เย้ ท่านวอนวอน ลงแล้ว
เห็นคนแรกเลย(รึป่าว) ไปอ่านก่อนนะคะ

จ๊ะเอ๋ ขอบคุณ คุณ won won งามๆ จากใจ

...ข้ามิมีสิ่งใดแทนคำขอบคุณในน้ำใจอันงามของท่านได้นอกจาก จิตคารวะ...

๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^____^@/'')

เฮ่ย คุณ สาวก 2 มุน ตัดหน้าเราไปเสียนิๆ
มาๆ เพื่อนๆ เอ๋ย ล้อมวงเข้ามา ชมภาพวาดด้วยกัน

O(___)// ** (_) (_) \\_/ \\_/ (_)D ... ชาร้อน ..บริการตัวเอง เพราะต่างก็นั่งชมภาพกันหมดนิๆ

๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^____^@/'')

วันนี้คนในบ้านหายไปไหนกันหมดเนี่ย
ปกติเข้ามาจะเจอคอมเมนท์เต็มบ้านไปหมด
ไม่เป็นไรวันนี้มาคนแรกก็อ่านก๋อน
แล้วก็ขอบคุณก่อนก็แล้วกัน
แล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณ won won นะคะ สู้ สู้ คะ
แปลผิดบ้างก็ไม่เป็นไรนะคะ
เราไช้ความรักเป็นเครื่องมือในการแปลและการอ่านคะ
รักคุณมากมาย

กด f5 จนนิ้วพังในที่สุดก็ได้อ่านแร้ว ขอบคุณคุณ won won มากนะค่ะ อาการลงแดงบรรเทาลงอย่างมาก

อ่านดูแล้วจารย์ผักนี้เหมือนเป็นได้แค่พระรองเลยอ่ะ

ตอนดูนี้ยกให้เป็นแค่อาจารย์เพื่อนพ่อ ตอนนี้ เปลี่ยนสถานะให้เป็นพระรองแล้วกัน

อิอิ ได้อ่านซะที

รักคุณ won won จัง

เครียดกันมาตั้งแต่ตอนต้นมาอิ่มอกอิ่มใจกับฉากที่ยุนบกกับจองฮยางนอนใต้ผ้าห่มเดียวกัน
ปล.คุณwon won ยังแปลได้ยอดเยี่ยมในใจของเราเช่นเคยผิดเพี้ยนผิดพลาดอย่าไปมอง เพราะคุณคือหนึ่งในใจเรา (ดูอย่าแมงแสนตีน (กิ้งกือ) มีไม่รู้กี่ขายังตกน้ำบ่อต๊าย)

เจ๊ฮยาง เด็ดเดี่ยวมาก...

Thank u จ้า คุณ won won

แปลผิดไม่มากนิ.

แต่ใจความสำคัญก้อยังอยู่

ลูกบล็อกทั้งหลายไม่ว่าหร๊อก

จริงมั๊ย....อิ อิ

สู้ต่อไปทาเคชิ...

ขอเพิ่มนิสค่า อ่านมาตั้งนานว่าบทนี้เศร้านะ แต่พอมาเจอฉากนี้
จองฮยางก็ถอดหมวกออกอย่างสิ้นเรี่ยวแรง ดับตะเกียง ล้มตัวลงนอนข้างยุนบกที่เป็นคนดึงผ้าห่มมาห่มคลุมร่วมกัน

นอนใต้ผ้าห่มเดียวกันแอบกรี๊ด นี้ถ้ามีการสร้างภาค2 คงจะเป็นฉากที่เรารอดูที่สุดอีกฉากนึงเลย 55+

จบ อวสาน แล้วหรอคะ
มีแค่ 15 ภาพหรอคะ

ช่วยตอบด้วยน้า

โอ้ อ่านตอนนี้แล้ว ท่านจานท่านแมนได้อีก ข้าน้อยขอคาระวะหนึ่งจอก ท่านวอนวอน แปลได้สุดยอดมาก ข้าน้อยขอคาระวะอีกจอก

จอกหนึ่ง หูซันจองลอง
จอกสอง หูซันจีหลี่
จอกสาม เห็นหมูเท่าแมงหมี่
จอกสี่จอกห้า เห็นป้านึกว่าเมีย
จอกหก ฝนตกนึกว่าแดดออก
จอกเจ็ดจอกแปด เห็นแดดนึกว่าฝน
จอกเก้า ตาลายพิกล
จอกสิบ วกวน เห็นคนนึกว่าควาย

มา มาก๊งเหล้าให้กะความสุขของเฮีย ที่ได้กอดเจ๊ใต้ผ้าห่ม และลูกบก ก ข ค ก็ได้ไปกะ ก ข ค หย่ายแล้ว โอยก๊งเยอะ ชักมึน ฮ่าๆ ขำๆค่าาา อ่านแล้วอยากชวนจานไปก๊งเหล้า

รอตอนต่อไปจ้า จะรอตอนต่อไป เหมือนว่าตอนต่อไปจะเศร้ามากมาย T-T วันนี้หายลงแดงไปนิดหน่อย แต่มันก็ไม่พ้นคืนนี้หรอก ก็จะกลับมามีอาการลงแดงเหมือนเดิม วอน ผอ. แปะตอนต่อไปไวๆๆน้า...

Happy Christmas คร้าบบบบ ทุกๆท่าน....

กลับไปดูงานพิสูจน์อักษร งานละเอียดจริงๆ ขอบคุณมากค่ะ คนแบบนี้แหละที่โลกต้องการ

มี 21 ภาพค่ะ เขียนความในใจยาวไปหน่อยเพราะตอนนี้มันสั้น โทษทีค่ะ ใจเสียเหรอค่ะ คิดว่าปิดกล้องแล้วเหรอคะ คุณ ไก่

ในที่สุดคุณ wonwon ก็กลับมาแล้ว...

ขอบคุณที่คุณwonwon แปลมาถึงภาพวาดที่15

เพราะข้าน้อยลองไปอ่านแบบEng มาแล้วงงมาก

he,she.it, her,him แล้วเรื่องมองดูเงาอีก ใครดูใคร สารพัดจะงง

ตอนนี้ได้อ่านของคุณwonwon แล้วกระจ่างแระ

ข้าน้อยขอเป็นกำลังใจในการแปลต่อไป

คุณสาวก 2มุน ครับ กลอนเยี่ยมไปเลย เห็นภาพขี้เหล้ามากมาย
เอ่อ ท่านช่างแปลครับ ด้วยความที่ผมดูหนังจีนกำลังภายในมาแต่เล็กคุ้มใหญ่ สมัยมังกรหยกมี หมีเซี๊ยะเป็น อึ้งย้ง (สารภาพว่าแก่) อ่านปุ๊บนึกภาพผนังห้องในฉากออกทันทีว่าเป็นกระดาษบางๆ ที่ใช้มือชุ่มน้ำลายเจาะได้นั่นละครับ เลยไม่รู้สึกงงกับฉากนี้เท่าไหร่
สรุปว่า งานที่ท่านช่างเขียนแปลออกมาสมบูรณ์อยู่แล้วครับ ไม่งงครับ ผมคนอ่านไม่งงอ่ะ ...... ทำไมท่านช่างแปลงงซะเองล่ะครับนี่ ^_^

อ้อ ลืมบอกไป เพลงนั้นเป็น
เพลง : สถาพร ศิลปิน : พงษ์เทพ
ฟังดูแล้วฮา มาก ถ้าได้ก๊งกับจาน ต้องเปิดเพลงนี้คลอไปด้วย มา มา จาน ซักจอกย้อมใจกัน

ว้าว มี 21 ภาพเหรอคะท่านวอนวอน ภาพสุดท้ายเป็นภาพพิเศษรึป่าวคะ เก็บตกฉากเบื้องหลังรึป่าว ถ้าใช่ขอแต่ฉากเฮียกะเจ๊นะคะ ฮ่าๆ

ขอบคุณมาก ซึ้งมากๆๆ จองฮยางช่างดีเหลือเกิน ยอมรับได้หากบกมีสองคนในใจ แต่ยอมตายข้างบก สุดโรแมน นึกเป็นภาพแล้วฮ่า เค้าจะทำเป็นภาคต่อไม๊นะ อยากดูจัง จะรอต่อไป บาย

เย้ มาแล้ว ขอตัวไปอ่านก่อนนะคร๊าบ

มาโปรโมทอีกรอบค่ะ
ไปร่วมแสดงพลังโหวตให้ซินยุนบกเป็นซีรี่ย์ต่างประเทศยอดนิยมที่ช่อง 3 กันค่ะ ได้ลุ้นรับปฏิทินช่อง 3 ด้วยนะคะ
มันต้องlogin ก่อน แต่ก็สมัครง่ายๆเองค่ะ ช่วยๆกันหน่อยนะเพื่อซีรี่ย์ที่เราชอบ อยู่ประมาณหน้า8 หน้า 9 นี่แหละค่ะ ก็เริ่มมีให้โหวตตั้งแต่ดาราชายยอดนิยมไปเรื่อยๆกว่าจะถึงก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน แต่เพื่อเฮียกะเจ๊ สู้ตายอยู่แล้วค่ะตามไปโหวตกันนะคะ รีบๆหน่อยนะคะใกล้หมดเขตแล้ว และวันนึงโหวตได้หนึ่งครั้งนะคะ ช่วยไปร่วมโหวตให้เฮียกะเจ๊กันทุกวันนะคะ

//www.thaitv3.com/tv3vote/logon.php

ปล. ขอบคุณท่านฝ่ายต่างประเทศค่ะที่ไปช่วยร่วมโหวต
ท่านอื่นๆก้อย่าลืมไปร่วมโหวตกันนะคะ

อา... ชาตินี้ทั้งชาติ จะหาคนแบบนี้ได้ที่ไหนเนี่ย คนนึงก็รักมากมาย ยอมทำทุกอย่างให้ได้ อีกคนก็อบอุ่น แสนดี

รักทั้งหมด เหมารวมเลยละกัน ปกติกับจานผักก็โอนะ แค่มันดูเหมือนพ่อ เหมือนพี่ไปนิด แต่วันนี้นี่แมนเต็มขั้น ขอไรก็ให้ อยากให้ทำไรก็บอก

ส่วนฮยางนี่ก็นะ แค่นึกถึงสายตาก็ละลายแล้ว ยอมหมดล่ะคร๊าบ แต่มาวันนี้นี่ she เข้มแข็งมาก เด็ดเดี่ยว เพื่อคนรักนี่ยอมสุดตัวเลย

เอ่อ... เขินนะนี่ เก็บไว้ให้คนอื่นพูดมั่งดีกว่า บรรยายไม่ค่อยเป็น เดี๋ยวไม่เห็นภาพ

ปล่อยให้จิ้นกันเองตามอัธยาศัยคร๊าบ กระผมจะเตรียมอาหารว่างไว้รับรองนะขอรับ

มาช้าอีกตามเคย

อยากให้มีฉากที่ ยุนกะจองฮยางกอดกันใต้ผ้าห่ม บ่อยๆจัง อิอิ

จองฉยางดีมากอ่ะ จะมีคนแบบนี้ไหมน๊าสมัยนี้

โอ้ สนุกจริงๆเลย

คุ้มค่ากับการรอคอย

คุณ WON WON เอาซะเต็มนึกว่ากำลังอ่านต่าจากตอนที่แปลซะงั้น555 รักคุณ WON WON คนดียังมีในโลกคะ

ไปร่วม vote มาละคร๊าบ กว่าจะไปถึง ต้องตอบคำถามมากมายทีเดียว แต่ก็นะ เราทำได๊....

เพลีย หนีไปอ่านใหม่อีกรอบดีกว่า อิอิ

วันนี้หัวค่ำต้องขอตัวไปซื้อของขวัญนะครับ พรุ่งนี้ที่บ้านจัดงานปีใหม่ อิอิ ซื้อไรดีน๊า

จิงๆก้อเข้ามาตั้งแต่คุณวอนวอนอัพแล้วนะคับ

แต่..มันเป็นช่วงตลาดปิดอะ

เลยเพิ่งได้อ่าน..เฮ้อออ

พออ่านแล้ว ซึ้งงงงง กินใจซะเหลือเกิ๊นนน

ความดีของจานต้องยกนิ้วให้ก้อตอนเนี้ยะ

สุโค่ยยยยย..

แปลได้ภาษาที่สวยอีกแล้วนะคับ

ขอบคุณมากคับ

เติมเต็ม อย่างเต็มอิ่มค่ะ

แอบกรี๊ด ฉากที่เจ๊ฮยางนอนข้างเฮียบกนอนห่มผ้าผืนเดียวกันด้วย 0///0

ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ

ฮ่า ๆๆ เข้าใจคุณ won won เลยแฮะ

เข้าใจตัวเองด้วย....ฉากซึ้งของจานทันวอน
ดิฉันก็แปลไม่ค่อยออกง่ะ....อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก...อยากจะให้แปลเป็นอย่างอื่นซะเหลือเกิน...แต่ก็จนจิตจนปัญญา

คัดลอกจากของคุณ won won
+++ถ้านางพูดว่านางไม่สามารถอยู่กับยุนบกได้เพราะเราต่างเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ถ้าเช่นนั้น พวกเขาก็ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้เช่นกัน ยุนบกก็เป็นที่ทุกคนเห็นว่าเป็นผู้ชาย อีกทั้งพวกเขายังเป็นอาจารย์กับลูกศิษย์
แต่ทั้งหมดทั้งสิ้นยุนบกเป็นผู้รับเคราะห์กรรมนี้ไว้เพียงผู้เดียว แล้วนางจะจากเขาไปเพราะเรื่องนี้ได้อย่างไร และสภาพความเป็นจริงในขณะนี้ ยุนบกอาจจะเหลือเวลาอีกไม่มากแล้วบนโลกนี้ มีเพียงจองฮยางเท่านั้นที่จะแบ่งปันความทุกข์และความเศร้าร่วมกันกับเขา++++

เหตุผลของจองฮยางที่นาง เข้าใจความรู้สึกของยุนบกนั้น
มันทำเอาใจเรากระเทือนเลยทีเดียว ความใจกว้างของนางนั้นมากซะจน เผื่อแผ่มายังตัวข้าด้วย....ไฉนเลย แฟน 2มุน อย่างข้า จะใจแข็งไม่ยอมเข้าใจยุนบกได้

..ฮ๊า...เพิ่งจะเคยพบที่ความรู้สึกของตัวละครสามารถมีอิทธิพลมาถึงจิตใจเราด้วย....

อยากจะขออภัย คุณ FengMiYiGe ด้วยที่เคยงอนท่าน (แล้วเค้าจะรู้มั๊ย)

Ha ha ha ในที่สุดยาถอนพิษก็มาแล้ว...แต่ทำไมชีวิตของเจ้ต้องเป็นเช่นนี้น่ะ.....คุณวอนวอน อย่าลืมรักษาสุขภาพบ้างน่ะค่ะ ระวังยาพิษแทรกเข้ากระแสเลือดน่ะ..^_^

Marry x'mas

คุณwonwon

สนุกมากเลย

ห่มผ้าด้วยกันด้วย

ชอบมากค่ะ

น่าจะมี ฉาก เฮีย กับ เจ๊

นอน กอด กันเยอะๆ

55555

งานเสร็จเสียที งานเข้าตอนที่ท่านเจ้าบ้านกำลัง อัพตอนใหม่อยู่พอดี เอ๋ย เหนื่อยจริง ๆ วันนี้

ครั้นพอได้มาอ่าน ภาพวาดที่ 15/2 ความเหนื่อยหาย

เป็นปลิดทิ้ง เสมือนได้แปลงเป็นผ้าห่มให้เฮียกับเจ๊ 55

และต้องตกกะใจเข้าไปอีก ที่ท่านเจ้าบ้านได้มอบตำแหน่งให้

ข้าน้อยที่เป็นเพียงลูกบ้านที่ซื่อสัตย์ ให้เป็นถึงผู้ช่วยช่าง

แปล ตำแหน่งนี้ข้าน้อยไม่แน่ใจว่าจะทำได้ดีเพียงใด แต่ถ้า

ท่านเจ้าบ้านคิดว่าข้าสามารถที่จะช่วยท่านทำสิ่งใดเพื่อแบ่ง

เบาภาระของท่านได้ขอให้บอก ข้าน้อยยินดีทำให้ท่านเสมอ

ค่ะ เพื่อตอบแทนน้ำใจที่ท่านมีให้กับลูกบ้านเสมอมา

เขียนซะยาวอีกแล้ว ตอนนี้ขอไปแปลงร่างเป็นผ้าห่มให้เฮียกับเจ๊ต่อก่อนน่ะค่ะ กำลังอุ่น ฮิฮื

เป็นกำลังใจให้ท่าน won won มิได้เปลี่ยนแปลงค่ะ

วันนี้เข้ามาประจำการเร็วกว่าทุกวัน
เนื่องจากไปได้ไปต่างแดน
จะได้อยู่เปนเพื่อนยามควงกะ ได้นานๆ เดี๋ยวจะเหงา

ถึงคุณkola เมื่อคืนไม่ได้ดื่มน้ำแครอทของท่านเลยเนื่องจากหมูกระต่ายป่วนเน็ตเสียนี่

ถึงคุณสาวก 2มุน ข้าน้อยแอบกลับไปดูภาพวาดของยุนบก ใน You're beautiful ใช่จริงๆแหะ
ท่านนี่ช่างสายตาดีเยี่ยงนักขอนับถือ

คืนนี้คงได้อยู่อีกยาวไกลเนื่องจากงานที่หนักอิ้งทับตัวอยู่

คุณยามควงกะอยู่ด้วยกันนะ

แต่ตอนนี้ขอไปอ่านก่อนนะขอรับ
เห็นเพื่อนๆแอบซึ้งกันจนผ้าห่มจะขาดแล้วมั้ง

คนที่เรารู้สึกดีๆ กับ คนที่เรา(รู้สึก)รัก
มันคนละความรู้สึกกันนะ
หนักแน่นเข้าไว้ อย่าหวั่นไหวนะยุนบก

คุณรัตน์ แล้วคุณอยากให้ยึนบก
รู้สึกดี ดี กะใคร
และ
รู้สึก รัก กะใคร
ในความรู้สึกคุณอะ

โทดทีค่ะ
ขอแก้
เปนคุณเก๋ต่างหากอะ
โทดทีค่ะ

ป่วงได้อีกนะเรา

อยากถามคุณ won won จังเลย ทำไมฉากจบของซินยุนบก ถึงมีรูปวาดที่จองฮยางโล้ชิงช้าเป็นรูปสุดท้ายก่อนละครจบ ไม่รู้ว่าเค้าจะต่อภาค 2 หรือเปล่า

อยากแปลงกายเป็นผ้าห่มผืนนั้น...จะได้ห่มทั้ง2คนเลย555

고맙습니다 원원 씨 ^^

อ่า...ล่วงได้อีก น้ำตาล่วงได้อีก

ส่วนตัวสะเทือนใจได้อีกกับฉากนี้

“นั่นไม่ใช่อย่างที่ข้าคิดไว้” ยุนบกพึมพำ “เจ้าทำลงไปแล้ว เจ้าได้ทำลงไปแล้วจริงๆ นางถอนใจอย่างเจ็บร้าวในอก มองออกไปในความมืด “นี่เจ้าต้อง...” นางหยุดพูด รู้สึกได้ถึงร่างจองฮยางที่สั่นระริกเพราะข่มความเศร้าเสียใจไว้ไม่ได้ ทั้งสองตกอยู่ในความเงียบ นางรวบนางเอาไว้ในอ้อมแขน

ฉากนี้นึกถึงฉากที่ จองฮยางป่วยและเสียใจที่ได้รู้ว่ายุนบกเป็นผู้หญิงอะ(ในภาคแรก)
พออ่านปุ๊ป ฉากนี้ก็ลอยมาป๊าป สงสารจองฮยางจับใจ

ยอดเยี่ยมเหมือนเดิมอีกแล้วค่ะท่าน คำนับหนึ่งที

ขอบคุณค่ะ คุณ won won คำนับอีกหนึ่งที

กะลังจะ งง

แล้วก็หาย งง

งั๊นก็ขอรออ่านคำตอบของคุณ เก๋
ด้วยละกัน

‘เพื่อนข้า ท่านเห็นลูกสาวของท่านไม๊ นางเหมือนท่านมากเลยทีเดียว นางจะเป็นจิตรกรที่ยอดเยี่ยมที่สุด เพื่อนข้า ดูนางสิ นางจะได้ทำทุกสิ่งตามใจปรารถนาเช่นเดียวกับท่าน ไม่มีอะไร หรือใครจะไปกะเกณฑ์ให้นางทำอะไรได้อีก ฮ่า ฮ่า ! เขาตะโกนออกด้วยความปิติ น้ำตาไหลนองเต็มใบหน้า ไม่ใช่น้ำตาแห่งความเศร้าหรือความเจ็บปวด แต่เป็นน้ำตาที่ปนมากับความอิจฉา เจ็บในใจเล็กน้อยแค่นี้ทำอะไรคนที่เข้มแข็งและใจกว้างอย่างเขาไม่ได้หรอก

อ่านถึงฉากนี้รู้สึกถึงความมีอิสระ ปลดปล่อย ที่ยุนบกจะได้รับหากรอดชีวิตจากนี้ไป และนับถือจานวอนที่มีแต่ความเข้าใจ ความหวงหาเอื้ออาทร และเคราพในการตัดสินใจของคนทั้งสอง
(แต่จริงๆ แอบลุ้นอยู่ เพราะไม่อยากให้จานวอนเจอกับยุนบกอะ)

ตัวเองอ่านไปก็รู้สึกโล่งใจไปกับจานวอนด้วยที่ได้ตะโกนแบบนี้ออกไป

คุณรัตน์ จะตอบก้อได้นะ

จะได้แก้เหงาไปด้วยนะ

อิอิ

เข้าใจคุณ wonwon มากที่อยากเห็นผู้แต่งต้นฉบับ เช่น
เดียวกับสาวกคุณ wonwon ท่านอื่นๆ ที่อยากเห็น
ท่าน ผอ. ตัวเป็นๆนั่งหายใจ/หัวเราะ/พูดคุยอยู่ตรงหน้า
แต่อยากจะแนะนำเพิ่มคือ นอกจากหน้าตาของผู้แต่งแล้ว
ผลงานก็เป็นอีกอย่างที่บ่งบอกถึงตัวตน/ความคิด/การมอง
โลก ผู้แต่งต้นฉบับท่านนี้คงไว้ซึ่งความเป็นตัวตนของ
ตัวละครดั้งเดิมและอธิบายปูมเพิ่มเติมที่ยังค้างคาใจจาก
ภาค 1 ได้ดีมาก บทบรรยายความรู้สึกก็ลึกซึ้งกินใจเป็น
สากล จุดพลิกผันมีหลายตอนชวนให้ติดตาม...พอแล้ว
ยาวเกินไปล่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณ wonwon และผู้ช่วยช่างแปลด้วย
เพราะไม่สามารถช่วยด้านอื่นๆเลยกับ 2 ห้องที่เปิดใหม่

เข้ามาอ่านเม้นท์ช่วยบ่ายก่อนงีบ อ่านแล้วเห็นใจคุณ
wonwon เป็นอย่างยิ่ง ตื่นแล้วขึ้นมาอ่านย่อหน้าสุดท้าย
ของคุณ wonwon อีก เข้าใจเลยว่าไม่มีใครที่สามารถยืน
อยู่ในจุดกึ่งกลางได้แป๊ะแป๊ะ ถึงแม้ว่าจะพยายามสัก
เพียงใด สู้สู้นะท่าน ผอ. เจ้าหน้าที่เยอะ รพ. มันแน่น
ต่อไปอาจจะต้องเปิดห้องเพิ่มอีก...Fighto Fighto

กลับมาเข้าเรื่องตอนที่ 15
มีแต่คนอยากแปลงเป็นผ้าห่ม มากจนทับเฮียกับเจ้จน
หายใจไม่ออก เปลี่ยนมาเป็นเทียนไข ก็ปรากฎว่าถูก
เป่าดับไปจะแล้วเห็นอะไรล่ะ งั้นเปลี่ยนอีก เอาเป็น
สายลมที่พัดผ่านไปมา พัดไปพัดมา...เวียนหัว
สรุปเลยล่ะกัน ขอเป็นเตียงที่เฮียกับเจ้นอน
เตียงกว้างอุ่นๆนุ่มๆ...อิอิอิ

มาจ่ายแล้ว

ว้าว! วันนี้มีฉาก เฮียกอดเจ็ด้วย

เจ็คงดีจัยไม่น้อย(แหม่ ก็เจ็อุส่าห์ ดับตะเกียงนอนข้างเฮียนิ)

คุณวอนวอนแปลให้มีฉากนี้เยอะๆนะ คนอ่านกระชุ่มกระชวยขึ้นเยอะเรย

ขอบคุณคุณวอนวอนอีกครั้ง

วันนี้ก่อนนอนอย่าลืมห่มผ้าห่มด้วยนะ
เพราะอากาศมันหนาวอ่ะ

อยากให้ ยุกบกหายป่วยเร็วๆจัง เวลานอนใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน คงมีอะไรให้จิ้นได้มากกว่านี้อีกเยอะ 555 ออกแนวหื่นจริงๆเรา ขอบคุณ คุณ wonwon มากนะคะ แปลเก่งจริงๆ สำนวนดีมากๆๆ มีอารมณ์ขันสอดแทรกให้ได้อมยิ้มตลอดเลย

อ่านภาค ENG จบไปแล้ว มาตามอ่านของคุณ wonwon บอกตรงๆเลยน่ะ
อยากให้มีภาค 3 ต่อ เอาเฉพาะฉากของยุนบกกับซองฮยาง เท่านั้น
อารมณ์มันไม่ยอมจบด้วย นี่เป็นเรื่องแรกที่มีอาการบ้าได้ขนาดนี้ คงเพียงได้แต่จิ้นต่อเอาเอง

ยอมรับว่าคนแต่งเรื่องนี้ แต่งเก่งมาก ทำให้ทุกอย่างลงตัว อยากเจอ อยากเห็นหน้า อย่างที่คุณ wonwon คิดไว้เช่นกัน

ขอบคุณอีกครั้ง และจะติดตามของคุณต่อไป

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
----------------------
“นี่เจ้าต้อง...” นางหยุดพูด รู้สึกได้ถึงร่างจองฮยางที่สั่นระริกเพราะข่มความเศร้าเสียใจไว้ไม่ได้ ทั้งสองตกอยู่ในความเงียบ นางรวบนางเอาไว้ในอ้อมแขน
-----------------------

มีฉาก นางกอดนางใต้ผ้าห่มอุ่นด้วยเหรอคะเนี่ย 55555555555 ชอบๆๆ ไมตอนอ่านอังกฤษไม่กรี๊ดขนาดนี้หว่า อ้อๆ นึกออกแล้ว เพราะข้าเจ้าแปลไม่ค่อยออกนั่นเอง 5555

แม้ตอนนี้จะยอมรับว่า อ่านแล้ว งงๆเล็กๆ เพราะการที่คนเขียนดั้งเดิมใช้สรรพนาม She ทั้งสองคน แต่พออ่านที่คุณ wonwon แปลก็ทำให้เราเข้าใจภาพมากขึ้น ขอบคุณนะคะ ^^

*******
เออ ผอ. wonwon คะ ท่านเปิดห้องรับสมัครคนแปลเพิ่ม โดยให้ข้าพเจ้าดูแลเหรอคะเนี่ย โอ้วววว ท่านหมายถึงจะให้ข้าช่วยหาคนที่อยากแปลมาช่วยท่านแปลสำหรับโปรเจคใหม่ใช่หรือไม่ ถ้าเช่นนั้น เดี๋ยวข้าเจ้าจะไปแปะลิงค์เรื่องใหม่ที่ห้องใหม่ที่ท่านเปิดนะคะ หวังว่าจะมีคนใหม่ๆในรพ.บ้า จำกัด มหาชนแห่งนี้มาช่วยท่านแปลนะคะ ^O^ ข้าเจ้าจะพยายามอย่างสุดความสามารถ(อันน้อยนิดที่มี)


อ้อๆ สำหรับเรื่องที่ท่านถามหน้าคนเขียน เขาไม่ได้แปะหน้าไว้เจ้าค่ะ เขาใช้รูปแชวอนแทนตัวเอง อิอิ แต่ข้าก็ได้บอกคนเขียนแล้วว่า ท่านชื่นชมการแต่งตอน 15 ในความรักสามเศร้าอย่างไร เพื่อนจีนข้าได้แปลให้คนเขียนดั้งเดิมอ่านแล้วเจ้าค่ะ ^^

Merry Christmas นะคะ

wow! ไม่ได้อยู่ในบ้านแค่ไม่กี่ชั่วโมงมีตอนใหม่มาลงแล้ว

ขอบคุณคุณ wonwon มากๆเลย
เกือบลงแดงแล้วนะเนี่ย

โอยย

รักเจ๊ รักเฮีย

เมื่อไรจะ หมด ทุกข์ กันซะทีน้าาา

แว็กๆๆๆ ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน เจ๊ก็จิงๆเลยแอ็บร้องไห้ให้เฮียกอด(ว่าไปนั่น) เขินแทนอ่ะ

หลังจากที่หนีไปก๊งเหล้ากะจานมา กลับมาอีกทีทุกท่านพากันจองตำแหน่งผ้าห่ม เตียงนอนกันหมด งั้นข้าเป็นอะไรดีล่ะ ตะเกียงก็อย่างว่าโดนเป่าดับไปแล้ว สายลมที่พัดก็คงไม่แทรกเข้าไปในผ้าห่มได้ งั้นข้าจะเป็นอะไรดี คิด คิด คิด อาาาา งั้นขอเป็นฝากั้นห้องแล้วกัน แต่ขอให้เฮียตั้งเตียงติดหน่อยนะ แผ่นหลังของเฮียหรือไม่ก็ของเจ๊ต้องสัมผัสข้าอย่างแน่นอน(เอ๊ะยังไง ทะแม่งๆ)

และแล้วข้าน้อยก็ไปเจอกลอนของคุฯแพนดาที่แต่งไว้ใน Blike อีกแล้ว ขอลงที่นี่หน่อยนะคะ และขอบคุณคุณแพนดามากค่ะ แต่งตอนไหนก็เพราะ
ฉากดีดพิณท์
เมื่อเจ้าเริ่ม บรรเลง เสียงพิณท์พาท
ข้ามิอาจ ฝืนสะกด ทนมิไหว
นึกถึงภาพ ครอบครัว เดินเคียงไป
ข้านั้นไซร้ สุดฝืน กลืนน้ำตา
---------------------------------------------------------
ถึงเเม้ว่า สายพิณท์ นั้นจะขาด
ปราศจาก เสียงเเก้ว หนึ่งเสียงใส
เเต่บทเพลง นั้นกังวาน ก้องฤทัย
โอ้ดวงใจ เเทบจะขาด เมื่อจบเพลง
---------------------------------------------------------
ข้ากล่าวชม เจ้าเเสดง ได้เยี่ยมยอด
เเล้วเดินออก มาข้างนอก ไร้จุดหมาย
นั้งมองฟ้า จันทรา น่าละอาย
อยากจะได้ อยากจะคว้า ดวงดารา
--------------------------------------------------------
ข้าร่ำไห้ นึกถึงหน้า คุณบิดร
เเล้วนั้งมอง มือตัวเอง น้ำตาไหล
ความคิดถึง ความใฝ่หา เกิดในใจ
เเล้วเงยหน้า มองออกไป สุดฝืนทน
---------------------------------------------------
ฉากต่อไปคุณแพนดาบอกว่าจะแต่งฉากตำนานค่ะ ข้าน้อยก็กรี๊ดไปแล้ว ทั้งๆที่ท่านยังไม่แต่ง อยากอ่านมากมาย เพ้ออีกแล้ว

ตอนนี้เป็นตอนที่ชื่นใจมากๆ 555
ชื่นใจ+ใจชื้น ที่มีฉากสวีท
กอดกันภายใต้ผ้าห่ม ว้าวๆๆ

ขอบคุณ คุณวอนวอนมากๆน่ะคะ สู้ๆ

คิดถึงคุณทู๊กวันเลยนะคะคุณ won won

ขอบคุณจริง ๆที่มีคุณบนโลกใบนี้

คุณทำให้คนตั้งมากมายมีความสุขจากการแปล

ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ

เป็นกำลังใจมาก ๆ

แล้วเราจาคิดถึงคุณทู๊กวัน

สู้ ๆ นะคะ จุฟ จุฟ

ถึง คุณสาวก Won won & 2moons ****

งั้น ข้าน้อยขอเชิญท่านไปร่วมแจมห้องหาผู้ช่วยแปลที่ท่าน wonwon เปิดมาให้ข้าช่วยดูแลด้วยนะคะ

เรื่องภาค 3 ไม่มี แต่เป็น ภาค 2 ในอีกรูปแบบนึงที่เนื้อหาเป็นไงนั้น ลองไปดูลิงค์ที่ห้องรับสมัครช่างแปลหน้าใหม่ได้เลยจ้า

สนุกเหมือนกัน แถมเรื่องใหม่นี้ เจ๊ลุยบกเองเลย 555555 จะลุยไงนั้นต้องลองไปอ่านเองก่อนนะคะ เรื่องใหม่ ไม่ยาวเท่าเรื่องนี้ แต่เขาก็กำลังทำภาค 3 อยู่ต่อจากภาค 2 ที่เขาเขียนจ้า

**************************
เพื่อนๆที่อยากอ่านเรื่องใหม่ หากจบเรื่องนี้ไปดูลิงค์ได้ที่ห้องรับสมัครช่างแปลหน้าใหม่นะจ๊ะ ขอบคุณจ้า

อ่านแล้วเศร้าอะ ตั้งแต่ตอนที่ 14 ละ
ตอน 15 ยิ่งเศร้ากว่าเดิมอีก
สงสารจองฮยางจัง ที่รู้ว่ายุนบกแอบเก็บอาจารย์ไว้ในใจ
ยิ่งรู้ว่าตอนต่อไปจะเศร้ากว่านี้อีก ข้านั้นเศร้าสุดๆ
อยากจะร้องไห้ ฮืออออ

ความจริงอาจารย์ผักไม่น่าตามมาเจอเลย
น่าจะเมาอยู่ร้านเหล้า
สงสารจองฮยางอะ ที่รู้เรื่องของยุนกับอาจารย์

ไม่น่าเลยเฮีย ไม่น่าใจอ่อนให้อาจารย์เลย
แต่ก็อย่างว่านะ อาจารย์ชอบถึงเนื้อถึงตัว
เกลียดอาจารย์ ที่ลวนลามยุน

แต่ถ้าให้จองฮยางลวนลามยุน
ก่อนที่อาจารย์จะลวนลามซิ
ข้าว่าน้องยุนต้องลืมไม่ลง
แล้วไม่มีอาจารย์ในใจอย่างแน่นอน อิอิ

เฮียยุน น้องจองฮยาง อิอิ

โอ้ยยยยยยยยๆ
อ๊อดดดดดดดดๆ
อ่านจบแล้ว
ซึ้งใจมากกกกก

ตามมาจ่ายค่าแปลแล้วนะค่ะ

ไม่คิดเลยว่าคุณ wonwon จะสรรหาคำแปลที่เพรียบพร้อม
ด้วยสาระของความรู้สึกได้ถึงเพียงนี้
ทำไมท่านช่างแสนดีกับพวกเราเช่นนี้

ขอบคุณมากค่ะ

ตอนนี้ขอไปหาผ้าห่มก่อนนะ
มันหายไปพร้อมกลับตอนที่จองฮยางล้มตัวลงนอนอะ

ต้องรีบไปหาก่อนเดี๋ยวคืนนี้จะนอนไม่หลับ

คุณยามควงกะ กะคุณ kola ไปไหนแล้วอะ คืนนี้ไม่เจอท่านเลย
อยากกินน้ำแครอทจัง

ขอบคุณท่าน วอน วอน มาก
อยากเข้าไปนอนในผ้าห่มแบบนั้นบ้างเหมือนกัน อิอิ

พรุ่งนี้วันคริสมาส ขอให้มีความสุขทุกคนนะ

คุณ machu pichu ขอรับ

ข้าน้อยช่างด้อยภาษาEng ยิ่งนัก

คงมิอาจไปช่วยพวกท่านได้

ข้าน้อยข้อตามอ่านคำแปลจากท่านได้หรือไม่ขอรับ

โดยจะจ่ายค่าจ้างเปนยามให้อีกแรง

ได้มั้ยท่าน

กลบมาบ้านแล้ว จ๊ะ วัรรี้จะมึใครเตรียมอาหารให้ท่าน

วอนวอน บ้างนะ เป็นห่วงมากค่ะ

ข้าน้อยเข้ามาเพื่ออ่านเม้นค่ะ

อ่านก่อนนอน

ท่านสาวก 2มุน

ขอบคุณมากค่ะ ที่ท่านหาบทกลอนที่ไพเราะมาให้อ่านค่ะ

สุดยอดจริงๆ สงสัยว่าท่านต้องเรียนเก่งมากแน่เลย

หาข้อมูล ได้สุดยอดค่ะ

ฮยางเป็นคนที่มีจิตใจเข้มแข็งมาก เข้าใจจิตใจของยุนบก ยอมรับและให้อภัยคนรัก ถ้าเป็นเราคงจะวีนแตก ลมเพชรหึงเข้าแทรก ตั่งแต่รู้ว่าแฟนแอบมีใจให้คนอื่น นับถือจิตใจของเจ๊จริงๆ ส่วนอาจารย์เองก็เป็นความรักที่มีแต่การให้ เข้าใจคนรัก และยอมเสียสละ แม้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เมื่อเห็นคนรักมีความสุข ตนเองก็มีความสุขด้วย นับถืออาจารย์จริงๆ คนที่รักกันและจะมีความสุขที่แท้จริงได้ ต้องมีความเข้าใจ ซึ่งกันและกัน (แต่เวลาที่จะทะเลาะกัน มักจะลืมว่าต้องเข้าใจกัน เลยทะเลาะกันทุกที)
ส่วนเฮียบก จิตใจอ่อนไหว รักทุกคน เจ้าชู้นะเนี่ย..พอแค่นี้ทำงานก่อนดีกว่า

1. "เขารู้แค่ว่าผุ้หญิงคนนี้รักยุนบก" คำว่า ผู้หญิงค่ะ สระอู
2. "ฮงโดมองไปข้างหน้าขณะทีเขาตอบ" คำว่า ที่ ลืมใส่ไม้เอกค่ะ
3. "ท่านจะให้รับปากกับข้าได้ไม๊คะ" ตัดคำว่า "ให้" ออกค่ะ
4. "มอบเด็กคนนี้ให้อยู่ในการดูแล ก็ไม่ใครอื่นแล้ว" ตกคำว่า "มี" เป็น ก็ไม่มีใครอื่นแล้ว
5. "ความเจ็บปวดร้าวที่สุดคือการได้เห็นจองฮยาง ที่ทั้งทนไม่ได้ที่ต้องจากคนรักไป" อันนี้ขออนุญาตนะคะ ลองเปลี่ยน เป็น "ความเจ็บปวดร้าวที่สุดคือการได้เห็นจองฮยาง อีกทั้งทนไม่ได้ที่ต้องจากคนรักไป" แล้วแต่เห็นสมควรค่ะ

โอ้...คุณแพนดา แต่งกลอนได้เก่งจริงๆ
ขอบคุณสาวก 2 มุนที่ช่วยมาลงให้..เพราะตอนนี้
มีเวลาแค่อ่าน blog นี้เท่านั้น

คุณยามควงกะ เงียบไปเลย
คุณเติมเต็มก็เม้นท์สั้นๆ
ส่วนคุณ okk ก็ยาวขึ้นมาแทน
คุณ machu pichu มีข้อมูลภาค 3 ต่อจากภาค 2 ของผู้แปล
Eng ภาคนี้ อยากอ่านทั้งภาคแปลและ Eng ตอนใหม่
โอ๊ย.. ความโลภไม่สิ้นสุดอีกแล้วเรา...

เมอรี่คริตสามัส..โอ๊ะโอ๊ะโอ๊ะ..ซาตานหย่อนถุงเท้าเน่า
ลงในถุงเท้าใหม่ข้างเตียง....5555

ต้องแปลงร่างกลับไปเป็นเตียงแล้ว..Bye

ขอบคุณจากใจ รอดตายไปอีกวัน

ได้สมุนไพรประคองพิษจากคุณwon won

แวะไปดูรูปที่คุณเจ้าเงาะ วาดไว้แล้ว

สวยงามมากค่ะ

เอ่อ..เอ่อ..ช่วยเป็นซินยุนบกแฮวอน ให้ข้าน้อยได้มั๊ย

และ แล้ว ต้องดับเทียนมั๊ยเคอะ

ก่อนอื่นขอบคุณมากเลยนะคะ ที่มาแปลต่อให้

แล้วก็ ยอมรับจริงๆว่า จองฮยางนั้นใจกว้างมากๆ นับถือค่ะ

สวยแล้วยังดีอีก ใครไม่รักก็คงบ้างไปแล้ว

คุณ ppp คะ ^^

เรื่องใหม่ จะไม่เกี่ยวกับเรื่องที่อ่านนี้นะคะ แต่เป็นอีกมุมของคนเขียนที่เป็นคนแปลจีนเป็นอังกฤษจากเรื่องนี้จ้า

จะเรียกว่าเป็นภาค 2 เวอร์ชั่นน้ำหมึกและเสียงพิณ Of Ink and Song ซึ่งจะไม่เศร้ามากได้ค่ะ ^^

หากเสียงตอบรับภาค 2 ดี ภาค 3 ของคนเขียนเรื่องใหม่นี้ ก็กำลังเขียนอยู่จ้า เรากำลังตามอ่านอยู่ สนุกดี อิอิ

ลองไปดูลิงค์บ้านใหม่ที่หาผู้ช่วยแปลที่คุณ wonwon เปิดได้นะคะ สำหรับภาค 2 ฉบับน้ำหมึกและเสียงเพลง Of Ink and Song ^0^

ก่อนอื่นเลยต้องขอคาระวะหลายๆ จอกให้ท่าน Won won ที่ได้แปลมาจนถึงภาพวาดที่ 15 นะขอรับ...เชิญ..หมดจอก เอิ้กกก ล่อต่อซะหลายจอก ฮี่ๆๆๆ
จริงๆ แล้วกระผมว่าภาพวาดที่15 นี้เป็นบทสรุปที่ช่วยคลายปมทั้งหมดที่อยู่ในใจของช่างแปล เจ้าบ้าน แลลูกบ้านทุกคนนะว่า ความรักอันบริสุทธิของคน 3 คน ใจ 3 ดวงนี้นั้นช่างยิ่งใหญ่แลสูงค่าปานใด ซึ่งท้ายที่สุดแล้ว....

จารวอน : ได้เผยความในใจของตน ได้รับรู้ความรู้สึกของยุนบกที่ตอบรับกลับเช่นเดียวกัน และยอมรับได้ว่าสุดท้ายแล้วยุนบกเลือกใคร ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม

จองฮยาง : ความรักที่มีต่อยุนบกนั้นจากวันที่ได้จุดประกายขึ้นมาแล้วนั้นมันไม่เคยที่จะลดน้อยถอยหายไปไหนเลย มันมีแต่เพิ่มขึ่นเป็นเท่าทวีคูณ ในวันนี้นางเข้าใจหมดความคลางแคลงใจในยุนบกแล้วทุกอย่าง แม้กระทั่งว่าความตายมายืนรออยู่เบื้องหน้า นางก็ตระเตียมทุกอย่างไว้พร้อมสรรพและพร้อมที่จะก้าวเดินเคียงข้างยุนบกจับมือกันไปด้วยในเมื่อเวลานั้นมาถึง.. และแล้วท้ายที่สุดในหวงสุดท้ายแห่งชีวิตที่เหลือนางก็ได้อยู่กับคนที่นางรักและคนที่รักนาง เลือกนางแล้วนี่ ... แล้วยังจะมีสุขใดที่น่ารื่นรมย์กว่านี้หรือไม่...ยุนบก รักแรก รักเดียว รักสุดท้าย ( ^-^...to be continue)

ยุนบก : ไม่ง่ายเลยในชีวิตของคน คนนึงที่จะมีใจรักและได้รับความรักอย่างลึกซึ้ง บริสุทธิ จากคน 2 คน ซึ่งแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง...
... อาจารย์ ...ชายคนเดียวที่ทุมเททุกสิ่งทุกอย่างให้ข้า ดูแลข้า ปกป้องข้า ละทิ้งทุกอย่างเพื่อข้า ความอบอุ่น ความหวังดี ความรักอันบริสุทธิที่มีให้ข้านั้น .. มีรึข้าจะไม่รู้สึกถึงและไม่สามารถจะปฏิเสธมันได้ ข้าเองก็รักท่านไม่ได้แตกต่างกันเลย แม้ว่าท่านและข้าต่างก็รู้ว่า ข้ามีคนอีกคนในดวงใจ... แต่ท้ายที่สุดไม่ว่าด้วยเหตุผลใดข้าก็ได้เลือกแล้วว่าใจข้าเลือกที่จะอยู่ที่ใด

... หญิงนางหนึ่งนั้นคือรักแรกในชีวิต นางเป็นผู้เดียวที่ปรารถนาถึงแต่เพียงผู้เดียวในหัวใจ อยากดูแลปกป้องเจ้า ตอบแทนหัวใจของเจ้า ลบล้างความผิดที่ข้านี้ทำให้เจ้าเสียน้ำตามานาน เจ้าได้เห็นหัวใจข้าทั้งหมดแล้ว ยังจะมีผู้ใดอีกที่จะรักข้าเข้าใจข้าได้เยี่ยงเจ้า นี่คือสิ่งที่ข้าจะตอบแทนเจ้าได้ เจ้าเป็นรักแรก แลรักสุดท้ายของข้าเช่นกัน จองฮยาง... ข้าเลือกเจ้า อยู่กับเจ้า ... ตัดใจละทิ้งเจ้าเพื่อให้เจ้ามีชีวิตอยู่ ... ( ^-^...to be continue)

เอ่อออ คุณยามควงกะ , คุณเต็มเต็ม ครับ ผมมม
Superman ติด fic ครับ ฮี่ๆๆๆ
เห็นมีพาดพิงชื่อในกระทู้ 15/1 อ่ะ... แซววว
***
สำหรับท่านที่สงสัยว่า บกทะลุประตูไปเจอจารวอนรึเปล่า ..ตอบฟันธงว่า "ไม่" นะขอร้าบบบบ

ต่อจากนี้จะเป็นเม้นท์ที่อยู่ในรูปอดีตมาก แต่ขอพื้นที่หน่อยค่ะอยากพูดจริงๆ..เพราะเพิ่งจะมีโอกาสได้ต่อเน็ตนี่เองค่ะ (หลังจากส่งส่วยน้ำแครอทแล้ว..ก็ไม่ได้เข้ามาเลย)
....
เข้ามาชมภาพวาดใหม่ด้วยใจเลื่อนลอย เพราะถูกฉีดยาชามาจากคอมเม้นท์ภาพวาดก่อนหน้านี้..ไม่อยากเห็นความไม่เข้าใจกันในบ้านหลังนี้เลยค่ะ..หนักแน่นเข้าไว้เราใจเดียวกันรักช่างเขียนรักแม่นาง บางคนรัก'จารย์ทันวอนด้วยไม่ว่ากัน รักกันๆ คุณwonwonจะชื่นใจกว่านี้ค่ะ..รักกันทำไง ก็ทำใจกว้างงงงๆไว้ค่ะ แล้วคุณจะเหมือนจองฮยาง(พยายามนึกให้เกี่ยวหน่อยเถอะค่ะ ^^) ...รู้สึกสะดุ้งเล็กน้อยหากจะพิมพ์อะไรมากๆ เพราะคำพูดที่ว่า "เบื่อพวกที่ชอบโชว์" ประโยคนี้น่ากลัวจริงๆ เพราะไม่รู้ว่าท่านจะมองว่าเราเป็นพวกชอบโชว์ได้เมื่อไร..ขอซื้อนะคะประโยคนี้..'โชว์'(ในความหมายประโยคนั้น) กับ 'เจตนาดี' ความหมายห่างไกลกันอยู่ เราต้องรู้สึกได้นะคะ..

คุณokkถามหา ขอบคุณค่ะ รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันที งั้นน้ำแครอทแก้วสุดท้าย(กำลังจะเข้าปากอยู่แล้ว) ยกให้ค่ะ

รู้สึกเหนื่อยๆขอกลับไปนั่งงมเอกสารที่คุณwonwonยกมาตั้งไว้ให้ หน้าห้องเฮียกะเจ๊ก่อนนะคะ ^^v

คุณหน.ยามสา เอาลิ้งค์น่าสนใจมาวางที่บ้านเยอะเลย ขอเซฟไว้ก่อนนะคะ ได้กลับไปใช้เน็ตเร็วเมื่อไรจะได้เชยชม ตอนนี้เน็ตมีความสามารถในการเปิดบล็อคคุณwonwonก็ดีใจจะแย่แล้ว X)

คุณ machu pichu ค่ะข้าน้อยทำได้เพียงส่งกำลังใจให้ท่าน กับนั่งเปิดดิกข้างๆค่ะ (ช่วยอะไรได้มั้ยเนี่ย) เพราะแค่อ่านให้เข้าใจเองยังยากเลยอ่ะ เฮ้อ..หากท่านแปลเมื่อไรจะขอเกาะเกี่ยวไว้แน่นเลยค่ะ ^_^

thank you มากๆๆๆๆๆค่ะ

คุณ kola ข้าน้อยชื่นใจจังเลย กับน้ำแครอทของท่าน
นึกว่าคืนนี้จะไม่มีใครมาแล้ว

เหงาจัง แถมยังหาผ้าห่มไม่เจอเลยเนี่ย
ไม่กล้าไปแย่งคืนจากเฮียกะเจ้เรา

อิอิ

แด่ ความเศร้าอันแสนจะอบอุ่น
ขอบคุณค่ะ

อ่านบทนี้แล้วก็รู้สึกว่ายิ่งนับถือหัวใจรักของจองฮยางอีกเท่าทบทวี

รักของนางถ้าจะเรียกว่ารักแล้วรักเลย...คงไม่ผิด

และก็ต้องขอบคุณคุณ Won won เหมือนเช่นเคย ^^

เมอรี่คริตสามัส..โอ๊ะโอ๊ะโอ๊ะ..ซาตานหย่อนถุงเท้าเน่า
ลงในถุงเท้าใหม่ข้างเตียง....5555

ต้องแปลงร่างกลับไปเป็นเตียงแล้ว..Bye

.......................................................................................................

เตียงที่ซานต้าหย่อนน่ะ หวังว่าคงไม่ใช่เตียงที่ให้เฮียกะเจ็นอนนะ
คุณ ppp
555+ อ่ะล้อเล่นนนนนน

งั้นเราขอเป็นฟูกที่เจ๊กะเฮียนอนแล้วกัน อิอิ

ขอบคุณคุณวอนวอนมากๆนะ

สนุกมากเลย ทั้งเศร้า เหงา ซึ้ง

เฮ้อ คนอย่างจองฮยางนี่สุดยอดของสุดยอดจริงๆน๊าา

รักจองฮยางจังน้อ

ลืมไป..ขอจ่ายค่าแปลก่อน
ขอบคุณท่าน won won มาก โอสถขนานนี้ของท่านเยี่ยมจิงๆ
แต่ท่านได้ทำให้ข้าเกิดปัญหาใหม่อีกแล้ว ไม่รุตาข้าเปนไร
มันร้อนผ่าวๆ ตั้งแต่อ่านประโยคนี้..และประโยคนี้จบ
“ แม้ว่าท่านจะมีใครอีกคนในหัวใจ ข้าก็ไม่รังเกียจ และไม่ใส่ใจ ข้ายังคงต้องการอยู่กับท่านไม่ว่าท่านจะเป็น หรือตาย
จองฮยางก็ถอดหมวกออกอย่างสิ้นเรี่ยวแรง ดับตะเกียง ล้มตัวลงนอนข้างยุนบกที่เป็นคนดึงผ้าห่มมาห่มคลุมร่วมกัน
ทั้งสองตกอยู่ในความเงียบ นางรวบนางเอาไว้ในอ้อมแขน
.................................................................................................
โอย..อิจฉาเฮียบก..อิจฉาผ้าห่ม..อิจฉาเตียง..อ้อ!..อิจฉาฝากั้นห้องของคุณสาวก 2มุนด้วยคร๊าบ 55555
คนงามของข้า..ช่างงามทั้งกายและใจจิงๆ

จ๊ะเอ๋ คุณเติมเต็ม
ขอบคุณมากที่ให้กำลังใจ...

...เอ่อ ถอดก่อนค่อยดับเทียนได้ปละ...
(คุณเติมเต็ม " ถอดรองเท้าป้อนปากเจ้าเงาะดิ "
@-____-"@)

-*-+ ล้อเล่นนา โปรดอย่าถือสา +-*-

นี่เพิ่งลองวาด Copy ภาพ คู่รักใต้แสงจันทร์ ...
โห คนแต่งเก่งนะ เอาภาพในประวัติศาสตร์มาร้อยเป็นเรื่องราว... ในภาพมี Symbolic ความเศร้าของคู่รัก ...คือ พระจันทร์ยิ้มคว่ำ...

ภาพบันทึกประวัติศาสตร์จริงๆ การแต่งตัว เสื้อผ้า... นี่ล่ะ คุณค่างานศิลป์

๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^____^@/'') { nite everybody}

ตอนนี้ทั้งผู้เขียนและผู้แปลทำได้สุดยอดมาก นับถือ นับถือ

คุณ รัก..2มุน..หมดใจ ขอถามหน่อยสิ

ประโยคที่ว่า

" แม้ว่าท่านจะมีใครอีกคนในหัวใจ ข้าก็ไม่รังเกียจ และไม่ใส่ใจ ข้ายังคงต้องการอยู่กับท่านไม่ว่าท่านจะเป็น หรือตาย"

คุณเอามาจากไหนหรอ

เราหาไม่เจอนะ
ทำไมเราอ่านข้ามตรงไหนไปหรือเนี่ย

ช่วยหน่อยสิ

Thanks...Merry Christmas & Best Wishes

หากผู้ใดยังอยู่

ลองฟังเพลงนี้ดู
//www.youtube.com/watch?v=ZDvxDgwlNKI&feature=related

เผื่อจะทำให้นึกถึงไรบ้าง

แล้วมาอยู่เปนยามบ้านนี้ด้วยกัน

จะอยู่เปนยามแทนการจ่ายค่าแปลให้ละกันนะ

มาจากท่อนนี้คร๊าบคุณ okk “ฮยาง เจ้า...” ยุนบกตกใจกับคำขอร้องของนาง คำพูดที่จองฮยางเคยพูดกับยุมบก หวนกลับมา บกน้อยเป็นห่วงอันเดียวของจองฮยาง ฮูหยินมิน ออกจากบ้านหลิวเขียวไปเกือบ 3 วันแล้วและยังไม่มีข่าวใด ๆ จากนาง ความหวังของพวกเขาจึงเหลืออยู่ริบหรี่ แม้ว่าทั้งสองจะพยายามหลีกเลี่ยงไม่พูดถึงเรื่องนี้ แต่ก็ได้เตรียมใจไว้แล้ว ถ้าฮูหยินมินไม่สามารถรักษายุนบกได้ ถ้าเป็นเช่นนั้น จองฮยางก็จะเตรียมทำสิ่งเลวร้ายกับตัวเอง และวางแผนสำหรับอนาคตบกน้อย ราวกับว่าจองฮยางกำลังบอกยุนบกแบบนี้ “ แม้ว่าท่านจะมีใครอีกคนในหัวใจ ข้าก็ไม่รังเกียจ และไม่ใส่ใจ ข้ายังคงต้องการอยู่กับท่านไม่ว่าท่านจะเป็น หรือตาย นางส่ายหัวอย่างร้อนรุ่ม ไม่ นางไม่สามารถปล่อยให้จองฮยางตามเขาไปจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต

ฉากห่มผ้าห่มผืนเดียวกันนี้...หวานมาก

จิ้นลุงผักไม่ออกเหมือนกันค่ะ ช่างแปล เข้าใจเลยอะว่ายากแค่ไหน
สู้ๆต่อไปท่านwonwon

ให้ใครเปนเศษให้ใครเปนส่วนดีล่ะคุณ okk
แต่ผลลัพธ์คง = 1
น่ารักเท่ากันทั้งคู่เรย..

ขอบคุณ รัก..2มุน..หมดใจ มากที่ช่วยให้ความกระจ่าง

พอดีอ่านของท่านมันต่อกับจองฮยางถอดหมวกแล้วนอน

จิตใจเลยไม่อยู่กะเนื้อกะตัว ตาพล่ามัวนึกไรไม่ออก

มัวแต่คิดถึงฉากใต้ผ้าห่มเกินไป

เลยมึนไปเลย

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

ฮ่าาาาาาา

เศษส่วน!

เข้าใจคิดนะคุณ รัก..2มุน..หมดใจ

คิดถึงแต่ฉากนั้นเหมือนกันเลย คุณokk คริๆ

ฮ่าาาาาาาาาา

มีคนคิดเหมือนเราด้วยอะ

คุณPost Modern Girl ยังไม่นอนหรอ

เดี๋ยวไปทำงานมิได้นะ

ส่วนข้าน้อยคืนนี้ยังอีกยาวไกล

งานไม่เสดอะ

ยอมรับว่านับถือ ยุนบก กับ ชองฮยาง ที่มีแต่ความรัก ความเข้าใจ ความห่วงใจ และความซื่อสัตย์ ที่มีให้ซึ่งกันและกันเสมอมา นับจากตั้งแต่วันแรกจนถึงวันสุดท้าย ที่ไม่มีอะไรสามารถจะมาเปลี่ยนแปลงความรู้สึกของคนทั้งสองได้ ... ขอขอบคุณ คุณ วอน วอน ที่กรุณาให้เราทุกคนได้อ่านความรักที่บริสุทธ์

ข้าก็นั่งทำงานอยู่เหมือนกับท่านแหละ เพียงแต่ฉากนั้นมารบกานข้านิดหน่อยเท่านั้นเอง อย่าหักโหมมากนะท่านokk

ฉากนั้นก้อรบกสรข้าน้อยเหมือนกัน
ทำให้งานไม่เดินไปพักใหญ่เลย

ตอนนี้พอทำต่อได้แระเพราะรู้ว่ามีคนเปนเหมือนเราเลย

คุณPost Modern Girl ทำงานเปนเพื่อนกันก่อนนะ
แต่ระวังสุขภาพด้วย ต้องเกบแรงไว้ให้ภาพที่16 ด้วย

กลับมาแว้ว.....ว

อืม วันนี้บ้านแน่นทีเดียว มีเตียง มีผ้าห่ม มีฝากั้นห้อง หลายอย่างนะเนี่ย

แล้วเราล่ะ จะเป็นไรดีน๊า.....

ปิ๊ง...ป่อง... คิดได้แล้ว อิอิ

ก็เป็นยามไง แต่ขอเป็นแบบกิตติมศักดิ์นะ เฝ้าด้านใน ไม่ให้ใครเข้ามา 555555 คิดได้ไงเนี่ย เก่งนะเรา

ขอบคุณทุกท่านที่ถามหานะขอรับ ข้าน้อยย่องออกไปซื้อข้าวของมาเพิ่ม เพื่อรองรับผู้คนที่จะเข้ามาวันนี้ ใครอยากได้อะไรมาแจ้งได้เลยขอรับกระผม

กิ๊ว.... อ่านแล้วจิ้นได้อีก (ว่าไปนู่น)

สอบจ้า สอบ เบื่อจิงๆสอบไม่เสดซะที

อ่านหนังสือไปก้อ คิดถึงหน้าเจ๊ กะ เฮีย

คิดถึงฉากใต้ผ้าห่ม แหะๆๆจิ้นซะเตลิดเปิดเปง


คุณ won won สู้ๆเพื่อตอนต่อไปเน้อ

แวะมาตามอ่านฟิคคุณ Wonwon ครั้งแรก
อานมาทั้งวันจนครบ ตามทันแล้วนะครับ 15 ตอน 555+

สนุกจริงๆครับ ผู้ชายยังจิ้นตามได้เลย คนเขียนเรื่องนี้สุดยอดครับ

เรื่องนี้มีกี่ตอนถึงจะจบหรอครับ วานผู้รู้ตอบทีนะครับ ผมเด็กใหม่ หุหุ

มาแย้วววววว คุณยามควงกะ

นึกว่าคืนนี้ข้าน้อยจะไม่เจอท่าน

ตอนนี้อยากได้พู่กัน มาช่วยระเรงงานข้าให้เสดหน่อยอะ

ขอท่านช่วยจัดให้ข้าน้อยด้วย

ขอจิ้นด้วยคน...เมื่อไหร่จะได้เมื่อไหร่จะโดน...(แต่คิดว่าคงไม่มีหรอก...เจตนารมณ์ของเรื่องนี้เค้าว่าให้ไปจิ้นกันเอาตามสะดวกนึก..)

ส่วนเราจิ้นฉากใต้ผ้าห่มไว้แบบนี้...

v
v
v

สองเราเคียงคู่เคล้า...............กกเกย...ก่ายกอด
สองร่างอิงแอบเชย.................แช่มช้า
เสียงเจ้าร่ำรำเพย.................ยวนยั่ว...เหลือที่
เสียงพร่ำบอกรักข้า...............พร่าซึ้งรัญจวน


^_____________^

มี 21 ตอน นะคุณ non

เก่งจังที่อ่านรวดเดียวเลย

ตอนนี้ก้อเปนสาวกเดียวกันแล้วสิ

อิอิ

คุณยามควงกะ ข้าขอเหมือนท่านokkชุดนึงนะท่าน T-T ปั่นๆ

โอ้ยยยยยยย

กลอนคุณชอง เฮฮี มาช่วยให้ข้าต้องหยุดคิดตามอีกแล้วสิเนี่ย

ช่างไพเราะชวนจินตนาการเสีย เหลือเกิน

ขอไปทำงานต่อก่อนดีก่า

ไม่งั้นตายยยแน่ คืนนี้

ข้าน้อยจัดไว้ให้ท่าน okk กับท่าน Post Modern Girl แล้วนะขอรับที่ห้องเขียนภาพ

ท่านสามารถใช้งานได้เลยนะขอรับ มีทั้งพู่กัน ที่ฝนหมึก น้ำสะอาด ผ้าเช็ดหมึก และกระดาษเลยนะขอรับ สามารถใช้งานได้เต็มที่ขอรับ

ข้อน้อยขอตัวไปจัดเตรียมงานอื่นๆ และเดินยามสักครู่นะขอรับ เดี๋ยวข้าน้อยจะต้องเข้าไปเฝ้าในห้องต่อ (อิอิ)

โอ้โห...คุณชอง เฮฮี แต่งโคลงสี่สุภาพได้เก่งมากเลยและที่สำคัญ
พาจิ้นได้อย่างไม่ต้องนอนแล้ว คืนนี้ หุหุ

ขอบคุณมากท่านยามควงกะ แต่ถ้าท่านจะหานางโลมเล่นคายากึมให้ข้าก็จะดีทีเดียว ^0^

เอ่อ... เอางั้นเลยเหรอท่าน Post Modern Girl

จะดีเหรอขอรับ ข้าน้อยเกรงว่ากว่าจะพานางมาหาท่าน ข้าจะอดใจไม่ได้น่ะขอรับ ทางที่ดี ท่านคงต้องไปพานางมาเองแล้วล่ะขอรับ ข้าไม่ค่อยไว้ใจตัวเองเสียด้วยสิ

อิอิ อย่าคิดมากนะท่าน ข้าน้อยคิดไปแล้ว....

ข้าขอน้อมรับพู่กันไปทำงานก่อน

ขอบคุณในความกรุณาของท่า ยามควงกะ

คุณPost Modern Girl อย่าลืมรับ อุปกรณ์ที่ท่าน ยามควงกะเตรียมไว้ให้ด้วยนะ

เดี๋ยวงานจะไม่เสด

เพราะเผลอไปกะฉากนั้นจนไม่เปนอันทำไรแล้วนะท่าน

อิอิ

รับทราบ น้อมรับเรียบร้อยแล้ว
ฮาท่านยามควงกะ....lol

แวะเข้ามาอีกรอบ เจอ
'เสียงพร่ำบอกรักข้า...............พร่าซึ้งรัญจวน'
โครงสี่ของท่าน ชอง เฮฮี พาเอาข้าน้อยอยากกลับไปก๊งเหล้ากะจานต่อ เฮียกะเจ๊อย่าทำให้ข้าอิจฉา(คอแทบไหม้)ได้มั้ย ฮ่าๆๆ ตอนนี้ขอย้ายวงก๊งมาอยู่ตรงหน้าเฮียกะเจ๊เลยแล้วกัน จะไดรู้ว่าซึ้งรัญจวนแค่ไหน (เมาแล้วเริ่มเพี้ยนนะนี่)

ท่าน ชอง เฮฮี แต่งชวนจิ้นมากมาย ฮ่าๆ สมใจจริงๆขอร้าบ
ด้วยฉากสุขที่มีเพียงน้อยนิด มีท่านมาต่อเติม วัน x'mas นี้ช่างมีความสุขจริงๆขอรับ Merry x'mas ทุกท่านขอรับ

ถึงคุณสาวก 2มุน ข้าน้อยแอบกลับไปดูภาพวาดของยุนบก ใน You're beautiful ใช่จริงๆแหะ
ท่านนี่ช่างสายตาดีเยี่ยงนักขอนับถือ

นึกว่าท่านไปหลบอยู่ใต้ผ้าห่มแล้วสะอีก

ถึงท่าน okk แหมก็ตอนนั้นมองอะไรก็เห็นเป็นเฮียกะเจ๊ไปหมดค่ะ ตาก้เลยไวต่อเรื่องพวกนี้ไปหน่อย ฮ่าๆ ขนาดถ่ายติดแวบๆเรายังจับได้ รู้เลยตอนนั้นว่าบ้าเฮียกะเจ๊เข้าเส้นเลือดจริงๆค่ะ และเรื่องYou're beautiful ก็สนุกนะคะ ฮาซึ้งดี แนะนำท่านอื่นๆไปดูค่ะ

และข้าไม่ได้หลับอยู่ใต้ผ้าห่มร่วมกับท่านอื่นหรอกค่าา แต่กลายร่างเป็นฝาห้องแทน แต่ยักไม่มีหลังใครมาพิงซักที (สงสัยกอดกันกลม ฮ่าๆ คิดไรเนี่ย) ก้เลยเปลี่ยนมานั่งก๊งเหล้าเฝ้าอยู่ข้างๆกะคุณยามควงกะแทนซะเลย

จุ๊.จุ๊.. ท่านสาวก 2มุนอย่าเอ็ดไปสิขอรับ เดี๋ยวเฮียกับเจ๊ก็ตื่นขึ้นมาหรอก

เรามานั่งก๊งกันเงียบๆดีกว่า (ข้างเตียงนะขอรับ)

สำหรับท่าน okk และท่าน Post Modern Girl ห้องเขียนภาพ อยู่ติดกับห้องนอนของเฮียกับเจ๊นะขอรับ หากต้องต้องการแอบดู (ส่องจากประตู) ข้าจะเจาะรูไว้ให้ท่านทั้ง 2 โดยเฉพาะ

OK ขอรับท่านยามควงกะ จาชนแก้วบาวๆ ท่าน okk และท่าน Post Modern Girl ต้องการซักแก้วมั้ยขอรับ ฮ่าๆ ฉลองกันหน่อย วันนี้วันดี ทั้ง x'mas ทั้งเฮียสมหวัง ทั้งต้องก๊งปลอบใจจาน หลายวงจริงๆเลือกนั่งได้ตามสาดวกนะขอรับ ส่วนข้าขอวงใน(ห้องนอน)นะขอรับ ขอร่วมสาแดงความยินดีกะเจ๊ เพราะตอนเย็นได้ปายก๊งปลอบจายจานแล่ว โอยมึน หลายจอกปายหน่อย

เช่นนั้นเห็นทีข้าจะไม่ได้เปนอันทำการทำงานนะซิ...แต่อย่าห่วงเลย ข้าจะดูอย่างเงียบๆละกัน ว่าแล้วก็เตรียมกระดาษเช็ดกำเดารอไว้เลย จิ้นนนนน

มาร่วมก๊งให้สายตาพร่า เพื่อเฮียกะเจ๊จาได้ไม่เขิน หารู้ไม่ว่าพวกเราก๊งกันน่ะมันน้ำหวาน ก๊งเติมหวานให้ตัวเองเพื่อให้สมดุลกับคู่เฮีย แต่คงต้องก๊งเพิ่มอีกหลายจอกกว่าจะได้หวานเท่า จิ้นเติมสุข สานุกสาหนาน ลั่นล้า(เมาน้ำหวานได้ที่แล้วจิงๆ)

ข้าเงียบพอรึยัง

กลัวว่าทั้งสองท่านจะตื่อนเอา

ตอนนี้ปวดตาจังเลย เพราะมัสมองลอดดูรูที่ประตู

ท่านช่วยหายาให้ช้าด้วยนะ

ส่วนเหล้าข้าขอผ่าน ดื่มแล้วอาจเอะอะอาละวาดได้

ท่านยามทั้งสองยังอยู่อีกนานใช่หรือไม่

ข้าน้อยจะได้มาแวะเยี่ยมหาเปนช่วงๆ

งั้นข้าก็จะแวะมาเป็นหลินฮุ่ยแล้วกัน

ยางอยู่ขอรับท่าน okk ค่ำคืนนี้ยังอีกยาวไกล
และนี่ก็หลอดยาไว้นอดขอรับ พร้อมยาขยายรูม่านตาจะได้เห็นด้านในได้ชัดๆขึ้น หรือจะให้ข้าแอบเปิดหน้าต่างให้ขอรับ ยิ่งมีลมหวานพัดเข้ามา เฮียกะเจ๊จะได้ยิ่ง...กรี๊ด!!!(แบบเก็บเสียง) จิ้นไปไกลแล้ว

ว่าแต่ท่านเลขาโค มาแล้วจากไป มาแล้วจากไป ว่าจะช่วนท่านก๊งด้วยกันซักหน่อย ไว้พรุ่งนี้ท่านกลับมาค่อยเล่าแล้วกันว่าพวกเราสอดส่องเห็นไรกันมั่ง ยังมีใครแอบซุ่มอยู่ตามรู ตามประตูหน้าต่างอีกมั้ยขอรับ แสดงตัวหน่อย จาได้รู้ว่ามีพยานเห้นเหตการณ์กันกี่คน จะได้เรียนท่านวอนวอนถูกและขอเบิกค่ายาทาตากุ้งยิงให้กี่คน ฮ่าๆ

วันนี้คึกคักแบบแปลกๆแฮะเรา เป็นไรไปน้อ หรือดีใจมากไป ฮ่าๆ (บ้าอีกแล้วหากแต่ก็พยายามหัวเราะให้เบาที่สุด)

ท่านokk เป็นช่วงช่วง ท่านPost Modern Girl เป็นหลินฮุ่ย งั้นข้าเป็นหลินปิงแล้วกัน(พรุ่งนี้คงได้เป็นจริง ถ้านอนดึกอยู่แบบนี้) ฮ่าๆ ช่วยโปรโมทบ้านเกิดให้ท่านเลขาโคซักหน่อย ท่านยามควงกะแอบหลับแล้วรึขอรับ ลืมตาหน่อยๆ ฉากสำคัญแล้ว

ฮ่าๆๆๆๆ เห็นด้วยกับท่านสาวก2มุน ใกล้ความจริงแล้ว
แพนด้าบ้าพลัง ตอน เฝ้ายามผ้าห่มผืนเดียว

ยะๆๆๆๆฮู้

ข้าน้อยเสดงานแล้วนะขอรับ

ท่านPost Modern Girl เสดยัง

แต่ตอนนี้ข้าปวดตามากเลย

ก้อท่านยามควงกะ ช่างเจาะประตูให้ข้าเล็กเสียเหลือเกิน

ข้าคงต้องไปพักเพื่อมาส่องดูเฮียกะเจ้เราในวันต่อไป
(เหมือนเปนถ่ำมองเลยอะ)

ท่านยามควงกะ ท่านสาวก 2 มุน และท่านPost Modern Girl
ช่วยทำหน้าที่ต่อด้วยนะขอรับ

ผ้าห่มอยู่ไหนเนี่ยๆๆๆๆขอไปอยู่ใต้เจ้าหน่อย

แพนด้าบ้าพลัง ตอน เฝ้ายามผ้าห่มผืนเดียว ฮาได้อีกนะขอรับท่านPost Modern Girl ทั้งๆที่เราใกล้จะกลายร่างอยู่แล้ว เอวันนี้พระจันทร์เต็มดวงรึป่าวนะ แหงนมองท้องฟ้า เฮ้อ! ค่อยยังชั่ว ยังไม่กลายร่าง(ผิดเรื่องแล้วเจ๊)

อ้าว!!! ท่าน ท่านokk (โอยแสบแก้วหู ใครแซวเนี่ย ชักระแวง มองซ้ายที ขวาที) ชิงหนีไปแอบดูต่อคนเดียวซะแล่ว ถ้าท่านพลาดฉากสำคัญไม่รู้ด้วยนา ฮ่าๆ ฝันดีนะขอร้าบ

ปล. สงสัยคุณยามควงกะหลับเพลินแน่ๆเลย เงียบเชียว

เฮ้อ!!! โหลดหนังเสร็จซักที ไปนอนก่อนนะคะ ง่วงแล้ว ฝันดีค่ะทุกคน
(คนอื่นเค้าทำงานกัน เรากลับนั่งโหลดหนัง ช่างมีสาระจิงๆ)
เจอกันตอนบ่ายๆพรุ่งนี้นะคะ(ยังมีนัดแนะอีก ไปนอนได้แล้ว)

อ่า.... โดนจับได้ซะละ ว้า..

อุตส่าห์ปิดปากด้วยการเจาะรูไว้ให้แล้วเชียว ทำไงดีนะ....

ท่าจะไม่ได้การ งั้นข้าคงต้องปล่อยยานอนหลับใส่พวกท่านเสียแล้ว

ไม่ต้องแปลกใจหรอกนะขอรับที่จู่ๆ แต่ละท่านค่อยๆง่วงและหายไปนอนทีละคน เป็นข้าน้อยเองที่เห็นว่าท่านเริ่มส่งเสียงดังรบกวนเฮียกับเจ๊ซึ่งกำลังมีความสุขกันอยู่ในผ้าห่ม ข้าก็เลยต้องทำเยี่ยงนี้.....

ข้าต้องขออภัยพวกท่านด้วยนะขอรับที่ปล่อยให้ท่านเห็นฉากสำคัญนี้มิได้

ท่านต้องจิ้นเอานะขอรับ แม้แต่ข้าน้อยเองก็ยังไม่ได้เห็นเช่นกันขอรับ ต้องจิ้นเองเหมือนกัน....

งั้นข้าขอตัวไปหลับยามก่อนนะขอรับ ....ฟี้ .....ฟี้

หลับฝันดีทุกท่านนะขอรับ

คืนนี้ข้าน้อยขอตัวเช่นกันขอรับ จะหนีไปจิ้นบ้าง...

ฟิ้วววว...ว

ท่าน wonwon ข้าน้อยคงทำหน้าที่ยามได้เพียงเท่านี้

ตอนนี้ข้าน้อยปวดตามากเนื่องจาก ยามควงกะ ของท่าน

ช่างเจาะประตูให้ข้าเล็กเสียเหลือเกิน

ทำให้ข้าไม่สามารถต้านทานเอาไว้ได้

ไม่งั้นพรุ่งนี้ถ้าท่าน wonwon ส่งอันใหม่มา

ข้าจะได้มีแรงอ่านต่อ

ตอนนี้คงต้องรีบไปรักษาตัวก่อน

ผ้าห่มของข้ารอข้าอยู่แล้ว

ข้าไปละ อิอิ

555 เฮียกะเจ๊ตื่นมาคงตกใจหน้าดู ลูกบ้านท่าน wow won เข้าไปนั่งตั้งวงก๊งเหล้าอยู่ในห้อง แถมยังมีผ้าห่มโผล่มาจากไหนไม่รุ อีก เพียบบบบบบบบบบบบ
555 ขอเข้าไปนั่งสังเกตุการณ์ด้วยคนจิ

อรุณสวัสดิ์ครับทุกท่าน..... ^_^

อรุณสวัสดิ์ทุกคน เฮียกับเจ๊ยังไม่ตื่น จุ๊ๆๆ ฝันหวานกันหมดเลย ข้างๆห้องที่เมาหลับกับห้องที่เจาะรูแอบดู 555

จ่าวอานนะคร๊าบ ทุกๆท่าน
มะคืนคงนอนหลับฝันดีกันถ้วนหน้า
ดีใจกะเฮียและเจ๊จิงๆ ได้สมหวังกันล่ะ

ชอบกลอนของท่าน ชอง เฮฮี มากเลย
เพราะจับจิตจับใจข้าจิงๆ
อ่านแล้วพาความคิดข้าเตลิดไปไกล
ขอบคุณจิงๆ ทั้งท่านช่างแปล wow won
และช่างกลอน ท่านชอง เฮฮี
ที่ทำให้พวกเราในห้องนี้มีความสุข
ขอให้ทุกๆท่าน มีความสุขมากมาย
ในวัน X'mas นี้

ฮา..ข้าน้อยมาเก็บขวดเหล้า ที่ท่านยามทั้งหลายแอบกระดก
กันตั้งแต่เมื่อคืน....เอ้อคนเราเนอะดื่มแล้วไม่เก็บ..แม่บ้าน
อย่างข้าต้องมาเก็บกวาด ..เอ๊ะนั่นแก้วเหล้าท่านสาวก 2มุน
ยุงไข่ไว้เต็มเลย..อีกแก้วอ้อของท่านยามควง ดื่มเพียวเลยหรือนี่ ...อีกแก้วของท่านokk ทำไมแก้วท่านผสมโค๊กหรือนี่
อ่อนมากขอบอก...Post Modern Girl ท่านไม่มีแก้วโอ๊วท่านแอบดื่มนม มาอยู่วงเหล้าได้อย่างไรกัน....WoN NoN KuK ท่านมาดีดพิณสร้างงบรรยากาศให้นักดื่มด้วย...
ท่านชอง เฮฮี ท่านสุดยอดมาก มาทำให้นักดื่มทุกท่านใจหวั่นไหว กับบทกลอนที่แสนว๊านหวานเหลือเกิด....นักดื่มทั้งหลายนั่งฟังท่านอ่านบทกลอน....จนเผลอหลับไป.......
และสุดท้ายข้าน้อยต้องตามมาเก็บ(ตามมาอ่าน)

ท่านยาม ทั้งหลาย รับกาแฟค่ะ วันนี้มีปาท่องโก๋ที่กรอบหอมอร่อยมาเป็นกับแกล้ม....อีกจานเป็นข้าวเหนียวหมูปิ้ง.....ฮายังค่ะยังไม่หมด แม่บ้านอย่างข้าจัดให้เท่านี้ไม่พอ...ขอทำหน้าที่แม่บ้านยามเช้าซักนี๊ดดด....ข้าวต้มค่ะข้ามต้มกุ้ง
กุ้งตัวใย๊ใหญ่..กลิ่นหอมติจมูกด้วยด้วยกลิ่นใบผักชี..ต้นหอม..และตามมาด้วยคึ่นช่าย...ที่ข้าน้อยใส่ลงไปเมื่อกี้..เดี๋ยวรอซักครู่ค่ะ ข้าจะตักบริการพวกท่านเอง..ก็พวกท่านเหนื่อยมาทั้งคืนแล้วนี่คะ...ให้เป็นหน้าที่ของข้าเถอะนะ..

ท่านวอนวอนคะ ...ข้าวต้มกุ้งสำหรับท่านค่ะ...ทานเยอะๆนะคะ ท่านเป็นคนสำคัญสำหรับพวกเราค่ะ...มีคนแต่ง..มีคนเขียน..แต่หากไม่มีคนแปลอย่างท่าน แล้วพวกเราจะหาความเช่นนี้ได้จากที่ไหนอีก...

อ๊ะ... กะว่าจะมาเก็บกวาดซะหน่อย ท่านเติมเต็มเข้ามาดูแลให้เรียบร้อยแล้ว ขอบคุณท่านมากขอรับ

สำหรับท่านที่โดนยานอนหลับของข้าน้อยไป ประมาณเที่ยงวันก็จะหายดีนะขอรับ ไม่ต้องเป็นกังวลใดๆ อิอิ

วันนี้ข้าน้อยต้องขอตัวไปจัดหา จัดเตรียมบ้านเพื่อต้อนรับการมาเยือนของบรรดาแขกเหรื่อของท่าน wonwon นะขอรับ กว่าจะกลับเข้ามาก็คงเป็นเย็นๆนะขอรับ

ข้าน้อยขอตัวก่อน

อรุณเบิกฟ้า นกกาโบยบิน..
Merry x'mas ค่ะสมาชิกบ้านหลังใหญ่
เปิดบล็อกเข้ามาเห็นครอบครัวแพนด้า(คุณokk คุณPost Modern Girl และคุณหน.ยาม) นั่งหลับคาแก้วตาเป็นวง(แก้วนมทั้งนั้นใช่มั้ยคะ)..มีคุณหน.ยามที่หลับกอดขวดเหล้าขาวคนเดียว 55 งั้นให้นอนต่ออีกหน่อยแล้วกัน ^^ (พูดไปโดยไม่รู้ว่าโดนยานอนหลับของคุณยามควงกะเข้าไป)

แล้วก็เห็นกลอนใต้ผ้าห่มคุณชอง กรี๊ดดด 'สองเราเคียงคู่เคล้า...............กกเกย...ก่ายกอด' ประโยคนี้ทำจิ้นซะเกือบติดเรทเลยเรา และต่อๆมาก็ยิ่งเคลิ้ม สองร่างอิงแอบเชย..เสียงเจ้า..ยั่วยวน...กรี๊ดๆๆ ดีนะที่จบด้วย 'เสียงพร่ำบอกรักข้า...............พร่าซึ้งรัญจวน' มาฉุดรั้งไม่งั้นต้องเตลิดเปิดเปิงไปกว่านี้แน่ แฮะๆ

สุดท้าย พรื้ดดดดด พรื้ดดดดด เสียงดึงเทปใสมาปิดรูต่างๆรอบห้องเฮียกะเจ๊ งึมงัมๆ อย่าให้จับได้นะว่าใครแอบดูแล้วไม่มาบอกเรา..
แปะเสร็จแล้วก็มาซู้ดดดกาแฟของคุณเติมเต็ม อ่าาา กลมกล่อมจังเลย สวัสดียามเช้าค่ะ ทำงานสดชื่นทั้งวันนะคะ

อืมมม........ยังเนอะ ยังไม่มีใครตื่นเลยจริงๆๆๆ


ถ้าเป็นเช่นนี้ ใครจะเฝ้าบ้าน ท่านยามสา..ท่านยามควง..
ท่านยามOT...ท่านเลขาโค...ท่านเจ้าเงาะ...ท่านppp
ท่านokk..... ทานยายชา(หายไปเลย สงสัยไปเลี้ยงฉลองกับผลงาน เป็นนักกฎหมายมือใหม่)
เมื่อเป็นเช่น ข้าน้อยขออาสาเป็น ยามจำเป็น ในยามเช้าก่อนละกัน...ด้วยใจ...จากใจ..ยามจำเป็น

มาคาบปาท่องโก๋แล้วยืนข้างๆเป็นเพื่อนคุณเติมเต็ม(กลัวว่าจะไม่เห็นว่ามาแล้ว แถมตะกี้ก็ยังกินไม่อิ่มเลย) เร่เข้ามา เร่เข้ามา กาแฟหอมๆ ปาท่องโก๋กรุบกรอบของเจ้าเติมเต็ม อิ่มๆจ้า

ท่านเลขาโค ข้าน้อยทราบแล้ว...รับทราบเจ้าค่ะ

ท่านเลขาโค 2 มุน จะรู้มั๊ย ว่ามีโรงพยาบาลบ.....
ที่เมืองไทย ชอบพวกนางมั๊กมาก...2 นางจะมาเมืองหลวงของเราบ้างมั๊ย อยากรู้ค่ะ

นั่นสิคะคุณเติมเต็ม อยากให้รู้เหมือนกันค่ะ นี่ก็หวังว่ามุนแชวอนจะประทับใจประเทศไทยแล้วกลับมาอีกครั้ง หากมาก็อยากให้ชวนมุนกึนยองมาด้วยยิ่งยอดเยี่ยมไปเลยค่ะ คาดว่าหากถึงวันนั้นเมื่อไรสนามบินคงจะแตกด้วยสาวกทั้งหลายบุก ^-^

อรุณสวัสดิ์ สาวกทุกท่าน

ท่าน machu pichu ท่านจะยกโทษให้ข้าได้ไหมถ้าข้าจะบอก

ท่านว่าความสามารถด้านภาษา Eng นั้นข้ามีอยู่เพียงน้อย

นิด แค่พออ่านให้เข้าใจมิสามารถแปลออกมาได้อย่างสวย

สดงดงามอย่างเช่น ท่าน won won ที่ข้านับถือได้

และข้าน้อยก็ขอขอบคุณท่าน ที่มีน้ำใจเชิญข้าเข้าไปเยี่ยม

เยือนห้องของท่าน ^_^

"การที่ได้รับรู้ว่ายังมีใครอีกมากมาย

ที่มีใจตรงกัน ก็รู้สึกเป็นสุขใจแล้ว"

วันนี้จะมีตอนต่อไปไหมนะ

ภาคกลางวันไม่เหมือนตอนกลางคืนเลยค่ะ ความครึกคลื้นไม่มี...เนื่องจากยังไม่ตื่นกันเลย...เหงาเหมือนกันค่ะ..ใครที่ตื่นนอนแล้วลุกขึ้นมาทักทายกันบ้างนะจ๊ะ...ยามจำเป็นภาคกลางวันเฉามาก....

คุณเจ้าเงาะไปแอบวาดรูปที่ไหนคะ...คุณเลขาโคเข้ามาแว๊ปเดียวท่านก็หายไป.....ข้ากลัวขโมยขึ้นบ้าน

คุณ เติมเต็ม ข้าน้อยมาแล้วนะ
แต่มาได้เพียงทักท่านเท่านั้น เนื่องจากต้องไปรักษาตัวจากอาการที่ท่านยามควงกะทิ้งไว้ให้ อิอิ

แต่ภาคค่ำข้าน้อยจะมาแน่นอน

ขอบคุณท่านที่ช่วยเก็บแก้วให้ข้า ที่ข้าต้องผสมโค้กเพราะกว่า
ข้าอาจจะเอะอะอาละวาดได้ เลยกินได้เพียงเท่านี้
อิอิ
ไปละท่านเติมเต็ม

ว้าา

อยากอ่านๆ

คิดถึง เจ๊ + เฮีย

มาตอกบัตรค่า

จ๊ากกก ผนังบ้านทาสีใหม่ เดินเข้ามาตอนแรก นึกว่าหลงซะอีก..ดีเหมือนกันค่ะ ได้เปลี่ยนบรรยากาศ ^____^ อุ้มกำลังใจมาให้คุณwonwonเต็ม2กระบุง!

มีความสุขในวันคริสมาสต์ครับทุกคนครับคุณwonwonยอดเยี่ยมเช่นเคย มาส่งกำลังให้ครับ ท่านกวีผู้เก่งกาจข้าขอบังอาจฝากกลอนชมท่านหน่อยนะครับ
ใจพะวงลุ่มหลงตัวอักษร
อีกบทกลอนน่าคิดพิศมัย
แสนสุขสมรื่นรมย์ในฤทัย
สุดอาลัยยามจรจากแสนอาดรู

สวัสดีค่ะ มาแว๊บ ๆ รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อค่ะ

สมาชิกบ้านหลังนี้เก่งๆกันทั้งนั้นเลยนะคะ
แต่งกลอนชัดซะใจกระเจิงไปไหนๆแล้ว
แล้วจะคอยบทต่อไปนะคะ

มาตามอ่านต่ออยู่นะครับ คุณ Wonwon

เมื่อคืนเผลออ่านรวดเดียวไปซะหมด วันนี้เลยไม่มีอะไรทำ 555

ชักติดคู่ 2มุน ซะแล้วซิ ตอนแรกชอบแค่เฮียบก หุหุ

สุดยอดเลยจ้า..........ยังไงตอนต่อไปก็ต่อเลยนะ.......ติดใจแล้วซิ......

มาตอกบัตรแล้วค่าาา ยังทันรับกาแฟของท่านเติมเต็มรึป่าวค่ะ เมื่อคืนข้าโดนยานอนหลับของท่านยายควงกะหนักไปหน่อย และขอบคุณท่านที่ช่วยเก็บกวาดให้ด้วยนะขอรับ
ท่านเลขาโคข้าไม่ได้กอดขวดเหล้าขาวนะขอรับ ข้ากอดสาโทต่างหาก(หนักกว่าอีก) ฮ่าๆ ขอบคุณท่านมากที่ช่วยแปะรูที่ยามควงเจาะไว้(โยนความผิดให้ดื้อ) วันนี้ก็เริ่มจะคึกคักแล้วจิ
ว่าแต่ยามควงไม่น่าวางยากันเลย อุตส่าห์ถ่างตามาทั้งคืน สุดท้ายก็พลาดอีกจนได้ เฮ้อ!!!

อยากให้ทำเป็นซีรี่ภาคต่อเนอะผู้กินกับใจร้ายแต่ก็ขอขอบคุณมากๆที่คุณwonwon ทำให้มีความสุขกับที่ได้อ่านภาคเขียน

เข้ามาตอกบัตรต่อคิวรับยาถอนพิษคับ
มะไหร่ท่าน won won จะมาน๊อ

แอบฮู้งานมาหน้าจอ
คุณ won won ไปไหนน๊าไม่เห็นเลยวันนี้
วันนี้จะได้รับยาถอนพิษรึป่าว
อาการเสพติดฟิคก็ไม่บรรเทาสักทีคุณ won won มาช่วยที
สมองไม่แล่นเลย มือไม้งี้สั่นไปหมด ต้องการฟิคด่วน

เย้ เย้ เย้ นึกว่าอวสาน ซะแล้ว
ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าอวสานหรอกค่ะ แต่
"ไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าตัวเองจะแปลจบ" แล้วยังบอกอีกว่า
"แล้วก็จะเปิดห้องวิเคราะห์ทางวิชาการอีกห้องค่ะ " นึกว่าจบแล้วหาอะไรให้ผู้เสพ เสพกันต่อ
โอ้ว นี่จบแล้วหรอเนี๊ยะ นอนไม่หลับเลย (ที่บ้านไม่ได้ต่อเน็ต)
จบจริงหรอ จะจบอย่างนี้จริงหรอ ให้จินตนาการเองว่า 2 นางสิ้นชีวิตหรอ ฮือๆๆๆ

ลืมขอบคุณไปเลย ขอบคุณมากค่ะ สบายใจละ

ไม่ได้เข้ามาอ่านซะหลายวัน
อ่านรวดทีเดียว 2 ตอนเลย
อิ่มอก อิ่มใจจริง ๆ ครับ
ขอบคุณ คุณ WON WON มากครับ ^^

ตะกี้แวบไปบ้านMCW ที่บ้านไร่
เพิ่งรุ้ว่า MCW เพิ่งมาไทยเมื่อปีที่แล้ว อดเจอเลยๆ

//forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=21911&st=420

เครดิตคุณ 내문뽕구

ท่าน Won Won ท่านช่างแปล ท่านหายไปไหนแว้ว ข้าน้อยคิดถึงท่านเหลือเกิน อาการโดนพิษ ของข้าน้อยมันกำเริบหนักแว้ว โปรดช่วยข้าน้อยด้วยท่าน ผอ.

เงียบเชียว
ทุกท่านออกไปตามหาท่านวอนวอน กันหมดแล้วรึ งั้นข้าเฝ้าบ้านให้เอง เอาใจช่วยให้ทุกท่านตามท่านวอนวอนกลับเข้าบ้านได้เร็วๆนะขอร้าบ

เอ..ท่าน won won ไปไหนเนี่ย
รึท่านจะแอบขี่ม้าเร็วไปตามฮูหยินมิน
ไม่ได้การล่ะ..ต้องรีบควบม้าสีหมอก
ไปช่วยคุ้มกันท่าน won won
จะได้อ่าน fic ไวไว..

หวัดดีค่ะ ทุกคน

แหะแหะ ไม่มีงานส่งค่ะ วันจันทร์วันอังคารเลยนะคะ คืนนี้เฝ้ายามกันต่อไปนะคะ ฮาดี

พิสูจน์อักษรเดี๋ยวค่อยมาแก้ตามนั้นค่ะ ว่าไงว่าตามกัน ไม่เชื่อเฮวอนนี่แล้วจะเชื่อใคร

คุณเติมเต็ม ขอบคุณนะคะข้าวต้มกุ้งเลยไม่ได้กินเลย เสียดายท่าทางน่ากิน

วันจันทร์วันอังคาร...โอววววพระเจ้า

ขอยาบำบัดอาการลงแดง

จันทร์อังคารเลยรึ....เห็นทีงานนี้ ได้ลงแดงกันไปตามๆกันอย่างแน่นอน....ก๊งเหล้ากันทุกวันแน่ๆเลย...หุหุ
ว่าแต่เมื่อคืนบ้านสกปรกมากเลยใช่ไม๊ ท่านwonwon ถึงกับทาสีบ้านใหม่เลย T-T ไอเราก็เมาแต่ส่องไอ้ฝาบ้านที่ท่านยามควงกะเจาะไว้ให้ ไม่ทันได้เก็บกวาด ขอบคุณคุณแม่บ้าน(จำเป็น)เติมเต็มด้วย 555 ที่ตื่นแต่เช้ามาเก็บกวาดให้้

ปล.คุณwonwonแอบไปฉลองคริสต์มาสใช่ไม๊ค่ะ ยังไงก็merry x'mas นะค่ะ นานแค่ไหนก็จะรอ อิอิ

งั้น จันทร์-อังคาร แปลถึง ตอน 20 เลยเนาะ

อิอิ

งั้นจะขอเฝ้ายามกับส่งกำลังใจให้ทุกวันไปค่ะ ขะมักเขม้นๆ... ^^

โอ้ รอไปค่ะ

วันจันทร์

5555

เหรอคะท่านวอนวอน วันจันทร์หรือวันอังคารเหรอคะ....
แล้วข้าจะทำอย่างไรกับท่านดี...จากนี้นี้ไป 3 วันข้าจะทำ อย่างไรกับท่านดีคะ...
ทุกวันนี้ข้ามาเฝ้ารอ...ไม่มีท่านมาข้าก็เฝ้ารอ...ต่อไป

ขอบคุณมากขอรับ คุณ วอน วอน

คุณwonwonบอกว่าวันจันทร์กับอังคารเหรอครับ(แอบดีใจเพราะยังไม่อยากให้จบนะ) ที่สำคัญจะติดตั้งอินเตอร์เน็ตแบบว่าจะได้เข้ามาอ่านทุกชั่วโมงรักที่นี้จังเลยเหมือนอยู่ในโลกที่มีแต่คำแปลที่แสนงดงามกับบทกลอนอันไพเราะที่สำคัญได้ความรู้ใหม่ด้วย รู้สึกเหมือนเห็นความรู้สึกน้อยใจของคุณwonwonผ่านคำบางคำอย่าได้น้อยใจไปเลยครับเพราะถ้าไม่มีคุณคนที่อ่อนภาษาจะไม่ได้ชื่นชมบทละครที่แสนงดงามนี้เพราะผู้เขียนเขียนบทได้ดีแต่ขาดผู้แปลที่ดีและสียสละแล้วผลงานของเขาคงจะเงียบเหงานะอยากอ่านบทแปลของคุณwonwonไม่ใช่แต่เรื่องนี้เท่านั้นเพราะเป็นคนที่ไม่ชอบอินเตอร์เน็ตเพราะเคยมีความคิดในด้านลบแต่การที่ได้เข้ามาที่นี้ทำในความคิดเปลี่ยนไปจากคนที่หลีกเลี่ยงการใช้อินเตอร์เน็ตแต่ตอนนี้ต้องเข้าร้านอินเตอร์เน็ตทุกวันเพระไม่อยากพลาดงานของคุณ(มีแต่คอมแต่ไม่ยอมต่อเน็ตตอนนี้เลยกำลังติดต่อขอตั้งอยู่ครับ)ไม่รู้จะให้กำลังแบบไหนดีคงต้องบอกว่าสู้ต่ออย่าท้อแท้เพราะคำแปลของคุณมีคนรออยู่อย่างตั้งใจอย่างน้อยนัทเป็นหนึ่งคนล่ะ

ใจร้ายคนใจร้าย wonwonทำอย่างนี้มีสิทธืขาดใจตายได้นะ แล้วเราจะอยู่โดยปราศจาก won won เฮีย เจ๊ ได้อย่างไร ยาพิษ ขอยาพิษกินหน่อยจ้า ทนไม่ได้แล้ว

สายลมเอยพัดพาความสุข
ปัดเป่าทุกข์ให้เธอด้วยหนา
สายลมเอยบอกเธอด้วยว่า
ทุกเวลานาทีมีแต่ความห่วงใย

โอ้...ม่าย วันจันทร์เชียวรึท่านวอนวอน ข้าน้อยควรทำอย่างไรดี เหล้า เหล้า อยู่หนาย ฮ่าๆๆ รอได้เสมอค่ะ Merry x'mas นะคะท่านวอนวอน
งั้นระหว่างรอท่านวอนวอน ก็อ่านกลอนของท่านแพนดาจาก Blike ชะโลมใจไปก่อนแล้วกันนะคะ ช่วยได้เยอะทีเดียว ฮ่าๆ ท่านแพนดาบอกว่าแต่งสด แต่งสดแล้วได้ขนาดนี้ข้าน้อยขอคาระวะหนึ่งจอก(เหล้าติดมือเสมอ อิอิ)
ขอบคุณอีกครั้งขอร้าบ

ฉากในตำนานที่ทุกคนรอคอย 5 เนียง
ปรารถนา อยากยิน เสียงพิณฑ์เจ้า
จึงโปรดเฝ้า รอคอย ถวิลหา
เสียงดนตรี ที่นางฟ้า บันดาลมา
เเม้นตัวข้า มีติดตัว อยู่ห้าเนียง
-----------------------------------------
ข้ายื่นให่ ด้วยฤทัย ที่ปกปักษ์
ถึงเเม้เจ้า มิอยากรับ รึยินเสียง
เเต่ขอโปรด ฟังข้านั้น ลั่นสำเนียง
ขออย่าเลี่ยง เลี้ยวย่างไป มิหันมา
-----------------------------------------
ข้าเอื้อมมือ ไขว่ขว้า หาอากาศ
สัมผัสธาตุ กรน้องเนื้อ นวลสงวน
โปรดยกโทษ ที่ทำตน มิสำรวม
ธาราท่วม น้ำเนตร เอ่อนัยย์ตา
-----------------------------------------
เช้าวันรุ่ง มือข้างนี้ จำถูกตัด
ขอเจ้าโปรด อย่าปัด คำข้าขอ
ปรารถนา อยากฟังเสียง ที่เฝ้ารอ
น้ำตาคลอ ขอใจเจ้า กรุณา
-----------------------------------------
เเม้นว่าเจ้า เวทนา เเลสงสาร
คำพิพากท์ ษาของศาล ชีวิตข้า
เเลรู้สึก ยินดี ที่ข้ามา
ปรารถนา เสียงมีค่า ดั่งฤทัย
-----------------------------------------

ไม่ได้ไปไหนเลย X'mas เซงเลย

เห้ออ

แวะมาหา เจ๊+เฮีย

ท่านสาวก Won won & 2moons เพคะ

ความรู้สึกหนักอกหนักใจของท่านช่างเหมือนกับของข้าเสียนี่กระไร ข้าเจ้าก็ไม่เคยแปลนิยายมาก่อน แถมแปลนิยายโบราณ โอ๊ยยยย ไม่อยากจะคิดจริงๆ T_T

ตอนนี้ในใจข้าเหมือนมีหินหนักๆหน่วงๆอยู่เหมือนกัน

แต่เนื่องจากท่าน wonwon เสียพละกำลังไปเยอะมากในการแปลที่ผ่านมา 15บท ข้าเลยเห็นใจท่าน wonwon มากๆ

ตอนนี้ข้าก็ยังกลัวๆว่าหากข้าช่วยแปลเรื่องใหม่บางตอนแล้ว มันจะต้องใช้เวลากี่สัปดาห์กว่าจะจบ เอิ๊กๆ

ยังไง ท่านลองอ่านดูก่อนก็ได้ แล้วลองแปลประโยคสองประโยคก็ได้เผื่อท่านอาจจะพบความสามารถที่แฝงอยู่ในตัวท่านแบบไม่เคยรู้มาก่อน ^O^

ปล. หากไม่ไหวจริงๆ ก็ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ เพราะข้าก็ไม่รู้ตัวข้าเองจะไปรอดไหม ตอนนี้ยังไม่กล้าเิริ่มแปลเลย ขอทำใจก่อน 555555555555

วันจันทร์-อังคาร เชียวหรอค่ะ พอถึงวันนั้นอาจต้องมานับศพหลายรายเลยนะเนี่ย ลงแดงจัด อิอิ

วงเหล้าอยู่หนาย...อยู่หนายก๊ะวงเหล้า...ท่านยามๆทั้งหลาย วันนี้เจอกันที่หนายดี...พรุ่งนี้วันหยุดจะหาก๊วนค่ะ
ไม่เป็นแล้วล่ะ แม่บ้านที่ต้องเก็บกวาดบ้าน..เป็นยาสามาญประจำบ้าน...อยากกินเหล้าเคล้าน้ำตา...จะหยุดต่อเมื่อท่านวอนวอนจะกลับมา...เอ๊ายกแก้ว

อ๊ากกกก ช่วยด้วย ส่งรถพยาบาลมาด่วน
มีคนกำลังลงแดง .....................

วงอยู่ตรงนี่ค่ะ มาๆ คุณเติมเต็ม..แล้วนี่คุณเติมเต็มมาร่วมวงซะเอง แล้วพรุ่งนี้เช้าใครจะลุกมาเก็บกวาดเล่านี่ XD

ชอบที่ท่านหน.ยามสาหยิบกลอนเพราะๆมาฝากค่ะ ทำให้ใจชื่นและสุขขึ้นได้ในทันที ขอบคุณนะคะ ขอเลี้ยงขอบคุณท่านด้วยสาโทชั้นดี(ถูกใจใช่มั้ยท่าน) เอ้า ครบขาหรือยัง(เฮ้ย!กำลังจะทำอะไรกัน) อะแฮ่ม หมายถึงมาครบทุกคนหรือยัง..จะได้ร่วมชมภาพวาดคลุกเคล้าเสียงจักจั่นด้วยกัน(จักจั่น..ต๊าย บ้านนอกมาก)

ปล.คุณแพนดาที่แต่งกลอน ฝากท่านหน.ยามชวนมาอยู่บ้านด้วยสิคะ แล้วฝากชื่นชมด้วยค่ะ

ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆของทุกๆคน
อ่านแล้วนึกถึงแ่ละตอนในละครเลย

ท่านเลขาโค... ข้าน้อยเติมเต็ม ฝากดูแลท่านท่านยามๆๆๆๆๆๆๆทั้งหลายด้วย...ถึงแม้ข้าน้อยจะเมาหลับไปก่อนแต่...ข้าน้อยก็มิอาจละทิ้งหน้าเป็นแม่บ้านเก็บกวาด...ตามที่ตั้งใจไว้ได้...ตอนนี้หัวใจของข้าน้อยอ่อนแอเหลือเกินขอหลบไปพักใจก่อน...พรุ่งนี้ข้าน้อยจะมาทำหน้าที่..หายาถอนพิษเหล้าให้ท่านยามๆๆๆๆๆ...พร้อมอาหารเช้าเหมือนเดิม...ข้าสัญญา

ขอบคุณบทกลอน ที่ท่านยามสา หามาให้อ่านก่อนนอน ขอบคุณไปถึงหลินปิงอุ๊ยม่ายช่ายท่านแพนด้าที่บรรจงแต่งบทกลอน..อันงดงามมาบรรเทาหัวใจ

เอิ๊ก... พ่อบ้านควงกลับมาแล้วคร๊าบ....บ

อ๊ะ...ไม่ได้มาวนะ ไม่ได้มาว..ว จิงๆ แต่ทำไมบ้านเปลี่ยนสีไปได้ หรือข้าเข้าผิดบ้าน

ข้าต้องขอโทษทุกท่านด้วยที่วันนี้หายไปทั้งวัน ก็เนื่องมาจาก ข้าน้อยมัวแต่เพลิดเพลินกับแสงสีข้างนอกมากเกินไป แต่.... ข้าไม่ลืมที่จะหยิบติดมากลับมาฝากพวกท่านแน่นอน

ข้านำสุรากลั่นชั้นดี สีใส มาฝากพวกท่านด้วย 5 ขวด และตามติดมาด้วย เบียร์ชั้นเลิศอีก 1 โหล หวังว่าท่านทั้งหลายคงจะพอใจนะขอรับ แต่ถ้ายังไม่พอ ข้าก็ยังมึสุราพื้นบ้านอีกมากพอที่จะเลี้ยงพวกท่านไปได้ทั้งคืน

ว่าแต่ วันนี้ดูทุกท่านจะทุกข์ใจกับการที่จะต้องเฝ้ารอผลงานของท่าน wonwon จนถึงวันจันทร์-อังคาร ถ้าเช่นนั้น เรามาร่ำสุรากันเถิด เพื่อจะได้ลืมความเศร้าที่ต้องเฝ้ารอ

วันนี้ข้าจัดห้องเดิมไว้ให้ท่านแล้ว (ข้างห้องเฮียกับเจ๊ ที่เจาะรูไว้) เพื่อสะดวกให้การตามหากันว่าอยู่ห้องไหนกันแน่

แต่ตัวข้าน้อยนั้น หมดพลังเสียแล้ว คงต้องขอตัวไปพักผ่อนหลังจากที่ไปเฟ้นหาสุราชั้นดีทั้งหลายมาให้กับพวกท่าน

เอิ๊ก...ก พรุ่งนี้ข้าจะรีบเข้ามาดูแลบ้านให้นะขอรับ คงต้องฝากท่านยามสา และยามจำเป็นในการรับลูกต่อให้กับข้าด้วย

ตอนนี้ตาข้ากำลังจะปิดลงแล้ว คงต้องขอตัวเข้าไปนอนเฝ้าเจ๊กับเฮียก่อนนะขอรับ

สวบ...สาบ.. สวบ...สาบ....

สวัสดียามดึกทุกท่าน วันนี้เพิ่งกลับจากทำงานวันสุดท้ายของปี

รู้สึกห่อเหี่ยวเป็นที่สุด ไม่มีภาพวาดตอนต่อไปให้ได้ยล...

v
v
v

ร้อยปีไม่กินข้าว...............อยู่รอด...สบาย
พันปีหาม้วยมอด.............อดน้ำ
หมื่นปีอยู่ได้ปลอด...........อากาศ...หายใจ
นาทีเดียวตายช้ำ.............นิยายขาดตอน...


ถึงอย่างไรก็จะยังคงรอคอย ตอนต่อไป ที่เชื่อว่าจะต้องงดงามตามแบบฉบับบของคุณ วอนวอน เหมือนเช่นที่ผ่านๆ มา

^^'

ราตรีสวัสดิ์ทุกๆ ท่าน

ได้ขอร้าบท่านเลขาโค เมื่อท่านมีสาโทเป็นสินบนให้ข้าน้อย ข้าก็จะไปฉุด เอ๊ย ไปชวนท่าแพนดา มาร่วมวงเอ๊ย ร่วมบ้านด้วย
เอ้า ท่านเติมเต็ม ท่านนำหน้าข้าไปกี่จอกแล้วนี่ ไม่ได้การณ์แล้วต้องรีบเร่งเครื่อง ท่านยามควงก็ซื้อไว้เพียบ งานนี้ คงบ้านเลอะอีกรอบแน่ ฮ่าๆ ใครเห็นท่านวอนวอนบ้างขอรับ เชิญท่านมาร่วมวงด้วยหน่อยเร็ว อิอิ (ไปชวนท่านแล้ว งานท่านจะเสร็จรึ เดี๋ยวลูกบ้านท่านอื่นๆได้ลงแดงกันหมด) งั้นท่านวอนวอน เอ้านมอุ่นๆ แล้วกันนะขอรับ มีเต็มไห เอ๊ย เต็มแก้วเลย ฮ่าๆๆๆ

ยิ่งดึกยิ่งคึกคัก ใครยังแอบอยู่รีบเข้าร่วมวงด้วยกันนะขอร้าบ

มาแล้วนะขอรับ
เห็นว่ามีเตรียมไว้เยอะเลยหรือนี่

ท่านสาวก 2 มุน เมาไปยังนี่
อยู่กะข้าน้อยก่อนนะ ไม่งั้นดื่มคนเดียวคงแย่แน่
คงต้องอยู่เฝ้าหน้าห้องอีกสักพัก
กลัวเฮียกะเจ้เราจะหลับไม่เต็มที่
แต่ท่าน ชอง เฮฮี มาทำให้ข้าน้อย รู้สึกขาดใจตามเลยนี่
ขาดใจเพราะ นิยายขาดตอน

ท่าน สาวก 2มุน
ข้าน้อยต้องเตรียมเก้าอี้มานั่งวงเหล้าป่าว
หรือท่านมีเตรียมให้ข้าแล้ว

วันนี้บ้านเงียบจัง

วันนี้ข้าน้อยไม่มีงานทำด้วยสิ

คงอยู่ได้อีกไม่นาน

ท่านยามทั้งหลายเมากันแล้วสินะ

เก้าอี้พร้อมสำหรับทุกท่านเลยขอร้าบ ท่าน okk มีที่ให้นั่งแน่นอน แต่ตรงใกล้ประตูนั่นข้าน้อยขอจองเพราะอยากได้ยินเสียงด้านในชัดๆ ฮ่าๆ เริ่มจิ้นอีกแล้วสิ
นาทีเดียวตายช้ำ.............นิยายขาดตอน...
กลอนของท่าน ชอง เฮฮี ทำเอาข้าเมาซ้อนเลยนะขอรับ ฮ่าๆ ตอนนี้ยังอยู่รึป่าวน้อท่าน okk ถ้าแอบงีบไปแล้วก็ขอให้ฝันดีนะขอร้าบบบบ ข้าขอสังเกตุหน้าห้องเจ๊อีกซักหน่อยแล้วกัน ลุ้นด้วยใจระทึกด้วยพลาดมาหลายคืน อิอิ
รับรองคืนนี้ข้าไม่พลาดแน่ ยามควงก็หลับไปแล้วคงไม่มีใครมาวางยาข้าได้อีกแล้วม้าง

ตื่นมาเคาะระฆัง....ตรวจหัวหน้ายาม

ความลับถูกเปิดเผยแล้วค่ะท่านวอนวอน....

ทั้งหมดหลับยามมมมมมมมม...ยกเว้นข้าน้อยเป็นยาม
จำใจ

มาตรวจหัวหน้ายามแล้วนอนไม่หลับค่ะ
จอแจมนิ๊ดหน่อยก่อนนอน
ท่านชอง เฮฮี ข้อขออนุญาต เติมน้ำตาล
นาทีเดียวตายช้ำ......นิยายขาดตอน... ของท่านค่ะ

มาเติมเต็ม...ด้วยบทกลอนอันหวานซึ้ง
สุดคนึงคิดถึง....ไม่จางหาย....
รักด้วยรัก...รักกัน..ใจละลาย
ด้วยเป้าหมาย...ใจส่งใจ...ให้สองมุน

ว้าก!!!!!!
ยางม่ายหลับขอร้าบท่านเติมเต็ม ยังนั่งก๊งอยู่เลย เชิญท่าน เชิญท่าน มาๆข้ารินให้ น้ำสีของท่านยามควงยังเหลืออีกเยอะเพราะตอนนี้มีแค่ข้ากับท่านเท่านั้น ฮ่าๆ ค่ำคืนนี้ยังอีกยาวไกล ฮูเล่ ฮูเล่ อุ๊ยลืมตัว ท่านอื่นหลับหมดแล้ว ส่งเสียงดังมิได้

ข้าน้อยมาแล้ว...
เหล่าพวกท่านดื่มด่ำรสเมรัย เหตุไฉนไม่ชวนข้าร่วมสุขสันต์
เหล่าซานต้าเฮฮาเคล้าแสงจันทร์ นั่งรำพันฝันไกลไปถึงเธอ
รสสุราเมรัยขมนิดๆ บวกกับมิตรคิดคล้ายคลายสมอง
ห้องข้างๆข้านั้นคอยแอบมอง ก็เจ๊จองเฮียบกกกก่ายกัน
ข้าต้องรออีกนานถึงเมื่อไหร่ ที่จะได้ยลรักของทั้งสอง
ไม่เป็นไรข้านี้ขอจับจอง เมาและมองสองคู่ทุกยามเอย

ปล.แฟนด้าบ้าพลัง ตอน ดื่มน้ำจันทร์รอวันอังคาร

ข้อยจากอีสานหลายปี เข้ามาอยู่กรุงศรีกรุงเทพเมืองฟ้า
เอื๊อก.....ฮา ข้อร้องผิดเพลงซะแล้วท่านยามสา..ข้าคนใต้
อ้าวท่านยกบ้าง...ดิ๊...อั่นแน่ะเห็นนะ ท่านกำลังจะทำ อะไร...ข้ารู้.ข้าเห็น..ขอข้าดูบ้างดิ๊....อะเฮิ๊กๆ
อุ๊ยยยยยย...เหล้าหกโถ๊โถ ท่านระวังหน่อยเสียดายของ..

ท่านPost Modern Girl ท่านดื่มไปแค่ 2 แก้ว บทกลอนของท่าน เพราะบาดใจ..ขนาดนี้เลยหรือนี่...ท่านยามสาสงสัยว่าเราต้องสละน้ำสี..ที่ท่านยามควงเตรียมไว้...จัดการให้ท่านPost Modern Girl ซดให้หมดเลยดีฝ่านะท่าน...เราจะได้ฟังบทกลอนกันทั้งคืนงัย...ไม่แน่นะหลายขวดแบบนี้...อาจเมาค้างถึงวันอังคาร..เจอท่านวอนวอนพอดี...

งั้นข้าจะเมาปลิ้นทุกวันจนกว่าท่านวอนๆจะมาเลย เอิ๊ก!
ก๊งกะข้าด้วยนะท่านเติม อึ๊ก!

ท่านPost Modern Girl ท่านยามสา พวกท่านให้ข้ายกเพียวเลยเหรอ.....ข้าไม่ไหวแล้ว...โอ๊โอ๊ย..ทำทายเก้าอี้ที่ท่านยกมามันหักล่ะ..โอ๊ยหลังข้า ชะช่วยดึงมือข้าหน่อย ข้าลุกไม่หวายแล้ว...ยายา ช่วยเอายามาทาให้ข้าหน่อย
บวมเลยนะเนี่ย...ขาดำดำของข้า ต้องมาเขียวเพราะตกเก้าอี๊...โอ๊ยปวดไปหมดทั้งตัวแล้ว...ไหน ไม่มีใครเอายามาให้ข้าเลยเหรอ...ฮือๆๆๆๆใจร้ายมาก....อ.เอ๊ะ..ใครเป็นยาสามัญประจำบ้านล่ะ...ไม่ดูแลกันเลย....ใครนะใครกัน...

เจอกลอนของท่านPost Modern Girl แม๊มันช่างเข้ากะบรรยากาศเหลื๊อเกิน ฮ่าๆ ท่านเติมเต็ม ท่านPost Modern Girl ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล มา มา ชนแก้ว
ดื่มเหล้าเคล้าแสงจันทร์ มองนวลนางกกกอดใคร
แสงจันทร์นวลไสว เจ๊กอดใครบอกข้าที
เมาแล้วเริ่มเพี๊ยน ฮ่าๆ
(จะกอดใครล่ะ ก็กอดเฮียอ่ะดิ แหมก็แสงจันทร์มันนวลทำให้มองไม่เห้นชัดนี่^^ )
กรึ่มๆ ก้เลยอยากแต่งบ้าง

ท่านเติมเต็ม ยาก็อยู่ในกระเป่าของท่านนี่นา เอ้า เอ้า มา มา ข้าช่วยล้วงให้ เฮ้ๆ ม่ายต้องคิดลึก เห็นท่านล้วงม่ายไว้ ข้าก็แค่อยากช่วย ฮ่าๆ ข้าแทะโลมแค่เฮียกะเจ๊ ท่านไม่ต้องกังวล จิ้นได้อีก

ฮา...ข้าจำได้แล้ว...ใครที่เป็นยาสามาญประจำบ้าน...ยายเติมเต็มงายท่าน.เอิ๊ก..แสบมากเลยนะ..หนีไปนอนได้งายเนี๊ยไม่มาดูแลคนในบ้านเลย...ไม่หวายไม่หวาย...แบะนี้ต้องเคลียแร๊ว...
เด๋วข้าจะไปตามยามเต็ม ยาสามาญประจำบ้านก่อนนะ...ท่านPost Modern Girl ท่านยามสา อย่าเพิ่งไปไหนนะ อีก 4 ชม.ข้ามาแป๊บเพียวเอง
รอข้าก่อนนะ

เด๋วมานะท่าน

ได้ชมฉากกอดใต้แสงจันทร์สมใจแล้ว ข้าไปนอนก่อนนะท่าน คงฝันหวานทั้งคืนแน่ ฮ่าๆ ฝันดีนะคะทุกคน

ได้เห็นกลอนของท่านกวีแล้วช่างยอดเยี่ยมเช่นเคย สวัสดียามเช้าครับ แวะเข้ามาอ่านกลอนนะไปปฏิบัติหน้าที่ก่อนล่ะ แล้วจะแวบเข้ามาว่ามีกลอนอะไรให้คลายอาการลงแดงช่วงรอคอยคุณwonwon

สวัสดีค่ะ ทุกคน


เข้ามารายงานตัวจ้า
เห็นตั้งวงเหล้ากันทั้งคืน
เสียดายจังไม่ได้ร่วมวงด้วย
5555 เพราะมัวแต่นอนคิดถึง
เฮียบก กับ เจ๊ ฮยาง ที่กอดกันในผ้าห่ม
ที่แสนจะอบอุ่น วิ๊ด วิ้ว

เอ๋... หน้าตาบ้านเปลี่ยนไป รึเราจะเข้าผิดบ้าน ... ไม่นา

ข้าต้องไปตามเก็บเหล่าบรรดาขาก๊งก่อนนะท่าน เดี๋ยวข้ามาใหม่

เอ่อ ท่าน wonwon ขอรับ ท่านอย่าเพิ่งเข้าห้องนี้นะขอรับ ขอข้าน้อยเก็บกวาดข้าวของ (ผู้คน) ในห้องนี้เสียก่อนขอรับ

ข้าน้อยจะไปเตรียมมื้อกลางวันให้ท่านก่อนนะขอรับ เดี๋ยวข้าน้อยมา

เงียบกันหมดเลยสังสัยจะเมาเหล้าเมารักและเมากลอนกันหมดแต่ก็น่าอยู่หรอกกลอนของแต่ละท่านอ่านแล้วถ้าดื่มเหล้าอยู่ล่ะก็กลายเป็นเหล้าหวานไปเลย เอามั้งดีกว่าให้กำลังใจคนแปลก่อนแล้วกัน
สายลมแห่งความหวังดี
ทุกนาทีที่เธอเหนื่อยล้า
ไม่ว่าพรุ่งนี้หรือวันข้างหน้า
ทุกเวลาที่สายลมพัดผ่านมา
รู้ไว้ว่ามีใครคิดถึงและห่วงใย
แต่งไม่เก่งอาศัยดำนาบ่อย ถือว่าเป็นการคลายเครียดแล้วกัน
ต่อด้วยเห็นชมพระจันทร์กันขอบ้่างนะครับ
เพียงสองเรานั่งลงเคียงคู่กัน
ชมพระจันทร์ที่สว่างสุกใส
สบตาแล้วเอยบอกความในใจ
ว่าสิ่งใดสวยที่สุดในสายตา

ยังไม่หมดขอทีเดียวเลยแล้วกัน

อยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน
หยุดคืนวันที่เรานั้นห่างหาย
ดึงเจ้ามากอดให้แน่นแนบกาย
ให้ทุกข์คลายจากเจ้าชั่วนิรันดร์

ใครที่เบื่อเมืองหลวงลองมาสัมผัสชีวิตในชนบทดูไหมอากาศยามช้าสดชื่นดีนะครับ อย่าลืมทานข้าวกลางวันกันนะครับ

อาหารกลางวันมาแล้วคร๊าบ..... ท่าน wonwon

วันนี้เป็นกุ้งเผาขนาดกลาง จัดมาในจาน 3 ตัว มีผักกาดหอมสีเขียวสดรองจานมาเพื่อให้เกิดความสวยงาม ตัดกับสีส้มของกุ้ง และมันกุ้ง เสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มอาหารทะเล

ถัดมาเป็นโป๊ะแตกนะขอรับ พรั่งพร้อมไปด้วย หมู่สัตว์ทะเล อาทิเช่น กุ้ง(อีกแล้ว) หอย ปู ปลา และปลาหมึก (ปลาหมึกไข่ด้วยสิขอรับ ไม่เกรงใจปริมาณคอเรสเตอรอลในเลือดเอาเสียเลย) อ่อ ถ้วยนี้ไม่ได้ปรุงรสจัดมากนะขอรับ เกรงว่าท่าน wonwon จะทานไม่ได้

ตบท้ายด้วย ปลากะพงยำมะม่วงนะขอรับ รสชาติเด็ดไม่แพ้อาหารจานไหนๆเลยขอรับ

อาหารทั้งหมดเสิร์ฟพร้อมข้าวสวยร้อนๆคร๊าบ

ส่วนเครื่องดื่มเป็นน้ำแตงโมปั่นนะขอรับ จะได้ชื่นใจ

เชิญเลยขอรับท่าน wonwon

ข้าน้อยขอตัวไปจัดการกับห้องงานเลี้ยงเมื่อคืนก่อนนะขอรับ

รพ ของข้า ผู้คุมคนบ้าหายไปไหนหมด ทำไมปล่อยคนไข้มากินเหล้าเมาเละเทะขนาดนี้ ขาดแต่วงไพ่ ขอแจมด้วยเบียร์เย็นๆ 1 ลังนะคะ

เข้ามาอ่านค่ะ สนุกมาก มีความสุขค่ะ

คุณ arty -2944 ก็มาแล้ว ไม่เห็นมาโพสต์ตั้งนาน อย่าหายไปไหนอีกนะคะ เดี๋ยว ผอ. ต้องไปไล่จับกลับ รพ. อาการแบบพวกเราไม่มีที่ไหนรับได้ค่ะ นอกจากที่นี่

คูณเชียงใหม่ ยังไม่เคยทักทายเลยค่ะ ยินดีต้อนรับ เข้า รพ บ้าแห่งนี้นะคะ ว่าแต่ว่าอาจารย์ไปลวนลามยุนตอนไหนค่ะ จะได้ตามไปแค้นด้วย

คุณ Superman ที่คิดถึง ตามมาจนถึงบล็อกนี้จนได้ ยุนบกกับจานผักนี่ เราว่า มันเป็นเรื่องแบบต้องรักอ่ะ เหมือนรักพ่อแม่ เขามีบุญคุณ ขนาดนั้นไม่รักได้ไง จานทุ่มเท ให้ บกก็รู้บุญคุณ หนำซ้ำยังเป็นคนชอบวาดรูปเหมือนกัน แต่บกอยู่กับจานไม่ได้หรอก เพราะคนใน รพ นี้ไม่ยอมให้เกิดเรื่องเช่นนั้นเด็ดขาด ไม่มีวัน!!!!!! ไปอีกแล้ว ผอ.

พวกท่านไปแย่งผ้าห่ม ปลอมตัวไปเป็นเตียง เป็นฝากั้นห้อง ยังมียามหน้าห้องแอบฟังเสียงอีก แล้วถ้าสองคนนี่ เค้าคิดจะดีดพิณครั้งสุดท้ายก่อนจะจากโลกนี้ไป เค้าจะกล้าไม๊เนี่ย เฮ้อ กลุ้มใจแทนเฮีย มีแต่ก้าง คงมิมีวันได้สมใจ ภาคแรกก็ชายแก่ 1 กลุ่มใหญ่ ภาคนี้ก็ไทยมุง

คุณ okk สงบจิตสงบใจทำงานต่อไปนะคะ ตอนต่อๆไป มันหนักหนาสาหัสมากค่ะ

คุณ WoN NoN KuK ชื่อคุณน่าตื่นเต้นมากค่ะ มาเข้า รพ นี้ ด้วยอาการอะไรบ้างคะ แจ้ง ผอ ด่วน

กลอนสุดยอด ทุกอันเลยค่ะ

เปิดห้องนักกลอนให้นะคะ จะได้เอากลอนที่แต่งตอนเมาไปเก็บไว้

พิมพ์ไปเกร็งไป กลัวพิสูจน์อักษรทำงานหนัก

สุกท้ายเชิญชวนไปสมัครงานช่างแปลกันนะคะ จะได้เป็นรูปเป็นร่างเร็วๆ แล้วอย่าลืมเข้าห้องรายงานตัวด้วยนะเจ้าคะ ท่านๆ ทั้งหลาย

เดี๋ยวกลับมาอ่านต่อนะคะ

โอว้ มาทันอาหารเที่ยง เหมาะเหม็งอะไรเช่นนี้ ขอลงมือเลยนะท่านยามควงกะ

อืม อ้ำ อ้ำ รสจัดดีชอบๆ

ขอบคุณมากนะคะ

ผ้าห่มผืนเดียวกัน... มันช่าง...
จิ้นไปไกลเลย
ตอนน้เศร้าๆยังไงชอบกล

คุน wonwonสู้ๆนะคะ จะรอตอนที่16อย่างตั้งใจค่ะ

โอ๊ยยยยยยย....ปวดเมื่อยไปท้างงงตัวค่ะท่านวอนวอน...เมื่อคืน...ข้าน้อยนั่งเฝ้ายามกับท่านยามสา..ท่านokk...หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นกับข้า...โอ.เกิดอะไรขึ้นกับข้าเนี่ย..ท่านยามสา..ท่านokk พวกท่านทำอะไรข้า...ท่านทำอาไรข้าบอกมานะ...อ๋อเก้าอี้ตัวนั้น..ตัวที่ท่านเอามาให้ข้า...แล้ว แล้ว...เก้าอี้ก็พังคลืนลงมา...ซี๊ดดดดเจ็บเหลือใจ......
ทั้งหมดที่เกิด..ด้วยเพราะมารอตอนต่อไปของท่านวอนวอนเหรอเนี่ย(เห็นๆ โยนความผิดเห็นๆ)
ขอบคุณทานยามควง ที่มาเก็บแก้ว เก้าอี้หัก ในห้องอแบบบบ ขอบคุณ
ขอบคุณที่ท่านเสิร์ฟ อาหารแทนข้า...แล้วขอข้าล่ะท่านยามควงไม่มีเลยหรือ...น้อยใจ
ท่านวอนวอนคะ..ข้ารอท่านอยู่นะคะ

โอย..อาการเสพติดฟิคอย่างรุนแรง กำลังกำเริบ
ขาดฟิคให้อ่านเหมือนขาดใจ
คงต้องไปยืมกลอนของท่านช่างกลอน
ชอง เฮฮี มาอ่านซะแล้ว

.............................

สองเราเคียงคู่เคล้า...............กกเกย...ก่ายกอด
สองร่างอิงแอบเชย.................แช่มช้า
เสียงเจ้าร่ำรำเพย.................ยวนยั่ว...เหลือที่
เสียงพร่ำบอกรักข้า...............พร่าซึ้งรัญจวน

..............................

โอ้..จิ้นกระจายไปเลยเรา

เฮ้อ..พอจะมีเรี่ยวมีแรงขึ้นมาบ้าง
กลอนท่านช่วยบรรเทาพิษได้ดีจิงๆ
ขอบคุณท่านช่างกลอนของเรามั๊กมั่ก
งัยก้อ ขออีกหลายๆบทนะท่าน

กว่าท่าน won won จะพาฮูหยินมินกลับมา
ข้าคงลงแดงก่อนเปนแน่แท้

5555

ทุกท่านตื่นกันแล้วใช่หรือไม่ คงจะหิวกันแล้วล่ะสิ ข้าได้เตรียมอาหารไว้ให้พวกท่านแล้วเช่นกัน มา..ตามข้ามา

อาหารของพวกท่านวันนี้ เป็นต้มยำทะเล เต็มไปด้วยกุ้ง หอย ปู ปลา และปลาหมึก อ่อ น้ำใสนะท่าน จะได้ซดน้ำได้ (แก้อาการเมาแฮงก์ได้ดีนักเชียว) ตามติดมาด้วย ปลากะพงทอดน้ำปลา (ดูคุ้นๆไม๊ท่าน รายการอาหารใกล้เคียงกับของท่าน wonwon มากเลย) และปิดท้ายด้วย แต่น...แต๊น... กุ้งเผา ใช่แล้ว แต่...ตัวเล็กว่าของท่าน wonwon นิดหน่อยนะขอรับ เพราะข้าคัดไว้ให้ท่าน wonwon ก่อนแล้ว อิอิ (เอาหน้าสุดฤทธิ์) ทานพร้อมกับข้าวสวยร้อนๆ อ่า....

อ่อ น้ำแตงโมก็มีนะท่าน เสียดายที่ไม่ได้ปั่นไว้ แต่หากท่านใดต้องการ ข้าก็สามารถปั่นให้ท่านได้เช่นกัน เพราะข้านั้นเตรียมแตงโมไว้มากพอสำหรับทำเป็นอาหารว่างวันนี้ด้วย (ถ้าไม่หมดไปเสียก่อน)

และที่สำคัญ ข้าเตรียมวิตามิน B Complex ไว้ให้กับทุกท่านเพื่อบรรเทาอาการแฮงก์ด้วย จะได้สดชื่ดและมีเรามาก๊งรอตอนต่อไปจากท่าน wonwon ด้วยกัน

ส่วนเรื่องห้องที่สุดแสนจะเละเทะเมื่อคืนนี้ ข้าจัดการให้แล้วนะขอรับ

หวังว่าทุกท่านจะมีความสุขในช่วงเวลาแห่งการรื่นเริงนี้ขอรับ

ท่านผู้ช่วยช่างแปล สาวกวอนวอน & 2 มุน โอ๊ะ ชื่อยาวเหลือเกิน ช่วยเข้าห้องวิเคราะห์ไปช่วยข้าหน่อยนะเจ้าคะ ข้จะมาแปะให้ช่วยเป็นระยะๆ

ตอนนี้มีผู้ช่วยช่างแปล 2 คน แล้วนะคะ เลขาโค คุณ ppp อีกคนมาเซ็นต์รับตำแหน่งแล้ว

ขาดคุณ wonwon เหมือนขาดใจ
ขาดฟิคไปชั้นคงลงแดงตาย

ช่วงนี้พยายามหาซีรี่ที่ MCW เล่นมานั่งดูบรรเทาอาการลงแดงค่า เลยไม่ค่อยได้เข้ามาบ้านนี้กลัวอาการกำเริด

ฮ่า ๆๆ ในที่สุดก้อสอบเสดซะที

จะได้มีเวลา คิดถึงเจ้กะเฮียทั้งวันทั้งคืน

ส่วนที่ท่าน won won ถามว่าชื่อข้าน่าตื่นเต้นนัก

ข้าก้อรู้สึกหวั่นๆ ว่าสักวันจะได้นอนคุก สมชื่อ กร๊ากกกๆ

เพราะอาการบ้าคลั่ง เจ้กะเฮีย นับวันข้ายิ่งทวีคูณ สงสัยจะกู่ไม่กลับแล้วล่ะท่าน ผอ.

^^^
^^^

ข้าไม่อยากแซ่เดียวกับท่านเลยค่ะ

มันหวาดเสียวยังไงไม่รู้

รายงานความคืบหน้า วันจันทร์น่าจะลงได้ บ่ายแก่ๆ เช่นเดิม

ท่านwonwon
ข้าน้อย ไปส่งการบ้านมา...เผื่อจะมีรางวัล...
5555 ข้าน้อยมิบังอาจไปทวงรางวัลจากท่นหรอกค่ะ
เพราะท่านเสียสละ เวลามาเป็นช่างแปล ให้สาวก ทั้งหลาย ได้อ่านกันนั้น...ยิ่งกว่าได้รางวัลชนิดไหนๆซะอีกค่ะ...
ข้าน้อยเพียงหวังให้ท่านรับรางวัลจากพวกเราบ้าง...คือหัวใจของพวกเรา...ที่มอบให้ท่านอย่างหมดใจ...
(ขนมหวานยามบ่ายค่ะ)

ฮ่าๆๆๆ ไม่เปงรัยหรอกท่าน ผอ.

ข้าจะพยายามระงับสติ และอารมณ์

ข้าก้อไม่อยาก นอนคุก เหมือนกาน

วันนี้ ข้าต้อง จรรี กลับบ้านเกิดเมืองนอนของข้า

ฮิ้ววว ข้าจะกลับไปฉลองปีใหม่กับเจ้กะเฮีย เฮ้ยย

น่าน คิดไปไกล (เจ้บอก คัยจะมาฉลองกับ ม..ถุ๊ยย)

Happy new year ล่วงหน้านะทุกๆคน โดยเฉพาะท่าน ผอ.คนงาม ของเรา อิอิ

สละลอยแก้วค่ะ ท่านwonwon...
ช่างเหมาะกับท่านมาก....ข้าออยากรู้..จะมีใครที่เสียสละได้อย่างท่นมีอีกมั๊ย...
มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ท่านจะสัมผัสได้...คืนนี้เชิญที่โรงเตี๊ยมด้วยกัน ข้าน้อย..ขอคารวะ 1 จอก 555

ท่า่นผอ รพ คะัไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นหรอกค่ะ ชิวๆ นะคะ..เดี๋ยวเครียด
วันนี้กรุงเทพฝนตกด้วย งง เลย ฝนมาจากไหน ตอนนี้ฤดูหนาวนี่นา (ถึงแม้จะไม่หนาวเท่าไร) ยังไงก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะทุกคน

เริ่มจะมืดแลวนะ ท่านยามควงเตรียมของหรือยังคะ
ก๊วน รออยู่ค่ะ.....

ท่านเติมเต็ม ท่านเปนไงบ้าง เจ็บมากมั้ย

แต่ข้าน้อยชักห่วงเก้าอี้แล้วสิ

คืนนี้ข้าจะไปนั่งที่ใดละนี่

ท่านโปรดจัดเตรียมให้ข้าด้วย

คืนนี้ช่างยาวไกลยิ่งนัก

ท่านwonwon ข้าจะทำงานไปเรื่อยๆ ข้าสงบจิตสงบใจได้บ้างแล้ว

ต่อไปงานคงเดิน ไม่งั้นก้อคงให้ท่านยามทั้งหลายช่วยเหลือข้าแล้วหละ

ท่านเติมเต็ม ท่านวางกับดักข้า

เพราะข้าเพิ่งแอบไปอ่านห้องนักกลอนมา

มันทำให้ข้าน้อยคิดถึง 2 มุนจังเลย

แล้วคืนนี้จะทำไงดีเล่า

ข้าต้องไม่เปนอันทำงานอีกแน่เลย

โอ๊ะ ข้าหายเจ็บแล้วท่านokk.... หายเจ็บตั้งแต่ท่านเป็นห่วงเก้าอี๊....หึ หึ หึ
วันจันทร์..ไชโย...วันจันทร์...ท่านวอนวอนจะมาวันจันทร์....เอ๊าไชไชไช..โยโยโย....

งั้นคืนนี้เรามาเปนยามกันต่อละกันนะ

วันจันค่อยย่องเปิดประตูห้องกัน อิอิ

วันนี้เจอท่านวอนวอนแล้ว อยากชวนมาร่วมก๊งจังเลย ข้าน้อยจะตรวจสอบเก้าอี้ให้ดีๆขอรับ จะไม่ให้เกิดเหตุการณ์เช่นท่านเติมเต็มอีก ฮ่าๆ
ช่วงนี้ข้าอาจจะเงียบๆไปบ้างนะขอร้าบ เพราะเจอศึกใหญ่ สอบกลางภาคซะงั้น เครียดเมื่อไหร่เดี๋ยวเข้ามายกซักจอกสองจอก ฮ่าๆ
มีความสุขมากๆนะคะทุกคน(อวยพรทั้งน้ำตาก่อนไปขึ้นเขียง)

ท่านไม่ต้องห่วงนะ

ยังไงข้าน้อยก้อห่วงคนบ้านเดียวกันมากกว่า

ทรัพสินที่ข้ามีอยูแล้ว

เจ็บมา ทายาให้
อิอิ

อืมมมม...บทกลอนท่านชอง เฮฮี ไพเราะเหลือเกิน
ข้าชักสงสัยในตัวท่าน เป็นลูกเต้าเหล่าใคร...
ท่านเกิดยามไหน ถึงได้แต่งอย่าง ไพเราะจน
เห็นภาพ จันทร์สองดวง
หรือท่านจะเกิดช่วงยามสา...อ๋อไม่ใช่ยามจำ
เป็นเหรอ...ไม่ใช่อีกยามโอทีใช่มั๊ยคะ....
อืมมม...เข้าใจแล้ว ท่านเกิดช่วงยามนี้นี่เอง

ท่านสาวก 2มุน...อ่านหนังสือสอบรึ๊...ดีแล้ว...ตัวข้าเองนั่งทำงานเหมือนกัน...นับกลับไปเมื่อแปดปีที่แล้ว..ข้าก็เหมือนท่านน่านแหละ...ท่านอ่านหนังสือไปไม่ต้องห่วงเรื่องชง...ข้ากะท่านokk...จะบริการท่านเอง...คืนนี้เก้าอี๊ไม่ต้อง...เราจะนั่งใต้ต้นมะขามกัน...ได้บรรยากาศ จันทร์สองดวง...พร้อมสาโทอีก1 ไห....

น๊องลืมแล้วติ๊...คืนสุขสันต์
ต้นขามคืนนั้นแสงจันทร์..กระจ่าง
ได้กอดได้จูบ...ลูบไล้นวลนาง
น้องคร่ำครวญคราง...บ่ ลืม บ่ ลื๊มสัญญา...

คุณwonwonลงวันจันทร์โอ้โชคดีจังหวังว่าคุณยังจำได้นะครับถึงจะเปลี่ยนชื่อใหม่ ให้ของขวัญอะไรแก่คุณดีนะ ว่าแต่คุณห้อยพระเครื่องไหมครับมีให้เลือกดังนี้ครับ หลวงพ่อเงิน พระสมเด็จ ไว้ติดตัวครับเพราะคุณน่าจะเดินทางบ่อยไว้ปกป้องคุ้มครองให้คุณปลอดภัย ปีใหม่ใครจะไปไหว้พระบ้างครับขอแนะนำหลวงพ่อวัดไร่ขิง อ.สามพราน จ.นครปฐม เฮ้อ ! ขอบอกก่อนว่ายังไม่แก่นะเพียงชอบไปเท่านั้นเพราะชอบจิตรกรรมตามผนังพระอุโบสถเท่านั้นและองค์พระที่หล่อได้อย่างวิจิตรนะครับ บทกลอนของท่านกวียังเก่งกาจงดงามขึ้นทุกวัน เฮ้! แต่เหมือนมีหลายท่านนะเห็นเริ่มมีแต่งกันออกมามากขึ้น รออ่านอยู่ครับเก่งกันจังเลย ข้าเป็นเด็กน้อยที่กำลังฝึกหัดเลยขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ

ข้าน้อยมาแล้วขอรับ ว่าแต่วันนี้ท่านจะนั่งในห้องเดิมหรือว่าจะนั่งใต้ต้นมะขามตามที่เติมเต็มเสนอมาดีล่ะขอรับ

ส่วนเรื่องอื่นๆ ไม่ต้องเป้นกังวล ข้าน้อยจัดเตรียมสุรา พร้อมด้วยกับแกล้มไว้รอท่าแล้วขอรับ

ขาดแต่เพียงก๊วนสมาชิกเท่านั้น ว่าประสงค์จะตั้งวงกันที่แห่งใด ข้าก็จะรีบไปเตรียมสถานที่ไว้ให้ท่านได้ทันทีขอรับ

เข้ามารอ พอรู้ว่าเป็นวันจันทร์ก็เกิดอาการ เออ....
เอางี้ ระหว่างรอ ให้ยุนบกเอาผ้าห่มออกก่อนได้มะ
รับรองจะไม่รบกวน แค่ชื่นชมรักแท้เท่านั้น

ขอบคุรที่แปลมาให้อ่านนะค่ะ

อ่านที่รวดเดียว15ตอน 5555

สนุกมากแปลเก่งจังเลยค่ะ

ข้าน้อยเข้าเข้าเยี่ยมชมภาษาอังกฤษแล้วอยากบอกว่า อ่านได้แบบจบใจความรวมรวมๆๆ ไม่เหมือนกับที่พี่ วอนวอนแปล

มารออ่านภาพวาด ที่ 16 นะค่ะ

เอ... สงสัยว่าท่านไปก๊งกันที่ไหนนะ ข้าน้อยตามหาทั่วบ้านแล้วก็ไม่พบ สงสัยว่าข้าคงต้องก๊งแต่เพียงลำพังเสียแล้ว

หากพรุ่งนี้ข้าน้อยมาเข้ากะช้าก็อย่ามาโทษข้านะ 555

สุรามากมาย เป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว ......

ข้าน้อยขอตัว

จบหรือยังค่ะ หรือมีต่อ ตอนที่ 16 ช่วยตอบที
แปลได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลยค่ะ ชอบสนุก
ขอบคุณคุณ won won มากๆๆๆๆๆๆๆๆ

สวัสดีทุกๆ คน ^^'

โอ้ แซด...วันจันทร์โน่นเลยทีเดียว ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เข้ามาอ่านมั้ยนะ จะกลับต่างจังหวัดตั้งหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ ด้วยสิ ยังไงก็จะแว่บมาดูเป็นระยะๆ T_T

ดีใจที่เห็นว่ามีคนชอบโคลงของเรา ตอนนี้มีห้องนักกลอนแล้ว ยังไงเพื่อนกวีทั้งหลาย เชิญพบกันที่ห้องโน้น ที่เจ้าของบ้านช่างแปลเปิดไว้ให้กันเลยขอรับ...

คุณ เติมเต็ม...เห็นคุณถามเวลาตกฟากของเราด้วย ๕๕๕ เอาเป็นว่าจะตอบไว้ที่ห้องนักกลอน จะดีกว่า บทกลอนทั้งหลายจะได้เป็นที่เป็นทาง ^^'

ไม่มีภาพวาดภาพต่อไปให้ได้อ่าน พวกท่านๆ ยังไงก็อย่าได้เศร้า แล้วคืนนี้จะได้เห็นท่านที่รับอาสาเฝ้ายามทำหน้าที่หรือเปล่า? จะเมากันอีกหรือไม่?

อีกอย่างอย่าหักโหมนักล่ะ

^^'

ท่านยามควงกะ ข้าจะเข้ามาดึกๆนะ

ท่านตั้งวงรอได้เลย

จะใต้ต้นหรือหน้าห้องก้อได้

ข้าขอไปทำการบ้านและดูกีฬาแป๊บนึงนะ

ได้เลยท่าน okk ข้าจะรอท่าน ที่หน้าห้องก็แล้วกันนะท่าน

อยากบอกว่า "ขอบคุณมั่กๆ นะ" คุณWON WON
ได้อ่าน แล้วมีน้ำตาไหลตามด้วย อินอ่ะ
เศร้าใจไปกะจองฮยาง
แต่ก็สุขใจมากที่ได้อ่าน

(^-^)

อันข้านี้ มีนาม ว่าเเพนดา
เป็นราชา กลอนเเปด เเสนสุขศิลป์
ชอบเเต่งกาย์ อ่านโคลง เป็นอาจิณ
โดยอย่างยิ่ง ซินยุนบก เเบบไทยไทย
---------------------------------------------------
ข้ากระหาย อยากจะดื่ม กลืนน้ำเหล้า
อยากจะเมา มิรู้ตื่น คืนเดือนหมาย
ปรารถนา จักร่วมวง สุราราย
จึงนำพา ร่างกาย นี้มาคอย
---------------------------------------------------

หวัดดีค่ะ เเพนดา ตัวจริงเสียงจริง
มารายงานตัวเเล้วค่ะ

พรุ่งนี้เช้าจะไปชุมนุมระพับ
//www.thaicycling.com/board/viewtopic.php?f=7&t=3484&st=0&sk=t&sd=a

เพียบ....
//www.thaimtb.com/forum/viewtopic.php?f=63&t=24158

//www.thaimtb.com/forum/viewtopic.php?f=56&t=24070

//www.thaimtb.com/forum/viewtopic.php?f=56&t=23670

//www.racing-club.net/board/index.php?topic=8723.0

อะโห...คุณสุเกียง เยี่ยมไปเลยครับ แต่ละคัน สวยมาก...ก

ว่าแต่ของท่านคันไหนอ่ะคร๊าบ...บ

ข้าน้อยต้องขอโทษด้วยที่ไม่รู้จักท่านอ่ะครับ

ว่าแล้ว ขอรูปที่ไปถ่ายไฟวัน christmas eve ด้วยนะขอรับ

อิอิ หนีไปก๊งคนเดียวก็ได้ วันนี้ไม่มีใครมาก๊งเป็นเพื่อนเราเลย สงสัยแอบไปเศร้าเพราะจะได้อ่านตอนต่อไปวันจันทร์นู่น เลยหายตัวกันไปหมด

ไม่เป็นไร ม่าย..มาว... เอิ๊ก

ว้าว!!! คุณแพนดาแวะมาที่บ้านแล้ว ยินดีต้อนรับค่าา(ทำหน้าที่แทน(ใครล่ะ)ซะเลย ยังไงก็ยืนอยู่หน้าประตูอยู่แล้ว ^^)
ท่านเติมเต็มต้องย้อนตั้งแปดปีเชียวรึขอร้าบ ฮ่าๆ ไม่บ่งบอกอายุเลยนะนี่
เฮ้อ!! ทำไมหนังสือเรียนมันไม่น่าอ่านเหมือนนิยายท่านwonwon เลยน้า จะได้อ่านแบบโต้รุ่งซะเลย นี่แค่เปิดหน้าแรก ตาก็แทบปิดแล้ว ท่านยามควงขอสาโทซักไหย้อมใจหน่อยขอรับ พรุ่งนี้อาจารย์จะได้ไม่ต้องเสียเวลาหมัก จะได้เอาข้าน้อยขึ้นเขียงหั่นแล้วย่างเลย(เอาเข้าไป อ่านจนบ้าไปแย้ว)
ปล. ขอย้ายต้นมะขามมาตั้งหน้าห้องเฮียได้รึป่าวท่านเติมเต็ม อยากได้ทั้งเสียงและบรรยากาศน่ะ อิอิ

ท่านยามควงกะ ข้าน้อยอดที่จะย่องมาที่บ้านไม่ได้เลย

ทั้งๆที่ยังไม่เสดภาระกิจเลย

ท่านมี คุณแพนดามาร่วมวงแล้วนะ

ข้าจะไปซื้อกับแกล้มมานะ

เอาหน้าห้องเฮีย อย่างที่ท่านสาวก 2 มุน บอกละกัน

มันได้บรรยากาศ.....เยอะเลยอะ

เอ่อ...ท่านสาวก 2มุนขอรับ ข้าไม่สามารถย้ายต้นมะขามมาได้นะขอรับ มันเกินความสามารถของข้า ไว้วันหน้าข้าจะหามาปลูกให้ท่านใหม่นะขอรับ อาจจะต้องรอซัก 5 ปี กว่าจะโตพอใช้การได้ หวังว่าท่านคงจะรอนะขอรับ

ส่วนท่าน okk ข้าเปิดห้องต้อนรับท่านแล้วนะขอรับ เชิญร่วมวงกับข้าและท่านแพนด้าได้เลยขอรับ เรื่องกับแกล้มนั้น ข้าน้อยมีอยู่บ้างแล้ว แต่หากท่านจะจัดหามาเพิ่มเติมก็จะเป็นพระคุณยิ่งขอรับ

อิอิ กิ๊ว...ก๊าว... มีกันหลายคน ไม่เหงาแล้วสิเรา

ท่านยามควงกะ สงสัยกับแกล้มของข้า

คงเปนมะขามจากต้นหน้าบ้านเรานั้นแหละ

เอาโชนนนนน แก้ว

อ่า... จังหวะนี้อะไรก็ได้แล้วคร๊าบท่าน ส่งมาให้ข้าเลย

โย่ว..ว ชนแก้วคร๊าบ

ก๊งด้วยคน .... อย่าลืมข้าคนนี้ ข้าสัญญาว่าจะเมาจนกว่าจะวันจันทร์

ยังอยู่หรือนี่ ท่านยามควงกะ นึกว่าไปแอบงีบสะแล้ว

เอ....แต่ว่า ท่านเหนท่านแพนดา รึป่าว

หายไปไหนแระ ไม่มานั่งวงกะเราเลย

จนตอนนี้เราจะเปนแพนดาแทนไปแล้ว

ท่าน Post Modern Girl ก้อมาแล้วหรือนี่

คืนนี้ช่างดีจิง

อยู่เปนเพื่อนกันก่อนนา

ข้าฟังเพลง Line of sight แล้ว ปวดใจมากท่าน พวกท่านลองฟังดู ข้าถึงกับนอนไม่หลับ

ท่าน Post Modern Girl เพลงของใครอะ

อยากฟังบ้าง

ขอลิ้งด้วยสิ

//www.youtube.com/watch?v=KZF-e2PlSn4 นี่เลยเพลง

ส่วนนี้ เนื้อร้องและเนื้อหา
Line Of Sight
Artist : Young Ji
GeuDaeGa PiEo NaNeYo
You are a bloomed flower
เจ้าคือดอกไม้ที่ผลิบาน
MaEumI DamGin Son KkeutE
A beautiful blossom sitting on the tip of my finger
ผลิบานอย่างงดงามบนปลายนิ้วของข้า
DahEur Su EobsNeun OeRoUmEur SirEo
I can sense the loneliness all over you
ข้ารู้สึกได้ถึงความปล่าวเปลี่ยวอ้างว้างที่เต็มเปี่ยมในใจเจ้า
Geu IReum BurReo BoNaeYo
When I called your name softly
ยามข้าเรียกชื่อเจ้าอย่างอ่อนโยน
GeuDaeGa KkochCheoReom UsNeYo
You smiled like a beautiful flower
เจ้าแย้มยิ้มดุจดังดอกไม้ที่สวยงาม
DuRyeoWo DorA SeorSuRog
The fear of losing you drives me turn over to you
กลัวว่าจะหลงจากเจ้าทำให้ข้าต้องหันกลับไปมอง
GeuDaeUi NunBich Nae ApGirI DoeEo
Your line of sight becomes my direction
สายตาของตัวเจ้ากล้ายเป็นจุดหมายของข้า
Nar ORa SonJis HaNeYo
And guides me to where you are
และนำพาข้าไปยังหาเจ้า
HanGeorEum Tto HanGeorEum
When I walk closer and closer to you
(ในยามที่ข้าเดินเข้าไป)ใกล้มากขึ้นและใกล้มากขึ้น
Nae Mam MeomChur Su EobsEo
I can’t hold my furious heart beat
ข้าไม่อาจข่มใจที่เต้นตึกตักอย่างบ้าคลั่ง
GeuDaeRan SaeChan BaRamE Nae Mam Han JaRagDo
Because you are like a strong wind sweeping into my heart
เพราะเจ้าคือลมอันแรงกล้าที่พัดผ่านเข้ามาในใจของข้า
MeomChur SuGa EobsEo
My heart can’t be settled down
หัวใจของข้าจึงไม่อาจนิ่งสงบลงได้
SaRang Nae SaRangA BaBo GatEun SaRangA
I know my love is silly
ข้ารู้ว่าความรักของข้ามันดูเหลวไหลไร้เหตุผล
MiRyeonHan GaSeumA TteoNaGar Jur ArMyeonSeoDo
I am still in love with you even though you will leave me
ข้ายังคงรักเจ้าแม้รู้ว่าเจ้าต้องจากข้าไป
GeuDaeReur WonHaeYo
I want to be with you.
ข้าอยากอยู่กับเจ้า
GeuDaeReur KkumKkwoYo
I hope you will be in my dream
ข้าหวังให้เจ้าเป็นฝันของข้า
APeuGo APa NunMurI HeurReoDo
Even though the unbearable pain makes me cry so hard
แม้ว่าความเจ็บปวดรวดร้าวจะทำให้ข้าต้องร้องไห้คร่ำครวญก็ตาม
SoJungHan SaRamA GaJir Su EobsNeun SaRam
You are my most precious lover whom I can be never with
เจ้าคือคนรักที่สูงค่ามากที่สุดที่ข้าไม่เคยพานพบ
BaRaMan BorGeYo I Gir BakkE Nan EobsEoYo
All I can do is gazing at you
ถึงแม้ทั้งหมดที่ข้าสามารถทำได้คือเพียงแค่มอง
GeuRiUmE NunI MeorEoDo
Although thinking of you keeps my eye dripping
แม้การคิดถึงเจ้าจะทำให้น้ำตาข้าต้องเอ่อล้น
GeuDae NunGirE SarRaeYo
I still want to stay in your sight
ข้าก็ยังคงต้องการอยู่ในสายตาเจ้า
HaNeurEun Da ArKkaYo
Will the God know it?
พระเจ้าจะรู้หรือไม่
INae Mam SumGir Su EobsEo
I can’t hide my feeling deeply in my heart
ข้าไม่อาจซ่อนความรู้สึกที่อยู่ลึกในใจข้า
GeuRiWo NeoMu GeuRiWo
I am still missing you
ข้ายังคงโหยหาเจ้า
GeuDaeReur GeuRiNeun
I am think of you
ข้าคิดถึงเจ้า
Nar GeuDaen ArKkaYo
But will you know?
แต่เจ้าจะรู้ไหม
SaRang Nae SaRangA BaBo GatEun SaRangA
I know my love is silly
ข้ารู้ว่าความรักของข้ามันดูเหลวไหลไร้เหตุผล
MiRyeonHan GaSeumA TteoNaGar Jur ArMyeonSeoDo
I am still in love with you even though you will leave me
ข้ายังคงรักเจ้าแม้รู้ว่าเจ้าต้องจากข้าไป
GeuDaeReur WonHaeYo
I want to be with you.
ข้าอยากอยู่กับเจ้า
GeuDaeReur KkumKkwoYo
I hope you will be in my dream
ข้าหวังให้เจ้าเป็นฝันของข้า
APeuGo APa NunMurI HeurReoDo
Even though the unbearable pain makes me cry so hard
แม้ว่าความเจ็บปวดรวดร้าวจะทำให้ข้าต้องร้องไห้คร่ำครวญก็ตาม
SoJungHan SaRamA GaJir Su EobsNeun SaRam
You are my most precious lover whom I can be never with
เจ้าคือคนรักที่สูงค่ามากที่สุดที่ข้าไม่เคยพานพบ
BaRaMan BorGeYo I Gir BakkE Nan EobsEoYo
All I can do is gazing at you
ถึงแม้ทั้งหมดที่ข้าสามารถทำได้คือเพียงแค่มอง
GeuRiUmE NunI MeorEoDo
Although thinking of you keeps my eye dripping
แม้การคิดถึงเจ้าจะทำให้น้ำตาข้าต้องเอ่อล้น
GeuDae NunGirE SarRaeYo
I still want to stay in your sight
ข้าก็ยังคงต้องการอยู่ในสายตาเจ้า

โอ้ แต้ง

ข้าขอเปิดเพลงนี้กลางวงเหล้าละกันนะ

เศร้าจับใจ ท่านยามควงกะฟังมั้ยท่าน

ข้าฟังอยู่นะท่าน ข้ายังไม่มาว...ว เอิ๊ก.

ขอบคุณมากมาย

สนุกมากเลย ไม่อยากให้จบแบบนี้เลย

ท่านยามทั้งหลาย เมากันรึยางงง รู้สึกว่าจะได้ยิน เอิ๊ก......หลายรอบจังเลยแต่อย่างนี้คงไม่เรียกว่ามาวช่ายมั้ย ท่านอย่าวางแก้วเรี่ยราดนะ เดี๋ยวจะลำบากท่านเติมเต็มได้แล้วท่าน kolaจะต้องลำบากมาช่วยอีก

ข้าเศร้าเหลือเกิน ไม่มีไรจะพูดเลยฝากบทกลอนแห่งความหวังมาให้แล้วกัน
อึ้กๆๆๆ(เสียงกรึ๊บเหล้า1จ๊อก)
เจ้าผีเสื้อตัวน้อยค่อยๆบิน ดอมดมกลิ่นหอมหวานนานนับแสง
รอดอกไม้ดอกใดมาแสดง ส่องลำแสงแวววับจับหัวใจ
ข้าตามกลิ่นดอกไม้มาถึงที่ ซึ่งไม่มีดอกใดเทียมเทียบเท่า
ตัวเจ้านั้นเปรียบเสมือนดอกไร้เงา คอยแต่เจ้าเฝ้าแต่รอดอกไม้งาม
ดอกงดงามผลิบานในใจข้า ดั่งพสุธาย่อยยับดับสูญหาย
หากขาดเจ้าไม้งามพังทลาย ดับสลายชีวายไฟโลกัณ
เรียกชื่อเจ้าอ่อนเบาเฝ้าถนอม เจ้าแย้มมองสายตาส่องประสาน
กลัวว่าเจ้าจะจากจึงมองตาม สายตางามตามข้ามาหาเธอ
สายลมพริ้วปลิวไหวในใจข้า มิอาจฆ่าความรักชักนำสูญ
หากความจริงสิ่งที่คิดดูอาดูร จำต้องตื่นจากฝันนิรันดร
ใจสลายสาบสูญมลายสิ้น ไม่ขอบินถิ่นใดไกลดอกฝัน
แม้ทั้งหมดที่ทำได้เพียงมองมัน ใจหมายมั่นรำพันถึงแต่เธอ
ข้ามิอาจซ่อนรักในใจข้า ดั่งผีบ้าโหยหารักทั้งสอง
ข้าขอโทษที่รักเจ้าและจับจอง รักทั้งสองมิอาจครองตรอมฤทัย
ผีเสื้อน้อยบินลอยคล้อยสายลม มิอาจดมกลิ่นใดได้เหมือนเจ้า
ข้าคิดถึงกลิ่นหวานในสองเรา วาดหน้าเจ้าในเงาดอกรักเอย

ข้าน้อยไม่ได้เมาใช่มั้ย

ทำไมข้าถึงเคลิ้มไปแล้วละ

หรือเปนเพราะบทกลอนของท่านPost Modern Girl

ทำเอาข้าเคลิ้มและ ซึ้งใจ

ขนาดดึกถึงเพียงนี้ แต่ฝีมือท่านไม่ตกเลยนะ

ข้าจะปลุกท่านยามควงกะ มาลิ้มรสบทกลอนที่แสนดี พร้อมกับข้านะ

เอาละสิ ท่านยามควงกะ หนีงานสะแล้ว

ใครเจอช่วยตามกลับที

ท่านยามทั้งหลาย

ข้าเมาได้ที่เเล้ว คงต้องขอตัวเอาหัวไปวางบนหมอนแล้วละ

ใครเข้ามาขอช่วยเก็บข้าวของให้ข้าด้วยแล้วกัน

ตอนนี้ข้าน้อยคงเก็บกวาดไม่ไหวแล้ว

ข้าเปล่าหนีนะ ข้าแค่แว่บไปห้องน้ำเท่านั้นเองนะ

ว่าแต่ท่านPost Modern Girl กับท่าน okk ยังอยู่ไม๊คร๊าบ..บ (แน่ะ เอาคืน)

ข้าน้อยก้อยังอยู่

คิดว่าไปแล้วละสิ

แต่ตอนนี้เมามากจิงๆนะ

จะมีใครเก็บกวาดให้เราป่าวอะ

อาจจะไม่เหลือใครมาเก็บกวาดแล้วล่ะท่านถ้าเป็นตอนนี้ แต่เดี๋ยวสายๆข้ามาเก็บให้ท่านเอง ต้องให้ข้าพักฟื้นร่างกายซะก่อน 555

ว่าแต่เหลือเราแค่ 2 คนรึนี่

ข้าน้อยดีใจทีท่านยามควงกะ ยังอยู่
ไม่งั้นข้าคงเหงาแย่เลย

แต่ว่า....
ข้าต้องขอตัวไปก่อนนะท่าน หมีแพนด้ามาเยือนตาทั้งสองข้างข้าแล้ว

ฝากเก็บกวาดด้วยนะท่านยาม อิอิ

ได้เลยขอรับท่าน ข้าจะเก็บกวาดไว้รอสำหรับวันรุ่งขึ้นต่อไปขอรับ

ขอให้ท่านพักผ่อนอย่างมีความสุขนะขอรับ