ฉันอยู่บ้านทั้งวัน... วันนี้เป็นวันเสาร์ ที่ 6 กุมภาพันธ์ 2553 ปกติแล้ว วันนี้...หรือ ทุกๆเสาร์อาทิตย์ ฉันจะต้องไปเรียนพิเศษ ตอน 8 โมงเช้า แต่วันนี้ฉันขอแม่ไม่ไปเพื่อนทำการบ้าน... แต่นั่นก็ไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริงของฉันหรอก ฉันไม่มีเพื่อนไปเรียนพิเศษด้วยตะหาก นี่แหละคือเหตุผลที่แท้จริง... ฉันอยากฝึกตัวเองให้สามารถไปที่ไหนก็ได้คนเดียว โดยไม่ต้องพึ่งคนอื่น แต่ฉันก็ทำไม่ได้ เวลาฉันขึ้นรถเมล์คนเดียวภายใต้ใบหน้าที่เรียบเฉย แต่สมองกลับคิดไปเรื่อยๆ แต่สิ่งที่ฉันคิด มันทำให้ฉัน รู้สึกเหงา... ทำไมนะฉันต้องไปเรียนคนเดียว...ฉันเหงาเวลาไปไหนมาไหนคนเดียว พ่อกับแม่บอกว่าเราโตแล้ว โตพอที่จะไปไหนมาไหนได้เองแล้ว ใช่ พ่อกับแม่พูดถูก แต่ว่า ฉันรู้สึกเหงาจริงๆนะ วันนี้เพื่อนของเราไม่ไปเรียนเพราะไปเที่ยว เราก็เลยไม่ไปเรียนเพราะทำการบ้าน(โกหกอีกแล้ว_ _) แต่ฉันก็ทำการบ้านจริงๆ แต่เอาเหอะ แม่ก็คงรู้ ว่าจริงๆแล้วเราไม่ไปเรียนเพราะอะไร วันนี้ฉันนั่งทำการบ้านไปเรื่อยๆ จนเริ่มรู้สึกเบื่อ การบ้านชิ้นนี้ง่าย ค่อยๆทำเดี๋ยวก็เสร็จ ฉันก็เลยไปดูการ์ตูน ฟังเพลง แต่ทำไมนะ ในหัวของฉันตอนนี้คิดตลอดเลยว่า พรุ่งนี้เราจะไปโรงเรียนยังไง พรุ่งนี้ก็ต้องไปคนเดียวอีกแล้ว จริงๆจะไม่ไปก็ได้นะ แต่ตอนบ่ายคุณครูนัดไปทำอะไรซักอย่างของจังหวัด(บังคับทุกคน) ถ้าไม่ไปตอนเช้า ก็ต้องไปตอนบ่ายคนเดียวอยู่ดี งั้นไปเรียนตอนเช้าเลยดีกว่า... อย่างน้อยก็ยังได้ไปเรียน วันพรุ่งนี้ก็วันสุดท้ายแล้วด้วย ก็ปิดคอสแล้ว ไปวันสุดท้ายก็ยังดี แต่พรุ่งนี้เพื่อนๆโรงเรียนอื่นก็คงจะมองทำไมวันนี้ใส่ชุดพละกางเกงวอร์มไป 555+ เราคงไม่ได้ใส่ไปเพราะไม่มีชุดจะใส่หรอกนะ แต่เพราะคุณครูสั่งอ่ะดิ เราเรียนภาคเช้า พอเสร็จภาคบ่ายจะได้เดินไปโรงเรียนพร้อมเพื่อน จะมีใครรู้มั้ยนะ... เวลาเราอยู่กับเพื่อนๆ ทุกคนจะมองว่าเราร่างเริงจนทะลุปรอท แต่ใครจะรู้ล่ะ ภายใต้ความสดใสร่าเริงนั้น เราจะเป็นคนที่เหงาได้ขนาดนี้ ToT หวังว่า พรุ่งนี้เราจะลืมเรื่องความเหงา... ไปได้นะ __________________________________________________________ รู้ัสึกดีจัง มีคนมาเม้นให้คำปรึกษา ขอบคุณนะคะ สำหรับคำปรึกษาดีๆ คือ ขอชี้แจงใหม่นะคะ ไม่ใช่ไม่อยากไปเรียนค่ะ แต่ว่า ไม่ชอบไปคนเดียวอ่ะค่ะ ไปคนเดียวมันรู้สึกเหงาอ่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับคอมเม้น นะคะ   Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2553 4 comments Last Update : 13 สิงหาคม 2553 13:21:00 น. Counter : 414 Pageviews. Share Tweet

สู้ๆนะจ๊ะ สักวันเราจะต้องก้าวผ่านความเหงานี้ไปได้แน่นอน   โดย: pet.sp 6 กุมภาพันธ์ 2553 18:32:14 น.

เข้ามาคุยเป็นเพื่อนนะคะ เข้าใจความรู้สึกที่หนูเป็นอยู่คือ รู้สึกเหงา แต่อยากให้หนูลองมองดูใจเราที่ว่าเหงาหน่อยซิคะว่ามันเป็นยังไง เราเหงาเพราะเรารู้สึกไม่มีใครเป็นเพื่อนคุยหรือเปล่า ถ้าใช่ถามตัวเองว่า เคยมีไหมเวลาที่เราไม่ต้องคุยกับใครแต่เราก็ทำงานและทำกิจกรรมของเราไปได้ เช่น การดูทีวี อ่านหนังสือที่ชอบ หรือแม้แต่การฟังเพลงโปรด ในเวลาอย่างนี้เรายังต้องมีเพื่อนนั่งข้างๆเราไหม ถ้าไม่จำเป็นทุกครั้งไป นั่นหมายความว่า เราก็อยู่ได้ด้วยตัวของเราเองในช่วงเวลาหนึ่ง เมื่อเรามั่นใจว่าเราทำได้ ก็ลองขยายเวลาของการที่เราต้องอยู่กับตัวเองให้มากขึ้นอีกนิด เพราะคนเราไม่สามารถที่จะมีเพื่อนคอยติดอยู่กับเราได้ตลอดเวลา หนูเคยได้ยินคำพูดที่ว่า ฉันขอเวลาส่วนตัวบ้างได้ไหม นั่นหมายความว่า คนเรายังต้องการที่จะมีเวลาส่วนตัว บางครั้งเราก็ต้องบอกกับตัวเองคะว่า เราจะต้องพึ่งตนเอง มากกว่าที่จะต้องอิงแอบอยู่กับเพื่อน ตลอดเวลา เราลองเอาเวลาที่ให้เพื่อน มาให้ครอบครัวเช่น เข้ามาคุยกับคุณพ่อ คุณแม่ พี่น้องหรือคนอื่นๆ ทำกิจกรรมกับคนในครอบครัวบ้าง บางที่ เราอาจจะพบได้ว่าการที่มีพ่อกับแม่เป็นเพื่อนบางทีก็ดีกว่ามีเพื่อนเป็นเพื่อนตลอดเวลา พ่อกับแม่บางทีท่านก็อยากได้เราเป็นเพื่อนนะคะ มีแม่กับพ่อเป็นเพื่อนมีแต่ได้กับได้ค่ะ ไม่มีเสีย หากจะเซาะแสวงหาความรักและความอบอุ่นไม่ให้เรารู้สึกเหงาและ โดดเดียว หาคนในครอบครัวเถอะค่ะ เพราะคนในครอบครัวจะไม่ทำร้ายเรา แต่หากเราหาความอบอุ่นนอกบ้าน อาจเคราะร้ายที่เจอคนข้างนอก หลอกทำร้ายเรานะคะ เปลี่ยนความรู้สึกเหงาเป็นเข้าใจไหมว่า เรามีเวลาให้ตัวเองมากขึ้นและจะได้มีเวลาที่จะพิจารณาทำสิ่งที่ดี ดีให้ตัวเรามากขึ้นดีกว่าไหมคะ ขอให้ผ่านพ้นความรู้สึกนี้ไปได้ด้วยดีนะคะ   โดย: peepin IP: 125.24.177.97 6 กุมภาพันธ์ 2553 18:49:44 น.

ตั้งใจเรียนละกันนะครับพี่จะเป็นกำลังใจให้   โดย: ปุ้ยtanandon_thekop@hotmail.com IP: 222.123.156.71 6 กุมภาพันธ์ 2553 18:50:28 น.

คุณพ่อ คุณแม่ดุมั้ยคะ ทำไมไม่บอกไปตรง ๆ ว่าไม่อยากไปเรียนค่ะ น่าจะเข้าใจนะ แต่หนูก็บอกแล้วเนอะว่า ท่านบอกว่าเราโตแล้ว ต้องไปเอง เรียนคนเดียวได้ หนูอายุประมาณ 14 ใช่มั้ยคะ กำลังเป็นวัยรุ่นเลย แถวบ้านมีเพื่อนเรียนอยู่ รร. เดียวกันมั้ย หรือ มีเพื่อนเรียน กวดวิชาที่เดียวกันหรือป่าว แต่ถ้าใจไม่อยากไป มันก็จะว้าวุ่นใจอย่างนี้แหละ ทำงัยดีน๊า หนูต้องทำทุกอย่าง แบบมีความสุขกับมัน หนูจะรู้สึกสนุก และไม่เหงา เอางี้ลองปรับตัวค่อย ๆ พูดกะคุณพ่อ คุณแม่ดู ถ้าไม่ดีขึ้น เข้ามาระบายในนี้นะคะ จาเป็นกำลังใจให้ค่ะลูก...   โดย: บ้านสามออ 6 กุมภาพันธ์ 2553 19:58:54 น.