ไม่รู้จะบอกความรู้สึกของตัวเองยังไงดี เมื่อวานนี้ทุกอย่างดูสดใสสวยงามไปหมด คุยเล่นกับเพื่อน หยอกล้อ ชวนกันไปเที่ยว เจอหนุ่มหล่อละลายคนเก่าคนนั้น แล้วยังเม้าต์แตกชนิดหยุดไม่อยู่ มีความสุขตลอดวัน แถมยังได้ตัดผมฟรี ทำให้ดูดีขึ้นไปอีกนิด แล้วยังโทรคุยกะพี่ยศอีกตั้งครึ่งชั่วโมง (ทิพ : ผลคือตังค์หมด โทรตามพี่มารับไม่ได้ หนาวโคตร) ผลที่ควรจะตามมาคือ ความสุขปริ่มล้น ความสดใสที่จะอยู่ข้ามไปถึงวันจันทร์แต่ไหงวันนี้มันไม่เป็นงี้ล่ะ ตั้งแต่แรกเริ่มของวัน ลืมตามาก็ปวดหัวหนึบๆ เป็นอะไรไม่รู้ล่ะ แต่ที่แน่ๆต้องฝืนสังขารไปเรียนให้ทัน รีบๆลวกๆ ผมไม่ได้หวี วิ่งหน้าเริ่ดเข้าห้องเรียน แล้วต้องไปเจอว่าครูลาไม่มีสอนวันนี้ ฝากงานเอาไว้แล้ว เลยเกิดความคิดว่าไมมันซวยอย่างนี้เนี่ยตามมาด้วยการต้องยกเลิก ไม่ไปร่วมฉลองวันเกิดเพื่อน สาเหตุก็ไอ้อาการปวดหัวนี่ล่ะกลับมาถึงบ้าน พักซักนิดหน่อย มาเปิดคอมกะจะคุยกับน้องสาว ถามข่าวคราวคุยเรื่อยเปื่อย แต่น้องไม่มา ก็ไม่ได้คิดไรมาก นั่งคุยกะป้าหนอน กะพี่ๆในห้องแชทได้เรื่อยๆ(เรื่องอาหารทั้งนั้น คิดถึงบ้านเลย)จนดึกหน่อย มีเวลาเป็นของตัวเอง มาเปิดอ่านไดของหลายๆคน จนเจอว่า น้องสาวมีปัญหาที่พี่สาวคนนี้ไม่สามารถช่วยได้ ทำได้แค่อยู่ข้างๆแบบห่างๆ ได้แต่ปลอบกันข้ามประเทศ ทำได้แค่ส่งความห่วงใยข้ามผ่านไปยังอีกซีกโลกหนึ่งอยากบอกว่า ไม่ว่าแกจะเจอเหตุการณ์ยังไงก็ตาม เจ๊อยู่กับแกเสมอ แม้เราจะไม่สามารถพูดคุยกันได้ตลอด รึอาจตลอดถ้าแกคิดจะโทรมาเวลามีปัญหา เจ๊เสียใจที่ที่ผ่านมาเจ๊ช่วยอะไรไม่ได้มากอย่างที่คิดไว้อย่ากด อย่าเก็บความรู้สึกของตัวเองเอาไว้เลยนะ อย่าทรมานตัวเองเพื่อใครเลย เพราะมันไม่ได้มีผลกับตัวแกเท่านั้นหรอก สำหรับคนรอบตัวแก ที่รักและห่วงใย อาการของแกมันเป็นตัวแปรสำคัญของความรู้สึกของพวกเราเลยนะ แล้วอย่าปิดบัง เพื่อความสบายใจของพวกชั้นเลยนะ ปิดไม่ได้หรอก เราอยู่ด้วยกันมานานมากแล้ว ไว้เจ๊จะโทรหานะ รักแกนะน้องสาว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
