ลาก่อน ทาเคชิ(26/5/07)
วันนี้วันเสาร์แท้ ๆ แต่ผมได้นอนหลับฝันดี แล้วตื่นสายตามปกติสุข แถมไม่ต้องไปทำงาน เรื่อย ๆ เปื่อย ๆ อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน เดินไปขึ้นรถไฟ CTA ณ.เวลา 4 โมงเย็น ด้วย อารมณ์ดี สุด ๆ เพราะผู้ชายญี่ปุ่นคนนี้ วันนี้มีปาร์ตี้(เล็กๆ)อำลานาย Yasuhiko Morita อีก 1 เพื่อนรัก จาก โตเกียว ที่กำลังจะอำลา เมืองแห่งสายลม ไปสู่ เมืองแห่งปลาดิบ วันพุธนี้ (เขาเคยโชคดีได้รับอาหารกลางวันชุดใหญ่ของผมไป 1 ครั้ง เพราะตอนนั้นงอน จี ฮุน เลยยกให้กินหมดเลย---เขาจึงคิดว่าผมเป็นคนใจดีมาก) ป.ล จำได้แม่นยำว่าเป็น ราดหน้า ไม่มีใครมารับผมที่สถานีรถไฟเหมือนคราวก่อน (มีแต่กาแฟ 1 แก้วเป็นเพื่อนร่วมเดินทาง) ปู๊น ปู๊น.......รถไฟมาแร้ววววววว และถ้าวิ่งขึ้นตู้หลังสุดทัน ตู้ประจำของผมก็มักจะเป็นตู้สุดท้าย ที่นั่งสุดท้าย หันหน้าออกไปหารางรถไฟ มุมแปลก ๆ แต่ผมชอบ แถมส่วนตัวมาก เหยียดขา ชมวิว เอ็นจอยการดูตึก ได้อย่างไม่มีใครรบกวน (ด้วยความที่มันส่วนตัวมาก,และเป็นที่นั่งที่ผมชอบมาก ผมจึงฝันว่าซักวันจะต้องได้นั่งตรงนี้กับสาวน่ารัก ๆ ซักคนแล้ว จุ๊บๆ กัน ) เพียงแค่อึดใจเดียว ผมก็มาถึงยัง ถนน 35 ณ.สถานี "สนามเบสบอล ชิคาโก้ white sox" เดินอีก 5 นาทีก็ถึง สถานที่จัดงาน ถนน 31 Apartment ของ อิงกิ เพื่อนชาวเกาหลีของผม ถึงปุ๊บ ยังไม่ทันจะได้เข้าบ้าน ตามประสาหน้าที่ผู้ชาย ก็ต้องรับหน้าที่ไปซื้อ เสบียง สำหรับงาน ในทันใด อาทิ ของขบเคี้ยว,เบียร์,ฯลฯ แม้ฝนจะตกก็ยังไม่ย่อท้อ ซื้อของเสร็จแล้ว รอ Taxi 25 นาที ยังไม่มา ก็เลยตัดสินใจเดินกลับ แม้จะต้องเดิน 15 นาที หอบเสบียงอันหนักอึ้งกลับบ้านก็ตาม ท่ีบ้าน หน้าที่ทำอาหาร เป็นหน้าที่ของ สาว ๆ เกาหลี (แอบจินตนาการไปว่า อาหารเกาหลี,ทำโดยสาวเกาหลี,ป้อนโดยสาวเกาหลี ) 2 คนนี้ อ้างว่า กำลัง ทำพิซซ่าเกาหลี (พิซซ่า แต่ทอดบนกะทะ) ปาร์ตี้ทั้งทีจะขาดเพลงได้อย่างไร? พบกับ 2 ดีเจ ชื่อ(ไม่)ดังจาก ญี่ปุ่น Dj.โคจิโร่ และ Dj.ยาสึฮิโกะ ณ.บู๊ท Dj พบกับ บู๊ท Dj.แล้ว ขอเชิญพบกับ บู๊ทหมู อาหารพร้อม(Sam kyob sal หมูย่างเกาหลี) แอลกอฮอลล์(โซจู)พร้อม เบียร์พร้อม ยิงปืนขึ้นฟ้า....... บุฟเฟ่ต์นานาชาติเร่ิมต้นออกตัว ณ.บัดนี้ ด้วยการยืนกิน(เก้าอี้ไม่พอ) แขก vip ในค่ำคืนนี้ประกอบไปด้วย เกาหลี 15 คน ญี่ปุ่น 2 จีน 1 และ ไทยอีก 2(เอเชียล้วนๆ---ไม่มีฝรั่งคบ) ผู้หญิงในงานมี 6 คน(แต่มีแฟนแล้วทุกคน---บางคนมีสามีแล้ว) ผมเลยอด เมารัก มีสิทธิ์ทำได้เต็มที่แค่ เมาเหล้า 4 หนุ่ม ดง บัง ชิน กิ ก็มากับเค้าด้วย วันนี้ไม่มีราดหน้าให้ ยาสึฮิโกะ เหมือนวันนั้น และรู้สึกว่า โซจู จะได้รับความนิยมสูงสุดในค่ำคืนนี้ (คนเกาหลีกับ เจ้าเหล้า โซจู ขวดเขียว ๆ นี่ประดุจดั่งสร้างมาคู่กันจริง ๆ) นอกจากมันจะ อานุภาพรุนแรง มาก ๆ แล้ว นักดื่มยังไม่สามารถใช้คติ "อยากกินรินเอา อยากเมารินเอง" ได้อีกต่างหาก เนื่องจาก ต้องให้คนอื่นรินให้ ไม่งั้นไม่สุภาพ(เค้าว่างั้น) "ตัวกินกับ" อย่างผม ดื่มตามมารยาท 1 แก้ว หลังจากนั้นก็ เขยิบมาขอจับจองพื้นที่ใกล้ ๆ หมู(นุ่มๆ) แล้วเร่ิมต้นปฎิบัติการ "โทนี่ขยับกับพินาจ" อย่างไม่รอช้า โซจูขวดแล้วขวดเล่าผ่านไป คนอื่นเมา แต่ผมยังมีสติดี (เพราะกินแต่กับ---อย่างไม่มีการวอกแวก) บางคนก็ดื่มเพื่อลืมเธอ เมื่อถึงเวลา 4 ทุ่มครึ่ง อาหารหมด ก็ได้เวลา "แตงโม พบคุณ" และเวลาของการ แด๊นซ์ โดยเร่ิมต้นจาก การขาดสติของ ยาสึฮิโกะ ที่ "เมา" แล้วเต้นคนเดียวอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ ขี้เมา คนอื่น ๆ ถูกแรงดึงดูดให้เข้ามา สมทบ ทีแรกไฟมันสว่าง อารมณ์ แด๊นซ์ ยังไม่ค่อยคึกนัก แต่พอเราได้ ฝ่ายแสง ที่เข้ามาคอยควบคุมไฟให้มัน วูบ ๆ วาบ ๆ โดยการปิด ๆ เปิด ๆ ไฟในห้องไป ๆ มา ๆ ให้มันได้อารมณ์เธค (สังเกตุแววตาของเจ้าของห้อง เห็นได้ชัดเจนว่า กลัวหลอดไฟขาดยิ่งนัก) เมื่อไฟมันวูบ ๆ วาบ ๆ จนได้ feel มนุษย์กว่า 10 ชีวิตก็เต้นกันอย่างเป็นหมู่คณะและอย่างเมามันส์ด้วยเพลง YMCA เวอร์ชั่น pet shop boy remix เป็นการปิดปาร์ตี้ในค่ำคืนนี้อย่างยิ่งใหญ่ ลาก่อน "ยาสึฮิโกะ" ป.ล วันนั้น ราดหน้า ที่ให้น่ะ ไม่ใช่เพราะ "ไม่หิว" หรอกนะ แต่เพราะ งอน จี ฮุน ต่างหาก
Create Date : 27 พฤษภาคม 2550
20 comments
Last Update : 5 กรกฎาคม 2550 14:33:57 น.
Counter : 668 Pageviews.
^
^
^
.... อันนี้ไม่ตั้งใจรึเจตนาพิมพ์ผิด...