พี่สาวที่น่ารัก

บ้านทิพ มีลูกๆตระกูลน้ำทั้งหมด 3 คน คือ น้ำฝน น้ำมันต์ น้ำทิพย์
ความเกี่ยวพันธ์ก็ง่ายนิดเดียว แค่รองน้ำฝน เอาไปให้พระเสกเป็นน้ำมนต์ แล้วก็กลายเป็นน้ำทิพย์

พ่อเล่าว่า ตอนแม่ท้องพี่ฝน พ่อฝันเห็นพระพิรุณกระทืบบาทา แถมตอนเกิดฝนยังตกอีกแนะ
แถมไปหาหลวงปู่ หลวงปู่ก็บอกว่า เนี่ย เด็กผู้ชาย ปรากฎเป็นหญิงซะได้ โฮ่ๆๆ

ตอนเล็กๆ แม่เล่าว่า พี่ฝนเป็นพี่สาวที่รักน้องมากกกกกกกกก
เดินไปไหนจะต้องเอาน้องไปด้วย แต่วิธีที่คุณเธอพาน้องไปนี่ช่างน่ากลัว
ก็คุณเธอเล่นจับจูงมือน้องอย่างทิพไว้ข้างหนึ่ง แล้วลากไปด้วยเหมือนลากตุ๊กตา
น่ารักมั๊ยละคะ น้องยังเดินไม่ได้ แต่อยากให้น้องไปด้วย พาไปทั่วบ้านเลยค่ะ คงนึกว่าเป็นตุ๊กตามีชีวิต

โตมาหน่อย พอรู้เรื่อง พี่ฝนขึ้นประถม น้องน้อยอย่างทิพอยู่อนุบาล ที่โรงเรียนเดียวกัน
พอเลิกเรียน ทิพก็ต้องเดินไปรับที่ห้องเรียน ไปนั่งรอพี่ฝนเล่นกระดานกับเพื่อน ไหงมันสลับกันละค้า คุณพี่

มีครั้งหนึ่ง พี่ฝนเรียนศิลปะ ใช้สีอะไรซักอย่างที่คล้ายๆสีเทียน แต่ใช้วาดเขียนบนตัวคนได้
กลับมาถึงบ้านก็เอาเลยค่ะ จับน้องมัดผม เอาสีมาแต่งหน้าน้อง ออกมาเป็นหนูน้อยปากแดงย้อยเลย

ตอนประถมทิพออกจะเป็นเด็กซนๆ (แหงสิ ปีนบันไดเล่นกันไม่ซนได้ไงเนอะ)
เพราะฉะนั้นชุดนักเรียนก็จะเป็นกระโปรงยาวๆ จะได้ใส่กางเกงไว้ข้างในได้
พอขึ้นชั้นมัธยม พี่สาวคนนี้ก็สั่งให้เลาะชายกระโปรงขึ้น 3 นิ้วทันควัน กลัวน้องจะโดนเพื่อนล้อซะงั้น
ขอบคุณมากเลย แต่แบบ สั่งแล้วทำไม๊ทำไม ไม่ช่วยกันทำเลย สอยชายกระโปรง 5 ตัว ไม่สนุกเน่อ
ไม่แค่นั้น พี่ฝนเสียเวลาช่วยจัดกระเป๋าเสื้อผ้าด้วย โอ้โห สอนน้องม้าดีดกะโหลก ให้มานั่งพับผ้าให้เรียบ
สุดท้ายคุณนายต้องพับให้ทั้งกระเป๋าเลย แหะๆ ขอบคุณนะค้า

พอเปิดเทอมทิพก็ทพตัวห่ามๆเหมือนเดิม พูดตรงๆ คิดไงก็พูด ไม่ค่อยสนใจใคร
จนเกือบจะโดนรุม สาเหตุง่ายๆ พูดจาไม่เข้าหูรุ่นพี่ จนพี่ฝนเนี่ยละ เดือดร้อนคอยช่วยแล้วก็มาเตือน
ไม่งั้นป่านนี้ จะมีสภาพเป็นยังไงก็ไม่รู้ ขอบคุณจริงๆ

พอพี่ฝนเข้ามหา'ลัย ทีนี้ก็เป็นตาน้องสาวกลับมารับพี่สาวอีกแล้ว
มีพี่สาวเป็นนักกิจกรรมก็งี้ กว่าจะได้กลับบ้านทีก็ดึกดื่น น้องที่ติดแม่เลยพลอยตามไปรับด้วย
ก็ดีนะ จะได้เจอกันเรื่อยๆ ไม่งั้นก็คงไม่เจอกัน ไม่ได้คุยกันเลย

ตอนทิพมาเรียนต่อที่อังกฤษนี่ พี่ฝนพูดนิดเดียวว่า ดูแลตัวเองดีๆนะ
ใครจะไปคิด ทั้งที่ทิพก็ไม่ได้เป็นเด็กดี ไม่ใช่น้องที่ดี แต่เค้าก็ห่วงนะ
แถมคงห่วงมากอยู่ เพราะไม่ใช่น้องที่ชอบออกไปเผชิญโลกกว้างซะเท่าไหร่
(ไม่รู้ซะแล้วว่า ไม่ต้องออกนอกบ้าน ก็เผชิญโลกกว้างได้ โฮ่ๆๆ)

มาถึงนี่ อยากได้อยากกินอะไรก็มีพี่สาวคนดีนี่ละ คอยหามาเตรียมไว้ไห้
พอจะกลับไปก็ทำความสะอาดห้องนอนให้ยกใหญ่ เกณฑ์แรงงานพี่ชายมาช่วยจัดห้องซะเอี่ยมเลย
เวลาไปซื้อของ ก็ได้คำแนะนำจากพี่ฝนนี่ละ อันนี้สวย อันนี้ดี อันนั้นไม่ดี อันโน้นไม่เข้า ฯลฯ
สรุปแล้วก็ได้ชุดสวยมาใส่ไปงานเลี้ยงที่อังกฤษนี่ละ

เมื่อปีที่แล้ว ทิพตัดสินใจไปงาน Ball ที่เคมบริดจ์ ต้องหาชุดราตรีใหม่ให้เข้ากันธีมของงาน
ก็ได้พี่สาวคนสวยนี่ละ ไปเดินซื้อให้ ทั้งชุด ทั้งเครื่องประดับ แถมกระเป๋า รองเท้าครบเซต เสียเวลาไปมากโข
ไม่เท่านั้น ยังไปเดินหาเสื้อสูท กางเกง และเชิร์ตขาวทรงดีมาให้เผื่อต้องใส่ไปงานประชุมอีกด้วยแหนะ
เหนื่อยมั๊ยนะ เห็นตอนทำงานต้องทดลองกินนู่นกินนี่ จะกลับบ้านมาทีซีดเซียวไปหมด ยังต้องมาจัดการเรื่องพวกนี้ให้อีก

ซัมเมอร์คราวก่อน ได้เจอเพื่อนพี่ฝนคนนึง พี่เค้าก็เล่าว่า มีวันนึง พี่ฝนไปทำงานพร้อมตาบวมฉึ่ง
พอถามก็ได้ความว่า คิดถึงน้องสาว โฮ้ยยย ฟังแล้วเป็นปลื้มอะ ไอ้เราอยู่ทางนี้ไม่ค่อยคิดถึงเค้าเท่าไหร่
ก็บอกแล้วไม่ได้สนิทกันมาก แค่ห่วงๆกันเรื่อยๆ ถ้ามีปัญหาก็ช่วยกันไปเท่าที่จะทำได้
พอได้ยินอย่างนี้ ตัวมันลอยๆนะ แบบ พี่เรารักเราขนาดนี้เลยหรอ
งืมๆ ต่อไปนี้จะทำอะไรให้เค้ามากขึ้นละ เริ่มจากปีนี้กลับไปให้ทันฉลองวันเกิดกับเค้า
ตื่นมาใส่บาตรด้วยกันนะ ชาติหน้าเราจะได้เป็นพี่น้องกันอีกเรื่อยๆ ให้รักกันอย่างนี้ไปนานๆ

สุดท้าย เนื่องในวันเกิดของพี่ฝน ก็ขอให้พี่สาวที่น่ารักที่สุดคนนี้ มีความสุขความเจริญ
รักกับแฟนไปนานๆ (เค้าใช่แล้วละเนอะ) มีอนาคตรุ่งเรื่อง
แล้วก็รักน้องสาวคนนี้ตลอดไป

Create Date : 14 มิถุนายน 2551		5 comments
Last Update : 23 มิถุนายน 2551 0:48:54 น.
Counter : 880 Pageviews.
Share Tweet