รับน้อง...ไร้สาระ?

มีโอกาสไปงานรับน้องของเด็กสมัยนี้ หลังจากห่างหายไปนานกว่า 15 ปี สิ่งที่ได้พบในงานรับน้อง รู้สึกว่า บางส่วนก็แตกต่างไปจากอดีตอย่างสิ้นเชิง แต่บางส่วนของกิจกรรมก็ยังพยายามคงของเดิมเอาไว้ราวกับว่าถ้าไม่มีมัน การเดินทางครั้งนี้คงไม่อาจเรียกว่า งานรับน้องได้ ประมาณนั้น

ความแตกต่างหนึ่งที่รู้สึกได้ก็คือ พี่ ๆ ในสมัยนี้ไม่บ้าพลังเท่าในอดีต ดูแล้วเหมือนจะแกล้ง ๆ เล่น ๆ ไม่จริงจังเท่าไร หรือมีพลังแต่ไม่สม่ำเสมอ ใช้พลังไม่ถูกที่ถูกทาง เหมือนควบคุมพลังไม่ได้ ขึ้น ๆ ลง ๆ ไปเรื่อย ทำให้กิจกรรมสะดุดอยู่บ่อย ๆ หรือรู้สึกไม่ปะติดปะต่อ

น้อง ๆ สมัยนี้ก็ใช่ย่อย พวกไปแล้วแผลงฤทธิ์มีมากขึ้น 5555 แต่ส่วนตัวเห็นว่าดีนะ เพราะเราอยากเห็นการจัดการของพวกพี่ ๆ บ้างว่าจะรับมืออย่างไร (แอบโหด)

ส่วนที่เหมือนเดิมคือเรื่องบ้า ๆ ไร้สาระ จับน้องแต่งตัว ทาแป้ง ทาสี เขียนหน้า เล่นพวกซอส น้ำเหม็น ๆ แล้วก็เรื่องทำตัวใหญ่ ๆ เบ่ง ๆ ของพวกรุ่นพี่ (บอกตามตรงไม่เคยอินเลยไม่ว่ายุคไหนสมัยไหน)

จะเบ่งยังไงไม่ว่า แต่ความจริงก็คือหลังจากรับน้องจบ ก็จะกลับมาตั้งใจเรียนกันแล้ว ทีนี้ก็ต่างคนต่างอ่านหนังสือของตัวเอง ไม่ได้ว่าจะเฮฮาปาร์ตี้ไปได้ตลอดหรอกนะ รุ่นพี่เองส่วนมากก็ยังขอตังค์พ่อแม่ ไหนเลยจะมาเลี้ยงน้องได้ทุกเมื่อเชื่อวัน

คือคนที่โต ๆ กันแล้ว ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม หนึ่งคือคุณต้องรู้ว่า หน้าที่ของคุณคืออะไร พ่อแม่ส่งมาเรียนก็ต้องเรียนให้ดี ไม่งั้นก็ไปทำงานผับ บาร์ ซะให้รู้แล้วรู้รอดถ้าชอบดริงค์นัก รู้จักหน้าที่แล้วก็ต้องมีความรับผิดชอบ ไม่ใช่งานไม่ทำ การบ้านไม่ส่ง รายงานไม่เคยเสนอตัว เลิกเรียนหายหัว เฮฮาปาร์ตี้ตลอด มันก็ไม่ไหวนา ใครจะมาอุ้มเข้ากลุ่มบ่อย ๆ

แต่ยังไงซะ การไปงานรับน้องก็ยังพอมีประโยชน์อยู่บ้าง ในด้านเหล่านี้

- ได้รู้จักพี่แก่ ๆ ที่จบไปทำงานจริง เติบโตในหน้าที่การงาน ถ้ากล้าพอก็เข้าไปคุยกับเขา (ควรทำนะ) ขอความรู้ ขอให้เขาเล่าประสบการณ์ในการทำงานให้ฟัง พี่เหล่านี้คือส่ิงที่น้อง ๆ จะต้องเจอเมื่อเรียนจบในสาขาออกไป ลองคุยกับเขาดูว่าเขาเจออะไรบ้าง ใช่สิ่งที่เราอยากได้ในชีวิตหรือเปล่า (ถ้าไม่ใช่จะได้ถอนตัวทัน)

นอกจากนั้น สิ่งที่อยากฝากถึงน้อง ๆ ก่อนตัดสินใจไปงานรับน้องก็คือ

1. ถามพี่ ๆ คนจัดก่อนก็ดี ว่ามีทำประกันชีวิตให้พวกหนูหรือเปล่า จริง ๆ เงินที่ได้จากประกันมันไม่ได้หมายความว่าพ่อแม่ของพวกหนูจะไม่เสียใจที่หนู ๆ ต้องตายจากไป หรือประสบอุบัติเหตุ สูญเสียอวัยวะ ทุพพลภาพ แต่อย่างน้อยมันก็แสดงให้เห็นว่าพี่ ๆ เหล่านั้น มีใจรักน้องจริงอย่างที่ปากพูดปาว ๆ หรือเปล่า หรือว่าดีแต่ปาก ^^

2. ไปแล้วอย่าโอดโอย มันเด็ก ๆ อ่ะจ้ะ ทริปที่ไปนี้ มีน้องหลายคนโดนรุมจากพวกพี่ ๆ (จริง ๆ เราก็ไม่ชอบวิธีนี้ มันไร้สาระ) กดดันมากจนร้องไห้ร้องห่ม แถมร้องไม่เลิก ก็เลยรู้สึกว่าเด็กไปเปล่า หรือสมัยเรามันอึดก็ไม่รู้

ส่วนส่ิงที่อยากฝากถึงพี่ ๆ ก่อนจัดงานรับน้องก็คือ

1. บางทีกิจกรรม คำพูด การกระทำที่พี่คิดขึ้นนั้น น้อง ๆ อาจประทับใจ และนำมาทำสืบต่อกันนานหลายสิบปี จนเมื่อพี่ ๆ ได้ย้อนกลับมาร่วมงานรับน้องอีกครั้งแล้วพบว่ากิจกรรมที่ตัวเองคิดขึ้นนั้นยังอยู่ อาจอายม้วนในความไร้สาระของตัวเองในสมัยก่อนก็เป็นได้ เพราะฉะนั้น คิดดี ๆ ก่อนจะสร้างกิจกรรมอะไรขึ้นมา

2. การเดินทางสมัยนี้ไม่ได้ปลอดภัย จริง ๆ ก็ทุกยุคทุกสมัยนั่นแหล่ะ แต่ไม่รู้ว่ามีพี่กี่คนที่คิดถึงการทำประกันการเดินทางให้กับน้อง ๆ และผู้ร่วมทริป การเตรียมแต่กระเป๋ายา ที่มียาประมาณพาราเซตามอล ยาแก้ปวดท้อง พลาสเตอร์ มันไม่พอหรอกนะ รักจะแกล้งน้องก็จ่ายเพิ่มด้วย

และอยากบอกว่าถ้าไม่สามารถทำในสิ่งเหล่านี้ได้ ก็อย่าอ้างว่ารักน้องบังหน้าจัดรับน้องเลยจ้า พ่อแม่เค้าเป็นห่วง

ส่วนตัว กลับมาจากงานรับน้องปีนี้ รวมถึงนึกย้อนเมื่อ 15 ปีก่อน กิจกรรมรับน้องในความทรงจำของเราก็ยังเป็นเรื่อง "ไร้สาระ" อยู่ดีอ่ะแหล่ะ

Create Date : 27 มิถุนายน 2556		0 comments
Last Update : 27 มิถุนายน 2556 22:35:10 น.
Counter : 1835 Pageviews.
Share Tweet