รำลึกถึงอดีต (ท้องแล้วน้า)



พอรู้ตัวว่าท้อง ก็หนักใจหลายอย่าง จะบอกที่บ้านว่าไง จะเลี้ยงเค้ายังไง พี่สาวเราทราบว่าจากคนที่นี่ เค้าโทรมาถามเรา เราก็บอกว่าจริง เราท้อง แต่เราก็อยู่กับแฟนเรา (อย่างน้อยก็ท้องมีพ่อแหละน่ะ) เค้าอยากให้เราเอาออกด้วยซ้ำไป แต่ด้วยที่บ้านแฟนเรา เค้าเพิ่งจะมีหลานคนแรกกัน ก็ดูโอเคนะ เค้าก็บ่นนิดหน่อย ทำไมเราปล่อยให้รีบมี เรางี้หันไปมองหน้าตัวต้นเหตุ ก็เพราะเชื่ออีตาบ้านั่นน่ะซิ ถึงท้องไง แต่แฟนเราบอกว่าไม่ต้องไปสนใจ เค้าเป็นพ่อ เค้าดีใจมาก และเค้าเลี้ยงทั้งแม่และลูกของเค้าได้ เราก็ใจชื้นขึ้นมาอีกนิดนึง


หลังจากท้องได้ สองเดือน เราเริ่มแพ้มาก กินอะไรก็ออกหมด แถมชอบกินแต่อาหารฝรั่ง พาสต้า ครืมๆ ชีสๆ นี่ชอบมาก แปลกนะชอบกินมาม่าด้วย แต่ต้องปรุงแบบถึงเครื่องนะ หมูสับ ไข่ ผัก ต้องบีบมะนาวด้วย โห ตี 3 ยังลุกมานั่งกินเลย แฟนเราก็เอาด้วยนะ เรากินอะไรพี่แกกินด้วย มะม่วงน้ำปลาหวานพี่แกยังมานั่งโจ้ด้วยเลย ส้มตำปูปลาร้า พี่แกก็ไม่ถอย แต่เราถึงจะกินเยอะแค่ไหน ก็ต้องอ้วกออกหมดทุกที คิดและเหนื่อยมากๆ


ช่วงนั้นบ้านสามียังอยู่ใกล้ตลาดไทย ร้านวีดีโอไทย เราไปเช่าละครไทยมาดูทีละ 10 ม้วน นั่งดูมันทั้งวัน และไม่รู้เป็นอาไร อารมณ์อ่อนไหวมากๆ เวลาจะดู ทีวี หรือละคร ต้องมีกล่องกระดาษทิชชู่ วางไว้ใกล้ๆ เวลาที่ในทีวีดีใจ เราดีใจยิ่งกว่า ร้องให้เป็นวรรคเป็นเวร พอเค้าเสียใจ ตัวเรางี้ปล่อยโฮ เลยไม่อายใคร ร้องๆ จนเหนื่อย นึกถึงตอนนั้นแล้วก็ขำ (มันเป็นบ้าอะไร)กับแฟนยิ่งแล้ว บางทีเราร้องให้เสียใจ ด้วยเรื่องนิดหน่อยๆ งอนซะจนกลายเป็นเรื่องใหญ่โตหลายครั้ง เค้าบอกเราว่า
"ตอนนั้นนะ ถ้าแกไม่ท้อง ชั้นจะเอาแกไปปล่อยวัด อะไรของแกนักหนาก็ไม่รู้"
เค้าบอกเราว่าช่วงนั้นเค้าไม่เข้าใจเราเลย และโมโหจริงๆ หลายครั้ง ก็คนท้องนี่นะ อารมณ์มันก็เปลี่ยนแปลงบ่อย เหมือนอากาศนั่นแหละ เราไม่ได้แกล้งซะหน่อย


เค้าพาเราไปหาหมอ ตรวจตรงเวลาทุกครั้ง บังคับเราให้กินยา ถามไถ่อาการเราปวดเหมื่อยเนื้อตัวไปหมด เค้าก็จะคอยนวดให้ กลับจากทำงาน ก็ช่วยทำงานบ้าน และคอยรองรับอารมณ์ด้วย ไปหาหมอทุกครั้ง คุณหมอจะให้ฟังเสียงหัวใจเด็ก เรามองหน้าเค้าทีไร มันรู้สึกบอกไม่ถูกเค้าจะอมยิ้ม และคอยตั้งใจฟังเสียงหัวใจลูกเต้น หน้าเค้ามันบอกว่าเค้าภูมิใจ ในตัวเราในตัวลูก ทุกครั้งที่ฟังเสียงหัวใจลูก ถ้าเรามองหน้ากัน เค้าจะหน้าแดง เราก็ด้วย มันเขิลมากๆ เหมือนเราสองคนมีสิ่งที่เป็นเจ้าของร่วมกัน เหมือนลูกมาพูกพันเราสองคนเอาไว้ ทุกวันนี้นึกถึง วันที่เราได้ฟังเสียงหัวใจลูกด้วยกัน แล้วต้องนั่งอมยิ้มทุกที แล้วเรื่องอะไรต่างๆ ที่เค้าทำแล้วเราไม่ชอบ เราก็จะค่อยๆ หายโกรธ เพราะช่วงเวลานั้นแท้ๆ เลย


Create Date : 19 สิงหาคม 2550
Last Update : 3 กันยายน 2550 1:36:00 น. 4 comments
Counter : 313 Pageviews.

 
แวะมาเยี่ยมบ้านคุณฟ้าสวยมากจ้า......
อ่านแล้วชวนให้คิดถึง....วันเก่าๆ ตอนที่เราท้องครั้งแรกเลยคะ.....มีความสุขมากๆ

ขอให้มีความสุขกับทุกวันมากๆ นะคะ.......

แล้วจะแวะมาเยี่ยมอีกคะ.....


โดย: นางฟ้าตาหวาน วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:11:08:52 น.  

 
อาการแพ้ท้องเหมือนแม่แนนของผมเลยคับ (แม่แนนคือแม่บุญธรรมของผมคับ)


โดย: เด็กชายอลีฟ วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:16:49:34 น.  

 
แวะมาฝากข้อความเรื่องeBayค่ะ
ถ้ามีอะไรพอช่วยได้ยินดีนะคะ ตอนนี้ทั้งเจและเรายังทำเป็นHobbyอยู่คือเพิ่งจะเรียนรู้เหมือนกัน แต่ก็สนุกดีเพราะอยู่บ้านเฉยๆก็เหงา ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ อุ้มจ้ะ


โดย: Bigmommy วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:1:07:59 น.  

 
ต่อ ๆ นิยายเรื่องนี้ต้องมีต่อ ..ซึ้งมาก ๆ


โดย: NATTI นัทตี้ วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:3:49:29 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ฟ้าสวยในสายลมหนาว
Location :
CALIFORNIA United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
 
สิงหาคม 2550
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
19 สิงหาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ฟ้าสวยในสายลมหนาว's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.