค่ไหน........แต่อย่างน้อยอย่างให้ตัวเองของเราต้องจากโลกอันแสนงดงามไปเลยนะเจ้าค่ะ...........   โดย: ธารใส IP: 118.172.24.183 4 มกราคม 2553 10:27:26 น.