... มาแว้วๆ ***ยอดรักนักศิลป์ตอนที่ 26 ทางรอด *** OG 2 ตอน13-ตอนจบ** **คลิกอ่านทุกเรื่องได้ที่เมนูด้านซ้ายเลยจ้า.. ^_^
“ความทุกข์-หากเล่าสู่กันฟังจะลดลงครึ่งหนึ่ง ส่วนความสุข-ถ้าเราแบ่งปันมันจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า” ขอบคุณลูกบล็อกทุกท่านที่ร่วมสร้างบล็อกแห่งความสุขนี้ขึ้นมา อยากให้พื้นที่ในบล็อกแห่งนี้ได้เป็นที่แบ่งปันทุกข์และสุขร่วมกัน จะไม่มีรักรูปแบบใดที่เป็นไปไม่ได้ ณ ที่แห่งนี้....วอนวอน
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2554
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
21 มิถุนายน 2554
 
All Blogs
 

รีวิว เปิดโปงพฤติกรรมฉาวทริปปั่นไปปลูกต้นลานที่ จ.ปราจีนบุรี 18-19 มิย 2554

เด๋วกุ๊กไก่ผู้ร้องเรียน ว่าเป็นผู้ถูกกระทำจะมาพร้อมภาพและตัวอักษรนะคะ บอกได้คำเดียวว่า สนุกมากค่ะ โปรดรอคอยและติดตามอ่าน

หลังจากกลับมาจากทริปนี้ กุ๊กไก่ของพวกเราตอนนี้ก็ได้เปลี่ยนสถานะจากนักปั่นขาอ่อนไปเป็นนักปั่นขาแรงแล้วนะคะ ( ผอ confirm ) เพราะมีเหตุค่ะ มีเหตุ

คืนก่อนจะไปปั่น (17 มิย) พวกเราเจ็ดแปดชีวิตได้ไปเลี้ยงส่งไม้หมอนเพื่อไปเป็นเถ้าแก่เนี้ยที่ภูเก็ตกันค่ะ ที่ร้านลุงใหญ่ สุขสันต์ชื่นมื่น งานนี้ เพ่เติมอาบไวน์ไปขวดกว่าๆ คนเดียว ได้ข่าวแว่วมาว่า สลบเหมือด แบบแพ้น๊อค แต่ไม่แปลงร่างเหมือนผู้คนบางกลุ่มที่งานเลี้ยงบางกอกชฎาเมื่อครั้งกระนู้น ( หวังว่าทุกท่านคงจำเรื่องราวการแปลงกายของผู้คนกลุ่มนั้นได้)

ขอบคุณท่านสุและเติมมากมาย ไปส่งถึงโบกี้รถไฟ แบบรถไฟไม่ออกไม่ยอมกลับบ้าน พอรถไฟเริ่มปู้นๆ ท่านสุก็ประจำที่ที่จักรยานแม่บ้านคันเก่งที่ชานชาลา หันหัวรถจักรยานเตรียมปั่นไปทางเดียวกะรถไฟ ประมาณส่งกันไปให้สุดชานชาลากันเลยทีเดียว ประหนึ่งจะจากกันไปเป็นปีๆ

ท่านสุตื่นแต่เช้ามาส่งก็ซึ้งน้ำใจมากมายแล้ว นี่หอบของกินมาพะรุงพะรัง ทั้งข้าวมันไก่ 6 ห่อ พร้อมช้อนและจานกระดาษพับที่น่าทึ่งมาก เป็นที่กรี๊ดกร๊าดของคณะนักปั่นทั้งหก เพื่อให้เรากินได้อย่างง่ายดายสะดวกสบายบนรถไฟ เงาะถุงหนึ่งมากับมีดเล็กๆ ไว้ปอกเงาะ มะม่วงเขียวมรกตปอกอย่างสวยงามใส่ถุงพลาสติกใสให้หยิบเข้าปากเคี้ยวกร๊วบได้ทันที

คุยกันไปกินของฝากท่านสุไป แป๊บเดียวสาม ชั่วโมงก็ถึงปราจีนบุรี ส่งไม้ผลัดให้คณะพรรคที่ไปค่ะ มาเล่าต่อ เค้าคงกำลังคันปาก อยากเผา คนทิ้งน้องกัน อิอิ




 

Create Date : 21 มิถุนายน 2554
22 comments
Last Update : 21 มิถุนายน 2554 13:29:14 น.
Counter : 2274 Pageviews.

 

แวะมาเยี่ยมค่ะ ทักทายค่ะ

แวะชมบล็อกของน้ำชาได้ค่ะ
ThaiLand Travel สถานที่ท่องเที่ยว

 

โดย: nonguide 21 มิถุนายน 2554 13:40:00 น.  

 

กลับมาด้วยใจอันอิ่มแอมถึงแม้ว่าสังขารและร่างกายจะอ่อนล้าเต็มทีจากการปั่น....(ระไว้ก่อนในฐานที่เข้าใจ)
ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณท่านสุมากๆคะที่มาส่งพร้อมด้วยเสบียงอาหาร ข้าวมันไก่ร้อนๆที่ถือมาด้วยน้ำใจของท่านสุนี่อร่อยมากคะ กองทับที่ยิ่งใหญ่ต้องเดินด้วยท้องจริงๆ..ใช่มััยคะท่านแม่ทับพี่ผอ.ขา........
ส่วนพี่เติมพี่สาวที่แสนดีตื่นแต่เช้าขับรถมาส่งพร้อมช่วยยกสำภาระด้วยความยินดีและเต็มใจเป็นอย่างยิ่งถึงแม้นคืนก่อนพี่เติมจะทำการมอมตัวเองจนหน้าแดงนอนสลบก็ตาม...
(ขอไว้แค่นี้ก่อนนะคะ)

 

โดย: กุ๊ก IP: 125.25.9.109 21 มิถุนายน 2554 14:53:37 น.  

 

ใช่ๆ กุ๊ก กองทัพต้องเดินด้วยท้อง แต่กองทัพเรานอกจากท้องต้องเต็มแล้ว ขายังต้องปั่นตลอดเวลาด้วยไม่งั้นจะเหมือนบางคนที่มีรถที่เขียนว่า Ambulance จ่อติดก้นตลอดเวลา ฮิ้ววววววว เริ่มรายการเผาลำดับที่ 1

รถพยาบาลเป็นรถแล่นปิดท้ายขบวนค่ะ นั่นก็หมายความว่าเธอผู้นี้ขี่ช้าชนะเลิศในบรรดานักปั่น 200 ชีวิต ตอนแรก ผอ ก็ตั้งใจจะเปลี่ยนนิสัยเป็นคนดีซะหน่อย ปั่นเป็นเพื่อนนักขี่ช้ามืออาชีพผู้นี้ไปให้ตลอดรอดฝั่งแต่ไม่ไหวค่ะ พี่น้อง รถพยาบาลที่แล่นตามหลังส่ายไปมาคล้ายคนขับจะทำ Body language บอกว่า ผมไม่ไหวแล้วนะพี่ พี่ปั่นช้าแบบนี้ อีก 5 นาที ผมจะชนพี่ตีหัวเอาขึ้นรถให้มันรู้แล้วรู้รอดไป

ผอ ทนไม่ไหว นิสัยเดิมเริ่มออก ปั่นนำลิ่วไปเพราะเริ่มกลัวอารมณ์คนขับรถพยาบาล นักขี่ช้ามืออาชีพของเราไม่นำพา ไม่ใส่ใจต่อท่าทีของโชเฟอร์รถพยาบาลปั่นไปตามจังหวะเดิมของตนจนถึงจุดพักที่ 2 พิพิธภัณฑ์อยู่สุขสุวรรณ์ ขอปรบมือให้นักปั่นช้ามือโปรที่รักค่ะ

 

โดย: albatross11 21 มิถุนายน 2554 16:20:47 น.  

 

โห!!
อยากไปด้วยจัง คิดว่าทริปนี้คงถูกใจโก๋ๆทั้งหลาย
เพราะคณะผู้จัดจ้าวเดียวกับทริปอัมพวา รับรองไม่ผิดหวังแน่ๆ
รู้มาแบบนี้เลยคอมเฟริมว่ารายการนี้ดีใช้ได้ เพราะไปทดลองมาแล้วประทับใจมาก
ทั้งที่พักและอาหารน้ำดื่ม จะมีสปอนเซอร์ฯเจ้าของงานและเพื่อนๆชาวจักรยานในท้องถิ่นมาให้การต้อนรับ ย่อมอบอุ่นสนุกสนานกว่าทริปทั่วๆไป

มาเห็นทุกท่านมีความสุข สนุกสนานกับการไปท่องเที่ยวปั่นจักรยานแบบนี้
ก็พลอยดีใจไปด้วย ทริปแบบนี้หากเขาจัดคนจำนวนมากๆจะดีพร้อมทุกอย่าง
เพราะหน่วยงานของจังหวัดจะประงานกันอย่างดี ทำให้ความพร้อมไม่ขาดตกบกพร่อง

และอาหารการกินจะดี อิ่มสบายท้องกันทุกคน
ชอบทริปแบบนี้ค่ะ แต่ต้องค้างคืน ก็เลยเสียดายอดไปทุกที

เห็นเพื่อนๆชอบไปท่องเที่ยวทัศนาจร ค้างแรมก็นับว่าโชคดีที่ได้ออกทริปปั่นแบบนี้
ไว้มีทริปแบบนี้แล้วจามาบอกค่ะ

ขอเดาว่าสาวนักปั่นที่ใจนิ่งๆ แรงปั่นสม่ำเสมอไม่มีถอย คือแม่พลอย
ได้ร่วมทริปปั่นทางไกลกับแม่พลอยหลายๆทริปแล้ว ถือว่าแม่พลอยอึกมากค่ะ
ใจสู้ แม้จะตัวเล็กแต่ปั่นได้เรื่อยๆไม่เคยบ่น ไม่เคยท้อ และปั่นจบทริปทุกทริปนะคะ

หากข้าไปปั่นทริปด้วย รับรองข้าก็ปั่นแบบแม่พลอย ไปแบบไม่สนใคร กำลังข้าออกมาสุดฤทธิ์สุดเด็จได้เท่านี้จริงๆ
ใครอยากแซงก็แซงไป แรงได้เท่านี้ไม่มีถอยก็ดีตาย5แล้ว เอาไงกะนักปั่นขาอ่อนตลอดชีพเล่า

ของทริปปลูกป่าที่ทุกท่านเพิ่งปั่นมาสดๆร้อนๆ จะมีรถพยาบาลตามตลอด

ส่วนของข้า ทริปปั่นไปอัมพวา ไม่มีรถพยาบาลตามหรอก
คนตั้ง2000คน เขาแข็งแรงขาแข็งไปกัน ไม่แน่ใจตัวเองห้ามไป
แต่ข้าก็หลงกลไปกะเขาด้วย เพราะมีเด็กๆอย่างน้องส้ม (เด็กดี)อายุ12ขวบไปด้วย
คนแก่ก็คงแรงพอๆกะเด็กๆแหละ ไปเพราะมีเพื่อนในเว็บไปกันหลายคนและบุญถมเพื่อนคู่หู คุณโต้ง คุณแว่น เฮียหมู และเพื่อนสนิทไปกันเยอะมาก

อย่างน้อยๆขาอ่อนหลายๆท่านไม่ถอดใจง่ายๆหรอก เราช้าก็มีคนช้ากว่านะ
อย่าได้สบประมาทคนขาอ่อน เพราะจะวัดความอึกกันแล้ว ถือว่าเขาสู้จริงๆจึงมา
ระยะทางขาไป95กม. ไม่ใช่เล่นๆ กลับก็93กม. ยังไงก็เก่งกว่าชาวบ้านเขาล่ะ

ข้าปั่นแบบช้ากว่าเพื่อน รถตำรวจตามตูดตลอดเวลา
เพราะตลอดทางจะต้องตามทีมนักปั่นไม่ให้ขาดช่วง และบังเอิญคุณตำรวจคู่นี้
ตลกมาก ตามใครไม่ตาม มาตามหลังข้าตลอด แถมพูดโทรโข่งดังๆ
อายชาวบ้านจะตาย " ป้าๆ สู้ๆๆ อีก35กม.จาถึงเซ็นทรัลพระราม2แล้ว "

เรามะโห ปั่นแซงกลุ่มหน้าไป ด้วยความเร็ว27 บ้าง29บ้าง
เขาก็พูดอีก" ขนาดนี้ ป้าเขาแซงโค้งสุดท้ายนำกลุ่มไปอย่างไม่คาดฝัน โหๆๆเก่งมากป้า"

ทำเอาเพื่อนนักปั่นกั้นหัวเราะจนเกือบล้อชนกัน
แถมยังแกล้งให้เราปั่นนำฉายเดี่ยวนำตลอดทาง ไม่รู้อ่อยเหยื่อให้กำลังใจ
รึเป็นการพักขาของพวกเขาก็ไม่รู้ บางทีคุณตำขวดก็พูดผ่านไมค์มา
"อีก10กม.ก็จะถึงจุดพักหน้าปั๊มข้างหน้าแล้ว ตามรถมาคร๊าบ"
ก็ดีเหมือนกันนะ ที่มีรถตำรวจตาม มันอุ่นใจกว่ารถพยาบาลตามอ่ะ
แถมยังขี้เล่น คอยเชียร์ตลอดทาง

พอถึงเซ็นทรัลพระราม2 คุณตำรวจ2ท่าน ลงจากรถมาทักทายข้า
บอก"ตามป้าตลอดทาง เชียร์กับเพื่อนว่า ป้าจะไหวไหม ? ลุ้นตลอดมานะนี่ 5555
ป้าเก่งมาก ในที่สุดก็ปั่นกลับมาถึงกรุงเทพฯได้"
เราก็อายเหมือนกันแหละ แต่ก็ปั่นด้วยความโมโหที่โดนท้าทาย ยั่วยุแบบนี้
ให้เขารู้ไปว่า แก่แล้วแต่สามารถปั่นจักรยานได้จบทริป

กำลังคนเราแรงไม่เท่ากัน ไม่ใช่ทุกคนจะเหมือนๆกัน ต้องเห็นใจเพื่อนร่วมทีมนะคะ
เขามาปั่นด้วยใจสู้ทั้งนั้น วัดกำลังกันก็จะเห็นๆกันแบบนี้ ใครแรงดีก็ดีไป แรงแค่นี้ก็ดีถมไป ไม่ได้มาแข่งชิงถ้วยเอาเหรียญทองซักหน่อย55555
จาไปเที่ยวด้วยทุกทริป ก็ต้องลากเราไปด้วย จาไปซะอย่าง ทนๆหน่อยละกัน

บางครั้งขาแข็งก็หมดแรงได้ เหนื่อยกว่าขาอ่อนที่ออมแรงไปเรื่อยๆจนถึงที่หมายได้เช่นกัน

แต่พอไปถึง....ขาแรงกินข้าวไปแล้ว ขาอ่อนอย่างเราเพิ่งจามานั่งกิน หน้านี่ง๊ซีดเป็นไก่ต้มเลยอ่ะ 5555 ใจจาขาด...จริงๆ

ได้ร่วมปั่นทริปสุดท้ายกับแม่พลอย เที่ยวบางปู ระยะทางไปกลับ85 กม.
แต่แม่พลอยบ้านอยู่ไกลกว่าก็คง88กม. แม่พลอยปั่นจบทริปโดยไม่บ่นไม่หมดแรงเลย
กำลังใจดีมากๆนะ ยังชมในใจแบบปลื้มและทึ่งมาตลอดทางเลยนะ ว่าเก่งใช้ได้เลยอ่ะ

ผอ.อ่ะ อย่าทนไม่ไหวสิคะ ท่านตัวใหญ่กว่ามาก ย่อมแรงดีตลอด
ใครจะมีแรงดีไม่มีถอยแบบท่านเล่า..คะ
แหม...พูดกระทบถูกขาอ่อนตลอดชีพ อย่างข้าเข้าอย่างจังเบอ..เลยอ่ะ..

ไม่ยอมๆๆๆๆ..เน๊อะๆๆแม่พลอย...

 

โดย: สุเกียง IP: 125.24.114.126 21 มิถุนายน 2554 18:08:05 น.  

 

ใช่คะท่านสุคะ แม่พลอยงะถึงจะมีรถAmbulance จ่อก้นอยู่แต่ก็ไม่ยอมโดนสอยไปโดยง่าย ไม่เหมือนใครบางคนที่ขึ้นชื่อว่า
..คนทิ้งน้อง..หรอกคะ แม่พลอยมีความใจแข็งและอดทนเป็นเยี่ยมในการที่จะปั่นไปให้ถึงจุดหมาย ตามจริงสิ่งสำคัญไม่ใช่จุดหมายปลายทาง สิ่งสำคัญมันอยู่ระหว่างทางมากกว่าและที่จริงแล้วแม่พลอยไม่ได้ปั่นช้าซักหน่อยคะเป็นเพราะ ทุ่งข้าว ต้นหญ้าข้างทางมันสวยงามชวนให้ชม เราไปถึงทั้งทีเราต้องชื่นชมธรรมชาติข้างทางให้อิ่มแอมซักหน่อยจิ...เน๊อะแม่พลอย
แต่มีใครบางท่าน(ไม่ขอเอ่ยนาม)ที่บอกว่า...จะจับมือฉันไว้แล้วปั่นไปด้วยกัน....
แค่เราเผลอลงเขาลืมแบรกไปนิดเดียวหันมาอีกทีพี่ท่านหายไปไหนไม่รู้ (ไหนว่าไม่ลืม..ไม่ลืม ไม่ลืม..) แล้วปล่อยให้เด็กน้อยตัวเล็กๆดำๆ....ปั่นไปท่ามกลางสายฝนโปรย ปรายกับพวกขาแรงที่ทะยอยแซงไปที่ระคันสองคัน.ร่างกายก็อ่อนล้าเต็มทน...
และบางช่างก็หยุดรอท่านผู้นั้นที่เราคิดว่าเป็นพี่เป็นเพื่อนและเป็นกำลังใจในการที่จะปั่นต่อไป....ก้อหามีวี่แววไม่ หมดแรง..ไม่เท่ากับ.หมดกำลังใจ....แต่ช่วงหยุดรอนั้น....ได้มีหนุมผมทองปั่นมาและเราก็คิดว่า....นั้นละ...คะกำลังใจครั้งใหม่ในการปั้นช่วงเกือบ20กิโลสุดท้ายของเรา..
และแล้วก้อปั่นมาจนถึงสถานีรถไฟ กบินบุรีย์จนได้.... พอมาถึงแทบหมดแรงเมื่อได้เห็นภาพอันไม่คาดคิด...บุคคลผู้นั้น....ผู้ที่เราไม่คิดว่าเค้าจะไม่ทอดทิ้งเรานั่งอยู่ในรถไฟ.....หลังจากนั้นสุดจะบรรณายายแล้วว่ารู้สึกอย่างไร....สุดยอดงะ.....คุณพี่ที่รัก.....

 

โดย: กุ๊ก IP: 125.25.9.109 21 มิถุนายน 2554 21:43:04 น.  

 


หุหุหุ..555555+ ขอแก้ตัวซักนี๊ดดดดด...ว่าพี่เติมไม่ได้มอมตัวเองเรย...ประมาณอยากพักผ่อนจ้า..พักคาวงไพ่ป๊อก..ของแม่พลอย
เกือบไปแระ..นอกจากเสียไพ่..เกือบเสียตัวด้วย..หุหุ เอิ๊กๆๆ (ยังไม่สร่างอีก)

 

โดย: พี่เติม IP: 110.169.170.145 21 มิถุนายน 2554 21:57:15 น.  

 

พักได้ถูกจังหวะได้เสียกันจริงๆเลยนะคะพี่เติม

 

โดย: กุ๊ก IP: 125.25.9.109 21 มิถุนายน 2554 22:00:38 น.  

 

ดวงกำลังขึ้น ....นานๆจะได้ที เจอพี่เติมสลบกลางวงเลย....

 

โดย: กุ๊ก IP: 125.25.9.109 21 มิถุนายน 2554 22:02:54 น.  

 

ส่วนแกรงว่าจะเสียตัวนี่....หาได้มีเหตการณ์นั้นไม่เพราะพี่เติมเสีย เอ...หรือได้หว่า...ให้กับใครต่อใครมาแล้ว..ก่อนหน้านี้(ท่านเติม19มิไช่รึ)อิอิ มาแล้ว จึงอย่าได้เป็นหว่งไปเลย....ท่านพี่...

 

โดย: กุ๊ก IP: 125.25.9.109 21 มิถุนายน 2554 22:11:32 น.  

 

แวะมาอ่าน ครับ

 

โดย: Kavanich96 22 มิถุนายน 2554 8:40:38 น.  

 

ขอแจ้งว่าผลของการปั่นช้า ทำให้กิ้งกือ7ตัวรอดชีวิต ปั่นไป ดู ถนน ดู ต้นไม้ไปมีความสุขแบบที่บางคนไม่มี

ขอบคุณท่านสุนะคะที่เข้าใจนักปั่นช้า และ น้องกุ๊กไก่ที่เข้าใจถึงจิตวิญญาณ ของการปั่นที่ถูกต้อง ขอยืมคำพูด จุดหมายไม่ได้สำคัญ สิ่งสำคัญอยุ่ที่ระหว่างทางมากกว่า

สุดท้ายนี้ มีคนแจ้งว่าต่อไปให้ชื่อใหม่ว่า นักปั่นช้า ( ทำให้ช้ำใจมากมาย) ขอถามท่านผอ. หน่อยนะคะ ถ้าปั่นเร็วขึ้น แบบอยู่ หน้า ๆ เลย ผอ. ต้องเปลี่ยนชื่อเค้าเป็น นักปั่นน่องเพชรนะ นะ

 

โดย: นักปั่นช้า IP: 180.180.165.253 22 มิถุนายน 2554 11:04:08 น.  

 

^^
ฮ่า ฮ่า เอิ้กเอิ้ก ตอบ คห ที่ 5 นะคะ ตอนนั่งรออยู่ในโบกี้รถไฟขณะรอรถไฟเคลื่อนขบวน มีสาวน้อยผิวคล้ำ หน้าตาอ่อนล้านางหนึ่ง จูงจักรยานเสือหมอบมาชี้หน้า ผอ ผอเกือบเอาหัวมุดใต้เก้าอี้สกปรกๆ ของการรถไฟไทยซะแล้ว แบบมุดหนีหายยยยตัวจากไปแบบไร้ร่องรอย

เรื่องราวทั้งหมดมันเป็นงี้ค่ะ พี่น้องทั้งหลาย (พักนี้จะติดสำนวนเลือกตั้งมาเล็กน้อยนะคะ) ขากลับสมาชิกทั้งหมด 6 คน สี่คนสมัครใจเอาจักรยานขึ้นรถ service ผอ กะน้องรัก กุ๊กไก่ จับมือกัน มองตากัน หวานซึ้งก่อนตะโกนออกมาพร้อมกัน สู้โว้ยยย!!! 35 กิโลเมตร จิ๊บๆ แล้วขาแข็งแรงๆ ของเราก็เริ่มออกปั่นเคียงคู่กันไปค่ะ พี่น้อง มุ่งสู่จุดหมายอันยิ่งใหญ่สถานีรถไฟกบินทร์บุรี

อากาศดีค่ะ บ่ายแล้วแต่มีแค่แดดอ่อนๆ ปั่นไปเรื่อยๆ ชิวๆ ผ่านไป ประมาณ หกกิโล น้องกุ๊กของเราก็สวมวิญญาณเสือ (หมอบ) สาว ปั่นทิ้งห่างพี่สาวที่น่าสงสารแรงน้อยคนนี้ไปเรื่อยๆ แต่พี่สาวคนนี้ไม่รั้งน้องสาวคนนั้นไว้หรอกค่ะ เพราะรู้ว่า กำลังมันส์กะการปั่นทดสอบสมรรถนะรถและร่างกาย แบบนี้ไม่เรียกว่าทิ้งกันนะคะ พี่น้อง อันนี้เรียกว่า ปั่นไปก่อน เด๋วไปเจอกันข้างหน้า ถ้าไม่เจอกันข้างหน้า เราก็จะเจอกันที่สถานีรถไฟอย่างแน่นอน ชิมิ ชิมิ กุ๊กที่รักของพี่

10 กิโลผ่านไป พี่กุ้ง (พี่ร่วมแก๊งค์คนใหม่) ก็ปั่นมาทัน มาแซวว่า ปั่นรอพี่เหรอ เราก็ปั่นเคียงคู่กระหนุงกระหนิงกันไปสักพัก ก็มีรถฟักทองจอดให้ท่าเราอยู่ข้างหน้าค่ะ ให้ท่ามากๆ เลยค่ะ เปิดท้าย พร้อมลิฟท์จอดรอ พี่กุ้งกะผอ หันมามองกัน แล้วก็พร้อมใจกันเอาตัวกะจักรยานไปขึ้นลิฟท์ยกรถ แล้วรถก็แล่นฉิวสู่สถานีรถไฟกบินทร์บุรีจุดหมายของเรา

บนรถ

พี่กุ้ง : ไม่ใช่มีน้องอีกคนปั่นมาด้วยกันเหรอ
ผอ : ค่ะๆ แต่น้องเค้าปั่นไหวค่ะ เหลืออีกแค่ 10 โลเอง อย่าไปเรียกน้องเลยค่ะ เด๋วน้องลังเลเสียสมาธิและกำลังใจเปล่าๆ ให้น้องเค้าปั่นๆๆๆๆๆ ไปดีกว่าค่ะ



แล้วก็จบที่เล่าตอนต้นนั่นแหละค่ะ สาวน้อยพุ่งตรงมาชี้หน้า ผอ ด้วยความแค้นๆๆๆๆๆ แต่ใบหน้าเกลื่อนด้วยรอยยิ้ม เพิ่งจะรู้ความจริงวันนี้นี่เอง ว่าปั่นเคียงข้างคลอเคลียมากะหนุ่มเยอรมัน ที่เอาเบียร์มาเลี้ยงสาวๆ ตอนงานเลี้ยงตอนเย็น สงสัยกุ๊กไก่ของพวกเราต้องไปเข้าคอร์สเรียนภาษาเยอรมันซะแล้วสิเนี่ย ฮิ้ววววววววว จบการเผารายที่ 2

 

โดย: albatross11 22 มิถุนายน 2554 11:50:14 น.  

 

อ่อ..55555555
ที่มา..ที่..ไป..เป็นเช่นนี้เอง..เอิ๊กๆๆ...ก๊ากๆๆ
เผากันต่อ..นะ เร็วๆ..รออ่านอยู่

น่าสงสารกุ๊กไก่จริงๆค่ะ
ทริปนี้กุ๊กไก่ น้องนุช สุดท้อง
โดนใจ..กะพี่ๆทั้งหลาย แบบฝากไว้ก่อน
แค้นนี้..อีกนาน...
แล้วทริปหน้า...ได้ที เอาคืนบ้าง แล้วจามาหาว่า น้องไม่เตือน..ไม่ได้นะ

สะสมไว้เยอะๆหน่อย เพื่อเตรียมระเบิดแรงๆใส่พี่ผอ.ขา..ครั้งเดียวจอดไปเล้ย!!!

 

โดย: สุเกียง IP: 125.24.106.245 22 มิถุนายน 2554 12:36:59 น.  

 

คะ...คือเค้าไม่สนหรอกว่าเหตุเกิดจากอะไรแต่ผลที่เกิดขึ้นคือพี่สาวสุดที่รักเค้าทิ้งหนูไปกับชายหนุ่มอีกคนนึง ปล่อยให้เค้าต้องปั้นไปกับหนุ่มผมทองที่สื่อสารกันได้ดีทีสุดเพียงแค่สบสายตากัน.แบบไม่รู้เรื่ิอง เบาะๆ

 

โดย: กุ๊ก IP: 180.180.102.24 22 มิถุนายน 2554 13:15:43 น.  

 

//www.latestays.co.th/the-chill-koh-chang/
เดอะ ชิล...เกาะช้าง
มีใคร..ใจ...บ้างคะ... ยังไม่ระบุวัน เวลา.. รู้เพียงสถานที่ตำแหน่งที่ตั่ง น่าไปมักๆ......ไม่ต้องไปปันไห้โดนทิ้ง หรือไปทิ้งใครไวักลางทางคะ... ไปพักผ่อนแบบชิลๆ....สบาย สบาย อยากไห้ไปกันทุกท่าน... จึงแจ้งมาเพื่อทราบไว้ก่อนนิ... จากคนโดนทิ้ง...

 

โดย: คนโดนทิ้ง.. IP: 125.25.246.128 23 มิถุนายน 2554 21:51:51 น.  

 

^^
ว้าวๆทั้งสวยทั้งใหม่ ช่างน่าลิ้มลองนัก อยากจะไปแหวกว่ายสายน้ำ แหกตาปลา ควักไส้ปลาหมึก จิ้มพุงปลา ที่เกาะช้าง

คนชอบทิ้งยกมือไปด้วยสองข้างเลยฮับ คนโดนทิ้ง

 

โดย: คนชอบทิ้ง (albatross11 ) 24 มิถุนายน 2554 14:30:54 น.  

 

อู้ยยยยย พี่ผอออออ หนะ หนะ หนะ นม นม เต็มไม้เต็มมือเลย เอ้ยมะใช่สิต้อง เกินไม้เกินมือ อู้ยยยย ปาดตาปาดจายยยยยยย เจ้ยรับบ่ได๋ ชิ O_o"

กุ๊ก เค้าว่ากันว่า คนที่พูดกันไม่รู้เรื่องแม้เพียงสบตา มักจะไปด้วยกันได้ ช่ายไปด้วยกันได้...นั่งรถไฟไปกลับด้วยกันได้ อิอิ^__^

 

โดย: ไม้หมอน IP: 58.9.213.222 24 มิถุนายน 2554 21:14:27 น.  

 

"จุดหมายไม่ได้สำคัญ สิ่งสำคัญอยุู่ที่ระหว่างทางมากกว่า" และที่สำคัญไปกว่าระหว่างทางก็คือ ท้ายขบวน แหะๆๆ

นักปั่นช้า ไม่ต้องกังวลว่าจะเป็นนักปั่นคนท้ายขบวน เพราะว่ายังมีคนที่ช้ากว่าเราอีก รู้สึกว่าคนนั้นจะชื่อ Ambulance คนนี้แหละ ที่ช้ากว่าเพื่อน......(ไม้หมอนรู้ได้งัยนะหรอว่าเค้าชื่อนี้ ก็พี่แกเล่นเขียนชื่อตัวเองไว้ตัวเบอเร่อเลยอะ 55555)

 

โดย: ไม้หมอน IP: 58.9.213.222 24 มิถุนายน 2554 21:29:04 น.  

 

ภาพทริป “ท่องเที่ยวสูตรใหม่ ปั่นไป ปลูกไป ด้วยใจรักษ์สิ่งแวดล้อม”

//www.facebook.com/media/set/?set= ... cf6638a6cb

ภาพทริป “ปั่นไป ปลูกไป ด้วยใจรักษ์สิ่งแวดล้อม”

//www.thaicycling.com/board/viewtopic.php?f=7&t=7247

บันทึกจากสองล้อ คืนป่าสู่ทับลาน 18-19 มิ.ย. 54

//www.thaimtb.com/forum/viewtopic.php?f=56&t=351391

 

โดย: สุเกียง IP: 125.24.139.127 5 กรกฎาคม 2554 15:05:04 น.  

 

ขอบคุณท่านสุค๊าบที่เอา Link รูปมาฝาก ^^

 

โดย: ยามควงกะ IP: 202.28.12.99 13 กรกฎาคม 2554 15:52:05 น.  

 

เดอะ ชิล....เกาะช้าง ...ใครสนใจบ้าง...ตุลานี้...อยากรู้ๆจาได้จัดได้ถูก จ้า......

 

โดย: คนโดนทิ้ง IP: 125.27.47.187 15 กรกฎาคม 2554 15:56:27 น.  

 

สนๆๆๆๆๆ ยกมือ ยกแข้ง ยกขา ไปด้วย แต่ว่า ดูตังค์ในเป๋า คนละเท่าไหร่ เด๋วนับเหรียญรอนะ มีเยอะๆๆ อิอิ

 

โดย: phenixepp IP: 58.11.3.169 20 กรกฎาคม 2554 7:25:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


albatross11
Location :
สุรินทร์ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




รักกันเพียงใดก็ต้องพลัดพราก หวงไว้เพียงใดก็ต้องจำจาก ข้ามาคนเดียวข้าไปคนเดียว ไม่มีใครเป็นอะไรของใคร ต่างคนมาต่างคนไป ยิ่งยึดยิ่งทุกข์ ปล่อยวางได้จึงเบาสบาย... เมื่อปัญญาแจ่มแจ้งจะสลัดคืน เมื่อมาจากดิน ท้ายที่สุดก็สลายกลายเป็นดิน ยึดเอาไว้ก็ได้แต่ทุกข์ตอบแทน อยากโง่ก็ยึดต่อไป คิดได้ก็วางเสีย พุทธทาสภิกขุ............ .............................. .............................. ความทุกข์ที่เกิดจากการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจนั้น เป็นเรื่องทรมานยิ่ง และเรื่องที่จะบังคับมิให้พลัดพรากก็เป็นสิ่งสุดวิสัย... ทุกคนจะต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ที่พอใจ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง...พุทธโอวาท --------------------------- พระราชดำรัส ในรัชกาลที่ 7 เมื่อทรงสละพระราชสมบัติ เพื่อประชาชน ข้าพเจ้ามีความเต็มใจที่จะสละอำนาจ อันเป็นของข้าพเจ้าอยู่แต่เดิม ให้แก่ราษฎรทั่วไป ข้าพเจ้าไม่ยินยอมยกอำนาจทั้งหลายของข้าพเจ้าให้แก่ผู้ใด คณะใดโดยเฉพาะ เพื่อใช้อำนาจโดยสิทธิ์ขาด และโดยไม่ฟังเสียงอันแท้จริงของประชาราษฎร
New Comments
Friends' blogs
[Add albatross11's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.