มาค่ะ ต้องมา ...ไม่ใช่พี่สู่ขวัญที่ว่า ของต้องมี แต่ที่นี่คือ 

“ภูบักได”

สถานที่ที่ต้องมา ถ้ามาแล้วจะได้เจอกับอะไรบ้าง???

รถอีแต๊ก – ระยะทางประมาณ 8 กิโลเมตรที่วิ่งผ่านสวน ผ่านไร่ของชาวบ้าน แล้วค่อยๆ ไต่ขึ้นเขาไปอย่างช้าๆ แต่สะท้านถึงตับไตไส้ทรวง มันจะระบมถึงจิตถึงใจขนาดไหน ต้องนั่งแล้วจะรู้

ผาหลอกลวง – แท่นหินยื่นออกไป ดูจากรูปแล้วเหมือนจะสูงและน่ากลัว แท้ที่จริง โคตรหลอกลวง แต่ได้รับความนิยมไม่น้อย ถ้ามาถึงที่นี่ ต้องแชะภาพกลับไปกับหินก้อนนี้จริงๆ เดี๋ยวจะหาว่ามาไม่ถึง

ทาก – ไม่พูดถึงคงไม่ได้จริงๆ คิดว่าหมดฝนกำลังจะเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว ปริมาณของทากจะลดน้อยลง คุณคิดผิดค่ะ ถุงกันทากที่ขายอยู่ในชุมชนตอนก่อนขึ้นซื้อมาเถอะ มันใช้ได้ดี กันได้จริง แต่อย่าลืมว่า ทากมันไต่ไปได้ทุกที่ สุดท้ายมันกัดพุงแล้วอิ่มไปตอนไหนไม่รู้ หลงเหลือไว้เพียงแต่รอยเลือดที่ไหลไม่หยุด นานแสนนาน

วิว – แลกกับระยะเวลาในการเดินเท้าไม่นาน ถือว่าเดินไม่ลำบาก เดินง่ายๆ เดินชิล มีชันแค่ช่วงแรกนิดเดียวเท่านั้น แต่วิวสุดลูกหูลูกตาที่สวยขนาดนี้ เขาสลับซับซ้อน พร้อมเมฆหมอก จะดูช่วงเวลาไหนก็สวยงามไม่แพ้กัน

ที่เห็นวงกว้างปลายเสื้อ นั่นเลือดเต็มๆ เลยจ้ะ ^^

ภูบักได...อยู่ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูหลวงบริหารจัดการโดยชมรมส่งเสริมการท่องเที่ยวชุมชนปลาบ่า ต.ปลาบ่า อ.ภูเรือ จ.เลย 

ค่าใช้จ่ายคร่าวๆ โดยประมาณ มีค่ารถอีแต๊ก 2,500 บาทต่อคัน ค่าลูกหาบ 500 บาทต่อคน (ขนเสบียงและของส่วนกลาง กางเต๊นท์ ก่อกองไฟ) ค่าถุงกันทาก 25 บาท ทริปนี้พวกเราไปกัน 13 คน ใช้รถอีแต๊ก 3 คัน

เตือนอย่างที่ 1... ลูกหาบที่นี่จะแบกเฉพาะของส่วนกลางบางส่วนและเป็นไกด์ในตัว ของส่วนตัวหรือถ้าเอามาเยอะ ต้องแบกกันเองนะ

เตือนอย่างที่ 2... ห้องน้ำไม่มี มีแต่ต้นไม้และลานหิน เลือกเอา

เตือนอย่างที่ 3... ทากเยอะนะ!!!