Bloggang.com : weblog for you and your gang
Wherever you are, please remember that I belong to you
Group Blog
Group ตัวอย่าง
ไดอารี่
ลิ้นชักความทรงจำ
<<
ตุลาคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
29 ตุลาคม 2551
อีกไม่นานก็เช้า
All Blogs
slow life@Soneva Kiri by sixsenses เกาะกูด
ระยะห่างระหว่างรัก
หอกข้างแคร่ของความรัก
ความสุขสงบ...ต่อลมหายใจให้ผืนแผ่นดิน
My home ประเทศไทย
ครึ่งชีวิตที่เคยมีกันและกัน......แล้วชีวิตที่เหลือหล่ะจะเดินต่อไปยังไง
ความสุข......แบบควาย ควาย
เพลงรัก...เก่า
หัวใจเดินทาง.......
Merry Christmas ต่อด้วยทริปเชียงใหม่-สะเมิง-ห้วยน้ำดัง-ปาย-ปางอุ๋ง-เชียงใหม่
เติมชีวิตให้มีความหมาย ด้วยใจใครสักคน...
แจกัน.....ดอกไม้ และความรัก
หากเธอมีคืนหนาว ขอให้ฉันเป็นดาวอุ่น
ความรักที่เริ่มต้นด้วยกลีบกุหลาบ และจบลง เหลือไว้แค่หนามที่ทิ่มตำแค่นั้นเอง
มีดินฟ้าอากาศอยู่ในระหว่างการเดินทางของชีวิต
คนพิเศษและพื้นที่พิเศษในหัวใจ
กาลครั้งหนึ่ง........ฉันเคยมีเธอ
ความสุขเป็นดังเกลือที่คอยถนอมความรัก
นอกจาก รัก เธอแล้ว ฉันก็ไม่เก่งอะไรสักอย่าง....I-cried Tag
ความทรงจำในอ้อมกอดของหัวใจ
ครบขวบปีในบล๊อกแก๊งค์.....ขอบคุณสำหรับทุกมิตรภาพและความอุ่นใจ
ข้าราชการคูโบต้า.......ณ ดาวโลก
ความจริงใจ.....
หัวใจก็มีแค่นี้จะทนอะไรหนักหนา
ชีวิตที่เหลืออยู่
อาภรณ์ของความรู้สึก
miracle of love
มิตรภาพ....ในโลกเสมือนจริงเหมือนไม่จริงแต่มีอยู่จริง
ทุกครั้งที่มองดวงดาว เธอคือหัวใจ
It's The Way You Make Me Feel -
Love not a game
คนบนฟ้า
นิยายรัก
ตราบใด..........
ปลายฟ้า...แม้จะมองไม่เห็นกัน........
จดหมายถึงองครักษ์ของเจ้าหญิง
เย็นวันฝนตกที่คลองอัมพวา....
จากเชียงใหม่ไปหายใจที่อัมพวา วันแรก
พกพาความรู้สึกผ่านไปอีกหนึ่งฤดูกาล
กระจกเงา...และตัวเราเอง
เพราะลืมยาก........ถึงไม่ควรรักใคร
ไม่ว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไปอย่างไร...หัวใจของเราเท่านั้นที่รู้ว่า.......ยังรักใคร
หน้าที่ต่อครอบครัว..หรือหน้าที่ต่อแผ่นดิน.......ก้านกล้วย....
ถ้าคนของความรักมีมากกว่าสองคน..จะมีอย่างน้อยที่สุด 1 คนที่เจ็บปวด
We come to love....
ของขวัญจากท้องฟ้า
warm หัวใจให้แข็งแรง ก่อนจะติดปีกโบยบิน...
ไออุ่น.....ที่คุ้นเคย
จังหวะของชีวิต.....ตอน : ตอบการบ้าน TaG เข้าใจตัวเอง
การเดินทางในแต่ละวันของ.....โปสการ์ดความรัก
until you
after valentine......ความฝันนั้นจบไป....แต่ยังเหลือตัวฉัน.........
ปลาพะยูนไปเริงร่า ลัลลา แถว ๆกระบี่.....
วันนี้....พาเที่ยวตรังคะ......
หฤโหดทริปทัวร์ของเจ้าหญิงแม้ว
ส่งการบ้าน Tag คุณ Bernadette
ความรู้สึก...ที่เป็นดั่งฟองสบู่
ยังร้องไห้...ไม่พอ......
ไม่ได้เข้มแข็งอย่างที่ตัวเองเข้าใจ...เพราะคำว่ารักยังจำได้อยู่เสมอ
ความเป็นเพื่อน ก็เหมือนนางฟ้า
ชีวิตจะชอกช้ำหรือสวยงามแค่ไหน แต่สุดท้ายแล้วมันก็...ผ่านไป
The memory I keep in my mind
สวัสดีปีใหม่......on the year 2009
winter Rain
ฤดูกาล ความทรงจำ ความผูกพันยังเจ็บปวด
วันที่ยัง......รู้สึก
Enjoy life with hopes and dream
ความเจ็บปวดเจือจาง เมื่อผ่านเวลาไป
สิ่งสำคัญของ...ความรัก
รักเธอ...ประเทศไทย
ชีวิตเดินทาง...ไปอีกหนึ่งวัน....(ถึงปาย)
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน..หัวใจก็ยังรักและรอ
I to you,you to me
tomorrow
ให้ความงดงามของความรู้สึกร่ายรำไปตามหัวใจ
หนังสือที่เก็บ ณ ความทรงจำ
นาฬิกาของหัวใจ หยุดเดินไปตั้งแต่วันที่...ไม่มีเธอ
it takes a lifetime
อีกไม่นานก็เช้า
ก่อนที่เวลาจะหมดลง และลมหายใจจะจากไป
เมื่อไหร่ที่หัวใจนั้นอ่อนล้า คือเวลาที่เรานั้นอ่อนไหว
หลับฝันดีเถอะนะ...ความทรงจำของฉัน....
กางร่มให้กับความรู้สึก......ในหัวใจ
ขอจัดงานศพให้กับความรัก และไม่ต้องการใด ใด แม้แต่ภาพความทรงจำระหว่างกัน
กว่าความรักจะก่อตัวในหัวใจ...แต่ใยจึงทิ้งกันได้อย่าง่ายดาย
เมื่อความรักปลุกให้หัวใจรู้สึก แล้วใยจึงทำลายให้แตกดับไป
try again or walk away
ขอปีกใสโอบกอดหัวใจฉันไว้ให้แข็งแรง.....เถอะนะ
ฉันเคยเชื่อว่าความรักมีอยู่จริง
ปล่อยให้แก้วที่ร้าวนั้น...ตกแตกไปเถิด
ลาก่อนท้องทุ่งที่เคยอยู่......
ปล่อยให้แสงความรักที่มีเพียงริบหรี่ ดับลงตลอดกาล
วงเวียนที่ขยายวงออกไปจนเหลือเพียงเส้นขนาน
วันเวลาระหว่างเดินทางของเรา
ขอให้ฉันเข้มแข็งจนพ้นผ่านไปได้เถอะนะ
ความรักเริ่มต้นเมื่อตัวอักษรทักทายกัน
เวลาและความรัก
อีกไม่นานก็เช้า
ถ้าชีวิตของคนเราลงตัวได้อย่างที่คิดก็คงดี
ถ้าความรักที่เกิดขึ้นมาแล้วอยู่ตลอดกาลก็คงดี
ถ้าคนที่เรารัก...และคนที่รักเรา เป็นคนคนเดียวกัน
โลกของความรัก...คงไม่สะท้อนสีหม่นเศร้าออกมา
...
....
บางครั้ง บางเวลาที่เริ่มรู้สึกว่าหัวใจจมอยู่ในความทุกข์นานเกินไป
เราก็ควรที่จะเปิดหน้าต่างของหัวใจ
ให้สายลมได้มีโอกาสพัดผ่าน ให้แดดใส ได้สาดส่องเข้าไปบ้าง
อย่าให้หัวใจเป็นฤดูกาลของฝนตกอยู่ตลอดไป
เพราะธรรมชาติไม่ได้มีเพียงฤดูเดียวให้เราพบเจอ
หลังจากงานศพพี่ชายสามีของเพื่อนรักผ่านไป
ก็ยังต้องกลับมาวิ่งวุ่นกับเรื่องของน้องชายที่ไปก่อปัญหาขึ้นมา
จนเพื่อนถามว่าทำไมต้องเป็นแกหล่ะ
ช่างมันเถอะอย่างน้อย ๆ ในไม่กี่วันที่ผ่านมา
เราก็ทำหน้าที่ของเพื่อน ด้วยการคอยดูแลความรู้สึก
ทำหน้าที่ของพี่ด้วยการช่วยเหลือน้องอย่างเต็มที่แล้ว
เป็นช่วงเวลาที่เหนื่อยที่สุด แต่เป็นไร
อย่างน้อย ๆ เราก็ได้ทำหน้าที่ที่ควรจะทำ...และทำได้ดีที่สุดแล้ว
ย้อนกลับไปถึงงานศพที่ผ่านมา ตอนที่ยืนกอดเพื่อนอยู่
และมองควันสีคำที่พุ่งพวยผ่านยอดเมรุสู่ท้องฟ้า
เสียงร้องไห้แทบขาดใจในอ้อมกอดทำให้เราเข้าใจว่าคำว่า หัวใจสลาย
เป็นอย่างไร...
ภาพของเพื่อนที่กอดลูกสองคนไว้ในอ้อมแขน เด็ก 1 ขวบที่ทำตาแป๋วแหวว
ไม่รู้ว่าแม่ร้องไห้เพราะอะไร....และเพื่อนพูดว่า ชีวิตเค้าไม่เหลืออะไรแล้ว
ภาพที่เรามองผ่านม่านน้ำตาของเราออกไปและคำพูดที่ได้ยิน สะท้อนความรู้สึกเราออกมา
การสูญเสียคนที่ตัวเองรัก ไม่ว่าจะเป็นการจากเป็น หรือจากตาย
มักทำให้คนที่ยังอยู่เกิดความรู้สึกว่า ไม่เหลืออะไรแล้ว
จึงมักจะมีคนคิดสั้นที่จะหยุดลมหายใจตัวเองและไม่อยากหายใจต่อไป
อาจจะรวมถึงฉันในวันที่คนรักเดินจากไป....
มันคงเป็นความเป็นจริงที่เราจะต้องยอมรับ...
ทั้ง ๆ จริงๆ แล้ว เราไม่ได้ไม่เหลืออะไร
เพียงเพราะคนเพียงคนเดียว และเพราะความรักที่เรารู้สึกว่ารักเสียเหลือเกิน
จนไม่อาจจะมีชีวิตอยู่ได้ หากคนรักเดินจากไป
จนหลงลืมตัวเอง หลงลืมครอบครัวที่สร้างตัวเองมา
ว่าเรายังมีตัวตนของเราเองที่เหลืออยู่..
แม้จะห่อหุ้มหัวใจที่แตกสลายเอาไว้...แต่ชีวิตก็ควรที่จะมีต่อไป
และโลกยังคงหมุนรอบตัวเอง หมุนรอบพระอาทิตย์
เราจึงมีทั้งกลางวันและกลางคืน...
เหมือนชีวิต ที่อาจจะมีช่วงที่มืดมน.....แต่เมื่อเวลาผ่านไป
เราก็จะรู้ว่า....อีกไม่นานก็เช้า
และแสงสว่างจะเข้ามาในชีวิตเราอีกครั้ง........
...
ถ้าวันหนึ่งสิ่งที่เคยคุ้นหายไป
ไม่มีใครร่ำลาก่อนนอน
ไม่มีใครคอยปลุกทุกเช้า
ให้เราตื่นไปทำงาน..
ไม่มีน้ำเสียงที่คอยห่วงใย..
ทานข้าวหรือยัง....
ดูแลตัวเองได้ไหม....
ชีวิตประจำวันที่เคยมีทั้งเสียงหัวเราะ
และการทะเลาะเบาะแว้ง...
หายไป..เหลือแต่ความเงียบงัน
เราจะทนได้ไหม เราจะอยู่ได้อย่างไร
ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำใจและยอมรับความสูญเสีย
ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรวบรวมเรี่ยวแรงให้พ้นผ่านไปแต่ละวัน
....
แต่เราเชื่อว่า ถ้าเรารวบรวมความเข้มแข็งที่มี
และกำลังใจจากคนรอบข้าง
ทุกคน จะผ่านความเจ็บปวดเหล่านี้ได้
ไม่ว่าจะต้องใช้เวลาเนิ่นนานสักเท่าไร
...........
อีกไม่นานก็เช้า - The Peach Band
.....
...
คนเราไม่ว่าจะทุกข์ทรมาณจนบอกตัวเองว่าไม่ไหวแล้วยังไง....ก็ยังมีพรุ่งนี้เช้ารออยู่เสมอ.....
เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก
Create Date : 29 ตุลาคม 2551
Last Update : 25 กรกฎาคม 2553 2:04:14 น.
30 comments
Counter : 911 Pageviews.
Share
Tweet
หุหุหุ
เอามาให้ดูยั่วใจเล่นครับ อิอิอิ
ปล.การจะผ่านเรื่องยากๆในช่วงเวลาที่เลวร้ายและยากลำบาก
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะครับ
ต้องการกำลังใจมากมายมหาศาล
แล้วจะให้ได้จากที่ไหน
ถ้าไม่ใช่จากตัวเอง
ฟังแล้วเศร้าตามเลยครับ
โดย: ก๋าคุง (
กะว่าก๋า
) วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:13:53:19 น.
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ หญิงเองก็เป้นคนหนึ่งที่ชอบฟังเพลงนี้เวลาท้อแท้ ใช่อีกไม่นานก็เช้าแล้วนะค่ะ/ นู๋หญิง
โดย:
นู๋หญิงจ๋า
วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:14:17:45 น.
ครั้งนึงเคยบอกตัวเองว่า....
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เราจะต้องทำหน้าที่ของตัวเราเอง
ให้ดีที่สุด...ไม่ว่าใครจะเป็นยังงัยก็ตาม
..หน้าที่ของ...เพื่อน...พี่...และลูก...
** นี่แหละ..ชีวิต **
ปล.อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะพี่สาว
โดย:
ต้นข้าว_ต้นนั้น
วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:14:26:09 น.
เมื่อวันนึงคุณโชคชะตา ..
พาน้องมาพบ กับ ความเศร้า เข้าล่ะก็ ..
น้องก็อย่าท้อถอยน๊ะ ..
คิดซะว่า ก่อนที่เราจะมีความสุข ก็ ต้องทุกข์ก่อน ..
มันเป็นเรื่องธรรมดา ..แต่ถ้า .. น้อง ยังเศร้าอยู่ ..
อยากบอกน้องว่า อย่าลืมสิ ..
น้องมีได้อารี่แห่งความทรงจำอยู่นี่นา ..
น้องลองเปิด แล้วทบทวนวันวานที่มีความสุขอีกครั้ง ..
น้องไม่ใช่คนเดียวที่เศร้า บนโลกใบนี้ ..
น้องไม่ได้อยู่คนเดียวนี่นา ..
คนรอบข้างน้อง พี่ที่อยู่ไกลๆ เพื่อน .. และ ..น้องๆ
เป็นกำลังใจให้น้องอยู่น๊ะ ..
คนที่กำลังเศร้า .. หายเศร้าได้แล้ว
ยิ้ม สู้ เพื่อ วันพรุ่งนี้ของเราสิ ..
เชื่อว่า สักวันนึง น้องจะได้กลับมาพบ
กับ ความสุข อีกครั้ง ..
และขอให้ ทุกๆวันในชีวิตน้อง มีความสุข
.
โดย:
thai me up
วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:14:27:54 น.
สวัสดีครับ...
จากบล็อก.... ไม่รู้เหมือนกันครับ ไม่รู้หมาวัดหายไปไหนหมด
มีความสุขนะครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ
โดย:
เซียน_กีตาร์
วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:15:08:24 น.
เพราะหัวใจไม่ใช่ปลาทอง
^
^
^
อืม..จริงจ้ะ
โดย:
pataramin
วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:16:08:22 น.
แต่ปาต้าก็อยากให้เจ้าหญิงฯ ยิ้ม ยิ้ม และแข็งแรงกับทุกวันน๊า..แทคแคร์จ้า..
โดย:
pataramin
วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:16:09:16 น.
บางทีเวลาท้อแท้ สิ้นหวัง
แม้จะมีทางออกอยู่ตรงหน้า
ก็อาจไม่มีเรี่ยวแรงที่จะเดินต่อไปได้
เวลาเท่านั้นที่จะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น
ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนนะคะ
โดย: Apirun (
chogunhub
) วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:16:30:48 น.
พี่เหมียวไม่ต้องเครียดหรอกครับ
ตอนนี้เวลาใครถามว่าสีอะไร
ผมบอกว่าสีส้มยังโดนด่าเลย 5555
หาว่าเราไม่เลือกฝั่ง
จะเลือกฝั่งทำแป๊ะอะไร
ข้าวไม่มีจะรับทานอยู่แล้ว
นักท่องเที่ยวหายโม๊ดดดดดดด
55555
โดย: ก๋าคุง (
กะว่าก๋า
) วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:16:35:12 น.
อ่านแล้วนึกถึงเพลงเพลงหนึ่งค่ะ
ชีวิตแค่โดนทำร้าย แต่ที่สุดมันต้องไม่โดนทำลาย.....
ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ...
หอบกำลังใจมาให้ค่ะ หอบมาเต็มเลย
เป็นกำลังใจให้น่ะคะ
ปล.ขออนุญาตแอดเป็นเพื่อนนะคะ แล้วจะมาเยี่ยมเยือนบ่อยๆค่า^^
โดย:
บุยบุย
วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:19:04:43 น.
แวะมาส่งยิ้ม และเป็นกำลังใจให้ค่ะ
พักผ่อนมาก ๆ นะคะ
โดย:
I_sabai
วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:19:38:48 น.
กว่าจะผ่านเรื่องร้ายๆ ก็ต้องใช้เวลา
โดย:
โยเกิตมะนาว
วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:20:00:56 น.
สู้ๆนะครับมาเป็นกำลังใจให้
โดย: คนทุ่งบางเขน IP: 203.113.122.254 วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:9:31:18 น.
ยางงงงงงงงงงง ยางไม่โดนผ่า คิดถึงนะคร้า.. จุ๊บๆ
โดย: panaejon (
panaejon
) วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:9:51:51 น.
แวะมาทักทายวันสีส้มจร้าน้องเหมียว
มีความสุขมั่ก ๆ กับการดำเนินชีวิตนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยน๊า....คิดถึงค่ะ
ป.ลิงจากบล๊อก พี่ดูวันเสาร์ค่ะ พระมเหสีเห็นที่จะไม่รอดอ่ะ โดนใส่ร้ายซะขนาดนั้น วันอาทิตย์ไม่ได้ดู พอดีออกไปข้างนอกกลับมาก็วุ่น ๆ เลยลืมไปเลยอ่ะ นึกได้ก็จบซะแระ เด๋วเสาร์ - อาทิตย์นี้ต้องติดตามชมให้ได้ นางเอกต้องชนะสิเนาะ....
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:10:53:35 น.
แวะมาให้กำลังใจน้องเหมียวอีกรอบนึง สู้ สู้ค่ะ ตะวันยังมีให้เห็นค่ะ วันดี ดี ของพรุ่งนี้ยังมีค่ะ เป็นห่วงนะคะ....
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:10:56:56 น.
ชอบประโยคนี้..
"
เพราะธรรมชาติไม่ได้มีเพียงฤดูเดียวให้เราพบเจอ
"
..และบล็อกนี้ก็เขียนได้ดีจริงๆ ครับ
การสูญเสียของเพื่อนคุณเจ้าหญิงฯ
มันเป็นความสูญเสียแบบช็อกความรู้สึกน่ะครับ
คนที่เรารักมากๆ คนที่เราจะใช้ชีวิตด้วยทั้งชีวิต
จู่ๆ มาด่วนจากไป ..ชีวิตมันเค้วงคว้างขึ้นมากระทันหัน
..ยิ่งเป็นผู้หญิงด้วยแล้ว ยิ่งเพิ่งจะมีลูกเล็กๆ
เสาหลักสูญหายไป ..
ผลกระทบมีหลายมิติเหลือเกิน
แต่การจากกันไป
แบบที่เป็นไปโดยธรรมชาติ ตามวัยที่ร่วงโรย
คงจะไม่ได้เป็นถึงขนาดนั้น
ส่วนการจากเป็นนั้น
ผมเองก็มีทั้งประสบการณ์ตรง และประสบการณ์อ้อม ให้เห็นเยอะแยะ
คนบางคนเอะอ่ะโวยวาย ประหนึ่งว่าชีวิตไม่เหลืออะไรแล้ว
แต่ต่อมาไม่นาน ก็ยิ้มฉะแล่มเอาคนใหม่มาอวด
อีกคนหนึ่ง จากกันไป กลายปี
เกือยจะสิบปีแล้ว หัวใจก็ยังลืมไม่ลง
..ยังเริ่มต้นตั้งตัวใหม่ไม่ได้
ผมเองเป็นคนหนึ่ง ที่เชื่อว่าความรักหมุนโลกเบี้ยวๆ ใบนี้
การไม่มีคนเคียงชิดใกล้ มันทำให้ขาดพลังใจ
..แต่ชีวิตมันต้องดำเนินต่อไปครับ
ไม่ว่าจะมีเค้าหรือไม่
ไม่ว่าเราจะมีใครหรือไม่
พยายามอยู่อย่างสดใสเข้าไว้
ฟ้าอาจจะหม่นได้ แต่เราอย่าไปเติมความหม่นให้กับฟ้า..
เป็นกำลังใจให้ทั้งเพื่อนคุณเจ้าของบล็อก
และเป็นกำลังใจให้คุณเจ้าหญิงด้วยเช่นกันครับ
โดย:
บุญทับ
วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:12:58:29 น.
ดัดผม ดูแลยากจะตาย เคยมาแล้ว....น่ากัวชมัดเวลาเอานิ้วสอดเข้าไปแล้วดึงออกมาไม่ได้ 55555
............................
ฮี่ ๆ ดาวว่านะ ไอ้ที่เป็นแบบนี้ ลืมสระผม ชิมิล่ะ
ฟริ้ววววววววว เผ่นก่อนดีก่า
โดย:
pakwadee
วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:13:17:08 น.
โดย:
นู๋หญิงจ๋า
วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:13:23:14 น.
มาแร้วๆๆ ตะเอง เมื่อไหร่ที่เจอความมืดก็เชื่อเลยว่า
เดี๋ยวก็ต้องสว่างจ้า..
แฮปปี้ทุกวันนะจ๊ะ..อิอิ
โดย: หญิงจ่อย.. (
sonnen
) วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:15:10:37 น.
อีกไม่นานก็เช้าแล้วนะคะ
ชอบบล็อกวันนี้จัง อ่านแล้วรู้สึกดี
โดย:
BeCoffee
วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:23:37:36 น.
Spooky Halloween Comments
|
Hot Comment Graphics
โดย:
pakwadee
วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:10:16:51 น.
เข้มแข็งๆนะคะพี่
เป็นกำลังใจให้คะ
โดย:
น้องผิง
วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:11:26:53 น.
แวะมาทักทายวันฮาโลวีนจร้า....
มีความสุข มาก มากนะคะ...
ไปปล่อยผีกันป่าวเอ่ย?
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:14:55:42 น.
ไม่ได้เข้ามาดูหลายวัน..มีคอมเม้นท์อยู่ในบล็อกเลยแวะมาดูหน่อย..
...น่าประหลาดใจจัง.. วันนี้ผมก็คิดถึงเรื่องนี้เหมือนกัน เป็นความคิดวูบนึง..ถ้าคนรักของเราหายไป..จะเป็นอย่างไรน๊า ทุกอย่างคงไม่เหมือนเดิม ที่ๆเคยมีเธอ ตอนนี้ไม่มีเธออีกแล้ว..
อีกไม่นานก็เช้าแล้ว..แต่คืนนี้ช่างยาวนานเสียเหลือเกิน..
โดย:
เทาเก้าฟ้า
วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:15:52:39 น.
วันหยุด ขอให้มีความสุขนะค่ะ
โดย:
นู๋หญิงจ๋า
วันที่: 1 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:34:45 น.
โอยยยยยยยยยย
หงุดหงิด ตื่นเช้ามานอนฟังเสียงพวกเสื้อแดงเย้ว ๆอยู่หน้ากาดสวนแก้ว
....
คนเชียงใหม่ยังโง้นคนเชียงใหม่ยังงี้คนแค่กลุ่มเดียว มาประกาศว่าเป็นตัวแทนคนเชียงใหม่
...
ชั้นไม่รักทักษิณว้อยยยเกลียดแม่งงง
หงุดหงิดๆๆหนวกหู
โดย: เจ้าหญิง (
timeofmylove
) วันที่: 1 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:37:38 น.
อ้าวหงุดหงิดซะงั้น
เจ้าหญิงเรานี่ .....
อย่าคิดมากมายกับสภาวะการณ์
แบบเวลานี้เลยครับ
ปล่อยๆให้มันเป็นไป ตามวิถีทาง
เดี๋ยวก็คงจะดีขึ้นเองล่ะครับผม
.................................
บอลเมื่อวานเซ็งเลย
โดนไก่จิกแพ้เป็นนัดแรกแล้วหงส์เรา
แต่ก็ดีแล้วล่ะครับ
ความกดดันจะได้ลดลงไป.....
~ เจ้าหญิงสบายดีนะครับ ???
โดย:
Romancini
วันที่: 2 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:25:12 น.
พี่สาวเรามาบ่นหน้าบล็อกเลยแฮะ
โดย:
ต้นข้าว_ต้นนั้น
วันที่: 2 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:52:43 น.
ถ้างั้นผมก็ต้องเซ็งมากกว่าอ่ะดิ
ก็เพราะว่า......
เมื่อวานก่อนที่บอลจะเตะคอมฯมันรวน
ก็เลยอัพฯวินโดว์ใหม่ ตั้งใจจะดูบอล
อัพไปๆมาๆ ดันแฮ็งค์เข้าเน็ตไม่ได้เลย
คราวนี้เลยต้องลงวินโดว์ใหม่หมดเลย
บอลก็ฟังเอาทางวิทยุ
น่าเซ็งมั้ยอ่ะ คิดดูดิ....
ดูก็ไม่ได้ดู ดันมาแพ้นัดแรกซะอีกเนี่ย
เซ็งเลย !!!
~ คืนนี้ขอให้เจ้าหญิงนอนหลับฝันดี
ราตรีสวัสดิ์นะครับผม............^_^
โดย:
Romancini
วันที่: 2 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:19:42 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
timeofmylove
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
?
]
เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก
Friends' blogs
timeofmylove
สารพัด
แม่นู๋มี่
pakwadee
jellystar
i_am_np
ภูติ
taheart
fordear
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
Oathpp
บางส้มเปรี้ยว
On the rOck One shOt.
ต้นข้าว_ต้นนั้น
ว่าวน้อยลอยชมสวน
Seed of Love
Webmaster - BlogGang
[Add timeofmylove's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เอามาให้ดูยั่วใจเล่นครับ อิอิอิ
ปล.การจะผ่านเรื่องยากๆในช่วงเวลาที่เลวร้ายและยากลำบาก
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะครับ
ต้องการกำลังใจมากมายมหาศาล
แล้วจะให้ได้จากที่ไหน
ถ้าไม่ใช่จากตัวเอง
ฟังแล้วเศร้าตามเลยครับ