Bloggang.com : weblog for you and your gang
Wherever you are, please remember that I belong to you
Group Blog
Group ตัวอย่าง
ไดอารี่
ลิ้นชักความทรงจำ
<<
กรกฏาคม 2552
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
17 กรกฏาคม 2552
ทุกครั้งที่มองดวงดาว เธอคือหัวใจ
All Blogs
slow life@Soneva Kiri by sixsenses เกาะกูด
ระยะห่างระหว่างรัก
หอกข้างแคร่ของความรัก
ความสุขสงบ...ต่อลมหายใจให้ผืนแผ่นดิน
My home ประเทศไทย
ครึ่งชีวิตที่เคยมีกันและกัน......แล้วชีวิตที่เหลือหล่ะจะเดินต่อไปยังไง
ความสุข......แบบควาย ควาย
เพลงรัก...เก่า
หัวใจเดินทาง.......
Merry Christmas ต่อด้วยทริปเชียงใหม่-สะเมิง-ห้วยน้ำดัง-ปาย-ปางอุ๋ง-เชียงใหม่
เติมชีวิตให้มีความหมาย ด้วยใจใครสักคน...
แจกัน.....ดอกไม้ และความรัก
หากเธอมีคืนหนาว ขอให้ฉันเป็นดาวอุ่น
ความรักที่เริ่มต้นด้วยกลีบกุหลาบ และจบลง เหลือไว้แค่หนามที่ทิ่มตำแค่นั้นเอง
มีดินฟ้าอากาศอยู่ในระหว่างการเดินทางของชีวิต
คนพิเศษและพื้นที่พิเศษในหัวใจ
กาลครั้งหนึ่ง........ฉันเคยมีเธอ
ความสุขเป็นดังเกลือที่คอยถนอมความรัก
นอกจาก รัก เธอแล้ว ฉันก็ไม่เก่งอะไรสักอย่าง....I-cried Tag
ความทรงจำในอ้อมกอดของหัวใจ
ครบขวบปีในบล๊อกแก๊งค์.....ขอบคุณสำหรับทุกมิตรภาพและความอุ่นใจ
ข้าราชการคูโบต้า.......ณ ดาวโลก
ความจริงใจ.....
หัวใจก็มีแค่นี้จะทนอะไรหนักหนา
ชีวิตที่เหลืออยู่
อาภรณ์ของความรู้สึก
miracle of love
มิตรภาพ....ในโลกเสมือนจริงเหมือนไม่จริงแต่มีอยู่จริง
ทุกครั้งที่มองดวงดาว เธอคือหัวใจ
It's The Way You Make Me Feel -
Love not a game
คนบนฟ้า
นิยายรัก
ตราบใด..........
ปลายฟ้า...แม้จะมองไม่เห็นกัน........
จดหมายถึงองครักษ์ของเจ้าหญิง
เย็นวันฝนตกที่คลองอัมพวา....
จากเชียงใหม่ไปหายใจที่อัมพวา วันแรก
พกพาความรู้สึกผ่านไปอีกหนึ่งฤดูกาล
กระจกเงา...และตัวเราเอง
เพราะลืมยาก........ถึงไม่ควรรักใคร
ไม่ว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไปอย่างไร...หัวใจของเราเท่านั้นที่รู้ว่า.......ยังรักใคร
หน้าที่ต่อครอบครัว..หรือหน้าที่ต่อแผ่นดิน.......ก้านกล้วย....
ถ้าคนของความรักมีมากกว่าสองคน..จะมีอย่างน้อยที่สุด 1 คนที่เจ็บปวด
We come to love....
ของขวัญจากท้องฟ้า
warm หัวใจให้แข็งแรง ก่อนจะติดปีกโบยบิน...
ไออุ่น.....ที่คุ้นเคย
จังหวะของชีวิต.....ตอน : ตอบการบ้าน TaG เข้าใจตัวเอง
การเดินทางในแต่ละวันของ.....โปสการ์ดความรัก
until you
after valentine......ความฝันนั้นจบไป....แต่ยังเหลือตัวฉัน.........
ปลาพะยูนไปเริงร่า ลัลลา แถว ๆกระบี่.....
วันนี้....พาเที่ยวตรังคะ......
หฤโหดทริปทัวร์ของเจ้าหญิงแม้ว
ส่งการบ้าน Tag คุณ Bernadette
ความรู้สึก...ที่เป็นดั่งฟองสบู่
ยังร้องไห้...ไม่พอ......
ไม่ได้เข้มแข็งอย่างที่ตัวเองเข้าใจ...เพราะคำว่ารักยังจำได้อยู่เสมอ
ความเป็นเพื่อน ก็เหมือนนางฟ้า
ชีวิตจะชอกช้ำหรือสวยงามแค่ไหน แต่สุดท้ายแล้วมันก็...ผ่านไป
The memory I keep in my mind
สวัสดีปีใหม่......on the year 2009
winter Rain
ฤดูกาล ความทรงจำ ความผูกพันยังเจ็บปวด
วันที่ยัง......รู้สึก
Enjoy life with hopes and dream
ความเจ็บปวดเจือจาง เมื่อผ่านเวลาไป
สิ่งสำคัญของ...ความรัก
รักเธอ...ประเทศไทย
ชีวิตเดินทาง...ไปอีกหนึ่งวัน....(ถึงปาย)
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน..หัวใจก็ยังรักและรอ
I to you,you to me
tomorrow
ให้ความงดงามของความรู้สึกร่ายรำไปตามหัวใจ
หนังสือที่เก็บ ณ ความทรงจำ
นาฬิกาของหัวใจ หยุดเดินไปตั้งแต่วันที่...ไม่มีเธอ
it takes a lifetime
อีกไม่นานก็เช้า
ก่อนที่เวลาจะหมดลง และลมหายใจจะจากไป
เมื่อไหร่ที่หัวใจนั้นอ่อนล้า คือเวลาที่เรานั้นอ่อนไหว
หลับฝันดีเถอะนะ...ความทรงจำของฉัน....
กางร่มให้กับความรู้สึก......ในหัวใจ
ขอจัดงานศพให้กับความรัก และไม่ต้องการใด ใด แม้แต่ภาพความทรงจำระหว่างกัน
กว่าความรักจะก่อตัวในหัวใจ...แต่ใยจึงทิ้งกันได้อย่าง่ายดาย
เมื่อความรักปลุกให้หัวใจรู้สึก แล้วใยจึงทำลายให้แตกดับไป
try again or walk away
ขอปีกใสโอบกอดหัวใจฉันไว้ให้แข็งแรง.....เถอะนะ
ฉันเคยเชื่อว่าความรักมีอยู่จริง
ปล่อยให้แก้วที่ร้าวนั้น...ตกแตกไปเถิด
ลาก่อนท้องทุ่งที่เคยอยู่......
ปล่อยให้แสงความรักที่มีเพียงริบหรี่ ดับลงตลอดกาล
วงเวียนที่ขยายวงออกไปจนเหลือเพียงเส้นขนาน
วันเวลาระหว่างเดินทางของเรา
ขอให้ฉันเข้มแข็งจนพ้นผ่านไปได้เถอะนะ
ความรักเริ่มต้นเมื่อตัวอักษรทักทายกัน
เวลาและความรัก
ทุกครั้งที่มองดวงดาว เธอคือหัวใจ
...
คนดี..หากคืนนี้หลับตาลง
รุ่งของพรุ่งนี้เธอจะตื่นด้วยรอยยิ้มไหม
ทุ่งหญ้าดอกไม้ ของหัวใจ.....
เธอจะยังเฝ้าเพียรปลูกอยู่ไหม......
...ในโลกของความจริง
.......
..ตอนชีวิตยังเยาว์
เรามักจะตื่นด้วยรอยยิ้มที่ติดมากับความฝันเสมอ
เพราะเราไม่รู้ว่าโลกของความจริงและความฝันต่างกันอย่างไร
...
ความฝันจึงเป็นดังแสงสว่าง.......อยู่ปลายทาง
เราจะเรียนรู้ความเป็นจริงของความฝันเหล่านั้น
ก็ต่อเมื่อ...เวลาพาให้ชีวิตเราออกเดินทาง
....และเราจะรู้ว่า......โลกของความเป็นจริง
ความรัก..และความฝัน ไม่ได้สวยงามดังจินตนาการ
......
...
แลกด้วยเวลา
แลกด้วยน้ำตาและรอยยิ้ม
แลกด้วยการได้และการสูญเสีย
กว่าเราจะรู้ว่าการใช้ชีวิตในโลกนี้
ให้ผ่านความรัก ให้ผ่านความฝัน
โดยที่ไม่สะดุดล้มและลุกไม่เป็น
ต้องใช้ความพยายามมากมายแค่ไหน
การสร้างพื้นฐานความกล้าแกร่งด้วยหยดน้ำตา
ต้องใช้แรงพลังเพียงใด.......
...
เราจะเรียนรู้ก็ต่อเมื่อได้พบ.......พ้นและเรียนรู้ที่จะผ่าน......
มันไปให้ได้แค่นั้นเอง....
.....
.
และเธอจะปลูกต้นไม้ของความทรงจำได้อย่างไร
หากเธอไม่แลกด้วยเวลาและวันแห่งวัย..........
.........................
..
.
.........อย่าปลุกให้หัวใจของฉัน ตืนจากการหลับใหล
หากเธอไม่พร้อมที่จะดูแลและมีความสามารถพอที่รักษาหัวใจที่ถูกปลุกให้ตื่นนั้นมีความสุข.....ได้ตลอดไป
อย่าคิดที่จะให้แสงสว่าง หากแรงแห่งแสงสว่างนั้น มี...ไม่พอแม้แต่จะดูแลตัวของเธอเอง
.....
...
...
..
วันนี้..คืนนี้.....เหนื่อยเพราะต้องหาคนมาทำงานชีวิตที่ต้องดูแลอีกชีวิตมากมายทั้ง ๆที่ตัวเองยังเอาตัวเองไม่ค่อยรอดมัน......บอกไม่ถูกจริง ๆ
..
เพราะตัวเจ้าหญิงเองก็ทั้งไอทั้งปวดหัวและรู้ตัวว่าพอมีไข้นิด ๆแต่ยังต้องลากตัวเองไปทำงาน
น้องคนหนึ่งแฟนไม่สบายเลยติดมาด้วย วันนี้ไปตรวจหมอให้พัก 5 วันกลัวแพร่เชื้อไข้หวัดใหม่
...
น้องอีกคนคุณพ่อไม่สบายมาขั้นวิกฤติต้องอยู่เฝ้า มาทำงานไม่ได้......
...
และอีกหลาย ๆคนหลาย ๆเหตุผล ..คนทำงานไม่พอกับคนไข้ที่ต้องดูแล
..
วันนี้ไปทำงาน ....ก็ต้องปั๊มหัวใจคนไข้ตัวเล็ก ๆที่อย่ด้วยกันมาเกือบเดือนตั้งแต่คลอดน้ำหนักแปดขีด สองตาแป๋วแหวว กับมือเล็ก ๆที่จับนิ้วเราสร้างความผูกพันต่อกันทุกครั้งที่ไปทำงาน
...
สรุปก็ยื้อชีวิตนี้ไว้ไม่ได้ .....ส่วนที่ต้องแบกรับหลาย ๆอย่างทั้งความผูกพันที่เรามีต่อชีวิตที่เราดูแลมาตลอดทั้งความรู้สึกของครอบครัวที่ต้องสูญเสียและความรู้สึกที่กว่าจะเอ่ยปากบอกพ่อกับแม่เค้าว่าลูกไม่อยู่แล้วนะ.......
....
ไม่ว่าจะผ่านมากี่ครั้งต่อกี่ครั้งทุกครั้งก็รู้สึก....เศร้าและเครียดเล็ก ๆขึ้นมา
...
ทำให้ต้องบอกตัวเองว่าต้องเข้มแข็ง....ให้มีแรงทำงานและดูแลชีวิตที่ยังอยู่กับเรา
เพราะงานคือสิ่งที่ทำให้รู้สึกว่าชีวิตนี้เกิดมามีคุณค่าแล้ว......
....
อะไร ๆ ก็อาจจะปิดได้ ถ้ามีโรคที่แพร่ระบาด ......แต่คงมีสถานที่เดียวคือรพ. ที่ทำให้คนทำงานรู้ว่าความรับผิดชอบเป็นดั่งชีวิตจริง ๆ
....
...
เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก
..
ฟังเพลง จำทำไม (OST.Roommate)
Powered by you2play.com
Create Date : 17 กรกฎาคม 2552
Last Update : 9 มีนาคม 2554 21:16:27 น.
46 comments
Counter : 841 Pageviews.
Share
Tweet
รักษาสุขภาพด้วยนะค๊ะ
เป็นห่วงนะ
....
ตอนนี้กำลังนึกถึง คนไข้ตัวเล็ก ๆ้ำหนักแปดขีด
โดย:
ต้นข้าว_ต้นนั้น
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:59:38 น.
เป็นกำลังใจให้นะคะ....
โดย:
phaclam
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:42:37 น.
พอจะเข้าใจความรู้สึก ^_^
คงมีเพียงคำพูดว่า...สู้ๆ ค่ะ
แม้ใจจะเศร้า เพียงแค่เรายิ้มเข้าไว้
ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอ...
โดย:
blue passion
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:39:30 น.
ไม่ต้อง งง หรอกคนสวย
อ้ายหน้ามลคนงามน่ะ ผู้หญิงแต๊ แต๊ เจ้า
ดูแลตัวเองหน่อยเน้อ
พาราห้าเม็ดน่ะมันเยอะไปนิดนึง กินมาก ๆ มันจะอ๊อกซะมากกว่า
เคยมีเพื่อนกินยาแก้ปวดนี่แหละ
ประมาณสักกระปุกมั้ง
ผลเป็นไงน่ะเหรอ ไม่ตายหรอก
แต่หลับ มันหลับยาววว 4 วันรวด
อันนั้นน่ะไม่เท่าไร นอนก็สบายดี
แต่คนจะตายก่อนน่ะ ก็พ่อแม่น่ะสิ
ถ้า .. ไม่คิดว่าจะมีใครห่วงใยแล้วล่ะก็
มองมาทางนี้ใหม่เน้อ
คนที่ไม่ต้องรู้ใจ ก็ห่วงใยในฐานะคนรู้จักได้
คิดกว้าง ๆ เข้าไว้ .. โตแล้ว
ขี้เกียจดุ .. ชิ งอนซะดีไหมเนี่ย
เฮ้อ ...
เอางี้ ต้นเดือนหน้าจะไปเชียงราย
ว่างไปเจอกันไหมจ๊ะ ที่ร้ากกก
โดย: in memoir IP: 58.10.74.79 วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:51:17 น.
นี่ยัยเจ้าหญิง Film เรื่องนี้ เค้าได้แรงบันดาลใจเขียนมาจากหล่อนเลยน๊ะเนี๊ยะ เค้านั่งเขียนไป คิดถึงตะเองไป
เห็นเจ้าหญิงมีตัวตนอยู่ เชเช ค่อยยังชั่ว
เอาดอกไม้มาให้เป็นพุ่มเลยคราวนี้
เพิ่งรู้ยัยเจ้าหญิงนี่แฟนคลับเยอะเจงๆๆๆ หายไปนี้แฟนคลับบ่นคิดถึงตริม
เอาเพลงมาฝากยัยเจ้าหญิง จ้า
Blackhead - มีความสุขหรือเปล่า
โดย:
Bernadette
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:23:27 น.
นี่เป็นช่วงเวลาที่เรายืนอยู่บนความแตกร้าว
นี่คือช่วงที่จิตใจเราสั่นไหว
เราต้องเลือกข้าง
และยืนยันความเชื่อนั้น
ทั้งๆที่มันเป็นเพียงความรุนแรงซ้อนความรุนแรง
ผมเบื่อ ---
และอยากออกไปจากการร้อยรัดนี้เหลือเกิน
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:26:27 น.
.........อย่าปลุกให้หัวใจของฉัน ตืนจากการหลับใหล
หากเธอไม่พร้อมที่จะดูแลและมีความสามารถพอที่รักษาหัวใจที่ถูกปลุกให้ตื่นนั้นมีความสุข.....ได้ตลอดไป
อย่าคิดที่จะให้แสงสว่าง หากแรงแห่งแสงสว่างนั้น มี...ไม่พอแม้แต่จะดูแลตัวของเธอเอง
ตอบ เดี๊ยวแบร์เอา สปอร์ตไลน์มาให้เจ้าหญิง ....สว่างจ้าเล๊ยยย
Calories Blah Blah - Yeun Yun
โดย:
Bernadette
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:32:01 น.
.
วันนี้..คืนนี้.....เหนื่อยเพราะต้องหาคนมาทำงานชีวิตที่ต้องดูแลอีกชีวิตมากมายทั้ง ๆที่ตัวเองยังเอาตัวเองไม่ค่อยรอดมัน......บอกไม่ถูกจริง ๆ
..
เพราะตัวเจ้าหญิงเองก็ทั้งไอทั้งปวดหัวและรู้ตัวว่าพอมีไข้นิด ๆแต่ยังต้องลากตัวเองไปทำงาน
น้องคนหนึ่งแฟนไม่สบายเลยติดมาด้วย วันนี้ไปตรวจหมอให้พัก 5 วันกลัวแพร่เชื้อไข้หวัดใหม่
...
น้องอีกคนคุณพ่อไม่สบายมาขั้นวิกฤติต้องอยู่เฝ้า มาทำงานไม่ได้......
...
และอีกหลาย ๆคนหลาย ๆเหตุผล ..คนทำงานไม่พอกับคนไข้ที่ต้องดูแล
..
วันนี้ไปทำงาน ....ก็ต้องปั๊มหัวใจคนไข้ตัวเล็ก ๆที่อย่ด้วยกันมาเกือบเดือนตั้งแต่คลอดน้ำหนักแปดขีด สองตาแป๋วแหวว กับมือเล็ก ๆที่จับนิ้วเราสร้างความผูกพันต่อกันทุกครั้งที่ไปทำงาน
...
สรุปก็ยื้อชีวิตนี้ไว้ไม่ได้ .....ส่วนที่ต้องแบกรับหลาย ๆอย่างทั้งความผูกพันที่เรามีต่อชีวิตที่เราดูแลมาตลอดทั้งความรู้สึกของครอบครัวที่ต้องสูญเสียและความรู้สึกที่กว่าจะเอ่ยปากบอกพ่อกับแม่เค้าว่าลูกไม่อยู่แล้วนะ.......
....
ไม่ว่าจะผ่านมากี่ครั้งต่อกี่ครั้งทุกครั้งก็รู้สึก....เศร้าและเครียดเล็ก ๆขึ้นมา
...
ทำให้ต้องบอกตัวเองว่าต้องเข้มแข็ง....ให้มีแรงทำงานและดูแลชีวิตที่ยังอยู่กับเรา
เพราะงานคือสิ่งที่ทำให้รู้สึกว่าชีวิตนี้เกิดมามีคุณค่าแล้ว......
....
อะไร ๆ ก็อาจจะปิดได้ ถ้ามีโรคที่แพร่ระบาด ......แต่คงมีสถานที่เดียวคือรพ. ที่ทำให้คนทำงานรู้ว่าความรับผิดชอบเป็นดั่งชีวิตจริง ๆ
ขนาดยัยเจ้าหญิงมานนเปื่อยย มันยางงห่วงคนอื่นอีก
จริงจริ๊งงงเล๊ยย ยัยยนี่
โดย:
Bernadette
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:33:50 น.
ดูแลคนไข้มากมาย
อย่าลืมดูแลตัวเองและจิตใจตัวเองด้วยนะค่ะ เจ้าหญิง
โดย:
บางส้มเปรี้ยว
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:46:23 น.
ม่ายอาวๆๆๆๆๆ ม่ายเศร้าน๊าพี่เหมียว
โดย:
Phannaploy
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:27:32 น.
ไม่สบายหยอ เฮ้อ ก็เล่นไม่พักไม่ผ่อนร่างกายจะไหวมั้ยเนี่ย ฮ้า เจ้าหญิงขี้เมา..
..
ยากินได้แต่แค่เม็ดเดียวก็พอแล้วนะ โอเค๊ !!!
..
เปงห่วงๆๆๆน้า
พักผ่อนเยอะหล่ะ
..
โดย:
ผู้หญิงชื่อส้ม
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:03:14 น.
สวัสดีครับ คุณเหมียว
สบายดีคร๊าบ หวังว่าคุณเหมียวก็สบายดีเหมือนกันนะครับ
มีความสุขกับค่ำคืนนี้ครับผม
โดย:
Mega-Batt
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:06:53 น.
เราคงทำงานแบบเจ้าหญิงไม่ได้แน่ๆเลย เราคิดว่าเราคงแบกรับไม่ไหวกับความทุกข์นั้นๆที่ต้องเจอทุกๆๆๆวันหน่ะ
..และเราก็เชื่ออีกนะว่าคงไม่มีใครสามารถทำใจให้ชินได้หรอก
แต่ก็นะ..เป็นกำลังใจให้นะๆ
ปล.อันนั้นมันผลพลอยได้ตะหาก จริงคืออยากฟันสวย วะฮะฮะๆ+
โดย:
P_Poy
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:11:00 น.
เมื่อวาน นึกถึงอยู่ว่าหายไป
วันนี้ เห็นถ้อยคำที่บ้าน
..
มาหา
อืมม ดูแลตัวเองด้วยนะ
โดย:
U can call me anytime
วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:27:43 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่เหมียว
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:56:11 น.
สวัสดีค่ะ...เจ้าหญิงขา
เราจะจำแต่สิ่งที่สวยงามนะคะเจ้าหญิง
พี่มีความคิดถึงและความห่วงใยมาฝากค่ะ
วันนี้เจ้าหญิงพักผ่อนอย่างมีความสุขกับวันเวลาดีๆนะคะ
โดย:
tanjira
วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:49:47 น.
สวัสดีวันเสาร์ค่ะ
แวะมาทักทายค่ะ
โดย:
พ่อระนาด
วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:56:09 น.
พักผ่อนบ้างนะค่ะ ดูแลตัวเองด้วย
โดย:
บางส้มเปรี้ยว
วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:33:06 น.
รู้สึกว่าสำนวนในบล็อก และคอมเม้นต์ต่างๆออกจะงดงาม รสน้ำผึ้ง จิบหวานอุ่นเลยทีเดียว
ตัวผมกับภาษาไทยเกรดสองคงทำได้เพียงเขียนสำนวนมังคุดได้เท่านั้น
(มังคุดไม่ได้มีความหมายอะไรพิเศษครับ นึกได้พอดี
)
ยิ่งโตขึ้นโลกยิ่งหม่น
หลายคนบอก
ผมไม่ชอบ ไม่ชอบ
แต่ก็ยอมรับว่ามันจริงไม่น้อย
ตอนนี้เลยพยายามโตให้ช้าที่สุด
จังหวะของการลาจากของคนไข้ที่เราดูแล เป็นเรื่องที่เศร้าครับ
ไม่ว่าจะกี่เคสๆ มันก็ยังเหมือนเดิม
พอเอ่ยปากไปว่า "คนไข้ไม่อยู่แล้ว"
ความเงียบจะเข้ามาแทรก หนึ่งจังหวะ แล้วเสียงร้องไห้ น้ำตา ก็มาแทนที่เสมอ
กี่ทีก็เหมือนเดิม
และ
เราก็ต้องเรียนรู้และทำหน้าที่ให้ดีที่สุดต่อไป
โดย: เด็กผู้ชายที่ไม่เตะบอลตอนกลางวัน (
kanapo
) วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:36:44 น.
ไม่ได้แวะมาทักทายเจ้าหญิงซะนาน
มัวแต่แอบไปฝึกอาชีพ ต่าง ๆ อยู่
เลยไม่มีเวลามาอัพบล๊อกเลย
มาที ก็ยังไม่มีอะไรจะลงอีก
เห็นเจ้าหญิง เลยแวะมาดูว่า...
มีอะไรบ้าง
อิอิ
รมณ์เจ้าหญิง ยังคงเดิมอยู่เลยนะ
โดย: นายกาแฟ (
matadorman
) วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:07:07 น.
+ ได้ข่าวว่าบุคลากรสาธารณสุขที่เชียงใหม่ ติดไข้หวัดใหม่ไปกว่า 10 รายเลยนี่ครับ คุณเหมียวไปทำงาน ก็ระวังรักษาตัวเองด้วยเน้อ เพื่อนๆ บล็อกทุกคนเป็นห่วงนะครับผม
+ อ่านเรื่อง "การจากไป" ของน้องคนนั้นแล้วอึ้งเลย ... จะบอกว่าผมเคยเล่นเกมส์ SIM Hospital แล้วทำคนไข้ตายคามือ ... หลังจากนั้นมาก็ไม่กล้าเล่นอีกเลยครับ รู้สึกสุขภาพใจตัวเองไม่แข็งแรงพอที่จะรับความรู้สึกแบบนี้ เพราะปกติผมจะเป็นคนที่อ่อนไหวกับเรื่องนี้มากๆ อ่ะครับ ไม่ว่าจะในชีวิตจริง หรือแม้แต่บนจอภาพยนตร์ก็ตามที
โดย:
บลูยอชท์
วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:53:15 น.
ช็อคกับเรื่องราวของการจากไปค่ะ
เศร้า แต่ถึงอย่างไรก็ต้องยอมรับ
นิเกลียดความรูสึกจากไป ที่ต้องเผชิญจังค่ะพี่สาว
ยังไงก็ขอให้พี่สาวมีรอยยิ้มให้กับทุกวันนะคะ
โดย:
บุยบุย
วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:01:22 น.
พลอยไม่สบาย มาพยาบาลหน่อยเเร้ววววว พี่เหมียว รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อยู่เวรดึๆๆละวังปี๋หลอกนะ กิกิ
โดย:
Phannaploy
วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:16:03 น.
แหมเจ้าหญิง น่าตีนัก ปล่อยให้เราเป็นห่วง คิดไปต่างๆนาๆ ออกจากรพ.มานั่งอัพ blog ก็ไม่ส่งข่าว ใจดำจริงๆ ว่าแต่ว่าส่งโปสการ์ดไปที่คอนโดตั้งหลายวันแระ เจ้าหญิงได้รับรึยังละเพค่ะ?
...................
ไปแระ...เชอะ!!
โดย: ปิ๊ก IP: 81.236.8.88 วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:54:22 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่เหมียว
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:47:05 น.
หวัดที่นำมาปล่อย ได้รับ เรียบร้อยแล้วนะ
พี่เจ้าหญิง
โปรดแสดงความรับผิดชอบ ด่วนนนนนนนน
โดย:
ต้นข้าว_ต้นนั้น
วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:28:46 น.
ไม่กล้ามีปัญหาค้าบเจ้าหญิง
เชิญเดินผ่านได้ตามสบายเลยงับ
ถ้าจะทำให้เจ้าหญิงมีความสุข ชริ
...
หายเปื่อยยาง
โดย:
ผู้หญิงชื่อส้ม
วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:25:42 น.
ลืมปายเลยอ่าว่า หายใจอยู่ป่าว
นี่ถ้า เจ้าพี่หญิงไม่ถามนี่น้า
สงกะสัยจาลืมไว้ที่ทำงานแล้วอ่า
เฮอ ไมชีวิตกลายเป็นแบบนี้ไม่ม่ะรู้น้าเนี้ย
โดย:
prettycrazy
วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:08:39 น.
รอคนคนนี้ออกจากความมืดเหมือนกัน...ฝันดี
โดย: Es (
time3957
) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:2:26:30 น.
มาเป็นกำลังใจให้นะจ้ะ...
โดย:
ไหมพรมสีสวย
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:27:33 น.
เดี๋ยวตอนเย็นเลิกงานจะเข้ามาใหม่ดีดีน๊า แวะเข้ามาทักทายก่อน เช้านี้บ๋อมเป็นได้รับคำสั่งให้ไปยืนรับนักเรียนที่หน้าประตูโรงเรียนหละ
เป็นกะลังใจให้น๊าพี่เหมี่ยว
สู้ ๆ
โดย:
minporee
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:55:38 น.
สวัสดีค่ะ...เจ้าหญิง
ความรักนะ
มีทั้งสุข
มีทั้งทุกข์
ไม่รักดีมั้ย
แล้วรักล่ะ
จะดีมั้ย
เป็นคำถาม
ไม่มีคำตอบ
วันนี้พี่มีความคิดถึงมาเติมให้เต็ม
และมีความห่วงใยมาฝากเช่นเคยค่ะ
วันนี้เจ้าหญิงมีความสุขกับวันและเวลาดีๆนะคะ
โดย:
tanjira
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:01:05 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่เหมียว
ดูแลแฟนพี่เหมียวอย่างดีเลยครับ
พาเดินห้างเกือบทุกวันเลย 55555
แบบว่า
ไม่อยากใช้ชีวิตภายใต้ความกลัวน่ะครับ
แค่มีรัฐบาลห่วย
ก็เซ็งพอแล้ว อิอิอิ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:06:56 น.
เข้ามาบอกว่า เรายังอยู่ให้กำลังใจเจ้าหญิง..ต่อไป
โดย:
gs_toy
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:43:17 น.
หุหุหุ เมื่อคืนก็แค่อารมณ์เปลี่ยว 555+
...
อยากอ้อนเจ้าหญิงบ้างนี่หน่า ..
โดย:
ผู้หญิงชื่อส้ม
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:43:24 น.
มาเป็นกำลังใจให้เจ้าหญิงครับ ป่วยกาย พักรักษาตัวก็หาย โดยธรรมชาติแล้ว เป็นหวัดก็หายเองได้ถ้าร่างกายแข็งแรงพอ แต่ไข้ใจนี่ต้องใช้กำลังใจที่เข้มแข็งของตัวเองรักษาให้หายขาด ไม่งั้นจะเป็นไข้เรื้อรังไม่หายสักที ดูแลตัวเองให้ดีนะครับเจ้าหญิง
โดย:
JohnV
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:49:25 น.
อ่านแล้วเศร้าอะ
โดย:
น้องผิง
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:36:00 น.
ได้ได้ เดี๊ยวให้สุขภาพดีก่านี้ก่อง กัวติดหวัด 2009
ไปดูหนังที่เชียงใหม่กานน
แบร์กะเอาฟามรักมาฝากเจ้าหญิงด้วยยยย
แบร์อาจเป็งคิวปิ๊ค ที่แย่มั๊กๆๆ แต่แบร์พยายามน๊ะเจ้าหญิง
Ann Thitima ฝากรัก
อิจฉาคนมีแฟนคลับเยอะวุ๊ยยย
โดย:
Bernadette
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:10:39 น.
แค่มีชีวิตอยู่ ก็ดีแล้ว ผมก็คิดแบบนี้ครับ
สู้ๆ นะครับ
ชอบเพลงนี้มากเลย พอเป็นเวอร์ชันผู้หญิงร้องมันให้อารมณ์อีกแบบนึงเลย
ปล. ขอบคุณสำหรับกำลังใจและที่แวะวเยนไปเยี่ยมครับ
โดย: ไอซ์คุง (
ปีศาจความฝัน
) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:50:10 น.
งานที่ต้องอยู่กับความเจ็บป่วย
ตอนนี้ก็รู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะป่วยเหมือนกัน
งานทำให้ภาคภูมิใจแม้บางครั้ง อาจจะพบเจอสิ่งที่ทำให้ไม่มีความสุขนัก
แต่ก็เป็นกำลังใจให้คนทำงานทุกคนค่ะ
โดย:
namemaru
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:40:02 น.
ได้เลยครับพี่เหมียว
ไม่คิดค่าลิขสิทธิ์ครับ คริคริ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:36:38 น.
แวะมาหายัยตัวป่วน
จะบอกว่าคิดถึงก็ใช่ที่
เอาแค่ว่าตอนนี้ นึกถึง อยู่ในใจ
แล้วก็เขียนมาบอกกัน
ระวังป่วยไข้ด้วยเน้อ
รักษากายใจไว้เจอกันนะจ๊ะ ..
ที่ร้ากกกก ก ก ก ก ก
โดย:
inmemoir
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:58:17 น.
สวัสดีครับเจ้าหญิงเหมียว
ดีใจจังครับได้รู้จักคนที่ให้ชีวิตคน
น่าภูมิใจแทน
เสียใจด้วยนะครับกับน้องคนนั้น
แต่ก็เข้าใจครับมีเกิดก็มีดับ
สรรพสิ่งในโลกล้วนเปลี่ยนแปลง
มาให้กำลังใจครับ
โดย:
Kun.POP
วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:56:37 น.
หายไปหลายวัน..
ดีใจที่ยังมีเพื่อน(ใหม่)
คอยเข้ามาแวะให้กำลังใจ
......................
เจ้าหญิงก็ดูแลสุขภาพตัวเองดีๆด้วยนะ..
......................
กำลังจะเอาเรื่องใหม่ลงเร็วๆนี้
อย่าลืมแวะมาให้กำลังใจกันอีกนะคะ..
โดย: สาวน้อยร่างบาง (
preeya.ao
) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:02:32 น.
แวะมาหายามวิกาลค่ะพี่เหมี่ยว
มันน่าเศร้าจริง ๆ ค่ะพี่เหมี่ยว แต่ทุกครั้งที่ไปโรงบาล ก็จะมองการเกิด แก่ เจ็บ และตาย
จึงไม่รู้สึกกลัวกับการตายอีกต่อไป
พรุ่งนี้บ๋อมจะไปหาหมอที่ขอนแก่นค่ะพี่เหมี่ยว ครบรอบนัดแร้ววววววววว
หวังว่าคงจะกลับมาอย่างปลอดภัยจากเชื้อไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่
หลับฝันดีดีและมีความสุขมาก ๆ นะค๊าพี่เหมี่ยว
เป็นกะลังใจให้นะค๊า สู้ ๆ จ๊า
โดย:
minporee
วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:1:31:25 น.
คิดถึง...
โดย:
panaejon
วันที่: 14 มกราคม 2561 เวลา:12:53:59 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
timeofmylove
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
?
]
เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก
Friends' blogs
timeofmylove
สารพัด
แม่นู๋มี่
pakwadee
jellystar
i_am_np
ภูติ
taheart
fordear
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
Oathpp
บางส้มเปรี้ยว
On the rOck One shOt.
ต้นข้าว_ต้นนั้น
ว่าวน้อยลอยชมสวน
Seed of Love
Webmaster - BlogGang
[Add timeofmylove's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เป็นห่วงนะ
....
ตอนนี้กำลังนึกถึง คนไข้ตัวเล็ก ๆ้ำหนักแปดขีด