Bloggang.com : ฟ้าสวยในสายลมหนาว : เฮ้อ คลอดซะที (แต่โดนสวรรค์แกล้งเล็กๆด้วย)

เฮ้อ คลอดซะที (แต่โดนสวรรค์แกล้งเล็กๆด้วย)

ตั้งแต่ท้องเจ้าตัวเล็กคนนี้ ชีวิตก็ดูสมบูรณ์ และมีความสุขมากๆ เราคอยสังเกตุเค้าตลอด ลุ้นว่าเค้าจะเริ่มเตะเราเมื่อไร ตอนสามเดือน ก็แค่รู้สึกตอดๆ เท่านั้นเองค่ะ สี่เดือน ห้าเดือน หกเดือน แปดเดือน เตะแรงขึ้นเยอะมาก ดิ้นจนท้องเราโย้เลยอ่ะ มันมหรรศจรรย์พันลึกอะไรอย่างนี้เนี่ย มีตัวอะไรเป็นๆ อยู่ในท้องด้วย แต่ดูเค้าจะไม่ค่อย อยากให้ป๊าเค้าจับซักเท่าไร พอดิ้นที เราก็ "ฮันนี้ ดูๆ เอามือมาดิ" พอตาป๊าจับ ลูบท้อง เจ้าตัวเล็กมานก็แกล้งนอนนิ่งๆ เหมือนไม่อยากให้พ่อจับซะงั้น เราอยากให้เค้าจับจะได้รู้ว่ามันแปลกประหลาดแค่ไหน แต่เจ้าตัวเล็กมานไม่ค่อยจะให้ความร่วมมือซักเท่าไร เวลาเค้าดิ้น เราเลยเอามือเราลูบก่อน เตะสู้มือมากๆ อีกมือเราจับมือตาป๊าไว้ พอดิ้นปุ๊บ เราก็รีบเอามือพ่อมานวาง เจ้าตัวเล็กหนีไม่ทัน ไม่ทันรู้ว่าแม่มานหลอก 555 เสียรู้แม่มานตั้งแต่อยู่ในท้องเลย พ่อมานก็เลยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เริ่มจะหลงรักลูกสาวในท้องคนนี้แล้วล่ะสิ

เป็นคนท้องนี่ดีอย่างนะคะ ดูเหมือนใครๆ ก็เอาใจใส่ โดยเฉพาะคนใกล้ตัวนี่ เดินก็จูงมือ อยากกินอะไรพาไปเดี๋ยวนั้น บอกให้กินเยอะๆ ตลอดเลย อะไรก็ห้ามถึอ จะขึ้นจะลงรถนี่แทบจะอุ้มเลย ประคองซ้ายประคองขวา จนต้องบอกว่า " ชั้นไม่ได้ป่วย ชั้นแค่ท้อง โอเค๊..." พอคราวนี้เราบ่นอะไร อยากให้ทำอะไรให้พี่แกสวนกลับมาเลยค่ะ " แกไม่ได้ป่วย แกท้องนะ ฮันนี้จ๋า" เออ จริงด้วยเนอะ

หกโมงเช้าของวันที่ 30 เมษายน เรารู้สึกปวดหน่วงๆ แล้วมันก็หายไป นานๆ ครั้ง เลยไม่คิดอะไร เพราะก่อนหน้านี้ ก็รู้สึกปวดอย่างนี้มาสองครั้ง รอดูอาการก็หายไป โทรถามหมอก็บอกว่า แค่ปวดเตือนเท่านั้น ก็เลยว่าสบายใจ อีกสองอาทิตย์ก็จะครบ 40 อาทิตย์ ตอนนี้แค่ 38 อาทิตย์เท่านั้น ปวดเตือนแน่ๆ พอเช้า ตาป๊าเค้าออกไปทำงานตามปกติ ไม่ได้บอกอะไรเค้า เพราะเค้าตื่นเต้นมาสองครั้ง แล้วก็หงอยทุกทีเลย ระหว่างวันก็รู้สึกว่าระยะห่างของอาการ เริ่มสั้นขึ้นเรื่อย ๆ แต่ยังไม่แน่ใจเท่าไร ว่าแล้วก็หยิบกระเป๋าที่เตรียมไปใช้ที่โรงพยาบาล มารื้อดู แล้วพับใส่เข้าไปใหม่ (รื้อแล้วพับเก็บมา 10 กว่ารอบแล้วค่ะ) นั่งหยิบ ชุดสีขาวลูกไม้ เป็นกระโปรงน่ารัก รองเท้าสีขาว สวยมากๆ แถมเตรียมชุดสีชมพูบอดี้สูท ถุงเท้าสีชมพู ผ้าเช็ดตัวสีชมพู เรียกว่าสีชมพูเยอะซะ หวานไปทั้งตัวแน่เลยลูกเอ๊ย

พอตอนเย็นก็เลยโทรคุยกับเพื่อน คุยนู้นคุยนี้ไป แล้วก็บ่นว่าเจ็บท้องแต่เช้าแล้ว แต่มานไม่ยอมหายซักที เพื่อนถามว่า " ปวดตั้งแต่ก็โมง" เราบอกว่า "หกโมงเช้า ตอนนี้ห้าโมงกว่า ก็สิบเอ็ดชั่วโมงแล้ว " เพื่อนมันว๊ากเลยค่ะ มันบอก "รึบโทรตามแฟนแกด่วน" เราก็ว่า "เค้าไปทำงานต่ออีกจ๊อบ" ตาป๊าทำงานสองจ๊อบเลยค่ะ ตั้งแต่ท้องเนี่ย เพื่อนเลย ชั้นโทรเองก็ได้ ได้ยินแว่วๆ เฮ้ย เมียเมิงจะคลอดแล้ว กลับบ้านเดี๋ยวนี้" แล้วก็หันมาบอกเราว่า "ใจเย็นๆ นะเดี๋ยวมันมา" เราก็ " เออ ไม่เป็นไร ก็ไม่ได้รีบได้ร้อนอะไรนี่ "

พอตาป๊ามาถึง เค้าก็ถามอาการเรา แล้วก็เตรียมเอาของไปใส่รถ เราเองก็เดินอยางสบายใจเฉิบเพราะมันทนได้ แถมเดินไปคุยไป จนตาป๊า บอกว่า " ฮันนี้ แกช่วยทำเหมือนคนท้องที่กำลังจะคลอดลูกหน่อยได้ป่ะ กระดี๊กระด๊าซะ" อิอิ เก่งอ่ะ เป็นคนอดทน ตอนนั้นก็ หกโมงเย็นแล้ว เป็นช่วงรถติดพอดี โห กว่าจะเข้าเมือง ไปถึงโรงพยาบาลได้ ความเจ็บเริ่มถึ่และเจ็บมากขึ้น พอปวดก็ อูย เบาๆ หายแล้วก็เมาส์ต่อ จนตาป๊าส่ายหน้า มานไม่เหมือนคนจะคลอดลูกจริงๆ

พอถึงโรงพยาบาลรถเข็นก็มาเลยค่ะ เราต้องล่วงหน้าไปก่อน ส่วนตาป๊าไปจอดรถ เค้าพาเรามารอตาป๊า ที่หน้าแผนกคลอด พอตาป๊ามาก็กรอกเอกสาร ทำไรไม่รู้ แล้วเค้าก็พาเรามาห้องคลอด ไม่ต้องรอที่ห้องรอคลอดนะคะ ที่นี่ ทุกอย่างอยู่ในห้องเดียวกันหมด ห้องใหญ่มากๆ เค้าให้เปลี่ยนชุดแล้วขึ้นไปนอนบนเตียง มีพยาบาลประจำห้องเราหนึ่งคน ยังสาวอยู่เลย เป็นฟิลิปปินส์ คุยไปคุยมาพี่แกมีลูกไปแล้วค่ะสามคน เก่งมั่กมาก นอนปวดอยู่สองชั่วโมงกว่า กว่าเจ้าหน้าที่จะมาบล็อกหลัง ใจเราสั่นกลัวมากเลย แค่แทงเข็มให้น้ำเกลือก็อยากจะเป็นลมไปซักสามตลบแล้วอ่ะ เป็นคนกลัวเข็มสุดๆ เคยเป็นลมล้มพับเพราะฉีดวัคซีนมาแล้ว ไม่อยากจะคุย แต่ตอนท้องนี่ก็โดนจะพรุนเหมือนกัน ไม่ชอบเลย พอเค้าเจาะหลังเท่านั้นแหละ เราร้องให้ออกมาเลยอ่ะ จิกแขนตาป๊าซะ หนังถลอกเลย มันเจ็บมาก แถมตอนเดินยานี่ปวดสุดๆ ถ้าไม่ท้องโดนต่อยไปแล้วน่ะนั่น ไรฟะ โดนหลอกมานี่ ถามใครที่มีลูกแล้วบอก "โอ๊ยไม่เจ็บ มดกัดๆ" ท่าจะเป็นมดหลายสิบรังรุมกัดเราอยู่ที่เดียวล่ะไม่ว่า แต่มันก็ดีนะความเจ็บแค่บรรเทาไปหน่อยแต่ทนได้ ไม่ได้หายไปเลยนะคะ ยังปวดหน่วงเยอะเหมือนกัน ก็ได้แต่นอนครางอ๋อยๆ อ่ะค่ะ

ระหว่างนั้นก็จะคอยมีพยาบาล มาตรวจปากมดลูก เป็นพักๆ หาน้ำเย็นมาให้กิน เคี้ยวน้ำแข็งกันเพลินไปเลย แถมไอติมอีก ชอบจริงๆ โรงแรมยังไม่มีใครบริการถึงที่ขนาดนี้เลยนะเนี่ย ชอบๆ คืนนั้นเรานอนไม่หลับหรอกค่ะ มันปวดเป็นพักๆ ส่วนตาป๊าเรียบร้อยไปแล้ว พยาบาลก็บอกให้พักผ่อนเอาแรงไว้นะ อีกไม่นานแล้ว เราก็ข่มตาหลับมั่งไม่หลับมั่ง จนครั้งสุดท้ายมันปวดมากๆ พยาบาลก็เข้า คราวนี้มาสามคนเลยค่ะ มาซักซ้อมกันอย่างดี ให้เบ่งแล้วนับหนึ่งถึงสิบคอยปล่อย ระหว่างนั้นพี่แกสองคนก็ พุชๆๆๆๆ อีกคนกัน วัน ทู ทรี..... พอซักพัก พยาบาลตรวจดู แล้วก็ไปเรียกหมอมา พร้อมกับ หมอเด็กและผู้ช่วยอีก สองคน ตอนนั้นห้องเราแน่นมากๆ เค้าใช้ทรัพยากรคนเปลืองจริงๆ แต่เราชอบนะ อบอุ่นดีซะอีก

คุณหมอประจำที่แล้วค่ะ พยาบาลก็ประสานเสียงเหมือนเดิม พุชๆๆ วัน ทู ทรี....พุช แต่ไม่ได้ผลค่ะ ผ่านไป นานคุณหมอก็บอกว่ายังเบ่งไม่แรงพอ เราก็เหนื่อยจนอ่อนแรงแล้ว สุดท้ายหมอใช้วิธีดูดหัวออกมาค่ะ ( ฮือๆ ไม่อยากจะบอกเลยค่ะ เป็นลูกมะกรูดเลย กว่าจะหายต้องใช้เวลาเป็นปีๆ เลยค่ะ)

พอดึงหัวออกมา หมอก็ให้เบ่งครั้งสุดท้ายแล้วหยุด หมอดึงตัวออกมาแล้วตระโกนว่า "It 's a boy !!!!! " แล้วก็เอามาวางบนหน้าอกเราก่อน ตะลึง ตึ่งตึ้ง เราสองคนอึ้ง ทึ่ง เสียวกันไปเลย เฮ้ย หมอเปลี่ยนลูกช้าน ลูกช้านเป็นผู้หญิงนะ ไม่ใช่ผู้ชาย เรามองหน้ากันแบบว่า มานเกิดอะไรขี้น ใจเราแว๊บไปถึงของทุกอย่างที่เราซื้อ เสื้อผ้าเครื่องใช้ นี่ช้านจะทำยังไง เอาไปซักแล้วคืนไม่ได้ หลายตังค์ ด้วย อยากจะเป็นลมสิบแปดตลบอ่ะ หมอนะหมอ ตาป๊าหันมาหอมหน้าผากเราทีนึง แล้วก็ไปตัดสายสะดือ แล้วเค้าก็ยกลูกไปให้หมอเด็ก จัดการชั่งน้ำหนัก วัดนู้นวัดนี่ แล้วก็เอามาให้เราอุ้มแป๊บนึง พยาบาลก็ขอลูก และให้ตาป๊าตามไป ตาป๊าหันมาหอมหน้าผากเราอีกที แล้วก็จากไปพร้อมๆ กับลูกเรา พี่แกหายออกไปเกือบๆ ชั่วโมงครึ่ง พยาบาลเค้าสอนอาบน้ำน่ะค่ะ ส่วนตัวเราก็นอนมึน เลยค่ะ มันงงสับสน รู้สึกแปลกๆ แต่ไม่ใช่ผิดหวังนะคะ แค่รู้สึกแปลกๆ จริงๆนะ

พี่ปายเค้าเกิด ตอนตี 5.55 นาทีของวันที่ 1 พฤษภาคม น้ำหนัก 7 พาวด์ 13 ออนซ์ค่ะ เป็นลูกชายคนแรกที่เกือบทำให้แม่กะพ่อหัวใจจะวายแน่ะค่ะ

Create Date : 20 สิงหาคม 2550

Last Update : 29 กันยายน 2550 17:14:54 น.

17 comments

Counter : 441 Pageviews.

ลุ้นแทบตาย กว่าจะออกมาได้ แถมเป็นปู้ชายซะด้วย ถ้าเป็นบ้านเรา สงสัยเป็นลมกันหมดบ้าน

รอเบ่งอยู่เหมือนกัน ฮึด ๆ เสาร์นี้ครบ 40 สัปดาห์แร้น เจ้าพระคุณเอ๊ยยย ออกมาให้ทันกำหนดนะลูกกก

โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด

วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:20:21:19 น.

ยินดีน้วยนะคะ

ของเราจะเป็นไงน้อ ตอนนี้ก็ 36 อาทิตย์แล้ว ตื่นเต้นมากๆ เริ่มรอไม่ไหว ใจนึงอยากเห็นหน้าลูกอีกใจก็ทำไมอึดอัดอย่างงี้น้อ หายใจไม่ออกเลย

โดย: gadeja

วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:21:06:50 น.

การเป็นเพื่อนกันไม่ใช่ภาระ แต่เป็นบำเหน็จแห่งมิตรภาพ

สวัสดีค่ะ ยินดีด้วยนะคะ การเป็นแม่ดีที่สุดเลยล่ะค่า

ก็มีเอยะค่ะที่ซาวด์แล้วบอกว่าได้ผู้หญิง แต่ออกมาเป็นผู้ชายอ่ะค่ะ ความผิดพลาดมีมากกว่าที่ซาวด์แล้วเห็นจุ๊ดจู๋อ่ะค่ะ อิอิ

ลูกชายน่ารักมากเลยนะคะ ไม่เชื่อตามมาดูที่บลอคได้เวลาว่างๆค๊า

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

เทคแคร์นะคะ

โดย: PinkLotus

วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:21:23:10 น.

ช่วงท้องเนี่ย มีแต่คนเอาใจเน้อะ

ตอนต๋อมคลอดวินนี่ก็หมดแรงเบ่งจนหมอต้องใช้ถ้วยดูดออกมาค่ะ
แต่ดูดแป๊ปเดียวออกมาเลย มีรอยแดงๆ แค่ 2 วันก็หายไปเลยค่ะ

โดย: มนวินนี่ (tomdome

) วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:22:59:40 น.

แวะเข้ามาฝากข้อความเรื่องeBayค่ะ ไม่กล้าอ่านเรื่องเจ้าตัวเล็กช่วงนี้ใจยังไม่ลืมเจ้าตะวัน รอผ่านๆไปให้ลืมๆเจ้าตะวันก่อนจะกลับมาอ่านนะค๊ะ
คืออย่างนี้คุณฟ้าสวยมาก เวลาดูเสื้อผ้าที่Good Willพี่เลือกๆๆแล้วเอาไปเช็คอีกที่ที่ห้องลองเสื้อ พี่มีกติกาให้ตัวเองนิ๊ดนึงคือ ถ้าลองแล้วพี่ใส่ได้ เสื้อผ้าไม่มีตำหนิและดูเป็นของใหม่ ไม่โดนซักจนสีหมองถึงแม้จะเป็นยี่ห้อดังก็เถอะ พี่คิดไว้เลยว่าถ้าขายไม่ได้พี่ก็ใส่ได้ แต่ถ้าเช็คแล้วสภาพดี ยี่ห้อดี พี่ก็ขายได้นะ..คุณลองดูอย่าซื้อมาเยอะลองแค่ตัว หรือ 2 ตัวก่อน...คิดว่าลองเพื่อความสนุก พอเก่งแล้งค่อยขายครั้งละหลายๆตัว

โดย: Bigmommy

วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:5:35:34 น.

เพิ่งได้มีโอกาสแวะมาครั้งแรกครับ คงอ่านอะไรได้ยังไม่หมดในตอนนี้
แต่จะเข้ามาเรื่อยๆครับ เขียนได้น่ารักดี ... ชอบครับ

โดย: Pleng-Ticha-korn

วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:6:53:07 น.

พี่แวะมาขอบคุณสำหรับข้อความน่ารักๆที่ฝากไว้ที่บ้าน(บล๊อก) พี่พยายามจะไม่คิดมากจ้ะ ฟังๆจากคุณหมอที่ดูแลพี่ จากคนรอบข้าง เขียนไปถามคุณหมอหนึ่ง น้อแป๋มด้วยค่ะ ทุกๆคนคิดคล้ายๆกันคือเจ้าตะวันไม่แข็งแรง เขาก็เลยจากพี่ไปตามธรรมชาติ พี่กับเจก็พยายามทำใจ เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่พี่ตั้งท้อง เพิ่งจะได้รับความรู้สึกของการเป็นแม่แค่แป๊ปนึงเองน่ะน้อง เจ้าตะวันก็จากพี่ไป มันเลยยังหลงเหลือความรู้สึกเจ็บเล็กๆในใจ พี่ไม่เข้าไปที่บ้านชานเรือนเลยช่วงนี้ ตัดไปก่อน...รอให้ใจเข็มแข็งกว่านี้ก่อนจ้ะ
ยินดีที่ได้รู้จักนะค๊ะ...พี่อุ้มค่ะ

โดย: Bigmommy

วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:8:16:06 น.

ดีใจด้วยนะคะ แล้วจะมาคอยตามอ่านต่อค่ะ

โดย: akachan

วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:9:41:10 น.

ยัยแตงโม แวะมานั่งฟังจ๊ะ

โดย: kateking(แม่คิงคอง) (kateking

) วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:10:12:20 น.

อยากกินแตงโม เอ๊ยยไม่ใช่ค่า มาติดตามค่า

โดย: อิจิโงะจัง

วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:19:10:30 น.

ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยม เฮ้อวันนี้ยังไม่ได้ไปเยี่ยมบ้านใครเลย มีเวลานิดเดียว เดี๋ยวต้องพาลูกไปหาหมอน่ะค่ะ

โดย: ฟ้าสวยมาก

วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:1:02:47 น.

แวะมาฝากข้อความค่ะ ค่อยๆทำไปจ้าถ้าติดขัดยังไงพี่ช่วยได้ยินดีนะคะ อยากเห็นคนไทยทุกคนร่ำรวย ร่ำรวยจ้า...กลายเป็นพวกหัวรุนแรงไหมเนี่ย ประมาณว่ารักชาติยิ่งชีพค่ะ เฮ่อๆ..

บอกคุณสามีว่าถ้าคุณภรรยาร่ำรวย คุณสามีก็ร่ำรวยด้วยนะ เจก็ไปช่วยพี่เหมือนกันถ้าว่าง ถ้าไม่ว่างก็เอาพี่ไปหย่อนไว้ที่Good Will พอเจเสร็จธุระเจก็กลับมาเก็บ เอ้ย!..กลับมารับพี่กลับบ้าน เป็นบ่อยค่ะ ขอให้ประสพความสำเร็จ พี่เอาใจช่วยจ้ะ

พี่อุ้มค่ะ

โดย: Bigmommy

วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:9:36:36 น.

สุดยอดค่ะ หมอบอกเป็น ลูกสาว ออกมา กลายเป็นลูกชาย ตอนนี้ยุ้ยก็ 37 วีคแล่ว นี่ชักหวั่นๆเลย หมอบอกลูกสาวเหมือนกันค่ะ เตรียมซื้อของแล้ว ถ้าออกมาเป็นลูกชาย จะทำยังงาย 555 แล้วจะมารายงานนะคะ

โดย: ฑีรฒ

วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:6:47:37 น.

แวะมาเยี่ยมน้องฟ้าสวย กะพี่ปายซะหน่อย
วันนี้สบายดีทั้งคุณแม่คุณลูกนะจ้ะ

โดย: นางฟ้าตาหวาน

วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:11:10:56 น.

เห็นกระทู้เกี่ยวกับ เด็กไม่ได้เเอบเเวะมาเก็บข้อมูลทุกที
ช่วงนี้กำลังเตรียมตัว(ยังไม่ท้องนะค่ะ) ขออนุญาต add blog นะค่ะ จะได้กลับมาเก็บข้อมูลเรื่อยๆ

โดย: สาวอินเตอร์

วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:17:42:18 น.

คุณพี่ฟ้า อยู่ California หรอค่ะ ปีหน้าจะไปอยู่ California เหมือนกันค่ะ อยากมีเพื่อนคนไทย ไว้คุยค่ะ
สนใจเรื่อง Ebay เหมือนกันค่ะ เเต่สามีไม่ค่อยมีเวลา
อ่านจาก blog คุณพี่ Bigmommy เรื่อง ebay นะค่ะ
วันนี้ถามแฟนว่ารู้จัก Good will มั้ย เค้าบอกว่า Good will เยอะ เเต่ที่ดีที่สุดน่าจะเป็น pasadena shop พี่ฟ้า ลองไปดูสิค่ะ

เลี้ยงลูกเเล้วก็ทำงานที่บ้านไปด้วย ก็ดีนะค่ะ

ปล.อย่าลืมเอารูปถ่ายรูปมาอวดนะค่ะ

โดย: สาวอินเตอร์

วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:18:24:13 น.

แวะมาเยี่ยมค้า

โดย: โลมาน้อยน่ารัก

วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:23:50:02 น.