มิตรภาพราคาโรงงาน(12/5/07)
วันนี้วันเสาร์แท้ ๆ ผมควรจะนอนหลับฝันดี แล้วตื่นเกือบเที่ยง ๆ ตามปกติสุข แต่ผมต้องแหกขี้ตาตื่นแต่เช้าตรู่ แล้วเดินงัวเงียไปขึ้นรถไฟ CTA ณ.เวลา 7 นาฬิกา 15 นาที ด้วยความง่วงเหงาหาวนอนสุด ๆ
เพราะ ผู้หญิงบราซิล คนนี้
เธอพาผมมาต่อรถไฟขบวนนี้ตอน 8 โมง 10 นาที
ผมเคยเห็น รถไฟขบวนนี้มาหลายทีแล้ว เจ๋งดีอ่ะ มี 2 ชั้นด้วย แต่ไม่มีโอกาสขึ้นซักที ฝันเอาไว้ว่า อยากจะขึ้นเหมือนกัน พอมีโอกาสได้ขึ้น จึงขอนั่งช้ันบนเป็นการประเดิม
ผมกับเธอกำลังจะเดินทางไปไกลพอสมควร จึงต้องพกอุปกรณ์ Entertainment มาปรนนิบัติตัวเอง เรามี ไอพอด กันคนละ 1 เครื่อง กะว่าจะไม่คุยกันเลย ต่างคนต่างฟังเพลงประมาณนั้น
Lilly(ลิลลี่) เป็นเพื่อนซี้ของผม (เธอนั่นเองที่ ขี่ม้าขาว มาช่วยผมจาก จี ฮุน โดยที่เธอไม่รู้ตัวหรอก ว่าสิ่งที่เธอทำนั้นมันยิ่งใหญ่นัก----ถ้าเธอเป็นคนเท้าใหญ่ ผมอาจจะจีบไปแล้ว แต่โชคดีเธอรอดตัวไป ด้วยเท้าของเธอ-----------เพื่อนก็ยังไม่เว้น ประมาณนั้น) ผมให้ฉายา Lilly ว่า "Pink Puma" เพราะผมไม่เคยเห็นใครบ้ายี่ห้อ พูม่า และสีชมพู เท่ากับเธอมาก่อนในชีวิต ไอพอดก็ต้องเป็นสีชมพู ซองใส่ก็ยังเป็นสีชมพู ที่บ้านเธอมีผลิตภัณท์ พูม่า ในครอบครองนับไม่ถ้วน(อีก 1 อย่างที่ทำให้เธอรอดตัวจากผม คือ เธอเป็นสาว Sporty ผมไม่ชอบแนว Sporty อ่า )
มีเพลงแล้วจะขาด ของกิน ได้อย่างไร? ผมเตรียม ข้าวเกรียบกุ้ง Nongshim (ผลิตภัณท์จากเกาหลี)ไว้พร้อมแล้ว 1 ซอง แต่ Lilly หยิบเข้าปากคำเดียว แล้วส่ายหัวไม่เอาอีกเลย ปล่อยให้ผมโซโล่คนเดียวทั้งถุง ของอร่อยแบบนี้โชคดีที่ได้กินคนเดียว(อ้าว!ยังไง)
นอกจากนั้น ผมยังบ้าพลัง หอบเอา ช็อคโกแล็ตหลอด(รสชาดคล้ายโอโจ้)มาด้วย 1 กล่องเบ้อเริ่ม
อร่อยมากกกกกกก 1 กล่อง แค่ $4.69 กินทั้งอาทิตย์ก็ไม่หมด อันนี้เธอชอบแฮะ บอกให้ผมซื้อมาให้หน่อย จะเอาไปจิ้มกินกับไอติม (เรื่องซื้อให้ไม่มีปัญหา แต่ไม่เข้าใจว่า ทำไมช็อคโกแล้ตต้องชื่อ ว่า Love Letters ด้วยอ่า)
ระหว่างการเดินทาง เธอเอา เท้าอันเล็กจิ๋ว ของเธอ โผล่ออกไปให้ ฝรั่งที่นั่งชั้นล่างได้รับ รับละอองเศษฝุ่น จากด้านหลังของส้นเท้าของเธอ เล็กน้อย
แถมยังเอา ไอพอด ของผมไป แล้วเอาของเธอให้ผมฟัง สลับกัน ผมกับเธอฟังเพลงคล้าย ๆ กัน ชอบชวนกันไปดูคอนเสิร์ต อาทิเช่น วันจันทร์หน้าเธอชวนผมไปดูคอนเสิร์ต Damien Rice แต่เธอดันลืมซื้อบัตร บัตรเลยหมด อดดู(สมน้ำหน้า) (แต่น้องหมวยฟันกระต่ายไปดู เค้าเป็นคนบอกผมเองวันพุธที่แล้ว โอววว!!)
ลงรถไฟเวลา 10 โมง แล้วต้องไปต่อรถบัส อีก 3 ต่อเลยทีเดียว
ก่อนจะมาถึง "ศูนย์รวมสินค้าราคาโรงงาน" ที่เธอลากผมมาจนได้(ผมพยายามเลื่อนเธอมา 3 ครั้ง ครั้งนี้ไม่รอด)
ร้านค้ามีอยู่เยอะแยะ ของแบรนด์เนม อย่าง Armarni,Calvin Klein ก็มีให้เลือกสรรค์ แต่เธอเข้าไปดูแต่ผลิตภัณท์ Sport ตามสไตล์ สาว Sporty
Nike,Adidas,Puma เธอดูหมด(ยังดีที่ไม่เข้า Reebok ด้วย) เธอซื้อ กระเป๋า Puma (ที่ไม่ใช่กระเป๋าตังค์)8 ใบ !!!(เธออ้างว่าส่วนหนึ่งเป็นของฝากให้เพื่อน ๆ )
นอกจากนั้นยังลากผมเข้าไปเป็นเครื่องมือลอง น้ำหอม โดยการฉีดแต่ละกลิ่นไปในร่างกายของผม 4 มุม ไม่ซ้ำกัน Clinique happy holiday แขนซ้าย Tommy Blue Star แขนขวา Tommy Girl ปกติ ข้างหลัง DKNY ตรงหน้าอกของผม สรุปว่า เธอ ชอบ Clinique แต่ไม่ซื้อ เพราะเกินงบ
รู้สึกว่า วันนี้ผมจะออกแนว มาส่งเธอช็อปปิ้งโดยเฉพาะ ซะมากกว่า และมาเพื่อช่วยถือของให้ สมหน้าที่ชายชาติทหารยิ่ง แต่ผมก็กะมาทำแบบนี้อยู่แล้วแหละ ขี้เกียจอยู่บ้านน่ะ
5 ช.มเต็ม ๆ ผ่านไปก็ได้ของเต็ม 2 มือของผม กางเกงยีนส์ Diesel 2 ตัว $100 กระเป๋า Puma 8 ใบ $180 หมวก Nike 1 ใบ $25 เสื้อ Adidas 1 ตัว $20 ทั้งหมดนั้นเป็นของเธอหมดเลย ส่วนผมซื้อแค่อย่างเดียว "ข้าวกลางวัน"
ขากลับ เราย้ายมานั่งข้างล่าง สบายกว่านั่งข้างบนเยอะเลย มีการสนทนากันเรื่อง ความรัก เล็กน้อย คุยกันเรื่องอะไร ไม่บอก
คุยกันได้สักพัก ผมก็ง่วง และแอบหลับเป็นระยะ ๆ เพราะเมื่อคืนนอนแค่ 5 ช.ม เดินอีก 5 ช.ม ผมเลยผลอยหลับน้ำลายยืด
ปล่อยให้เธอฟังไอพอด ไปคนเดียวอย่างน่าสงสาร
กลับถึง Downtown 6 โมงเย็น ไม่ลืมที่จะถ่ายรูปร่วมกันเป็นที่ระลึก ว่าวันนี้ เรามา เที่ยว "โรงงาน" กัน 2 คน
Create Date : 13 พฤษภาคม 2550 |
|
26 comments |
Last Update : 5 กรกฎาคม 2550 14:38:31 น. |
Counter : 871 Pageviews. |
|
|
|
เพื่อนคุณน่ารักดีนะคะ ดีจังได้ไปเที่ยวซื้อของกันด้วย รถไฟน่านั่งจริงๆ ด้วยคะ ฟังเพลงไปด้วยแล้ว เพลินดียังงัยไม่รู้